λογων παγκαλον ἀνειλκυσα σοι . Ἐγω γαρ , ἱνα μη παθῃς ἀηδιαν , Λαμπραν κατεσκευασα την πανδαισιαν . Ἐκ νουθετηματων | ||
λεγε σεαυτῳ , ὁτι πονῳ ἐνδιδως . Ὁρα μηποτε τοιουτον παθῃς προς τους ἀπανθρωπους , οἱον οἱ ἀπανθρωποι προς τους |
νοσειν με κατα σε κριτην , ἐαν νοσημα ἐστι και παραφροσυνη και μανια το μισειν τους ἐμους ἐχθρους . . | ||
, ἐμετος , και λειποψυχιη γινεται . Ἐπι αἱματος ῥυσει παραφροσυνη ἠ σπασμος , κακον . Ἐπι εἰλεῳ ἐμετος , |
ἐκληθη δε δια το ἐμπεριεχεσθαι τοις ὀρεσι τοις παρακειμενοις . παραγωγη δε , ὡς ἐκ της ἀντι Ἀντισσα και ἐκ | ||
ἡφι βιηφιν ὁλοκληρος ἡ παραγωγη . εἰ γαρ αὐ ἡ παραγωγη στοιχειου γινεται ἀφαιρετικη , ὡς ἐπι γενικης του υ |
παν μεν ποιησειν , παν δε πεισεσθαι ὑπερ νικης , φοβηθηναι δε ἑν μονον , την ἐκ του μη φυλαξαι | ||
λιαν ὀργιλως ἐλαλησεν , ὡστε με συγχυθηναι και λιαν αὐτον φοβηθηναι : ἡ μορφη γαρ αὐτου ἠλλοιωθη , ὡστε μη |
! ] ? [ ! ! ! ! ] μη ἐχετωσαν ? μητε [ ] ἀρετης στεφανον ? [ ] | ||
ἡ ΒΓΔ της ΑΒ ἐφαπτεσθω κατα το Β , και ἐχετωσαν ἀντεστραμμενα τα κυρτα , και συμπιπτετω πρωτον ἡ ΒΓΔ |
ὀνειδιζειν τινα ὑμιν ὁτι οὐκ ὀρθως ζητε , οὐ καλως διανοεισθε : οὐ γαρ ἐσθ ' αὑτη ἡ ἀπαλλαγη οὐτε | ||
. τι δ ' , εἰ γενοιτο οὑ ἑνεκα πραττειν διανοεισθε , ἰστε ὁτι συνοισει τουτο ὑμιν ; οὐδε τουτο |
, εἰ ὑπο γε την τοιαυτην ἀκμην ἀνιων ὁραται ; ὑποστρεψας τοινυν ὁ ἡλιος ἐκ τροπων ἐπ ' Αἰθιοπας χωρει | ||
Ἑλληνας και την του παιδος ἀπῃτει ποινην , ἀπρακτος δε ὑποστρεψας ὡς παντων χαριζομενων τῳ βασιλει Ἀγαμεμνονι , μεθ ' |
Ἀπολλον , ἐν τῃ ἐξοχωτατῃ Πυθωνι τον σον οἰκον θαυμαστον κατεσκευασαν . Ἀπολλον , οἱ τεον τε δομον : οἱ | ||
πασαν την δεκατην , εὐωχιας ποιων συνεχεις και πολυδαπανους . κατεσκευασαν δε και Ῥωμαιοι τουτῳ τῳ θεῳ παρα τον Τιβεριν |
καθ ' ὁρον αἰτησεις των δωρεων διαφερουσι των ἐν τῃ πραγματικῃ , καθ ' ὁ ἐν μεν ὁρῳ οὐκ ἀξιον | ||
ἐφαμεν , ἀδηλου πραγματος ἐλεγχος , και μαλιστα ἐν τῃ πραγματικῃ : ἀδηλον γαρ πραγμα ἐστιν , εἰ συμφερει βοηθησαι |
κατηγορημενα . τουτο και Δημοσθενης ἐν τῳ περι του στεφανου ἐπραγματευσατο . ἐγκωμιον αὑτου ἠθελησεν γραψαι , και την ἀπολογιαν | ||
κατα την οἰκιαν , εὑρον λογον γεγραμμενον πολυτελως , ὁν ἐπραγματευσατο προς τα πληθη , πεισων ἐξ ἁπαντων των πολιτων |
τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
ἐκ της ἐν Φεραις τυραννιδος : συστησαμενοι δε δυναμιν ἀξιομαχον κατεστρατοπεδευσαν περι Μαντινειαν . μετα δε ταυτα ἐπι πολιν Ὀρνεας | ||
περι Ἀγαθοκλεα και βραχυ διαχωρισαντες ἀπ ' ἀλληλων την δυναμιν κατεστρατοπεδευσαν . εἰθ ' οἱ μεν Καρχηδονιοι πυθομενοι την τουτων |
, κιναρα , και μαλλον ὁταν σκληροτερα γενηται , σικυοι πεπονες , μηλοπεπονες δ ' ἡττον . κολοκυνθη τουτων μεν | ||
χυμον ψυχροι και ὑγροι ἱκανως τυγχανοντες και δυσπεπτοι . οἱ πεπονες δε ὡς πεπανσιν λαβοντες πολλῳ γ ' ἀμεινους : |
ἐκαθημεθα δε ἐν τῃ στοᾳ . και ἀποβλεφθηναι ἐπι του θαυμασθηναι Αἰσχινης εἰπεν ὁ Σωκρατικος . γλωττας δε τας των | ||
