. . κἀγω δε μορον ] κἀγω δε δια τον μορον των οἰχομενων αἰρω και κινω πολυπενθη δηλονοτι γοον . | ||
Αἰσχυλος ὁ της τραγῳδιας ποιητης λεγων δεδοικα μωρον καρτα πυραυστου μορον . Ὁ δε κιγκλος ζῳον ἐστι πτηνον ἀσθενες τα |
μεν γαρ , καθο μητροπολις ἐστε , ἐξαιρετον ἐστιν ἐργον ὑμετερον : εἰτα τῳ παρεχειν αὑτους δικαιους ἁπασι και μετριους | ||
δευτε δη ἐννεπετε σφετερον πατερ ' ὑμνειουσαι , ἀντι του ὑμετερον . χρονοι ἐν ῥημασιν : ἐγω δε κ ' |
τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ||
. και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
αὐτων ἐμβαλων ἠλαυνεν . βοειοις δησας : τοις ἐκ βοειων δερματων λωροις . ἠτοι ἀναγκας ἐντεσιν , ἱν ' ᾐ | ||
. κναφευς μεν ἐπι ἱματιων λεγεται : γναφευς δε ἐπι δερματων . . κναφευει : Δια του κναφου τα ἱματια |
καδισκος γαρ ἐμελλεν ‖ ἑκατερᾳ τεθησεσθαι . Το δ ' ἡμετερον οὐ τοιουτον ἠν , ἀλλ ' ἑν το γενος | ||
δε ὡς το μελλον οὐτε παντως ἡμετερον οὐτε παντως οὐχ ἡμετερον , ἱνα μητε παντως προσμενωμεν ὡς ἐσομενον μητε ἀπελπιζωμεν |
σκουτατων και ψιλων εἰς τεσσαρα ἰσα μερη : δεξιον , ἀριστερον , μεσον ἀριστερον , μεσον δεξιον , τους δε | ||
ἀνεχεσθαι δυνηται : ἐπην δε ἀρσεν βουληται φυτευειν , τον ἀριστερον ἀποδησαι . Στομαχος μητρης ἀπο μεν θυμιηματων ξυμμεμυκως ἀναχασκει |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ||
, ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν |
μεν φλεγμηνῃ , πυκνοτερον λυειν , ἠν δε μη , ἀραιοτερον : κατα παντων δε των ἀρθρων ταυτα λεγω . | ||
ἀκολαϲτα δε πολλακιϲ ἀναγινωϲκετωϲαν . Ἐπει δε ἐξ ἀφροδιϲιων πλειονων ἀραιοτερον και ψυχροτερον και ξηροτερον και ἀϲθενεϲτερον γινεται το ϲωμα |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
, και τα τοιαυτα . Νομος τον ἀλλοτριῳ ταφῳ χοας ἐπιφεροντα τιμωρεισθαι : ἀποκηρυκτος τελευτησαντος αὐτῳ του πατρος εὑρηται δακρυων | ||
της νεως . ἐπειτα ἀνεμον τηρησαντες ὡς ἐπι το χωμα ἐπιφεροντα ἐξαψαντες τριηρεσι την ναυν κατ ' οὐραν εἱλκον . |
αὐτο μεγα εἰναι και μικρον προς ἀλλο και ἀλλο δηλονοτι παραβαλλομενον , ὡστε των ἐναντιων δεκτικον εἰναι κατα τον αὐτον | ||
δειξαι . Το ἀπο της δυο μεσα δυναμενης παρα ῥητην παραβαλλομενον πλατος ποιει την ἐκ δυο ὀνοματων ἑκτην . Ἐστω |
γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
ἐγγυην ἀτην λεγοντ ' ; ἠν , ἀλλ ' ἐγω φιλεταιρον εἰχον ἐθος . ὁτι δε ἐστιν ἡ ἐν Δελφοις | ||
Ὁμηρου ἐπ ' αὐτῳ ποιησει και τῳ ἐρωτικον γενεσθαι και φιλεταιρον , ὡς και ἐπαποθανειν ἑλεσθαι τοις παιδικοις . ἀπο |
. ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
ἐκρατησαν , ὡστε , εἰ χρη τι και παιξαι , δευτερον ἑαλω το Ἰλιον παλιν ἱππῳ καταστρατηγουμενον . Δημητριος Φαληρευς | ||
, κἀν δοκωσι προς το βραχυ και παρον ἐπιτυγχανειν : δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε |
ἐτυγχανεν ὠν της Λακωνικης περι τας Σφαγιας . εἰς την Ἠλειαν δε ἀφικομενος και παραπλευσας το του Ἀλφειου στομα ὑπο | ||
ἀπο των ἐκ Πελοποννησου συναχθεντων ὀνομασαντες Ἀρκαδα και Ἀχαϊδα και Ἠλειαν , τας ἰσας δε ἀπο των ἐξωθεν ὁμοεθνων , |
και παρ ' Ἀθηναιων ἐκ τουτων ἐγιγνοντο , και κατεστη κοινον βουλευτηριον ἡ πολις του προς τον βαρβαρον πολεμου . | ||
γαρ το ἑνεκα . το κατ ' ἐλλειψιν οὐν ῥηθεν κοινον αὐτῳ πεποιηκως λεγοις ἀν και συ παραπλησιως “ οἰμοι |
ἀκινητον παραλαμβανομεν , ποτερον το καταδεεστερον του ἑτεροκινητου ἠ το ὑπερτερον , μη μεταξυ του αὐτοκινητου παραληφθεντος : ὁμοιως δη | ||
του κακου την πιτυαν . Κακοις το κερδος της δικης ὑπερτερον : ἐπι των φιλοκερδων . Κακον γαρ ἀνδρα χρη |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
. Περσαι δε ὑπο Πευκεστῃ ἐταχθησαν . Την δε Σογδιανων βασιλειαν Ὀρωπιος εἰχεν , οὐ πατριον ἐχων ἀρχην , ἀλλα | ||
ἐαν παρα τοις ποσιν σου ἀποθανω , καταισχυνω σου την βασιλειαν : ἀει γαρ ἑξεις τους φιλους σου ἐναντιας σοι |
ὀντος γενη και τα προειρημενα , την οὐσιαν και το θατερον : ἐκτεινεται γαρ αὐτων ἡ ἐνεργεια και ἡ γονιμη | ||
διασωζουσιν ὁμοιον , ἀλλα θατερον μεν στεργουσι και ἀσπαζονται , θατερον δε ὁμου τε εἰς φως προηνεγκαν και του φωτος |
ὑπ ' ἐξ ἁλος εἱλκον ἐρετμα : ἐκ της θαλασσης ἀνεφερον και ἀνηγον τας κωπας . ἀμφιλυκην μιν : σκοτεινην | ||
δουλοις τοις διακονουσιν : ἀνισταμενος οὐν ἐγω κατα το πρωι ἀνεφερον ὑπερ αὐτων θυσιας κατα ἀριθμον αὐτων , περιστερας τριακοσιας |
ἀλλ ' ἐχον ὡστε γυνη χερνητις ταλαντ ' ἀληθης ἡτις εἰριον ἀμφις και σταθμον ἐχους ' ἀνελκει ἰσαζους ' ἱνα | ||
βοηθητεον ὡς το κενον πληρωθηναι . Ἠν οὐς ἀλγεῃ , εἰριον περι τον δακτυλον ἐλιξας , ἐγχεειν ἀλειφα θερμον , |
χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ||
παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
Ἀριστοτελης ἐν τῳ περι ζῳων και Σπευσιππος παραπλησια φησιν εἰναι φαγρον , ἐρυθρινον , ἡπατον . τα παραπλησια εἰρηκε και | ||
Μακηδονιῃ τε και Ἀμβρακιῃ μαλα πολλαι . Σειριου ἀντελλοντος ἐδειν φαγρον , ἐστι δε κεδνος ] Δηλῳ τ ' Εἰρετριῃ |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
⌊ . × × οἰομαι ] [ | ] ? ποιμενας ? ? ? [ ] πρεπειν ? ? ? | ||
ὡν ἀπελιπομεν . . Μετα γαρ τους θηρευτας και τους ποιμενας τεταρτον φησιν εἰναι μερος τους ἐργαζομενους τας τεχνας και |
ὑπερ τρανωματα γλωσσης , μητε τι των ἀλλων , ὁποσηι πορος ἐστι νοησαι , γυιων πιστιν ἐρυκε , νοει δ | ||
