| ἠ λιβανωτου # δ , στυπτηριας σχιστης # β , μισυος # β . λειοτριβησας μετ ' ὀξους ἐφ ' | ||
| στοματι και αἰδοιοις νομας : χαλκου κεκαυμενου ⋖ Ϛʹ σμυρνης μισυος ὀπτου ἀνα ⋖ γʹ πεπερεως ⋖ αʹ κροκου ⋖ |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ἀπεστειλεν ἐπ ' αὐτους ἱππεις λογχοφορους μεν Μηδους δισχιλιους , Ταραντινους δε διακοσιους , των δε πεζων τους ψιλους ἁπαντας | ||
| τινα πολιν ἠ τευξεσθαι μισθοφοριας : ἐτυγχανε γαρ Λευκανοις προς Ταραντινους συνεστηκως πολεμος . προς δε τους συμπλεοντας ἐφη μεταπεμπτος |
| ἐν ὁλῳ διδασκομενων . οὑτως οὐν διαβαλλομεν τους λεγοντας τον Φαιδρον περι ῥητορικης σκοπον ἐχειν : ἐπ ' ὀλιγον γαρ | ||
| πινειν παμπολυν οἰνον . τον μεν οὐν Ἐρυξιμαχον και τον Φαιδρον και ἀλλους τινας ἐφη ὁ Ἀριστοδημος οἰχεσθαι ἀπιοντας , |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| ἀν ] αὐτους ἑπεσθαι , ὡστε δια την του ἱππου κακουργιαν ἀχρηστος και ὁ ἱππευς καθισταται . Ὡς δ ' | ||
| ἐπιχειρηματα , δει σε προαγορευειν και λεγειν ὡς οὐ δια κακουργιαν τουτο ποιω , ἀλλ ' ἱνα μη μακρηγορωμεν και |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| αὐτον προς τας ἀνατολας . του δε κολπου παντος του Ταραντινου το πλεον ἀλιμενου ὀντος , ἐνταυθα [ δη λιμην | ||
| ἀκραν Ἰαπυγιαν ἑπτακοσιους . τουτο μεν οὐν στομα λεγουσι του Ταραντινου κολπου . αὐτος δ ' ὁ κολπος ἐχει περιπλουν |
| ὑπ ' Γ [ παρ ' ] ἐμου . Γ τουτι περι : ⌈ ἐν τῳ γραμματειῳ ὁ Βδελυκλεων ἀπογραφεται | ||
| ψυχῃ , καθ ' ὑποκειμενου δε οὐδενος λεγεται : και τουτι το λευκον ἐν ὑποκειμενῳ μεν ἐστι τῳ σωματι , |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| . ἑλκος , ὠτειλη , τραυμα , πληγη διαφερει . ἑλκος μεν γαρ το χρονιον παθος μονον ἐκ σιδηρου γενομενον | ||
| τινος δε σταθμης περισσης ἑλκομενοι ἐνεπηξαν τῃ ἑαυτων καρδιᾳ προσθεν ἑλκος ὀδυνηρον πριν ὁσα ἐν φροντιδι μητιονται τυχειν . . |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| και εἰς πυρ ἐμβαλων ὡδηγησα τους ἀνθρωπους εἰς τεχνην δυσκολως νοουμενην , ἠτοι την θυτικην μαντειαν : εὐκινητος γαρ οὐσα | ||
| γης προς το ἡλιακον ὑψος και την ἀπ ' αὐτου νοουμενην σφαιραν . Και το κατα ἀληθειαν ἀρα μεγεθος του |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| πολιν ἑλοντας ταυτην μεν κατασκαψαι , την δ ' Ἑλενην ἀπαγαγειν εἰς Λακεδαιμονα παρθενον οὐσαν , και μετ ' αὐτης | ||
| μη λαμβανῃ , ἐξεστιν ἐκ των οὐκ ἐκδιδοντων ἀχρι τριων ἀπαγαγειν . ὁ δε ἀδικως ἀνδροληψιᾳ κεχρημενος οὐκ ἀνευθυνος ἠν |
| τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
| ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
| συνεχεστερον , προ των ῥηματων τιθεμενη , ἐπιρρηματικως ἀκουεται ἠπερ ὀνοματικως , εἰ οὑτως ἀποφαινοιμεθα , ταχυ παρεγενου , ὁς | ||
| ὀνομα συναγων τον λογον : και νυν μεν το ῥηματικον ὀνοματικως ἐκφερων , αὐθις δε τοὐνομα ῥημα ποιων : και |
| ἀποστροφαι πραϋνουσι τους ἱππους , και αἱ ἡσυχαιαι μεν , πολυχρονιοι δε καθεψουσι και πραϋνουσι και οὐκ ἀνεγειρουσι τον θυμοειδη | ||
| ἐν δε τῳ δευτερῳ οὐ πανυ : οὐ γαρ ἐσονται πολυχρονιοι . ἐν δε Τοξοτῃ πεφυλαχθαι χρη δι ' ὀλιγοτεκνιαν |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
| . ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
| φθονησαντας τηι δια την εἰρηνην εὐτυχιαι εἰτε και συνεργους ἑξειν νομισαντας προς το καταλυσαι τον Φειδωνα , ἀφηιρημενον αὐτους την | ||
| και φιλοθεῳ καταχρησθαι προς τας των ἀσεβων ἀπαραιτητους κολασεις , νομισαντας αὐτους ὑπο του καιρου τα παντα γεγενησθαι , βουλευτας |
| μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι το των νεφων σωμα : εἰ γαρ ἠν | ||
| τα προς την μητραν , ὁπως λαβωσι του ξυλου το πυκνοτατον και μαλακωτατον . Των δε ξυλων τα μεν σχιστα |
| ὁτε φηρας ἐτισατο . ” Ἀπιων δε ἐτυμολογων ἀπο του ὑφορασθαι ἐν τοις ὀρεσιν , ἠ ἀπο του φασμα ἐχειν | ||
| ἐχειν ψηφιζεσθαι , οὐδ ' οὑτως ἀν ἠν παρακρουσιν ἡντινουν ὑφορασθαι , δια το τον δημον των Ἀθηναιων των παρ |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| πολεμιους σπουδη . ὁρατε γαρ , ὁση μεν αὐτοις ἐστι μεταμελεια των ἐψηφισμενων , ὁσος δε ἀγων ἀφελεσθαι με την | ||
| δε Γωβρυας εἰπεν : Ἀλλα μηποτε σοι ληξειεν αὑτη ἡ μεταμελεια : δηλον γαρ ὁτι ἀνιω σε τι , ἐξ |
| καταστηναι την πολιν μαλλον , ἠ [ ἐπι τιμωριαν των παρεληλυθοτων τραπομενοι ] την μεν πολιν στασιασαι , τους δε | ||
| το ἡττον ἀμφοτερα ἐπιδεχεται : ἐκει μεν γαρ ἐπι των παρεληλυθοτων το πορρωτερον του νυν μαλλον παρεληλυθε , και ἐπι |
| ἱνα με θεραπευῃ ” . ἰδιον δε των το ὀν θεραπευοντων οἰνοχοων μεν ἠ σιτοποιων ἠ μαγειρων ἐργα ἠ ὁσα | ||
| μεν ἀντελεγεν , οἰκειων δε και φιλων ἐγκειμενων και λιπαρως θεραπευοντων ὑπεκρινατο συγκατατιθεσθαι . και δη συνεθεντο : ἡκετω Σινοριξ |
| δη ταυτα ἡ Πυθιη ἐχρησε . Ἀθηναιοι δε Μιλτιαδην ἐκ Παρου ἀπονοστησαντα εἰχον ἐν στομασι , οἱ τε ἀλλοι και | ||
| μνημα Μιλτιαδου του Κιμωνος , συμβασης ὑστερον οἱ της τελευτης Παρου τε ἁμαρτοντι και δι ' αὐτο ἐς κρισιν Ἀθηναιοις |
| ἠν δε πληρης ἐῃ , οὐ : κενεων γαρ των μητρεων και των φλεβων γενομενων του αἱματος , λαμβανουσι προς | ||
| αἰδοιου παρα φυσιν : και ἠν μεμυκῃ το στομα των μητρεων παμπαν , οὐδ ' οὑτω δεχονται , οὐδ ' |
| τελεσι μαχεσθαι προς ὀκτω . οὑτω μεν ὁ Κασσιος ἐκ παραδοξου δυωδεκα τελων ἀριστων ἀθροως ἐκρατει . και αὐτῳ τινες | ||
| πραττειν παντα και μηδεποτε ἐπιτυγχανειν , εἰ μη ἐκ του παραδοξου : παραδειγμα δε αὐτης ἐστιν ὁ ἐπιδιφριος ἰατρος : |
| διαφοραν διδασκει δια τουτων του καθ ' ἑαυτον φρονιμου προς οἰκονομικον και πολιτικον . και φησιν , ὁτι ἑκαστῳ μεν | ||
| ὁ ἐλευθεροι . και ἐστιν ἐν τουτοις προς ἀλληλους το οἰκονομικον δικαιον , ἀλλο και αὐτο ὀν του πολιτικου : |
| ῥιζας των ὀδοντων οἱ χυμοι στηριζωνται , τας τε ὀδυνας σφοδροτερας ἐπαγουσι και αὐτους δη τους ὀδοντας της οἰκειας παρασαλευουσιν | ||
| , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης κατα τας ἐμβολας των ὀργανων οἱ καταλειφθεντες |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| αὐτονἐφη : Ἀφες : ὁταν ἐλθῃ λαβειν την τυλην , κρατουμεν αὐτον οἱ δυο . Ὀκνηρῳ υἱῳ ἐκελευσεν ὁ πατηρ | ||
| , ἡττηθημεν οὐδ ' ἀδικειν ἐδοξαμεν , ἀλλα παντων πανταχου κρατουμεν και περιεσμεν τῳ λογῳ . ἀρ ' οὐν δια |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| και παντι χειρον ὑπαρχει : θερμα δ ' ἐστι ταις κρασεσιν ἀμφω και δια τουτο και διψωδη . Της ἡμερου | ||
| : και πασι δε τοις ὡραιοις ἐδεσμασιν , ὁσα ταις κρασεσιν ἐστιν ὑγρα , συμβεβηκε φθειρεσθαι κατα γαστερα , ὁταν |
| ὀφλων . . . . σοφος ] ὁ πανουργος και δολιος και πολυμηχανος και δεινος . . οὐ πολλη ὀργη | ||
| ἐφανη δε και ἀλλοτε , ὁτε Νερων ἐκεινος ἀβεβαιος και δολιος ἠρχετο της μανιας . Προς τουτου ἀνατελλουσιν και λαμπαδες |
| των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ τωνδε σωθεντων παντας εἰς ταὐτον ἐλθοντας κοινῃ της | ||
| διαφερειν . αὐτοι δ ' ἐκριναν πολιτικοις μεν σωμασι μη διακινδυνευειν , μισθοφορους δε ἀλλοεθνεις ἀθροιζειν και μαλιστα Ἑλληνας : |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ἐφ ' ὁτῳ δικαιως ἀν φρονοιεν , ἐπι τους Τρωικους καταφευγουσι χρονους και φιλοτιμιας ἀμφισβητουσιν , οὐδ ' οὑτω λεγοντες | ||
| , μισοπονηρος , δικαιοκριτης , και πολλοι ἐπ ' αὐτον καταφευγουσι δια το δικαιον αὐτου και εἰκονων και ἀνδριαντων ἀξιωθησεται |
| βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
| Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| διδασκαλοις δυνασθαι τι ποιειν κατα νουν . ἐμοι μεν οὐν ἐπιταττει Κλεοβουλος ὁ παιδευτης ἁ παρα σοι δυναμαι , ἐγω | ||
| ἐπι τα λοιπα βουλομαι στελλεσθαι προς την κρισιν ἡν Φιληβος ἐπιταττει . Καλως εἰπες , ὠ Σωκρατες : ἀλλ ' |
| ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
| ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| ' ἀναπειθομενοι προς το παιγνιωδεστερον ἀφιξομεθα . εἰς ταυτα τις ἀποβλεπων τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον | ||
| τα συγγραμματα του Ἀριστοτελους ἐσπουδακοτων ἀμφιβαλειν εἰς τε το πιθανον ἀποβλεπων της ἀπαγγελιας και εἰς την ἐντεχνον και τῳ φιλοσοφῳ |
| δε ἀποδιδωμι τηι πραγματειαι οὐθ ' ὁποιον οἱ τους πολεμους ἀναγραψαντες ἀποδεδωκασι ταις ἱστοριαις οὐθ ' ὁποιον οἱ τας πολιτειας | ||
| Ἀριστοξενος και Ἱπποβοτος και Νεανθης οἱ τα κατα τον ἀνδρα ἀναγραψαντες σιϚ ἐτεσι τας μετεμψυχωσεις τας αὐτωι συμβεβηκυιας ἐφασαν γεγονεναι |
| τα λευκα των ὠων φυρα και ἀναπλαττε καταποτια και χρω ὑποβαλων τῃ γλωττῃ και ποιει διακατεχειν . Ἀνδραχνης σπερματος . | ||
| πλεονεξιων ἀναγκαζῃ μετανιστασθαι κατα πλανον ἀνηνυτον ὡδε κἀκεισε φορουμενον , ὑποβαλων ἀτελεις ἐλπιδας μειζονων ἀγαθων κτησεως , εἰς ἀφαιρεσιν ὡν |
| ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
| μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| , ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
| ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| . διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
| ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
| τεσσαρας ἀριθμους ὁπως ἑκαστος τῳ ἑξης ἑαυτου δῳ μερος το ἐπιταχθεν , ἱνα δοντες και λαβοντες γενωνται ἰσοι . Ἐπιτεταχθω | ||
| ξζ , ὁ ⃞ος ͵δυπθ , και οὑτος ποιει το ἐπιταχθεν . ιε . Εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ἐν |
| ἐχον χωραν θηλυ ὡς ἀν παρα ἀρρεν το τα ὁλα ποιουν ἐλεχθη κατα την προς τἀλλα ὁμοιοτητα : ἀει γαρ | ||
| , δεδεικται δε μηδεν μηδενος ἁπτομενον , λεκτεον μητε το ποιουν μητε το πασχον ὑπαρχειν . Το μεν οὐν ποιουν |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| Πλατων ἠγνοησεν : δυο γαρ διαλογους γραψας , Εὐθυφρονα και Πολιτειαν , τον μεν Εὐθυφρονα ἐπεγραψεν “ Εὐθυφρων ἠ περι | ||
| ' αὑτοις , ὡς και Ἀριστοτελης φησι γραφων την Ὀρχομενιων Πολιτειαν . τα μεν οὐν κατα την Ἀσκρην ταυτα . |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| μεν ἀρα ἐπισταμενοι τοις δεινοις τε και ἐπικινδυνοις καλως χρησθαι ἀνδρειοι εἰσιν , οἱ δε διαμαρτανοντες τουτου δειλοι ; Ἐμοιγε | ||
| νουν φασιν εἰκοτως τυχειν αὐτων , εἰναι γαρ φρονιμοι και ἀνδρειοι και σωφρονες και δικαιοι , ὡστε ἀξιοι δια ταυτα |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
| ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
| και ] ἐς μαχην ἀναγκασθεντες ἀφικεσθαι , περι τριακοσιους μεν ἀποβαλλουσι και πλειονας ἐτι αὐτοι των ἐναντιων κατεργαζονται , το | ||
| † και θεοσδοτος και τα ὁμοια , οἱ Ἀττικοι δε ἀποβαλλουσι το σ . κοινως δε ταυροσφαγος λεγεται ὁ σφαζων |
| ἐπιγνωσιν , ἡ τε ταραχη καθ ' ὁλην οὐσα την στρατοπεδειαν εὐλογως πολυν ἐποιει φονον : ἐκτεινον γαρ ἀλληλους , | ||
| , τοπους δε ὀχυρους καταλαβεσθαι και χαρακι και ταφρῳ την στρατοπεδειαν ἀσφαλισαμενους ὑπομενειν των πολεμιων την ἐφοδον . οὑτοι μεν |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| , και δηλον ὁτι ὁ μεν συντονος συνεστραπται λογος ἁτε πολιτικως προϊων , και ἑξει τας ἀρετας του πολιτικου λογου | ||
| , ὁτι διαστασιασαντων προς ὑμας των ταπεινοτερων δια τους οὐτε πολιτικως οὐτε μετριως ταις ἀτυχιαις χρησαμενους , και ὑπαναχωρησαντων μεν |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
| , την κατα του στρατηγησαντος ὑβριν καλως ᾠηθη τῳ Δαρειῳ θεραπευειν το πενθος . ἐγω δε τον Μαραθωνα πηγην ἐχων | ||
| δοξομεν ἠ ἡμας αὐτους γιγνωσκειν , ἠ την πολιν καλως θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν |
| ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
| καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
| Γ ἐκκαυλιζων ] συντριβων . Γ εὐθυνων ] των δικαιων παραλογισμων . ἐκκαυλιζων ] ἀνασπων και ἀναιρων . καταβροχθιζει : | ||
| δυνησομεθα τους ἀρχομενους της θεωριας ταυτης προς την εὑρεσιν των παραλογισμων , ἀνεξαπατητοι δε διαμενειν . και τουτο δη το |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
| , νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| ὀπισθε στρυφνη τ ' ἐκταδιος τε πελοι δολιχοσκιος οὐρη . τοιοι μεν ταναοισιν ἐφοπλιζοιντο δρομοισι δορκοις ἠδ ' ἐλαφοισιν ἀελλοποδῃ | ||
| δ ' ἀρ ' ἐκεινης αὐτον ἐπιφρασσαιο φαεινομενον Ὀφιουχον : τοιοι οἱ κεφαλῃ ὑποκειμενοι ἀγλαοι ὠμοι εἰδονται . Κεινοι γε |
| τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
| την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| δημιουργους συγχωρωμεν , ἐαν τις λεγῃ , στασιαζειν τε και ἐπιφθονως ἐχειν προς ἀλληλους . τα γαρ ἀθλα αὐτοις των | ||
| Λευκιον . οὐ δεξαμενων δ ' ἐκεινων , ὁ Καισαρ ἐπιφθονως αὐτους ἐν τε τοις ἡγεμοσι του στρατου και παρα |