ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων νεʹ ὡν τελευταιος : κακων δε καἰσχρων οὐτιν ' εὐκλειαν ἐρεις . ἐπι τῳ τελει ἑκαστης περιοδου | ||
νηος ἐπ ' Ἀργῳας πελασαι , και ποτνι ' Ἀναγκη οὐτιν ' ὀπιζομενη , πατρος χολον οὐκ ἀλεγουσα : ἠδ |
ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
ὡς οὐτ ' ἀδικουμεν Ξενιου Διος χαριν . ὀλιγου χρονου διελθοντος ἑαλω μεγα κακουργων : εἰτα μεντοι ἐν ὀψει πολλων | ||
, μετα ταυτα δ ' ἀλλα θεασασθε . χρονου γαρ διελθοντος και του πολεμου προς Κοτυν ὀντος ἠδη , πεμπει |
και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
. Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
τε γαρ ἑστιουχοι και συνδιαιτοι ἡμιν , ἐτι δ ' εὐεργεται μεγιστοι και παρεσχημενοι τα μεγιστα και μα Δι ' | ||
δε ζητητεον , ἀνθ ' ὁτου τους εὐ πασχοντας οἱ εὐεργεται φιλουσι μαλλον ἠ ὑπ ' ἐκεινων φιλουνται : και |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
ἑτεραι δ ' ὑποπερκαζουσιν . ἐνθα δε κοσμηται πρασιαι παρα νειατον ὀρχον παντοιαι πεφυασιν , ἐπηετανον γανοωσαι . ἐν δε | ||
παλιν : ἀμφω δ ' ἰσον ἐχουσιν ἐπ ' Ἀσιδα νειατον ἰχνος . Ἰσως οὐν ἀπονεμει τιμην τῳ Νειλῳ : |
τε και λογῳ , τουτων την μεν αἰσθησιν παραπλησιως τοις προειρημενοις φυσικοις ἀπιστον εἰναι νενομικεν , τον δε λογον ὑποτιθεται | ||
: εἰκος ἐστι και προσδοκητεον το νικησαι αὐτον ἐν τοις προειρημενοις ἀγωσι , Τιμονοου ὀντα παιδα και κατ ' ἰχνος |
ἀκουουσι : παρα δε ἀνθρωπου βδελυρου , και καταγελαστως μεν κεχρημενου τῳ ἑαυτου σωματι , αἰσχρως δε την πατρῳαν οὐσιαν | ||
ἐχρεωντο . Προβαλλουσι δε σφεας αὐτους ὑπο του κακου του κεχρημενου Τιμων ὁ Ἀνδροβουλου , των Δελφων ἀνηρ δοκιμος ὁμοια |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
ἀντι ὀροφου και στρωματων τουτοις χρησθαι , εὐωδιαζομενην ἁμα και ὑγιεινοτερον τον ἀερα ἐχουσαν παρα τουτο : γενεσθαι δ ' | ||
, ὡς εἰρηται , ἐπει ὁσαι κυουσαι καθαιρονται μικρα , ὑγιεινοτερον διαφερουσιν . αἱ δε πλειω καθαιρομεναι , αἱ μεν |
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
αἱ τους αἰχμαλωτους ἠγον , ἐφορμησαντες αὐταις οὐδ ' ἀνθισταμεναις κατηγον ἐπι την πολιν . Και παραυτικα τα προς την | ||
δε την ναυμαχιην την ὑπερ Μιλητου γενομενην Φοινικες κελευσαντων Περσεων κατηγον ἐς Σαμον Αἰακεα τον Συλοσωντος ὡς πολλου τε ἀξιον |
την γνωσιν , δια τουτο δειξας τον ἑτερον των τροπων μετεισιν ἐπι τον λοιπον , ὡς εἰναι δηλον πασαν γνωσιν | ||
λεγουσας ὡς αὐτικα μαλα ὁ Ἀσκληπιος συν τῳ πατρι Ἀπολλωνι μετεισιν εἰς τον Ποντον και καθεξει το του Ἀβωνου τειχος |
τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις ἀνδρασι παιδοποιιας ἑνεκα : τας δ | ||
εἰπειν ἐχων παραλειπω , ναυμαχιας , ἐξοδους [ πεζας , στρατειας ] και παλαι γεγονυιας και νυν ἐφ ' ἡμων |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
: ἁπλως γαρ οὐκ ἐστι τα ἐναντια , οἱον το πειθεσθαι και μη πειθεσθαι , το εὐορκειν και μη εὐορκειν | ||
ὀργανου χρειαν ταις δυναμεσι ταυταις παρειλημμενον , ὡν οὐδενι χρη πειθεσθαι πλην ὡς φησι τῳ ὀρθῳ λογῳ , τουτ ' |
της φρονησεως ἐνεργημασιν ἐπιφερεται , ἀλλ ' ὁταν ἀμφιβολια τις προσεστιν , εἰ τελειον ἐχει το εὐ ἠ οὐ , | ||
τελειον ἐχουσης κατα το ἀποφαινεσθαι , ὁ τῃ εὐβουλιᾳ οὐ προσεστιν , ὡς πολλακις εἰρηται . Ἀπο της εὐβουλιας εἰς |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
ἐν πολεμοις ἀνδρειοτερον ἡ τυχη δειξει , οὐτε ἐν ἡσυχιᾳ μετριωτερον ἀν τις εὑροι γεγενημενον ἐν οἱς μονος οὑτος ἐσχε | ||
, ἡδοναις δε ταις ἀπο των μυθων τε και μυθικων μετριωτερον . ὁσον δε ὁ Ξενοφων ἀφελειᾳ τῃ κατ ' |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
: Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
και † παρθενος εὐδοκιμων γαμων παρα ποδ ' εἱλισσουσα φιλας ματερος ἡλικων θιασους ἐς ἁμιλλας χαριτων ἁβροπλουτοιο χαιτας εἰς ἐριν | ||
τις των ἀλαστορων , ὁς σε ἀναβακχευει πορευων και περιελκων ματερος αἱμα σας , ὁ ἐστιν : ἀνακινων το αἱμα |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
οὐν κεφαλαιον των προϋπηργμενων ἐστιν , ὁτι σχεδον ἁπαντων ἀνθρωπων οἰομενων τῳ σῳ πατρι συναποληξειν την της πολεως εὐδαιμονιαν οὐκ | ||
και μετα ταυτα οἱ ὑπατοι κοινῃ γνωμῃ χρησαμενοι των πλειστων οἰομενων τον Ἀππιον ἀποδειχθησεσθαι δικτατορα , ὡς μονον ἐπικρατησαι της |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
ὁταν αὐτῳ προσιῃ το ἐναντιον , το σμικρον , ἠ προσελθοντος ἐκεινου ἀπολωλεναι : ὑπομενον δε και δεξαμενον την σμικροτητα | ||
μη και ἐπι της Παριδι δοτικης των ἑνικων του ς προσελθοντος κρασις παρηκολουθησε του δ και ς εἰς ζ , |
φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
, και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
, βασιλεια μεγαλη και πολυανθρωπος , οἰκουμενη δ ' ὑπο πλειονων Ἰνδικων ἐθνων , ὡν ἐστι μεγιστον το των Γανδαριδων | ||
διαφεροντων τῳ εἰδει ἐκβαλλει το εἰδος : εἰ γαρ κατα πλειονων κατηγορειται ἐν τῳ τι ἐστιν , ἀλλ ' οὐν |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
ἐχει την κεφαλην . Περι δε της θεσεως της του Δρακοντος κεφαλης οἱ μεν περι τον Εὐδοξον και Ἀρατον συμφωνως | ||
της διδασκαλιας ταυτης . καιτοι τα μεν και ἐκ των Δρακοντος νομων , τα δε και ἐκ των Σολωνος πειρωμαι |
συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ||
ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
οἱονει φωνην μετειληφυιας , ὁ δε Ἀριστοτελης οὐδηεσσαν λεγει οἱονει ἐπιγειον : οὑτως και Χαμαιλεων . . ε . , | ||
γαιης . ” φερε δη τῃ τοσαυτῃ πολυμαθειᾳ προσθωμεν την ἐπιγειον ἱστοριαν , οἱον ζῳων και φυτων και των ἀλλων |
ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
, τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
των ἀρωματων ἀπολαυσιν , οὐδε την ἀπο του γεννωντος και τρεφοντος ὀγκου διακεχωρισμενην , ἀλλα την ἀνθουσαν ἀπο της θειας | ||
αἱ διαφοραι τουτων ποιουσι τον οἰνον διαλλαττειν , ἀλλα του τρεφοντος ἐδαφους . Ἐρασιστρατος ὁριζεται τον πυρετον κινημα αἱματος παρεμπεπτωκοτος |
ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ||
ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς |
ἐστι περιεργως και ἐξωθεν εἰλημμενον , και τι των ἀναγκαιων παραλελειπται , και το μεν ἀναγκαιον προσθετεον , το δε | ||
και ἀρκουντως ἐχειν ἡγουμαι και ταυτα . εἰ γαρ τι παραλελειπται των κατα μερος , ἐκ των καθολου και μερικως |
] πολλα ἐσθιοντας . τους θ ' Ἡρακλεας Γ : ματτειν το πολλα ἐσθιειν . Γ ἀπο της ματτομενης μαζης | ||
σκευος ξυλινον ἀβακοειδες , οὑ φυραν εἰωθασιν : ἀπο του ματτειν τας μαζας ἐν αὐτῃ ὠνομασται . ἀμος ἐνηργει : |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
. δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
' ἀλληλοις . . . : Το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια | ||
ἁττα δασυνομενον διαφερει . ψιλουμενον γαρ το τινα σημαινει , δασυνομενον δε το ἁτινα . ἀστρον και ἀστηρ διαφερει . |
δε ζητοιη ἀντ ' αὐτων , οὐκ ἀν εὑροι την ἀναλυσιν του συλλογισμου εἰς το οἰκειον σχημα ὀν το πρωτον | ||
, καρπωθεντα δε και τελεσφορησαντα παλιν ἐπι το σπερμα την ἀναλυσιν ποιειται , ἀπο του αὐτου και ἐπι το αὐτο |
Πλατων εὐηθως ἠπορησε , και μαλιστα τας ἐν τῳ Σοφιστῃ μετιων ὑποθεσεις . ἐπειτα τι κοινον ἐχει το μη ὀν | ||
την δικην ἐχει , ἀνεστιος , ἀλητης , διαιταν θηριων μετιων : ὡς κἀν τουτῳ γεωργιαν θαυμασιωτεραν εἰναι , τῳ |
το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
ἐδωκε και ὁρκους πατησας οὑς ὠμοσεν . . . . ἐπιχειρησειν : ἐγραφεν ἐπιχειρησειν μελ - λειν τοις Σιγγαροις και | ||
σχεδον εἰδεναι παντας ὑμας νομιζω . οἰμαι δ ' αὐτους ἐπιχειρησειν λεγειν , ὡς οὐδ ' εἰσιν ἐνδειξεις τουτων ὁσοι |
ἀποφατικον , δει παντως την προστιθεμενην καταφατικην εἰναι και κατωθεν προστιθεσθαι : δει δε παντως την μιαν προτασιν καθολου εἰναι | ||
ἑψηθεισῃ και λειωθεισῃ τηλει , και ἑνωσας ἀναλαμβανε και διδου προστιθεσθαι . Κωδυας τρεις συμμετρους τῳ μεγεθει βρεχε μετα γλυκεος |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
, το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
, και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
ῥινῳ δε πικρους ἐνερεισαν ὀδοντας , ἁψεα παντ ' ἐλαφοιο περισταδον ἀμφιχυθεντες : οἱ μεν γαρ τ ' , ἐφυπερθεν | ||
πολις ἐν τῃ νησῳ ἐστι . Δη νυν καλον σωμα περισταδον , ἠϋτε θηρος , τουδε δασαντο κυνες κρατεροι : |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
και του Αἱμονος ὀρους τας πηγας ἐχων ῥει δια της μεσογειας Θρᾳκης τε και Μακεδονιας κατα μεσημβριαν ἀει πορευομενος , | ||
ΘΕΤΤΑΛΙΑ . Μετα δε Ἀχαιους Θετταλια καθηκει ἐπι θαλατταν ἐκ μεσογειας κατα στενον εἰς τον Παγασητικον κολπον σταδιοι λʹ . |
πολυ δε πλεον και ὁτι τα σημειωτικα δι ' ἑβδομαδος κρατυνεται ἠ ἐπι το νοσερον ἠ ἐπι το ὑγιεινον ῥεποντα | ||
των φαινομενων βεβαιουται , ἀλλα τα φαινομενα ἐκ του λογου κρατυνεται . και εἰκοτως : εἰ γαρ διαφωνα ἐστι , |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
, ὡστε τον ὀγκον ὠχραινεσθαι και ἀδυναμειν και συντηκεσθαι : χαλαται γαρ ἡ μητρα , και ἀδυναμια παρεπεται , και | ||
ἠ ἀπο του χαλασθαι εἰς μαστον : ἠ εἰς ἡν χαλαται ὁ μυς : ἠ ἀπο της ἀλεας της δια |
ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
προστασιας ὀχλων στεμματηφοριας χρυσοφοριας , ἀνδριαντων και εἰκονων καταξιουμενους , ἀνωμαλους δε περι γαμους και τεκνα ἀποτελουσι . Ζευς και | ||
Ἡλιος εὐφαντασιωτους μεν και ἐπιδοξους ποιησουσι , μικρολογους δε και ἀνωμαλους ταις γνωμαις , ὑψαυχενας , ὁτε μεν παρεκτικους και |
νοημασιν ἐς πονον ἀγρης ἰχθυβολοι σπευδουσιν , ἐπευξαμενοι μακαρεσσι κητοφονοις ἀλεγεινον ἑλειν τερας Ἀμφιτριτης . ὡς δ ' ὁτε δυσμενεων | ||
δε φωτων βαλλομεναι κορυθες τε και ἀσπιδες αἱ τ ' ἀλεγεινον αἰζηων ῥυοντο μορον και ἀμειλιχον αἰσαν . Ἀμφι δε |
το ἰσον και ὁ ἁπαξ θεασαμενος ἐχει . Ἀλλα πλειονα ἁτερος ἡσθη χρονον . Ἀλλα τουτο οὐκ ἀν ὀρθως ἐχοι | ||
ἠ χαρακι και ταφρῳ κρατυνασθαι . ἀναλαβων δε την ἱππον ἁτερος αὐτων Σεξτος ἠλαυνεν ἀνα κρατος [ αὐτην , ] |
τινι τροπῳ . ζηλωσαντος αὐτου την Περσικην τρυφην και τυραννικως προσφερομενου τοις ὑποτεταγμενοις , χαλεπως ἐφερον ἁπαντες , μαλιστα δε | ||
, και συναναπιμπλασθαι της μαριλης . Ἀθλητῃ μεν οὐν ἀνδρος προσφερομενου ἀθλητου , ἐκ της ἰσης ἀγωνιας και φιλοτιμιας ἀποδεχομαι |
. ὀντων δε αἰθεριων ζῳων , και κατα πολυ των ἐπιγειων ὑπερφερειν δοκουντων τῳ ἀφθαρτα εἰναι και ἀγεννητα , δοθησεται | ||
και ἀφοδον τοσαυτη παραλλαγη και ἐπι τα ἐναντια μεταβολη των ἐπιγειων θεωρειται ; ἀλλα τα φυτα μεν και τα ἡμετερα |
Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
: Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
δε δωρα κομισαμενος , ἐπλευσεν εἰς Σαμον . και ἐκκλησιαν συστησαμενος ἀνεγνω τας ἐπιστολας του βασιλεως . οἱ δε Σαμιοι | ||
οἱ τε ἀλλοι Σωκρατικοι και Πλατων ὁ την ἀρχαιαν Ἀκαδημειαν συστησαμενος : οὑ Σπευσιππος και Ξενοκρατης , οὑ Πολεμων , |
, τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
. και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
, οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
, προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
εἰτα μεντοι ἐλυπησε πολλα . κατα μεντοι την λιμνην την καλουμενην Ἀορατιαν τουτο μεν το θηριον τον κωνωπα ἐπιπολαζειν : | ||
ὀντα τωι πρωτωι φασι κτισαι την ὑπο μεν των Αἰγυπτιων καλουμενην Διος πολιν την μεγαλην , ὑπο δε των Ἑλληνων |
ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
γυψῳ . ἐνταυθα ἐξεργασθηναι φονον των Θεσσαλων λεγεται πλειστον , θειοτερον τι ἡγουμενων ἠ κατα ἐφοδον πολεμιων το ἐν τῃ | ||
τις εἰτε ἐν ἑτερῳ κατορθοι : ἀλλα καλλιον ἐστι και θειοτερον εἰ ἐν ἐθνει και πολεσιν ἡ του ἀγαθου κατορθωσις |
γεγενημαι , ἰσχυρον το παθος ἠν και πασης τεχνης ἰατρικης δυνατωτερον : μηδαμου δε την τεχνην διεγραφεν : οὐ γαρ | ||
δικαιον ἐστιν τον ἀμεινω του χειρονος πλεον ἐχειν και τον δυνατωτερον του ἀδυνατωτερου . δηλοι δε ταυτα πολλαχου ὁτι οὑτως |
ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
, ἐφθη δε ὑπο ταχους την ἐς Ἀμυκλας ἀνυσας προ ἀνισχοντος ἡλιου , και Ἀμυκλας το πολισμα εἱλε τε και | ||
μεν γαρ της ἀποτεξεως ἡ ἀναφορα του κατ ' οὐρανον ἀνισχοντος ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του |