. ῥηθεντων δε τουτων των ἐπων , οὑτω σφοδρως φασι θαυμασθηναι τους στιχους ὑπο των Ἑλληνων ὡστε χρυσους αὐτους προσαγορευθηναι |
πεποιημενα και προσηγμενα , της ἐμπειριας και τεχνης τας ὑπεροχας ἀπαραλλακτως ἐχοντα προς την ἀληθειαν , ὡστε και ῥιπιζοντος του | ||
ἡμερινων ποιουμεν γενεσεων , ἐπι δε των νυκτερινων τἀλλα μεν ἀπαραλλακτως , τους μεντοι ἀναφορικους χρονους του ἀφετου και τους |
Λημνου τ ' ἐξελαθεντες ὑπ ' ἀνδρασι Τυρσηνοισιν Σπαρτην εἰσαφικανον ἐφεστιοι : ἐκ δε λιποντας Σπαρτην Αὐτεσιωνος ἐυς παις ἠγαγε | ||
ἀδαημονες οὐδε μοθοιο , ξεινοι δ ' εὐχομεθ ' εἰναι ἐφεστιοι , ὡς γαρ ἀμεινον . Ὡς φατο : του |
τις : ἀττα γαρ ὁ Φαλαρις ἠνωχλει τοις Ἀκραγαντινοις . ναυμαχιαν γαρ τοσαυτην και τυραννου ὠμοτητα οὐχι τῳ ἀττα ὀνοματι | ||
προς ἱστοριας τελος εἰδεναι και γιγνωσκειν ὁτι την ἐν Σαλαμινι ναυμαχιαν ἐνικων οἱ Ἑλληνες κυνος ἐπιτελλοντος ; τι δ ' |
, ἡ πολις ἐκεινη διαφθειρεται ; και μην σωμα μεν ἀπουσιᾳ ψυχης , ψυχη δε ἀπουσιᾳ λογισμου , λογισμος δε | ||
γης . μεταξυ γαρ ἐστιν Εὐρωπης και Ἀσιας . τῃ ἀπουσιᾳ αὐτων ἐπιμονως πενθουσαι , ὡς δοκειν ἁβρυνεσθαι ἐπι τῳ |
μη δηπου . Οἰκιας δεσποτης ἐρεις , οὐχ ὡς Ἀλεξις οἰκοδεσποτης . Ὁνδηποτουν μη λεγε , ἀλλ ' ὁντινουν . | ||
και τοις δε περι κληρονομιας ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θεου μη τυχῃ ἐναντιουμενος τῳ κυριῳ του κληρου |
, σφισι δε ἀσμενοις ἀντι χρυσου γενεσθαι το σκηπτρον . κομισθηναι δε αὐτο ἐς την Φωκιδα ὑπο Ἠλεκτρας της Ἀγαμεμνονος | ||
ὁσῳ παρα μεν ἐκεινων βουλομενων ἀπολυσαι ἐστι και ἀλλοθεν εὐπορησαντι κομισθηναι , ἐπι δε τοις ἐχθροις γενομενον οὐ δυνατον : |
τε φυτικην και την αἰσθητικην , ἐντελεχειας εἰναι σωματος φυσικου ὀργανικου ἀναγκαιον , οὐ πολλου ἀν δεοιμεθα λογου : ἀλλ | ||
κατα την διαιρεσιν γινεται της φιλοσοφιας προστιθεμενου του λογικου ἠτοι ὀργανικου : της γαρ φιλοσοφιας εἰς δυο διαιρουμενης τα αὐτοπροσωπα |
και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | ||
οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα |
το στρατοπεδον , ἀποβεβληκως των ἱππων τους πλειους κατα την ὁδοιποριαν : διετεινε γαρ ἑξ ἡμεραις ἀπο Μαλου σταθμους εἰκοσι | ||
δε ταυτα των δυναμεων εἰς ἀλλην χωραν ἐμβαλουσων και την ὁδοιποριαν ποιουμενων δια τοπων καταδενδρων και τραχεων ἀφνω συνεμιξαν ἀλληλοις |
στενα των ὀρων και οἱ συνδενδροι τοποι . Ταινια . διαδημα . Ταρσος . ἡ των ὀρνιθων πτερωσις . Φαρμακοις | ||
ἡ πολις , εἰτε ὡς καλυπτραν βασιλιδων εἰτε ὡς βασιλεων διαδημα εἰθ ' ὁπως βουλεσθε λογισασθε , οὑτω σωσατε την |
, οὐδε παρατεινεται τῃ διεξοδῳ της λεξεως δι ' ἡς προφερομεθα το ἀνθρωπος ἡ συνθεσις του νοηματος : και γαρ | ||
παντες Ἑλληνες κοινῃ χρυσον και το μεν ὀνομα ὁμοιως παντες προφερομεθα , διχοστατουμεν δε περι την δοξαν τουτου , ὁ |
βασιλειοι ταφοι των καλουμενων Εὐρυπωντιδων : παρα δε το Ἑλληνιον Ἀρσινοης ἱερον , Λευκιππου τε θυγατρος και γυναικων των Πολυδευκους | ||
