οὐκ ἐστιν οὐσιωδες , πρωτον μεν ἐντευθεν ἀποδεικτεον : τα οὐσιωδη τελειωτικα ἡμων εἰσι και ὁσον αὐξονται , τοσουτον τελειωτικα | ||
μεν οὐσιωδη , τα δε ἐπεισοδιωδη . τα μεν οὐν οὐσιωδη ἠ κατα διαφεροντων τῳ εἰδει και ἠ ἐν τῳ |
ὀξυακανθου ὁ καρπος ἐσθιομενος τε και πινομενος . ἀκανθα λευκη κοιλιακους και στομαχικους ὠφελει . μορεας ὁ ἀωρος καρπος ξηρανθεις | ||
ἐντερα αὐτου ἑφθα μετα ἁλατος βρωθεντα , πονον κοιλιας και κοιλιακους ἀκρως ἰωνται . συν δε τουτοις και ἡ κοιλια |
κυκλου περιφερειας δυο εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσιν , ἡ ἀπο της συμπτωσεως ἀγομενη διαμετρος διχα τεμει την τας ἁφας ἐπιζευγνυουσαν εὐθειαν | ||
προσεισιν : ἐκ γαρ της [ δια ] των τοπων συμπτωσεως προδηλα κρινειν των γενομενων τα πραγματα . και το |
του ΑΕΓ και δια των του ΗΕΚ πολων γεγραπται , τεταρτημοριου μεν ἑκαστη γινεται των ΒΗ και ΒΘ και ΕΗ | ||
σημειοις δωδεκατημοριου τους λβ ιϚ χρονους , ὁλου δε του τεταρτημοριου τους Ϙ συμφωνως . και ἐστιν αὐτοθεν φανερον , |
μαρτυρουντων συγγενης ἐσται ὁ πεισας και φανησεται ἐλευθερος ὠν . ὡροσκοπουντος Ταυρου ἠ Διδυμων ἠ Καρκινου ἠ Λεοντος ἠ Παρθενου | ||
ταχιον τρεπεσθαι , οὑτως και την των ἀρρενικων ἀπο του ὡροσκοπουντος δια το ἀπηλιωτικωτερον : και οἱ μεν ὁμοιως παρ |
ἐκ παλαιων χρονων την τουτων των θεων παρουσιαν ἐκ του ὠκεανου γεγενημενην . εἰναι δε και την παρα τον ὠκεανον | ||
ἰουσας , προσειπατε , ἀρξαμεναι κατα ταξιν ἀπο του δυτικου ὠκεανου , ὁπου και αἱ στηλαι του Ἡρακλεους , ἡ |
διψει τουτους ἐκπολιορκησαι βουλομενος και μη ἐς χωρια ἀποκρημνα και ἀναντη εἰκῃ και ματην ἀπολλυναι τους στρατιωτας . οἱ δε | ||
ἀνεμος δυναται . δια τουτο γαρ και τα προσκλινη και ἀναντη σφοδρα προς ἐλαιαν ἐπιτηδεια ὑπαρχειν εἰρηκαμεν , διοτι δεχεται |
δε ἡ Σεληνη καλως σχηματιζομενη κληρωσηται τον κληρον ἠ τον ὡροσκοπον ἐπι του ζῳδιου τυχουσα συν τῳ οἰκοδεσποτῃ αὐτης , | ||
και τῃ προικι : κατα πολυ κακον γαρ . τον ὡροσκοπον ἐχοντες και τον μεσουρανουντα ἀστερες ἀγαθωτατοι τεκνοποιϊαν δηλουσιν , |
ἐχοντας δε αὐτους ἀποκρινασθαι θανατῳ ζημιουν , ἁτε οὐ προσηκοντως ἀμφισβητουντας γενους τε και ἀρχης . Οἰδιπους δε ἀρα ἀφικετο | ||
δυναστειων κατεσκευασεν , ἐπιεικως προσφερομενος τοις κρατηθεισιν . Ἀθηναιους γαρ ἀμφισβητουντας της ἡγεμονιας νικησας ἐπιφανει μαχῃ , τους μεν τετελευτηκοτας |
βασιλικην ἐσθητα περιετιθει της συνηθους οὐκ ἐλαττουμενην , και λαον ἀθροιζειν συνεβουλευεν , ἐχων και αὐτος δυναμιν οὐκ ὀλιγην , | ||
μεγαλῃ δυναμει στρατευσουσιν ἐπι τους Φωκεις ὁ Φιλομηλος ἐκρινε μισθοφορων ἀθροιζειν πληθος . προσδεομενου δε του πολεμου χρηματων πλειονων ἠναγκαζετο |
ἑτερωσε ὁρωσαν λαβειν ζητει και τους εἰωθοτας μισθους των εὐεργεσιων κομισασθαι . δια ταυτα οἱ Φωκεις και το Τιλφωσσαιον ὑμνειται | ||
μεν Ποτιδαιαν και τας ἀποικιας , Αἰγινηται δε την αὑτων κομισασθαι , Μεγαρεις δε ἀγοραις και λιμεσι χρησθαι τοις Ἀθηναιων |
διπλους ὁρος γινεται , ἀλλα και ἀλλως ὡς ἐπι των ἀμφισβητουντων περι της ἱερωσυνης : ἐνταυθα γαρ οὐκ ὀντος κατορθωματος | ||
ἐπι των δυο ἰατρων των ἀνελοντων φαρμακῳ τον τυραννον και ἀμφισβητουντων ἀλληλοις της δωρεας , ἐν δε τῳ ὁρῳ ἐκ |
: διαγνωσις δ ' αὐτων πριν μεν ἐσθιειν ἀναπτυξαντι την κοιλιαν , ἐσθιοντι δε κατα την πρωτην εὐθεως ὀδμην τε | ||
τουϲ ἐπιληπτουϲ . ὁ δε Ἀρμενιακοϲ καθαιρει μεν κατω την κοιλιαν , ἐϲτι δε κακοϲτομαχοϲ . Λιθοϲπερμον , οἱ δε |
ἀνθρωπειου , οὐδε ὁσια την ἐκεινου κτησιν τῃ του θνητου χρυσου κτησει συμμειγνυντας μιαινειν , διοτι πολλα και ἀνοσια περι | ||
. . ἠ ⌈ ἀργυριου [ ἀργυρου ] ⌈ ἠ χρυσου . ἐπι του κομματος οὐν ἐνοησεν ὁ Στρεψιαδης το |
αὐτα κοιλη , οἱα ἐστιν ἡ ΒΖΗ , ἡ και χρειωδης εἰναι δοκει προς το τῳ δοθεντι κυκλῳ τετραγωνον ἰσον | ||
δι ' ὁ και μονως αἱ συνθετοι ὀρθοτονουμεναι εἰσιν : χρειωδης γαρ ἠν ἡ ἐξ αὐτων διαστολη . παρον οὐν |
φαμεν , ὁποιαν δουλοι δεσποταις το κελευομενον ἀοκνως ποιειν ἐγνωκοτες ὑπηρετουσι . διοισει δε παλιν , ὁτι οἱ μεν δεσποται | ||
παντες ἐλπιζοντες ὠφεληθησεσθαι ἠ των προτερων εὐεργεσιων χαριν ἀποδιδοντες . ὑπηρετουσι δε παντες κερδους ἑνεκεν ἠ τιμης ἠ ἡδονης ἠ |
. Ἐπιληπτικοις οὐρα λεπτα και ἀπεπτα παρα το ἐθος ἀνευ πλησμονης , ἐπιληψιν σημαινει , ἀλλως τε κἠν τις ἐς | ||
, φρασσουσι τους πορους του πνευματος , πολλης ἐνεουσης της πλησμονης : θερμαινομενον δε ὑπο του πονου , ἀποκρινεται λεπτυνομενον |
αὐτων ἀνομολογητεον , εἰ δυνατα ἠ οὐ , και δοτεον ἀμφισβητησιν εἰτε τις φιλοπαισμων εἰτε σπουδαστικος ἐθελει ἀμφισβητησαι , ποτερον | ||
ἐκ λειποντος ἐστι και πεπραγμενου . ἐν δε τῃ κατα ἀμφισβητησιν πραγματικῃ ἐπαινεσει μεν και τον συναμφισβητουντα ὁ φευγων , |
των ἐγκληματων ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ . και οἱ μεν ἀπεχωρησαν ἐπ ' οἰκου και οὐκετι ὑστερον ἐπρεσβευοντο : αἰτιαι | ||
βαρος και το πληθος των πολεμιων οὐ δυναμενοι φερειν εὐθυς ἀπεχωρησαν προς τας δυσχωριας , τηρουντες τας ταξεις ἐπιμελως . |
πολιν ὁμωνυμον ἐχουσα προς τῃ Κρητῃ , ἀπο Κυθηρου του Φοινικος . ἐκαλειτο δε Πορφυρουσα δια το καλλος των περι | ||
ἐθνικον Φοινικαιος . Φοινικη , ἡ χωρα , ἀπο της Φοινικος γενικης , ὡς Κρης Κρητος Κρητη , Λιβυς Λιβυος |
. . . . καλλη διαφορα . ἐτι δε της συμπασης πολεως ἐν ἑορταις τε και μεθαις . . . | ||
συνεχη παραλιαν μεχρι του Κρισαιου κολπου και της Μεγαριδος και συμπασης της Ἀττικης : νομιζει δ ' οὐδ ' ἀν |
το φως συναιτιον της ἐμφασεως : την δε χροαν την κρατουσαν μαλλον εἰς την ἑτεραν ἐμφαινεσθαι ἀει . τον αὐτον | ||
ἐν τῃ ἀτελει και σωματικῃ , και την συνεχουσαν και κρατουσαν ἐν τῃ ἐχομενῃ και ἀρχομενῃ , ὡσπερ ἀν εἰ |
. τα δε περι μητρος λαμβανεται οὑτως . ἀπο του σεληνιακου ζῳδιου , ἐφ ' οὑ ἑστηκεν ἡ Σεληνη , | ||
κατα το ἑτερον διδοσθαι , ὡς ἐστιν ιβʹ θεωρηματι του σεληνιακου ἀποστηματος δοθεντος και των διαμετρων ἡλιου και σεληνης , |
προς σε εἰπειν Πολυστρατου ἑνεκα τουτου παυσομαι , ἱνα και ἀπομνημονευσαι δυνηθῃ τα εἰρημενα . Οὐκ οἰδα εἰ μοι τουτο | ||
, ἀλλ ' , εἰπερ τις , ἀγαθος χαριτος τε ἀπομνημονευσαι και τηρησαι καιρον ἀμοιβων και σπευσαι λαμπροτερον ἀποδουναι . |
ζῳον ἠ δικαιοσυνην παν ἀγαθον ” . και ἐν τῳ προτερῳ μεντοι των Ἀποδεικτικων εἰπων ὡς ἐπι των τα καθολου | ||
ἐστι δε ὁ Ἀπις ἐξ ἀγελης θεος , ἐπι τῳ προτερῳ χειροτονουμενος ὡς πολυ καλλιων και σεμνοτερος των ἰδιωτων Βοων |
. Λακεδαιμονιοι δε κτἑ . : ἀρχη της διαφορας των Λακεδαιμονιων και Ἀθηναιων οἱ δ ' ἠλθον κτἑ . : | ||
και Ἀπολλωνος Καρνειου ξοανα ἐστι κατα ταὐτα καθα δη και Λακεδαιμονιων νομιζουσιν οἱ Σπαρτην ἐχοντες . ἐπι δε της ἀκροπολεως |
: Σαρρᾳ γουν οὐ διαλεξεται , πριν ἐκλιπειν ἐκεινην τα γυναικεια παντα και ἀναδραμειν εἰς ἁγνευουσης παρθενου ταξιν . ἀλλ | ||
ὡσπερ ἀπο δακτυλων ῥοδοδακτυλος . και δακτυλιος και δακτυλιδια τα γυναικεια , και δακτυλιογλυφος και δακτυλιογλυφια παρα Πλατωνι . και |
οἱ προσαχθεντα ὡς εἰχε ληφθεις ἐν σχηματι οἰκετου , ἀλλα μεθηκεν ἁπαντας ἐς δοξαν φιλανθρωπιας . οὐ πολυ δε ὑστερον | ||
και τουτων τινας : οὑς παλιν ὁ Μιθριδατης συν ἐφοδιοις μεθηκεν ἐς τας πατριδας ἀπιεναι . Μανιον δ ' ὑποφευγοντα |
ἱματιων λαβομενη φησι „ Κοιμηθητι μετ ' ἐμου „ . σκεπασματα δε ὡσπερ σωματος τα ἐσθηματα ἐστιν , οὑτως του | ||
Φαρμακοις . βαφαις . Φαλαρα . τα περι τας γναθους σκεπασματα . Φαρσος . τρυφος , κλασμα . Φρενηρης . |
γαρ δη ἐστι το ὑδωρ της τε αἰθριης και της δροσου . Παντων δε των ἡμεις ἰδμεν θνητων τουτο ἐξ | ||
ὀθονη ἀραιᾳ ἠ κοσκινῳ πυκνῳ τιθει ὑπαιθρον ἡλιουσθαι και της δροσου μη μεταλαμβανειν φυλαττομενος μητε βραχηναι , ὀμβρου γιγνομενου , |
, εἰ μη Γοργιαν Νεστορα τινα κατασκευαζεις , ἠ τινα Θρασυμαχον τε και Θεοδωρον Ὀδυσσεα . Ἰσως . ἀλλα γαρ | ||
. ὡσθ ' ὁρα μη λεοντα ξυρειν ἐπιχειρωμεν , οὐ Θρασυμαχον συκοφαντειν ἐπιχειρουντες , ἀλλα κωμῳδειν Περικλεα , και ταυτα |
την καρδιαν ἐνδεικνυται πεπονθεναι και οὐ τον ἐγκεφαλον , τροπῳ τοιουτῳ : πυρετος ὑποκειται ὀξυς : ἐπι τῳ πυρετῳ βλαπτεται | ||
τις ἡ διδασκαλια των προς τι . ἰστεον τοινυν ὁτι τοιουτῳ κεχρηται τροπῳ διδασκαλιας τῳ ῥηθησομενῳ : πρωτον ὁριζεται τα |
ναυσθλωσομαι : οὐ νεως ἐπιβησομαι . κυριως δε το ναυν μισθωσασθαι . ὡς εἰς ναυν . του μυθοποιου . φερεται | ||
. μισθοφορων ] μισθον δεχομενος ἐκ της πολεως ὑπερ του μισθωσασθαι ξενους και διαδουναι αὐτοις χρηματα . . . . |
δε ἐμον δεος ὠ Πρωταρχε περι τα των θεων ὀνοματα περᾳ του μεγιστου φοβου ἠ κατα ἀνθρωπον : οὐ δει | ||
που Κρεων ; Ὁδ ' ἐκ δομων ἀψορρος εἰς δεον περᾳ . Τι δ ' ἐστι ; ποιᾳ ξυμμετρος προὐβην |
μονη ἐστιν των παθητικων ἡ συνταξις : των γε μην ἐνεργητικων ἐστιν και γενικη , οὐ συνουσης της ὑπο προθεσεως | ||
μαι και την παραληγουσαν συστελλοντα προς την παραληγουσαν των πληθυντικων ἐνεργητικων παθητικα γινεται , τιθημι τιθεμαι , διδωμι διδομαι , |
Διονυσιον ὠνησασθαι παρα των συγγενων του Φιλολαου ἀργυριου Ἀλεξανδρινων μνων τετταρακοντα και ἐντευθεν μεταγεγραφεναι τον Τιμαιον . : τελευτᾳ δ | ||
γαρ δη δει πρωτον ἀναλαβειν ἡμας τον των πεντακισχιλιων και τετταρακοντα , ὁσας εἰχεν τε και ἐχει τομας προσφορους ὁ |
λευκην , εὐωδη σφοδρα . ἐξ ὡν ἐξαιρουντες ὀστα λευκα προσαγορευουσι μεν μαργαριτας , κατασκευαζουσι δ ' ἐξ αὐτων ὁρμισκους | ||
προσηγοριας γινομενον , οἱον ἐν οἱς τινες τον ἐντυχοντα παντα προσαγορευουσι και την δεξιαν ἐμβαλλοντες χαιρετιζουσιν . ἀλλο εἰδος , |
ἐμπνευματωσεις καταμηνυειν τε τῳ ἰατρῳ : παρασιωπησαντων γαρ τα χαλεπωτατα συμπιπτει , οἱον ἐστι και το φυσωδες καλουμενον παθος , | ||
στρεφο - μενων : ὁ δε λοιμος ἐκ του λιμου συμπιπτει , μοχθηριᾳ διαιτης , ᾑ χρησθαι ἀναγκαζονται λιμωττοντες οἱ |
τους δ ' ἀλλους μοι ἐτικτον ἐνι μεγαροισι γυναικες ] Ἑλλανικος νϚ . . * . . Ε : Μηριονης | ||
ὑπ ' ἐμου λεγομενοις , Ἡσιοδος τε και Ἑκαταιος και Ἑλλανικος και Ἀκουσιλαος και προς τουτοις Ἐφορος και Νικολαος ἱστορουσι |
ἀπο στομαχους ἀρνων ταμε νηλει χαλκῳ , και τους μεν κατεθηκεν ἐπι χθονος ἀσπαιροντας θυμου δευομενους : ἀπο γαρ μενος | ||
διεγνωσαν . και ἡ μεν νυκτερις ἀργυριον δανεισαμενη εἰς μεσον κατεθηκεν , ἡ δε βατος ἐσθητα ἐνεβαλετο , ἡ δε |
ἐπει τινα ὀξυτονως φαμεν ἐπι της ἀποφασεως , καιτοι μηδεμιας αἰτιατικης εἰς α ληγουσης και ὀξυτονουμενηςΠως . δε οὐχι κἀκεινο | ||
στεφανους . ὁρμοισι των χερας : ὁρμους : ἀντι της αἰτιατικης τῃ δοτικῃ ἐχρησατο . ὁρμοις [ οὐν ] λεγει |
χειρι , ἐσχατος δε ὁ ἐν τῳ ἀριστερῳ ποδι . Μεσουρανει δε των ἀλλων ἀστερων πρωτος μεν του [ μεν | ||
και διπλους , ἐσχατος δε ὁ ἑπομενος και λαμπρος . Μεσουρανει δε των ἀλλων πρωτος μεν της τε Κασσιεπειας ὁ |
, τα τε σιτια πορρωθεν ὠνουμενοι και καταφρονουντες δη του Λυσανδρου , ὁτι οὐκ ἀντανηγεν , ἀποπλεοντας τοὐμπαλιν παρ ' | ||
ὡς ἀπαντησομενος τοις πολεμιοις . καταμαθων δ ' ὑπο των Λυσανδρου φιλων καταστασιαζομενος , οὐ μονον ἀπροθυμως ὑπηρετουντων , ἀλλα |
ἀποθανειν ἠθελεν . οὑτω δε γνωμης ἐχων ἐλεφαντι περιτυγχανει και προσαγορευσας εἱστηκει διαλεγομενος . και ὁρων διαπαντος τα ὠτα κινουντα | ||
, ὁ δε ἀναγαγων ἐξ Ἁιδου την μητερα , και προσαγορευσας Θυωνην , μετ ' αὐτης εἰς οὐρανον ἀνηλθεν . |
τον ὁριζοντα . τουτων δ ' ἑκατερον ἐν ἑκαστῳ των ἐκλειπτικων χρονων πλειστην ἀν και ἀπεριληπτον παρασχοι περι τας μετα | ||
μειζων ἡ κατα πλατος μηνιαια παροδος γινηται της ὑπο των ἐκλειπτικων ὁρων του ἡλιου περιεχομενης , κἀν ἀδιαφορως ταις τε |
προς τι , αἱ δε ἀλλαι ἑξ γινονται ἐκ της συμπλοκης της οὐσιας προς τας λοιπας τρεις : ἐκ γαρ | ||
της προσληψεως το ἀποφατικον της συμπλοκης ἡ του ἀποφατικου της συμπλοκης προτασις γινεται ψευδης του ἐν τῳ συμπεπλεγμενῳ ψευδους γενομενου |
δεδωκοτι την χαριν . Τι γαρ ἐλευθεριας σεμνοτερον , ἡ παραλαβουσα θεον τον ἀνθρωπον ἀπεργαζεται ; Ἀρ ' οὐν οὐκ | ||
, ἀγονα τε ἐστι και ἀνεμιαια και οὐ ταμιευεται αὐτα παραλαβουσα ἡ μνημη , ἀλλα δεχεται ἐκπιπτοντα παραχρημα ὁ της |
, ἐπι την Κιρκην μετηγαγεν . ἠ , ὡς ἐκεινος Μελανθιον ἐκρεμασεν . Λαρτιου : Υἱον δηλ . τον Ὀδυσσεα | ||
ὁπως το ἐναντιον φησιν . ἰσως οὐν τῃ παρουσιᾳ τουτων Μελανθιον λυπησαι βουλεται ὀντα και αὐτον λιχνον . ἠν δε |
ὁ λογος , τους Ἀρεοπαγιτας φησιν ἀριστησαντα τινα ἐν καπηλειῳ κωλυσαι ἀνιεναι εἰς Ἀρειον παγον . . . . οἱ | ||
χειροτονιαν . Λιβιον τε Δρουσον , ἑτερον δημαρχον , ἐπεισε κωλυσαι τους Γρακχου νομους , οὐκ ἐπιλεγοντα τῳ δημῳ τας |
και ἑστωτος πηλικου ἐξετασιν καταγινομενῃ συλληπτρια ὑπηρξεν ἡ σφαιρικη κινουμενου πηλικου ἐπιγνωμων καταστασα , του τελειοτατου δηλονοτι και τεταγμενην και | ||
του μεν οὐν ποσου στοιχειον ἡ μονας , του δε πηλικου στιγμη , λογου δε και ἀναλογιας ἰσοτης . οὐτε |
και των ἐν θωρακι γλιϲχρων εὐαναγωγοι : διϲεφθοι δε γιγνομενοι τροφιμωτεροι μεν , οὐκ εὐαναγωγοι δε , το πικρον ἀποβαλλοντεϲ | ||
παγουρου και μαλιστα τριγλων . παρα δε σκευασιας ὀπτοι μεν τροφιμωτεροι , δυσδιαχωρητοι δε : ἑφθοι δ ' ὀλιγοτροφοι , |
τετραχη αὐ τεμνομενης μεγιστην μεν μοιραν των Ἰνδων γην ποιει Ἐρατοσθενης τε και Μεγασθενης , ὁς ξυνην μεν Σιβυρτιῳ τῳ | ||
εἰη συναπτων πως ἠδη τῃ ἀοικητῳ . φησι δ ' Ἐρατοσθενης τον ὑπο των Ἑλληνων γνωριζομενον περιπλουν της θαλαττης ταυτης |
ἐκ των ὑποκειμενων ταις ἑξεσι λαμβανεται . ἐστι δε οὑτω συλλογισασθαι το προκειμενον : του φρονιμου μαλιστα ἐργον φαμεν το | ||
τις ἀνατεταλκος , δυνατον ἐστιν ἀκριβως την ὡραν της νυκτος συλλογισασθαι κατα τον προειρημενον τροπον . εἰ μεν γαρ ἑκαστον |
ποι : την μεγαλην του Ἀρκεσιλαου ἀρετην τοις ποιημασιν ἐπικοσμουμενην ἀκουουσι που τῃ χθονιᾳ αὐτων φρενι . χθονιᾳ δε φρενι | ||
ἀσχημον ᾐ το συν ἡδονῃ και βλαβερον αὐτῳ ἠ τοις ἀκουουσι , πειρασεται λυπειν μαλλον . του γαρ καλου ἑνεκεν |
το δερμα ἐπι το ὑγιες , καιριᾳ ἠ τινι ἀναλογῳ κυκλοτερως ἀποδησαι πιεζουντα , παρ ' ἡν ἀποδεσιν και ὁ | ||
ἀπολλυσι την λαμβδοειδη . το δε θηλυ μιαν ἐχει ῥαφην κυκλοτερως ἀνειμενην . Ποθεν μετωπον ; οἱον ὑπερωπον , το |
γην δ ' ἐκ της Θαψου οἱ Ἀθηναιοι τα ἐπιτηδεια ἐπηγοντο . ἐπειδη δε τοις Συρακοσιοις ἀρκουντως ἐδοκει ἐχειν ὁσα | ||
των τε ἀλλων χρηματων , ὡν ἐκ της Τυσκλανων λειας ἐπηγοντο πολλων πανυ ὀντων . ὡς δ ' ἁπαντα ὑπο |
Σφιγγα την ὠμοσιτον ἐνωμα και ἐκινει και ἐφερε προσμεμηχανημενην και κατεσκευασμενην ἐν σακει χαλκηλατῳ γομφοις , ἠτοι διαπεπερονημενῳ τοις ἡλοις | ||
, ἠ το μελαιναν θηκην ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ |
ἐν ἡδονῃ και καλλει διαφερει . „ Ἀριστιππος , ὁ Κυρηναιος φιλοσοφος , πλεων εἰς Ἀθηνας ἐναυαγησεν και ὑποληφθεις ὑπ | ||
και βωμακευ - ματα και βωμολοχευματα . Ἀπολλοδωρος δε ὁ Κυρηναιος ὡς εὐτραπελον και γελωτοποιον , τινες δε τον μετα |
δε τοιαυτα παντα ὁ Πλατων ἰδεας προσηγορευσε λεγων λογους εἰναι δημιουργικους , και ἐξ αὐτων τα τῃδε γινεσθαι κατα μεθεξιν | ||
δεσμον του σωματος τον δεθεντα ὑπο της προνοιας ἀνατρεπει τους δημιουργικους νομους : οὐ δει οὐν θαναταν . εἰ τοινυν |
μοι περι ὡν πυνθανεσθε οὐκ ἀμελετητος εἰναι . και γαρ ἐτυγχανον πρῳην εἰς ἀστυ οἰκοθεν ἀνιων Φαληροθεν : των οὐν | ||
Θετταλος , οἱ μετα Κυρου ἠσαν , ἀει διαφοροι ἀλληλοις ἐτυγχανον , διοτι τωι μεν Κλεαρχωι ἁπαντα ὁ Κυρος συνεβουλευε |
ἀρχην . ἀλλως . ὑπνος ἐστιν ἡσυχια και παυλα των ἡγεμονικων . τις ποιητικη αἰτια του ὑπνου ; ἡ ἐν | ||
τον ἐγγυτερον ἠ ἀπωτερον του πληττομενου , των ἐν ἡμιν ἡγεμονικων τῃ συμφυτῳ μουσικῃ θαυμασιως ἁμα και προχειρως εὑρισκοντων τε |
, ὡστε και το χειρον προς το χειρον ὡς το βελτιον προς το βελτιον , οἱον ὡς ὀμμα προς ὀμμα | ||
ἀναμφισβητητως ἀγαθον ἐστι : ποιον γαρ ἀν τις πραγμα οὐ βελτιον πραττοι σοφος ὠν ἠ ἀμαθης ; Τι δε ; |
οὐδεποτε κακοβολει ὁ Θηραμενης ὡς ἐν ἀστραγαλοις , ἀλλ ' ἐπιτυγχανει . ἐπιπληττει δε αὐτῳ ὁ Δημητριος , ὡς τελεως | ||
: ὁ δε ἀραται τον υἱον διαφθαρηναι Ἱππολυτον , και ἐπιτυγχανει . οὑτος γαρ ὀχουμενος ἁρματι , ὑπο ταυρου των |
γαρ ἐνεστι λεγειν μη πασαν ἀκαταληπτον φαντασιαν ἰσην πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την | ||
περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε και Κλεοβουλον |
δε , ὠ θαυμασιε φης γαρ και μαντις εἰναι και μισθους οὐκ ὀλιγους ἐπι τῳ τοιουτῳ ἐξελεξας ἀχρι του και | ||
και ὁμιλιας , ὁστις αὐτην μελλει καλως θεασεσθαι και τους μισθους των ἐπαινων αὐτοθεν κομιεισθαι . ἐγω δε τοσουτον ἐτι |
μι ' ὡρα χρονος ἐστι τοις ποθουσιν . Μικρον οὐν κορην προσειπων , μελεων ἐμων ἀφορμην , θαλιης μελισμα πασης | ||
δια το και την ἀκριδα μελαιναν εἰναι και αὐτην την κορην Συραν . μαντις καλαμαια δια το μη λευκην εἰναι |
και κρητικου . το γʹ ὁμοιον διμετρον ὑπερκαταληκτον ἐκ παιωνος πεντασυλλαβου , διτροχαιου και συλλαβης . το δʹ ὁμοιον τῳ | ||
διαλελυμενων χοριαμβων , του αʹ ἑξασυλλαβου , του δε δευτερου πεντασυλλαβου . το ιβʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . το ιγʹ |
υἱον Μαρσυαν , εἰτ ' Ὀλυμπον : ἐζηλωκεναι δε τον Τερπανδρον Ὁμηρου μεν τα ἐπη , Ὀρφεως δε τα μελη | ||
προ Τερπανδρου τιθεις Λεσχην τον Λεσβιον Ἀρχιλοχου νεωτερον φερει τον Τερπανδρον , διημιλλησθαι δε τον Λεσχην Ἀρκτινῳ και νενικηκεναι . |
Εὐρυαδην δ ' ἀρα Τηλεμαχος , Ἐλατον δε συβωτης , Πεισανδρον δ ' ἀρ ' ἐπεφνε βοων ἐπιβουκολος ἀνηρ . | ||
δη του πατρος ἀεικεα τισετε λωβην . Ἠ , και Πεισανδρον μεν ἀφ ' ἱππων ὠσε χαμαζε δουρι βαλων προς |
ὡς παντα γ ' ἐστ ' ἐκεινα ] το ὡς ἐκληπτεον ἀντι του ὁτι και ἀντι του λιαν . παντα | ||
κατα το δικαιον γινωνται , κατα το ἀναλογον την ἰσοτητα ἐκληπτεον : ὁ γαρ σκυτοτομος τῳ οἰκοδομῳ ὑποδημα δωσει , |
ἀλληλους φονευουσιν ; Ἀργειους ὁρᾳς , ὠ Χαρων , και Λακεδαιμονιους και τον ἡμιθνητα ἐκεινον στρατηγον Ὀθρυαδαν τον ἐπιγραφοντα το | ||
. φημι δειν ἁμα τουτους ἀξιουν καθαιρειν τας στηλας και Λακεδαιμονιους ἀγειν εἰρηνην , ἐαν δε μη ' θελωσι ποιειν |
. πεμφιγωδεις οὐν φασι , τους ἁπτομενους την ψυχην μετα παραφροσυνης . πεμφιγας δε λεγει τας φλυκταινας τας ἀπο παχυτερου | ||
χειλος το κατω σειεται . Ταυτα δε ἐν ἀρχῃσιν ἐπιφαινομενα παραφροσυνης δηλωτικα ἐστι σφοδρης , και ὡς ἐπιτοπολυ ἀποθνησκουσιν : |
λωποδυται φευγουσι τα μεσα * * * του ὀργανου οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν | ||
πληγεις ' ἀμφοτεραις χερσι κρατει πολεμου . και ταυτα οὐκ ἀπεικοτως παρυμνησεν οὐδ ' ἐξηρεν οὑτως ὡς ποιητης . ἐκεινα |
σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και βλαβηναι μαλλον ἠν : ποθεν γαρ ἐτι δειξαι την νικην | ||
και δι ' αὐτου τους ἐχθρους δυναται βλαψαι και μη βλαβηναι παρ ' αὐτων . Χρη προ παντων τον στρατηγον |
δε εὐτρεπισῃς , φρυγανων φακελον μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην | ||
παλιν . μελει : δια φροντιδος ὑπαρχει . ἐντυνεσθαι : εὐτρεπιζειν , κατασκευαζειν , ὁπλιζειν εἰς ἀγραν . Των : |
και λογοι μετρων ἀφειμενοι πολλοι , τα μεν ἀλλα ὁπως μουσης τε και ᾠδης ἐχει εἰπειν οὐκ οἰδα : πεπιστευται | ||
δε Ἀχελῳος ῥει μεσον Αἰτωλιας και Ἀκαρνανιας . Τερψιχορης της μουσης και Ἀχελωου του ποταμου θυγατερας ἐφημεν τας σειρηνας . |
και κατ ' Ἀσιαν ἁπασαν , νειμαμενοι κατα χωρας , ἐβασιλευσαν . ἐκεινων δε προς ἀλληλους διαφερομενων , πολεμοις τε | ||
ἀφαιρω λʹ , λοιπα ιʹ Σεβηρου και Ἀντωνινου . και ἐβασιλευσαν κεʹ , γινεται λεʹ : ἐξ ὡν ἀφαιρω λʹ |
οὐκ ἐστιν ἀποβλητον : ὁλα γαρ τα της φυσεως ἐργα ὑπηρετει τε αὐτοις και συντελει τι αὐτων εἰς την διακοσμησιν | ||
το εἰωθος ποιουσα ἐμφορειται τε του ἐπιβουλου ναματος , και ὑπηρετει και ἀκουσα τῳ βουληματι του ἐραστου . Μεθης γαρ |
ἐπει οὐν τῳ του πλατους ἀριθμῳ παρακεινται δακτυλοι τρεις και ἐμπτωσεως ἑξηκοστων λβ κ , τῳ δε της ἀνωμαλιας ἑξηκοστων | ||
χωρα ᾑ προσκειται ὁ καθηρας ἀνεμος ἐπιστρατευσασα τῃ της ταυτης ἐμπτωσεως κρατησασα νικησει : ἐπαν δε δυο ἀνεμων ἡ ἐκλειψις |
την σκολιοτητα και την ἐκ τοσουτου συναγωγην και το της φαραγγος βαθος εὐθυς τοις πορρωθεν προσιουσιν ὁ ψοφος βροντῃ προσπιπτει | ||
! ! ! ! ! ! ] ν αἰγα της φαραγγος [ ] ἐξειλκον ! ! ! ! ! καλου |
ὁσον ἐτι περιττον ὑπολελειπται , και οὑτως εὐτεχνως ἀποτελειν τα δημιουργηματα την της φυσεως συμμετριαν ὡς ἐστι μιμουμενα ἐφ ' | ||
, ἑξων την πασαν ἐξουσιαν , κατενοησε του ἀδελφου τα δημιουργηματα , οἱ δε ἠρασθησαν αὐτου , ἑκαστος δε μετεδιδου |
ἐμπεποδισαι . τα μεντοι του νου ἰδια οὐδεις ἀλλος εἰωθεν ἐμποδιζειν : τουτου γαρ οὐ πυρ , οὐ σιδηρος , | ||
τον Φιλιππον ἐν ταις διαβολαις φερων , αἰτιωμενος δε τινας ἐμποδιζειν τους της πολεως καιρους , ἀει το παρον λυμαινομενος |
γαρ ἡ κοπρος οὐσα βοηθει : εὐλογως δε και χιονος πεσουσης και ἐαν ἀναζυμωμενης της γης ἐπιγενηται ψυχη και παχνη | ||
φλασθεν πηρωθηναι της μητρος πληγεισης κατα το ἐμβρυον , ἠ πεσουσης , ἠ ἀλλου τινος βιαιου παθηματος προσγενομενου τῃ μητρι |
Λυσιμαχος ἀρτι περι του πατρος του αὑτου τε και του Μελησιου , πανυ μοι δοκει εὐ εἰρησθαι και εἰς ἐκεινους | ||
: ἀλλ ' οὐκ Ἀνδροτιων , ἀλλα και αὐτος τον Μελησιου . . . . . , : Κλεων δημαγωγος |
. Δηλον δε και το ἑξης λεγομενον , ὁτι ἡ ἐλευθεριοτης κατα την οὐσιαν , ὁτι οὐκ ἐν τῳ πολλα | ||
προτιμοτεραν ἀγειν ἀναγκης . κατα την οὐσιαν δ ' ἡ ἐλευθεριοτης λεγεται . οὐ γαρ ἐν τῳ πολλα διδοναι ὁ |
εἱπετο δε αὐτῳ μειρακιον των ἐν Σικελιᾳ εὐ γεγονοτων , Κλεισθενης τοὐνομα , και παντων μετειχε των Ἱπποθοου κτηματων , | ||
μεν εὐνουχοιν τον ἑτερον τουτονι ἐγᾠδ ' ὁς ἐστι , Κλεισθενης ὁ Σιβυρτιου . Ὠ θερμοβουλον πρωκτον ἐξυρημενε . Τοιονδε |
λουτρα τα μεν τετελεσμενα , τα δε ἀνιοντα , στοα τεταμενη τε εἰς μηκος και εἰς ὡραν ἀνθουσα τοσουτον ἐχουσα | ||
δε ἀπορραγεν τουτο ὀφρυς ἠν ὡρας εἱνεκα ὑπερ της θυρας τεταμενη λιθου του στιλβοντος ἐγκειμενου τῳ μη τοιουτῳ : ὁν |
πολιτειας . ‖ Τι ἐστι : Το [ γαρ ] ἐγχειριδιον σου [ , και τα ἑξης ] ‖ ; | ||
. εἰ γαρ ἐγω ἐν ἀγορᾳ πληθουσῃ λαβων ὑπο μαλης ἐγχειριδιον λεγοιμι προς σε ὁτι ” Ὠ Πωλε , ἐμοι |
ἐντιμων . και συνεβη δη μοι οὐ μονον την ἀτελειαν βεβαιωσασθαι , ἀλλα και μετα τιμης τοσαυτης και σχηματος , | ||
της ἐμης : χωρας ἐμου : του Συρακουσιου δηλονοτι . βεβαιωσασθαι : βεβαιοτατα σχειν ἠ περιποιησασθαι εἰ τε τις φθονει |
' ἀφορμας , ἐφ ' ὁσους δ ' ἐφθανεν , ἀθροους ἀνηκεστοις περιεπειρε κακοις . οὐ μην ἀλλα και μερει | ||
τουτο ἀλλο ὀναρ ἐστιν , ὡς ἀρα πυρων βασιλικων σωρους ἀθροους δαπανω τοις ὁμιληταις και διανεμω . δαπανω μεν γαρ |
οὐν ἰδων ἑρμαιον ᾠηθην , εἰ των κατα ἀστυ πραγματων ἀπαλλαγεις εἰς ἀγρον βαδιοιμην και συνεσοιμην ἀνδρι φιλῳ , γεωργῳ | ||
αὐτου φυσιν ὠσθη εἰς ὁ ἐχει και ἐνταυθα και ἐντευθεν ἀπαλλαγεις εἰς ἀλλον τοιουτον τοπον φυσεως ὁλκαις . Τῳ δε |
ὀνομα . Ἀλβιος ἐς την ἱππαδα τελων , την Ἀντωνιου θεραπευων και ὑπαικαλλων ἁμα φατνην . ἐπει οἱ Ἑλληνες Κλεισοφους | ||
αὐτῳ . οὑτος τοινυν τουτο μεν ἐλεεινον ἐπεπονθει , και θεραπευων την δυστυχιαν ξυλινους ποδας πεποιητο , και τουτους ὑποδουμενος |
οὐδεν περιττον οὐδε παροχετευομενον ἐκπιπτει της τροφης ὡστε μη εἰναι βλαστησεως ἀρχην : ὁταν οὐν παντα ταυθ ' ὑπαρχῃ πασι | ||
χρονων . ἡ δ ' ὑπο του ψυχους κωλυσις της βλαστησεως ἀληθης μεν οὐκ ἐτι δε ποιει μερισμον φυσικον . |
ἐστι : των ποδων ἑκαστος ὁλοις ὀνομασιν περιειλημμενος παντας ὁμοιως ἡγεμονικους και ἀκολουθητικους ἐχει τους † ποδας † , οἱον | ||
Ζευς και Ἡλιος ὁμοσε ἰοντες λαμπρους ἐπιδοξους ἀποτελουσιν , ἀρχικους ἡγεμονικους τυραννικους πρακτικους ὑπο ὀχλων τιμωμενους και εὐφημουμενους , εὐπορους |
. δαμεντ ' ] κολασθεντα . ἀκαμαντοδετοις ] μεγαλαις και ἰσχυραις . . Τιτανα ] τον Τυφωνα . λυμαις ] | ||
ἐν πονοις , ἐν λυμαις και βλαβαις ἀκαμαντοδετοις , τουτεστιν ἰσχυραις και μηδεποτε δαπανωμεναις , ὁστις διολου βασταζει ἐν τοις |
το υ : περι γαρ αὐτα τα χειλη συστολης γινομενης ἀξιολογου πνιγεται και στενος ἐκπιπτει ὁ ἠχος . ἐσχατον δε | ||
' ἠδη πραττοντες ἐνδεεστερον ἀει μεχρι εἰς ἡμας οὐδε κωμης ἀξιολογου τυπον σωζουσι : και [ αἱ ] ἀλλαι δε |
γαρ αὐτοις διποδια καλως . τους αὐλους , ἀπο του φυσαν . . ὁρμαον : Ἀρχεται τῃ ἰδιᾳ διαλεκτῳ τους | ||
. . ὁρμαον : Ἀρχεται τῃ ἰδιᾳ διαλεκτῳ τους αὐλους φυσαν ὁ Λακων . ὁ δε νους : ὁρμησον , |
φιλεουσι περισσως τεκτονες ἀνδρες , τρηχει ' ἀλλ ' ἀγαθη κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο | ||
χαιροις , εὐπενθερε γαμβρε . Λατω μεν δοιη , Λατω κουροτροφος , ὐμμιν εὐτεκνιαν , Κυπρις δε , θεα Κυπρις |
Φιλιππικων λεγει ” τον Ἀρχελαον καλουσι “ και Ἀργαιον και Παυσανιαν . ” Ἀριοβαρζανης : σατραπης Φρυγιας ἀποδειχθεις οὑτος παρα | ||
με προσηλθε Κηϊα φλυαρια . ἀλλ ' εἰ τυ γε Παυσανιαν ἠ και τυ γε Ξανθιππον αἰνεις , ἠ τυ |
λεπτα καταθραυομενης και οἱον συμπεττομενης ἀπο τινος συστοιχου , ὡρας θερμης ἠ ἡλικιας ἠ καταστηματος θερμου γινομενου , λυεται το | ||
ἐχει τας ποιουσας αἰτιας : ποτε μεν γαρ ἀρχεται ἀπο θερμης δυσκρασιας , ἐσθ ' ὁτε δε και ἀπο ψυχρας |
ἀθυμια ἠν . και Χειρισοφος και οἱ πρεσβυτατοι των στρατηγων Ξενοφωντα ᾐτιωντο ὁτι ἐδιωκεν ἀπο της φαλαγγος και αὐτος τε | ||
Ἑλληνας : ἐκ μεν Ἀκαδημιας Πλατωνα , ἐκ δε στρατοπεδου Ξενοφωντα , ἐκ δε του Ποντου Διογενην . Οὐκουν ὁ |