| σταδιους χιλιους , οἱ δε και τριπλασιους φασι μεχρι του μυχου . . . καλουνται δε Ταφριοι . τον δε | ||
| ἡς ὁ στενωτατος ἰσθμος ἐστι το μεταξυ του κατα Σινωπην μυχου και Ἰσσου : „ αἱ δ ' ἐκτος πλευραι |
| ἐλασσον ἐχων ἀπειμι . τοιαυτης ὑπογενομενης ἀλλοτριοτητος πρωτον μεν Ἡφαιστιων ἐπιστευετο λεγων ὁτι συνθεμενος προς αὐτον ὁ Καλλισθενης προσκυνησαι ψευσαιτο | ||
| πως γαρ , εἰπερ μουσικη περι της των παθων ἐπανορθωσεως ἐπιστευετο , τον μεν Ἀγαμεμνονα ἡ Κλυταιμνηστρα ἐπι της ἰδιας |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
| κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
| και προδοτην ⌈ ὀντ ' ⌉ εἰσαγγειλας και ἐξελεγξας ἐν πεντακοσιοις και δισχιλιοις των πολιτων ὁτι μισθωσας αὑτον Πυθοκλει κατ | ||
| ἱππεων τετρακοσιων , μαλα θρασεως ἐπειχθεις ἐπεπεσε τοις χιλιοις και πεντακοσιοις εὐναζομενοις ἐτι περι πολιν Ὑριαν και ἐκπληξας ἀμαχει παρελαβε |
| ἐμβαλλειν . Ταυτα εὐ χρη εἰδεναι : και γαρ εἰ ἐπιγενοιτο σπασμος ἐμβαλλοντι , ἐλπιδες μεν οὐ πολλαι σωτηριης : | ||
| και χρονῳ γεγυμνασμενον , μη οἱ διωκοντι τον Πομπηιον κατοπιν ἐπιγενοιτο , τονδε μεν αὐτος ἐγνω προκαθελειν ἐς Ἰβηριαν ἐλασας |
| δ ' ἀπεριοριστον , ὀλιγα των ὁσα μεγαληγοριας ἀποτελεστικα του πιστωσασθαι το προκειμενον ἑνεκα και δη διεξιμεν . ἀποδειξιν ὁ | ||
| τις ὑπολαβοι , οὐδε δια της εἰς ἀδυνατον δειξεως δυνατον πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου |
| την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
| , φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
| ὁς ᾠκισε Χερρονησον . μαρτυρει τουτοις και Ἑλλανικος ἐν τῃ ἐπιγραφομενῃ Ἀσωπιδι . ἀλλ ' οὐκ ἀν εἰποι τις , | ||
| καλως ἐδεξατο τον νουν των Ὁμηρου ποιηματων ἐν τῃ Μνημοσυνῃ ἐπιγραφομενῃ φασκουσα την ἀμβροσιαν τῳ Διι τας Πλειαδας κομιζειν . |
| ἐνδεδυκως , χλαμυδα δε ἐφεστριδα περιβεβλημενος πολυτελη και ὑποδουμενος λευκας Λακωνικας , στεφανον δαφνης χρυσουν ἐστεμμενος , και διανεμων τα | ||
| μα τον Διονυσον , οὐδ ' ἐγω γαρ τας ἐμας Λακωνικας , ἀλλ ' ὡς ἐτυχον χεζητιων , ἐς τω |
| βασιλευοντος ἐν Ἠλιδι , τηνικαυτα ὁ Δωριεων στολος συν τοις Ἀριστομαχου παισιν ἠθροιζετο ἐπι καθοδῳ τῃ ἐς Πελοποννησον . γινεται | ||
| Ἀριστοδαμιδα του Μεροπος του Θεστιου του Κισσου του Τημενου του Ἀριστομαχου του Κλεοδαιου του Ὑλλου του Ἡρακλεους . ἐνιοι δε |
| Τιμολεοντα . ἐκεινων δε προειληφοτων ἱκανον διαστημα και της νυκτος ἐπιλαβουσης ἐφθασαν οἱ περι τον Τιμολεοντα ἀποπλευσαντες εἰς το Ταυρομενιον | ||
| πυργον ἐς τους ὀδοντας κεχαραγμενον , τοις δε οὐδεννυκτος δε ἐπιλαβουσης την μαχην ἡττηθηναι μεν τους ἐπισημους φησι , φυγειν |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| ? εἰ κλυων [ γνωμης ] ἀτερ [ ] ηι μαχου [ ] εὐ ? ? φρονει [ ] ! | ||
| τουτο πρασσοντι , ἀλλα προς την δοξαν . ᾑ παντη μαχου , κἀν μηδεν σε ἐπειγῃ : καλον γαρ τι |
| τροφας τῳ στρατευματι παρ ' αὐτων λαβων ἐσθητας τε και τριακοσιους υἱους εἰς ὁμηρειαν ἐκ των ἐπιφανεστατων οἰκων ἐπιλεξαμενος ᾠχετο | ||
| ΟΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥ ΚΛΕΩΝΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ ἠγαγες τους τριακοσιους : διο ταυτης τυχειν οὐκ εἰ ἀξιος της δωρεας |
| χρηϲτεον . και γαρ ἡ ποταμια ψαμμοϲ και οἱ ἀερεϲ ὑγροτεροι εἰϲιν ἐκ των ἀναθυμιαϲεων . ἀφθονιαϲ δε οὐϲηϲ ἁλων | ||
| δε οἱ τα ἐναντια . Οὐ τουτο λεγει ὁτι οἱ ὑγροτεροι τας ῥινας και την γονην ὑγροτεροι εἰσι . τις |
| κατα την ὀγδοην και τριακοστην , ὁτε νικησαι μεν Εὐτελιδαν Λακεδαιμονιον , την δε ἰδεαν ταυτην μηκετι ἀγωνισασθαι παιδα ἐν | ||
| τοτε ἐτυχον ἐπιδημουντες , συνηρπαζον δε παντα τινα και ὁν Λακεδαιμονιον σαφως ὀντα ἠπισταντο και ὁτῳ κουρας ἠ ὑποδηματων ἑνεκα |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| παιδικην ἀγωγην ἐφυλαξαν μεχρι των τελειων ἡλικιων , και δια ποιητικης ἱκανως σωφρονιζεσθαι πασαν ἡλικιαν ὑπελαβον : χρονοις δ ' | ||
| ” ; καιτοι λαβομενος ἀν ἐγω των Ἀθηνων ἐπι της ποιητικης ἐξουσιας ἐπεισηγον ἀν ἐρωτας θεων και κρισεις και κατοικησεις |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| γε μην ἀτμων φυσωδων τε και παχυτερων ἀπο τε του στομαχου και των λοιπων σπλαγχνων ἀναγομενων ἐκ διαφορων αἰτιων οὐχ | ||
| , γλωττης και στοματος παντος ἐπιγλωττιδος τε και φαρυγγος και στομαχου και γαστρος και λαρυγγος και τραχειας ἀρτηριας . το |
| Τι οὐν ; ἠν δ ' ἐγω : Ὁμηρῳ οὐ πιστευεις καλως λεγειν , λεγοντι ὁτι αἰδως δ ' οὐκ | ||
| δη , ὠ Νικια , ὁτι οὐδε την Κρομμυωνιαν ὑν πιστευεις συ γε ἀνδρειαν γεγονεναι . τουτο δε λεγω οὐ |
| του Πιθωνος φιλοι και μετεσχηκοτες της ἐπιβουλης , ὡν ἠσαν ἐπιφανεστατοι Μελεαγρος και Μενοιτας , ἠθροισαν τους πλανωμενους των Εὐμενους | ||
| και Παρθυαιων σατραπης και ἀλλοι των ἀμφι Δαρειον Περσων οἱ ἐπιφανεστατοι ἀφικομενοι παρεδοσαν σφας αὐτους . ὑπομεινας δε ἐν τῳ |
| ἑξης . Αἱ κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον της δοτικης ὀξυνο - μεναι την κατα το τριτον περισπωμενην ἐχουσι | ||
| και πληθυντικα πρωτου και δευτερου προσωπου , δηλονοτι γενικης και δοτικης και αἰτιατικης , προς τρια πληθυντικα τριτου προσωπου , |
| δε τῃ διαβολῃ κατα των ἀποντων λαθρᾳ χρωμενος πως οὐ πλεονεκτης ἐστιν ὁλον τον ἀκροατην σφετεριζομενος και προκαταλαμβανων αὐτου τα | ||
| κατα τας ἀλλας κακιας ἁμαρτανοντων ὡς ἀδικος , οὑτω και πλεονεκτης ἐλεγετο . ὁταν δε πλεονεκτῃ , πολλακις κατ ' |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| ὁπερ εἰπον , εἰρηκει προτερον , ἀναστας τῃ προτερᾳ των ἐκκλησιων ἐν αἱς περι της εἰρηνης ἐβουλευεσθε , ἠρξατ ' | ||
| ἠδη βεβουλευσθαι . Εἰρηκε δε ὡς ἐν τῃ προτερᾳ των ἐκκλησιων δημηγορησαντος Φιλοκρατους , ὑστερον ἀναβας ἐγω κατεμεμψαμην ἡν εἰσηγειτο |
| ληκινδα , ὀστρακινδα , ὀνοματα παιδιων , και ὡς τα ὀξυνομενα συνυπαρχει τοις εἰς δον περατουμενοις , καναχηδον καναχηδα , | ||
| , ἐπει ἑωρα τα εἰς σος ληγοντα ὑπερ δυο συλλαβας ὀξυνομενα , τῳ η παραληγομενα , ἑτερον ἐχοντα σ , |
| πολιτειᾳ τους πονηρους μη παραιτεισθαι . . , . ἐπισφαλες μαινομενῳ δουναι μαχαιραν και μοχθηρῳ δυναμιν . . . . | ||
| ὁστις βαλλειν ἐπισκοπωτατος : ταυτα γαρ και Καμβυσῃ ὑπηρχε τῳ μαινομενῳ και Ξερξῃ τῳ ἀλαζονι : ἀλλ ' ὁστις την |
| οἱ πολεμιοι σκηνας ἐπι τας ναυς ἐφευγον . οἱ δε Σικελιωται διωκοντες παρα ταις ναυσι τους πλειστους διεφθειραν . Σελινουντιοι | ||
| δη λογους εἰπεν . Οὐτε πολεως ὠν ἐλαχιστης , ὠ Σικελιωται , τους λογους ποιησομαι οὐτε πονουμενης μαλιστα τῳ πολεμῳ |
| ὁρισμου , λεγω δη το αἰτιον , ὀνομασομεν και τινι σημαινομενῳ συνταξομεν ; καθ ' ἑαυτο και τουτο χωριζοντες , | ||
| καθ ' ἡν διαφερειν φησι τοις τονοις τοὐνομα και τῳ σημαινομενῳ . σημειον και τεκμηριον διαφερει . Ἀντιφων ἐν τῃ |
| πολυ κοποϲ ἀμετροϲ και περιπατοι ϲυντονοι και ἱππαϲια ϲυχνη και ἀφροδιϲιων ἀκαιροϲ χρηϲιϲ ψυχροποϲια τε ἀηθηϲ και ψυχρων ἠ πολλων | ||
| τηϲ γαϲτροϲ ὑπαγωγαι ϲυμφερουϲι δια των μετριωϲ καθαιροντων . Ἐξ ἀφροδιϲιων ὠφελειαι εἰϲιν αἱδε : πληϲμονην κενωϲαι και ἐλαφρον παραϲχειν |
| σωματος , ὁ δε λογος της οὐσιας : του καλου θεωρητικος ἐστι , το δε αἰσθητικον πνευμα των φαινομενων κριτικον | ||
| και λουτροις ἐνθεν και γυμνασιοις χρηται : οὐχ ᾑ δε θεωρητικος , ἀλλ ' ᾑ πρακτικος , ὡς εἱς τῳ |
| το δ ' ὁτι συχνας διδωσιν ἡ ποιητικη ἀφορμας προς εὐδαιμονιαν δηλον ἐκ του την ὀντως κρατιστην και ἠθοποιον φιλοσοφιαν | ||
| ἑκτεον . αἰει [ ] δε των εὐπαγων ἑνεκα προς εὐδαιμονιαν και των κατασκευαζομενων [ ] τους λογους ποιητεον [ |
| παρα του παιδος ἁρπασας κατετραγεν . ὁτε τουτο ἀνελεξαμην ἐν ἱστοριαις Συβαριτικαις , ἐγελασα : ἐδωκα δε αὐτο ἐς μνημην | ||
| αἱ πασαι των σπερματων φυσεις : ὁπερ και ἐν ταις ἱστοριαις ἐλεχθη περι τε της ἰτεας και της πτελεας . |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| σεαυτου προς αὐτον συγγενειαν ἀνενεωσω και των ταπεινοτερων τουτων , θαυμαστων δε τοις ἀλλοις κατεφρονησας , φιλοτιμιας και πλουτου και | ||
| ἱεραν χθονα ] την θειαν Ἀττικην . ζαθεων ] λιαν θαυμαστων ἠ ταχυτατων . κελαδηματα ] ἠχους . κελαδοντα ] |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| μεν και ταις ἀλλαις ἀρεταις γινεται χωρα και τοπος , ἀπουσης δε οὐδε ὁτιουν ὀφελος οὐδ ' ἐκεινων οὐδεμιας . | ||
| και κινησει κινειται . Ἐνταυθα δε κινησει μεν κινειται , ἀπουσης δε ἠρεμει ἐστερημενον της ὀφειλομενης κινησεως . Ἐπειτα δε |
| παντων οἰομαι των εἰρημενων χρησιμωτατον ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου | ||
| οἰνον ἠ δι ' ὀργην ἠ τιν ' ἀλλην αἰτιαν ἐξαμαρτανειν ἐπιχειρουντας αὐτοι παροξυνουσιν , οὐδεμι ' ἐστιν ἐλπις σωτηριας |
| οὐ πολυ της Σχεδιας ὑπερθεν . μετα δε το των Μιλησιων τειχος ἐπι το Σεβεννυτικον προϊοντι στομα λιμναι εἰσιν , | ||
| το ἐθνικον Ἀρταιοτειχιτης . Ἀρτακη , πολις Φρυγιας , ἀποικος Μιλησιων . Δημητριος δε νησιον εἰναι φησι και Τιμοσθενης λεγων |
| οὑ ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν τῃ ὑπο της ΔΓ γινομενῃ ἐπιφανειᾳ , ὑψος δε το αὐτο : και ὁλον | ||
| οὐκ ἐνεργειᾳ λεγω κατα περιοχην οὐδε τῃ κατ ' αὐξησιν γινομενῃ μεταβολῃ του γενους και των σωματων , ἀλλα τῃ |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| ποαν τῃ ὑδρᾳ παραπλησιον : ἐκεινης γαρ καταπλασαμενον των ἑλκων ἀπαλλαγησεσθαι . Εὑρε δε τον ποταμον και την πυθοχρηστον ποαν | ||
| αὐτην τοισι Ἀχαιοισι , μελλοντα γε δη των παρεοντων κακων ἀπαλλαγησεσθαι . Οὐ μεν οὐδε ἡ βασιληιη ἐς Ἀλεξανδρον περιηϊε |
| . [ το δε δραμα την ἐπιγραφην ἐσχεν ἀπο της παρεχουσης την ὑποθεσιν Ἀντιγονης . ] Κειται δε ἡ μυθοποιια | ||
| Ζακυνθῳ λιμνης φησιν Εὐδοξον ἱστορειν ὁτι ἀναφερεται πισσα , καιτοι παρεχουσης αὐτης ἰχθυς . Ὁ τι δ ' ἀν ἐμβαλῃς |
| και ἀνδριαντων ἀναστασεσι ταις τε λοιπαις τιμαις την δοθεισαν χαριν ἐπιστωσατο . ἐπει δε αὐτῳ τα προς τον Ἀλβινον δια | ||
| προς την Ὀλυνθιαν γυναικα , ἐκ του ἀλλου βιου ταυτα ἐπιστωσατο : οὐκ ἰσασιν οὑτοι σε το μεν ἐξ ἀρχης |
| ' ἐγω , ὠ ἀνδρες , τουτο μεν πρωτον θαυμαζω Μελητου , ὁτῳ ποτε γνους λεγει ὡς ἐγω οὑς ἡ | ||
| . το μεν οὐν ὀνομα , ὡσπερ ἐφην , ἠν Μελητου του μαθητου αὐτου και διακονου ἁμα : οὑτος γαρ |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| περι Σικελιαν τινα τροπον ἐπιφωνει ; ὁτι “ εἰς τον Ἑρμην ἀσεβησαντες και περικοψαντες αὐτου τα ἀγαλματα , δια τουτ | ||
| δειξειν ἐλθουσιν . ὁ δε λιθουργος εἰδεν ὑπνωσας αὐτον τον Ἑρμην ἐν πυλαις ὀνειρειαις “ εἰεν ” λεγοντα “ τἀμα |
| των πολιτων πλην δυειν Δρουσων . Ὁτι ὁ Δρουσος της συγκλητου τους νομους αὐτου ἀκυρουσης ἐφη ἑαυτον ἐξουσιαν ἐχοντα πασαν | ||
| Κοττας ὡς εἰς την Ῥωμην ἀφικετο , τιμης παρα της συγκλητου τυγχανει Ποντικος αὐτοκρατωρ καλεισθαι , ὁτι ἑλοι την Ἡρακλειαν |
| παρα φυσιν φλεγμονην ἐμποιησῃ : ὑποκεισθαι οὐν δει τῳ ἐμβρυῳ εἰρια ὡς ὀγκωδεστατα νεοξαντα , ἱνα κατα μικρον ἐνδιδοιη ἀσκια | ||
| ἰσον τοισιν εἰριοισιν , ἀνελων εὑρησει στησας πολλῳ βαρυτερα τα εἰρια ἠ το εἱμα : ὁτι δε τουτο γινεται , |
| πασης προτασεως μη λαμβανεσθαι , κατα δε τινων την ἀποδειξιν σαφεστεραν ποιειν , ἡ δε πτωσις διαφορους της κατασκευης τροπους | ||
| προτερα . εἰπων ὁ Ἀριστοτελης τα εἰρημενα , ἑξης ποιειται σαφεστεραν την περι την συνεσιν ἐννοιαν , την ἐπιστημην λαμβανων |
| μελανοστικτα ὡσπερ κοσσυφος , τα δε ποικιλοστικτα ὡσπερ κιχλη . Παγκρατης δ ' ὁ Ἀρκας την κιχλην ὀνομασι πολλοις φησι | ||
| θεριζομενου σιτου . λαβε δ ' ἐν Μιτυληνῃ αὐτην . Παγκρατης ἐν ἐργοις θαλασσιοις : σαλπαι τ ' ἰσομηκεες ἰχθυς |
| Θρᾳκων ὁ μυς ἀργιλος καλειται , σκαπτοντων δε εἰς το θεμελιους καταβαλεσθαι πρωτος μυς ὠφθη . . . Αὐταριαται : | ||
| και ἐξουσιαν λαμβανειν και μαλιστα των προς βορραν τοπων , θεμελιους τιθεναι οἰκοδομης ἀνευ του στεγαζειν , ποταμους διαιρειν , |
| τῃ των ἀγαθων ἐταξαν συστοιχιᾳ , οἱς δη και Σπευσιππος ἀκολουθησαι δοκει . ἡ δε συστοιχια των ἀγαθων , ἡν | ||
| ' οὐχ ἑπῃ τουτο δρωντι : ἐπει ὀφελον και νυν ἀκολουθησαι δυνησῃ . Θαυμαστα λεγεις , εἰ μη δυνησομαι καταμαθειν |
| , οὐ δυνατον εἰναι προσταξαι τι προς ἑν σωμα ἑν ἐπιτηδευμα , ἐν ᾡ οὐκ ἀν φανειη ταὐτον τουτο τα | ||
| ἠγνοηκεναι μοι δοκεις , ὡς οὐ νεωτερον το της ὀρχησεως ἐπιτηδευμα τουτο ἐστιν οὐδε χθες και πρῳην ἀρξαμενον , οἱον |
| και του περιτοναιου γεγονε ρβʹ . Περι ἑλκωθεισης μητρας , Ἀρχιγενους ργʹ . Θεραπεια των ἐν τῃ μητρᾳ ἀνθρακωδων ἑλκων | ||
| κοιλιας ἐπεχομενης κζʹ Περι ἐμπνευματωσεως κηʹ Περι εἰλεου και χορδαψου Ἀρχιγενους κθʹ Περι των ὑπο δριμεος χυμου ὀδυνωμενων το κωλον |
| συμβουλευτικον εἰς τρια : τοπος το συμβουλευτηριον , προσωπον ὁ βουλευτης , τελος δε το συμφερον : του δε πανηγυρικου | ||
| πρωτος λαχων ἀποδοκιμασθῃ ἠ τελευτησῃ , ἀντ ' ἐκεινου γενηται βουλευτης ὁ ἐπιλαχων αὐτῳ . ὑποφαινεται δε ταυτα ἐν τῳ |
| . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και ταυτην παρα σου κεκομισθαι την χαριν , το σε τον παντα ἀριστον παρειναι | ||
| χρυσιου καλλιον , γραμματα σα , οὐ γραμματα ἡγησαμην μοι κεκομισθαι μονον , ἀλλα και του γραφειν σοι λαμπραν ἐξουσιαν |
| πως ἀν εἰη ἐπιστημη ; οὐτε ἀμαθιατο γαρ του ὀντος τυγχανον πως ἀν εἰη ἀμαθια ; ἐστι δε δηπου τοιουτον | ||
| κουφον καθεστως ἀνωφορον ἐστι , και το ὑδωρ φυσει βαρυ τυγχανον κατω βριθει , και οὐτε το πυρ κατω φερεται |
| ἀρετην μεταβολης καταπληξιν ἐργασαμενης τοις δεσποταις : μεθησονται γαρ αὐτους αἰδεσθεντες κρειττονων ἀρχειν . ὁταν δε τυχωσι της ἀπροσδοκητου ταυτης | ||
| τε και θαρρειν και αὑτῳ ἑπεσθαι . οἱ δ ' αἰδεσθεντες ἐπι τῳ ἐργῳ ἀνεστρεφον αὐθις και τοις καθ ' |
| αὐταις τι μητε ἀφαιρουντες : ἐν αἱς και μυθοι τινες ἐνησαν ἀπο του πολλου πεπιστευμενοι χρονου και θεατρικαι τινες περιπετειαι | ||
| πασι λοπαδος τ ' εἰσενεχθεισης ἁδρας ἐν ᾑ τεμαχιστοι τρεις ἐνησαν κωβιοι , οὑς κατεπλαγησαν παντες οἱ κεκλημενοι , των |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| τῳ καλλει . εὐθυς οὐν αὐτο κομισαντας εἰς την ἐπαυλιν δωρησασθαι τῳ προεστηκοτι των βασιλικων κτηνων , ὀνομα Σιμμᾳ : | ||
| ὀμνυναι : φασι γαρ τον Δια τῃ Περσεφονῃ την Σικελιαν δωρησασθαι . ἀπφυς μαν τηνος : . . . ἡ |
| σχειν διαθεσιν : ἰασαμην οὐν και τουτον , ἀπορριψαι μεν κελευσας τα κωλικα βοηθηματα , τραφηναι δε χονδρῳ ἀλικος θερμῳ | ||
| ἐν αὐτῃ γιγνομενοις τῃ δικῃ . οὑτος ἠν ὁ κἀμε κελευσας εἰσαγειν , ὡς δη της Φιλουμενου γοητειας ἐν ἐμοι |
| περι ἰδεων γενικων λογον , ἀκριβεστερον λεξομεν . Ἐτι καλλους ποιητικοι και οἱ κατα συζυγιαν μερισμοι δια τας ἰσοκωλιας , | ||
| μεν ἐπι των ποδων β ἀστερες της αὐτης ἐνεργειας εἰσι ποιητικοι τῳ τε του Ἑρμου και ἠρεμα τῳ του Ἀρεως |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| ἐκεινην ποιητεον εὐθυ μετα πλειαδος δυσιν : τοτε γαρ εἰναι συνεστηκοτα τε μαλιστα και ἡκιστα τεμνομενα δακρυρροειν και ῥηγνυσθαι . | ||
| αὐτῳ λεγοντι : ” μετα ταυτα ἐστιν ἐπιγνωναι τα τε συνεστηκοτα των ζητηματων και ὁσα μη συνεστηκε „ : τα |
| δε πεζοι των Περσων ἠσαν μεν οὐκ ἐλαττους των δεκα μυριαδων , ὀπισθεν δ ' ἐπιτεταγμενοι την ἡσυχιαν ἠγον , | ||
| τῳ ζῳδιακῳ εἰς δωδεκα τεμνομενου ἑκαστον των δωδεκατημοριων γενησεται σταδιων μυριαδων τρισχιλιων διακοσιων πεντηκοντα : δυο δε δωδεκατημοριων το ἀπο |
| ἀξιοχρεου και ἀποθανειν ἡμισεα συμφορη : ἡμεας δε τους ὑπηρετας ἑτεροισι τε ὑπηρετῃσι προσφερεσθαι και προς ἱππον . Του συ | ||
| μηνα ἐν τῳ διεβαινον ἐς την Εὐρωπην , ἐν τρισι ἑτεροισι μησι ἐγενοντο ἐν τῃ Ἀττικῃ , Καλλιαδεω ἀρχοντος Ἀθηναιοισι |
| εἰναι οἱοισπερ προτερον † , ὑστερον δε δυνασθεισιν ἀπολλυναι τους βελτιστους , αὐτους δε μονους λειφθεντας δι ' αὐτο τουτο | ||
| οἱ δε λογοι τῳ χρονῳ συμπροβαινουσι , και τους γε βελτιστους αὐτων οὐδεν οὑτως ὡς χρονος δεικνυσιν , ὡσπερ τον |
| φανῃ τουτο ἀπροφασιστως ποιων , τουτον ὁρω παρα Κυρου τιμης τυγχανοντα : το τε προς τους πολεμιους ἀλκιμον εἰναι οὐ | ||
| δια του ω μεγαλου γραφονται , ὀξυτονα τε και βαρυτονα τυγχανοντα : λωρος : χωρος : Ὠρος ὀνομα κυριον : |
| των δυο εε εἰς η τρηρος , μετα του α στερητικου ἀτρηρος και τροπῃ του α εἰς ο ὀτρηρος . | ||
| : παρα το χω , το χεω , μετα του στερητικου α ἀχος , το μη διαχεομενον . . . |
| ἑτερα ἐν τῃ Λεσβῳ ἐγενετο Σαπφω , ἑταιρα , οὐ ποιητρια . Λεγει Ἡσιοδος , την ἀηδονα μονην ὀρνιθων ἀμοιρειν | ||
| ; καιτοι Σαπφω , γυνη μεν προς ἀληθειαν οὐσα και ποιητρια , ὁμως ᾐδεσθη το καλον της ἁβροτητος ἀφελειν λεγουσα |
| Οἱ μεν ὑψηλοι των τοπων εἰσι ψυχροτεροι και εὐπνουστεροι , ψυχροτεροι μεν δια το ἀπ ' ὀλιγου του ἐπιπεδου ὀλιγας | ||
| διαλυουσιν . ὁσοις δε μη παρεστι θερμη δυσκρασια , ἀλλα ψυχροτεροι και παχυτεροι και ὠμοτεροι μαλλον ἐν τοις ἀρθροις ὑποστρεφονται |
| ἐν γλυ - κει κρητικῳ , ἠ ἑτερῳ τινι των σπουδαιων . Ἐρασιστρατος δε ἐν τῳ περι δυναμεων ἀνεγραψατο , | ||
| διαφοραν των ὀντων , ἀψυχων ἐμψυχων , ἀλογων λογικων , σπουδαιων φαυλων , δουλων ἐλευθερων , νεωτερων πρεσβυτερων , ἀρρενων |
| ; Ὁτι , ἐφη , ὠ Σιμωνιδη , και ταυτῃ ἀθλιωτατον ἐστιν ἡ τυραννις : οὐδε γαρ ἀπαλλαγηναι δυνατον αὐτης | ||
| ὀργην ὑμεις της ἐκεινου προπετειας , οὐδεν ἀν αὐτον ἐκωλυεν ἀθλιωτατον ἀνθρωπων ἁπαντων εἰναι . ἀλλ ' ὁμως ὁ Κοτυς |
| των κατα την ἀγοραν των μεν οἰκτειροντων , των δε ἀγανακτουντων , των δε ὁμοσε τοις δεδρακοσι χωρειν ἐσπουδακοτων . | ||
| τας τουτων οὐσιας ἀφῃρειτο . ἐφ ' οἱς δυσχεραινοντων και ἀγανακτουντων , την παρα παντων ὀργην ἐπαναιρουμενος ταχυ τοις ὑποτεταγμενοις |
| δη ἀλλο Ἀρκαδικον οὐτε τι παρελυε του κοινου δογματος και συνελεγοντο ἐς την Μεγαλην πολιν σπουδῃ : Λυκαιαται δε και | ||
| γαρ ταγματων ὀντων ἑκαστου ταγματος οἱ πεσοντες εἰς ἰδιαν πυρκαϊαν συνελεγοντο : εἰπεν ἐν ταις Θηβαις ὁ υἱος του Ταλαου |
| ὑπο των αὐτων αἰτιων γινομενα και περι τα αὐτα χωρια συνισταμενα . ἐπιπολαια μεντοι ἡ κατασκευη αὐτων και οὐκ ἐνδιαθετος | ||
| γαστερα , παυσεις τον στροφον . Τα ἐν τῳ πνευμονι συνισταμενα παθη ὀξος δριμυ χλιανθεν και ἐγχυθεν ἰαται : ἠ |
| ἀνακεκλισθαι τους ἀνθρωπους ἐν τῳ ὑγιαινειν : δηλοι γαρ ἠ παραφροσυνην ἠ μεγιστην ὀδυνην των περι την γαστερα χωριων , | ||
| και σφυγμος ἐνειη ἐν τῳ ὑποχονδριῳ , θορυβον σημαινει ἠ παραφροσυνην [ . . ] : τινα των ἀντιγραφων “ |
| ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
| ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
| ἀγνοειν του παιδος : ἱκανος γαρ και ἀπο μονου τουτου γιγνωσκεσθαι . Λεγεσθω , ἠν δ ' ἐγω , οὑτινος | ||
| ὁμοιῳ : κοινη γαρ και τουτων αὑτη ἡ δοξα το γιγνωσκεσθαι τῳ ὁμοιῳ το ὁμοιον . δια τουτο δε τον |
| δυσπειθης , ἀλλα καιπερ τοσαυτης τρυφης και ἀπονιας τον νυν κατεχουσης βιον , ὁμως σπανιος ἐστιν ὁ μη και δι | ||
| εἰς το θεατρον εἰσπηδωντος ὁπως τυχοι , και τοιαυτης αἰσχυνης κατεχουσης την πολιν , ᾐδειν μεν οὐδ ' ὁτιουν τουτων |
| φοβερα . Δειξας ὁτι μη ὁ περι παντα ἁ δει φοβεισθαι ἀφοβος ἀνδρειος , δεικνυσι το αὐτο ἐκ του ἐναντιου | ||
| και ὁτε δει . ἐστι δε τα φοβερα και μαλλον φοβεισθαι και ἡττον : και γαρ των μη ἀνδρειων μηδε |
| καθαπερ εἰς ἀτυχη παραπηδων ἀγελην ἐθοινατο ταις ἐπιθυμιαις την των ἀθροισθεντων ὡραν , παντων μεν ὁρωντων , μαλιστα δε ὡν | ||
| ἀπηντησε τοις Ἡρακλειδαις . κατα δε τον Ἰσθμον των στρατοπεδων ἀθροισθεντων , Ὑλλος μεν ὁ Ἡρακλεους εἰς μονομαχιαν προεκαλεσατο των |
| αὐτος Στρατονικος σπαταλωνας και θερμοποτας θεωρων ἐφη αὐτους λευκους εἰναι Κυρηναιους . και αὐτην δε την Ῥοδον ἐκαλει μνηστηρων πολιν | ||
| , ὡσπερ ἐκ του ὀλεθρου , τους Ῥοδιους ἐκαλει λευκους Κυρηναιους και μνηστηρων πολιν , την Ἡρακλειαν Ἀνδροκορινθον , το |
| και τα ὁπλα ἐπαταγουν οἱ ὡπλισμενοι και κατα μικρον ἐν μετανοιᾳ της ἀμνηστιας ἐγιγνοντο . και ὁ Ἀντωνιος ὡδε ἐχοντας | ||
| τα χειρονα ἑλκη θεραπευοντες , και των ἡμαρτημενων δικας εἰσπραττονται μετανοιᾳ ψυχης την πονηριαν ἀφανιζειν πειρωμενοι , οὐκ αὐτην την |
| παραταξωμαι : προς τι με ἐρωτᾳς τοδε : ἐπιθυμια : ἀποφαντικως , ἀντι του : ἐαν μαχησησθε , παντως ἀπολεισθε | ||
| ἐστι δε και λογικως περι τουτων , τουτ ' ἐστιν ἀποφαντικως και πρεποντως τῃ λογικῃ θεωριᾳ , ζητειν . πρεπει |
| ἑκαστον γνωριζομεν , ταυτα ἐκεινου ἀρχη ἐκ δε των ὁρισμων γινωσκομεν ἑκαστον των ὀντων , οἱ ὁρισμοι ἀρα ἀρχαι . | ||
| ἠ βραδεως . και φησιν ἐκ τεσσαρων τινων σημειων τουτο γινωσκομεν , ἀπο τε της ὀδυνης και της βηχος και |
| Ἀρτεμιν ὑμνησαν : της δε τουτων ξενης μουσης ἀρεστης γενομενης παρεμεινε το ἐθος και ἐφυλαχθη . ἀλλοι δε ἐν Τυνδαριδι | ||
| ἀπολιποντων , ὁ κυων ὁ ὑπ ' αὐτῳ τραφεις μονος παρεμεινε πιστος , τον οὐκετι τροφεα μη προδους ὡς ἐτι |
| σκοτεινα . . προς ταυτα βουλευ ' ] προς ταυτα βουλευου και σκοπει το προσηκον , ὁτι ταυτα ἁ σοι | ||
| στρατευμ ' ἁπτομενον πυρι δαϊῳ . μη μοι θεους καλουσα βουλευου κακως : πειθαρχια γαρ ἐστι της εὐπραξιας μητηρ , |
| μεν ἐχωρισθη της ἐν ταὐτῳ ἡμιν συνουσιας , τα δε νομιζομενα συνετελεσαμεν και κοινῃ και ἰδιᾳ τιμωντες ἐκεινον , ἐχωριζομεθα | ||
| τα καλα και τα αἰσχρα ἀρτεον ὡς ? ψευδως ? νομιζομενα ? , ὁτι οὐ ? ? πασι ταὐτα ἐστιν |
| ἡ γη και οὑς διεμερισαντο τα θηρια , και οὑσπερ κατεφαγεν το πυρ δια τους ἐμους λογους : νυν ἐγνωκα | ||
| ἐκλεξασθαι τουτους προὐτρεπετο . και ὁ λεων θυμωθεις τον ὀνον κατεφαγεν . εἰτα τῃ ἀλωπεκι μεριζειν ἐκελευσεν . ἡ δ |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| πλουτῳ και δοξῃ και ἐπιστημαις και τεχναις και πασιν ἀλλοις ἐπιτηδευμασι τε και παραδειγμασι των καλων και δημοσιοις και κοινοις | ||
| ' αὐτου , σκοπει . συνενεχθητι τοις αὐτοις , οὐκ ἐπιτηδευμασι λεγω , τοις δε των εἰρημενων ποιητικοις , τιμαις |
| ὁσιοτητος διττος τροπος : ἠ γαρ περι την ἐκφοραν των τετελευτηκοτων αἱ τιμαι γινονται ἠ περι τα νομιζομενα κατα τα | ||
| φυσει . φυλαξαμενος οὐν γυμνοις ὀνομασι καλεσαι γονεις ἐπι παιδων τετελευτηκοτων κληρονομιαν , ὑπερ του μη δοκειν ἀπευκτην ὠφελειαν προσνεμων |
| , οὑτω και της νοερας και ψυχικης εἰναι τινα κοινοτητα γνωσεως οὐσιωδους , οὐ συννοων ὁτι ἡ ψυχικη ἀπο της | ||
| . εἰ δε συνεπιμεριζει τουτῳ ὁ Ζευς , δηλοι προσθηκην γνωσεως και παιδευσεως δι ' ὡν ὠφεληθησεται και ἐπικτησεται ὠφελειας |
| πεσοντων , οἱ μεν Θηβαιοι την ἀναιρεσιν των νεκρων οὐ συνεχωρησαν , ὁ δ ' Ἀδραστος καταλιπων ἀταφους τους τετελευτηκοτας | ||
| προ Ἀριστοτελους ; Των δε γαρ ἀλλων οἱ μεν ἐπιδιαμενειν συνεχωρησαν , οἱ δε , εἰ μη και τουτο , |
| του μεν γενεσθαι συμφορωτερον ὁρω το μη γενεσθαι , του τυραννησαι δε το μειναι μεχρι ζωης ἰδιωτην . εἰ μεν | ||
| , και τεχνιτας ἐπι μισθοις μεγιστοις . Προ δε του τυραννησαι κατασκευασαμενος στρωμνας πολυτελεις και ποτηρια ἐπετρεπε χρησθαι τοις ἠ |