και ἀνθρωπον συνεισηγαγον . τεταρτον διαφορον ὁτι διαφορα μεν διαφορᾳ μιγνυται προς εἰδους γενεσιν , οἱον το λογικον και το | ||
αὐτη μεν ἑτερωσε ῥιπτεται , τῳ δ ' ἐλαιῳ βουτυρον μιγνυται . χρη δε τουτου του κλυσμου πληθος μη ἐνιεναι |
το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
και κερασαι μετριως , ᾑ μαλιστα οὐδενος ἡττον των ἀλλων ἀποδεικνυται Λυσιας , ὁς γε οὐδεν τοις δια χειρος ἐχουσι | ||
κρινομενου : το μεν γαρ ἀποδεικνυσι , το τεκμηριον : ἀποδεικνυται δε το κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου |
χρη κωλυειν την ἐπι μερους , ὡν το κωλυειν αὐξεσθαι ἐνδεικνυται , ἠ το δι ' ὡν , ἐξ ἑτερων | ||
' οὐσιαν κατηγορουμενων προτερον , ὡς εἰρηται , ποιουμενος μνειαν ἐνδεικνυται ὁτι διαφορως δυνανται κατηγορεισθαι του ὑποκειμενου : ποτε μεν |
καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
και παθῃ δεινοτερον , διαπερασας προς το Τραγονησιον , το μοναδικον ἀμφιεννυται σχημα την κομην ἀποκειραμενος και οὑτως εἰσεσι προς | ||
Δουκα Ἀνδρονικον αὐτον συλλαβοντες την ἁλουργιδα αὐτον ἀποδυσαντες , το μοναδικον ἐπενδυουσι σχημα , και οὑτω του φρουριου ἐξαγαγοντες προς |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
μαλα περ ῥυποωντα καθηραι , ἐνθ ' αἱ γ ' ἡμιονους μεν ὑπεκπροελυσαν ἀπηνης . και τας μεν σευαν ποταμον | ||
ταυτην ἡμεραν . * οὐρηας δε δυωδεκατῃ ταλαεργους : τας ἡμιονους οἰκειουσι τῃ σεληνῃ : διο και τινες αὐτην φασιν |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
δ ' ἑλε παντας Ἀχαιους . θαυμαζεν δ ' ὁ γεραιος , ὁπως ἰδεν ὀφθαλμοισι : Τηλεμαχου δ ' ἑλε | ||
? ? [ ] ? ? ? [ ] ὁ γεραιος : μη βιαζου προς τον [ ] Φλακκον [ |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
, φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
παρακαταθηκας . Ἁς μεν τοινυν παρεσχετο συνθηκας ὡς κατα ταυτας μισθωσαμενος την τραπεζαν , αὑται εἰσιν , ὠ ἀνδρες δικασται | ||
ἑαυτου , πολεμου καταλαβοντος ἐξεπεμψε τις ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου μισθωσαμενος , ἀριστευσας ἐκεινος κατα τον νομον ἐλαβε την δωρεαν |
οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
. . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
σημαινει γαρ την πατριδα ἡ μητηρ . ὡσπερ οὐν ὁ μιγνυμενος κατα νομον Ἀφροδιτης παντος ἀρχει του σωματος της συνουσης | ||
μιχθεντες , μονιμον και διουρητικον ποιουσι τον οἰνον . ἑψητος μιγνυμενος οἰνῳ μονιμον αὐτον ποιει . κηρος ἐν τῃ πισσωσει |
οὐ γαρ με ληθεις , ἀλλα γιγνωσκω σαφως , καιπερ σκοτεινος , την γε σην αὐδην ὁμως . Ὠ δεινα | ||
των κεντρινων λεγει . Κιων : παραγενομενος . ἀϊδνης : σκοτεινος , μελας , ἀφανης . Βυθιοις : βυθοις . |
τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
βουλομεναι ὁ τι μη δουλειαν μεν ἀποδιδρασκειν , ἐλευθεριαν δε περιποιεισθαι ; διο κἀν ταις μαχαις ἡ λοχαγων και ταξιαρχων | ||
ἐγκρατεια , ἡν ἀσκητεον και διαπονητεον και σπουδαστεον μηχανῃ πασῃ περιποιεισθαι ὡς μεγιστον ἀγαθον και τελειοτατον ἰδιᾳ τε και κοινῃ |
το ὁμηρικον δευρο νυν ἠ τριποδος περιδωμεθα . εἰ μη τετραμετρον : προς το “ τετραμετρον ” ἀπηντησεν . το | ||
δ ' ἀναπαιστικον , ἀμφω διμετρα , ἠ το συμπαν τετραμετρον ἀναπαιστικον : και ἐπ ' ἀλλων δε μετρων ταὐτον |
, Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει γην πριασθαι . | ||
, Καρκινῳ , Ἀφροδιτης και Ἑρμου συμπαροντων ἠ μεσουρανουντων ἠ ἐπιθεωρουντων , ἀποντων των κακοποιων , συνοισει [ δε ] |
ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ὁ συγγραφευς ὡδε ἀποφαινεται : κηρυκια σιδηρα και χαλκα και κεραμον Τρωικον εἰναι τα ἐν τοις ἀδυτοις τοις ἐν Λαουϊνιῳ | ||
ἀρ ' ἀξεις πριαμενος Φαληρικας ἠ κεραμον . Ἀφυας εἰ κεραμον ; Ἀλλ ' ἐντ ' ἐκει : ἀλλ ' |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
ἀρρωστον ἐπι ὑψηλου τινος καθισματος : εἰτα κρεμασαντα ἐγκαρσιον ξυλον ἐντιθεναι την μασχαλην του καμνοντος ἐν αὐτῳ : εἰτα ὑποτιθεναι | ||
κατα νουμηνιαν γαρ ἐθος εἰχον ⌈ λιβανωτους [ λιβανωτον ] ἐντιθεναι τοις ἀγαλμασιν . τον Πυριλαμπους : μεμνηται τουτου και |
τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
κυρτον το ΑΔΓ , ὀψεις δε αἱ ΒΔ , ΒΓ ἀνακλωμεναι ἐπι τα Ε , Θ . δεδεικται , ὁτι | ||
το ΑΟΓ , ὀμμα δε το Β , ὀψεις δε ἀνακλωμεναι αἱ ΒΑ , ΒΓ ἐπι τα Δ , Ε |
ὡς φυλαξοντα τους ἀλλους . και παλιν ἐν τῳ της παραπρεσβειας , ἐπειδη δε ἡκεν ἡ ἐκκλησια , παρελθων Αἰσχινης | ||
ἐπιχωριοςεἰρησεται γαροὐδ ' ἐγγενης ἡμιν “ . και Δημοσθενης περι παραπρεσβειας ” που δε ἁλες ; που τραπεζαι ; . |
, ἐξ ἐπιτριτων πρωτων δυο και ἰαμβου . το βτερον προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐκ παιωνος βτερου ἀντι ἰωνικου και | ||
ἰαμβελεγος . το εʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το Ϛʹ προσοδιακον τριμετρον καταληκτικον . το ζʹ ὁμοιον τῳ τις σας |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
, ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
, μηκετ ' ἀργουσαν φλογα ἐν χερσι σωιζειν ἀλλα πυρ ἐνιεναι , ὡς ἀν κατασκαψαντες Ἰλιου πολιν στελλωμεθ ' οἰκαδ | ||
ἀκρατεστερῳ , κἀπειτα ἁλμῃ , και μετα ταυτα την Λημνιαν ἐνιεναι δι ' ἀρνογλωσσου χυλου : πινεσθω δε δι ' |
χωρησαι . ὡς δε ἐς Καλλισθενην ἡκεν ἡ προποσις , ἀναστηναι μεν Καλλισθενην και ἐκπιειν την φιαλην και προσελθοντα ἐθελειν | ||
παντοιως ἀνενεωσατο , εἰκονας τε και ἀνδριαντας ἐν πασαις πολεσιν ἀναστηναι ἐκελευσε , την τε Ῥωμην ἐπληρωσεν ἀνδριαντων και εἰκονων |
του ἀνισου κρατηθεισης . ὑπ ' ἀμφοτερων δε των πολεμων φθειρεται τα ἐπιγεια , προς μεν ἐχθρων δενδροτομιαις , δῃωσεσιν | ||
. δυστερπει φιλοτησιῳ : γαμῳ ἐρωτικῳ . ὀλλυτ ' : φθειρεται , δια την μιξιν ὀλλυται . Ὡς δ ' |
, ἐν ὀλιγῳ περ ἀπολαμφθεντες και κατα στομα . Ἐνθαυτα τριηκοντα νεας αἱρεουσι των βαρβαρων και τον Γοργου του Σαλαμινιων | ||
προς τα λεγομενα ὑποκρινασθαι ὡς ἑτοιμοι εἰσι Ἀργειοι ποιεειν ταυτα τριηκοντα ἐτεα εἰρηνην σπεισαμενοι Λακεδαιμονιοισι και ἡγεομενοι κατα το ἡμισυ |
