αὐτος ὠν ἐκεινος ἀπαγγελλειν και οὐκ αἰσχυνεισθαι ἐπι τῃ τοιαυτῃ μιμησει , μαλιστα μεν μιμουμενος τον ἀγαθον ἀσφαλως τε και | ||
ἀσθενεστερον προεισιν , οὑτω δη και αὐτη κοσμον ποιουσα αἰσθητον μιμησει ἐκεινου κινουμενον κινησιν οὐ την ἐκει , ὁμοιαν δε |
. Περι ἡς ἀξιον θαυμαζειν , πως περιειδον Ἀθηναιοι οὑτω προσαγορευομενην την πορνην , πανηγυρεως ἐνδοξοτατης ὀνοματι κεχρημενην : κεκωλυτο | ||
και μακραν ἐρημην ἁπασαν ἀνυσαντες ἐπι θαλατταν ἀφικνουνται την Ἐρυθραν προσαγορευομενην : εἰθ ' ὡς εἰκος ἐν ἀμηχανοις ἠσαν οὐτε |
και φιλα τοις οἰκειοις ὀνομασι και κειμενοις ὑπο του νομου προσαγορευομεν , προς ἁ δ ' ἀν ἐχθρως ἐχωμεν , | ||
ἐπιτηδευματα και τους νομους , σχεδον τι παντα ταυτα καλα προσαγορευομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ : ἀποβλεποντες προς ἑκαστον αὐτων ᾑ |
, ὡς ἡ τυχη θελει . εἰτ ' ἀν εἰπῃ κληρονομησεις , ὡς παρ ' αὐτου την κληρονομιαν εἰληφοτες εὐχαριστουμεν | ||
ὀψει θανατον ἐπικερδη θ νικησεις . ἀγωνιζου ἑως τελους ι κληρονομησεις ταχεως α οὐχ εὑρησεις δανεισασθαι β τεξεται καλον και |
δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
ποαν τῃ ὑδρᾳ παραπλησιον : ἐκεινης γαρ καταπλασαμενον των ἑλκων ἀπαλλαγησεσθαι . Εὑρε δε τον ποταμον και την πυθοχρηστον ποαν | ||
αὐτην τοισι Ἀχαιοισι , μελλοντα γε δη των παρεοντων κακων ἀπαλλαγησεσθαι . Οὐ μεν οὐδε ἡ βασιληιη ἐς Ἀλεξανδρον περιηϊε |
οὑς λεγεις μονους κακιζων , ἀλλα κοινῃ πασι βασκαινων παντας ἀφαιρεισθαι πειρασθαι τας δωρεας . μαλλον δε οὐκ εἰκαζειν , | ||
ἀπο μερους ἠ μερος ἀπο ὁλου . ὁλον μεν οὐν ἀφαιρεισθαι λεγειν ἠτοι ἀπο ὁλου ἠ ἀπο μερους ἀπεμφαινει προδηλως |
. Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
φυσει το βοηθουν : ὁλως ἐν ὁποιᾳουν ἐαν ὀρυττων τις λιθους εὑρῃ ἠ τροχμαλον ἠ ἀμμον ἠ γην μοχθηραν οὐκ | ||
σκιλλιτικου το ἱκανον : Την λιθαργυρον και ἁπαντας τους προειρημενους λιθους ἑκαστον κατ ' ἰδιαν χνοωδεστατα ποιησας , εἰθ ' |
και βουλευεται , ἡ δε φυσις ἀπο της ἀρχης ἀπροσδεης βουλευσεως . Και δει του παντος την διοικησιν και τον | ||
, δωροξενιας δωρων , συκοφαντιας , ψευδοκλητειας , ψευδεγγραφης , βουλευσεως , ἀγραφιου , μοιχειας . εἰσαγουσι δε και δοκιμασιας |
αἰσθησεως , και το τελος του θεωρηματος ὁμολογουμενον παλιν τῃ αἰσθησει ἀποδιδους . τι δε μαλλον βουλεται προηγεισθαι την αἰσθησιν | ||
περι την αἰσθησιν παθους , φαντασια δε του ἐμποιησαντος τῃ αἰσθησει το παθος αἰσθητου . διοπερ ἰχνει το τοιουτον ἀναλογειν |
. και δηλοι ὡς ἐν τῳ τοιουτῳ ἐπιμερισμῳ κοπιασει και ἀποδημησει ἐπωδυνον ἀποδημιαν και ἀρρωστησει ἡ γυνη αὐτου και λυπηθησεται | ||
τευξεται ἀγαθων , ἐν δε τῳ ἐσχατῳ περιπεσειται κακοις και ἀποδημησει ἀπο χωρας εἰς χωραν και παντα ὁσα ἀν ποιῃ |
το πληθος των αἰτιων και την ὑπεροχην εἰς το ἀδιαμαρτητον φυλαχθηναι . και ταυτα δε παντα ἐξ οὐρων τε και | ||
την καρδιαν σου ἠδη ἀναβῃ μη δυνασθαι αὐτας ὑπο ἀνθρωπου φυλαχθηναι , οὐ φυλαξεις αὐτας . νυν δε σοι λεγω |
πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
ἀπολλυνται : ἐκ δε των ἀλλων ἐμπυηματων οἱ νεωτεροι μαλλον ἀποθνησκουσι . Ὁκοσοι δε των ἐμπυων καιονται ἠ τεμνονται , | ||
δη ἐτραπησαν δια του ναπους εἰς τον ποταμον . και ἀποθνησκουσι μεν τρισχιλιοι ἐν τῃ φυγῃ , ζωντες δε ὀλιγοι |
παντῃ ἀπομαχος ὑπερανῳκισμενη τε της κορυφης του λοφου και τειχεσιν ἰσχυροτατοις ὠχυρωμενη . ἐγνω οὐν δειν λογους πρωτον προσφερειν τοις | ||
δε εἰσω βελων ἐγενοντο , πρωτον μεν ἀνακωχευσαντες μικρον ἀκροβολισμοις ἰσχυροτατοις ἐχρησαντο , τοξευμασι τε και λιθοις τοις ἀπο των |
πνευματικου : ἐκ τεταρτου τινος ἀκατονομαστου , ὁ ἠν αὐτῳ αἰσθητικον . Ἡρακλειτος την μεν του κοσμου ψυχην ἀναθυμιασιν ἐκ | ||
' ἀφ ' οὑ ἀν ἠι χρονου ζωιον , εὐθυς αἰσθητικον ἐστι . μετα ταυτα τοινυν οὐκ ἀν μοι δοκει |
καθαπερ εἰς ἀτυχη παραπηδων ἀγελην ἐθοινατο ταις ἐπιθυμιαις την των ἀθροισθεντων ὡραν , παντων μεν ὁρωντων , μαλιστα δε ὡν | ||
ἀπηντησε τοις Ἡρακλειδαις . κατα δε τον Ἰσθμον των στρατοπεδων ἀθροισθεντων , Ὑλλος μεν ὁ Ἡρακλεους εἰς μονομαχιαν προεκαλεσατο των |
Οἱ μεν ὑψηλοι των τοπων εἰσι ψυχροτεροι και εὐπνουστεροι , ψυχροτεροι μεν δια το ἀπ ' ὀλιγου του ἐπιπεδου ὀλιγας | ||
διαλυουσιν . ὁσοις δε μη παρεστι θερμη δυσκρασια , ἀλλα ψυχροτεροι και παχυτεροι και ὠμοτεροι μαλλον ἐν τοις ἀρθροις ὑποστρεφονται |
σχειν διαθεσιν : ἰασαμην οὐν και τουτον , ἀπορριψαι μεν κελευσας τα κωλικα βοηθηματα , τραφηναι δε χονδρῳ ἀλικος θερμῳ | ||
ἐν αὐτῃ γιγνομενοις τῃ δικῃ . οὑτος ἠν ὁ κἀμε κελευσας εἰσαγειν , ὡς δη της Φιλουμενου γοητειας ἐν ἐμοι |
και αὐτος ἐν τοις διθυραμβοις : ἠν ὁτε συας το Βοιωτιον ἐθνος ἐλεγον . και Κρατινος : οὑτοι δ ' | ||
ὡς πολλαχοθεν ἡ κωμῳδια ὑποδηλοι , ἀλλα και κοφινος μετρον Βοιωτιον ἀμφω μετρουν : Στραττις γουν φησιν ἐν τῳ Κινησιᾳ |
τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
ἰδου γε τοι τολμω μη μονον τοις ἱεροις Μωυσεως ἑρμηνευμασιν ἐντυγχανειν , ἀλλα και φιλεπιστημονως διακυπτειν εἰς ἑκαστον και ὁσα | ||
, προς τῃ ἀνατολῃ οἰκουντες , τεσσαρσιν ὡραις πρωτοι λεγονται ἐντυγχανειν τῃ ἐκβολῃ του ἡλιου των Ἰβηρων , προς δυσμαις |
ποιησαμενος προς Ἀθηναιους συμμαχιαν , συνῳκισε την ἰδιαν ἀδελφην Φαιδραν Θησει . μετα δε τον γαμον Ἱππολυτον μεν τον ἐκ | ||
δια της Ἱππολυτης : Ἱππολυτην γαρ οὑτος ὀνομαζει την τῳ Θησει συνοικουσαν , οὐκ Ἀντιοπην . . . . . |
ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
γε τι πλημμελουνθ ' ὡς φασιν : ὁπερ οὐδ ' ὀνειδιζειν ἀξιον . τους Ἑρμας περιεκοπτεν . ἁπαντα μεν , | ||
την ἀλκην ἐπι του παροντος , μηδενα των παροντων ὡς ὀνειδιζειν μελλοντα φυλασσομενος : γαμου γαρ παιδες ἁπαντες , και |
περιεχουσιν ἰνες ὁμοιαι ῥυτισιν ἠ και γραμμαις . Τουτον προς ἀποτροπην παντων των ἑρπετων φασι χρησιμωτατον εἰναι και οἱ γε | ||
παρακλησεσιν ἱκετευουσα . . φλαυρον ] κακον , φοβερον . ἀποτροπην τελειν ] ἀποδιωξιν πληρουν . . φθιτοις ] νεκροις |
τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
πεφυκε : και το σπερμα δε αὐτου ἁμα γλυκει ποτιζομενον δυσουριαν ἰαται . Συνεχως δε ἐσθιομενον ἀμαυροι τας ὀψεις , | ||
και ἡπατος και σπληνος και νεφρων , ἰαται δε και δυσουριαν και τυλους ἐμπαγεντας ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι |
Δημοσθενης . . ἐπι Παλλαδιῳ ] ἐπι τουτῳ ἐκρινοντο οἱ ἀκουσιοι φονοι . οἱ δε ἐν τουτῳ τῳ δικαστηριῳ δικαζοντες | ||
κοινωνειν αὐτῳ της ἐπι τῳ πολεμῳ τυχης ἀρξαμενοι οὐδε ἡμιν ἀκουσιοι πολεμιοι φανεισθε . Ἐδηλωσαμεν σοι και προτερον περι Δολοβελλα |
ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
. οὐκ ᾐδειμεν δε παραπλησιοις ἐν αὐτῃ των πρῳην ὁμιλειν χαλεποις , ἠ και χειροσι , και δια ταυτα γε | ||
. . α . , . Ἀταρτηροις : σκληροις και χαλεποις : παρα την ἀτην , ὁ σημαινει την βλαβην |
ποια ἀν πυλη λαχοι ἑκαστῳ . ἰδων οὐν ἁπαντα ἐρχεται ἀπαγγελλων ταυτα και φησιν ὁτι Τυδευς μεν ἀρτι βρεμει και | ||
Ἀχιλλεως ἐργα : διειμι γαρ και κατα ἑνα τους ἡρως ἀπαγγελλων , ὁσα του Πρωτεσιλεω περι αὐτων ἠκουσα . Ἡκεις |
, διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
εἰκασθεις . το μεν δη παραυτικα την Δημητρα ἐπι τῳ συμβαντι ἐχειν ὀργιλως , χρονῳ δε ὑστερον του τε θυμου | ||
κατεφαγεν τα δε συνεπατησεν , αὐτον δ ' ὑπεραγανακτησαντα τῳ συμβαντι , πελεκεως τινος πλησιον ἀκονωμενου , τουτον ἁρπαξαντα , |
κατεσκευασεν . “ Ποριος : Δημοσθενης ἐν τῃ προς Εὐβουλιδην ἐφεσει . Πορος ἐστι δημος της Ἀκαμαντιδος : ὁ δε | ||
και Νικολαον πραγματευθηναι τα περι ἱστοριαν . Ὁ δε μειζονι ἐφεσει ὡρμησεν ἐπι το πραγμα , πασαν ἀθροισας την ἱστοριαν |
ζητησιν ἐχουσι περι του εἰ δει εἰσελθειν : διο και ἀντιστρεφουσι τον ἀγωνα : τον γαρ φευγοντα πρωτον ποιουσι λεγειν | ||
ἐπιστημης δεκτικον και γελαστικον . ταυτα γαρ ἰσαζουσι , διοτι ἀντιστρεφουσι : εἰτε γαρ γελαστικον ζῳον , τουτο ἀνθρωπος , |
ἁπαντα ὡς οὐτε στιβον ἱππων οὐτ ' ἰχνος ἀνθρωπων οὐδεν εὑρισκον ἐξω των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον | ||
εἱλωτας τα χρηματα . Οἱ δε ἀνα το στρατοπεδον σκιδναμενοι εὑρισκον σκηνας κατεσκευασμενας χρυσῳ και ἀργυρῳ , κλινας τε ἐπιχρυσους |
λαμπροτεραν οὐχ ὁτι Καρχηδονιοις ἀλλ ' οὐδ ' ἀλλοις τοιαυτην γεγενημενην ῥᾳδιως ἀν εὑροις περι τουτους τους χρονους , και | ||
παρακαλων μητε την Ἑλλαδα χωλην μητε την πολιν ἑτεροζυγα περιιδειν γεγενημενην . . . , : ὁ δε ποιητης Ἰων |
μγʹ , νβʹ , ξϚʹ , οδʹ , πθʹ : τελευτησει δε ἐπι της ἰδιας κοιτης . ὁ δε το | ||
διαγινωσκειν , ὁπη ἑκαστον , και οἱως , και ὁκοτε τελευτησει , ἠν τε ἐς το ἀκεστον τραπηται , ἠν |
μυθος δια φιλαδελφιαν , την δε ἀρετην φιλανθρωπον ὁ λογος ἀποδεικνυει . Το περιβλεπεσθαι τας μεν ἑταιρας ποιει πλουσιας , | ||
δε τῳ πενητι της τελευτης ἐστιν οὐχ ὑπευθυνος ; οὐκ ἀποδεικνυει κρινομενος : εἰτα προσθες ἐνθυμημα : ἠ γαρ οὐκ |
θανατους , εἰτα το τροπαιον , εἰτα τους παιανας των νενικηκοτων , των δε τα δακρυα , την δουλειαν . | ||
και ἀνεχεσθαι . Καδμεια νικη : ἡ ἐπι κακῳ των νενικηκοτων . Κυκνειον ᾀσμα : ἐπι των ἐγγυς θανατῳ ὀντων |
συμπερασμα , το ἁπλως ἀναγκαιον λεγω και οὐ το μετα διορισμου , τουτεστιν ἐξ ὑποθεσεως . Ὁμοιως δε ἑξει και | ||
την λεξιν , ὡς εἰρηται , πεσουνται παντες ἐκτος του διορισμου , ὁτι οὐκ ἀληθη συναγουσιν ἀντιφασιν , ὁπερ ἠν |
ἐκ δακτυλικης διποδιας και τροχαϊκου [ και ἰαμβικης βασεως ] πενθημιμερους . το ιʹ ἐξ ἀντισπαστου πεντασημου και τροχαϊκης κατακλειδος | ||
τῳ αʹ της στροφης . Το ζʹ ἐγκωμιολογικον ἐκ δακτυλικου πενθημιμερους και ἰαμβικου ὁμοιου , ὁ και διπενθημιμερες καλειται , |
γινεται . Το τετυπεναι χρονου μεν ἐστι μεσου παρακειμενου και ὑπερσυντελικου : γινεται δε και τουτο ἀπο του τριτου των | ||
των τεσσαρων παρῳχημενων , παρατατικου τε φημι και παρακειμενου και ὑπερσυντελικου και ἀοριστου , ὁσοι μεν εἰχον την μετοχην εἰς |
και ὁ οἰσυπηρος και οἱ παραπλησιοι ἐν τῳ ιδʹ λογῳ γεγραμμενοι . χριονται δε συν οἰνῳ γλυκει , μιγνυνται δε | ||
” φησι “ βουστροφηδον ἠσαν οἱ ἀξονες και οἱ κυρβεις γεγραμμενοι ” δεδηλωκεν Εὐφοριων ἐν τῳ Ἀπολλοδωρῳ . ἠ ἐπει |
. ὁτι τοις φυλαξι λεξει χρηστεον μετεχουσῃ διηγησεως τε και μιμησεως ἀνδρος ἀγαθου , σμικρον δε τι μερος ἐν πολλῳ | ||
μιμησιν των παρα τοις πολεμιοις ἐπιτετηδευμενον , οὐδεν ἐχουσης της μιμησεως πραγματωδες και δυσκολον , ἀλλα ἐξηρκει φαια ἱματια συρουσι |
μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
: και βαρειας οὐσης της κεφαλης μου δια το μη κορεσθηναι με του ὑπνου πεπλανημαι την ὁδον . Θαυμαστον εἰπειν | ||
ἐστι το ἐκ καματου της κυνηγιας εὑρειν τραπεζαν γεμουσαν και κορεσθηναι : τραπεζα πληρης : προτεθεισα δηλονοτι . [ και |
Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
, οὐδ ' αὐτον ἐξαρνον ὀντα μη οὐχι πεφονευκεναι , ἀπαγουσι παρα τον ἁρμοστην ὁς ἡρμοζε την Ἀσιαν τοτε . | ||
δ ' ἀνθρωποι πολλοι και χορηγον ἐχοντες Φιλιππον και πρυτανευομενοι ἀπαγουσι τον Εὐφραιον εἰς το δεσμωτηριον , ὡς συνταραττοντα την |
το δε και των φιλοσοφειν προσποιουμενων πολλους πολλῳ ἐτι τουτων γελοιοτερα δραν , τουτ ' ἠδη το δεινοτατον ἐστι . | ||
παρεσχε μοι την διατριβην , τα δε των ἰδιωτων πολυ γελοιοτερα : και γαρ αὐ κἀκεινους ἑωρων , Ἑρμοδωρον μεν |
πλειστοι , τον στρατηγον ἐγκαταλιποντες , της ἰδιας ἀσφαλειας μονον ἐφροντισαν . Ἀντιγονος δε παραδοξως κυριευσας του τ ' Εὐμενους | ||
ἀποβαινον ] [ ] [ ! ! ! ! ! ἐφροντισαν ] [ ! ! ! ! ! ! ] |
' ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . | ||
ῥοδη δε το φυτον . σταχυς βραχεως το ἑνικον , ἐκτεταμενως το πληθυντικον . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν |
ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν , νομισαντα τοις κοραξιν ὁμοιον εἰναι , προς αὐτους πολευθηναι : | ||
πολλοις κεχρημενον και το δια τους τροπους εὐδοκιμειν οὐ χειρον νομισαντα του δια τους λογους . καιτοι συ πεμπειν αὐτον |
φιλεριν και λογων πιθανοτητας ὡσπερ τινας συμβολας και ἐρανους ἐπι καθαιρεσει του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης | ||
, ὁσα δη ἐγκωμιαζομεν ἠ ψεγομεν . δει δε μη καθαιρεσει των ἐξεταζομενων αὐξειν τα ἡμετερα , οὑτω γαρ οὐ |
ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
, Ἑρμογενει δε οὐκ εἰρηται , ὁ καλουσι τινες διπλουν μονομερες , ἐν ᾡ δυο πραγματα ἐστι και προσωπα κρινομενα | ||
και τους ἐξ ἑκατερου μερους λο - γους δια το μονομερες : το γαρ μονομερες τους ἐξ ἑκατερου μερους λογους |
δοκεουσι ταυτα λεγοντες της Αἰγυπτιων φυσιος και των νομων παμπαν ἀπειρως ἐχειν οἱ Ἑλληνες . Τοισι γαρ οὐδε κτηνεα ὁσιη | ||
ὁ μεταλλευτης . οἱ δ ' Ἰνδοι μεταλλειας και χωνειας ἀπειρως ἐχοντες οὐδ ' ὡν εὐπορουσιν ἰσασιν , ἀλλ ' |
δ ' Ἀντιγονου χωρις των ἐλεφαντων πεζοι μεν πλειους των τετρακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους ἑπτακισχιλιους . ἁμα δε | ||
παραλαβοντες τους συμμαχους μυριοις στρατιωταις ἐβοηθουν τοις Ἀκραγαντινοις . Ὡς τετρακισμυριων Καρχηδονιων ἀπαντησαντων ἐνικησαν οἱ Συρακοσιοι και πλειους των ἑξακισχιλιων |
λοφον τινα κατειλημμενους , και καθολου πολυν φοβον τοις Κορκυραιοις ἐπεστησεν . Ἀθηναιοι δε και παλαι μεν ἀπεσταλκεισαν Τιμοθεον τον | ||
ἀλοχος ἰσχυρα Διος ; τον πανθ ' ὁρωντα φυλακ ' ἐπεστησεν βοϊ . ποιον πανοπτην οἰοβουκολον λεγεις ; Ἀργον , |
Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
τυπτε . , σχετλιαζε , δερε . , τιμωρει . μεμνης ' ] ἐνθυμου . . ὁπως ] ἱνα . | ||
. Ὡς φαμενην προσεειπε πυκα φρονεων Μενελαος : Μηκετι νυν μεμνης ' ἁ τ ' ἐπασχομεν ἀλγεα θυμῳ : ἀλλα |
ἀπειρηκοτας ὡς μητε ὑπο της ταφρου μητε ὑπο του ἐρυματος ὠφεληθηναι μηθεν μητε αὐτας διαφυλαξαι τας ναυς . ποια γαρ | ||
ταξιν ἠ θεατου τον ἐπινενοηκοτα λαχειν ἀξιωσας . οὑτως οὐδε ὠφεληθηναι τινες προς ἀδικων ἀξιουσιν , ἀλλα της γενησομενης ὠφελειας |
' αὐταις , ἀρκεσθησεσθαι δε τῳ θ ' ἱππῳ της λαμπροτητος των σημειων ἑνεκεν και ἑνι αἰχμαλωτῳ , ὁς ἐτυχεν | ||
τα ἑξης . Ἀλλ ' ὁπερ ἐλεγομεν , κατα μεν λαμπροτητος σχηματα οὑτως ἀκμη γινεται : κατα δ ' αὐ |
ὁ μεν γαρ λογος τροφη διανοιας ἐστι : τουτον δε ἀκαθαρτον ἡ πονηρια ποιει των ἀνθρωπων . Ἀνδοκυδου Πυθαγορειου . | ||
το αἱμα . τουτο οὐν ἀναδιδοται εἰς παν το σωμα ἀκαθαρτον ὀν , και λοιπον καινοτομειται το της φυσεως νομιμον |
οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
ἀφροδισιαστην και φιλητον ἀνδρα και ἐρωτικον σημαινουσιν . εἰ δε ξηροτεροι εἰσιν και ἀνεῳγμενοι μη ἐνυπαρχοντος τρομου , νοσον σημαινει | ||
' ἑψησεως τακεροι γενηθεντες , εἰτα λειωθεντες και ἐπιτεθεντες : ξηροτεροι δ ' εἰ φανειεν κατα την συστασιν , της |
[ ] σπουδασαι ? ? τωι [ μεν ] ? ἀκουσαντι [ ] σκεψασθαι ? τον ἐπαινεθεντα ? ? ἀρα | ||
οὐ κατα το οὐραιον : ὁ δε ἐστι θαυμα και ἀκουσαντι και ἰδοντι , ὑπ ' αὐτην την ῥινα , |
και ὀλιγον και ὑδατωδες , ὡς ὁ Σφαιρος φησιν . ἡγεμονικον δ ' εἰναι το κυριωτατον της ψυχης , ἐν | ||
στασιν και Ἀσκληπιαδην τον ἰατρον αἰνιττεσθαι , ἀναιρουντα μεν το ἡγεμονικον , κατα δε τον αὐτον χρονον αὐτῳ γενομενον . |
ἐν τρισιν ἐγγιστα τεταρτημοριοις ὡρας μιας . Της δε Κασσιεπειας ἀνατελλουσης συνανατελλει μεν ὁ ζῳδιακος ἀπο [ του ] Τοξοτου | ||
σχημα τουτο της ἐκφορας . Της δε ἀρχης του Ταυρου ἀνατελλουσης φησιν ὁ Ἀρατος τε και ὁ Εὐδοξος τον Περσεα |
την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
, φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
, οὐ λογῳ τυχον , ἀλλ ' ἐργῳ : και κρατησεις οὐ μονον των ἀνδρων ἁπαντων , ἀλλα και των | ||
οὐ περικρατεις , ἀπιθι θαρρων εἰς γωνιαν τινα , ὁπου κρατησεις , ἠ και πανταπασιν ἐξιθι του βιου , μη |
δε πεζοι των Περσων ἠσαν μεν οὐκ ἐλαττους των δεκα μυριαδων , ὀπισθεν δ ' ἐπιτεταγμενοι την ἡσυχιαν ἠγον , | ||
τῳ ζῳδιακῳ εἰς δωδεκα τεμνομενου ἑκαστον των δωδεκατημοριων γενησεται σταδιων μυριαδων τρισχιλιων διακοσιων πεντηκοντα : δυο δε δωδεκατημοριων το ἀπο |
δ ' αὐτης μετεχει τα ἀνθη , και τουτων τα ξηροτερα των χλωρων μαλλον . ἐστι δε και πικρον , | ||
χρη , ὡς τα ἀγρια των ἡμερων θερμοτερα τε και ξηροτερα , καταλληλως δε τα παντα προσφερομενα , κατα την |
του Γ ἐλευθερωσας ἐκ του πορνοβοσκειου . Γ ⌈ ” χοιριδιον “ δε : Γ [ οὑτω ] ⌈ τα | ||
στ ' ἀποθανειν ; Εὐ ἰσθ ' ὁτι . Εἰς χοιριδιον μοι νυν δανεισον τρεις δραχμας : δει γαρ μυηθηναι |
δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
, ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
ἐστιν ὑποληψις ἀνευ ἀποδειξεως , διο και ἀβεβαιος , και λογισμος δε ἀπαταται πολλακις τῳ μηδε την ὑλην , περι | ||
μονον ἀφ ' ἑαυτων ἐνδιδῳη . ταυτα δε νηφων μεν λογισμος οὐκ ἀνεχεται , μεθῃ δε κατεσχημενος και ὡσπερ ἐξοινος |
, και γινεται τι τοις κτωμενοις και το ἐπι τῃ κτησει ἡδυ . Ἀλλα το μεν εἰ μη ἑποιτο ἡδονη | ||
ἀργη . χρηματων ] των . κτησιων ] των ἐν κτησει ὀντων . βαλων ] τρωσας : ὁ γαρ ὀκνος |
: των γαρ ἡμιφωνων ἀναπληροι το ἐνδεον , ὁλοκληρους δε κατασκευαζει τους φθογγους , των δε ἀφωνων τρεπει τε και | ||
φιλοσοφιαν συλλογισμου : ὡσπερ γαρ ἐκεινος δια των ἀληθων ἀποδειξεων κατασκευαζει το ζητουμενον , οὑτω και οὑτος δια των πιθανων |
– – ] ? [ ] ˘ι – ] ? μυριαν [ φλογ ] ? ' ὀπων τε δοκτυποι ? | ||
και τα πραγματα ἐλαττω ἐστιν , ἀσχο - λιαν δε μυριαν και πονους , και πολλακις οὐδε χαρις οὐδ ' |
και πικροτηϲ ἐρυγαι ἀηδειϲ και βρομωδειϲ και πνευματοϲ δυϲωδια ὑπνοι μετεωροι και ἀηδειϲ ἐμπνευματωϲειϲ ϲτροφοι εἰλεοι : πληθωρικαϲ τε και | ||
τε και εὐχωλη πελεν ἀνδρων , ὀλλυντων τε και ὀλλυμενων μετεωροι : ἠγουν ἐν τῳ πελαγει ὀντες . ʃ ἀποροι |
' ἡμας ἐπιτελουνται χρονων . Ταυτα δε γενεσθαι τινες μεν γραφουσι κατα τον πρωτον ἐνιαυτον της Ῥωμυλου ἀρχης , Γναιος | ||
ἐκεινον φασιν αὐτοι γεγονοτες . εἰτ ' οὐ δικαιως προσπεπατταλευμενον γραφουσι τον Προμηθεα προς ταις πετραις και γινετ ' αὐτωι |
ʹ , λιθαργυρου λι . α , κηρου , πιτυϊνηϲ ἀνα # ζ ∠ ʹ , ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ # δ | ||
ἀποβασιν του πραγματος και την καταστασιν , [ ὡστ ' ἀνα βωμῳ θεας κοιταξατο : ] ὁπως τε ἐπι του |
. δερειν ] ἠγουν το σωμα ἐκδερειν . ἰτης ] ὁρμητικος . βδελυρος ] μιαρος , ⌈ αἰσχρος . περιτριμμα | ||
ἑρμηνευεται στρατηγικωτατος : διο και θουριον αὐτον εἰπεν . . ὁρμητικος προς πολεμον . . ἠπειρου πλακα ] της γης |
χρη δε και των λοιπων ἰσως καθ ' ὁσον ἐγχωρει μνησθηναι , ἐπισκοπουντας τα θ ' ὑπερ των ἀλλων καταπραχθεντα | ||
οὐκ ἀφισταμην . ἐνι δε μοι σου και σιγης ἑτερας μνησθηναι της μετα τον λογον : οὑ μισθον ἐσχηκως ἀργυρον |
εἰπειν δ ' ἐν τῳ δημῳ οὐκ ἐξην αὐτοις οὐδε βουλευσαι . Τουτων ἠσαν οὑτοι ἀτιμοι : αὑτη γαρ ἠν | ||
εἰς χρειαν της σης καταστησαι βοηθειας , ὁπως ἀφεις το βουλευσαι γνωμην ἐχῃ το κηδος συναψασθαι . θορυβου γαρ ἡκοντος |
: το ἐν τῃ Σαμῳ δηλονοτι . περιεσεσθαι : περιγενησεσθαι ἀπαλλαγεντας : ἀπαλλαγεντας ἀν και ἀπαλλαγησομενους ἐπερρωσαν : οἱ πεμφθεντες | ||
ἐν τῃ Σαμῳ δηλονοτι . περιεσεσθαι : περιγενησεσθαι ἀπαλλαγεντας : ἀπαλλαγεντας ἀν και ἀπαλλαγησομενους ἐπερρωσαν : οἱ πεμφθεντες πρεσβεις των |
τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
ἠγουν οἱ πολεμιοι ἰαπτουσι και πεμπουσιν ἐπι τοις πολιταις τοις ἀμφιβολοις , ἠτοι τοις παντοθεν παρα των πολεμιων βαλλομενοις , | ||
ἀφανιζειν αὐτην . Χρη σημεια τινα ἐν ταις διοδοις και ἀμφιβολοις παρα των προλαμβανοντων τιθεσθαι : και , εἰ μεν |
παλαι ἀφιγμενην ἐπι την ἐμην εὐνην . κεκομιστο δε αὐτῃ προσκεφαλαια μαλακα και στρωματα εἰσω κατεθεντο και χαμευνιον ἡμιν εὐτρεπες | ||
φυλλαδες , πτεριδες , ποαι , τυλεια , κνεφαλα , προσκεφαλαια ὡς Δημοσθενης και πολλοι . και ποτικρανον δ ' |
ἡδονη ἀγαθον . ἀλλα οὐδε τουτων τις ὁ αὐτος τῳ λαμβανοντι πασαν ἡδονην ὑπο τεχνης γενησεσθαι , παν το ὑπο | ||
εἰτα προϲπαϲϲειν ξηρῳ νιτρῳ ἠ μετα τρυγοϲ ὀξουϲ ἠ τῳ λαμβανοντι νιτρου ἀφρου # α , λιβανωτου , θειου ἀπυρου |
: τῳ ῥα πατηρ μεγαλῃσι πονησαμενος παλαμῃσι δωκεν ἐχειν πασαν τραφερην , πασαν δε και ὑγρην . σοι μεν γαρ | ||
λωβητον ὑπ ' ἀνδρασιν ἰχθυβολοισι . Πολλακι δ ' ἐς τραφερην ἀνανισσεται , ἐκ δε βολαων ἠελιου φολιδας περιδαιεται , |
πεδαις δεσμευων εἰς τας συνεργασιας ἐνεβαλλε , τους δε νομεις ἀποδεικνυων οὐτ ' ἐσθητας οὐτε τροφας ἐχορηγει τας ἁρμοττουσας . | ||
, ὁ δε διωκων ἀδικον αὐτο δια των ἐναντιων λογισμων ἀποδεικνυων . ἐν μεν γαρ ἀντιληψει λεγοντος του φευγοντος εἰ |
ἀρνογλωσσου τα φυλλα και μαλλον τα ξηρα , ἀρον , ἀσπαραγος μυακανθινος , ἀσταφις ἀγρια , ἀσφοδελου ἡ ῥιζα , | ||
φυεται πλη - σιον της ῥαμνου και αὐτης της ῥαμνου ἀσπαραγος , εἰτα και ὁ καρπος της πευκης , ὡς |
οὑτως ἐχοντων , ἐπειδη δεδεικται τοις φιλοσοφοις ἁπασιν ὁτι το ἀπροσδιοριστως τι λεγειν ἰσοδυναμει τῳ μετα προσδιορισμου μερικου οἱον του | ||
εἰδη διαιρουμενον πλειονα , εἰς τον κατ ' ἐξοχην και ἀπροσδιοριστως λεγομενον ποιητην , εἰς λυρικον * ποιητην * , |
εἰς το στρατοπεδον ἐπανελθοντος και την ὑποκρισιν ἐκφηναντος , οὐδε τουτ ' ἐδιδασκε τον Τερεντιον πανθ ' ὑπονοειν τα Ἀννιβου | ||
εἰμι . κἀν τι τυχῃ λεγων ὁ πλουταξ , πανυ τουτ ' ἐπαινω και καταπληττομαι δοκων τοισι λογοισι χαιρειν . |
ποτ ' ἐχει την της τεχνης δυναμιν . Και μαλα ἐρρωμενην , ὠ Σωκρατες , ἐν γε δη πληθους συνοδοις | ||
, και φθειρεται : ἀλλ ' ἐαν ἐπιστησῃς αὐτῳ ψυχην ἐρρωμενην , ἀμελει της νοσου , και ὑπερφρονει του κακου |
δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
πασης προτασεως μη λαμβανεσθαι , κατα δε τινων την ἀποδειξιν σαφεστεραν ποιειν , ἡ δε πτωσις διαφορους της κατασκευης τροπους | ||
προτερα . εἰπων ὁ Ἀριστοτελης τα εἰρημενα , ἑξης ποιειται σαφεστεραν την περι την συνεσιν ἐννοιαν , την ἐπιστημην λαμβανων |
γης στενης διοδος , ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος στενης θαλασσης τοπος , ἑκατερωθεν ὑπο γης περιεχομενος . ἱστοριογραφος | ||
. ῥᾳδιως δε ὀλιγοι πολλους ἐκωλυον : της γαρ ὁδου στενης οὐσης το μεν ἑτερον μερος ὑψιστον ὀρος σκεπει , |