| , και συ μεν πολλων , ἐγω δε ἑνος τουτουϊ παιδαγωγος γενομενος , και συ μεν εὐπορος γενομενος διδως ἐλευθεριως | ||
| οὐ χειροτεχνης , οὐ στρατιωτης , οὐκ ἀθλητης , οὐ παιδαγωγος , οὐχ οἱ τα βιβλια τοις νεοις ἐπ ' |
| περι τον της Πολιαδος Ἀθηνας νεων , ἁς οἱ μεν παιδαγωγους , οἱ δε τροφους της Ἀθηνας γενεσθαι φασιν . | ||
| παιδες τα λεγομενα ξυνιωσιν , εὐθυς μεν ἐπ ' αὐτοις παιδαγωγους θεραποντας ἐφιστασιν , εὐθυς δε πεμπουσιν εἰς διδασκαλων μαθησομενους |
| δερει τον μαγειρον . ἀνθρωπε , μη γαρ ἐκεινου σε παιδαγωγον κατεστησαμεν ; ἀλλα του παιδιου ἡμων : τουτο ἐπανορθου | ||
| δ ' ὡς δρομοισιν ἠ παλῃ πληξας ἰχνος πλανᾳ γεροντα παιδαγωγον ἀθλιον . και κλεψιχωλον ποδα τιθεις ἰχνευμενον δυστηνος αὐτος |
| ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
| , ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
| ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
| το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| πολλ ' ἐχειν θνητον ἀνθρωπον † ἀλλ ' ἐραν και κατεσθιειν : συ δε καρτα φειδηι . Βορεας : το | ||
| το ἑξης μετηνεγκεν ἀπο των ἀλεκτρυονων . ΓΘ τους λοφους κατεσθιειν ] και τουτο ὡς ἐπι ἀλεκτρυονων . ἡξεις παλιν |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| λεπταλεη κονις ἐσσεαι , οἰχεται ἐργον ἀθανατων , προθελυμνα θεμειλια Λαομεδοντος . και σε , πατερ , και μητερ , | ||
| πολεμον ἐξηνεγκαν , ἐκεινος δε ἀδικον ” ἑνεχ ' ἱππων Λαομεδοντος . ” προς τουτο δε παλιν ἀντιτιθεται μυθος : |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| , μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
| Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| ἐμου τοτε και το τῃ πολει συμφερον οὐ το Φιλιππῳ ζητουντος , βραχυ φροντισαντες οἱ χρηστοι πρεσβεις οὑτοι καθηντ ' | ||
| ποιουμεν , και τοι του σκοπου της φιλοσοφιας τουτο μαλιστα ζητουντος : ἀλλ ' ὡρμηται μεν ἐκ φιλοσοφιας ὁ λογος |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ' ἀναγκασει σε την γε σην κτανειν ; ἁπας Ἀχαιων συλλογος στρατευματος . οὐκ , ἠν νιν εἰς Ἀργος γ | ||
| Νομοι ἠ περι νομοθεσιας , πολιτικος : Ἐπινομις ἠ νυκτερινος συλλογος ἠ φιλοσοφος , πολιτικος : Ἐπιστολαι τρεισκαιδεκα , ἠθικαιἐν |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
| μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
| . ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
| προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
| και κερατα ἐπι τηι κεφαληι . ἐτιμηθη δε δια το συντροφος εἰναι τωι Διι , ἠ καθαπερ Ἐπιμενιδης ὁ τα | ||
| του Ἠσαυ νεωτερονὁτι ἀφροσυνη μεν ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐστιν ἡμιν συντροφος , ὀψιγονος δ ' ὁ του καλου ζηλος , |
| και δια του δος κλινομενον . Και το μαντις δε μαντιος : τουτο γαρ μακροπαραληκτον μεν ἐστι , και ἐπειδη | ||
| λεξιν : το γαρ μαντεως και πολεως Ἀττικα ἀπο του μαντιος και πολιος γεγονοτα των κοινων ἐφυλαξε την τασιν . |
| δε ἑν και πολλα , και ταυτα δε δυναμεις και θαυμασται δυναμεις οὐκ ἀσθενεις , ἀλλ ' ἁτε καθαραι οὐσαι | ||
| τον Ἡρακλεα καλουσας αὐτον ἐς βιου αἱρεσιν , Γοργιου δε θαυμασται ἠσαν ἀριστοι τε και πλειστοι : πρωτον μεν οἱ |
| βουλομενος . τριζουσαι . των πεποιημενων ἡ λεξις . τυκτον κατεσκευασμενον : “ τυκτον κακον , ἀλλοπροσαλλον , ” οἱον | ||
| χρυσα , και μαλιστα ἱματιον του Διος περιαιρουμενους ἐκ πολλου κατεσκευασμενον χρυσου . και τουτοις μεν ἐπιπληξας ὡς ἱεροσυλοις ἐκελευσεν |
| , και νη Δια και ἐν στρατοπεδῳ γεγονως ποτε και γυμναζομενους ἠ ταττομενους στρατιωτας ἑωρακως και ὁπλα εἰδως και μηχανηματα | ||
| οὐκ εὐγνωστος ἐστιν ἡ Τιμαρχου βδελυρια ; ὡσπερ γαρ τους γυμναζομενους , κἀν μη παρωμεν ἐν τοις γυμνασιοις , εἰς |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
| την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
| φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
| το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
| γεγονεναι , δυο μεν ἐξ αὐτων Ἑρμινιος τε και Λαρκιος διεφθαρμενων αὐτοις ἠδη των σκεπαστηριων δια τας συνεχεις πληγας ἀνεχωρουν | ||
| πεινωσι και δειλοις , ὠρυομενων ὀξυτατον , ἁτε ὑπο φαρμακων διεφθαρμενων . ἀλλα δη ἐστιν οὐκ οἰδ ' ὁποιον τι |
| ἡ δε τοιαδε , μητε χρηματων πληθος ἐν τιμῃ σεβειν ἀνανδρων , ἠτοι ἀνδρων ἐκεισε μη παροντων , μητε τοις | ||
| . ἀφραστος ] πως . ἀλεκτος . ὡραιον . . ἀνανδρων ] μη ἐχοντων ἀνδρας . ἠγουν πενησι . πενησι |
| ἀνιχνευειν μηδε τυγχανειν ; Ἀλλ ' εἰ μεν δια το ἀνευρισκειν μαλλον δυνασθαι , ἐσται και τοις μη λογον ἐχουσιν | ||
| εἰ ἐθος ἐστι το θλιβον , προς ἐκεινο την βοηθειαν ἀνευρισκειν πειρατεον . τι οὐν προς ἐθος ἐστιν εὑρισκειν βοηθημα |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| τουτοις ἐφρονει Κροισος . Κροισου ἀχρειον το ἱππικον ἀπεφηνε Κυρος προταξας των ἰδιων ὁπλιτων καμηλους πολλας : ἱππος δε καμηλου | ||
| ἠγουν τους προγονους ἡμων ἐπι την Κυρηνην : τουτο γαρ προταξας εἰπειν , εἰτα δια μεσου θεις τα περι των |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| θαρσει , ἐπινενοηκα εἰς την ἀμφοτερων σωτηριαν . ” ὁ τραγος ἐφη : „ πως „ ; ἡ ἀλωπηξ εἰπε | ||
| τουτον δε τον λογον δει ὑπερβατως ἀναγνωναι , ὁτι ὁταν τραγος γενηται , ὁ μεν δεξιος ὀρχις ἀῤῥενοτοκος , ὁ |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| , ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
| ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
| ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
| γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
| δια δε των Ν , Ο , Π τῃ ΑΒ παραλληλοι ἠχθωσαν αἱ ΝΥ , ΟΣ , ΤΠ : ἰσον | ||
| δια του Β διηχθω τις ἡ ΑΒΓ , και δυο παραλληλοι αἱ ΑΔ ΕΓ νευουσαι ἐπι τα κεντρα των κυκλων |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| οὐδε προς ἑαυτον φιλικος ἐστιν ὁ μοχθηρος , ὁτι οὐδεν φιλητον ἐχει . εἰ δε το οὑτως ἐχειν λιαν ἐστιν | ||
| και το χρησιμον και το ἡδυ οὐ ταὐτον ἐχουσι το φιλητον . το μεν γαρ ἀγαθον καθ ' αὑτο αἱρετον |
| , ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
| τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| εἰς την Τροιαν ὁ Τελαμων και μερος τι του τειχους καταβαλων εἰσηλθε . σπωμενου δε ἐπ ' αὐτον Ἡρακλεος το | ||
| εἰδεχθειας ] ὀρεγεται , και ὁποτε πολυτελη τραπεζαν θεασαιτο , καταβαλων αὑτον ὁλον ἐπι τα εὐτρεπισθεντα ἐκχειται , παντων ἀθροων |
| το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
| ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
| ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
| εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
| εἰτε ναρκωδες . ἀρχη οὐν της θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα | ||
| ὁσῳ και μετα πυρρωδεστερων ἐπιφαινονται των χρωματων πολλην την του λυπουντος πνευματος δριμυτητα καταγγελλουσαι . Αἱ δε μετα λευκων χρωματων |
| Περσευς δε καταγει το γενος ἐξ Ἀβαντος : Ἀβαντος γαρ Προιτος και Ἀκρισιος Ἀκρισιου Δαναη Δαναης και Διος Περσευς Περσεως | ||
| δε ἐπι πλειστον της συμφορας , τους αἰτηθεντας μισθους ὁ Προιτος ἐδιδου . ὁ δε ὑπεσχετο θεραπευειν ὁταν ἑτερον τοσουτον |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| μεταξυ διαλαμβανοντα . και ἠν τις ἐντυχῃ , θαυμασια περι σαυτου λεγε και ὑπερεπαινει και ἐπαχθης γιγνου αὐτῳ . ” | ||
| , εἰ τι ποιεις ἐνθαδε των προς την προαιρεσιν την σαυτου φεροντων , ἱν ' ἐπανορθωθῃ ; εἰ μεν γαρ |
| . Ὁ δε Ῥωμυλος ἐπειδη ταυτα διεκοσμησε βουλευτας εὐθυς ἐγνω καταστησασθαι , μεθ ' ὡν πραττειν τα κοινα ἐμελλεν , | ||
| το ὀρος , τουτον ἐλθοντα ἐς Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα |
| , οἱ δε ὁ τι ἀν ἑκαστος ἐπινοησῃ τουτο μοι προσαπτουσι . τα τελευταια δε και το φως αὐτο κλοπιμαιον | ||
| τα πολεμια . Λακεδαιμονιων : την Λακεδαιμονιων πολιτειαν τινες Λυκουργῳ προσαπτουσι πασαν . ὁ δε Ἀλκμαν οἰκετης ἠν Ἀγησιδου , |
| ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
| πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
| δε δημοτελεις τινας εἰναι συμβαινειν , μονον δε τουτον ἡμιν κοινοτατον και λυσιτελεστατον και διαρκη και βεβαιαν και δια παντων | ||
| δε νομου ἀκριβειας λογων ὀρθοτητα , τουτον νομιζοντες θειοτατον και κοινοτατον νομων το δεον ἐν τῳ δεοντι και λεγειν και |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
| περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
| Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
| μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
| εἰρηνης . τοιγαρτοι και ἐπηγορια βασιλεως πολλακις εὐθυς τον πολεμιον ἀναστελλειν πεφυκεν . ἀλλα μην και οἱ ἀνδριαντες οἱ τουτου | ||
| του ποτου χρειαν ἐλθειν . τον οὐν ὀφιν τον φυλαττοντα ἀναστελλειν αὐτον και ἀπελαυνειν , και ἐκεινον σπρεβλουμενον μισθον οἱ |
| Ἀφροδιτης λεγεται , πολυτροφοι τυγχανουν και πονοι και ἐπιτροποι γυναικων μεγιστανων , ἀπο δ ' ἑβδομης και διπλης ἑως της | ||
| κωμας και τοπους . εἰ δε ὁ Ἡλιος ἐπιπαρῃ , μεγιστανων φιλους , ἐγγυς βασιλεων , ἱερων ἀρχοντας : εἰ |
| , δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
| κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
| διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας προς Ἀντιγονον εἰς την Ἀσιαν , ἀξιων διαλυσασθαι προς αὐτον . ἀποκριναμενου δ ' ἐκεινου διοτι μιαν | ||
| τον βροχον , δεσποτα . ἐγω σοι πειρασομαι το σημειον διαλυσασθαι . “ Ξανθος εἰπεν ” τινι τροπῳ ; “ |
| , ὁση δυναμις παρεστι : τουτεστιν οὐτε ὁ πλουτος ἐστι περισπουδαστος ὁ μη ἀσφαλης , οὐτ ' αὐ τοὐναντιον μακαριστοι | ||
| , ἀλλ ' οὐ το σωμα . ὁτι δε και περισπουδαστος ἠν αὐτων ἡ θεα ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ παλιν |
| δυναμις , ἡν ἐλεγομεν προς αὐτα ἠδη τα ζῳα ἐπιχειρειν ἀποβλεπειν και προς αὐτα τα ἀστρα τε και τελευταιον δη | ||
| ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν , ὁποτε σπουδαιου ἀνδρος δεηθειη , ὁ |
| δε ἀλλης γενεσεως μνημονευει οὑτως , και φησι περι του γεννηθεντος ὁτι ἐπ ' ὀλεθρῳ τῳ τε ἰδιῳ και των | ||
| δε Καρος ἠν , ἀπο του παιδος αὐτου κληθεισα του γεννηθεντος ἀπο Καλλιρροης της Μαιανδρου , μετα νικην ἱππομαχικην , |
| ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
| γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
| θηλυκῳ τυχῃ ἡ Σεληνη , ἀνδρασι μεν γενομενοις οὐκ ἀγαθην ἀποτελει φασιν , γυναιξι δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι | ||
| του ἑνος ζῳου ἐκεινου ἀνεμποδιστον και κατα φυσιν ἐχουσαν ζωην ἀποτελει , ἐπειπερ οὐχ οἱον τε ἠν ἑκαστα οὑτως ἐχειν |
| δε τουτοις ἐπασχον , ὁσοι προς σκυλα τε και ἁρπαγας τραπομενοι το ἐν κοσμῳ τε και ταξει ὑποχωρειν ἀφῃρεθησαν : | ||
| των Πελασγων οὑτως ἐφθαρη . Οἱ δε δια της μεσογειου τραπομενοι , την ὀρεινην της Ἰταλιας ὑπερβαλοντες , εἰς την |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
| ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
| ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
| ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
| ἀξιουμεν , ὠ πατρικιοι , προς ἱκεσιας και δεησεις ὑμων τραπεσθαι , οὐδ ' ὡσπερ οἱ τα δεινα δεδρακοτες ἐπ | ||
| ἡρῳον , νομιζοντες ἡκιστ ' ἀν σφας ταυτην αὐτους ὑποτοπησαι τραπεσθαι την ἐς τους πολεμιους : και ἁμα ἑωρων τους |
| ἑτερον προς τῳ Κορησσῳ . τοις δε Συρακοσιοις και Σελινουσιοις κρατιστοις γενομενοις ἀριστεια ἐδωκαν και κοινῃ και ἰδιᾳ πολλοις , | ||
| ἱκανον ἁπασι . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| , συμπεφωνηκασι δε ἱνα του ἑνος ἐξερχομενου της πολεως και ἀποδημουντος ἐπι χρονον ἑνα ὁ ἑτερος βασιλευοι , και παλιν | ||
| ὡς ᾠομεθα ἡμεις , αὑτη καλλιστη ἀναβολη , δημοσιᾳ τουτου ἀποδημουντος στρατευομενου . ἐπειδη δε ἐκαλει ὁ ἀρχων εἰς το |
| ἡ καταβολη αὑτη της ἀσθενειας , τους τοτε παροντας αἰτιασονται συμβουλους , Θεμιστοκλεα δε και Κιμωνα και Περικλεα ἐγκωμιασουσιν , | ||
| ὁ ταυτα συμβουλευσας . ἀλλ ' εὑρησο - μεν τους συμβουλους κατα το πλειστον στοχαζομενους της των ἀκουοντων βουλησεως , |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| λοχαγων ταγμα μετωπον και μηκος και προσωπον και στομα και παραταξις και πρωτολοχια καλειται και πρωτον ζυγον : ὁ δε | ||
| Παραγγελλει : ! Και ἑνος ἑνος ταγματος μετατιθεμενου μεταφερεται ἡ παραταξις πασα προς το μερος ἐκεινο συντομως . Ἀραιουνται ἠτοι |
| παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
| , τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| ἀνθρωπος ὀργανῳ χρηται τῳ σωματι . τομει . τομευς ἐστιν ἐργαλειον την βασιν ἐχον κυκλικην , σμιλη δε ἡμικυκλικην . | ||
| : Εὐστροφον και εὐκινητον δει εἰναι . ὁ δε βεμβιξ ἐργαλειον ἐστιν , ὁ μαστιγι στρεφουσιν οἱ παιδες . ἠ |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| και ὀνοματος και πασαν διακρισιν , ὡς γνωστου ἀπο του γινωσκοντος , ἁλωνης τροπον ἐπινοουμενον , ἁπλουστατον και περιεκτικωτατον : | ||
| ποτε ψευδης . ἐχομεν οὐν την διαφοραν αὐτων ἀπο του γινωσκοντος , ἀπο του γινωσκομενου , ἀπο της γνωσεως . |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |