του ἑλκυσμου * νωχελες : ἀσθενες ἠ βραδυ ἀσθενες ἠ νωθρον * ἐπιλλιζουσα : ἐπινευουσα τοις ἰλλοις , μυουσα κατανευουσα | ||
το λευκον ἠδη χωρει τα των οὐρων χρωματα ἐπι των νωθρον και ἡσυχον μετιοντων βιον . Τα παρυφισταμενα δε πλειω |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
καρδιας γεναμενοι και τραφεντες . ἀλλως τε ὁ μεν νοτος νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του | ||
του φιλοσοφιας ἁψασθαι , διαληψιν ἐσχε παρα τοις πολλοις ὡς νωθρος ὠν την ψυχην και του βαρους της οἰκιας οὐκ |
γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | ||
και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την |
, ἡ δε σεληνη της δυσεως . Και πιθανας ἀποδειξεις ἀναφερουσιν περι τουτων , ὁτι περι ψαμμου τι λελαληκασιν , | ||
κατασκοπων ἐχοντες ταξιν , ὁ τι δ ' ἀν ἀκουσωσιν ἀναφερουσιν ἑκαστης ἡμερας προς τους καλουμενους ἀνακτας . οἱ δε |
. ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
δε ὁ λογος του οἰκτειροντος . ὁμοδουλοι μεν εἰσιν οἱ μετεχοντες ὁμοιας τυχης δουλικης , συνδουλοι δε οἱ ἀλληλοις δουλευοντες | ||
παρ ' ἡμιν παιδες λυουσιν . [ οἱ γαρ παιδειας μετεχοντες καταγελωσι των τα τοιαυτα προβαλλοντων ] . ἐστιν οὐν |
] λειπει ὁ και . ἐπεξηγησατο ὀμφαν : ἑαυταις δε παρακελευονται . λιτανα ] λιτανευτικα . και τελεα δε μοι | ||
μεν εἰωθασι λεγειν , ἀει δε ὁποταν μελλωσι μαχεσθαι [ παρακελευονται τοις αὑτων ὡσπερ τα Τυρταιου ἐν Λακεδαιμονι ἐλεγετο ] |
και τριακοσιοι Σπαρτιαται , κλειοντες προτερον μεν τοις ὁπλοις , ὑστερον δε τῳ θανατῳ τας Πυλας , σεμνοτερον ἠγειρατε τροπαιου | ||
Ἀργους εἰς την ἀπ ' ἐκεινου μεν τοτε Πελασγιαν , ὑστερον δε Ἀρκαδιαν κληθεισαν , ἐβασιλευσεν ἐτη εἰκοσι πεντε και |
ᾑ ἀμεινον ἀν ἰσως βουλευσαιντο ἠ νυν βεβουλευνται , παραδοντες ἑαυτους ἡμιν ταμιευεσθαι ὡσθ ' ὁποσοις ἀν βουλωμεθα αὐτων μαχεσθαι | ||
μνηματα , ἀφηκεν αἰδεσθεις . 〚 ἐξαναλωθησαν δε φιλοτιμουμενοι προς ἑαυτους τρυφαις , και ἡ πολις δε προς ἁπασας τας |
τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | ||
τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
Ἀλανιας ἐκπεπομφεν ἀξοντα στρατευμα μισθοφορον : ὁ δε ἀπελθων και στρατον ἐκειθεν ἀναλαβων περι που τας ἑξ χιλιαδας τον Ποντον | ||
. , . . . . . ἐννημαρ μεν ἀνα στρατον ᾠχετο κηλα θεοιο . κηλα : Λ . ὁρατο |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | ||
, το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
, και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ||
αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ||
. και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον |
ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ὁμαλον , δʹ ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ἀνωμαλον . Τριτον δ ' ἐστιν ἡ νεφελη , | ||
λ ἐπιτατικου μοριου , λακερυζα . Λεχην . παρα το λειον , κατ ' ἀντιφρασιν . τραχυνει γαρ το σωμα |
αἰτια ἐστι , μηδενος μεταξυ παρεμπιπτοντος του μετεχομενου και του μετεχοντος : παρουσα γαρ ἐν τῳ εἰναι εὐθυς εἰδοποιει το | ||
κακοηθους , αἱ δε προς τουτῳ νευρωδεις και ἀκολασιας πολλης μετεχοντος . ὁσαι δε των κνημων κατα το μεσον πληρεις |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
ὀντος γενη και τα προειρημενα , την οὐσιαν και το θατερον : ἐκτεινεται γαρ αὐτων ἡ ἐνεργεια και ἡ γονιμη | ||
διασωζουσιν ὁμοιον , ἀλλα θατερον μεν στεργουσι και ἀσπαζονται , θατερον δε ὁμου τε εἰς φως προηνεγκαν και του φωτος |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ||
, πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον |
βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
, ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
, καθιδρυθηναι δ ' ἐν τῳ κοσμῳ τῃ των εὐ παθοντων τιμῃ , παντων προθυμως ἀναγορευοντων θεον και κυριον εἰς | ||
εἰναι των κατοιχομενων ἐπαινος , ἀλλα ὀλοφυρμος ὡς τα δεινοτατα παθοντων . πειρασθαι δε ἐν τῳ παραμυθεισθαι και ἐνδιδοναι του |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | ||
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους |
τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | ||
και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον |
' ἀν τουτο της μεν σκληροτητος μαλαττομενης , του δε παχους καθαιρουμενου : γενησεται δ ' ἀμφω ταυτα καταντλουντων ἐλαιον | ||
, ὀνομαζεσθαι δε και σκυταλειας , κατ ' ἐμφερειαν του παχους . χρησθαι δ ' αὐτοις και Κυπριους φησι Κρατινος |
, οὑς ἐχρην διαβαλλοντα φαινεσθαι , και ἀλλως ὁ μεν καθισταμενος ἐς το λοιδορεισθαι τοις ἀγαθοις ἀνδρασιν οὐκ ἐχει ἀποδραναι | ||
, ὁν ἐπαινεις , δεδιας , οὐτε ξυνιης ἐς λογον καθισταμενος μειζονα ἀνθρωπου ; „ Αἱ δε ἐν Ὀλυμπιᾳ διαλεξεις |
ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |
τους δε ἐφεστηκοτας τῃ των ἐργων ἐπιμελειᾳ οἱ μεν Ἀττικοι ἐπιστατας ἐργων λεγουσιν , Ἐπιχαρμος δε και ἐργεπιστατας . κολλεψης | ||
πεπαιδευμενοι ] και παρορωντες εἰς ἀλληλους , ὀνομαζοντες παραστατας , ἐπιστατας , λεγοντες πολυ το Ἀγετ ' ἀνδρες φιλοι , |
το δε μεσουρανημα τον συνισταντα οἱον δεσποτην ἠ πατερα ἠ ἐπιτροπον , το δε δυνον τον μαθησομενον , το δε | ||
το δε μεσουρανημα τον συνισταντα οἱον δεσποτην ἠ πατερα ἠ ἐπιτροπον , το δε δυνον τον μαθησομενον , το δε |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
γενεσθαι της αὐτου βασιλειας ἀρχηγους . οὐδενος δ ' αὐτῳ προσεχοντος ὁ μεν ἀνεκαμπτεν εἰς την Μεθωνην , ὁ δε | ||
εἰς το συμποσιον Γλυκερας και του ἐραστου αὐτης ταυτῃ μαλλον προσεχοντος , καταστυγνος ἠν . ὡς δ ' ἐπιστρεψας ὁ |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
: σκεπη δε ἀπο ἡλιου τῳ φρεατι ὀροφος τε και ἀνεχοντες τον ὀροφον κιονες . ἐστι δε οὐ πολυ ἀνωτερω | ||
ἐθελοντης . κεινται δε και λιθου Φρυγιου Περσαι χαλκουν τριποδα ἀνεχοντες , θεας ἀξιοι και αὐτοι και ὁ τριπους . |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
παραπεσῃ τα φωτα , ὁ μετα τον ὡροσκοπον εὑρισκομενος ἀστηρ πρωτος μεριει τους χρονους και δευτερος ὁ μετ ' αὐτον | ||
α και β , γινονται γ : ὁ γ τοινυν πρωτος και ἀσυνθετος ἐστι , ποιησει ἀρα τελειον : πολλαπλασιασον |
ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | ||
ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι |
Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | ||
ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
τῳ λογῳ ἐπανελθωμεν . Και τοινυν του καθ ' ὁν ἐνεργειται ἡ κοινη αἰσθησις τοπου πεπονθοτος , ἠτοι παντελης καταληψις | ||
: τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται |
ἐντελης δε καθεστωσα μονως ὀρθοτονουμενη ἐστιν . ὑγιως ἀρα το ἐγγινομενον παθος ὁμολογει ὁλοκληρον το ἀφ ' οὑ ἐγινετο : | ||
: των γαρ αἰγων των τραγων ἐν τοισι πωγωσι εὑρισκεται ἐγγινομενον , οἱον γλοιος , ἀπο της ὑλης . Χρησιμον |
, συνθετον εὐθειαν γενεσθαιἈλλα . προς μεν τους την γραφην μεμφομενους ἐκεινο ἀν εἰποιμεν , ὡς ἡ ἀφαιρεσις του ς | ||
παρακαταθεμενοι τον Ὠρωπον μεχρι δικης . Καταμαθων δε ὁ Λυκομηδης μεμφομενους τους Ἀθηναιους τοις συμμαχοις , ὁτι αὐτοι μεν πολλα |
μεν φλεγμηνῃ , πυκνοτερον λυειν , ἠν δε μη , ἀραιοτερον : κατα παντων δε των ἀρθρων ταυτα λεγω . | ||
ἀκολαϲτα δε πολλακιϲ ἀναγινωϲκετωϲαν . Ἐπει δε ἐξ ἀφροδιϲιων πλειονων ἀραιοτερον και ψυχροτερον και ξηροτερον και ἀϲθενεϲτερον γινεται το ϲωμα |
: μανιωδη , λυσσωδη . Λυτρον : παρα το λυω λυτρον . Ὁ μυθος ποιητων μεν προηλθε , γεγενηται δε | ||
τουτοις ὠνησασθω την σωτηριαν : εἰ δε τις μηδεν ἐχων λυτρον της ἰδιας ζωης φωραθειη , οὑτος την κεφαλην τμηθεις |
. ἐγραψε δ ' εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δ ' αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησεν ναυαγησας ἐτων Ϛʹ | ||
] . ἐγραψε δε εἰς αὐτον ὁ Πλατων διαλογον . πλεοντος δε αὐτου εἰς Σικελιαν ἐτελευτησε ναυαγησας ἐτων ὠν ἐνενηκοντα |
ἀπιστιας : ἐπει εἰ γ ' ὁμοθυμαδον ἠν μετα παντων ἐπιθεσθαι μονῳ , οὐδ ' ἀδικειν ἡμας ἐκεινον ἀδικημ ' | ||
