| . . . [ ] νηρων ? ? ? ? παυ ? [ [ ] πε ? τωνδε † πιμωνος | ||
| “ παυε παυε ” φησιν ὁ Τρυγαιος . Γ παυε παυ ' , ὠ δεσποθ ' Ἑρμη : ἀποθανων γαρ |
| προς τα πραγματα ἑνωσιν . διο και ἠρτηται του ἀκραιφνως ἡνωμενου , και ταυτῃ δυναμει . διαφανεστερος μεν οὐν ὁ | ||
| ἐκεινην ἀρχην τινι διαφερειν φησομεν του ἑνος τουτου ἠ του ἡνωμενου ; ἠ και ταυτα παντη ἀπορρητα : καιτοι και |
| πρωτον βασανιει , μετα δε την βασανον αὐ τοις δυναμενοις παιδευειν και ὑπηρετειν προς τουτ ' αὐτο παραδωσει , προσταττουσα | ||
| χαιρω δε και τοις πονοις σου χαιροντος τοις ἐν τῳ παιδευειν οὐσιν , ὁτι πολλα τε γραφεις και παντα καλα |
| κατα πλατος : και το εὐζωμον , και το καρδαμον σπειρεται . Μηνι Σεπτεμβριῳ σπειρεται σευτλομολοχον , και ἐντυβον ὀψιμον | ||
| κοινωνησαντων ὑμιν του προς Φιλιππον πολεμου . ἀρουται φημι και σπειρεται : και οὐκ ἠλεησε φημι ὁ μιαρος οὑτος πολιν |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις κρυσταλλου πεπηγοτος την χειρα προτεινας ἀπονιψαμενος θερμοτερος αὐτος αὑτου και ἡδιων γενηται : ἀλλα | ||
| το ἐκ του προσωπου ἐχον το ἀσυστατον : και γαρ προτεινας ἐξ ἀρχης ὑλην του πολιτικου ζητηματος και φησας ταυτην |
| προνωπιος φαινηι προς οἰκοις τοις ἐμοις , ἐξω βεβως ; στησον ποδ ' , ὀργηι δ ' ὑποθες ἡσυχον ποδα | ||
| εἰ μεν παρα των οὑτως ὑπειληφοτων συκοφαντουμαι , την συκοφαντιαν στησον : εἰ δ ' ὀντως τι και τετολμηται , |
| δεινα ἐστιν , ἀλλ ' ἐπειδαν τα ποιηματα ἡμων ἐπιχειρησῃ καταντλειν και συγγραμματα . και ὁ ἐστιν τουτων δεινοτερον , | ||
| μη λουειν μηδε ἁπτεσθαι ὑδατος , ἀλλ ' ἐλαιῳ χλιαρῳ καταντλειν , ὡς Γαληνος ἐν τῳ τεταρτῳ της κατα γενους |
| ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
| . των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
| ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
| ' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
| και μην το γε τουτων αὐτων φυσει μεν ἐς ἀπειρον προιεναι τας ὀξυτητας , τεχνῃ δε περιωρισθαι την τε του | ||
| ἡ φθορα . γεννᾳ μεν γαρ τῳ ἐπι πλεον ἀει προιεναι ἐξισουν και ἐξομοιουμενον , συμβαινει δε και ἀπολειψιν τινα |
| καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
| των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
| , εἰ μη λυθησεται νυν : ἐαν δε πανταχῃ σκοπουμενοι χειρον εὑρισκητε , μιμησασθε τους κατ ' ἐκεινον τον χρονον | ||
| την γαρ τοι ἀχλυν , ὑφ ' ἡς οἱ ἀνθρωποι χειρον βλεπουσιν , ἀφελουσα των του Διομηδους ὀφθαλμων ἐδωκεν αὐτῳ |
| Ἑλληνων σοφωτατος οὐδ ' οὑτως ἐπαιδευθης , ἀλλα παλιν σε χειρουται Διονυσιος , ἐλπιδας φιλανθρωπους ὑποτεινας , και παλιν αὐ | ||
| ἀνεῳξε τῃ συγκειμενῃ προς Περσας ἡμερᾳ την πολιν . οὑτω χειρουται Δαρειος Βαβυλωνιων το ἀστυ τῃ μεν ἐργασιᾳ του τειχους |
| ἐπιθυμιαι εἰσιν , αἱ μεν ἀν τῃ ἐπιστημῃ και λογῳ ἑπομεναι και μετα τουτων τας ἡδονας διωκουσαι , ἁς ἀν | ||
| καματον ὡδε πως : νηχονται ἐπι μιας τεταγμεναι , ἀλληλαις ἑπομεναι , ὡσπερ στρατοπεδον ἐπικερως βαδιζον : νηχονται δε ἐπιθεισα |
| λελυσθαι τε ἠδη κατα τον ῥυθμον και ἐπι πλειον ἑκαστον προαγεσθαι των εὑρισκομενων , ἀλλα μη δια βραχεων ὡσπερ ἐν | ||
| γενεαλογιας και παντας ὑμνους τους δια γενεαλογικων δια μυθικων περιστασεων προαγεσθαι νομιζω , οὐ μην παντας γε τους μυθικους δια |
| και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
| οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
| ὑποθηκην την ναυν , και συνεβη αὐτῳ μηκετι ἐχειν τους κατεχοντας το πλοιον . ἀει δε ἀγαθον ἠρεμα πορφυρουσαν και | ||
| , προτερον δε Σχεριαν . ἐκεινον μεν οὐν ἐκβαλοντα Λιβυρνους κατεχοντας οἰκισαι την νησον , τον δ ' Ἀρχιαν κατασχοντα |
| την ὑγιειαν ἐστιν αἱρετα . τουτων μεν δη ἐν τῳ παροντι οὐ μεμνηται , των δε δυναμεων μνημονευει μεν , | ||
| ἐληξεν , ἡδονην δ ' αὐ ταυτην γλυκυτατην ἐν τῳ παροντι καρπουται . ὁθεν δη ἑκουσα εἰναι οὐκ ἀπολειπεται , |
| . ἐν μερει , σημαινει . . Ι . ἐκ παρεπομενου ἐκ του παρακολουθουντος . . . πυρης ἐπεβησε ἀνειλεν | ||
| λοιπαι : ἱνα οὐν μη τουτο γενηται , ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : |
| ' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
| ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
| πολλῳ γε : τους μεν γουν ἀτιμους οὐκ ἐᾳ ἀρχην λαχοντας ὁ νομος ἀρχειν των πελας : ἐπαν δε γημῃς | ||
| ἀρτιως ἐπιτελειται καιτο ἀναγκαιοτατοντων κληρουχιων ἀποκαταστασις εἰς τους ἐξ ἀρχης λαχοντας οἰκους , πραγμα φιλανθρωπιας και δικαιοσυνης μεστον . το |
| : οὐ γαρ ἀλλως πυρετος ἐν ταις ἐν ἐπιφανειᾳ φλεγμοναις ἐγειρεται . βουβωνες δε κοινοτερον εἰρηνται φλεγμοναι [ κυριως ] | ||
| γαρ δει ὁτι πολλη και παρα προσδοκιαν ἐκ της κινησεως ἐγειρεται θερμασια . εἰ δε ζεστοτερας κρασεως δεοιντο , ἐπιχυτεον |
| : τις ἀνθρωπος Αἰθιοψ ἐστιν , ἡτις ἠν ἡ Α προτασις , οὐδεις λευκος Αἰθιοψ ἐστιν , ἡτις ἐστιν ἀντιστροφη | ||
| : οὐδεις Αἰθιοψ λευκος ἐστιν , ἡτις ἠν ἡ Β προτασις ἐν πρωτῳ σχηματι , τις Αἰθιοψ ἀνθρωπος ἐστιν , |
| δε τουτο φρονησεως ἐργον εἰναι λογιζομενων το τους καιρους τους πρεποντας ἑκασταις των πραξεων συνιδειν , εἰθ ' οὑτω τἀλλα | ||
| ' ἀντι των τῃ Μηδειᾳ πρεποντων λογων ὀφειλομεν τους Πασιφαῃ πρεποντας λεγειν , ἀλλα μονους τους τῃ Μηδεια : διαφορα |
| τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ||
| : ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα |
| οὐ παρων τοιαυτην πραξιν ἠ συμμαχιαν ἡλικην νυν διεξῃεις ὁρων ἀφαιρουμενον της πολεως και ἑξης : κατα δε το τελος | ||
| ἀδιαιρετα κεχρημενος λογῳ τοιουτῳ . ὁπερ μητε προστιθεμενον μητε δε ἀφαιρουμενον μειζον ἠ ἐλαττον ποιει , τουτο οὐκ ἐστιν . |
| ἡμας ἀρχομενους της φιλοσοφιας ἀπο του εἰ ἐστιν ἀρξασθαι , ἑπομενους νομῳ διαλεκτικῳ τῳ λεγοντι δειν ἐπι πασης τεχνης και | ||
| ἁπερ ἐγω , πεισετε και ἀναγκασετε , και ἐτι τουτοις ἑπομενους ῥυθμους τε και ἁρμονιας ἀποδιδοντας παιδευειν οὑτω τους νεους |
| γαρ οὐχι θυμουσθαι χρεων . και : βιον θεριζειν ὡστε καρπιμον σταχυν : και ὁσα τοιαυτα . μετα δε την | ||
| φεροντες γην . ἀναγκαιως δ ' ἐχει βιον θεριζειν ὡστε καρπιμον σταχυν , και τον μεν εἰναι , τον δε |
| δε Θιβρων το μεν πρωτον ἀθυμως εἰχεν , ἀπολωλεκως τοπον ἐπικαιρον και τας των στρατιωτων ἀποσκευας : μετα δε ταυτα | ||
| φυλακαις , περι παντος ποιουμενοι μη γενεσθαι τοις πολεμιοις το ἐπικαιρον χωριον ἐπιτειχισμα κατα της πολεως , και τας εἰς |
| αὐτων τουτων μαλιστ ' οἰμαι ὑμιν ἐμαυτον Ἀθηναιον ὀντ ' ἐπιδειξειν . και πρωτον μεν ὡς ἑαλω και ἐσωθη , | ||
| Θηβαιους προξενιαν . Μεγαλα δ ' οἰμαι τουτων ἐργῳ σημεια ἐπιδειξειν . Εἰ γαρ τι τουτων ἀληθες ἠν ὡν συ |
| ἁπλη ἐνεργεια , ἡδιστη ἐστιν , ἠτοι τῳ αὐτῳ ἡδει χαιρουσιν . ὁ γαρ ἁπλης φυσεως ὠν τῃ ἐκ του | ||
| : ἀθλιωτατου . Ὑπο σπιλαδεσσι : ὑπο ταις πετραις αἱς χαιρουσιν . Μελει : ἐγκειται , προσκειται , οἰκει . |
| τεταρτῳ μερει του ἀπο της ΖΜ ἰσον παρα την ΓΜ παραβεβληται ἐλλειπον εἰδει τετραγωνῳ και εἰς συμμετρα αὐτην διαιρει , | ||
| των ΒΓ , Η . και παρα ῥητην την ΒΓ παραβεβληται : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ Η και συμμετρος τῃ |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| ἀποδειξασθαι : οὑτω δε τουτο ῥᾳδιον εἰναι μαθειν ὡστε τον προσεχοντα τον νουν τῃ μετρησει ἁμα την τε γην ὁποση | ||
| των ἐπι την Ποντικην παραλιαν καθηκοντων ὁρωσα τον ἀνδρα τρυφῃ προσεχοντα και μεθῃ αὐτη μεν τα πολλα ἐδικαζεν , αὐτη |
| ἀντεμηχανησατο Αἰσχυλος πηγην εἰπων : και αὐτη γαρ ἐκ του τυχοντος αὐξεται . . : ἀ ἀ ἐα ἐα ] | ||
| ἐπιβαλλοντος ἀποδοτικοι , λαμβανοντες ἀποδιδοιμεν , οὐκ εἰκῃ παρα του τυχοντος λαβοντες τῳ τυχοντι ἀποδωσομεν , ἀλλα κατα την αὐτην |
| συες και τιγρεων ὀσφυες , τα γαρ λοιπα του θηριου παραιτουνται ἐσθιειν , ἐπειδη το ζῳον τουτο φασιν , ὁταν | ||
| ἐν μεγαροισι κακον τ ' ἀγαθον τε τετυκται . ” παραιτουνται δε και τα ἐγκυκλια μαθηματα . γραμματα γουν μη |
| και , ὁτι τοις ὑπο τους ἐλασσονας των ἐκκειμενων μοιρων ἀπεχοντας δις γινεται κατα κορυφην : και το ποτε δε | ||
| ἀνα την χωραν εἰς τους ἀγρους των Ῥωμαιων οὐ πολυ ἀπεχοντας κατεφυγον ὁπλα τ ' ἀπολωλεκοτες και ὑπο τραυματων ἀδυνατοι |
| οἱς Φιλιππος συλλαμβανομενος ἐπολεμησε Κερσοβλεπτην και ἠναγκασε την τε ἀμφιλογον παρειναι τοις ἐγκαλουσι και φιλιαν αὐτων καταστησας ἐβεβαιωσατο τον βασιλεα | ||
| και των συμμαχων συνερουντες : και ἐδοξε τους ἐντιμους ἀει παρειναι ἐπι θυρας και παρεχειν αὑτους χρησθαι ὁ τι ἀν |
| γαρ και των ἡρωων τας πραξεις και των θεων τους ὑμνους δι ' ᾠδης ἐποιουντο . Ὁμηρος γουν φησιν ἐπ | ||
| γυναικων των ἐν ἀξιωσει εἰναι δοκουσων : ᾀδουσι δε ἑκατεροι ὑμνους τε και παιανας ἐς τον τετελευτηκοτα , σεμνῳ μελει |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| οἱ παιδες μικροις ποτηριοις περιεσοβουν . ἐπινομεν οὐν εὐμαρως ὡσπερ ἀντιδοτον ἐκ της προτερας ἀκρατοποσιας λαμβανοντες . ἐν τουτῳ δε | ||
| . αʹ και μη παραλιμπανετω ἀχρι μηνων ἑξ πινων την ἀντιδοτον . εἰ δε τις γενοιτο του λαβειν ὑπερθεσις , |
| αἰτιας συμβαινει παραλογως ἐλαττουν τους δι ' ἀνδρειαν δικαιως ἀν τυχοντας της νικης . λαμπροτατα δε παντων Δημητριος ἠγωνισατο της | ||
| τους περι τον οἰνον πονους των κεφαλαλγιων δεσμους εὑρισκον τους τυχοντας , της των κροταφων συνδεσεως ὠφελειν δοκουσης . οἱ |
| βλαβη ἐγγινεται ἡμιν . ρλʹ Ὀνου Το ὀνου σκιας ἀπο παροιμιας ἐρρεθη : πλεον δε ἀπεστησε των ῥητορων την γνωσιν | ||
| ἐνην ἐω λεγειν . ἀλλ ' οὐν το γε της παροιμιας ἐξ ἀξιου του ξυλου και πασχειν ὑπηρχεν , εἰ |
| των ἀνθρωπων πιστοι κατα τους πονους πασχουσι τοις ἑταιροις του καματου κοινωνειν . ἐσσι μοι υἱος : τον δ ' | ||
| χυμων ἠ μετα φλεγμονηϲ κυριου μοριου , λουε θαρρων ἀνευ καματου παντοϲ , ὡϲτε μη καταλυϲαι την δυναμιν . κομιζεϲθω |
| . το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
| μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
| τοτε παραδιδωσιν ἑαυτον καταφρονησας των τας διαβολας λεγοντων . ξηʹ Προϊοντος δε του χρονου Ταυτα ἀντικρυς ἐστιν ἁ εἰπεν ἐν | ||
| και βραχειαι , λευκαι δε και λειαι και ὁμαλαι . Προϊοντος δε του φθινοπωρου προς το κατα παντα συμμετρον χωρει |
| ὁ γεννωμενος του γεννωντος , ἀλλα και ὁ γεννων του γεννωμενου , προς την του γεννωντος ἑαυτον ὁλου ὁλον συμπληρωσιν | ||
| γενομενα Ϙ # ἐλεγομεν εἰναι τον χρονον της ζωης του γεννωμενου . και ταυτα μεν εἰ ὁ ὑπαντητωρ ἐπι της |
| την ὑπερβολην της παρ ' ἀμφοτεροις ἀνδραγαθιας και πολλων μεν ἀναιρουμενων , ἐτι δε πλειονων τιτρωσκομενων ὁ κινδυνος δευρο κἀκεισε | ||
| ' ἐπ ' ἀμφοτερων κενωσιν παραλαμβανομεν . ἐπει οὐν , ἀναιρουμενων των αἰτιων , συναναιρειται και τα παθηματα , και |
| : την δε του παντος φυσιν ἀερα και οὑτος φησιν ἀπειρον εἰναι και ἀιδιον , ἐξ οὑ πυκνουμενου και μανουμενου | ||
| εἰη και ὁ τουτου του τοπου τοπος και τουτο εἰς ἀπειρον . εἰ δε το κενον τις ἀναιροιη πανταπασιν , |
| των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
| αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
| συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
| αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
| και ἱκανης εἰς ὀργην ἐκκαλεσασθαι ἠ φοβον ἐμποιησαι , μηδεν παροξυνεσθαι ἠ φοβεισθαι , ἐνιοτε δε σμικρων γινομενων και ἀμυδρων | ||
| γεννωνται και συμβησεται ἐνιοτε τον πασχοντα και δις της ἡμερας παροξυνεσθαι . Ὁποια μεν οὐν διαιτα ἁρμοδιος ἑκαστῃ των εἰρημενων |
| και ποιειν τα μειζονα των ἐλασσονων Ϛπλ . Τεταχθω ὁ ἀφαιρουμενος ἀφ ' ἑκατερου ἀριθμου , ʂ α . κᾀν | ||
| Φιλοκτητου τοξων εἰτε κλοπη εἰτε ἁρπαγην δει λεγειν : πλην ἀφαιρουμενος γε των ὁπλων ἠν Φιλοκτητης ὑπο του Ὀδυσσεως και |
| τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
| τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
| οὐδε πευσεσθαι παρ ' ἡμων , πριν ξενιων των παροντων μεταδουναι , και λαβων ἡμας ἠγεν ἐπι την οἰκιαν ἐπεποιητο | ||
| δε πλειονων δειται των ἐπιμελουμενων ; τις δε κυριος μειζονων μεταδουναι πραγματων ; τινι δε μαλλον ἐξεστιν ἑτερῳ πιστευειν τα |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
| : ὡσπερ οἱ χρηστοι πατερες τοις παισιν ἁ μεν δυνανται παραι - νουσιν , ἁ δ ' ἀν μη πειθωσιν | ||
| σχεδον ἠσαν ἐπ ' ἀλληλοισιν ἰοντες Ἀτρεϊδης μεν ἁμαρτε , παραι δε οἱ ἐτραπετ ' ἐγχος , Πεισανδρος δε σακος |
| , ὁταν αἱ ἀπο του κεντρου ἐπ ' αὐτας καθετοι ἀγομεναι ἰσαι ὠσιν . Μειζον δε ἀπεχειν λεγεται , ἐφ | ||
| , ὁταν αἱ τῃ κοινῃ τομῃ των ἐπιπεδων προς ὀρθας ἀγομεναι εὐθειαι ἐν ἑκατερῳ των ἐπιπεδων προς τοις αὐτοις σημειοις |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
| καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
| περιπλουν της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου | ||
| Ἀνδρομαχης ἐκ της Ἰδης και του Δασκυλειου και της Ἀσκανιας καλουμενης , ἡν ἐκτισεν ὁ Αἰνειου παις Ἀσκανιος . . |
| ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
| ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| , των μεν ὑμετερων ψηφισματων ἀλλ ' οὐδε το μικροτατον φροντιζουσιν , ὁπως δε ληψονται . εἰ μεν οὐν ἐνην | ||
| ὡσπερ οἰσθα πορρω ἡκω , και οἱ ἰατροι εὐθυμιας τι φροντιζουσιν , ὡς ἐμου βουλευομενου ἀλλο τι ἠ ζωην δικαιαν |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| δε Σεληνῃ δεξιτερην ἱστηται ἐπι πλευρην τετραγωνος ἀντολιην ἀπεχων τηλου Ὑπεριονος αἰγλης , δη τοτ ' ἀπ ' ὠδινων και | ||
| ἐξελαουσι βροτους Φαινων Πυροεις τε , ὁς μεν προσθεν ἰων Ὑπεριονος , ὁς δε τ ' ὀπισθεν . ταυτα δε |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
| δρασοντος του Ἰασονος , και του χρησμου νυν ἀποτελουμενου . πεδιλον δε νυν εἰπε την κρηπιδα : παντα γαρ τα | ||
| Πελιας ἱκετο σπευδων : ταφε δ ' αὐτικα παπταναις ἀριγˈνωτον πεδιλον δεξιτερῳ μονον ἀμφι ποδι . κˈλεπτων δε θυμῳ δειμα |
| δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
| οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
| ἀπο του Κ την ΚΛΟ περιφερειαν διελθον ἐπι το Ο παραγιγνεται , και μεσου ἡμερας ὁ του ἡλιου κυκλος θεσιν | ||
| ὁτι παντα ὁσα ἐστιν ἐν τῳ αἰτιατῳ ἀπο του αἰτιου παραγιγνεται τῳ αἰτιατῳ μετα της ὁλης οὐσιας . Το γαρ |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
| ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
| Εἰ γαρ εἰδειημεν ἑαυτους μειζονα βλαψαντες ἐξ ὡν ἀλλους βλαπτειν ἐπιχειρουμεν , ἀφεξοιμεθα του βλαπτειν : οὐδεις γαρ ἑκων ἀν | ||
| , ὁτι ἀπ ' αὐτου ὁρμωμενοι οἱον ἐκ τοπου ῥᾳδιως ἐπιχειρουμεν κατα των ὁμολογουμενων ἀδικειν , διοπερ τινες και ἀφορμην |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| τοις Ἑλλησι Καδμος , ἀνειλε Λινον και αὐτον ἰδια γραμματα ἐπιδεικνυμενον , ὁν ἀπεδιωξαν οἱ πολιται . Δια το μη | ||
| θεασαμεναι πολεις αὐτον μεγα πνεοντα και τον ὀγκον της εὐτυχιας ἐπιδεικνυμενον παλιν θεασωνται μεστον ἀτιμιας . ὁ δε δακτυλοδεικτουμενος και |
| τα τοιαυτα εἰπε των προς τι , εἰ και ἑπταχως διαιρουμεν ἐν Κατηγοριαις , ἐπειδη κυριως ταυτα ὑπαρχουσιν . ἡ | ||
| . Οὐ γαρ οὐν . ἀλλα τινι δη τω δυο διαιρουμεν ; Ὡιπερ και δικαιον γε Θεαιτητον τε και σε |
| θεωρουμενης την της ποιοτητος ταξιν , διοτι ταις μεν ἐκεινων καταφασεσιν ἑπονται αἱ του ἀδυνατου ἀποφασεις ταις δε ἀποφασεσιν αἱ | ||
| ἡτις ἠν τοτε ἐκ μεταθεσεως . ὁτι μεν οὐν ταις καταφασεσιν ἑπονται αἱ ἀποφασεις και οὐκ ἀντιστρεφουσι , και ὁτι |
| ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
| δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
| τρια του δυο ἡμιολιος , ὁ δε τεσσαρα του τρια ἐπιτριτος , ὑπεκειτο δε και ἐν τουτῳ ἡ δια τεσσαρων | ||
| συντεθῃ , τετραπλασιον ποιησει : οἱον ὁ ιβ του θ ἐπιτριτος , ὁ δε θ του γ τριπλασιος , ὁ |
| θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
| οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| δε περι αὐτο γην και ἀερα , δι ' ὡν διιεναι λεπτον ὀν καθαπερ το ἐν τοις λαμπτηρσι φως . | ||
| τα στερεα , ὁτι τοιαυτας ἐχει τας ποιοτητας ὡς κωλυθηναι διιεναι . Ἠ πολλας ὁμου ἀδυνατειν μετα της ὑλης ποιειν |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
| , ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
| ' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
| , πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
| προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
| δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| συνακολουθιαν τας μεταβλατικας φυσιος . και ὁ μεν εἱς ἀει διαμενει κατα το αὐτο και ὡσαυτως ἐχων , τα δε | ||
| ταυτας τας αἰτιας τα μεν μαλλον τα δ ' ἡττον διαμενει . Σχεδον δε και τα των σιτωδων δια παραπλησιας |
| , ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
| πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
| Ὀννεω παιδας και κελευει ὁ τι δηποτ ' ἐννοουμενη ἡκειν ὡπλισμενους . Και ὁ Σατιβαρας χαιρων τους νεανισκους μετῃει , | ||
| τριακοσιους μεν σφων αὐτων λογαδας και των ψιλων τινας ἐκλεκτους ὡπλισμενους προυταξαν θειν δρομῳ ἐξαπιναιως προς το ὑποτειχισμα , ἡ |
| ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
| ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
| και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην , ἀγνοουμενον δε κατα την ἀρετην . Καθαπερ δε οἱ ἰατροι | ||
| ὡν αἱ λεξεις κεινται και ἀντιληψονται τουτων , οὐ το ἀγνοουμενον ἐξ αὐτων διδασκομενοι , το δ ' ὁπερ ᾐδεισαν |
| , παππος δευτερος , ἡγεμων πρεσβυτης , πρεσβυτης μακροπωγων ἠ ἐπισειων , Ἑρμωνιος , σφηνοπωγων , Λυκομηδειος , πορνοβοσκος , | ||
| προτερος χαλεπηνῃ . τῳ γουν ἐπιοντι ἀνθισταται και την ἀλκαιαν ἐπισειων και ἑλιττων κατα των πλευρων εἰτα ἐγειρει ἑαυτον ὡσπερ |
| εἰ τι ἐδοξεν ἐκλογης ἀξιως ἀνεφθεγχθαι , ὡστε σε πανταχοθεν καταμαθειν τον ἀνδρα κἀν κρινειν εἰδεναι . Την μεν οὐν | ||
| ἀπο της μεσης , και παραβαινοντα την διατονον λιχανον , καταμαθειν το καλλος του ἠθους , και οὑτως το ἐκ |
| ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
| ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
| μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | ||
| ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε |
| ἐκρατησαν , ὡστε , εἰ χρη τι και παιξαι , δευτερον ἑαλω το Ἰλιον παλιν ἱππῳ καταστρατηγουμενον . Δημητριος Φαληρευς | ||
| , κἀν δοκωσι προς το βραχυ και παρον ἐπιτυγχανειν : δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε |
| χρη μεχρι τριων ἡμερεων καθαιρεσθαι : ἠν δε πλειονας ἡμερας καθαιρηται , του βοειου ἠ του αἰγειου γαλακτος τρεις κοτυλας | ||
| ἐξισαζειν . ἰσοτης δε γινεται , ὁταν ἠ το μειζον καθαιρηται ἠ το ἐλαττον αὐξηται . οὐ καινοτομουμεν δε , |