| ὀγκον οἰδημα ὀνομαζειν . ἐαν οὐν ἐστιν ἐπαρμα ἠγουν οἰδημα νεαρον , τουτεστι προσφατον , βορβορυγμος γενομενος λυει το οἰδημα | ||
| πωλιῳ περιτυγχανει λευκῳ πωλευτης Ἰνδος , και παραλαβων ἐτρεφεν ἐτι νεαρον , και κατα μικρα ἀπεφηνε χειροηθη , και ἐπωχειτο |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| ἀστριτζιν ἐπανισχει . τρισκαιδεκατην παλιν δε Πλειαδες και Ὠριων προς ὀρθρον ἐπιδυνουσι και προς τεταρτην ταυτης , την πεμπτην και | ||
| ἐπιδους ὑδωρ , ἑσπερας δ ' ἐασας ὑποστηναι περι τον ὀρθρον ἀπηθησον και λεανε ἐν ἡλιῳ ὡς τροχισκους ἀναπλασσε : |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
| της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
| της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
| ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | ||
| . ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | ||
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε |
| και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
| τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
| . ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| εἰς Ὀλυμπιαν ὁδον , Τι , ἐφη , φοβῃ την πορειαν ; οὐ και οἰκοι σχεδον ὁλην την ἡμεραν περιπατεις | ||
| ὡν ἐπῃνουν . οὐτε γαρ ὁδον ἐμαυτῳ συνῃδειν μακραν οὐτε πορειαν συντονον οὐτε ὑπαιθρον διαιταν οὐτε θυραυλιαν οὐτε σκληρον τι |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ||
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
| , ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
| γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| , ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
| ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| την δικην καταλυσει και τον νομον τον πασι κοινον και συμφεροντα ἀφαιρησεται , ἀδαμαντινον γενεσθαι , εἰ μελλει συλησειν ταυτα | ||
| ὁμονοιαν οὐ κακως ἐχει , ἀλλα τα προσηκοντα και τα συμφεροντα ὑμιν αὐτοις ἐποιησατε , βραχεα βουλομαι και περι τουτων |
| και των ὑπατων ἐπιτηδες ἐν τῃ πολεμιᾳ γῃ τας δυναμεις κατασχοντων , ἑως ὁ της ἀρχης αὐτοις παρελθῃ χρονος . | ||
| οἰκαδε παλιν Ἐλευσινα κατεσχε . των δε μετα Κλεομενους Ἐλευσινα κατασχοντων Ἀθηναιοι τας οἰκιας κατεσκαψαν και τας οὐσιας ἐδημευσαν , |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| ' ἑκαστῳ των λεγομενων αὐτο μονον ἀλλα και ῥησεις μακρας συνειροντες και ῥαψῳδουντες και εὐχομενοι μεν τῃ φωνῃ πολλακις , | ||
| και διεξηλθε μεχρι της τελευτης , ὡσπερ οἱ τους στεφανους συνειροντες . οἱ μεν οὐν ἀλλοι τῃ μετουσιᾳ της μαχης |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| τοις κατοιχομενοις , ἐπειδη ἐνομιζετο καθαρος εἰναι και ἀπελαστικος των μιασματων . Διοπερ προς πασαν ἀφοσιωσιν και ἀποκαθαρσιν αὐτῳ ἐχρωντο | ||
| κελευσας ἐξαγει τον λεων τας φλογας ὑπερθρωσκοντα της ὁσιωσεως των μιασματων ἑνεκα . ἐπει δε παν , ὁσον ἠν ἐκ |
| ' ἐρημιαν : συμμαχιας δηλονοτι . προσιοντες : προσιοντες και ἐπικαλουμενοι συμμαχειν μενουμεν : ἠγουν ἐν τῃ ὑμετερᾳ συμμαχιᾳ . | ||
| λυσιτελους οὐν ἀμελησομεν , οὐτε τους καιρους ἐκλεγομενοι οὐτε θεους ἐπικαλουμενοι οὐτε τους ἀριστους και καλλιστους ἀριθμους των μη τοιουτων |
| των Καυνιων ἐκεινων των κακοβιων ἑνος , ἐν ἀσκιωι φαυλωι διεφθαρμενον ὑδωρ και πονηρον ἐχοντος , ὁσον ὀκτω κοτυλας : | ||
| τε νοσουν ἐξελει της πολεως μερος , και το μηπω διεφθαρμενον οὐκ ἐασει κακωθηναι , ἐθη τε και νομιμα και |
| ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
| ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
| : φοβουμενη . Αὐτην : την μητερα . χερειον : χειροτερον . εἰλειθυιης : της γεννησεως , γεννας . Μετῃορον | ||
| ” : αὐτο γαρ το λῳον συγκριτικον ἐστι . πολυ χειροτερον : οὐχ ὁτι του χρυσου χειροτερον ἠν , ἀλλ |
| ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
| οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
| [ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
| τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
| λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | ||
| γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . |
| ' εὐ οἰσθα νοον και θυμον ἑκαστου : σον δε κρατος παντων ἐσθ ' ὑπατον , βασιλευ . πως δη | ||
| καλουμενῃ Ἀμφιτριτῃ . Ἐξερεω : λεξω , εἰπω . ὑπατον κρατος : περιφρασις . ὑπατον : ἐξοχον : ἀπο του |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
| ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
| την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
| ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| , ἰσμεν , ὠ Χαρικλεις , εἰ πολλων ἀκουσομεθα τοιουτων διηγηματων , ὁταν ἐν Θεσπιαις γενωμεθα . και νυν δε | ||
| νυν ἡμιν περι του τελευταιου ὁ λογος . Σχηματα δε διηγηματων ἐστιν εʹ : ὀρθον ἀποφαντι - κον , ἀποφαντικον |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| ' ἰθι χαιρων : τουτο δια το εἰσαγεσθαι τον χορον ἐξιοντων των ὑποκριτων ὀνομαζεται κορωνις , δια δε το προτιθεσθαι | ||
| πασχειν : ἐσωθεν γαρ ἐξω ῥεποντας ἀνατρεπομενους μεν ὑπο των ἐξιοντων ἀνοιγνυναι τα στοματα καθ ' ὁν ἡ καρδια χρονον |
| τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
| γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| κρειττον ἐαν την τουτου χρησιν . ὁστις οὐν μη ἐπισταται χρησθαι φαρμακοις , ἀμεινων ἀν εἰη μη χρωμενος , ἀλλ | ||
| κατα φυσιν φθεγγεσθαι , ἀλλ ' ἐπιτηδευειν περιεργοτερον τῳ λαρυγγι χρησθαι οὑτως ἐλεγετο : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . |
| ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα : το αʹ περιοδικον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐξ ἰαμβικης και τροχαικης συζυγιας : το | ||
| κωλων και στιχων ἐστιν ἑπτα . ὡν το αʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . το βʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το γʹ |
| συν γαρ τοις τεσσαρσι στοιχειοις το νεικος και την φιλιαν καταριθμειται , την μεν φιλιαν ὡς συναγωγον αἰτιαν , το | ||
| θεοι , την Πνυκα καταλαμβανει δημηγορων κἀν τοις ἐν Ἡλιαιᾳ καταριθμειται δικαζουσι και τας ἡνιας ἐχει του δημου , παρ |
| ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
| των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
| ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
| νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
| μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
| φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
| ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
| δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
| . Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
| βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
| ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
| ἐπιβουλευουσιν . διο αἱρετωτερον νυν εἰναι προς ἀσθενεις αὐτους ὀντας διαπολεμειν ἠ μετα ταυτα προς ἰσχυρους διαγωνιζεσθαι . ἁμα δε | ||
| γαρ ἡ πολις ἐστι τοις βουλομενοις ἐχειν ὁρμητηριον προς το διαπολεμειν περι των ὁλων . ὁ δ ' οὐν Πτολεμαιος |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| αὐτῳ δαιμονων δεικνυσι τις : οὐδεις γαρ ἀνδρων , οἱ παρημεν ἐγγυθεν . Δεινον δ ' ἀϋσας , ὡς ὑφηγητου | ||
| . και τουτω ἑνεκα και τα ἀλλα των ἀγαθων δει παρημεν . στρατευματος μεν γαρ ἁγειται στρατηγος , πλωτηρων δε |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| μεν ἡδονη ἀπο των ἡδεων ἡ δε ἀλγηδων ἀπο των ἀλγεινων , και οὐτε το της ἡδονης ποιητικον ἐνδεχεται ποτε | ||
| ταυτῃ κεισθαι την ὑπομονην , ὡσπερ ἐπι των δεινων και ἀλγεινων και ὡσπερ ἐπι των ἀνδρειων και δειλων . αʹ |
| λυπεισθαι ἀλλον ἀλλου μαλλον , και τας αἰσθησεις μη παντοτε ἀληθευειν . Οἱ δε Ἡγησιακοι λεγομενοι σκοπους μεν εἰχον τους | ||
| ψευδομενας τετταρας δε ἀει ἀληθεις , τας δε λοιπας και ἀληθευειν και ψευδεσθαι κατ ' ἀλλην και ἀλλην ὑλην δυναμενας |
| ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
| δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| ἡκιστα δυναμενας γονην δεξασθαι μη γαρ εἰναι φυσεως ποιημα την ἡμιονον , ἀλλα ἐπινοιας ἀνθρωπινης και τολμης ὡς ἀν εἰποις | ||
| εἰ πελταζοι . οὐδε τουτ ' ἐφη , ἀλλ ' ἡμιονον ἐλαυνειν ταχθεις ὑπο των συσκηνων ἐλευθερος ὠν . ἐνταυθα |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ἱππηδον πλοκαμων , περιρρηγνυμενων φαρεων . βοᾳ δ ' ἐκκενουμενα πολις , λαϊδος ὀλλυμενας μειξοθροου : βαρειας τοι τυχας προταρβω | ||
| ῥωμαις διαφερον . πλουτῳ δε και ταις ἀλλαις χορηγιαις ἡ πολις πολυ προειχε των κατα την Φοινικην πολεων , το |
| εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
| ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| το μεθιστασθαι τον ἐπιμερισμον ἠ τον ἐπιμεριζοντα ἀπο ἀγαθοποιου ἐπι κακοποιον : και δηλοι μεταβασιν ἀπο ἀγαθων ἐπι κακα και | ||
| ὡρων κυβερνητην ἀγαθοποιον ἀστερα , ὑποφαινε ἀγαθα : εἰ δε κακοποιον , ἐναντια . Ὁ δε θʹ δηλωτικος κυβερνᾳ τας |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| των θεων ναους ἐνεπρησαν . του δε βασιλεως περι ταυτα διατριβοντος , κατεπλευσεν ὁ στολος ἐκ της Εὐβοιας εἰς την | ||
| εἰς το δαιμονιον ὡστε μικρον ἀνωτερον των Δελφικων καιρων Ἰφικρατους διατριβοντος περι Κορκυραν μετα ναυτικης δυναμεως και Διονυσιου του Συρακοσιων |
| το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
| ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| τοσουτῳ βελτιων ἡ βλαστησις : την δ ' ἀλλην ἁπασαν τεκμαιρομενον προς τουτο τον χρονον . Χρη δε και την | ||
| πηγας , μικροις δη τισι και φαυλοις ὑπερ των τηλικουτων τεκμαιρομενον . ἐπει μεντοι ἀτρεκεστερον ἐξηλεγξε τα ἀμφι τῳ ποταμῳ |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| τους συμποτας ἐν αἱς ἐδηλωσα ταξεσι , στηναι δε τους διακονους ἐν κοσμῳ προς ὑπηρεσιαν ἑτοιμους , ὁ προεδρος αὐτων | ||
| παρα των ἀλλων ἐν τῃ πολει , οὐτε των κοινων διακονους , και ταυτα ὑπερ παντων ἀγρυπνους μελλοντας διαξειν και |
| , ἐστρατευσαμεν δε ἐπ ' αὐτον ὡς δουλον ἀντι βασιλεως ποιησοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναιμεθα , τι ἀν οἰομεθα παθειν | ||
| ὁτι γε ὁρισμος ταυτα , οὐ δεικνυουσιν , ὁπερ ὡς ποιησοντες ἠλθον ἐπι το διαιρειν . και γαρ πασα ἡ |
| . το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
| μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
| Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
| ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
| , ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
| ἀρχης τε οὑτω πεφυκος και δια τινα φλεγμονην ἠ σκληρων φυματων και ἀνεκπυητων πιεζοντων ἠ τισιν ἀλλοις ἐμφραγμασι , τουτοις | ||
| λειχηνος και λεπρας . τα οὐν διαφορητικα και συμπεπτικα ἐπι φυματων και παντος ἀποστηματος τοιουτου ἁρμοζει . διαφορητικαι δε εἰσιν |
| ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
| λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
| πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
| . αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| βλαβην ἐμποιουντα , τον ἐμβαλλοντα λυμην , βλαπτοντα . , διαφθειροντα , φθειροντα , φθοραν προσαγοντα ποιουντα . διδαξεις ] | ||
| δε πως ὡδε : Σωκρατη φησιν ἀδικειν τους τε νεους διαφθειροντα και θεους οὑς ἡ πολις νομιζει οὐ νομιζοντα , |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| ' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
| διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
| ἀμοιρος ἀκληρος ἐτυχθην . . . . . . . δωματων γαρ εἱλομαν ἀνατροπας , ὁταν Ἀρης τιθασος ὠν φιλον | ||
| , προπαροιθε των νομιμων γαμων διαμειψαι και διελθειν στυγεραν ὁδον δωματων ὠμοδροπων και ὠμως δρεψαντων [ . . . . |