και ἀτολμοι και ὀκνηροτεροι και ἀδηλουϲ ἐχοντεϲ ταϲ φλεβαϲ και παχειϲ και πιμελωδειϲ και μηροιϲ και μυϲιν ἀοριϲτοι και ἀδιαρθρωτοι | ||
λογον τρεφει τηϲ παχυτητοϲ : οἱ μεν οὐν ἐρυθροι και παχειϲ και ϲτυφοντεϲ μαλλον , ἡττον δε τουτων τρεφουϲι οἱ |
τριαδων και ἑξης ἀκολουθως . ἐκ δε των πλασθεντων διπλασιων τριπλασιοι , πρωτοι παλιν ἐκ πρωτων και συνεχεις ἐκ συνεχων | ||
το βαθος και την ὑποτεινουσαν . ἐκ μεν γαρ διπλασιων τριπλασιοι τε και ἡμιολιοι φυσονται , ἐκ δε τριπλασιων τετραπλασιοι |
προρρηθεντος Ἀραβιου πορθμου . Μετα δε τα στενα του Ἀραβιου κολπου ἐκδεχεται ἡ Ἐρυθρα θαλασσα , ἡν περιπλεοντι και την | ||
ἀρα μειζον , ὁ λαθρα ἰατο , το δε του κολπου τινα ἀν τροπον κατασταιη διεσκοπουντο : και ἐδοκει αὐτοις |
της ἀγορας ἰδειν ἀνισχοντα , τουτο δε ἀνα στομα ἐχειν Ἀριστειδης μελετησεται τημερον ἐν τῳ βουλευτηριῳ ὡρας τεταρτης . ταυτα | ||
* : δυσπαραιτητοι ] Παραιτουμαι το συγγνωμην αἰτω , ὡς Ἀριστειδης : παραιτεισθαι μεν οὐκ οἰδα . δυσπαραιτητος δε κριτης |
٨ ٣ ٤٠ ٥٩ ١٢ ٣٠ Ἐκ της εἰς ἀτοπον ἀπαγωγης . Ἡ ΒΑ ٣ ٤٩ ٤٢ ἡ ΒΓ ١ | ||
: εἰ βουλει δε , και ἐκ της εἰς ἀτοπον ἀπαγωγης : εἰ γαρ μη του Ἑρμογενους το παρον βιβλιον |
ἑκαστον ἐν μερει και ῥυομενος και χειρα ὀρεγων και κοσμων οἰκοδομιαις την πολιν διατελεις , μη διαφθειρῃς πολλας και λαμπρας | ||
ἐαν ὁ χαραξ , τουτεστιν το φοσσατον , ταφρῳ ἠ οἰκοδομιαις ὠχυρωται , ἐδοξε δε ἐν τῳ χαρακι εἰσελθειν τους |
και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | ||
οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα |
ὀντα προτερον δια τας ἐκ του Καϋστρου προχωσεις , ἐαν παραβληθῃ χωμα τῳ στοματι πλατει τελεως ὀντι , ἐκελευσε γενεσθαι | ||
συμμετρος τῃ ΑΒ μηκει . Ἐαν ἀρα ῥητον παρα ῥητην παραβληθῃ , και τα ἑξης . Το ὑπο ῥητων δυναμει |
ὀρθως πεπαιδευμενον ἀπαι - τειν δει παρα του μαθηματικου την ὀρθοτητα και το οἰκειον ἐργον , εἰ καλως ἠ μη | ||
μη τι παραληρησω λεγων οἱαν δει την των πρωτων ὀνοματων ὀρθοτητα εἰναι . Λεγε μονον , ὡς ὁσον γε δυναμεως |
τουτου δοκει παιδευθηναι . ἐδιδαξε δε πρωτος ἐφηβος ὠν ἐπι Φιλοκλεους ἀρχοντος . γεγονε δε εὐφυεστατος ἐν πασι . γεγραφε | ||
γεγονασι δε Φιλοκλεις δυο τραγῳδιων ποιηται : εἱς μεν ὁ Φιλοκλεους ἀπογονος : ἐκεινου μεν γαρ υἱος Μορσιμος : τουτου |
παρα τοις Ἑλλησιν ἐγενετο προειπων περι Κυθηρων της νησου της Λακωνικης . καταμαθων γαρ την φυσιν αὐτης , “ εἰθε | ||
. το ἐθνικον τουτων Χερρονησιος . Χην , πολις της Λακωνικης . ὁ πολιτης Χηνιευς : οὑτω γαρ Μυσων των |
ἀλλα μην και το ἑκαστατω και ἑκαστερω ἠν ἐν συγκριτικῃ παραγωγῃ . τα γ ' οὐν προκατειλεγμενα δεδεικται ὡς εἰη | ||
μεσου μερους ἐπι φαλαγγος , εὑρουσιν ἰσως ταυτα ὡς ἐν παραγωγῃ , τουτεστιν δια των ἀκρων του μεσου μερους , |
ὁτι το μεν πρωτον ηὐδοκιμει Περικλης και οὐδεμιαν αἰσχραν δικην κατεψηφισαντο αὐτου Ἀθηναιοι , ἡνικα χειρους ἠσαν : ἐπειδη δε | ||
ὡν δ ' ἐδοξαν καταψηφιζεσθαι δυοιν , οὐδε τουτων ἀδικειν κατεψηφισαντο , ἀλλ ' ὡσπερ παιδες διδασκαλον αὐτοις ἠξιωσαν ὑποχωρησαι |
τοτε ᾑρημενος Λυκορταν μεν και την συν αὐτῳ στρατιαν ἀναχωρησαι παρεσκευασεν ἀπρακτον , τας ἐς την Μεσσηνιαν ἐκ της Ἀρκαδιας | ||
γαρ τυχη , φησι , τουτους ἡμιν παντας τους καιρους παρεσκευασεν : οὐκουν μεθ ' ἡμων εἰσιν οἱ κρειττους . |
εἰ και βραχυ , ἀλλ ' οὐν ἐχειν τι και γλυκυτητος , δηλον γε μην , ὁπερ ἐφην , ὁτι | ||
δυο , μεστη χυλου , δριμεια μετα ποσης στυψεως και γλυκυτητος , ὑπερυθρος : ὁμοιως δε και ὁ χυλος ἐρυθρος |
αἱ ποιοτητες : και ἐπι μεν των ἀσθενουντων , καλως παραιτουμεθα τας των δοκουντων ἐπ ' ὠφελειᾳ διδοσθαι φαρμακων ποσεις | ||
και θρομβια μεταξυ αὐτων . Ἐφ ' ὡν τον ἐμετον παραιτουμεθα , των θρομβων μαλλον ἐν τῳ στομαχῳ σφηνουμενων , |
ὀνειδιζειν τινα ὑμιν ὁτι οὐκ ὀρθως ζητε , οὐ καλως διανοεισθε : οὐ γαρ ἐσθ ' αὑτη ἡ ἀπαλλαγη οὐτε | ||
. τι δ ' , εἰ γενοιτο οὑ ἑνεκα πραττειν διανοεισθε , ἰστε ὁτι συνοισει τουτο ὑμιν ; οὐδε τουτο |
δε ἐπι την θηραν του Καλυδωνιου καπρου ἐλθων , Εὐρυτῳ ἐντυγχανει και κτεινει τουτον ἀκων . Παλιν οὐν ὁ Πηλευς | ||
ὑποστρεφῃ , ἐπι τα ὑψηλοτερα του κοσμου ἀνατρεχων ἀει κυκλοις ἐντυγχανει μειζονα του χειμερινου τμηματα ὑπερ γης ἐχουσι : και |
ἱνα τοιανδε ἑτεροχροιαν και οὐ την σαφη του γαλακτος την λευκοτητα θεασαμεθα , ὁθεν προδηλως και τον κακωσαντα χυμον ὁρισομεν | ||
λευκον , ὁπερ ἐστιν οὐσια : οὐδε γαρ δυνανται την λευκοτητα διελειν εἰς ψιμυθιον και κυκνον και χιονα , ἐπειδη |
ἀντι ἀγαθων και ὁπως αὐτος μεν ἐκκοπειη τους ὀφθαλμους και ἀπολοιτο , συνεκτριβειη δε τουτῳ και ὁ πορφυρογεννητος , οὐκ | ||
τουτεστιν ὁ μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του |
ῥυπαρωτερων δε φαινομενων των ἐκκρινομενων , προσπλεκειν τῳ χυλῳ της πτισανης και τῳ μελιτι και ἀφεψημα φακου και σιδιων : | ||
μηδε οὑτως μεν ἱσταναι , διδοναι δ ' ἀντι μελικρατου πτισανης χυλον : εἰ δ ' ἐτι μενοι φερομενα , |
ἐκληθη δε δια το ἐμπεριεχεσθαι τοις ὀρεσι τοις παρακειμενοις . παραγωγη δε , ὡς ἐκ της ἀντι Ἀντισσα και ἐκ | ||
ἡφι βιηφιν ὁλοκληρος ἡ παραγωγη . εἰ γαρ αὐ ἡ παραγωγη στοιχειου γινεται ἀφαιρετικη , ὡς ἐπι γενικης του υ |
κινδυνευοντα παιδι , οὐτε σεαυτου φροντιζεις , ἐπιμενεις δε τῃ προπετειᾳ , πρωτον μεν ταχα , παρ ' ὁσον οὐδεν | ||
μου ἀκουσατε , ἱνα μηδεις ὑπολαβῃ ὑμων , ὡς ἐγω προπετειᾳ ἠ ἀλλῃ τινι ἀδικιᾳ προς τα Εὐμαθους πραγματα προσηλθον |
' οὑ κριτηριον ὁ ἀνθρωπος ἐστιν ; οὐ γαρ δη ἀκριτως τουτο λεγοντες πιστευθησονται . ἀλλ ' εἰ μεν ὑπ | ||
την ἀγοραν ὠνια διοικουντες ἀρχοντες . . θελει εἰπειν ὁτι ἀκριτως παντα ποιειτε και ὡς ἐτυχεν . . ποιος φησιν |
την κρισιν ἐθανατωσαν τηι ψηφωι , οὑς δ ' ὑπακουσαντας ἀπελυσαν . ταυτα μεν οὐν της ὀγδοης . . . | ||
προς ? ? ? ? τους μεταξυ αὐτων , αἰδεσθεντες ἀπελυσαν με . τουτου δε ? [ ] του πειρασμου |
' ἐκφατο μυθον : Εἰ μεν δη Μεμνων τοι ἀριφραδεως κατενευσεν ἡμεων αἰνον ὀλεθρον ἀπωσεμεν , οὐ τι μεγαιρω μιμνειν | ||
, ὠγυγιος τις ἠλιθιοτης . οὐδε γαρ Μωυσῃ τῳ πανσοφῳ κατενευσεν ὁ θεος τουτο γε , καιτοι γε μυριας ποιησαμενῳ |
, ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
παρθενους λυτρωσαμενος ὁ Βιας παρα λῃστων ἠγεν ὡς ἰδιας θυγατερας ἐντιμως . μετα δε τινας χρονους παραγενομενων των συγγενων κατα | ||
κακοποιου κατα τον καιρον της ἐναλλαγης , οὐ σωθησεται πλην ἐντιμως ἀποθανειται . Ἑκτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμερισμον |
ξανθην χολην ἐν τοις σιμοις του ἡπατος ἐν ἀγγειῳ τινι κατεταξεν , ὁ κεκληται χοληδοχος κυστις . και τα μεν | ||
των συζυγιων , ἁς ὁ τεχνικος ἐν τῃ αὐτου βιβλῳ κατεταξεν , κατα μερος ἐπισκοπησωμεν ἀπο του τυπτω και λειβω |
και διαγωγαν καταρχα ὑβριος και ὀλεθρω ῥιζουται τοις ἀνθρωποις . ἀναγκα γαρ τως πολλα ἐχοντας τετυφωσθαι πρατον , τετυφωμε - | ||
, ἀλλα ὁ τις ἀνθρωπος ἐπιδεχεται . και γαρ ποιον ἀναγκα και παλιν ποσον και ποτι τι πως ἐχεν τον |
, εἰ δε μαλακτικωτερον σκευασαι βουλει , ἐμβαλλε κηρου , κολοφωνιας και ἐλαιου , ἀνα οὐγγιας η , του δε | ||
ὑγιαινουσιν . Προς μερικας ἀποστασεις ἐπι νευροτρωτων . Κηρου , κολοφωνιας , βουτυρου ἀνα # α , πισσης ξηρας , |
πολλοι προς την κληρουχιαν Ἑλληνες ἀπηντησαν : τελος δε οἰκητορες ἀπεδειχθησαν εἰς μεν την Συρακοσιαν την * ἀδιαιρετον τετρακισμυριοι , | ||
γαρ τοις ὑμνοις και φορμιγγες , δι ' οὑς και ἀπεδειχθησαν : ἠ οἱ ἀνασσομενοι ὑπο φορμιγγων ὑμνοι : προτερον |
το μελι : και σμυρναν την στακτην και ἀλλως ὡς βελτιστην τριψας λειην , διεσθαι του οἰνου του αὐτου παρεγχεοντα | ||
ἱεραν οἱ ναυτιλλομενοι φασιν , καθιεναι , και ἐπι την βελτιστην ἀπονοιαν ὁρμησαντες , ἐτι τε και τολμαν και ἀμαθιαν |
μετα συμποτων πλειονων γυμναζομενος ἐπιδεικνυσθαι την ἐν τῃ του πωματος ἀναγκαιᾳ διαφορᾳ δυναμιν ὑπερθεων και κρατων , ὡστε ὑπ ' | ||
γαρ ἀψευδειν , το δε τι εὐνοιᾳ τῃ προς ὑμας ἀναγκαιᾳ . εἰ δε και πατρος ἑνεκα παντ ' ἐποιουν |
δʹ . Σκοπος ἐστι προεπινοουμενον τελος : τελος δε το ἀποτελεσμα του σκοπου . εʹ . Ἀφορισμος ἐστι λογος συντομος | ||
, ὁτι αἰτιον ἐστι του ἀποτελεσματος , ὁταν ἐκεινο ὡς ἀποτελεσμα καταλαμβανωμεν . ἀλλ ' οὐδε το ἀποτελεσμα του αἰτιου |
, ἐντευθεν και της αἰσθητικης δεδεκται γνωσεως , ἀμεσως μεν ἐνεργουσης περι τα οἰκεια γνωστα , ἀφυπνιζουσης δε και αὐτον | ||
, φαντασια δ ' οὐδεμια ἐγειρεται της νοερας ζωης τελειως ἐνεργουσης ; οὐ παρα τοις θεοις συνυπαρχει ἡ ἀληθεια κατ |
δε ἐκεινων ἐστρατευον ἐπ ' αὐτους μυριοις πεζοις και ἱππευσιν ἑξακοσιοις . οἱ δε πυθομενοι και ἐτι ὀντες ἀπαρασκευοι , | ||
σημειου ἐπι σημειον ἀποκαθισταται ἐν ἐτων μυριασι τριακονταπεντε και ἐτεσιν ἑξακοσιοις τριακονταπεντε . οὑτος δε ἐστιν ὁ καλουμενος μεγας ἐνιαυτος |
ἀποθνησκουσι μεν ἐν τῃ καταληψει των Ἰνδων ἐς μυριους και ἑπτακισχιλιους , ἑαλωσαν δε ὑπερ τας ἑπτα μυριαδας και ἁρματα | ||
πασαι καθωπλισμεναι θαυμασιως . Πεζοι μεν ἐς πεντε μυριαδας και ἑπτακισχιλιους και ἑξακοσιους , ἱππεις δε δισμυριοι τρισχιλιοι διακοσιοι . |
τοιουτον οἱον ἐν πρωτοις ὑπο της αἰσθησεως συνορασθαι των της ἁρμονικης πραγματειας μερων : το γαρ πως ἀπαιτουν ἀποδειξιν οὐκ | ||
του μουσικου ἑξις . Τους μεν οὐν ἐμπροσθεν ἡμμενους της ἁρμονικης πραγματειας συμβεβηκεν ὡς ἀληθως ἁρμονικους εἰναι βουλεσθαι μονον , |
πανυ με θραττει , πως ὡς κρειττονες παρακαλουμενοι ἐπιταττονται ὡς χειρονες : ἐγω δε σοι ἐρω την ὁλην περι των | ||
ἐργων οὐ γνωμῃ διαφεροντες ἀλληλων οἱ μεν βελτιονες οἱ δε χειρονες εἰσιν , ἀλλα σαφως ἐπιμελειᾳ . ἁ γαρ και |
τοις δακρυοις , εἰ χοαι τουτο : και ἐπι τῳ ἀλλοτριῳ ταφῳ , εἰ ἀποκηρυκτος ἀλλοτριος ἐστι : και δυνατον | ||
δη μοι φαινονται ψηλαφωντες οἱ πολλοι ὡσπερ ἐν σκοτει , ἀλλοτριῳ ὀνοματι προσχρωμενοι , ὡς αἰτιον αὐτο προσαγορευειν . διο |
” [ ὁ λογος δηλοι , ὁτι τοτε μαλιστα και οἰκοι και πολεις ἐρημουνται , ὁταν οἱ προεστωτες χαλεποι ὠσιν | ||
εἰναι δοκουσαι κατεσκευαζοντο , καλουμεναι κοτταβιδες . προς δε τουτοις οἰκοι κατεσκευαζοντο κυκλοτερεις , ἱνα παντες εἰς το μεσον του |
κατα ἀλκην σωματος και θυμου τραχυτητα φλογοειδης ἠν , δευτεραγωνιστης τυγχανων Βαυδωνος . ἀλλως τε ἠν και προς σωφροσυνην πεπηγως | ||
ἀρχας των Ἰχθυων , ὁπου κατα το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανων ὁ της Ἀφροδιτης ἀστηρ βορειοτερος ἐστιν του δια μεσων |
παιδος αὑτην ὠσεν εἰς κεφαλην : και ἀμφω κατα ταὐτον ἀπωλοντο , ὁ μεν τῳ βαρει της μητρος ἐκπιεσθεις , | ||
δε οἱ πυρφοροι ὡς ἱεροι του θεου και εἰ παντες ἀπωλοντο : ὁθεν παροιμια ἐπι των ἀρδην ἀπολομενων : οὐδε |
και ὁτι ἐν τοις συμποσιοις συνων αὐτωι ὠρχειτο και γελωτα παρεσκευαζεν ἀπεστειλε διαφθερουντα Περραιβους και των ἐκει πραγματων ἐπιμελησομενον . | ||
δ ' ἠλθον ἐχοντες των νεοδαμωδων ὡς τριακοσιους , και παρεσκευαζεν αὐτοις την διαβασιν . ἐν τουτῳ δε και Λεσβιοι |
μεν αἱρει τους ὀρνιθοθηρας ᾑρημενη . περιαγουσι γουν αὐτην ὡς παιδικα ἠ και νη Δια περιαπτα ἐπι των ὠμων . | ||
. ἀλλῳ τοξον ἐν ἡδονῃ , τῳ δε ἱππος τα παιδικα , ἐμοι δε βιβλια και λογοι . ἀλλ ' |
ἡ ἀντιληψις , ἡ μεταθεσις της αἰτιας , ἡ πιθανη ἀπολογια : ἐχοντων οὐν ἀμφοτερων τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι | ||
παριων ἐς Πελοποννησον τῳ λογῳ . ἡ γαρ ἐμοι προσηκουσα ἀπολογια τις ; οὐκ ἐθυσα οὐ θυω οὐ θιγγανω αἱματος |
δε του Γελωνος το ἁρμα ἀνακειται Φιλων , τεχνη του Αἰγινητου Γλαυκιου . τουτῳ τῳ Φιλωνι Σιμωνιδης ὁ Λεωπρεπους ἐλεγειον | ||
ἀνδριας του Θεαγενους ἐστιν ἐν τῃ Ἀλτει , τεχνη του Αἰγινητου Γλαυκιου . πλησιον δε ἁρμα τε ἐστι χαλκουν και |
και ἀνεχωρει . και αὐτον ὁ Ἀννων ἐς το πληθος διεβαλλεν , ὡς ἀφικοιτο Σκιπιωνι διδους ἑαυτον , ὁ δε | ||
ταυτ ' , οὐ δι ' ἐμε , ὡς οὑτος διεβαλλεν , ἐπραχθη : τα δε τουτων ἀδικηματα και δωροδοκηματ |
Ἀργειων και Ἀρκαδων ἀντειχον τῳ πολεμῳ και Ἀθηναιων ἀμυναι σφισιν ἐδεηθησαν : οἱ δε ἐς μεν την Λακωνικην οὐποτε μετα | ||
ἐλαττονα ὑπαρχουσαν συλλογιστικαι οὐσαι τελειοι εἰσι , φανερον : οὐκ ἐδεηθησαν γαρ οὐτε της δι ' ἀντιστροφης οὐτε της δι |
το χρυσιον και τα ἐλεφαντινα σκευη και τα ἠλεκτρινα και κρυσταλλος και θυον και ἐβενος και ὁ των γυναικων κοσμος | ||
λευκην : εἰ δ ' οὐκ ἐχεν ἐνδον ἐθειρας , κρυσταλλος κεν ἐην : ὁ δε χρυσολιθῳ δεμας ἀντην εἰκελος |
καταφανως και περιφανως , γνωριμως , σαφως , πεφασμενως , ἀπαρακαλυπτως , ἀνυποστολως , πολυθρυλητως τεθρυλημενως : σκληρον γαρ το | ||
προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ , ἀπαρακαλυπτως πονηρευεται . αἰλουρος συλλαβων ἀλεκτρυονα τουτον ἐβουλετο μετ ' |
, εἰη ἀν ἡ προαιρεσις ἠ ὀρεκτικος νους ἠ ὀρεξις διανοητικη : ταυτα δ ' ἀν εἰη ἐν μονῳ τῳ | ||
ἡ γραμμη ἀπλατης ὑπαρχει , και καθολου φαναι πασα ἐπιστημη διανοητικη , τουτεστιν ἡ λογῳ μονῳ χρωμενη , ὡσπερ γεωμετρια |
. Ἐπι πασι δε τοις κατειλεγμενοις ὁ τουτων συνδετικος συνδεσμος παρελαμβανετο , οὐδεν δυναμενος ἰδιᾳ παραστησαι χωρις της των λεξεων | ||
' ἀν τουτο πιθανον , εἰ παντοτε ἀντι του και παρελαμβανετο ὁ κατα . και φαινεται ὁτι , δι ' |
, οὐχ ἑορτης χρονον , ὡσπερ Νερων , τον των Ὀλυμπιων μετατιθεις και μεταβαλλων , ἀλλα το εἰς περυσι και | ||
οὐκ ἐᾳ χρησασθαι τῳ καιρῳ . σχεδον γαρ μετα των Ὀλυμπιων ἡ νοσος ἀρξαμενη μικρα μεν μοι των γινομενων ἰδειν |
. αἱ δε ῥιζαι των λαχανωδων φυτων κακοχυμοι μεν ὁσαι δριμειαι , καθαπερ ἡ των κρομμυων και πρασων και σκοροδων | ||
και προς τας ἐκκρισεις εὐ ἐχουσιν . σαλπαι αἱ πελαγιαι δριμειαι , εὐστομοι , δυσφθαρτοι , δυσδιαχωρητοι , τροφωδεις , |
ἑνα βιον ἀληθως φιλοσοφησασαν ἀποκαταστηναι και τρισμυριους φιλοσοφησασαν ἐμπαθως και δολιως μη ἀποκαταστηναι . Δηλοι δε και ὁ Ἀρδιαιος ἐν | ||
χερσι το θαλασσιον ὑδωρ ἀνακλυζοντες ἀφρον προσενεγκειν ἀναγκαζουσι και τουτον δολιως τῳ κεπφῳ προτεινουσιν , ὁ δε τον ἀφρον λαβειν |
τυχῃ αὐτην εἰναι θερμοτεραν , ψυχρον ὑδωρ προς λογον της κρατουσης δυσκρασιας ἐπιβαλειν τῃ κεφαλῃ συμμετρως . ἀλλα τουτο γε | ||
. δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης και κρατουσης τῳ κρατει σωφροσυνη ὀνομα : ἐπιθυμιας δε ἀλογως ἑλκουσης |
αὐτος ὁ Ἀντιοχος ἐτετακτο , διακοψας το συνταγμα της Ῥωμαιων φαλαγγος ἀπεσπασεν , ἐπι πολυ διωκων . και ἡ φαλαγξ | ||
ἁπαντες . Τουτον συνεβη τοτε παρειναι μετα των εἰς την φαλαγγος ταξιν καθισταμενων , ὁπηνικα κατ ' ἐκεινων οἱ Τουρκοι |
ἀσυνεσια , ἀξυνεσια , ἀκολασια , ἀκρασια , ἀσελγεια , ἀνανδρια , θρασυτης , δειλια , ἀρρωστια , ἀδικια , | ||
βλακεια , νωθεια , ἀθυμια , ῥᾳθυμια , ὀλιγωρια , ἀνανδρια , δειλια , μαλακια . ἐστρατευσαν , ἐξεστρατευσαν , |
δημοσιευῃ του γενους , και τα τοιαυτα : προς τι συγκριτικως : ὁτι χαλεπωτερος οὑτος ἐστιν : οἱ μεν γαρ | ||
και το ἑκατερος . Τα εἰς ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις |
τροφου αὐτου υἱοι τεσσαρες ἐπιβουλευσαντες ἀπωλεσαν , ὡν ὁ πρεσβυτερος ἐβασιλευσεν ἐτη δωδεκα . Μεθ ' οὑς Ἀσταρτος ὁ Δελαιασταρτου | ||
ἐσχεν ἀφελομενος Θυμοιτην τον Ὀξυντου : Θυμοιτης γαρ Θησειδων ἐσχατος ἐβασιλευσεν Ἀθηναιων . τα μεν οὐν Κρεσφοντου και των Ἀριστοδημου |
, ἐξ ἀμφοιν δε παν διακριθεν εἰς τα συνεχη και προστακτικα των ὁλων σχισθηναι . Πιθανως δε και την νησον | ||
ἐνεστωτος βραχειᾳ θελει παραληγεσθαι . τιθετω : τα εἰς θι προστακτικα τροπῃ του θι εἰς τω το τριτον ποιει . |
Τἀναντια δ ' αὐ ὡδε ὁσα και εἰς ξηροτητα μετα δριμυτητος ὁ χολωδης αἱματικου πεπλεονεκτηκε χυμου και ταις μεν πεψεσι | ||
ὠ Παφλαγων ] προς τον Κλεωνα . Γ ἐσκοροδισας ] δριμυτητος ἐνεπλησας . τον δακτυλιον ] την σφραγιδα , της |
ἐπεκαλειτο , ἐφ ' οὑ καθεζομενος ἐθεωρει την ναυμαχιαν . ἀνεκειτο δε εἰς τον παρθενωνα της Ἀθηνας . Ἀργαιος : | ||
και ἐξ ἀπαντησεως τι προσημαινοντα . ταυτα δε παντα Δημητερι ἀνεκειτο , ὡς φησι Φιλοχορος . . . . ξυμβολους |
νυν δε ὁ οὐχ ὁρᾳς ὁρων φαινῃ . ὡμολογηκως δε τυγχανεις το ὁραν ἐπιστασθαι και το μη ὁραν μη ἐπιστασθαι | ||
. ἐπει τα γε ἀλλα ὁποταν ἐθελησῃς μαθειν , οἱα τυγχανεις οὐσα την ὀψιν , ἀπο πετρας τινος , εἰ |
την Ἀμιλκα δυναμιν ὑπερβηναι . και ἐστρατευσεν ἑξακισμυριους , ἱππεις ὀκτακισχιλιους , ἐλεφαντας διακοσιους . ὑπο δε οἰκετου ἐπιβουλευθεις ἐσφαγη | ||
πεζους μεν πλειους των δισμυριων ὀκτακισχιλιων , ἱππεις δ ' ὀκτακισχιλιους πεντακοσιους , ἐλεφαντας δε ἑξηκοντα πεντε . Διηλλαγμεναις δ |
εὐνομιαι ἀγαθα , ἁπερ ἐπικουρηματα τηι ζωηι και παραψυχη των χαλεπων ἐξ αὐτης γιγνεται : τα δ ' ἐκ της | ||
των ἀλλων ζωων . Ἀνηρ γαρ καμνων νουσηματι μητε των χαλεπων τε και ἀφορων , μητ ' αὐ των πανταπασιν |
ἑξηκοντα ναυς ἐπληρωσε , τα δε φορτηγα πλοια περι χιλια πεντακοσια παρεσκευασατο . ἐν τουτοις την τε δυναμιν διεκομιζε και | ||
δ ' ἐναγχος οὐχ ἁπαντες ἡμεις ὠμνυμεν ταλαντ ' ἐσεσθαι πεντακοσια τῃ πολει της τετταρακοστης , ἡν ἐπορις ' Εὐριπιδης |
ταξιαρχος οὐ λοχαγος οὐχ ἱππευς οὐ τοξοτης , ἀλλ ' ἀπεχρησεν οἱ και ὁ εἱς ὁπλιτης οὑτος πληρωσαι την της | ||
βασιλειαν μεγαλην οὐδαμου μαχης ἐδεηθη και φονων , ἀλλ ' ἀπεχρησεν ἡ φρονησις και το ποθεισθαι τον ἀρχοντα . μεγιστη |
τῃ ΒΖ : ὁπερ ἀτοπον . Της δοθεισης ὑπερβολης ἠ ἐλλειψεως τον ἀξονα εὑρειν . ἐστω ὑπερβολη ἠ ἐλλειψις ἡ | ||
και ἐπιζευχθεισα ἡ ΑΒ ἐκβεβλησθω ἐπι τα Ε Ζ της ἐλλειψεως σημεια : ἡ ΕΖ ἀρα διαμετρος ἐστιν της ἐλλειψεως |
τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | ||
παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , |
. καθολου μεν οὐν σχεδον παρ ' ἁπαν μερος † γεγενημενη † διορθωσις : τα μεν γαρ περιῃρηται , τα | ||
συνοικει αὐτῳ ; ἀλλα μεμαρτυρηται ἑταιρα οὐσα και δουλη Νικαρετης γεγενημενη . ἀλλ ' οὐ γυναικα εἰναι αὐτου , ἀλλα |
μεν αὐτο και κατα ἐθνη και κατα πολεις , ἐκ Θετταλων τετραδαρχουμενων και ἐκ των ἀλλων , οἱον και γαρ | ||
τοις Βοιωτοις . ἐφανη γαρ θαυμαστον εἰ Βοιωτοι των μεν Θετταλων ἐγκαταλελοιποτων , του δε Φωκικου πολεμου μεγαλους ἐπιφεροντος κινδυνους |
προὐκεχωρηκεσαν , τους ὑπολειφθεντας ἀγειν ἐκελευσε , και τουτους ὡς κουφοτατα ἐσταλμενους , τους δε ἀλλους πεζους ἐν ταξει ἑπεσθαι | ||
και ὀσμην ἐνυπαρχειν . ὁ γαρ ἀηρ και το πυρ κουφοτατα μεν , οὐ ποιουσι δε αἰσθησιν ὀσμης . ὡσαυτως |
, παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι , και τουτο μεχρις ἀει | ||
οἱ ἐπι πλατος εἰεν τριπλασιοι , παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι |
ἡν ἐποιησε δηπου μακραν το μη γραψαι μεν εὐθυς , αἰσχυνθηναι δε ὑστερον τῳ μη πριν ἐπεσταλκεναι . πασχομεν δε | ||
δε των νυν ἀμφισβητηματα και τα αἰτια της ἀπεχθειας κἀν αἰσχυνθηναι μοι δοκει τις ἀν ἰδων . ἐστι γαρ ὁμοδουλων |
: ἑξις καθ ' ἡν το ἐχον ἀγαθον λεγεται : κοινωνια νομων δικαια : διαθεσις , καθ ' ἡν το | ||
μαλλον κοινωνουντα και φιλουντα , ἠ προς ὁν ἡττων ἡ κοινωνια και ἡ φιλια γινεται . πασαι δε κοινωνιαι , |
τας λοιπας πασας μην γενικως μεσοτητας . ὁτι δε εὐλογως συνεσταλη το ὀνομα ἐπι της γεωμετρικης , ἐν τῳ περι | ||
το τελος : διο οὐδε το σαωσεμεναι νεας ἁμας οὐ συνεσταλη κατα το τελος , καθο οὐδεν τοις τελεσιν ἐδωριζε |
ἠν δε εἰ συμβαλλονται τι τοις εὐδαιμονως ζησασι και τελευτησασιν εὐδαιμονως αἱ των ἐκγονων τυχαι προς το διαμενειν την εὐδαιμονιαν | ||
προτιμωντες ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πατριδι , εἰ και τα ἀλλα εὐδαιμονως δουλευειν παρειη . ἐπετραφη δε νεοτης και ἀλλαχου της |
βασιλευοντος θεου προηγησιν εὐδαιμονιας της ἀκρας πεπληρωσθαι ; δικην οὐν ἁρμοττουσαν οἱς ἐτιθεντο διδοασι : φυραντες γαρ το ἱερον περι | ||
μελη και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται |
ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα τε δωρα ἐξ ἐμευ , ὡς ἀν | ||
φιλων . Συνερρεον δε ἠδη πολλοι κατα τε οἰκτον και φιλοτητα , και κερδη ἰδια δε και νεωτερισμου εὑροντες , |
περιξ ἁπαντα , και δια τουτο πολλακις και μεχρι της τεσσαρακοστης ἡμερας ἐκτεινονται : και γαρ και μετα το παυσασθαι | ||
εὐωνοτερους εἰναι , και το ψηφισμα ἀκυρον γεγονε . της τεσσαρακοστης : Οὑτος ἐγραψε τεσσαρακοστην εἰσενεγκειν ἀπο της οὐσιας εἰς |
θαλασσης παρετασσετο : γενομενος δε κατα ἀλσος βαθυ και συσκιον ἀνεβοησεν ἐξανιστασθαι τους ἐγκαθημενους . οἱ πολεμιοι φοβηθεντες ἐνεδραν μεγαλην | ||
Φιλωτεραν ἀποκτεινας ὡρμησεν ἐπ ' αὐτην ὡπλισμενος . ἡ δε ἀνεβοησεν : ὁ μητροφοντης ἐπι φονῳ πρασσει φονον . τουτο |
των Λιπαραιων την γην : ἐκεινων των νησιωτων δηλονοτι . ἀπεπλευσαν : ἀποπλευσαντες ἐπανηλθον . του δ ' ἐπιγιγνομενου θερους | ||
ἐφθασαν καταφυγειν ἐς τας οἰκειας τριηρεις . οὑτω μεν δη ἀπεπλευσαν ἀπρακτοι ἐκ Μιλητου οἱ Περσαι . Ἀλεξανδρος δε καταλυσαι |
κορωνην . λαβοντι δε αὐτῳ νεαν γυναικα κατα το μαντευμα Τροφωνιος γινεται και Ἀγαμηδης . λεγεται δε ὁ Τροφωνιος Ἀπολλωνος | ||
το μαντευμα Τροφωνιος γινεται και Ἀγαμηδης . λεγεται δε ὁ Τροφωνιος Ἀπολλωνος εἰναι και οὐκ Ἐργινου : και ἐγω τε |
και Τυρρηνων θαλαττοκρατουντων και πεμπειν εἰς αὐτην ἀποικιαν ἐπιβαλλομενων , διεκωλυσαν αὐτους Καρχηδονιοι , ἁμα μεν εὐλαβουμενοι μη δια την | ||
ἐξαπιναιως προσπεσοι : ὑδωρ δ ' ἐπιγενομενον πολυ και βρονται διεκωλυσαν την ἀναγωγην . ἐπει δε ἀνεσχεν , ἁμα τῃ |
πρωτον ἐξετυφλωσαν , εἰτα ἀπεκτειναν . οἱ δε Ἀθηναιοι μεγαλην ἡγησαντο συμφοραν το γενομενον παθος , ἐδοξε δε αὐτοις περιελεσθαι | ||
εἰσῃει αὐτους ὁπως ἀν και ἐχοντες τι οἰκαδε ἀφικωνται . ἡγησαντο οὐν , εἰ ἑνα ἑλοιντο ἀρχοντα , μαλλον ἀν |
βαθοϲ γιγνομενον και ὡϲ ἐπιπαν ἐν τῃ ἀνακαθαρϲει μειζονοϲ διαβρωϲεωϲ γιγνομενηϲ των ὑμενων προχειται ἐκ του κατα λογον τα ὑγρα | ||
ὑλη ἐπιρρευϲῃ τοιϲ τοποιϲ . ἐπι μονῳ τοινυν τῳ αἱματι γιγνομενηϲ τηϲ μανιαϲ ταυτα παρεπεται τοιϲ παϲχουϲι : γελωϲ ἀϲχετοϲ |
πραγματων και του ταυτα ποιειν ἐγενοντο , τοσουτον ὑπερεβαλλοντο ὡστε τυραννιδας ἐν πασαις ταις Ἑλληνισι πολεσι κατεστησαν , ἁς προσειπον | ||
περι πλειονος ποιουμενοι , οἱ δε τιμας , οἱ δε τυραννιδας , οἱ δε ἀκολαστον ἡδονην ; ὀκνω δε ἐγω |
φυλαξασθαι ] ἐξελθειν εἰς Χαιρωνειαν . . . . τοις μυστηριοις ] μυστηρια δει νοειν τα Κορης και Δημητρος . | ||
την θεον θυσιαις τ ' ἐπιφανεσταταις και τοις ἐν Ἐλευσινι μυστηριοις , ἁ δια την ὑπερβολην της ἀρχαιοτητος και ἁγνειας |
, ἀποι - κιαν . ταυτα μεν οὐν της ὑποθεσεως ἀπαιτουσης ἀναγκαιον τε και δικαιον ἐδοξεν εἰναι μοι προς τους | ||
γην , ἀλλ ' εἰτε αὐην εἰτε νοτεραν της ὡρας ἀπαιτουσης δειν ἀροτριαν και μη προφασιζεσθαι την ποιοτητα της γης |
ὠν : οἱ κατ ' οἰκον του Αἰπυτου θεραποντες . εὐχοντο : εἰπον : τῳ γαρ εὐχοντο ἀντι του εἰπον | ||
Λακεδαιμονιοις . οἱ δε ὡς εἰδον , προσεκυνουν τε και εὐχοντο , ἀφιχθαι δοκουντες σφισιν αὐτους ἐς την θυσιαν τους |
μηλοισιν ἐοικοτες ἀπονεονται νηας ἐπι σφετερας : ἀλλα μνησωμεθα παντες ὑσμινης ὀλοης ἡς παιδοθεν ἰδμονες εἰμεν . Ὡς φατο : | ||
φατο : τοι δ ' ἐπιθοντο Διος τρομεοντες ὁμοκλην : ὑσμινης δ ' ἐσχοντο , χολον δ ' ἀπο νοσφι |
εἰναι θεμενοι τα ὁπλα : ὁπλισθεντες . ἐθεντο : ἠγουν ἀπεθεντο . Ἀνακειῳ : Διοσκουρων ναῳ : ἀνακες γαρ οἱ | ||
: και οὑτοι αἰει ἀνθεουσι : τους [ στεφανους ] ἀπεθεντο οἱ θεοι ἐν Αἰγυπτωι , πυθομενοι βασιλευειν τον Βαβυν |
φρονουντων τα των πολλων ἀνθρωπων ἰδων ἐργα και τας ὑπερβαλλουσας σπουδας , αἱς ἠ προς ἀργυρισμον ἠ δοξαν ἠ την | ||
ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . ἰδοις δ ' ἀν και τας σπουδας τας περι τινα μεχρι των ὑπνων ἐπακολουθουσας : ὁ |
παθος σκολιον , ὡς ἁπλουν το ἀπαθες . ταις οὐν σκολιαις δικαις ἑπεται και ἐπιορκια , διοτι δικαζειν ἐθελοντες ὠμνυον | ||
το σον , ὁτι και δικα τειχος ὑψιον , και σκολιαις ἀπαταις ἀναβαινειν ἐπιχθονιον γενος ἀνθρωπων , ἀλλ ' ἀπροσβατον |
Ζευς παντος του αἰσθητου κοσμου δημιουργος , οὑτος παρ ' Αἰγυπτιοις Ἀμμων καλειται ἀπο του ἀφανους εἰς το ἐμφανες παντα | ||
Ὠριωνος ἐπιτελλει . Ἱππαρχῳ ἐτησιαι ἀρχονται πνειν . κεʹ . Αἰγυπτιοις ζεφυρος ἠ ἀργεστης και καυμα . κϚʹ . ὡρων |
μη μενον ἐν τῳ αὐτῳ , ἀλλο δε και ἀλλο ἐνεργουν , ἀντι δε ἀδιαστατου και ἑνος εἰδωλον του ἑνος | ||
ἠ το βαδισμα , ἠ ἡ διαλεξις , το δε ἐνεργουν προσωπον ἀδηλον και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται |
νοσειν με κατα σε κριτην , ἐαν νοσημα ἐστι και παραφροσυνη και μανια το μισειν τους ἐμους ἐχθρους . . | ||
, ἐμετος , και λειποψυχιη γινεται . Ἐπι αἱματος ῥυσει παραφροσυνη ἠ σπασμος , κακον . Ἐπι εἰλεῳ ἐμετος , |
ποτε μετα Γλαυκωνος συν ναυσιν εἰκοσι Κερκυραιοις βοηθησων διαφερομενοις προς Κορινθιους . μετα δε ταυτα αἰτιαθεις ἀσεβειν ὡς και αὐτος | ||
αἰσθομενοι τον θρουν τουτον ἐν τῃ Πελοποννησῳ καθεστωτα και τους Κορινθιους διδασκαλους τε γενομενους και αὐτους μελλοντας σπεισεσθαι προς το |