Ἀπομνημονευμασι . . . πορφυραν τε ἀναλαβειν αὐτον και στροφιον ἐπιθεσθαι χρυσουν , ὡς Φαβωρινος ἐν Ἀπομνημονευμασιν , ἐτι τ |
ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
Βραυρωνιας ⌈ ⌉ και των οἰκειων αὐτης τοιαυτα γραψας και ψευσαμενος , ὡσθ ' ὑμας , ἐπειδη την ἀληθειαν ἐπυθεσθε | ||
ἀλλ ' ἐαν μεν οἰκετην τις ἀλλοτριον ἠ σκευος ἀποδωται ψευσαμενος ὡς ἑαυτου , σφοδρα ἑκαστος ἀγανακτει των ἠπατημενων , |
. το δ ' ὑπερεχεσθαι του ὑπερεχομενου ἐν τῃ του ὑπερεχοντος ὁραται ὑπεροχῃ , ὡστε ἀφιλητος ὁ ὑπερεχων : ὡστε | ||
κατορθουντας οὐ δη δειν ὠιομην Ἰσοκρατους ἐν ἁπασι παντων τουτων ὑπερεχοντος λογον τινα ποιεισθαι περι ἐκεινων οὐδε γε περι των |
και ὁ μεν μοιχος ἐφυβρισας και ἐναπερυγων το παθος , ἐπιληπτον σποραν σπειρας , ὁταν ἀποπλησθῃ της ἐπιθυμιας , οἰχησεται | ||
ἐστι δ ' αὐτῳ καθαπερ ἡ ψυχη και το σωμα ἐπιληπτον κατα τε τας σχεσεις και κινησεις ἁπασας : ἀκροβατει |
πολλων κακων ἐν τῳ παροντι πεπειραται ; το μεν τοινυν προελεσθαι τα καλλιστα και το των οἰηθεντων Ἑλληνων , εἰ | ||
βελτιον μεν το κατορθωσαι τι , μικρον δε οὐδε το προελεσθαι . Πολλοις οἰδα σε φιλοις βεβοηθηκοτα και πολλοις οὐτ |
ἀλλων Ἑκτοριδων , ἀφειμενων ἐκ της Ἑλλαδος ὑπο Νεοπτολεμου , καταγων αὐτους ἐπι την πατρωιαν ἀρχην εἰς Τροιαν ἀφικνειται . | ||
ἀκρον , καθ ' ὁν τοπον ὁ ὀνισκος ἠν ὁ καταγων την χειρα , και κατα το εἰς το πλινθιον |
Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
. ἐγω δε δι ' ὁλου του Ἰουλιου φυτευσας συκα ἐπετυχον σφοδρα , και μεταφυτευσας και ἀρδευσας εἰχον ἐξ αὐτων | ||
ἐτι δι ' ὁλου του περιφανους ἐχομεν βλεπειν κοσμου . ἐπετυχον , τεκνον Ὡρε , αἱ ψυχαι ταδε εἰπουσαι . |
τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
* καλυπτει : τους ὀδοντας * ἀμειλικτον : πικρον * ἐρευγεται : ἰον ἐπιβαλλει ἐμει και ἐκπεμπει ἐκβαλλει * ἰον | ||
Σικελιης ἐπι πορθμιδος ἐρριζωται : ἑξειης δ ' ἐπι Κυρνον ἐρευγεται ἁλμυρον ὑδωρ . τῃ δ ' ἐπι Σαρδανιος μορμυρεται |
εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
τηλικαυτα ἐχων ἀθλα διεξιεναι , μηλα και σελινα διηγου και θαλλον ἐλαιας ἀγριας και πιτυν ; Και μην , ὠ | ||
χρηματα διδοντων πολλα και τιμας μεγαλας των Ἀθηναιων οὐδεν ἠ θαλλον ἀπο της ἱερας ἐλαιας αἰτησαμενος και λαβων ἀπηλθεν . |
. τον δ ' ἐξισουντα τῃ του Διος ἀρχῃ την ἑαυτου προς τοσουτον δεους και ταπεινοτητος κατεστησαν ὡστ ' ἀναπηδησας | ||
του πρωτου θεου και βασιλεως , ἀκινητος ἐν μονοτητι της ἑαυτου ἑνοτητος μενων . Οὐτε γαρ νοητον αὐτῳ ἐπιπλεκεται οὐτε |
μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ||
, ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν |
μη και κωφος τις εἰ , ὡς βοωντων αὐτων μη ἐπαϊειν . Πολλα ἐτι ἐχων εἰπειν καταπαυσω τον λογον : | ||
λογου μεταξυ ἀναγιγνωσκων : ἡγουμενος γαρ σε μαλλον ἠ ἐμε ἐπαϊειν περι των τοιουτων σοι εἱπομην , και ἑπομενος συνεβακχευσα |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
Πως , φημι , κυριε , νοησω αὐτον , οὐκ ἐπισταμαι . Ἀκουε , φησιν . ὁταν ὀξυχολια σοι τις | ||
σπορον ἐπισταιμην , τα δ ' ἀμφι την φυτειαν οὐκ ἐπισταμαι ; Οὐ γαρ συ , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , |
μαλλον ἀγηνοριῃσιν ἐνηκας . ” ὁταν δ ' ἐπι του λεοντος λεγῃ “ ἀγηνοριη δε μιν ἐκτα , ταρφεα τε | ||
ὀδοντων ὁ χαμαιλεων οὐδε ἑν . Ὁ αὐχην ὁ του λεοντος ἐξ ὀστεου συνεστηκεν , οὐ μην ἐκ σφονδυλων πολλων |
γυναικα αὐτην καλειν Γραιαν και ἀνα χρονον την πολιν : διαμειναι τε το ὀνομα ἐς τοσουτον ὡς και Ὁμηρον ἐν | ||
, ὁπερ ἀπροσιτον και ἀβατον ἠν , εἰς ἐκεινον λεγεται διαμειναι τον χρονον οὐδεν ἐπιφερομενος των εἰς ἀναγκαιας ἀπολαυσιν τροφης |
γωνιαι . και φανερον ἐκ της κατασκευης , ὁτι οἱ περιεχοντες κυκλοι τας του δωδεκαεδρου γωνιας οἱ αὐτοι εἰσιν τοις | ||
: ταυτα δε ἀληθεις μεν , μακροι δ ' εἰσιν περιεχοντες λογοι , πιστευειν δε ταις ἀλλαις φημαις χρεων περι |
δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | ||
, ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
Ὁ μεν οὐν παντεποπτης Ἡλιος , πυρωδης ὑπαρχων και φως νοερον , ψυχικης αἰσθησεως ὀργανον , σημαινει μεν ἐπι γενεσεως | ||
, πυρι . τα μεν σωματικα ταυτα , το δε νοερον και οὐρανιον της ψυχης γενος προς αἰθερα τον καθαρωτατον |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
τῳ ἀκροατῃ τα πραγματα δια των της Ἰους και Προμηθεα παραμυθουμενος , ὁπως ἐν τῳ μεταξυ τα τε της Ἰους | ||
αὐτου την νοσον βαρεως φερει . και πρωτα μεν λογοισι παραμυθουμενος ἀνεπειθεν αὐτον μη φορειν τριβωνιον μηδ ' ἐξιεναι θυραζ |
διαφυλαττει . εἰκασειε δ ' ἀν τις ὑπο ποιμενων το πρωτον ἐργασθηναι ἐκ κισσινου ξυλου . ἀλλοι δε ἀπο του | ||
' εἰς τους ἀνω τοπους . ἐνομιζον γαρ τουτο πραξαντες πρωτον μεν την πολιν ἀπαλλαξειν της πολιορκιας , ἁμα δε |
. το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | ||
ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι |
, και τα τοιαυτα . Νομος τον ἀλλοτριῳ ταφῳ χοας ἐπιφεροντα τιμωρεισθαι : ἀποκηρυκτος τελευτησαντος αὐτῳ του πατρος εὑρηται δακρυων | ||
της νεως . ἐπειτα ἀνεμον τηρησαντες ὡς ἐπι το χωμα ἐπιφεροντα ἐξαψαντες τριηρεσι την ναυν κατ ' οὐραν εἱλκον . |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |