| προϲωπον εἰϲ θαλαϲϲαν χλιαραν ὁλον καθιεναι . ταυτα μεν κοινα παϲηϲ ἀμαυρωϲεωϲ . ἰδιωϲ δε τοιϲ κατα θλιψιν πολλων ἠ | ||
| παντων των ἰοβολων ἐϲτι βοηθημα : το γαρ πυρ , παϲηϲ τηϲ ἀλληϲ δυναμεωϲ εὐτονωτερον ὑπαρχον , ὁμου μεν κρατει |
| ἀξιον : οὑ γε οὐδεν ἐστι βαρυτερον οὐδε ὀφειλομενον ἐπι πλειονι τοκῳ χαριτος . και τουτο ἐστι το ‚ ἀναισχυντον | ||
| ἐν ἀνισοις χρονοις ἐξαλλασσουσι το φανερον ἡμισφαιριον , και ἐν πλειονι μεν ἡ ἐγγιον της συναφης του θερινου τροπικου της |
| ἐπιγραμμα Ἐργων ὑπομνηματα εἰναι . Ταυτα ἐπιλεγομενῳ μοι μαλιστα ἐπηλθε θαυμασαι Πυρρου τολμαν τε , ἡν μαχομενος αὐτος [ τε | ||
| βωλος ἐστι ψηγματος συμπεπηγοτος και ἀπολαμποντος μεστη . διο και θαυμασαι τις ἀν την τε της χωρας φυσιν και την |
| του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | ||
| ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου |
| ἐκ της ἐν Φεραις τυραννιδος : συστησαμενοι δε δυναμιν ἀξιομαχον κατεστρατοπεδευσαν περι Μαντινειαν . μετα δε ταυτα ἐπι πολιν Ὀρνεας | ||
| περι Ἀγαθοκλεα και βραχυ διαχωρισαντες ἀπ ' ἀλληλων την δυναμιν κατεστρατοπεδευσαν . εἰθ ' οἱ μεν Καρχηδονιοι πυθομενοι την τουτων |
| πανυ με θραττει , πως ὡς κρειττονες παρακαλουμενοι ἐπιταττονται ὡς χειρονες : ἐγω δε σοι ἐρω την ὁλην περι των | ||
| ἐργων οὐ γνωμῃ διαφεροντες ἀλληλων οἱ μεν βελτιονες οἱ δε χειρονες εἰσιν , ἀλλα σαφως ἐπιμελειᾳ . ἁ γαρ και |
| μοιρᾳ γʹ ἠ ζʹ , κατ ' ἀμφοτερα οὑτος ἐσται ἀποκεκλικως , και μοιρικως και ζῳδιακως , και οὐκ ἐστιν | ||
| τον τουτου συνεργον , ποτερον ποτε ἐπικεντρος ἠ ἐπαναφερομενος ἠ ἀποκεκλικως , ἀνατολικος ἠ δυτικος , ἠ ἐν οἰκειοις ζῳδιοις |
| και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
| την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
| κοραις ἀνθεων ἀφθονιαν δουναι και ὁρᾳς γε , ὡς ἀλλη ἀλλαχοσε ἀποσκιδνανται τα ἀνθη ἀποκειρουσαι . καλλος μεν οὐν ἀμηχανον | ||
| ἁρμοζουσαν δικην ταις ἁμαρτιαις των βασιλεων , οἱ χαλεπα νοουντες ἀλλαχοσε παρατρεπουσι τας κρισεις , διεστραμμενως αὐτας ἀποφαινομενοι . . |
| τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
| ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
| το παρ ' ἡν παρακειται ἀντι του μεθ ' ἡς συμπληροι το χωριον . ῥητον ἀρα ἐστι το ΑΔ . | ||
| καλουμενοις κωλοις , ἁ συντιθεται μεν ἐκ των ὀνοματων , συμπληροι δε τας περιοδους , οὐ μονον ταυτα , ἀλλα |
| , ὁσον ἐστιν το παχος του τυμπανου εἰς ὁ ἐναρμοζεται ἀσφαλως , στρογγυλος δε πως ἠ λελοιφωμενος ἐκ των ἐφ | ||
| μονου τουτους δεχεσθαι σπανιως τε και σμικραις κυλιξι και πανυ ἀσφαλως κεκραμενον . κεισθαι γαρ ἑνα κρατηρα , τον γε |
| των Νομαδων των καλουμενων Ἀρεακιδων ἐς φιλιαν ὑπηγετο . και τετρακισχιλιους ἱππεας αὐτομολους αὐτῳ προσφυγοντας , οἱ Συφακος ὀντες τοτε | ||
| φιλων Ἀθηναιον , δους δ ' αὐτῳ πεζους μεν εὐζωνους τετρακισχιλιους , ἱππεις δε τους ἐπιτηδειους εἰς δρομον ἑξακοσιους συνεταξεν |
| ξανθην χολην ἐν τοις σιμοις του ἡπατος ἐν ἀγγειῳ τινι κατεταξεν , ὁ κεκληται χοληδοχος κυστις . και τα μεν | ||
| των συζυγιων , ἁς ὁ τεχνικος ἐν τῃ αὐτου βιβλῳ κατεταξεν , κατα μερος ἐπισκοπησωμεν ἀπο του τυπτω και λειβω |
| βασιλεως θυμον παντας τους περιτυχοντας ἀνῃρουν και την πολιν νεκρων ἐπληρωσαν . ἐπι πολλας δε ἡμερας του βασιλεως ἀσχοληθεντος περι | ||
| ἐπ ' αὐτους ἀναχθεντων τετταρακοντα ναυσιν , οἱ Συρακοσιοι πασας ἐπληρωσαν τας ναυς , και ναυμαχησαντες της τε στρατηγιδος νεως |
| - λογωνται τινες ὑπερ του τετελευτηκοτος , ἐαν ἁλῳ ὁ τεθνηκως , ἐνοχους εἰναι και τουτους τοις αὐτοις ἐπιτιμιοις : | ||
| βασιλεων ἐν τῃ Κυρηνῃ προς τα τελευταια της ἀγορας κειται τεθνηκως ὁ Βαττος . μακαρ μεν : μακαριος μεν ὁτε |
| Λεγουσι φυσικοι ἀνδρες την ἐλαφον καθαρσεως δεομενην σεσελιν ἐσθιειν , φαλαγγιων δε κνησμασιν ἐχομενην καρκινους . Ὀλυμπιας τῃ Φιλιππου θυγατρι | ||
| πατηρ ὠν . λεγονται δε και των ἑτερων δακετων και φαλαγγιων δε ἀντιπαλοι τοδε το γενος εἰναι . και ταυτα |
| μη δηπου . Οἰκιας δεσποτης ἐρεις , οὐχ ὡς Ἀλεξις οἰκοδεσποτης . Ὁνδηποτουν μη λεγε , ἀλλ ' ὁντινουν . | ||
| και τοις δε περι κληρονομιας ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θεου μη τυχῃ ἐναντιουμενος τῳ κυριῳ του κληρου |
| αἱρουμενη ταυτην , ἀχθομενη δε ἐπι ταις ἀλογοις και ἀμετροις σπουδαις ἠ φυγαις τωνδε των παθων και ἀποστρεφομενη αὐτα . | ||
| ἐπιτιθησι μετα τας φιλικας παραινεσεις ταις περι τους ξενους ἡμων σπουδαις , μητε δι ' εὐχερειαν πληθος εἰσδεχεσθαι ξενων κελευων |
| ἐω γαρ λεγειν , ὁτι των οὑτως διαλεγομενων οὐδε αἱ μητερες ἀν και οἱ πατερες ἀνασχοιντο δια την ἀηδιαν , | ||
| ἐλεφαντισκια ἑπεται : εἰ δε προσαψαιο των βρεφων , αἱ μητερες οὐδεν ἀγανακτουσι . συνιασι γαρ ὁτι μη ἐπι λυμῃ |
| Ἀπολλον , ἐν τῃ ἐξοχωτατῃ Πυθωνι τον σον οἰκον θαυμαστον κατεσκευασαν . Ἀπολλον , οἱ τεον τε δομον : οἱ | ||
| πασαν την δεκατην , εὐωχιας ποιων συνεχεις και πολυδαπανους . κατεσκευασαν δε και Ῥωμαιοι τουτῳ τῳ θεῳ παρα τον Τιβεριν |
| , ἐχειν δε οἰκιας καλας και τα ἀλλα παντα θαυμαστως κατεσκευασμενα : και γαρ αὐ τα των τεχνων ἐργα δωρα | ||
| παντοδαπα φιλοτεχνως τοις τε χρωμασι και τοις των τυπων ἀπομιμημασι κατεσκευασμενα : το δ ' ὁλον ἐπεποιητο κυνηγιον παντοιων θηριων |
| ταξιαρχος οὐ λοχαγος οὐχ ἱππευς οὐ τοξοτης , ἀλλ ' ἀπεχρησεν οἱ και ὁ εἱς ὁπλιτης οὑτος πληρωσαι την της | ||
| βασιλειαν μεγαλην οὐδαμου μαχης ἐδεηθη και φονων , ἀλλ ' ἀπεχρησεν ἡ φρονησις και το ποθεισθαι τον ἀρχοντα . μεγιστη |
| οθ Τριταιου ἀκριβουϲ ἐκτεταμενου και διπλου διαγνωϲιϲ π Τριταιου ἀκριβουϲ θεραπεια πα Τριταιων νοθων θεραπεια πβ Περι ἡμιτριταιου πγ Τεταρταιου | ||
| ἀλλα θαρρει μοι , φιλτατε : ῥᾳων γαρ ἡ τουτου θεραπεια : ῥοδα γαρ μονα εἰ φαγοις , ἀποδυσῃ μεν |
| φυλαξασθαι ] ἐξελθειν εἰς Χαιρωνειαν . . . . τοις μυστηριοις ] μυστηρια δει νοειν τα Κορης και Δημητρος . | ||
| την θεον θυσιαις τ ' ἐπιφανεσταταις και τοις ἐν Ἐλευσινι μυστηριοις , ἁ δια την ὑπερβολην της ἀρχαιοτητος και ἁγνειας |
| , οὐχ ἑορτης χρονον , ὡσπερ Νερων , τον των Ὀλυμπιων μετατιθεις και μεταβαλλων , ἀλλα το εἰς περυσι και | ||
| οὐκ ἐᾳ χρησασθαι τῳ καιρῳ . σχεδον γαρ μετα των Ὀλυμπιων ἡ νοσος ἀρξαμενη μικρα μεν μοι των γινομενων ἰδειν |
| παιομεθα ὑπο του καταρατου ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πολει . Τι ἀγανακτεις , ὠγαθε ; μων παρακεκρουσμαι σε ; και μην | ||
| ὁ κηπουρος λεγει ” ναι . “ Αἰσωπος λεγει ” ἀγανακτεις οὐν ἀκουων κακοπαθος , εἰ κηπουρος εἰ ; [ |
| δε λογων των ἑαυτου . ἐλεγε τε πολλακις και Ἐπικουρον θαυμαζοντα την Πυρρωνος ἀναστροφην συνεχες αὐτου πυνθανεσθαι περι αὐτου διηκουσε | ||
| ἐτι νεος τε και εὐηθης ἐστι . Κἀγω γνους αὐτον θαυμαζοντα , Ἀρα οὐκ οἰσθα , ἐφην , ὠ Κλεινια |
| ὡς τον Φαιδρον λεγειν ” Τον λογον δε σου παλαι θαυμασας ἐχω , ὁσῳ καλλιω του προτερου ἀπειργασω , ὡστε | ||
| ἁπαντας ὁσοις ἐγω ἐνετυχον πεπαιδευσαι , και δη και τουτο θαυμασας ἐχω , το περι την των καλων και δοκιμων |
| Θεοφραστῳ τῳ φιλοσοφῳ κοινοτερον ἐν τοις περι λεξεως , ἐνθα ὁριζει , τινα ὀνοματα φυσει καλα [ παραδειγματος ἑνεκα ] | ||
| ὁτι δυναται οὐσιαν . Αὐτος γουν δι ' αὐτον και ὁριζει το εἰναι αὐτῳ τῃ παρ ' ἐκεινου δυναμει και |
| ἑταιρε , ἐξηγουμενος το χωριον ἐφη , ὁτι και λυγοις ἐστεφανουντο οἱ ἀρχαιοι . Τεναρος δε ἀγροικων εἰναι λεγει στεφανωμα | ||
| το ἀπεριττον και ἀπεριεργον : διο και οἱ Διοσκουροι καλαμῳ ἐστεφανουντο . λευκῳ ] περικαλλει και ὡραιῳ . σωφρονος ] |
| , ἐντευθεν και της αἰσθητικης δεδεκται γνωσεως , ἀμεσως μεν ἐνεργουσης περι τα οἰκεια γνωστα , ἀφυπνιζουσης δε και αὐτον | ||
| , φαντασια δ ' οὐδεμια ἐγειρεται της νοερας ζωης τελειως ἐνεργουσης ; οὐ παρα τοις θεοις συνυπαρχει ἡ ἀληθεια κατ |
| ἐννοιαι τραχεως ἐκει και μεθωδευθησαν . Λεξις δε τραχεια ἡ τετραμμενη και [ ἡ ] ἀφ ' ἑαυτης σκληρα , | ||
| φεροι , ἡ δε δια των ὀρεων και προς ἀρκτον τετραμμενη ὁτι εἰς Καρδουχους ἀγοι . τουτους δε ἐφασαν οἰκειν |
| : πεντηκοντ ' ἠσαν πυρος ἐσχαραι , ἐν δε ἑκαστῃ πεντηκοντ ' ὀβελοι , περι δε κρεα πεντηκοντα : τρις | ||
| ὁτι τ ' αὐριον ὀψεαι μουνον ἁλιου φαος , χὠτι πεντηκοντ ' ἐτεα ζωαν βαθυπλουτον τελεις . Ὁσια δρων εὐφραινε |
| τα ἱερα „ . ” ποια ; ” εἰπεν ὁ Αἰγυπτιος „ ὁρω γαρ οὐδεν ἐνθαδε . „ ὁ δε | ||
| πολυμαθιας . , . . Παμπρεπιος ἠν δε ὁ Παμπρεπιος Αἰγυπτιος . ποιητικος δε ὠν και προς ποιησιν εὐφυης ἀφικετο |
| του θεου το θεσφατον . Κυλινδετ ' εἰσω τονδε τον δυσδαιμονα . Ὠ στεφανε , χαιρων ἀπιθι , και ς | ||
| μαλλον , εἰ μαλλον θελοι κομιζετ ' εἰσω τονδε τον δυσδαιμονα . ἠσθ ' εἰς θεους μεν εὐσεβης , ὁτ |
| φραζειν δεηθωμεν ἀναγκῃ τα πεπραγμενα : εἰ δε συμπλεκεται τῳ ἐγκληματι , και αὐτα εὐθυνομεν : ταυτα δε ἐστι τα | ||
| ὠ ταλαιπωρε ] οἰκτειρει τον ἐχθρον , ὑπευθυνον ποιων τῳ ἐγκληματι . παυσαι δη , δυστυχεστατε , τῃ ἀληθειᾳ μαχομενος |
| τῃ δε οἱ φιλοι Πλαταιεις και το λοιπον σωμα παντες ἐστεφανωσαν ὡσπερ τροπαιον . συ δε , ὠ τεκνον , | ||
| δημον , σωθεντες ὑπο του δημου , οἱον Εὐβοεις ἐλευθερωθεντες ἐστεφανωσαν τον δημον , παλιν Κονων ἀπο της ναυμαχιας της |
| δε μεθ ' ὑδρομελιτος εἰς νυκτα , κυαμου το μεγεθος Αἰγυπτιου . ὁμοιως και προς τους ἐμπνευματουμενους στομαχους ἠ στροφουμενους | ||
| οἰνῳ γλυκει , ἠ κλυζειν αὐτον ἐν τουτοισι : νιτρου Αἰγυπτιου ὁκοσον ἀστραγαλον ὀϊος , τουτο τριψαι λειον , και |
| αὐτῳ πονουμενῳ συντετριμμενον το δορυ ἠν , ὁ δε τῳ ἡμισει κεκλασμενου του δορατος οὐκ ἀφανως ἐμαχετο , και τουτο | ||
| νοτιωτερος και βορειοτερος γινεται του δια μεσων μοιρᾳ α και ἡμισει και τεταρτῳ , περι δε το περιγειον μοιραις δ |
| την ἀνθρωπον ἀκρατως ἠνεμωσθαι . οἰκτον γε μην και δακρυα ἐμβαλουσα παντας , ὡς και τους ἀτεγκτους τε και ἀτεραμονας | ||
| και εὐθυς μετα τον ἐγκαθισμον ἡ μαια λελιπασμενον τον δακτυλον ἐμβαλουσα και τον ἐγκειμενον θρομβον πραεως διαλυσασα κομιζεσθω . Χρονιζουσης |
| τε και αἰτιας και των ἀρχων ὁ θεος ἐξηγειται , σπουδαστεον ἐν τουτῳ μαλιστα ἐκεινην την ἐπιστημην κτησασθαι , δι | ||
| εἰ δε ἐν τουτῳ μαλιστα ἐστιν ἡ ὀντως εὐδαιμονια , σπουδαστεον περι αὐτην , εἰπερ ὀντως βουλομεθα μακαριοι εἰναι . |
| και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | ||
| μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . |
| νοσειν με κατα σε κριτην , ἐαν νοσημα ἐστι και παραφροσυνη και μανια το μισειν τους ἐμους ἐχθρους . . | ||
| , ἐμετος , και λειποψυχιη γινεται . Ἐπι αἱματος ῥυσει παραφροσυνη ἠ σπασμος , κακον . Ἐπι εἰλεῳ ἐμετος , |
| ἐξω ἐς τας ἰξυας τεταρταιῳ , και ἐς ἡβην και κοιλιην ὁλην δεινως ὁ πονος καταιγιζων : ἀτρεμεειν οὐκ ἠδυνατο | ||
| σωμα ἰσχυρον ποιεει . Μονοσιτιη ἰσχναινει και ξηραινει και την κοιλιην ἱστησι , διοτι τῳ της ψυχης θερμῳ το ὑγρον |
| των Ἐχιναδων , ἡν ᾠκησαν Τηλεβοαι , οἱ προτεροι την Ἀκαρνανιαν οἰκουντες , ἀνδρες λῃστρικωτατοι τον τροπον . Και εἰς | ||
| ἐν Πατραις Ῥωμαιοι . Της δε μεσογαιας κατα μεν την Ἀκαρνανιαν Ἐρυσιχαιους τινας φησιν Ἀπολλοδωρος λεγεσθαι , ὡν Ἀλκμαν μεμνηται |
| συνεκτικην την ἰσονομιαν των δυναμεων , ὑγρου θερμου ξηρου ψυχρου πικρου γλυκεος και των λοιπων : την δ ' ἐν | ||
| τηϲ τροφηϲ , ὁκοϲον κυαθουϲ δυο του ἀποβρεγματοϲ ἠ κυαθον πικρου του χυλου ξυν ὑδατοϲ κυαθοιϲ δυο . ἠν δε |
| , ὡς και Ἀριστοτελης ἱστορει δια της Πολιτειας αὐτων , ἐνεδοσαν τοις ἱπποις το ὀρχηστικον μελος : συμπαρησαν γαρ αὐτοις | ||
| παραλαβοντες , ἐπει ὁμου ἠσαν και τοξευμα ἐξικνειτο ἠδη , ἐνεδοσαν ἐκεινο το μελος το ὀρχηστικον : ὁπερ οὐν ἀκουσαντες |
| το ἀγελαιαν εἰναι : τα γαρ ἐν τοις ὀρεσι διατριβοντα καθαρωτερα και ὑγιεινοτερα των ἀλλων . ἠ ἁγνης της ἀσινους | ||
| ζητων ἀντιστροφον ἐνταυθα προβεβληκεναι σκοπων ἀρα ἐστι τις ἑτερας ἀλλη καθαρωτερα ἐπιστημης ἐπιστημη , καθαπερ ἡδονης ἡδονη . Και μαλα |
| πρεσβυτεροι των φιλοσοφων τα στοιχεια ζητουντες των ὀντων τοιαυτας ἀρχας ἠβουλοντο θεωρησαι , αἱ οὐ των συμβεβηκοτων ἠσαν , ἀλλα | ||
| τωι πλινθιωι τους στρατιωτας , ἀλλ ' ἐων αὐτους ὁσην ἠβουλοντο της χωρας ἐπιεναι και κακως ποιειν [ τους ] |
| . ἑπτα μεν ἠσαν συγγενεις μου ἐπισκοποι , ἐγω δε ὀγδοος : και παντοτε την ἡμεραν ἠγαγον οἱ συγγενεις μου | ||
| ἑκκαιδεκατος ὠν ἐκ Δαρειου του Ὑστασπου , Περσων βασιλεως , ὀγδοος δ ' ἀπο Μιθριδατου , του Μακεδονων ἀποσταντος τε |
| ἐπεισε τον ἀνδρα καθευδοντα διαχρησασθαιτι δε οὐκ ἀν ἐρωμενος πεισειεν ἐρωσαν τολμησαιεἰ ; ταυτα οὑτως ἐπραχθη , ἐδει δε μοιχευοντα | ||
| Κοιληναι : κοιλαναι . ἀειραι : παρατρεψαι . Μαινομενην : ἐρωσαν . ἐξεκυλισας : ἐξεφυγες . Ἀντεβολησας : ἐξ ἐναντιας |
| , τρωθεις ἀνεχωρησεν και ἀπεθανε καθ ' ὁδον περι την Παφλαγονιαν . την δε περι Σθενελου ἱστοριαν ἐλαβε παρα Προμαθιδα | ||
| εἰς Εὐαρχον ποταμον σταδιοι πʹ : οὑτος ὁ ποταμος ὁριζει Παφλαγονιαν και την ἐχομενην Καππαδοκιαν . Οἱ παλαιοι γαρ την |
| Λημνου τ ' ἐξελαθεντες ὑπ ' ἀνδρασι Τυρσηνοισιν Σπαρτην εἰσαφικανον ἐφεστιοι : ἐκ δε λιποντας Σπαρτην Αὐτεσιωνος ἐυς παις ἠγαγε | ||
| ἀδαημονες οὐδε μοθοιο , ξεινοι δ ' εὐχομεθ ' εἰναι ἐφεστιοι , ὡς γαρ ἀμεινον . Ὡς φατο : του |
| ἑτερον εἰναι Κορισκου , και τῳ Κορισκῳ το ἑτερον εἰναι Κορισκου ὑπαρξει . δυναται το ὁ δε Κορισκος ἑτερος ἀνθρωπου | ||
| φερε εἰπειν κρατουντα λυραν , και εὐθυς ἀνεμνησθην της του Κορισκου λυρας , εἰτα Κορισκου . παλιν ἠκουσα του ᾀδοντος |
| διοριζεται λεγων ὁτι Ἐν πολεμῳ , ἀγορῃ δε τ ' ἀμεινονες εἰσι και ἀλλοι . ἐχων οὐν ἐνεχυρον ὁ Ὀδυσσευς | ||
| ' ἐπισταμενος σαφα εἰπειν : ἡμεις τοι πατερων μεγ ' ἀμεινονες εὐχομεθ ' εἰναι : ἡμεις και Θηβης ἑδος εἱλομεν |
| δε ἐπι την θηραν του Καλυδωνιου καπρου ἐλθων , Εὐρυτῳ ἐντυγχανει και κτεινει τουτον ἀκων . Παλιν οὐν ὁ Πηλευς | ||
| ὑποστρεφῃ , ἐπι τα ὑψηλοτερα του κοσμου ἀνατρεχων ἀει κυκλοις ἐντυγχανει μειζονα του χειμερινου τμηματα ὑπερ γης ἐχουσι : και |
| Πυθαγορου και Τιμων ἐν τοις Σιλλοις δακνων αὐτον ὁμως οὐ παρελιπεν , εἰπων οὑτως : Πυθαγορην τε γοητας ἀποκλινοντ ' | ||
| ἀνομοια ὡς ἑνα ὁρισμον ἐπιδεχομενα τον της ἀνομοιοτητος . κἀν παρελιπεν ὁ Ἀριστοτελης την διαιρεσιν κατα την ταξιν των γενικωτατων |
| γραπτεον , Μαρδις αἰσχυνη πατρᾳ . ὁμωνυμος γαρ εἰναι ἰσως ὑπεκρινετο Μερδιᾳ τῳ Κυρου παιδι , ἀδελφῳ τε Καμβυσου . | ||
| των μιμων : και της συμφωνιας προκαλουμενης ἀναπηδησας ὠρχειτο και ὑπεκρινετο μετα των γελωτοποιων , ὡστε παντας αἰσχυνομενους φευγειν . |
| και διαγωγαν καταρχα ὑβριος και ὀλεθρω ῥιζουται τοις ἀνθρωποις . ἀναγκα γαρ τως πολλα ἐχοντας τετυφωσθαι πρατον , τετυφωμε - | ||
| , ἀλλα ὁ τις ἀνθρωπος ἐπιδεχεται . και γαρ ποιον ἀναγκα και παλιν ποσον και ποτι τι πως ἐχεν τον |
| σαθρον ἐκλυων μενος . ὁθεν με δεχεται παν δεμας κεκμηκοτα πλατεια μεν κελευθος ἀλλ ' οὐκ ἀσφαλης . τα μεν | ||
| , ἀναγκαιως ἀν το τοιουτον διεζευγμενον ἀληθες γενοιτο : ἠτοι πλατεια και ἐπιπεδος ἐστιν ἡ γη , ἠ κοιλη και |
| τους πολεμιους ἠθροισθαι , το μεν ἐπ ' εὐθειας προαγειν ἀπεγνωσαν , εἰς δεξια δε κλιναντες προηγον ἐφ ' ἑκατερα | ||
| πολλοις ἡ φροντις , εἰσι δε οἱ και τουτ ' ἀπεγνωσαν ὡς ἐμπρησμου τα τε ἀψυχα και ἡμας ἀναλωσοντος . |
| θαλασσης παρετασσετο : γενομενος δε κατα ἀλσος βαθυ και συσκιον ἀνεβοησεν ἐξανιστασθαι τους ἐγκαθημενους . οἱ πολεμιοι φοβηθεντες ἐνεδραν μεγαλην | ||
| Φιλωτεραν ἀποκτεινας ὡρμησεν ἐπ ' αὐτην ὡπλισμενος . ἡ δε ἀνεβοησεν : ὁ μητροφοντης ἐπι φονῳ πρασσει φονον . τουτο |
| ἠν δε εἰ συμβαλλονται τι τοις εὐδαιμονως ζησασι και τελευτησασιν εὐδαιμονως αἱ των ἐκγονων τυχαι προς το διαμενειν την εὐδαιμονιαν | ||
| προτιμωντες ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πατριδι , εἰ και τα ἀλλα εὐδαιμονως δουλευειν παρειη . ἐπετραφη δε νεοτης και ἀλλαχου της |
| . Ἀλλ ' εἰτε νεα των μετρων ἡ θεωρια εἰτε Μουσης εὑρημα παλαιας ἑκατερον ἑξει καλως . ἀρχαια μεν γαρ | ||
| ἀνευθε χορδης . Ἀγε , ζωγραφων ἀριστε , λυρικης ἀκουε Μουσης * * * * * * * * * |
| ὁτι το μεν πρωτον ηὐδοκιμει Περικλης και οὐδεμιαν αἰσχραν δικην κατεψηφισαντο αὐτου Ἀθηναιοι , ἡνικα χειρους ἠσαν : ἐπειδη δε | ||
| ὡν δ ' ἐδοξαν καταψηφιζεσθαι δυοιν , οὐδε τουτων ἀδικειν κατεψηφισαντο , ἀλλ ' ὡσπερ παιδες διδασκαλον αὐτοις ἠξιωσαν ὑποχωρησαι |
| τυχῃ αὐτην εἰναι θερμοτεραν , ψυχρον ὑδωρ προς λογον της κρατουσης δυσκρασιας ἐπιβαλειν τῃ κεφαλῃ συμμετρως . ἀλλα τουτο γε | ||
| . δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης και κρατουσης τῳ κρατει σωφροσυνη ὀνομα : ἐπιθυμιας δε ἀλογως ἑλκουσης |
| ἑκαστον ἐν μερει και ῥυομενος και χειρα ὀρεγων και κοσμων οἰκοδομιαις την πολιν διατελεις , μη διαφθειρῃς πολλας και λαμπρας | ||
| ἐαν ὁ χαραξ , τουτεστιν το φοσσατον , ταφρῳ ἠ οἰκοδομιαις ὠχυρωται , ἐδοξε δε ἐν τῳ χαρακι εἰσελθειν τους |
| Ἀσωπου και της κρηνης της Γαργαφιης , ἐπ ' ᾑ ἐστρατοπεδευοντο τοτε , δεκα σταδιους ἀπεχουσα , προ της Πλαταιεων | ||
| ὑφορωντες τουτους αὐτοι ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο |
| ; Ὁποτ ' ἀν ὑπερβαλλῃ τα του ἐφημερου γνωρισματα και ἐπικρατῃ τα του φλεγματος , ἐχει μεν τα του μεγαλου | ||
| οὐν μη αἰει συμφερομεναι στασιαζωσι και πολεμος ἀντ ' εἰρηνης ἐπικρατῃ την ἀκοσμιαν ἐν κοσμῳ τιθεις , οὐ μονον ἐχωρισε |
| βαθοϲ γιγνομενον και ὡϲ ἐπιπαν ἐν τῃ ἀνακαθαρϲει μειζονοϲ διαβρωϲεωϲ γιγνομενηϲ των ὑμενων προχειται ἐκ του κατα λογον τα ὑγρα | ||
| ὑλη ἐπιρρευϲῃ τοιϲ τοποιϲ . ἐπι μονῳ τοινυν τῳ αἱματι γιγνομενηϲ τηϲ μανιαϲ ταυτα παρεπεται τοιϲ παϲχουϲι : γελωϲ ἀϲχετοϲ |
| το καστανον . Καστανεα ὀρος Θεσσαλιας , ἐξ οὑ τα καστανα . των δε καστανων το μεν Σαρδιανον , το | ||
| και θερμῳ και εἰς χολην μεταβαλλοντι . τουτοις και τα καστανα ἐστιν ἐπιτηδεια και μεσπιλα και οὐα πανυ πεπειρα και |
| προ τροφης ἐλουσαμεν και σφοδρα ὠφελησαμεν : τελεωτερας δε παρακμης φανεισης , και οἰνον δοτεον εἰς διορθωσιν πασης της διαθεσεως | ||
| , και μαλιστ ' ἐν ταις ἀρχαις . πεψεως δε φανεισης οὐδεν βλαψεις , εἰ και θερμαινουσῃ χρησῃ ἐμπλαστρῳ , |
| , φανερον ἐξ ὡν φησιν ” ἐξαγαγετω ἡ γη ψυχην ζωσαν ” οὐ κατ ' εἰδος , ἀλλα „ κατα | ||
| : εἰτ ' ἐμβαλων τον γλοιον τῃ κακαβῃ , τιτανον ζωσαν λειωσας , ἐπιπασε ὡς ἀλευρον μεχρι πηλωδους συστασεως και |
| ἐμφαγειν : ἀρτον γαρ τις τυρωντα τοις παιδιοις ἰαλε . Νικανδρος δ ' ὁ Κολοφωνιος ἐν ταις Γλωσσαις τον ἀζυμον | ||
| Ὠλος τ ' Εὐρυβατος τε , δυω βαρυδαιμονες ἀνδρες . Νικανδρος : ἀγινευν Ὠλον τ ' Εὐρυβατον τε πανουργοτατον . |
| των Λιπαραιων την γην : ἐκεινων των νησιωτων δηλονοτι . ἀπεπλευσαν : ἀποπλευσαντες ἐπανηλθον . του δ ' ἐπιγιγνομενου θερους | ||
| ἐφθασαν καταφυγειν ἐς τας οἰκειας τριηρεις . οὑτω μεν δη ἀπεπλευσαν ἀπρακτοι ἐκ Μιλητου οἱ Περσαι . Ἀλεξανδρος δε καταλυσαι |
| ψοφουσι γαρ οἱ πιπτοντες : δουπησεν δε πεσων : ἠ κατεκρημνισεν ἑαυτον : και γαρ οὑτος ὁ θανατος μετα ψοφου | ||
| πατων και τοις γονασι παιων ἀπεκτεινεν ἀλγεινοτατα , ἑαυτον δε κατεκρημνισεν . ἀμαθης δε και κατα τουτο Οἰδιπους , οὐκ |
| μη ἐπι τα αὐτα μερη των κεντρων , ἐσται ἡ ἐπιζευγνυουσα τα Ζ Κ διαμετρος της σφαιρας και ὀρθη ἡ | ||
| , και πλευρα αὐτου ἐσται ἡ τα Ζ , Θ ἐπιζευγνυουσα εὐθεια ἐπι της ἐπιφανειας οὐσα του κυλινδρου . ἐστι |
| ἐστιν οἱονπερ εἰ τις κυνας ἐν θηρᾳ ἀνακαλοιτο ἀει τῃ κλησει ᾑπερ ὁταν το θηριον ὁρᾳ . το μεν γαρ | ||
| μετα τουδε του γραμματος , ἀλλα συ τριπλην ἀνεις τῃ κλησει την ὁδον , ὡν ἡμιν τω δυο , ποιηταις |
| , ὁτι οὐδεις ἀν βασιλευς ἱκανος ὠν περι ἀρετης κρινειν ἐπιτρεψειεν ἀλλοις μαλλον ἠπερ ἀγαθος ἰατρος διαγνωναι νοσηματα ἀλλῳ παρειη | ||
| , ἀλλα φαντασιας ἰσχει ψευδεις παρακρουομενας τον λογον ᾑπερ αὐτος ἐπιτρεψειεν . πως ἀνω μεν Ζευς Ἡφαιστῳ ἐκελευσεν ἐνθειναι φωνην |
| παρθενους λυτρωσαμενος ὁ Βιας παρα λῃστων ἠγεν ὡς ἰδιας θυγατερας ἐντιμως . μετα δε τινας χρονους παραγενομενων των συγγενων κατα | ||
| κακοποιου κατα τον καιρον της ἐναλλαγης , οὐ σωθησεται πλην ἐντιμως ἀποθανειται . Ἑκτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμερισμον |
| και οὐλοτερον : ἡ δε ταπεινοτερα και ἡττον εὐαυξης και τραχυτερα και σκληροτερα και ξανθοτερα . τα δε φυλλα τῳ | ||
| το μεγιστον των κακων ἀσεβειαν και αὐτα δε τα χαλεπα τραχυτερα ἑαυτοις ἐξεργασεσθε τῳ παρα την ἀξιαν πασχειν αὐτα δοκειν |
| σατυρικην , τον κορδακα παρ ' Ἑλλησι καλουμενον , και κομαν [ Ἰνδους ] τῳ θεῳ μιτρηφορεειν τε ἀναδειξαι και | ||
| ποτι κυματ ' ἐπ ' ἀιονι πτυοντα , λυσασαι δε κομαν και ἐπι σφυρα κολπον ἀνεισαι στηθεσι φαινομενοις λιγυρας ἀρξευμεθ |
| δε κατα του σφυρου , τισι δε ὁλον το σκελος ὁμοτιμως ὀδυναται , πολλοις δε ἡ ὀδυνη ἐρειδει κατα του | ||
| : το τοιουτον ἀσθενειαν δηλοι και μη δυνασθαι δια παντος ὁμοτιμως πεττειν την ὑλην . Ἀλλα δη ἐστω λευκον μεν |
| ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα περιγεγραφασι , των δε καθηκοντων οὐδεν ἐλλειπουσι , τῃ θειᾳ προς το ζην ὁδῳ βραβευομενοι παντες | ||
| : ἐστι γαρ αἰτησωμεθα , παρακαλεσωμεν . πλεοναζουσι γαρ και ἐλλειπουσι ταις προθεσεσιν Ἀττικοι . ΓΓΘ παραιτησομεθα : το παρα |
| : κατεχομενοι γαρ οἱ Λακεδαιμονιοι φοβῳ τῳ Θηβαιων Μεσσηνης τε ἠνειχοντο ἐποικιζομενης και Ἀρκαδων ἐς μιαν ἠθροισμενων πολιν . ὡς | ||
| , οὐτε γαρ ὁρκια ἐφυλασσον οὐτε ξεινους ἐδεκοντο οὐτε ἱκετεων ἠνειχοντο , ἀνθ ' ὡν σφισιν ἡ μεγαλη συμφορη ἀπικετο |
| , ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
| παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
| ἐλλειποντος ἠ πλεοναζοντος συμπτωματος , ὡς ἀλλασσομενης της συνδρομης , διαφορῳ θεραπειᾳ χρησασθαι ὀφειλει , ἀγνοων , ὁτι ἐπι μεν | ||
| δρακων τε , πυρ , ὑδωρ . ὁτι δε τῳ διαφορῳ της μορφης ἡ Θετις ὑπεκλεπτε τους προς τον Πηλεα |
| ἐλεγον ἀπαλλαξειων , χαριν ὑμιν , ἐφην , ἐχω , αὐτοκρατορες , πασης προνοιας και τιμης ἡν με τετιμηκατε . | ||
| . . . : οὐκ ἐπι του αὐτεξουσιου τεθεικε το αὐτοκρατορες : ἐπει πως συναψει τις αὐτῳ το ” και |
| ' Ἀριστοφανει , . τι δητ ' ἐκεινον τον Θαλην θαυμαζομεν ; ἡνικα δε βαρυνεται , δια του τος κλινεται | ||
| πεπηρωνται , ἡς βαθυ σκοτος ἀφροσυνη κατεχεεν . εἰτα νυν θαυμαζομεν , εἰ Σωκρατης και ὁ δεινα ἠ ὁ δεινα |
| δια κατηγορικου συλλογισμου . κἀν το συνεχες δε δεηται δειξεως συλλογιστικης , κἀκεινο δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου : εἰ γαρ | ||
| δι ' ἀκριβειας ἐν τοις ἑπομενοις ῥηθησεται οὐ περι της συλλογιστικης της κοινης ἁπλως εἰπεν , ἀλλα περι της διαλεκτικης |
| , φαιδιμ ' Ἀχιλλευ . . . ] προς τον Αἰσχυλον ὁ χορος ἀπο των αὐτου . ἐστι δε ἀρχη | ||
| καθαπτομενος . ποθεν ; μη μεν οὐν ἐμοιγε κατ ' Αἰσχυλον μητε παρασπιστης μητ ' ἐγγυς εἰη ὁστις μη φιλος |
| μεν αὐτο και κατα ἐθνη και κατα πολεις , ἐκ Θετταλων τετραδαρχουμενων και ἐκ των ἀλλων , οἱον και γαρ | ||
| τοις Βοιωτοις . ἐφανη γαρ θαυμαστον εἰ Βοιωτοι των μεν Θετταλων ἐγκαταλελοιποτων , του δε Φωκικου πολεμου μεγαλους ἐπιφεροντος κινδυνους |
| και βατον και ἀψινθιον και παντων ὁμοιως στυπτικων . Αἱματηρα δυσεντερια λεγεται , ὁταν αἱμα καθαρον ᾐ το κενουμενον , | ||
| ὀψει τα διαχωρουμενα . και καλειται το παθος τουτο ἡπατικη δυσεντερια . οἱ μεν οὐν πολλοι των ἰατρων ἐπειδαν θεασωνται |
| γυναικα , ἡντινα Σαδυαττης ἠγαγετο , οὐδεν μνησικακησας ὡν αὐτου κατειπε προς ἐκεινον . Λιξον δε προειπεν εἰς ὀψιν μη | ||
| Ἠλγουν τω σκελει μακραν ὁδον διεληλυθως . Ἰθι νυν , κατειπε μοι Το τι ; Ἀλλον τιν ' εἰδες ἀνδρα |
| ἐπι δε του ἀπολογουμενου ἀπελογησατο , ἀπελυθη ὡς Ἀντιφων , ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον | ||
| ἀλλ ' ὡς ἠδη ποτε και προτερον ἑτερος τοιαυτα γραψας ἀπεφυγεν . Ἐφ ' ᾡ και νυνι μεγα φρονειν ἀκουω |
| Ἐρινυες ] : εἰσι δε θεων ὑπηρεται και ἀνθρωπους [ κολαζουσι ] ? ? ? : ὁσαι δε εἰσιν ὁπωσπερ | ||
| ἐπληξεν , οὐκ ἐξετασας ἀλλ ' ἀμελησας εἰδεναι , ἠδη κολαζουσι τον τοιουτον ὡς ἐξον αὐτῳ γνωναι ὁς ἠν παρεστως |
| κωνειον πιειν ἠ προδοντα την ναυν ὁτι ταχιστα των κακων ἀπαλλαγηναι : ἐπι ζημιας κεινται και προστιμηματος . Ὁ Κρης | ||
| προφασει μεν ἀλλοτε ἀλλῃ , το δε δη ἀληθες οὐτε ἀπαλλαγηναι της Καλλιροης δυναμενος οὐτε ἐπαγεσθαι θελων αὐτην : ἐμελλε |
| . . . , : ταυτα μεν οὐν τα ἐπιχειρηματα τεθεικεν ὁ Ἀριστοτελης των λεγοντων εἰναι το κενον . ὁ | ||
| αὐτου . συλληπτικως δε ἐπ ' ἀμφοτεροις κἀκεινα και ταυτα τεθεικεν : Οἱ φθονεροι , φησι , τῃ αὐτων ἀτῃ |
| αὑτους πολιτευεσθαι , μετα δε ταυτα δοντες πολιτειαν την χωραν Βοιωτιαν ἐποιησαντο . Τουτων δε πραττομενων Λακεδαιμονιοι και ἀλλα μεν | ||
| ταξιαρχον ἐστεφανου και τοις ἀλλοις ἀριστεια ἐδιδου . και την Βοιωτιαν , συνεχως μετατιθεμενην , διηρπαζε και ἐς Θεσσαλιαν ἐλθων |
| την κρισιν ἐθανατωσαν τηι ψηφωι , οὑς δ ' ὑπακουσαντας ἀπελυσαν . ταυτα μεν οὐν της ὀγδοης . . . | ||
| προς ? ? ? ? τους μεταξυ αὐτων , αἰδεσθεντες ἀπελυσαν με . τουτου δε ? [ ] του πειρασμου |