των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
† και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
. Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
προς εὐφροσυνην τελειν το βλεπειν ἐξειναι προς νωτα θαλασσης και φερομενας ὁλκαδας και κελευσματων ἀκουειν , τουτο οὐ πλειους εὐφροσυνας | ||
, ὁθενπερ και την ἐκφυσιν ἐχουσιν , ἐπι την ἀκανθαν φερομενας . ἀφελοντι δ ' αὐτας ἀκριβως ἠδη καταφαινεται τα |
και Παρθυαιοι τετρακισχιλιοι . συμμαχοι δε εἱποντο βασιλεες και τετραρχαι Γαλατων των ἐν Ἀσιᾳ , πεζον τε ἀγοντες πολυν ἀλλον | ||
ἐπεστειλα σοι δι ' ἀνδρος και λεγειν δεινου και πρωτου Γαλατων και ἡμιν ἐπιτηδειου . συ δ ' ὁτι μεν |
θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
, εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
, ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
και σαφη κεκτημενους . Εὐαγοραν τον Σαλαμινιον και Κονωνα τον Ἀθηναιον φασιν ὁμογνωμονας εἰναι και φιλους . ὑμεις τοινυν ἐκεινους | ||
Ἀμεινιαδης Φιλημονος παρα τῳ Σιταλκῃ πειθουσι τον Σαδοκον τον γεγενημενον Ἀθηναιον , Σιταλκου υἱον , τους ἀνδρας ἐγχειρισαι σφισιν , |
δε θερμην κνισουται : εἰκοτως οὐν βλαβερον ἐστι και τοις πυρεττουσιν . πλειονος εἰ τις του μελιτος προσενεγκαιτο , προς | ||
ἐστι , και ἡττον διψωσιν οὑτοι , και οὐ μαλα πυρεττουσιν , εἰ μη μεγα εἰη το ἑλκος ἠ . |
ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
αὐτο μαρτυρησω το προδεδηλωμενον , ὁτι εἰς παντα ὁ Ἀγησιας παραπλησιος ἠν τῳ Ἀμφιαραῳ . ὠ Φιντις : Δωριεις λ | ||
τινες ὑπο της λεπτομερειας ἐξαπατωμενοι . ὁ δε καρπος αὐτου παραπλησιος ἐστι κατα την δυναμιν , ἀπολειπεται δε μακρῳ κατα |
ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
ἀγριαν συκην ἐξαιρειν χρη , και παντα τα την μελισσαν φθειροντα : ἀλλα μην και το μελι φαυλον ἐργαζονται ἀπο | ||
ἐχει . δει γαρ τον ἀνδρα χρησιμον πεφυκεναι μη παρθενους φθειροντα και μοιχωμενον , κλεπτοντα και σφαττοντα χρηματων χαριν . |
ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
προσφορᾳ : τα πλειστα δε των λοιπων ἀποδοκιμαστεον χωρις των ἐμφερειαν τινα ἐχοντων προς τα κατηριθμημενα . το δε δις | ||
ἐν τοις αὐτοις ὑπογραφεσθαι τυπωδεστερον | και την προς ἡγεμονιαν ἐμφερειαν . εἰτα ἐμε τον και προ της γενεσεως ἐτι |
συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
ὁν κρυπτον και ἀορατον σεβουσι Ῥωμαιοι , ἐς τον ἑαυτου θαλαμον μετηγαγε : και μη κινηθεν ἐξ οὑπερ ἠλθεν ἀπο | ||
ταυτα . Τεταρτος τοπος ἐστιν ἀπο του τα περι τον θαλαμον και πασταδας και θεους γαμηλιους ἐρειν , ὡς ὁταν |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
ἑλληνικου : ἠτοι ψυλλεον . κοριον ἠτοι κολιανδρον λεγομενον . κενταυριον το μεγα ἠτοι ῥεον βαρβαρικον . κενταυριον ἠ κεστρον | ||
χλωραϲ φυλλα ἠ γλαυκιαϲ ἠ κοπροϲ ἰβεωϲ ἠ λυκιον ἠ κενταυριον . ἀντι ἀϲφαλτου πιϲϲα ὑγρα Βρυττια . ἀντι ἀκονιτου |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |