την μεν των χορδων κοινην ἀποδεσιν την ἐκ του διαγωνιου πασσαλου εἰς τον του ὀργανου βατηρα , ὁν χορδοτονον ὠνομαζε | ||
γην , και ἀρδευσῃ . καλλιον δε ἀπο κορυνης και πασσαλου . ἐγκεντριζεται δε εἰς καστανον και φηγον . Συκαμινα |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
πεφυκε , χειρω δ ' ἐσθ ' ὁτε των προτερον ἡγησαμενων παθων νομιζεται . κρισις δε κἀν τουτοις το συρραγηναι | ||
ἐχοντων τας ὑποστασεις , μαλιστα παχυτερων τε και θρομβοειδων οὐρων ἡγησαμενων . Τοις δε ἁλουσιν ὑδρωπος παθει πλειω μεν του |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
καυμασι καταχωννυσθωσαν , ἀπεχεσθωσαν δε παντων των την μελαιναν χολην γεννωντων , μαλιστα κρεων βοειων και οἰνου μελανος , κραμβης | ||
συνδετικην των δημιουργουντων προς τα δη - μιουργουμενα και των γεννωντων προς τα ἀπογεννωμενα . Ὁταν οὐν ταυτης προηγουμενης της |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
μιξας , ἐν εἰριῳ προστιθεσθω . Καθαρτηριον , ἠν ἐκ τοκου μη καθαρθῃ : του τριφυλλου ἐν οἰνῳ λευκῳ πινειν | ||
διαφθορης και μη λιην καθαρθεισης , ὀλεθριον . Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα |
ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα βρεγματος και μεσοφρυου ὑπο μυξωτηρας ἀντιαν τε τῃ πρωτῃ λοξην κατα μεσοφρυου και βρεγματος ἐπι | ||
λοξην κατα μετακαρπιου , ἐγκυκλιον δε κατα λιχανου : εἰτα ἀντιαν λοξην μεν κατα μετακαρπιου , το δε αὐτο ποιουμεν |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
. αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
ἀν ἠν και το μεγεθος . ἀκρον τε ἐχοντος του πεπερασμενου διαληπτον , εἰ μη και καθ ' ἑαυτο θεωρητον | ||
ἐκ τοιουτων ἀρχων οὐσι τε και γινομενοις , του τε πεπερασμενου και του ἀπειρου ; ὡν το μεν πεπερασμενον ἐστι |
κατηγορουμενου και τριτου προσκατηγορουμενου . και ἡνικα μεν ἐν ταις προτασεσιν εὑρεθῃ ταις ἐκ του ὑποκειμενου και κατηγορουμενου μονον συγκειμεναις | ||
ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν προτασιν ἀναλυῃ εἰς τους ὁρους |
, ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
ἐχει , ὡστε ταυτα μεν οὐκ ἀν εἰεν κεφαλαια , προτασεις δε γινονται της διανοιας του νομοθετου : ἀκολουθος οὐν | ||
εἰεν των ἀναγκαιων εἰλημμεναι . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις λαμβανομενων των συλλογισμων : κυριας δε λεγω προτασεις τας |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
: και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
πνευματος , προϊοντι δε των προοιμιων ῥᾳον ἰσχειν ἠδη και ἀναπνειν οἱῳ τε εἰναι , και προϊοντος ἀει του λογου | ||
: ὁλον δε ὁραν και ὁλον ἀκουειν , μη μεντοι ἀναπνειν : συμπαντα τε εἰναι νουν και φρονησιν και ἀϊδιον |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
. Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
μονον , ἀλλα και ποιων ἀει καθ ' ἑκαστον των γεννωμενων τα φυτα ταυτα . Τοις εἰρημενοις ἐστιν ἀκολουθος και | ||
οὑτως : ἡ συμπλοκη δε ἡ τουτων γεννηθεντων και ἀει γεννωμενων ἐχοι ἀν την ἐπιστασιν και ἀποριαν κατα τε την |
τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
. . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
' ἐφειμενοις πραττειν ἁ παλαι ἐπεθυμουν . τελος δε οἱ συμποται ἰδοντες περιβεβληκοτας τε ἀλληλους και ὡς εἰς εὐνην ἀπιοντας | ||
πρωτους και εὐωχεοντα ἀναδιδασκειν , ὡς οὐτε αὐτος οὐτε οἱ συμποται αὐτου οὐτε οἱ ἐκ τουτων αἰει γινομενοι ἀποθανεονται , |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
Τραπεζουντος διαστηματα μεχρι Διοσκουριαδος προειρηται δια των ποταμων ἀναμετρηθεντα . ἀθροιζονται δε ἀπο Τραπεζουντος εἰς Διοσκουριαδα , την νυν Σεβαστοπολιν | ||
του προφητου Μωυσεως ἱερωτατας ὑφηγησεις . οὑτοι το μεν πρωτον ἀθροιζονται δι ' ἑπτα ἑβδομαδων , οὐ μονον την ἁπλην |
γαρ οὐδε παρασιτος ἀν εἰη . προκειται δε ἡμιν περι παρασιτου ζητειν ὀντος , οὐχι μη ὀντος . εἰ δε | ||
, ἀν δε κωδαριον , Ἰασων . Χαιρεφωντος δε του παρασιτου μεμνηται μεν κἀν τοις προ τουτων , ἀταρ δη |
και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
χευνται . . . στευνται ] ὁρμωσι . ἱερου ] μεγαλου . Τμωλου ] ὀρος Λυδιας . πελαται ] πλησιασται | ||
ἀσχολιας εἰπων αἰτιαν ; λογον γαρ τινα συνηγαγον περι του μεγαλου βασιλεως . ἡ δε των Ῥωμαιων παροιμια “ φιλου |
δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
, ἁ δια των λεχθεντων τεθεωρηκαμεν . ἐτι δε του τεταγμενου τε και ταξεως οἰκειους ἡμας καθιστασα , και προς | ||
, ἐργον δε αὐτῳ προσκειται τα ἐς τας θυσιας ξυλα τεταγμενου λημματος και πολεσι παρεχειν και ἀνδρι ἰδιωτῃ : τα |
: το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
, ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
οὐκ ἀρα πασι δεικνυσιν , ἀλλα μονοις ἐκεινοις τοις προς ἀπολυσιν των κακων οἰκοθεν ὡρμημενοις και το παρ ' ἑαυτων | ||
γαρ οὐσα ἡ ποσθη διατιτραται ῥᾳδιως . μετα δε την ἀπολυσιν της προσφυσεως ὀθονιον λεπτον ὑδατι ψυχρῳ διαβροχον μεταξυ θετεον |
ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
, και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
, ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
ζητων τον τουτο ποιησαντα ἐπι το διασπαραξαι . του δε καιρου φθασαντος εἰς ὑψηλοτερον τοπον ὠον ἐγεννησεν ὁ ἀετος . | ||
χαριν . Δεσμοι Τυρηνοι : οἱς ἐχρωντο κατ ' ἐκεινο καιρου εἰς τας των δεσμωτων κακουχιας . Δευτερος πλους : |
μεν ἀφαιρεθησεσθαι παντα προς γειτονος , ἐλπις δε και ἐχοντα βασιλευσειν βασιλευομενον ὑπ ' ἐκεινου . ” ὁ μεν δη | ||
ταν χρυσοστεφανον κοραν και ματερα σεμναν : ἱν ' ἐλπιζει βασιλευσειν ἀλλων πονον ἐσπεσων ὁ Φοιβειος ἀλατας . ὁραθ ' |
ἐπικυκλου μοιρας β μδ , πλειων τε ἠν ἡ περιοδικη παροδος της ἀκριβους ἑξηκοστοις ιγ . και ὁ μεταξυ δε | ||
ἐκειτο ἐν μεσῳ . ἀρχη δ ' ἐς ταυτα και παροδος , εὐθυς ἐπι τῳ συμμαχικῳ πολεμῳ , ἡδε ἐγιγνετο |
και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
ὁταν ἠ ὡς προτασις ἀμεσος ἠ ὡς ὁρος ἐν προτασει λαμβανηται . θεσει δε διαφερουσιν ἀποδειξεως οἱ την αἰτιαν ἐχοντες | ||
οὐ παντα ταις πασαις ὑποκεινται , ὁταν εἰδικως αὐτων ἑκαστη λαμβανηται , ἁπλως δε ἡδεα και λυπηρα λεγομενα και ἡδονη |
' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
ἐν ταις ἀφθονοις χορηγιαις πλουτου και δοξης και των ὁμοιοτροπων ὑπαρχοντες , και ἐν ὑγιειᾳ και εὐαισθησιᾳ σωματος και εὐεξιᾳ | ||
ἱματια . ὑπαντα . σχισματα . περι . και ἐσχισμενοι ὑπαρχοντες ἑως των στημονων . κολακευτικως . λογοις ] * |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |
οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
ἐμφαινειν μεγεθος του ἐμπεριεχομενου σωματος , την δ ' ἀξιολογον ἐμφαινειν μεγεθος του ἐν αὐτῃ σωματος . περι μεν οὐν | ||
' ἐφ ' ἑκατερα κινησεις αὐτων φασι προαιρεσιν μεν μηδεμιαν ἐμφαινειν : ἐν ἀψυχῳ γαρ ἀδυνατον ὑπαρχειν φυγην ἑκουσιον ἠ |
, ἐρω σοι : οὐ θελεις μαλλον ἀπελθων εἰς γωνιαν καταφαγειν ἐκεινο ὁ κεκλοφας ; τι δε σοι και τοις | ||
ἐνθα κατεκειτο ὁ παις . ἀμφιελιξασθαι : ἐκ του προηγουμενου καταφαγειν : οὑτω γαρ εἰπε το ἀμφελιξασθαι , ἐπει μεγαλοστομωτατον |
ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | ||
. χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος |
τριτῃ πεψει σημηναντα , ὡσπερ ἐτι χειρω τα ὀρφνωδη των παρυφισταμενων φαινεται , ἐπικρατουμενης ἠδη της ἀπωστικης των πονηρων δυναμεως | ||
. ἀλλ ' ὁ μεν περι χρωματων λογος , των παρυφισταμενων τοιαυτ ' ἀν ὑπεμφηνειεν , ὁποια δηλονοτι ἐφαμεν και |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
ὡς ἠν τι και των ἀλλων σημειων ἐπιφαινηται πονηρον , ἀνελπιστος ὁ ἀνθρωπος : ἠν δε , ἀναϊσσοντος του νουσηματος | ||
της κεφαλαλγιας της ἀνευ πυρετου ὀξεος , ἐφ ' ὡν ἀνελπιστος ὁ θανατος . και φησιν ὁτι δυσπνους ἐαν ἐστιν |
τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
των ἀντιφατικως μαχομενων . και καλει την μεν ἀντιφατικως μαχομενην ἀντιθεσιν , ὁταν ἡ μεν ἐστι καθολου ἡ δε μερικη | ||
, ἐπιμιμεισθαι δ ' ἐθελειν ἁπαντα : καιτοι καθα περ ἀντιθεσιν τινα ποιουσιν της ἀοριστου δυαδος και του ἑνος , |
' ἀλλοις αἱ των δημοσιων ἀδικηματων γραφαι , οἱον ναυς προδουναι , τειχη , συμμαχους και τα ὁμοια . Ἑπεται | ||
κατα της πολεως της Ἀθηναιων , και Σταγειρα την πατριδα προδουναι Μακεδοσιν αὐτον : ἐτι δε κατασκαφεισης Ὀλυνθου μηνυειν ἐπι |
Διος ἡ ἀκτις οὐδεν πεισονται . οὑτω δε ἐχοντων των κακοποιων ἠ των προς τα φωτα ἐπαναφορων ἐπιζησεται μεν το | ||
αὐτης τοις ἀγαθοποιοις ἠ κατεχοντων αὐτων την ὡραν , των κακοποιων σχηματιζομενων , ἐκ μετανοιας ἀνακαμπτουσιν , ἀπεστραμμενων δε των |
κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
, παρασιτος , εἰκονικος , Σικελικος . ὁ μεν παγχρηστος ὑπερυθρος , γυμναστικος , ὑποκεχρωσμενος , ῥυτιδας ὀλιγας ἐχων ἐπι | ||
εὐθυς ἀπ ' ἀρχης πολλη λευκη , ὑστερον δε και ὑπερυθρος . Ἑβδομῃ , ἀπο βαλανου σμικρα ὑπηλθεν : το |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
, ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
, και οὐχι μονον τον πατερα ἀναιρειν μεμελετηκως ἐκ του ἀνθρωπειου βιου , ἀλλ ' ἠδη και νομον κατα σου | ||
, ἐδημιουργουν τα θνητα ζῳα . Ἐπει δε περι του ἀνθρωπειου γενους ὡς συγγενεστατου θεοις παλιν φροντις ἠν τῳ τε |
χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
' ἐπακολουθουντα τοις σημειοις τοις γινομενοις ἐν τῳ σωματι , διατηρειν τον καιρον ἑκαστου , ὁκως ἀν φυλαξαμενος το ἀῤῥωστημα | ||
γνους ἁπαντα πραττει , ὁσα τρεφειν οἰδεν αὐτον και ἀκακωτον διατηρειν σπευδει , ὁ τοιουτος και ἀληθως ἐστι φιλαυτος και |
δημοκρατιας : ὁσῳ δ ' ἀν ἀνωτερω ἰωσιν προς το ἀναντες των πολιτειων , μαλλον ἀπαγορευει αὐτων ἡ τιμη , | ||
οὐν των θεων ὀχηματα λεγει ἀει ἐπιτηδεια εἰναι προς το ἀναντες χωρειν . Ὀχηματα δε λεγει τας δευτερας αὐτων δυναμεις |
διαπραξαμενος ἐν εἰρηνῃ τε και κατα πολεμους και ναους δυο κατασκευασαμενος Τυχης , ᾑ παρα παντα τον βιον ἐδοξεν ἀγαθῃ | ||
δακτυλιον , ὁν ὁ Χαλδαιος εἰσιων παραδιδωσι , τουτον οὑτος κατασκευασαμενος , προσελθων τῃ γυναικι ἐφη “ παλαι μεν σοι |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
το γινομενον και τας κεφαλας πυκνα διανευουσι , των δε εἰθισμενων ἀνθρωπῳ προς ἀνθρωπον οὐδε την ἐλαχιστην διδοασιν ἐννοιαν . | ||
πεπραγμενα , ἐμου δε πολλοι καταγελασονται τοιαυτα πασχοντος των φθονειν εἰθισμενων , ἐαν τις ἐν τῃ πολει προθυμηται χρηστος εἰναι |
νιτρου ἐρυθρου ⋖ ι , τερμινθινης ⋖ η , μελιτος παχυτερου ⋖ ιϚ . ἑψε το μελι και την ῥητινην | ||
βαρυνουσαι μητε στενοχωρουσαι τους πορους : ὁσαι δ ' ὑπο παχυτερου αἱματος συνεστηκασι , βαρυνουσι μεν ὑπο μελαγχολικωτερου την γενεσιν |
, βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
[ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
ὁμοφυλων : τον δε Ῥαγουηλον διακωλυοντα στρατευειν τοις Ἀραψι προσταξαι λῃστευειν την Αἰγυπτον . Ὑπο δε τον αὐτον χρονον και | ||
Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς ἡκε παρα τον ἀρχοντα |
διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
τρομωδες ; ἀσωδες , κατοχως , σμικρα παρ ' οὐς ἀνιστησιν . Ἠρα γε οἱσι τα παρ ' ὠτα , | ||
καλως ὑμιν ἐχει τοιουτου φεισασθαι πολιτου . Ταυτ ' εἰπων ἀνιστησιν ἐκ των συναρχοντων Μαρκον Οὐολουσκιον και λεγειν ἐκελευσεν , |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
: την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
. Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |