περιστερα , οἰνας , φαψ , φαττη , τρυγων . οἰνας μεν οὐν περιστερας μειζων , χρωμα δ ' ἐχει | ||
βοθροισι βαλλειν ἐρνεα παντα , τατε δρυος ἀκρα λεγονται . οἰνας δ ' ἐξαλεασθαι , ἐπει στυγεει περιαλλα Ἰκαριου κουρη |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
, Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
βοηθουντα τοις περι Πιττακον : ἐπιτειχισθηναι μεν γαρ ὑπο των Μιτυληναιων τον τοπον τουτον τωι Σιγειωι , οὐ μην ἐκ | ||
ἀλλ ' ἐπι πολλης μεν ἡσυχιας και ἐρημιας ὑμιν ὁ Μιτυληναιων ⌊ δημος - ⌋ καταλελυται , ἐπι πολλης ⌊ |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
μαρτυρουμενοι ὑπο τε ἀγαθοποιων και κακοποιων , ἑξει παρα φιλων ὠφελειας μεν μαλλον , βλαβας δε ἡττον . Ὁτι ἐπι | ||
τας του βιου μετα ῥᾳστωνης ἁπασι προς ἁπαντας και τας ὠφελειας ἀνεισθαι κοινας , μαλιστα δε νυν , ἡνικα ἀγοντες |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
και πλεονεκταις ἀνθρωποις . ἀλλ ' ὁμως δια της ἐμης ἐγκρατειας και φιλομαθειας περιεγενομην των αἱρεσεων : ἁς οὐ μονον | ||
. ταυτα μεν οὐν εἰσι παντα σχεδον τα λεγομενα περι ἐγκρατειας και ἀκρασιας : ὡν περι ἑκαστου σκεψωμεθα : και |
σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
τινας δ ' εἰχες ἐφην τους ἀντιπαλους ; ἀνδρας εἰπεν ἐπιφανεις των ἐκ της Ἑλλαδος και Ἀσιας . ἀρα κρειττονας | ||
ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε Φιλιππος ἐπιφανεις μετα στρατιωτων και συναψας μαχην πολλους μεν ἀνειλε των |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
και δεκα μηνας ἡ ἀβεβαιος εἰρηνη Λακεδαιμονιων και Ἀθη - ναιων , μετα την συμπληρωσιν του δεκατου ἐτους , παρεμεινεν | ||
πολιταις ἐδοξαν ἐμμεν . Σωτηρ ὑψινεφες Ζευ , Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε |
, μηνυσαι γε παντως ὠφειλε τους ληιστας και ἐπεξιεναι την παρανομιαν . τον δε ταυτα μη πραξαντα κατα τον νομον | ||
ὡς ἀγαθοι και σωφρονες ἠσαν , οἱτινες ἐξωστρακισαν Κιμωνα δια παρανομιαν , ὁτι τῃ ἀδελφῃ τῃ ἑαυτου συνῳκησε . Καιτοι |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
μεν κατορθουντες τα δε ἡττωμενοι ἀπωλεσαν τριηρεις μεν ἐν Αἰγυπτῳ διακοσιας συν τοις πληρωμασι , περι Κυπρον δε πεντηκοντα και | ||
οἱ Σαραπιωνα , τουτον ἐν ὀλυμπιαδι τῃ πρωτῃ μετα τας διακοσιας ἐς τοσουτο δεισαι τους ἀνταγωνιστας ὡστε ἡμερᾳ μιᾳ προτερον |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
ὁσιον δωσω φονωι . τι δητα μαλλον θεας ἀγαλμ ' ἁλισκεται ; ποντου σε πηγαις ἁγνισαι βουλησομαι . ἐτ ' | ||
πρασσων τους θεους λεληθεναι , δοκει πονηρα , και δοκων ἁλισκεται ὁταν σχολην ἀγουσα τυγχανῃ δικη . ἀλλ ' εἰπερ |
εἰναι και πολυ ἡττους [ ἀει ] μαλλον την των ἀδικουμενων ταξιν ἀει λαμβανοντες . οὐ γαρ ἁ ποιουσιν ἐνιοι | ||
. ἐστι γαρ , ἐστιν ἡ μισοπονηρος και ἀμειλικτος και ἀδικουμενων ἀρωγος ἀπαραιτητος δικη , σφαλλουσα τα τελη των αἰσχυνοντων |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
ᾠκουν , εἰ μη κακως Ὁμηρος ἠκουσεν ; ἀλλα γυναικες κοιναι ταυτα ἐπηναγκαζον ; ἀλλ ' ἡ χιλιετης πορεια χειρον | ||
' ἐοντων εὐ τε παθειν και ἀκουσαι φιλοις ἐξαρκεων . κοιναι γαρ ἐρχοντ ' ἐλπιδες πολυπονων ἀνδρων . ἐγω δ |
δυσουριαν παυουσι . Εἰς δε τα βρωματα των μυλων ἐντιθεμενοι ἐξαιρουσιν αὐτας ἀνωδυνως , ὡστε ἀκολουθειν ἀπο της ῥιζης την | ||
τῳ ἐλαιῳ . των δε ἀρσενων ὀϊων ἀνασχισαντες την κερκον ἐξαιρουσιν ὁλκην τρεις μνας , ἐνιων δε και τεσσαρας , |
ἱμαν ἐπι τον κοραμον . ἀλλαι δ ' ὑποπρεσβυτεραι Θασιου μελανος μεστον κεραμευομεναι κοτυλαις μεγαλαις ἐνεχεον ἐς το σφετερον δεμας | ||
ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ δε Περσευς ὡσπερ νοημα ἐπετετο |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
, ἐκ μεν των , οἱς ἑπεται αὐτα , το καταφατικον , ἐκ δε των , οἱς ἑπεται ταυτα , | ||
ἀναιρετικον ἐστι πασων των του ἐνδεχομενου προτασεων . ὡστε οὐτε καταφατικον οὐτε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται . ταυτα μεν οὐν εἰρησθω |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
και λεξιν ζητουμενων , ἑκτον δε περι των ἐν τοις Ἠθικοις Νικομαχειοις Ἀρι - στοτελους , ἐννοιας ἀμφιλαφεις παραθεμενου περι | ||
. και τον Ἀναξαγοραν αἰτιαται , ὡς και Θεοφραστος ἐν Ἠθικοις , λεγων ὁτι ἐξελαυνει ἡδονη λυπην ἡ γε ἐναντια |
φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
την ὑποθεσιν : οἱ δε οὑτω μακρας , ὡςτε και συμπλεκειν και κατασκευας τινας και αὐξησεις . ἑκατερον δε τουτων | ||
την σφοδροτητα του ῥευματος ἀντιμηχανωμενος παρηγγειλε πασι τας χειρας ἀλληλοις συμπλεκειν και την ὁλην των σωματων πυκνοτητα ποιειν ζευγματι παραπλησιαν |
. Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
Μουσα δια της ει διφθογγου : οἱον , “ δαιτα θαλειαν , ” και “ Μουσα Θαλεια : ” αὐτη | ||
δωδεκα . Μηδε συγ ' ἀνδρα φιλον καλεσας ἐπι δαιτα θαλειαν ἀχθου ὁρων παρεοντα : κακος γαρ ἀνηρ τοδε ῥεζει |
τουτων προσαπορειν ; μικρου δειν οὐδ ' οἱ ψευδεις ἐν ὡρισμενοις : ἐν ἀπειροις γαρ και οὑτοι . οἱ γαρ | ||
' ὡν συνηχθη : τουτο γαρ ἀν εὐκολωτερον ἐποιουμεν ἐν ὡρισμενοις ἐχοντες μαλλον την ζητησιν . ἐπειδη δε , εἰ |
ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
αὐτην μη εἰναι συμμετρον . παλιν δε ὑπο τας ἐκ μεταθεσεως καταφασεις του δυνατου και του ἐνδεχομενου ταξας την ἐκ | ||
, κατα την ἀναγκαιαν ὑλην , αἱ δε ταις ἐκ μεταθεσεως , ἡ οὐκ ἀναγκαιον μη εἰναι και ἡ ἀναγκαιον |
τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
, προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
προς ἁλας ὠνημενος . Ἁλων μεδιμνον ἀποφαγων : ἐπι των ἀχαριστων . Ἀλλοι καμον , ἀλλοι δ ' ὠναντο : | ||
και ὠρθωσαν . και τελος φυγων και συλληφθεις την των ἀχαριστων ὑπεσχε δικην . και ὁ μεν ἑαυτον μανικωτατον και |
ἀρσενες δηλαδη και αἱ θηλειαι ἀλληλους δακνουσιν . ὁτε : ἀττικον : το ὁτε ἀντι του ὁταν λαμβανουσιν . σχεδον | ||
ἐφορος . Κωλιας δε ὀνομαζεται οὑτως : οἱ μεν φασιν ἀττικον νεανιαν τινα κατασχεθεντα λῃσταις ἠ τυραννῳ δεθηναι των κωλων |
δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
, ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
Ζωσιμος κλαυδιανα πεταλα καλει , τῃ βιᾳ του πυρος ἀφυως καιομενα ἐκκαπνιζονται . Μαθοις ἀν , ὠ φιλε των Μουσων | ||
ταχους . τοτε μεν οὐν οἱ ὑπατοι σβεσαντες τα ἐτι καιομενα και του χωριου φυλακην καταλιποντες ἀπῃεσαν εἰς την πολιν |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
παιδος . τουτου χαριν αἰδεσθητε , μαθηται μεν ὑμεις των γυναιων εὑρισκομενοι , τας δε συν ἡμιν πολιτευομενας συν τῃ | ||
: πολλοι δ ' ἀμφ ' αὐτον ἑταιροι Κητειοι κτεινοντο γυναιων εἱνεκα δωρων . κεινον δη καλλιστον ἰδον μετα Μεμνονα |
ἀρχης εἰς τους της Ἀγαρ διαλυθεισης και της μεν Σαρακηνων ἐπικρατειας μη μονον Περσιδος και Μηδιας και Βαβυλωνος και Ἀσσυριων | ||
' ἀν προβαιη ἡ διαλυσις , καθ ' ὁσον ἀν ἐπικρατειας και το πνευμα ἐφικηται , ὡσπερ κἀπι των διεξασμων |
τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
ἐξεδωκε . Περι των [ μετα τον κατακλυσμον ] Αἰγυπτου δυναστειων , ὡς ὁ Ἀφρικανος . αʹ Μετα νεκυας τους | ||
τοιουτων νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε |
ὑψηλη ἐκ των λοιπων ἀστερων , εὐσχημονας και ὑπο ὀχλων τιμωμενους και μειζοσι προσωποις και βασιλευσι γινωσκομενους : ταυτα ποιει | ||
Ἀπεσταλκαμεν δε περι τουτων Ἀνδρεαν των ἀρχισωματοφυλακων και Ἀριστεαν , τιμωμενους παρ ' ἡμιν , διαλεξομενους σοι και κομιζοντας ἀπαρχας |
σωρευων πανταχοθεν τον πλουτον , δια δε μικροψυχιαν και φιλαργυριαν ἠθους οὐτε εἰς ἀναθηματα θεων οὐτ ' εἰς εὐεργεσιαν ἀνθρωπων | ||
εἰναι , τον δε ἀπιστον ἀφιλον . μεγα οὐν σημειον ἠθους οὐ φιλητικου το ψευδολογον εἰναι προς ὁν οἰεται φιλον |
νυγειη το νευρον , ἀλλα σαφει τῃ τομῃ τρωθειη , διαιρεθεντος και του προκειμενου δερματος , ὡς γυμνον φαινεσθαι το | ||
. ξυνοδεστην . . 〚 Ἰακχε : Εἰσθεσις ἑτερου μελους διαιρεθεντος αὐθις του χορου , ἐκ κωλων ὀκτωκαιδεκα : ὡν |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
αὐτῳ διεφυγεν οὐδεις πλην οὑτος . οἰχεται δε και οὑτος ἀδικος ἐς αὐτον φανεις : πορθμευοντος γαρ τους δεομενους τουτου | ||
τον σον λογον ; Εἰπερ γε , ὠ φιλε , ἀδικος . Ἀλλα μεν δη πως οὐκ ἀδικος ; ᾡ |
' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
κοινη γαρ αὑτη ἐπισημασια μονη , ὡσπερ και των ἐκκειμενων διαγραμματων . αὑτη ἡ πολλαπλασιοτης κοινον παντων στιχων παρακολουθημα , | ||
: και ἐπι των λοιπων δε πολυπλασιων ὁ αὐτος των διαγραμματων ἐστω σοι τροπος παρατηρουντι , ὁτι και ἐνταυθα ἡ |
μεν οὐν προβολης τινος ἀφ ' ἡμων γινομενης ἐπιβαλλομεν τοις ὁρωμενοις δηλοι και το των ὀφθαλμων σχημα οὐ κοιλον οὐδε | ||
ἐν ὁμοιῳ διεμενεν : ἐφ ' οἱς ἀγγελλομενοις ἁμα και ὁρωμενοις καταπλαγεις Μωυσης οὐκ ἐστοχασατο μαλλον ἠ θεοφορηθεις ἐθεσπισε την |
. ἠ ἀπο του ποια ἡ βοτανη . ἡ πριν καλαμην συλλεγουσα και σταχυολογουσα . ποιολογευσα : ἀσταχυολογουσα . κυριως | ||
ἐκ καταμονης νικην . δις δε κεχρηται τῃ λεξει . καλαμην ἐπι της του Ξ ῥαψῳδιας της Ὀδυσσειας “ ἀλλ |
εὐ γενοιτο της ἰδιοτητος προς ἑτεραν μεμιγμενης και συμπλεκομενης οὐχι συμφωνους ἁφας ; εἰτα ἐπαγει . το ταυτα διοραν ἐστιν | ||
γαρ τρισι διαστασεσι το στερεον νοεισθαι . ἐπει δε και συμφωνους τινας φασιν ἀριθμους , και ὁ περι συμφωνιας λογος |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
] ἀντι του ἐπι Αἰθιοπιας , ὁπου και Μεμνων ἑην ἀσπαζεται Ἠω . Ἀνδριας γαρ ἱστατο ἐν Θηβαις ταις Αἰγυπτιαις | ||
κερδει καλα . Νυν πασι χαιρω , νυν με πας ἀσπαζεται , νυν οἱ σεθεν χρῃζοντες ἐκκαλουσι με : το |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
ἰκτεροϲ και δια δυϲκραϲιαν θερμην των ϲτερεων ϲωματων εἰϲ χολην μεταβαλλοντων το λογῳ τροφηϲ αὐτοιϲ φερομενον , ὡϲπερ εἰϲ φλεγματικην | ||
λαμβανουσης . αὐθις δε των ὀντων ἀνανεουμενων ἐκ πυρος και μεταβαλλοντων κατ ' ἀρχας εἰς την των ἀλλων στοιχειων φυσιν |
ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
ἐς αὐτον ἐντιμως . “ Ὁ δε Πομπηιος Τιτιῳ μεν ἀχαριστιας ὠργιζετο , τον πολεμον τονδε ὑποδεξαμεμῳ πολεμησειν προς αὐτον | ||
. Χρη εἰδεναι ὡς οἱ λεγομενοι κακου βιου στοχασμοι και ἀχαριστιας και κατασοφισμου και δημοκοπιας και δημου ἀπατης και τα |
: τοις Λακεδαιμονιοις . των ἐς τον πολεμον : των πολεμικων . ἀσκησιν . . . δημοσιᾳ παρειχε : ἠτοι | ||
ἀπαγγελλομενον ἐκπληξις : ὑπο γαρ ἐμφυτου δειλιας και ἀπειριας των πολεμικων ἀναπεπταμενοις μεν τοις ὠσι , τεθορυβημενοις δε τοις ὀφθαλμοις |
. Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
γεροντων προσηκοντας ἐχειν τα των βασιλεων γερεα , δυο ψηφους τιθεμενους , τριτην δε την ἑωυτων . Ταυτα μεν ζωουσι | ||
. Ταυτα μεν οὐν εἰρηται προς τους ἐν τοις σωμασι τιθεμενους τα ὀντα τῃ των ὠθισμων μαρτυριᾳ και τοις δια |
ἐστιν ἠ φυσιν ἐξαιρετον οὐρανος και τα ἐν αὐτῳ κεκληρωται θειοτερας και οὐχι τοις ἀλλοις της αὐτης οὐσιας ἐπιλαχοντα : | ||
Σφιγγος , ἀλλα Σφιγγος μεν τινος ἀτεχνως , ἐτι δε θειοτερας και πολυ σοφωτερας . , . . τοσουτῳ θεῳ |
γευσαμενον καθαπαξ ἀνθρωπινου χροος , μελανον πρωτον μεν το σωμα κατεργαζεται του τρωθεντος , ἐπειτα τρεπει αὐτο , και νεκρωδες | ||
θορυβους ἑξει , τισι δε και νοσους γυναικος ἠ πενθος κατεργαζεται , και ἐν πασι λυπηρος και ἀηδης ὁ χρονος |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
ὑπο τον σκαλμον ἐπισκαλμις . το δ ' ὑποκειμενον τοις ἐρεταις ὑπηρεσιον . δι ' ὡν δε διειρεται ἡ κωπη | ||
, και αὐτο ὁπλιταις τε ἐξ ὡν ἐδυναντο ἀνεπληρουν και ἐρεταις ἐκ θεραποντων ἠ δεσμωτων , ἐπιπλεοντες δε ταις νησοις |
πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
ἱππομαραθον , ἐρυσιμον , ψευδοδικταμνον , ἑλιχρυσον , ἀρτεμισια , ἀγνος , κοστος , λωτος , καρδαμωμον , τραγακανθα , | ||
οἰνου πινομενον . Ὑποστρωματα προφυλακτικα . Ὑποστρωννυμενα δε ταις κοιταις ἀγνος , ἀβροτονον , ἐχιον , καλαμινθη , κονυζα , |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
διδασκων ἁγιους ὁ λογος εὐφραινεται , δι ' οὑ πατηρ δοξαζεται : ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας . Ἀμην | ||
της γης τοποι , και αὐτη οὐτε οἱα οὐτε ὁση δοξαζεται ὑπο των περι γης εἰωθοτων λεγειν , ὡς ἐγω |