| οἱ μεν σιδηρον ἐπι λεπτον ἐληλασμενον και ἐπι πολυ των ξυλων καταπεπηγοτα , οἱ δε δερριν και ὁσα πυρι οὐχ | ||
| μεν πανδοκειον ἠ νη Δια οἰκος ἑτερος ἐκ λιθων και ξυλων ᾠκοδομημενος συγκιρνησιν ἀνθρωπους και δυναται συναγειν εἰς φιλιαν , |
| οὐ γαρ ἐγωγε δυναμαι νοησαι τἀγαθον ἀφελων μεν την δια χυλων , ἀφελων δε την δι ' ἀφροδισιων ἡδονην . | ||
| ' αὑτας αἱ δε κατα συμβεβηκος : αἱ μεν των χυλων και της τροφης κατα συμβεβηκος , αἱ δ ' |
| οὑτος κατ ' Ἐρατοσθενη δια Καριας Λυκαονιας Καταονιας Μηδιας Κασπιων πυλων Ἰνδων των κατα Καυκασον . Ἐν δε τοις περι | ||
| ἐπι προδοσιᾳ φευγοντα . ἐστι δε αὐτου ταφος πλησιον των πυλων , ἐν χωριῳ της Ἀττικης ὁ Κοιλη καλειται , |
| ἀποθνῃσκοντας , Ἀφροδιτης δε αὐτοις προσγενομενης ὑπο φαρμακειων ἠ γυναικειων ἐπιβουλων , ἐν Παρθενῳ δε και Ἰχθυσιν ἠ τοις καθυγροις | ||
| και ἐπιθυμιων , ἐτι δε και λυπων και φοβων , ἐπιβουλων παθων , ἡς την προστασιαν ὁ γεννητης ἀνηπται πατηρ |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| σοι τα του Οἰνεως , Πηλευς δε οὑτος προβεβληται φοινικουν φαρος , μαχαιρα δε αὐτῳ ἡ παρ ' Ἡφαιστου ἐν | ||
| μιμνετ ' ἐπειγομενοι τον ἐμον γαμον , εἰς ὁ κε φαρος ἐκτελεσω , μη μοι μεταμωνια νηματ ' ὀληται , |
| Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
| ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
| αὐτους ἐλασας πριν τινα ὠφελειαν αὐτοις παρα των Ὀξυδρα - κων γενεσθαι ἠ αὐτους ἐκεινοις τι ἐπωφελησαι . ἐπει και | ||
| οὐν ἐγω πολλακις ἐν τῳ μεταξυ των μαλακτικων φαρμα - κων καταπλασματι ἐχρησαμην τῳ τοιουτῳ . Της ἀλθαιας την ῥιζαν |
| πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
| κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
| ταυτῃ Ἰνδων Πτολεμαιος ὁ Λαγου προς τινι ἠδη γηλοφῳ ὀντα κατιδων και των ὑπασπιστων ἐστιν οὑς ἀμφ ' αὐτον ξυν | ||
| ὡς ἑαυτον της παρα τοις πολλοις εὐφημιας γλιχομενος . ὁπερ κατιδων ὁ ἐφοροςμονῳ γαρ ἐξεστι θεῳ ψυχην ἰδειν ἐμισησε και |
| , τοὐναντιον ἐχει νυν τε και ὁτε ἀψυχα αὐτα οἱ διανοουμενοι διενοουντο . θαυματα μεν οὐν και τοτε ὑπεδυετο περι | ||
| του δε εἰποντος ὁτι παντες οἱ νησιωται συναγουσιν ἱππους , διανοουμενοι στρατευειν ἐπι Λυδους , λεγεται τον Κροισον εἰπειν , |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
| και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| τῳ Ἀντιγονῳ χιλιαρχον τον υἱον Κασανδρον , ὁπως μη δυνηται διαλαθειν ἰδιοπραγων . αὐτος δε τους βασιλεις ἀναλαβων και την | ||
| : τον ἐξ Ἀπολλωνος γινομενον παιδα . οὐκ ἠδυνηθη οὐν διαλαθειν τον αὐτην θρεψαντα Αἰπυτον δεξαμενη γονον θεου . ἀλλ |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| του σφαζῃ , θυῃ , ἀπο του παρακολουθουντος , τον κραταιον τους ποδας ταυρον τῳ Ποσειδωνι τῳ συνεχοντι την γην | ||
| κρεϲϲονων κρεϲϲονεϲ . ἀταρ οὐδε ζωον ἐξ ἀλλου τευ γιγνεται κραταιον ἠ θορηϲ . μεγα ὠν και ἐϲ ὑγειην , |
| κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
| δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
| φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
| την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
| στερεου φυσιν ἐδειξε , των προ αὐτης ἀριθμων τοις ἀσωματοις ἀνακειμενων : κατα μεν γαρ το ἑν ταττεται το λεγομενον | ||
| πεποιημενα και τεχνης θαυμαστης δαιδαλα . κελευει των λυχνιων των ἀνακειμενων αὐτῳ , ἀργυρα δε ἠν ταυτα , το ἑτερον |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| , ὁ δε Ἀρισταρχος κυκλοθεν του οἰκου οἱον ἐκ στιβαδων ᾠκοδομημενον , προς οὑ και οἱ θρονοι ἐκειντο , ὡστε | ||
| . γυμνασιον δε τῃ ἀγορᾳ συνεχες κατα ἡλιου δυσμας ἐστιν ᾠκοδομημενον . της στοας δε ἡν ἀπο του Μακεδονος Φιλιππου |
| θερμοις μαλλον ἠ ψυχροις λουτροις : οὐπω γαρ οὐδε τουτων ἀνεχεσθαι ἀλυπως δυνηθησεται . πλαττεσθω δε και την ψυχην ἐν | ||
| μη ὀρτυγοκοπειν μηδε περι τα τοιαυτα ἐπτοησθαι : και το ἀνεχεσθαι παρρησιας : και το οἰκειωθηναι φιλοσοφιᾳ και το ἀκουσαι |
| ἐπαιξας σαρκων ὀστεων τ ' ἐμπλησθω , θοιναν ἀγριων τιθεμενος θηρων , ἀρνυμενος λωβας λυμας τ ' ἀντιποιν ' ἐμας | ||
| , οὐδεν ἀλευομενων ζαθεοιο κοτον Διονυσου . πορδαλιες νυν μεν θηρων γενος , ἀλλα παροιθεν οὐ θηρες βλοσυραι , χαροπαι |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
| μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
| παντι οἰσθησεται , συναπενεχθησεται δε τῳ παντι προς ἡμεραν ἑκαστην κρατουμενος την ἀπ ' ἀνατολων ἐπι δυσεις : και γαρ | ||
| μαστιξι γυμνον ὀντα . ὁ δ ' ἐν τοιᾳδε ἀναγκῃ κρατουμενος ἐβοα τε φωνας δυσφημους , ἁς ἡ ἀλγηδων ἐβουλετο |
| οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
| ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| ἐπελθων τῃ ἀκροπολει ἐλῃστευε και ἁλισκεται . ἐληφθη δε και συλων το ἱερον της Ἀθηνας . και αὐτος μεν ὁ | ||
| φιλου στεργοντος , οὐ τα χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα |
| και θυμικους κατ ' ἀλληλων γενεσθαι δια το μηδεπω δυνασθαι διακρινεσθαι μηδ ' ἐρριπισθαι τον ἐνοντα αὐτοις σπινθηρα της κοινωνιας | ||
| ἀν ὀρθως καλοιεν το τε γινεσθαι συμμισγεσθαι και το ἀπολλυσθαι διακρινεσθαι . . . . . ὁ μεν οὐν ἑταιρος |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| κἠν γαρ ἐκραγῃ κοτε το ὑδωρ αὐτοματωϲ ἐξω , ἠ ταμων τιϲ το ὑποχονδριον ἐκχεῃ , ἐφ ' ἑδρηϲ ἐαϲι | ||
| πολλη ἐστι παρελκουσα ἡ προ : ” νωτου ἀπο προ ταμων ” : „ ἡ δε δια προ Πηλιας ἠϊξε |
| γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν ἰχθυων των ἐν καθαρᾳ θαλαττῃ διαιτωμενων , και μαλλον ὁταν ὑπο ἀνεμων καταιγιζηται ὁ τοποϲ | ||
| διαφορα και των ἐν λιμναιϲ ἠ ἑλεϲιν ἠ τελματωδεϲι χωριοιϲ διαιτωμενων προϲ τα κατ ' ὀρη και ξηρουϲ τοπουϲ : |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
| , τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
| ' ἐξ αὑτων ἐστι προδηλα , οὐκ ἐσται ἡ ἀποδειξις προδηλος ἀδηλου ἀποδειξις δια το κἀκεινο συγκαταλαμβανομενον αὐτῃ δι ' | ||
| αὐτον παλιν . ὁρᾳς γαρ ὁπως ἡ μεταβασις σαφης και προδηλος , πρωτον μεν εἰσαχθεισα ἐν προοιμιου εἰδει , ἐπειθ |
| ἀλλα μη εἰκονα ἐκεινου . Ἠ τις ἀν ἐγενετο ἀλλη καλλιων εἰκων ἐκεινου ; Τι γαρ ἀλλο πυρ βελτιων του | ||
| διδους . αἰσθομενη τοινυν ἐμου περιεργοτερον εἰς αὐτην ἀφορωντος ἐρυθριασασα καλλιων ἐφαινετο του προσωπου συγκεκραμενου χρωμασιν αἰδους τε και φυσεως |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| πολεμιων νεωτερισειαν : και αὐτος ὑπισχνειτο , εἰ κελευοιτο , ἑψεσθαι . Ἀννων μεν δη χιλιους ἠγεν ἐπιλεκτους ἱππεας Καρχηδονιους | ||
| εὐπεπτοτερα πολλῳ . πρεπει δ ' αὐτοις ὀπτασθαι μαλλον ἠ ἑψεσθαι . Σωφρων δε κουριδας τας καριδας εἰρηκεν . Ἐπιχαρμος |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα ὑποκαρωδεα και ἰκτερωδεα οὐ | ||
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα παρ ' οὐς ἐν |
| πεντε . οὑτοι δε διῃρουντο εἰς δεκαδαρχιας πεντε των προεδρων λεγομενων , οἱ ἡμερας ἑπτα διῳκουν τα πολιτικα , και | ||
| δε και ἀκουσεται , ἀντι του τοιουτων ἀνεξεται εἰς αὐτον λεγομενων σκωμματων οἱς αὐτος κεχρηται . οὐ γαρ εὐσχημον των |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| ἀπο των κατερηριμμενων οἰκων προς τας ψυχας των ἐρωντων των πεμματων των πλακουντων ἐν γαρ τῃ Ἰδῃ ἐτιματο ὁ Ζευς | ||
| : ” ἀλλα κἀγω κανηφορειν ἐδοξα και τρια πληρη κανα πεμματων κομιζειν ἐπι της κεφαλης , το δ ' ἀνωτατω |
| την των εἰδων ἡμιν ἐπαγει διδασκαλιαν , ἱνα και το διαφορον της διαιρεσεως μαθωμεν : ζητητεον δε , δια τι | ||
| δε διαφορα ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορειται . πεμπτον διαφορον γενους και διαφορας , ὁτι ἐν τοις ὁρισμοις ἑν |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | ||
| ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν |
| Σπαρτης ἐπι θαλατταν κατιοντων , παραχρημα , ὡς εἰκος , περιβοητου γενομενης της ἁρπαγης ; και οὑτω μεν οὐ δυνατον | ||
| ἐστιν ἐχουσα φυλλα κισσῳ παραπλησια ἠ τα φυλλα κισσου του περιβοητου ἠ ἀλλου τινος . * κισσηεντα : κισσῳ ὁμοια |
| γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
| των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
| μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
| ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
| ὁσοι την ὡραν ὑπερ τους ἀλλους θαυμαζονται . . . Προτερον δε αὐτου την ἀπολογιαν σκεψωμεθα . δογματος οὐν ἀπαιτεις | ||
| ] και ἐκ τουτου προτερον το ἐπιστητον της ἐπιστημης . Προτερον ἐπι ἑνος παραδειγματος των προς τι σκαζειν δειξας το |
| γαρ γαια μετ ' ἀνδρασιν ὀλβον ἀεξει , ἀεναοις ποταμοισι καταρρυτος ἐνθα και ἐνθα . ναι μην και λειμωνες ἀει | ||
| και το παμφορον και το εὐβοτον και ὁτι ποταμοις ἐστι καταρρυτος και ὁτι θαλαττα ἀγαθη παρακειται αὐτῃ ὁρμοις πανταχοθεν διειλημμενη |
| ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
| Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
| μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| σπερματι προσφατως ληφθεντι παρατριψαντες σειραν ἐκ βουτομου πεπλεγμενην , εἰς ταφρον ἐμβαλλουσιν . Οἱ δε καλλιον οἰονται καρποφορειν αὐτας , | ||
| πλειους ὀντες προσεβαλον : ὁ δε κατοπιν των αὑτου στρατιωτων ταφρον βαθειαν ὠρυξεν , ὡς μη φυγης ἐλπιδας ἐχοντες γενναιοτερον |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
| ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
| της παντα ἀναγκαζουσης , ὡς ὁ ἐκεινων λογος , κινεισθαι παρα φυσιν ἡμας ἐπι το καταψηφιζεσθαι των ὑπ ' αὐτης | ||
| σκληροι και κακοστομαχοι : οἱ δε μεσοι μεσως εὐδιοικητοι . παρα δε τα μερη διαλλαττουσιν ἐπι τοις οὐραιοις , οἱς |
| φονευειν , μαρτυρειν , ὁς ' ἀν μονον τυχῃ τις εἰπων , ταυτ ' ἀπροσκεπτως ποιειν ἁπαντα . και καλουσι | ||
| , της χρωμενης τῳ σωματι . Περι ἐπαινων και ἐγκωμιων εἰπων τισιν ὑποκειμενοις ἁρμοζουσιν , ἐπει μη καθ ' αὑτο |
| μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
| φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
| θαυμασεις ὡς του μεν βουλευτικου και δημοτικου μεσον ταττεται το πολεμικον οὐποτε της αὑτου λειτουργιας ἐν ταις ἀρισταις πολιτειαις ἀφισταμενον | ||
| οἱ σαλπικται δε ἀφ ' ἑνος παραγγελματος ἠρξαντο σημαινειν το πολεμικον : και των μεν ἐρετων οὐθεν ἐλλειποντων προθυμιας , |
| ἑψησεως . Σπερματων δε και ῥιζων και βοτανων οὐδεν ἑψησιν ὑπομενει : λεανθεντων οὐν και μενοντων ἐν θυιᾳ καταχυτεον τα | ||
| και ἐοικε κυνιδιῳ αἰκαλλοντι , και ψηλαφησεις , ὁ δε ὑπομενει : κἀν τροφην ἐμβαλῃς , ἀσμενως ληψεται Λαγως θαλαττιος |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| : ἰδου γαρ το εἰας ῥημα δευτερου προσωπου εἰς ας καθαρον ἐστι και βαρυτονον , και οὐ κλινεται δια του | ||
| περι ἐκεινα ἐσθ ' ἡμιν το τε βεβαιον και το καθαρον και ἀληθες και ὁ δη λεγομεν εἰλικρινες , περι |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| της ἰσχυος . καθαιρει δε και ὁ κυπαρισσιας ὁμοια , γενναιοτερον δε , ὡστε ἐξαρκει και ἐλασσον δουναι . ἡ | ||
| γενεσθαι πλειω των μυριων και τρισχιλιων . Τυριοι μεν οὐν γενναιοτερον μαλλον ἠ φρονιμωτερον ὑποσταντες την πολιορκιαν τοσαυταις περιεπεσον συμφοραις |
| ἐμβαλλει , κἀκεινον κατεφαγον . ἀνδριον : δυσγενες και ἀνελευθερον ἀνθρωπιον : ὑποκοριστικως . ἀνδριον : ἀνδραριον , ἀνθρωπαριον : | ||
| εὐδαιμων ἀποβλεπεσθαι : τοις δ ' ἀρα δυστυχειν ἐδοκει το ἀνθρωπιον , και παιδευειν ἐπεχειρουν αὐτον οὐ πικρως οὐδ ' |
| και δυσπιστον της πλανης , ὁπως ἀκατηγορητος ἡ συνταξις ἡμων διαμενοι , ἐπανιμεν ἐπ ' αὐτον . Ὁποταν μεν γαρ | ||
| και τα πραγματα τουτῳ μαρανθειη , ἀλλ ' ἀειθαλης αὐτῳ διαμενοι ὁ βιος μηποτε φθινων μηδε φυλλοῤῥοων . Εὐχομαι ] |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| ἠγουν τον ὀρθως τα περι τουτων ἐπισταμενον Ἀσκληπιον πεσοντα . φθιμενων ] ἀπο . φθιμενων ] των νεκρων . ἀναγειν | ||
| ἀν παλιν ἀγκαλεσαιτ ' ἐπαειδων ; οὐδε τον ὀρθοδαη των φθιμενων ἀναγειν Ζευς ἀπεπαυσεν ἐπ ' ἀβλαβειᾳ . εἰ δε |
| ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
| ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
| . Παραδους ἡμιν δια των προειρημενων τον του ῥηματος ὁρισμον κοινοτερον τε και εἰδικωτερον , βουλεται δια τουτων εἰπειν ὁπως | ||
| την ἀρετην ἐνταυθα και ἐπιστημην και την θερμοτητα και ψυχροτητα κοινοτερον ἐκλαμβανομενοι , τας μεν εὐαποβλητους τας δε δυσκινητους ἐπωνομασαμεν |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| τε οἱ ἡνια χερσιν . ἐν νυσσῃ δε τοι ἱππος ἀριστερος ἐγχριμφθητω , ὡς ἀν τοι πλημνη γε δοασσεται ἀκρον | ||
| τῳ στηθει : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Περσεως ὁ ἀριστερος ὠμος , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς δυο μερη πηχεως |
| ἀπο του πυρος και ψυξας βραχυ , ἐπιπασσε σμυρνην , σχινον , και ἐπιχεε τοις λεωθεισι , και ἑνωσας χρω | ||
| αὑτου χαιρετω . και παλιν : θριδακας , ἐλαταν , σχινον , . . . ῥαφανιδας , κακτους . . |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ταις Κασπιοις πυλαις και Σουσοις και Βαβυλωνι , την ἀμβλειαν γωνιαν ἐχον προς Σουσοις , τα δε των πλευρων μηκη | ||
| δυνατον ἡμιν ἐστιν ἐπι της ΓΔ γραψαι τμημα κυκλου δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ὑποκειμενῃ ὀξειᾳ γωνιᾳ , ὡς ἀπο του |
| φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' ἡσθαι βασιλειαν ἀφαυρων θηλυτεραων ψυχης ὀμμα φαεινον ὑπερ βιοτοιο χεουσαν | ||
| ἐξεστι μοι , και δυναμαι , εἰ μοι δοξει , ἡσθαι και πεφυλαχθαι ; Ἐξεστιν , εἰποις ἀν , και |
| και περιπατουσης και ἱσταμενης της παραταξεως δυναται γινεσθαι των δυο κερατων ἐπι τα ἐξω νευοντων , εἰτε μερος ἑν , | ||
| εὐρωστως ὑπομενειν το δεινον , οἱ τ ' ἐπι των κερατων ἱππεις , ἁπαντες ἐπιλελεγμενοι κατ ' ἀρετην , ἡμιλλωντο |
| συν γαρ τοις τεσσαρσι στοιχειοις το νεικος και την φιλιαν καταριθμειται , την μεν φιλιαν ὡς συναγωγον αἰτιαν , το | ||
| θεοι , την Πνυκα καταλαμβανει δημηγορων κἀν τοις ἐν Ἡλιαιᾳ καταριθμειται δικαζουσι και τας ἡνιας ἐχει του δημου , παρ |
| , ὁς μιν ἐμελλε πεμψειν εἰς Ἀϊδαο και οὐκ ἐθελοντα νεεσθαι . τον δ ' ὡς οὐν ἐνοησε ποδαρκης διος | ||
| και Τοισι δ ' ἀφαρ πολεμος γλυκιων γενετ ' ἠε νεεσθαι ἐν νηυσι γλαφυρῃσι φιλην ἐς πατριδα γαιαν . τοιαυτ |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| των ἀλλων ἀξιωμασιν . παρα δε παντας ὁ βασιλευς Σωπειθης περιβλεπτος ὠν ἐπι τῳ καλλει και τῳ μηκει τους τετταρας | ||
| Μαγνησιαν προσηγορευσαν οἱ ἀνθρωποι . ἐγενετο δ ' αὐτῳ παις περιβλεπτος την ὀψιν Ὑμεναιος . ἐπει δε Ἀπολλωνα ἰδοντα ἐρως |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| παρακειμεν ' ἀγορασων . „ λογιζομενος ταυτ ' ἀπεθανεν μηδεν τελων . } Λυπης ἰατρος ἐστιν ἀνθρωποις λογος : ψυχης | ||
| ὁ του Λυξου παις προχρονωτερος τουτου . οὑ συγγραφοντος παις τελων Θουκυδιδης ἀκηκοως ἐκλαυσε των συγγραμματων . ὁ δ ' |
| δε κακος ἀκων τοιουτος . ἀκουσιως δε ἑκουσιον οὐκ ἐχει πραττεσθαι ποτε λογον : ἀκων οὐν ἐκεινῳ φαινοιτ ' ἀν | ||
| δυναμιν : τοις δ ' ἐπι τουτων κατασταθεισι προσεταξαν δεκατην πραττεσθαι τους ἐκ του Ποντου πλεοντας . μετα δε ταυτα |