ἀδελφην Ἀρσινοην ἐγημε και εἰσεποιησατο αὐτῃ τους ἐκ της προτερας Ἀρσινοης γενηθεντας αὐτῳ παιδας : αὐτη γαρ ἡ Φιλαδελφος ἀτεκνος |
, ΓΖ περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ἐστιν τῳ ἀπο της ΓΔ τετραγωνῳ . δοθεν δε το ὑπο των ΑΓ , ΓΖ | ||
ὑπο ΑΓΒ μετα του ἀπο ΓΔ ἰσον τῳ ἀπο ΔΒ τετραγωνῳ : ὁτι ἰση ἐστιν ἡ ΑΔ τῃ ΔΒ . |
Ἐρινυες ] : εἰσι δε θεων ὑπηρεται και ἀνθρωπους [ κολαζουσι ] ? ? ? : ὁσαι δε εἰσιν ὁπωσπερ | ||
ἐπληξεν , οὐκ ἐξετασας ἀλλ ' ἀμελησας εἰδεναι , ἠδη κολαζουσι τον τοιουτον ὡς ἐξον αὐτῳ γνωναι ὁς ἠν παρεστως |
και Τυρρηνων θαλαττοκρατουντων και πεμπειν εἰς αὐτην ἀποικιαν ἐπιβαλλομενων , διεκωλυσαν αὐτους Καρχηδονιοι , ἁμα μεν εὐλαβουμενοι μη δια την | ||
ἐξαπιναιως προσπεσοι : ὑδωρ δ ' ἐπιγενομενον πολυ και βρονται διεκωλυσαν την ἀναγωγην . ἐπει δε ἀνεσχεν , ἁμα τῃ |
ἐω γαρ λεγειν , ὁτι των οὑτως διαλεγομενων οὐδε αἱ μητερες ἀν και οἱ πατερες ἀνασχοιντο δια την ἀηδιαν , | ||
ἐλεφαντισκια ἑπεται : εἰ δε προσαψαιο των βρεφων , αἱ μητερες οὐδεν ἀγανακτουσι . συνιασι γαρ ὁτι μη ἐπι λυμῃ |
καταφανως και περιφανως , γνωριμως , σαφως , πεφασμενως , ἀπαρακαλυπτως , ἀνυποστολως , πολυθρυλητως τεθρυλημενως : σκληρον γαρ το | ||
προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ , ἀπαρακαλυπτως πονηρευεται . αἰλουρος συλλαβων ἀλεκτρυονα τουτον ἐβουλετο μετ ' |
ἑτεροι σελινον ἠ καστοριον ἠ δαυκον Κρητικον ἠ ἀσαρον ἠ ναρδον Κελτικην , ἑκαστον ἰδιᾳ ἠ ὁμου , παρακελευονται συν | ||
ἀριστολοχειαν και την ἰριν , ἐπι δε ταυταις και την ναρδον χαλβανης τε δη ῥιζας και πυρεθρον ξηρον , δαυκον |
παρθενους λυτρωσαμενος ὁ Βιας παρα λῃστων ἠγεν ὡς ἰδιας θυγατερας ἐντιμως . μετα δε τινας χρονους παραγενομενων των συγγενων κατα | ||
κακοποιου κατα τον καιρον της ἐναλλαγης , οὐ σωθησεται πλην ἐντιμως ἀποθανειται . Ἑκτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμερισμον |
και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | ||
μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . |
εἰ τινες ὑμας των λεγοντων λανθανουσι : το δ ' ἀληθες οὐ βουλεσθε , οἰμαι , προς ὑμας αὐτους λεγειν | ||
ἐλθοντος παιδιου , ταχυ ἐλθοντι παιδιῳ . εἰ δε τουτο ἀληθες , ἐδει το ἀρθρον , εἰπερ ἐπιρρηματικως παρεκειτο , |
. Ἀλλ ' εἰτε νεα των μετρων ἡ θεωρια εἰτε Μουσης εὑρημα παλαιας ἑκατερον ἑξει καλως . ἀρχαια μεν γαρ | ||
ἀνευθε χορδης . Ἀγε , ζωγραφων ἀριστε , λυρικης ἀκουε Μουσης * * * * * * * * * |
ἀλλα μην και το ἑκαστατω και ἑκαστερω ἠν ἐν συγκριτικῃ παραγωγῃ . τα γ ' οὐν προκατειλεγμενα δεδεικται ὡς εἰη | ||
μεσου μερους ἐπι φαλαγγος , εὑρουσιν ἰσως ταυτα ὡς ἐν παραγωγῃ , τουτεστιν δια των ἀκρων του μεσου μερους , |
ὀρθως πεπαιδευμενον ἀπαι - τειν δει παρα του μαθηματικου την ὀρθοτητα και το οἰκειον ἐργον , εἰ καλως ἠ μη | ||
μη τι παραληρησω λεγων οἱαν δει την των πρωτων ὀνοματων ὀρθοτητα εἰναι . Λεγε μονον , ὡς ὁσον γε δυναμεως |
ἱνα τοιανδε ἑτεροχροιαν και οὐ την σαφη του γαλακτος την λευκοτητα θεασαμεθα , ὁθεν προδηλως και τον κακωσαντα χυμον ὁρισομεν | ||
λευκον , ὁπερ ἐστιν οὐσια : οὐδε γαρ δυνανται την λευκοτητα διελειν εἰς ψιμυθιον και κυκνον και χιονα , ἐπειδη |
ξανθην χολην ἐν τοις σιμοις του ἡπατος ἐν ἀγγειῳ τινι κατεταξεν , ὁ κεκληται χοληδοχος κυστις . και τα μεν | ||
των συζυγιων , ἁς ὁ τεχνικος ἐν τῃ αὐτου βιβλῳ κατεταξεν , κατα μερος ἐπισκοπησωμεν ἀπο του τυπτω και λειβω |
ἑκαστον ἐν μερει και ῥυομενος και χειρα ὀρεγων και κοσμων οἰκοδομιαις την πολιν διατελεις , μη διαφθειρῃς πολλας και λαμπρας | ||
ἐαν ὁ χαραξ , τουτεστιν το φοσσατον , ταφρῳ ἠ οἰκοδομιαις ὠχυρωται , ἐδοξε δε ἐν τῳ χαρακι εἰσελθειν τους |
, ἐχειν δε οἰκιας καλας και τα ἀλλα παντα θαυμαστως κατεσκευασμενα : και γαρ αὐ τα των τεχνων ἐργα δωρα | ||
παντοδαπα φιλοτεχνως τοις τε χρωμασι και τοις των τυπων ἀπομιμημασι κατεσκευασμενα : το δ ' ὁλον ἐπεποιητο κυνηγιον παντοιων θηριων |
προσεχοιεν τῳ σατραπῃ τον νουν . αὐτος δε ξυν τῃ στρατιᾳ τῃ πολλῃ , και γαρ και Ἡφαιστιων ἀφικετο ἀγων | ||
. ὁ δ ' ὑπατος δυο τε μηνων τροφας τῃ στρατιᾳ και δυο χιτωνας κατ ' ἀνδρα και ἀργυριον εἰς |
ἱκετας μεγιστον γιγνεται ἁμαρτημα ἑκαστοις : μεθ ' οὑ γαρ ἱκετευσας μαρτυρος ὁ ἱκετης θεου ἐτυχεν ὁμολογιων , φυλαξ διαφερων | ||
, φρουρειν τοις οἰκεταις παρακελευσαμενος : ἑωθεν δε εἰσερχεται πολλα ἱκετευσας . και παρελθων ἐπι πολυ μεν ἐζητει τον Ἀντιφιλον |
ἐπιγραμμα Ἐργων ὑπομνηματα εἰναι . Ταυτα ἐπιλεγομενῳ μοι μαλιστα ἐπηλθε θαυμασαι Πυρρου τολμαν τε , ἡν μαχομενος αὐτος [ τε | ||
βωλος ἐστι ψηγματος συμπεπηγοτος και ἀπολαμποντος μεστη . διο και θαυμασαι τις ἀν την τε της χωρας φυσιν και την |
ἀχρι νυν παρα ποταμους βοωσι και λιμνας . Ἡνικα Ῥεα φοβουμενη Κρονον κατεκρυψεν ἐν τῳ κευθμωνι της Κρητης τον Δια | ||
φαυλοτεροις μειζω και διατελει δη τουτο ποι - ουσα καθαπερ φοβουμενη μη της ἰσχυος αὑτης ἐπιλαθωμεθα . ἐγω δε ὁτι |
δε περι δημοσιων , ὁ δε περι δημοσιων ἁμα και ἰδιωτικων : περι ἰδιωτικων μεν οἱον ἱππον τις τον ἐποχον | ||
, μεστας οἰκητορων , και πολιτειας ἐγχειριζεσθαι μελλων και πραγματων ἰδιωτικων τε και δημοσιων και ἱερων ἐπιμελειαν , ἡν οὐκ |
κυριον ʃ εὐθεια των ἐκεινων τι χωριων : αἰνιττεται Ἐπιδαμνον παρεσκευαστο : τα της μαχης πεμπτος αὐτος : ἀντι του | ||
του βωμου ἐκαθητο Μουνιχιασι , σωθηναι : και γαρ πλοια παρεσκευαστο και οἱ ἐγγυηται ἑτοιμοι ἠσαν συναπιεναι . καιτοι εἰ |
διπλη ὁτι συν τῳ ν ἡ κλητικη . ἡ δε ἀναφορα προς το ᾡ τε συ , Καλχαν , ὁτι | ||
Πολυϊδος ὁ τον Μινωος ἀνευρων παιδα μαντις . ἡ δε ἀναφορα προς το Αἰθρη Πιτθηος θυγατηρ . . ὀνειροπολοιο : |
δε ἑλκωδηϲ ἐῃ , κομμι και ἀμυλον δευθεντα ῥοδων ἠ φοινικων ἀφεψηματι , και πτιϲανηϲ ἠ τραγου χυλοϲ . ἐπι | ||
περι τον τοπον , ὁς τας τε δη βαλανους των φοινικων τας ὀνομαστας και τον ὀπον φερει , λιμνην εἰναι |
τοις κολοιοις δε δια την φυσικην φιλοστοργιαν , καιπερ τοσουτον πανουργιᾳ διαφερουσιν , ὁμως ὁταν ἐλαιου κρατηρ τεθῃ πληρης , | ||
των ἰσχυροτερων γεγονεναι κρειττων . οὐ μην ἠδυνηθη γε τῃ πανουργιᾳ κατασοφισασθαι την ἐκ της πεπρωμενης ἀναγκην , ἀλλα ποιητης |
τροφου αὐτου υἱοι τεσσαρες ἐπιβουλευσαντες ἀπωλεσαν , ὡν ὁ πρεσβυτερος ἐβασιλευσεν ἐτη δωδεκα . Μεθ ' οὑς Ἀσταρτος ὁ Δελαιασταρτου | ||
ἐσχεν ἀφελομενος Θυμοιτην τον Ὀξυντου : Θυμοιτης γαρ Θησειδων ἐσχατος ἐβασιλευσεν Ἀθηναιων . τα μεν οὐν Κρεσφοντου και των Ἀριστοδημου |
ἑξηκοντα ναυς ἐπληρωσε , τα δε φορτηγα πλοια περι χιλια πεντακοσια παρεσκευασατο . ἐν τουτοις την τε δυναμιν διεκομιζε και | ||
δ ' ἐναγχος οὐχ ἁπαντες ἡμεις ὠμνυμεν ταλαντ ' ἐσεσθαι πεντακοσια τῃ πολει της τετταρακοστης , ἡν ἐπορις ' Εὐριπιδης |
διοριζεται λεγων ὁτι Ἐν πολεμῳ , ἀγορῃ δε τ ' ἀμεινονες εἰσι και ἀλλοι . ἐχων οὐν ἐνεχυρον ὁ Ὀδυσσευς | ||
' ἐπισταμενος σαφα εἰπειν : ἡμεις τοι πατερων μεγ ' ἀμεινονες εὐχομεθ ' εἰναι : ἡμεις και Θηβης ἑδος εἱλομεν |
και διαγωγαν καταρχα ὑβριος και ὀλεθρω ῥιζουται τοις ἀνθρωποις . ἀναγκα γαρ τως πολλα ἐχοντας τετυφωσθαι πρατον , τετυφωμε - | ||
, ἀλλα ὁ τις ἀνθρωπος ἐπιδεχεται . και γαρ ποιον ἀναγκα και παλιν ποσον και ποτι τι πως ἐχεν τον |
, ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
ἠν δε εἰ συμβαλλονται τι τοις εὐδαιμονως ζησασι και τελευτησασιν εὐδαιμονως αἱ των ἐκγονων τυχαι προς το διαμενειν την εὐδαιμονιαν | ||
προτιμωντες ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πατριδι , εἰ και τα ἀλλα εὐδαιμονως δουλευειν παρειη . ἐπετραφη δε νεοτης και ἀλλαχου της |
ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει δε κἀκεινο λελογισθαι , ὁτι μονων ἀγαθων ἐστιν ὁ θεος αἰτιος | ||
ζῳοιϲ τε ἀλλοιϲ προαπολλυμενοιϲ , ὁταν ταυτα ἐνθυμηθῃϲ , προϲετι κἀκεινο ἐνθυμου , ποταπη μεν ἡ παρουϲα ὡρα , ποταπον |
και περι ἐκεινου του σκευους ᾡ τους ποδας ἐναπονιπτομεθα : λεκανην τε γαρ αὐτο ὀνομαστεον και λεβητα , Ὁμηρου εἰποντος | ||
, ἐπειτ ' ἀκουειν προβατιων βληχωμενων τρυγος τε φωνην εἰς λεκανην ἠθουμενης , ὀψῳ δε χρησθαι σπινιδιοις τε και κιχλαις |
κεχωρισμενος και καθ ' αὑτο ὑπαρχων , ὡς ἐδοκει τοις Πυθαγορειοις τε και Πλατωνι , εἰ μη εἰη το ἑν | ||
, ἐπειδη διαφερουσιν ἀλληλων . ὡστε ἐνταυθα φαινεται ἑπομενος τοις Πυθαγορειοις και τῳ Πλατωνι : κἀκεινοι γαρ φασιν ὁτι ἑτερος |
ὁ Πρωτεσιλεως ἐπ ' ἐκεινοις τοις ἐπεσιν , οἱς ὁ Διομηδης πεποιηται λεγων μη ὀφελες λισσεσθαι ἀμυμονα Πηλειωνα μυρια δωρα | ||
τι ἀν δυνωμαι . γελοιος δ ' ἀν ἠν και Διομηδης , εἰ τους ἱππους Αἰνειου λαβων ἀντι του θεραπευειν |
δειλιαν καταγελωσης ἑαυτην ὡς γενναιοτεραν προκρινασα θαρσαλεως εἰς το ὑδωρ ἐπηδησεν . του δε ῥευματος ταυτην εἰς μεσον κατασυραντος και | ||
Στεινεται : στενοχωρειται . ἐσσυτο : ὡρμησεν . Ἐνθορε : ἐπηδησεν . Δειλαιαις : ἀθλιοις . Ἀεθλα : παθηματα . |
ζηλωτης γεγονεναι των Πυθαγορικων : ἀλλα και αὐτου Πυθαγορου μεμνηται θαυμαζων αὐτον ἐν τωι ὁμωνυμωι συγγραμματι . παντα δε δοκειν | ||
ἐθελει εἰναι . , . . βουλομενῳ ὁ δε ἐφη θαυμαζων , ἐθελησεις τι μοι μαντευσασθαι ; πανυ γε , |
ἡν ἐποιησε δηπου μακραν το μη γραψαι μεν εὐθυς , αἰσχυνθηναι δε ὑστερον τῳ μη πριν ἐπεσταλκεναι . πασχομεν δε | ||
δε των νυν ἀμφισβητηματα και τα αἰτια της ἀπεχθειας κἀν αἰσχυνθηναι μοι δοκει τις ἀν ἰδων . ἐστι γαρ ὁμοδουλων |
τους ἐμπορους ταχυ τοις τε βιοις ἀνεδραμον και ταις δοξαις ηὐξηθησαν . μετα δε ταυτην την νησον ἐστιν ἑτερα την | ||
[ ] ἀρξαμενος ἀφ ' οἱων πραγματων μετα τα Περσικα ηὐξηθησαν οἱ Ἀθηναιοι , ἀλλα παλιν ἐπι τας κοινας αἰτιας |
ἐπνιξα ἐν ἁλμῃ τουτον εὐανθεστερᾳ , κωβιδι ' ἀττα και πετραια δη τινα ἰχθυδια , τουτων ἀποκνισας τα κρανια ἐμολυν | ||
βλιτοις διαχρω το λοιπον . κοιλιαν σκληραν ἐχεις , τα πετραια των ἰχθυδιων ἀπεσθιε . ἡ τρυξ ἀριστον ἐστιν εἰς |
θαυμαζειν τας αὐτας γυναικας και τους αὐτους ἀνδρας γονον και ἀρσενα και θηλυν ποιεειν . Ἐχει δε και τοισι κτηνεσιν | ||
. ] ⌈ τοιαυτα οἱ ἱκετευοντες ἐλεγον : εἰ μεν ἀρσενα τις ἐχει , εἰς τους ἀρσενας ἀπιτω : εἰ |
” [ ὁ λογος δηλοι , ὁτι τοτε μαλιστα και οἰκοι και πολεις ἐρημουνται , ὁταν οἱ προεστωτες χαλεποι ὠσιν | ||
εἰναι δοκουσαι κατεσκευαζοντο , καλουμεναι κοτταβιδες . προς δε τουτοις οἰκοι κατεσκευαζοντο κυκλοτερεις , ἱνα παντες εἰς το μεσον του |
δε των συγγραφεων φασι τους μεν υἱους της Μηδειας δωρα κομισαι τηι νυμφηι φαρμακοις κεχριμενα , την δε Γλαυκην δεξαμενην | ||
τε καρπων και πληθους ἀνθρωπων , ἐξ Αἰγυπτου τον Ἐρεχθεα κομισαι δια την συγγενειαν σιτου πληθος εἰς τας Ἀθηνας : |
εὐεργεσιας την ἰσην ἀντιδιδοντες . ἀκρα δε δεικνυται και ὑπαντρος πετρα , ἐνθα ἐξενηξαντο ὀχουντες αὐτον , και καλειται ὁ | ||
γιγνεται χιων , ἠ λισσας αἰγιλιψ ἀπροσδεικτος οἰοφρων κρεμας γυπιας πετρα , βαθυ πτωμα μαρτυρουσα μοι , πριν δαϊκτορος βιᾳ |
ὡς τον Φαιδρον λεγειν ” Τον λογον δε σου παλαι θαυμασας ἐχω , ὁσῳ καλλιω του προτερου ἀπειργασω , ὡστε | ||
ἁπαντας ὁσοις ἐγω ἐνετυχον πεπαιδευσαι , και δη και τουτο θαυμασας ἐχω , το περι την των καλων και δοκιμων |
μη μοι βαιων : κακος ἰχθυς . ΒΟΥΓΛΩΣΣΟΣ . ὁ Πυθαγορικος δε δι ' ἐγκρατειαν Ἀρχεστρατος φησιν : εἰτα λαβειν | ||
νυκτι μιῃ . Γεγονασι δε Λυκωνες και ἀλλοι : πρωτος Πυθαγορικος , δευτερος αὐτος οὑτος , τριτος ἐπων ποιητης , |
ἠσαν , ἐστ ' ἀν ἐν τῃ γῃ , ᾑ ἐγεννηθησαν , ἐμαχοντο . συμμαχουντος δε Ἡρακλεος Διι και τουτους | ||
αἱ και τον ἐχοντα ταυτας , μεθ ' οὑ και ἐγεννηθησαν , κατελιπον ; „ ὁτι μηδεις λυπεισθω ἐπι συμφορᾳ |
ἡ ἀντιληψις , ἡ μεταθεσις της αἰτιας , ἡ πιθανη ἀπολογια : ἐχοντων οὐν ἀμφοτερων τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι | ||
παριων ἐς Πελοποννησον τῳ λογῳ . ἡ γαρ ἐμοι προσηκουσα ἀπολογια τις ; οὐκ ἐθυσα οὐ θυω οὐ θιγγανω αἱματος |
κατα ἀλκην σωματος και θυμου τραχυτητα φλογοειδης ἠν , δευτεραγωνιστης τυγχανων Βαυδωνος . ἀλλως τε ἠν και προς σωφροσυνην πεπηγως | ||
ἀρχας των Ἰχθυων , ὁπου κατα το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανων ὁ της Ἀφροδιτης ἀστηρ βορειοτερος ἐστιν του δια μεσων |
καταταϲεωϲ του κωλου γινομενηϲ κατ ' ἀλληλων φερομεν τα του καταγματοϲ περατα . εἰ δε μη δυνηθειημεν τουτο πραξαι , | ||
το καταγμα , την ἀρχην του ἐπιδεϲμου χρη κατα του καταγματοϲ ἐπιβαλλεϲθαι , ἐπην δε διϲ ἠ τριϲ ἐπιδηϲῃϲ , |
ὡστε παν εἰδεναι το στρατοπεδον . τουτου και οἱ ἑταιροι ὑπερβαλλουσῃ τροφῃ ἐχρησαντο . ὡν εἱς ὠν ὁ Ἁγνων χρυσους | ||
κατηγορειτο πορνοβοσκος ὠν ἑταιρας : ἀλλοι δε , ἐπι των ὑπερβαλλουσῃ πονηριᾳ χρωμενων . Ζευς κατειδε χρονιος εἰς τας διφθερας |
μεν τοτε μεταμελει “ Παυσαι . τι δη οὐν οὑτος ἁμαρτανει και ἀτεχνον ποιει λεκτεον : ἠ γαρ ; Ναι | ||
. Τι οὐν , ἐφη , ἐγκαλεις αὐτῳ ; Ὁτι ἁμαρτανει , προ του σκεψασθαι ταχεως πιστευων τοις τυχουσιν . |
” παθος ψυχης σχολαζουσης ” . Ὁ αὐτος ἐν συμποσιῳ νεανισκον τινα βλεπων ἡσυχιαν ἀγοντα εἰπεν : „ εἰ μεν | ||
διεξοδικως λεγειν και προς ἐρωτησιν : ὁθεν και Ναυσιφανην ἠδη νεανισκον ὀντα θηραθηναι . ἐφασκε γουν γινεσθαι δειν της μεν |
: δια τι γαρ ὡς ἡ καθολου διαφορα τῃ καθολου διαφορᾳ μιγνυται , μη και το καθολου εἰδος τῳ καθολου | ||
θεμενων και οὐδεμιαν ἐχει τοιαυτην φωνην σημαινουσαν αὐτο , τῃ διαφορᾳ φησι μη κεισθαι ὀνομα ἐν τῃ συνηθειᾳ , τουτ |
και ὁτι ἐν τοις συμποσιοις συνων αὐτωι ὠρχειτο και γελωτα παρεσκευαζεν ἀπεστειλε διαφθερουντα Περραιβους και των ἐκει πραγματων ἐπιμελησομενον . | ||
δ ' ἠλθον ἐχοντες των νεοδαμωδων ὡς τριακοσιους , και παρεσκευαζεν αὐτοις την διαβασιν . ἐν τουτῳ δε και Λεσβιοι |
? ? δικην ἑλειν . ταὐτα δε καταλειπεται και τωι δρασαντι ἀρνεισθαι ἑλομενωι . . . . . . . | ||
παντας ἀποπεμπεσθαι . Τῳ δε μοιχῳ Σπερμῳ οὐκ ἠρκεσε ταυτα δρασαντι , ἀλλα και ἐς Κυμην πεμψας τινα λῃστην , |
γουν ἀγωνιαν προυθηκε , και ἠν τῳ μεν τα πρωτα φερομενῳ ταλαντον το γερας , τῳ δε δευτερῳ τριακοντα μναι | ||
πασι τοις μυσιν ἐνεργησῃ σφοδρα , τῳ δ ' ἐξω φερομενῳ πνευματι πλειστῳ τε ἁμα και ἰσχυροτατῳ κατα την τοιαυτην |
τοις θεοις ὡστε και αὐτους ἀλληλους ἀποκτειναι : ἀπετυχον : ἀπαιδευτως : οὐτ ' ἐξοδον διδοντες : καθειρξαν αὐτον , | ||
σε καρδοπην εἰπειν , εἰπες ἀπαιδευτως καρδοπον . εὐηθικως : ἀπαιδευτως . ' καλεσας εὐηθικως ] εἰρηκας ἀνοητως . προαναφωνημα |
: εἰ αὐταρκειαν ἀσπαζῃ , φιλοσοφε , τι οὐ τους Πυθαγορικους ἐκεινους ζηλοις , περι ὡν φησιν Ἀντιφανης μεν ἐν | ||
το δεχομενον αὐτην οὐκετι προσδιοριζουσιν , ὡσπερ ἐνδεχομενον κατα τους Πυθαγορικους μυθους , οἱς ἐκεινος μεν ἐχρητο πολιτικως , οὑτοι |
τοις ἀποσταταις , ἐπει και τῳ πληθει και ταις δυσχωριαις ἐπλεονεκτουν ἐκεινοι , ἐτραπη συν τοις περι αὐτον , πολλων | ||
και ἐς τον ποταμον αὐθις ἀπωσασθαι . και ἐκ τουτου ἐπλεονεκτουν ἠδη οἱ συν Ἀλεξανδρῳ τῃ τε ἀλλῃ ῥωμῃ και |
το μελι : και σμυρναν την στακτην και ἀλλως ὡς βελτιστην τριψας λειην , διεσθαι του οἰνου του αὐτου παρεγχεοντα | ||
ἱεραν οἱ ναυτιλλομενοι φασιν , καθιεναι , και ἐπι την βελτιστην ἀπονοιαν ὁρμησαντες , ἐτι τε και τολμαν και ἀμαθιαν |
ἀξιον : οὑ γε οὐδεν ἐστι βαρυτερον οὐδε ὀφειλομενον ἐπι πλειονι τοκῳ χαριτος . και τουτο ἐστι το ‚ ἀναισχυντον | ||
ἐν ἀνισοις χρονοις ἐξαλλασσουσι το φανερον ἡμισφαιριον , και ἐν πλειονι μεν ἡ ἐγγιον της συναφης του θερινου τροπικου της |
βʹ : ὀρτυγος ταριχηρου της σαρκος δραχ . βʹ : ὀποπανακος δραχ . αʹ . ἀναλαμβανε τριψας γλοιῳ , και | ||
λιβανου , ἀνα οὐγγιας η . κηρου οὐγγιας δ . ὀποπανακος , χαλβανης , ἰου , ἀνα οὐγγιαν μιαν , |
, εἰη ἀν ἡ προαιρεσις ἠ ὀρεκτικος νους ἠ ὀρεξις διανοητικη : ταυτα δ ' ἀν εἰη ἐν μονῳ τῳ | ||
ἡ γραμμη ἀπλατης ὑπαρχει , και καθολου φαναι πασα ἐπιστημη διανοητικη , τουτεστιν ἡ λογῳ μονῳ χρωμενη , ὡσπερ γεωμετρια |
εἰς το του λεγοντος προσωπον : και εἰ τῳ ἀρα παρεστηκε τον μεν Συρακοσιον , ἑαυτον δ ' οὐ πολεμιον | ||
ὀρθη και ἐναρμοζει τῃ δευτερᾳ και μιαν περονην λαμβανει : παρεστηκε δε τῃ κλιμακι ξυλον ὑψηλοτερον , ζυγωμα ἐχον , |
κηρον μελι : ἀναλυεται δε ῥοδινῳ και ποιει παραδοξωϲ . παραλαμβανεϲθω δε και πυρια δια ϲπογγων . φλεγμονηϲ δε ποτε | ||
ἡπατοϲ του δακοντοϲ κυνοϲ ἐδοϲαν φαγειν . διαιτα δε τοιαυτη παραλαμβανεϲθω , ἡτιϲ ὁμου μεν ἀμβλυνει και ϲβεννυει την του |
Φρυγιας , ἀπο Βλαυδου του τον τοπον εὑροντος , ὡς Μενεκρατης . . . . , : Μενεκρατης δε ὁ | ||
βραχιονα ἐτρωθη , και ὁ ὀβελος ἐξῃρεθη , ὁ δε Μενεκρατης τον μηρον ἀκοντιῳ πολυγλωχινι Ἰβηρικῳ ὁλοσιδηρῳ , και οὐκ |
δε την Ἑλλαδα Λεσβιοι μεν ἀπεστησαν ἀπο των Ἀθηναιων : ἐνεκαλουν γαρ αὐτοις , ὁτι βουλομενων συνοικιζειν πασας τας κατα | ||
. Ῥωμαιοι δ ' ἐς τας Σενονων πολεις ἐπρεσβευον και ἐνεκαλουν , ὁτι ὀντες ἐνσπονδοι μισθοφορουσι κατα Ῥωμαιων . τουσδε |
ψυχροις τοποις φθειρονται ταχεως οἱ ὀνοι . ὁτι παρα τοις Ὑπερβορεοις ὀνους θυουσι τῳ Ἀπολλωνι δια την σπανιν του ζῳου | ||
και βους ἱερευσειε : την γαρ των ὀνων θυσιαν ἐν Ὑπερβορεοις ἀγομενην μονην αὐτῳ καθ ' ἡδονην εἰναι . και |
τοτε ᾑρημενος Λυκορταν μεν και την συν αὐτῳ στρατιαν ἀναχωρησαι παρεσκευασεν ἀπρακτον , τας ἐς την Μεσσηνιαν ἐκ της Ἀρκαδιας | ||
γαρ τυχη , φησι , τουτους ἡμιν παντας τους καιρους παρεσκευασεν : οὐκουν μεθ ' ἡμων εἰσιν οἱ κρειττους . |
, εἰτε πυρεκτικως ἐχοιεν εἰτε και μη , και εἰτε ἐγχειρησαι ἠ ἀπαγορευσαι . Αἱ μεν οὐν ὀλεθριως διακειμεναι καταφερονται | ||
τοις νομοις , ἰσμεν ἁπαντες . ἐγω μεντοι οὐδ ' ἐγχειρησαι οἰμαι προτερον τον Λυκουργον ταυτην την εὐταξιαν καθισταναι πριν |
των ὁλων ἀρχην , περι ἡς οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας | ||
. . . τουτους οἱ μεν θαλασσης παιδας φασι , Παρμενιδης δ ' ἐκ των Ἀκταιωνος κυνων γενεσθαι μεταμορφωθεντων ὑπο |
ἐξαιθριασαντες προσεπλεξαν τῳ κηριῳ και θειῳ : και οὑτως ἐκπυρωσαντες τελειοτητι και συμμετροις πυριαις , τουτεστιν λειωσεσιν ἠ ὀπτησεσιν ἀνελομενοι | ||
ἀλογως δ ' ἀν οὐτε ἀπορησειεν οὐτε ἀξιωσειεν : ἐν τελειοτητι μεν γαρ τινι το σπερμοφυειν και των ζωων ὁσων |
νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν οἰκοδομησαντας ἐπιτελεσαι κοινηι το κατασκευασμα . μετα δε τους προειρημενους βασιλεις διεδεξατο την ἀρχην | ||
, ταις των ἐργων λειτουργιαις προσηδρευσαν , το δε παν κατασκευασμα τελος ἐσχε μογις ἐτων εἰκοσι διελθοντων . Τελευτησαντος δε |