ὁ δε αἰγιαλος καλειται Ἀρειας πορος . ἀλλως . Ἀρειας πορος ἐλεγετο πας ὁ περι τον πορθμον και το Ῥηγιον |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν τῳ της ἀκοης πορῳ . δει δε | ||
προς τῃ γῃ πεδιον ἠν : ὁθεν νυκτος ἀφεωρωμεν πυρ ἀναφερομενον πανταχοθεν κατ ' ἀποστασεις , το μεν πλεον , |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
, ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
, ὀφιν ζωγραφουσιν , ἐπειδη ὁ ὀφις οὐδενι ἑτερῳ των μελων ἰσχυει , εἰ μη τῳ στοματι μονον . Ἀνδρειον | ||
θρηνων ἐξαρχους τους ἀοιδους ποιων , ὡς τῃ λειοτητι των μελων την τραχυτητα της ψυχης καταστελλοντας . Οὐκ ἀδηλον δε |
ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
ἐπιστημαις οἰκειοτεραν εἰναι την των θεωρηματων προσηγοριαν ἠ την των προβληματων , ἀλλως τε και περι ἀϊδιων ποιουμεναις τους λογους | ||
ἡ μεταληψις . Ἡ μεν οὐν των παντῃ ἁπλων ὁρικων προβληματων διαιρεσις τοιαυτη τις ἐστιν . ἰστεον δε ὁτι οἱ |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | ||
. το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς |
οἱ τε συνακολουθουντες ἡμιν στρατιωται παντες δρεπομενοι συνεχρωντο και ἡμιν προσεφερον ψιλουντες των ἀκανθων . : Πτολεμαιος δ ' ὁ | ||
' ὀντων οἱ μεν του Δημητριου στρατιωται πανταχου περιπλεοντες κλιμακας προσεφερον τοις τειχεσι και βιαιοτερον ἐνεκειντο , συναγωνιζομενων και των |
. εἰτα παλιν λεγει περι των ἀνδρειων των ἐν θαλαττῃ φεροντων μετριως τον κινδυνον ὁτι εἰωθασιν ἀνδριζεσθαι ὁπου ἀλκη , | ||
, πολλοι δε ἱππων : χρηματα γε μην τα των φεροντων και ἀγοντων τα σα προσθεν νυν ὁρᾳς τους σους |
ἀπολωλεναι . ὁλως δε , τινα οἰεσθε οὑτως ἀγριον ἠ ἀνημερον ἀνθρωπον εἰναι ὡς ἡδεσθαι μαστιγουντα και οἰμωγων ἀκουοντα και | ||
, καλειται δε ἡδονη : την δε ἑτεραν ἐχθαιρομεν ἀτιθασον ἀνημερον ἐξηγριωμενην πολεμιωτατην ἡγουμενοι , ὀνομα δε [ και ] |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | ||
των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν |
και τριακοσιοι Σπαρτιαται , κλειοντες προτερον μεν τοις ὁπλοις , ὑστερον δε τῳ θανατῳ τας Πυλας , σεμνοτερον ἠγειρατε τροπαιου | ||
Ἀργους εἰς την ἀπ ' ἐκεινου μεν τοτε Πελασγιαν , ὑστερον δε Ἀρκαδιαν κληθεισαν , ἐβασιλευσεν ἐτη εἰκοσι πεντε και |
το δε ἁλμυρον , το δε δριμυ , το δε αὐστηρον , το δε στρυφνον , το δε ὀξυ : | ||
κολπῳ του ἐριου , ἐγκαθιζετω ἡ γυνη εἰς οἰνον μελανα αὐστηρον κεχλιαμενον ποσως , ἠ εἰς ἀφεψημα βατου ἠ μυρσινης |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
του ὑπηρετου δημοσιου , ἐποπτου καλουμενου . Γ κυκωμενον ] βλαπτομενον . ὁς μα την Δημητρα : ὁστις πρεσβυτης ὑπο | ||
ληξαι ] ὡστε . * της λυπης . ἐκ θεων βλαπτομενον ἠ βλαπτοντα τους θεους . τους θεους βλαπτοντα . |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
. Γραυς βακχευει : ἐπι των παρ ' ὡραν τι διαπραττομενων . Γαστερα μοι προφερεις , καλλιστον ὀνειδος ἁπαντων , | ||
. Τι κοθορνος και ῥοπαλον ξυνηλθετην : ἐπι των ἀλλοκοτα διαπραττομενων . Τις πατερ ' αἰνησει ' , εἰ μη |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
ὑποτροπαδην , ἀπο δ ' ἐπτυσαν ἐχθηραντες και κομιδην και χωρον ὀλεθριον : ἀλλα τις εἰη ἰφθιμος , κρατερως δε | ||
και Ἀμαστριν , πολεις Ποντικας . οὐκουν οἱ τονδε τον χωρον παντα οἰκουντες την των θυννων ἐπιδημιαν ἰσασι καλλιστα , |
ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
τοις ἀρχαιοις ἰατροις : και γαρ ὁταν Ἱπποκρατης εἰπῃ το ψυχρον πολεμιον νευροισιν ὀστεοισιν ὀδουσιν ἐγκεφαλῳ , δηλον ὡς οἰδε | ||
, ἀλλα φυγης ἐπεμαιετο , ὀφρα μη οὑτως Σωκρατικον πινων ψυχρον ποτον Ἀϊδα δυη . γαστρι χαριζομενος της οὐ λαμυρωτερον |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
τα μεν αὐτους πειθομενους τοις νομοις , τα δε και μιμουμενους , ὁσα ἀν ἐκεινοις ἐπιτρεψωμεν . Εἰκος , ἐφη | ||
του μεγιστου και πρωτου βασιλεως και ἀρχοντος , ὁν χρη μιμουμενους ἀει τους θνητους και τα των θνητων διεποντας ἐπιμελεισθαι |
εʹ σαπρον . Ἑρμου το βʹ το εʹ το ιαʹ σαπρον , το δε ζʹ και ηʹ και θʹ καλον | ||
παντ ' ἐπαινειν , οἱς ἐπειδη προσερυγοι , ῥαφανιδας ἠ σαπρον σιλουρον καταφαγων , ἰα και ῥοδ ' ἐφασαν αὐτον |
σπουδῃ πολλῃ πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσειδωνος , Ἐρεχθεως βασιλευοντος . βοηδρομειν γαρ το βοηθειν ὠνομαζετο , τουτεστιν ἐπι | ||
ἐπι Ἀθηνας Πελοποννησιοι , τοτε Κοδρου τοις Ἀθηναιοις του Μελανθου βασιλευοντος . ὁ μεν δη ἀλλος στρατος των Πελοποννησιων ἀπεχωρησεν |
ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | ||
και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον |
παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ||
τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος |
γυψῳ . ἐνταυθα ἐξεργασθηναι φονον των Θεσσαλων λεγεται πλειστον , θειοτερον τι ἡγουμενων ἠ κατα ἐφοδον πολεμιων το ἐν τῃ | ||
τις εἰτε ἐν ἑτερῳ κατορθοι : ἀλλα καλλιον ἐστι και θειοτερον εἰ ἐν ἐθνει και πολεσιν ἡ του ἀγαθου κατορθωσις |
κἀγω τε και συ συμποται γενοιμεθα . σοφαισι παλαμαις τεκτονων εἰργασμενον και πολλ ' ἐν αὑτῳ λεπτ ' ἐχον καδισκια | ||
ἐσται το κλαπεν εὐμορφον , ἐρασμιον , ποικιλως και εὐτεχνως εἰργασμενον , ἐαν δε και ἀνευ του Ἀρεως ὁ Ἑρμης |
Περι δε της των ἀδελφων τελευτης Εὐμηλου τε και Σατυρου παραδεδονται χρησμοι , μικρον μεν ἠλιθιωτεροι , πιστευομενοι δε παρα | ||
Λυσανδρου και Σωκρατους και Διογενους : και οὑτοι γαρ μεγαλοψυχοι παραδεδονται , ἀλλ ' οὐχι κατα το αὐτο ὁτι μη |
σεσημειωται και μακραν ἐχον την παραληγουσαν και δια του η κλινομενον . Ἡ δε αἰτια ἐστιν αὑτη : ἐπει ἀπο | ||
τινες λεγοντες , διατι το Ὀροντης Ὀροντου δια του ντ κλινομενον οὐκ ἐκφερεται δια του ος κατα την γενικην και |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
των Καρων δεεσθε τα αὐτα ὑμιν ποιεειν : εἰ δε μηδετερον τουτων οἱον τε γινεσθαι , ἀλλ ' ὑπ ' | ||
μαλλον ἠ ἡττον ὁτιουν ἀν ποιοι ἠ πασχοι , ᾡ μηδετερον τουτων προσειη ; Ἀδυνατον . Ἐπειδη τοινυν κερδη μεν |
ἀλλα σεσημειωται , φασι , το ἐθηκα δια του Κ ἐκφερομενον και οὐ δια του Σ . Του τιθημι ὁ | ||
παρα δε ταυτα οὐδεν ἐστιν , οἰχεται το κατα δειξιν ἐκφερομενον ὡρισμενον ἀξιωμα , συν τῳ και ἀοριστον αὐτο γινεσθαι |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
νυνι γιγνεται . και οὐχι μεμφομαι τον ποιουντα τι των δεοντων ὑπερ ὑμων , ἀλλα και ὑμας ὑπερ ὑμων αὐτων | ||
, μη συνεμπεσειν τοις παλαιοις , και παραλειπων οὐδεν των δεοντων ἠ εἰ τι προλαβοντες οἱ παλαιοι διδασκαλικως ἐξηγησαντο : |
του τε κατα τον ἰσημερινον κρικου και του κατα τον θερινον τροπικον , ὁλον ἐμφαινεσθαι το ἐγνωσμενον μερος της γης | ||
: ἀδμωνες εἰδος ἰχθυος των λεγομενων συακιων . ὀπωρινον : θερινον , ποτε . ὁπλιζονται : κατασκευαζουσιν . Οἰσυϊνον : |
δε ἐν Λυκιᾳ κατα την προς θαλασσαν εἰσβολην ποταμου του λεγομενου Γαγαν . Λιθος ὁμωνυμος τῳ ἑρπετῳ σκορπιος , ὁστις | ||
πλην ὁσον περι λογισμους και συμβολαια , τυφλου δικαιως και λεγομενου και γραφομενου του πλουτου τυφλοτερος ἐραστης , περι παντα |
και την ἐπι τῳ κρατηθηναι λυπην , ἡν εἰπε παθος ἀλγεινον . τουτων δε των στιχων ὁ Ἀρισταρχος ὀβελιζει τους | ||
ἀγρευτηρσιν ἀνελκομεναι πινυτοισιν . Ἐξοχα δ ' ἐκ παντων νεποδων ἀλγεινον ἐρωτα κοσσυφος ἀθλευει , κιχλῃς δ ' ἐπιδαιεται ἠτορ |
τοις περι Πτολεμαϊδα την ἐν τῃ Φοινικῃ και Σιδωνα και Τυρον ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων δεκατετταρων και τεταρτου | ||
βοῃ τε και ἀπειλαις , τα δ ' ἠλθεν εἰς Τυρον , ἠδος τῳ κεκτημενῳ . ὁ δ ' ἠλθεν |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
τρομον ποιει . Των δε ἐπι κοποις πυρεττοντων το δερμα ξηροτερον ἠπερ ἀλλῳ τινι των ἐφημερων πυρετων και τα ἑξης | ||
ψυχροτερον εἰς ὑστερον ἡ του θερμου χρησις , οὑτω και ξηροτερον ἀποδεικνυσι το σωμα , καιτοι και τουτο ἀν δοξειε |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |