| την καταληψιν , ἡνικα [ . ] νυξ μεν ἐην μεσση , λαμπρα δ ' ἐπετελλε σεληνη . μεσονυκτιος δε | ||
| . τον δ ' ἑτερον δηεις αἰει πεταλοισιν ἀγαυρον , μεσση δ ' ἐν κεφαλη δυεται πεδοεσσα μολοβρη , ῥιζα |
| δε τῳ ἐπιπεδῳ εὐθειαν . ποιειτω οὐν ἐν μεν τῃ ἐπιφανειᾳ της σφαιρας τον ΑΓΔ κυκλον , ἐν δε τῳ | ||
| πληθει μεν των ἀλλων μερων λειπομενον , τῃ δ ' ἐπιφανειᾳ παντων πρω - τευον . ἀλειτουργητοι γαρ ὀντες οἱ |
| Ἡρακλειαν : ἐξ Ἡρακλειας δε οὐτε πεζῃ οὐτε κατα θαλατταν ἀπορια : πολλα γαρ και πλοια ἐστιν ἐν Ἡρακλειᾳ . | ||
| πεισωσι τον ἐρωτωμενον ὁμολογησαι , ὁτι ὁ λιθος ὁρᾳ . ἀπορια γαρ ἐστιν ὁταν ἡ διανοια οὐ βουληται ἐμμενειν τῳ |
| ἑρμασμα και ἑρμασις το αὐτο δηλοι . ἠγκιστρευται : ἀγκιστροειδως συμπεφυκεν . ἠγκυροβολησε : κατηντησεν . ἡ μεταφορα ἀπο των | ||
| μεν ἐστιν φωτος ἀλλα πεπληρωμενος , το δ ' ὀνομαν συμπεφυκεν ἐκ του σχηματος τουτου . Μεθ ' ὡν κεραστης |
| ἐξαιθριασαντες προσεπλεξαν τῳ κηριῳ και θειῳ : και οὑτως ἐκπυρωσαντες τελειοτητι και συμμετροις πυριαις , τουτεστιν λειωσεσιν ἠ ὀπτησεσιν ἀνελομενοι | ||
| ἀλογως δ ' ἀν οὐτε ἀπορησειεν οὐτε ἀξιωσειεν : ἐν τελειοτητι μεν γαρ τινι το σπερμοφυειν και των ζωων ὁσων |
| . γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
| ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
| ἐγενοντο , ἐδεηθησαν αὐτου και τους ἀχρειους συνεκπεμψαι εἰς την Πελληνην . κἀκεινους μεν ἐκει κατελιπον , ἀγορασαντες δε και | ||
| οἱ νικωντες λευκης φυλλοις ἐστεφοντο . οἱ του Πρωτεσιλαου εἰς Πελληνην ἀπερριφησαν πλησιον πεδιου Καναστρου Φιλοκτητης δε ἐξωσθη εἰς Ἰταλιαν |
| τε και αἰτιας και των ἀρχων ὁ θεος ἐξηγειται , σπουδαστεον ἐν τουτῳ μαλιστα ἐκεινην την ἐπιστημην κτησασθαι , δι | ||
| εἰ δε ἐν τουτῳ μαλιστα ἐστιν ἡ ὀντως εὐδαιμονια , σπουδαστεον περι αὐτην , εἰπερ ὀντως βουλομεθα μακαριοι εἰναι . |
| τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
| ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
| ὡς τον Φαιδρον λεγειν ” Τον λογον δε σου παλαι θαυμασας ἐχω , ὁσῳ καλλιω του προτερου ἀπειργασω , ὡστε | ||
| ἁπαντας ὁσοις ἐγω ἐνετυχον πεπαιδευσαι , και δη και τουτο θαυμασας ἐχω , το περι την των καλων και δοκιμων |
| και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | ||
| μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . |
| ἁπαλωτεροι γινεσθαι κατακρυπτομενοι τῳ κονιορτῳ δι ' ὁ και Μεγαρεις κρυπτουσι . Θαυμαζεται δ ' εἰ ξηρος ὠν τρεφει : | ||
| ὁτι , ὡς αἱ θινες ἀλλαι ἐπ ' ἀλλαις ἐπιφορουμεναι κρυπτουσι τας προτερας , οὑτως ἐν τῳ βιῳ τα προτερα |
| διοριζεται λεγων ὁτι Ἐν πολεμῳ , ἀγορῃ δε τ ' ἀμεινονες εἰσι και ἀλλοι . ἐχων οὐν ἐνεχυρον ὁ Ὀδυσσευς | ||
| ' ἐπισταμενος σαφα εἰπειν : ἡμεις τοι πατερων μεγ ' ἀμεινονες εὐχομεθ ' εἰναι : ἡμεις και Θηβης ἑδος εἱλομεν |
| παρα την ὀπα . Τους ἐν λογοις οὐν αὐτην τετιμηκοτας ἀπαγγελλουσι , τῃ δε Οὐρανιᾳ τους ἀστρονομησαντας : δια γαρ | ||
| ἠ ἐπι της δημοκρατιας . εἰ οὐν οὑτοι ἀληθη ταυτα ἀπαγγελλουσι και τα ὑμετερα οὑτως ὡς φασιν ἐχει , πολλη |
| ᾐδεσαν οὐν , φησιν , ὁτι ἐν τῳ προς τους Φοινικας πολεμῳ ἐκεινη ἡ θεος , δηλονοτι ἡ Αἰδως , | ||
| Μακεδονας ὑπερεβαλλε , τῃ δε καθαρειοτητι Κυ - πριους και Φοινικας : ῥασματα τε μυρων ἐπιπτεν ἐπι την γην , |
| ἐπιστημην προσειπε , τα δε μαθηματα οὐτε δοξαν δια το ἐναργεστερα εἰναι των αἰσθητων , οὐτε ἐπιστημην δια το ἀμυδροτερα | ||
| λαβειν τους εἰσιοντας προς τους θεους , νομισαντες μαλλον ἐκεινα ἐναργεστερα εἰναι της θεας του θεου , ᾡ ἑορταζειν προσηκει |
| τους νομους . Ἐχ ' ἡσυχῃ , ὠ Ἱππια : κινδυνευομεν γαρ τοι , ἐν τῃ αὐτῃ ἐμπεπτωκοτες ἀποριᾳ περι | ||
| Κλεινιας . Και ἐγω ἀναμνησθεις εἰπον ὁτι Ναι μα Δια κινδυνευομεν γε το μεγιστον των ἀγαθων παραλιπειν . Τι τουτο |
| των ὁλων ἀρχην , περι ἡς οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας | ||
| . . . τουτους οἱ μεν θαλασσης παιδας φασι , Παρμενιδης δ ' ἐκ των Ἀκταιωνος κυνων γενεσθαι μεταμορφωθεντων ὑπο |
| του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | ||
| ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου |
| . ὡστε παλιν δια του περιττου ἀριθμου συμβολικως το εἰδος ἐδηλουν . αὐθις δε αἰσθητως ἐδηλουν δια μεν της δυαδος | ||
| ὀνομα οὐδεν πλεον εἰπειν ἠ τοὐνομα : τους τε ἀφιεντας ἐδηλουν οἱτινες εἰεν και τα γραμματα τα νεωστι ἡκοντα : |
| ἐν Ἱμερᾳ στρατηγος συνεβουλευσε τοις ναυαρχοις την ταχιστην ἐκπλειν εἰς Συρακουσας , ἱνα μη συμβῃ κατα κρατος ἁλωναι την πολιν | ||
| τῳ Διονυσιῳ , και τους ἀριστους των στρατιωτων ἀπεσταλκοτες εἰς Συρακουσας , ἠναγκασθησαν διατηρησαι την προς Διονυσιον συμμαχιαν , καιπερ |
| δε ἑλκωδηϲ ἐῃ , κομμι και ἀμυλον δευθεντα ῥοδων ἠ φοινικων ἀφεψηματι , και πτιϲανηϲ ἠ τραγου χυλοϲ . ἐπι | ||
| περι τον τοπον , ὁς τας τε δη βαλανους των φοινικων τας ὀνομαστας και τον ὀπον φερει , λιμνην εἰναι |
| τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | ||
| παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , |
| ἐκαθημεθα δε ἐν τῃ στοᾳ . και ἀποβλεφθηναι ἐπι του θαυμασθηναι Αἰσχινης εἰπεν ὁ Σωκρατικος . γλωττας δε τας των | ||
| . ῥηθεντων δε τουτων των ἐπων , οὑτω σφοδρως φασι θαυμασθηναι τους στιχους ὑπο των Ἑλληνων ὡστε χρυσους αὐτους προσαγορευθηναι |
| ' Ἀριστοφανει , . τι δητ ' ἐκεινον τον Θαλην θαυμαζομεν ; ἡνικα δε βαρυνεται , δια του τος κλινεται | ||
| πεπηρωνται , ἡς βαθυ σκοτος ἀφροσυνη κατεχεεν . εἰτα νυν θαυμαζομεν , εἰ Σωκρατης και ὁ δεινα ἠ ὁ δεινα |
| καμνοντοϲ δε εὐφορια μεγιϲτον και αὐτη ϲημειον . εὐαλωτοι τοιϲ τοιουτοιϲ πυρετοιϲ εἰϲιν , ἐφ ' ὡν αἱ ἀπορροιαι του | ||
| διαθεϲιν και αἰϲθηϲιν ἐπιφερει , και τοτε μαλιϲτα ἐπιτεινεται τοιϲ τοιουτοιϲ , ἐπειδαν κινειϲθαι προελωνται . ϲκεπτεον δε ἐπι τουτων |
| και ὑπαρχει ἐν κεντρῳ οἰκειῳ . Ἡ Ἀφροδιτῃ περιποιειται τῳ γεννωμενῳ ἡδονην ἐν τῳ μοριῳ , οὑ κυριευει το ζῳδιον | ||
| κατα δυο και πλειους ἐσχηματισμενων ἀστερων ἡμιθανες τι συντεχθησεται τῳ γεννωμενῳ ἠ σαρκωμα τι ἀτελες , ὁπερ ἐπικυημα καλουσιν , |
| , ἐχειν δε οἰκιας καλας και τα ἀλλα παντα θαυμαστως κατεσκευασμενα : και γαρ αὐ τα των τεχνων ἐργα δωρα | ||
| παντοδαπα φιλοτεχνως τοις τε χρωμασι και τοις των τυπων ἀπομιμημασι κατεσκευασμενα : το δ ' ὁλον ἐπεποιητο κυνηγιον παντοιων θηριων |
| ἠε και ἐργῳ . πολλακι γαρ σεο πατρος ἐνι μεγαροισιν ἀκουσα εὐχομενης ὁτ ' ἐφησθα κελαινεφεϊ Κρονιωνι οἰη ἐν ἀθανατοισιν | ||
| ἰσθι ὁτι οὐκ ἠθελεν ψευδει συγκαταθεσθαι : πασα γαρ ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας , ὡς λεγει Πλατων : ἀλλα |
| θαυμαστως ποιει προς πτερνων ῥαγαδας , ἐπι δ ' ἑλκων φυλασσου : δυσωδες γαρ ἀποτελειται . Ἡ δια χυλου . | ||
| βαλῃ . ἠ τῳ νεον θακουντι παγκρατεις ἑδρας ; τουτου φυλασσου μη ποτ ' ἀχθεσθῃ κεαρ . ἡ ση , |
| ἑτερον τι ῥημα : μονης δε νυν της καθολου καταφασεως μνημονευσας της ἀοριστον ἐχουσης τον ὑποκειμενον και το ὑγιαινειν κατ | ||
| τα παντα παραγονται . Εἰπων δυσιν αἰτιαις αὐτον κεχρησθαι και μνημονευσας της κατα το εἰδος αἰτιας και δειξας πως ταυτην |
| τηι μητρι Κλεοπατραι τηι Ἐρεχθεως . . . : και Δημητριος δ ' ὁ Πολιορκητης φιλογελως ἠν , ὡς ἱστορει | ||
| ἐχοντα ἀποδημησαι , τουτο κἀκεινων δολιως ὑποπτευσαντων : ὁ δε Δημητριος ὑπερ ἑκατον ταλαντα φησιν εἰναι αὐτωι το μερος , |
| : σκληρον γαρ ἐστι το κεντρον , το προς την ἀφροδιτην αἰδοιον , οἱονει ὀστουν οὐχ ὑπεικον , οὐδε καμπτομενον | ||
| δηλοι , πενητι δε καματον . Βαλανος ἁλλομενος δουλῳ εἰς ἀφροδιτην ἐλθειν δηλοι . Ἀκρωμος ἁλλομενος ἡδονην τινα πιστευεται σημαινειν |
| νου ἠ τις ἐπιτευξις ἠν ἡ ἀληθης μαντεια , ἠ σφοδροτης και ἐπιτασις ἐνεργειας ἠ παθους ἠ ὀξυτης και φορα | ||
| ' ἀνοια μανιας , ὁ δε λογος φρονουντος , ἡ σφοδροτης δε θηρος , ὁ δε πονος ἀδαμαντος , ἡ |
| οὐδε την ῥητορικην ὑποληπτεον ἐχειν τεχνικην ὑποστασιν , ἐπι τοιουτοις παραγγελμασι σαλευουσαν . ἀμελει γε τοι και οἱ περι Κριτολαον | ||
| μεντοι μη παυσηται πλεοναζων , ἀπειθῃ δε και τοις σοις παραγγελμασι και τοις ἐμοις λογοις , μη ἀγνοησῃς ὁτι και |
| εἰ τις ἀπειρῳ των ἰατρικων τουτο εἰπεν , οὐκ ἀν κατεγελα του λεγοντος ; τι οὐν θαυμαστον εἰ και ἐν | ||
| ἐν ὀψει της σεληνης αὐτας ἀναλαβοι . οὑτω γαρ μου κατεγελα : ᾐτησα γαρ φαρμακον παρ ' αὐτης ὡς Θετταλης |
| ἐκ της ἐν Φεραις τυραννιδος : συστησαμενοι δε δυναμιν ἀξιομαχον κατεστρατοπεδευσαν περι Μαντινειαν . μετα δε ταυτα ἐπι πολιν Ὀρνεας | ||
| περι Ἀγαθοκλεα και βραχυ διαχωρισαντες ἀπ ' ἀλληλων την δυναμιν κατεστρατοπεδευσαν . εἰθ ' οἱ μεν Καρχηδονιοι πυθομενοι την τουτων |
| χωριον Βαδυ ὀνομαζουσι και ποταμον τον ῥεοντα ἐνταυθα ὑδωρ Βαδυ ἐπιχωριῳ φωνῃ . Φυλεως δε , ὡς τα ἐν τῃ | ||
| : ὡςτε εἰ μη δυναστειᾳ μαλλον ἠ ἰσονομιᾳ ἐχρωντο τῳ ἐπιχωριῳ οἱ Θεσσαλοι : και γαρ ἐνταυθα οὐδετερον πεποιηκεν το |
| εὐθυδικιαν το ῥητον ἐξεβαλλεν ἠ κρινεσθαι ἐπι τοισδε ἐλεγον , παραγραφη ἀν ἠν : τουτο γαρ παραγραφης ἰδιον το δια | ||
| , πως δυναται ἡ μεταληψις παραγραφη λεγεσθαι : ὁτι γαρ παραγραφη και αὑτη κεκληται , δηλον ἀφ ' ὡν Ἑρμογενης |
| ὁ Φαυλλος δρομευς ἀριστος Ὀλυμπιονικης , ὁπλιτοδρομος περιωνυμος , ὁν ἐκαλουν ὁδομετρον : ἠν δε και πενταθλος . ἐφ ' | ||
| διο και μεχρι των Δημοκριτου χρονων πολλοι τας ἐκλειψεις καθαιρεσεις ἐκαλουν . Σωσιφανης ἐν Μελεαγρῳ : μαγοις ἐπῳδαις πασα Θεσσαλις |
| ἑκαθεν τε βαλειν σχεδοθεν τε δαμασσαι : ἀμφω δ ' ἀσφαλεως γαιης ἐπι θηρ τε και ἀνηρ μαρνανται , σκυλακες | ||
| . Και δ ' ἀν που γερανοι μαλακης προπαροιθε γαληνης ἀσφαλεως τανυσαιεν ἑνα δρομον ἠλιθα πασαι , οὐδε παλιρροθιοι κεν |
| μηδεμιαν ἐχοντα διαφοραν . Τοδε δ ' ἀν τις ἰσως ἀπορησειεν προς αὐτον τον πρωτον οὐρανον ἀναφερων , ποτερον ἡ | ||
| λαμπρου φωτιζεσθαι . περι δε των ἀστερων ὁρωμενων ἐν νυκτι ἀπορησειεν ἀν τις : εἰ γαρ αἰτια του μη ἐν |
| ταξιαρχος οὐ λοχαγος οὐχ ἱππευς οὐ τοξοτης , ἀλλ ' ἀπεχρησεν οἱ και ὁ εἱς ὁπλιτης οὑτος πληρωσαι την της | ||
| βασιλειαν μεγαλην οὐδαμου μαχης ἐδεηθη και φονων , ἀλλ ' ἀπεχρησεν ἡ φρονησις και το ποθεισθαι τον ἀρχοντα . μεγιστη |
| παιομεθα ὑπο του καταρατου ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πολει . Τι ἀγανακτεις , ὠγαθε ; μων παρακεκρουσμαι σε ; και μην | ||
| ὁ κηπουρος λεγει ” ναι . “ Αἰσωπος λεγει ” ἀγανακτεις οὐν ἀκουων κακοπαθος , εἰ κηπουρος εἰ ; [ |
| ; δια ταυτας ὡς ἀχρηστον ταυτην παραδραμουμεθα και οὐδεποτε ὁλως παραληψομεθα , ἠ χρη ἀντιθεσθαι ταυταις παρατηρησεις τινας , δι | ||
| παντα βοηθηματα συν ποσῳ μεγεθει νοειται , παντα τα βοηθηματα παραληψομεθα και ἀδιαφορησομεν , ὁπερ ἐστιν ἀλογωτατον . εἰ δε |
| κατα την Κεω φησι . ποντιους δε αὐτους ἐφη ὡς νησιωτας . το δε ἑξης : και τον ἀτμητον τας | ||
| δε αὐτων Νικιας ὁ Νικηρατου . τους γαρ Μηλιους ὀντας νησιωτας και οὐκ ἐθελοντας ὑπακουειν οὐδε ἐς το αὑτων ξυμμαχικον |
| Της ἐπιμελειας παντα δουλα γιγνεται . Τα μικρα κερδη μειζονας βλαβας φερει . Το κερδος ἡγου κερδος , ἀν δικαιον | ||
| χορον , ὁπως το στασιμον ᾀσῃ . γεγραπται δε και βλαβας ἀντι του τυχας . . παροντα ] τα νυν |
| δυναμεως ἀπηρεν εἰς την Ἀσιαν . Ὡς Καρχηδονιοι μεγαλαις δυναμεσιν ἐστρατευσαν εἰς την Σικελιαν . Ὡς Γελων καταστρατηγησας τους βαρβαρους | ||
| μερων ἀνθρωποι το γενος ἀσημοι , καταθαρσησαντες ἐπι την χωραν ἐστρατευσαν , και ῥᾳδιως ἀμαχητι ταυτην κατα κρατος εἱλον . |
| τοις νοημασι και τοις λογοις χρησαμενος . Συγκαταθεμενου οὐν του Φαιδρου , λεγει ὁ Σωκρατης τον δευτερον λογον , εἰς | ||
| ὡς φησι Φαιδρος , οὐχ ὁμοιον ἐστι τῃ θρυψει του Φαιδρου : ὁ μεν γαρ Φαιδρος τῳ ὀντι ἐσχηματιζετο ἁτε |
| ἡπερ συνεφερεν αὐτῳ , τυχοι . Οὐκουν ἡ μεν προτερα πρεσβεια τον καιρον τουτον εἰχεν , ἡ δ ' ὑστερα | ||
| δε βοηθεια ἠ κτησις εὐνοιας ἠ δοξης ; τις δε πρεσβεια , τις διακονια δι ' ἡν ἡ πολις ἐντιμοτερα |
| περι τουτων φαντασιας ἁπασας ἀλλαξαμενος και οἱον ἀλλος πανταπασι γενομενος πιστευσας ἑαυτῳ , ὁτι μηδεν ποτε κακον ἑξει : οὑτω | ||
| πρωτον ταυτα ἀπραγμονως ἀποδεξῃ μη ἐξετασας εἰ δυνατον , ἀλλα πιστευσας , εὐθυς ἀκολουθως ἀν ἐπαγοι τα λοιπα , ὡς |
| μυριας ὁσας ἀγελας ἐγχειρισας αὐτοις . Ὁ δε νεανιας τοσαυτῃ πιστεως ἐχρησατο ὑπερβολῃ , ὡστε των καιρων και των πραγματων | ||
| μεμερισμενους συνελθειν εἰς ταυτον ὑπερ της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως και μιαν ἐξ ἁπασων πολιν οἰκησαι , ὑμας δε |
| βαθος το συμπληρωμα γινεσθαι , και ἀλλοι δε τροποι τινες γεννητικοι των τοιουτων φυσεων εἰσιν . οὐθεν γαρ τουτων ἀντιμαρτυρειται | ||
| οἱ δε θερμοι δυϲπεπτοι τε και δυϲυποβιβαϲτοι και ὠμου χυμου γεννητικοι . ἡ δε τηλιϲ θερμαινει τε και προτρεπει γαϲτερα |
| ἀττικως , οἱ γαρ Ἀττικοι τας αὐτας ἐχουσιν ὀρθας και κλητικας , οἱον ὁ Αἰας ὠ Αἰας , ὁ κοχλιας | ||
| Ποσειδον : εἰρηκαμεν δε , πως οἱ Αἰολεις ποιουσι τας κλητικας , ἡνικα περι του πατερ και των ἀλλων διελαμβανομεν |
| ποτε μετα Γλαυκωνος συν ναυσιν εἰκοσι Κερκυραιοις βοηθησων διαφερομενοις προς Κορινθιους . μετα δε ταυτα αἰτιαθεις ἀσεβειν ὡς και αὐτος | ||
| αἰσθομενοι τον θρουν τουτον ἐν τῃ Πελοποννησῳ καθεστωτα και τους Κορινθιους διδασκαλους τε γενομενους και αὐτους μελλοντας σπεισεσθαι προς το |
| , των νομων παραγραψασθαι περι ὡν ἀν τις ἀφεις και ἀπαλλαξας παλιν δικαζηται , γεγενημενων ἀμφοτερων τουτων τῳ πατρι προς | ||
| ἑτερα : Θηβαιους νυν ὑπαγει την Βοιωτιαν αὐτοις παραδους και ἀπαλλαξας πολεμου πολλου και χαλεπου : ὡστε καρπωσαμενοι τιν ' |
| κωνειον πιειν ἠ προδοντα την ναυν ὁτι ταχιστα των κακων ἀπαλλαγηναι : ἐπι ζημιας κεινται και προστιμηματος . Ὁ Κρης | ||
| προφασει μεν ἀλλοτε ἀλλῃ , το δε δη ἀληθες οὐτε ἀπαλλαγηναι της Καλλιροης δυναμενος οὐτε ἐπαγεσθαι θελων αὐτην : ἐμελλε |
| ἑτερον εἰναι Κορισκου , και τῳ Κορισκῳ το ἑτερον εἰναι Κορισκου ὑπαρξει . δυναται το ὁ δε Κορισκος ἑτερος ἀνθρωπου | ||
| φερε εἰπειν κρατουντα λυραν , και εὐθυς ἀνεμνησθην της του Κορισκου λυρας , εἰτα Κορισκου . παλιν ἠκουσα του ᾀδοντος |
| ἀξιον : οὑ γε οὐδεν ἐστι βαρυτερον οὐδε ὀφειλομενον ἐπι πλειονι τοκῳ χαριτος . και τουτο ἐστι το ‚ ἀναισχυντον | ||
| ἐν ἀνισοις χρονοις ἐξαλλασσουσι το φανερον ἡμισφαιριον , και ἐν πλειονι μεν ἡ ἐγγιον της συναφης του θερινου τροπικου της |
| ἐτι μετεωρος τυγχανουσα , παλιν προσεπιδιισταται και τοτε την ὀφειλομενην ἀπολαβουσα συστολην , ὁμοιως ἐξερεθιζει την ἁφην διπλην ἐν τῃ | ||
| συμβολικως τελειοτητος τι οἰκειον μετρον δηλουσιν , ὁ το προσηκον ἀπολαβουσα ἡ ψυχη και την ἑαυτης σχουσα τελειοτητα ἀποκαθισταται . |
| βιον . εἰς μελιπηκτα και τραγηματ ' ἐξωκειλεν , ἐπιδορπισματων εὑρουσα πληθος , παντοδαπας θηρωμενη . ἁπαντ ' ἀφανιζει γηρας | ||
| : Ἡ Ἑστια θυγατηρ ἠν Κρονου , καταρχας την οἰκιαν εὑρουσα , ἡν ἐντος των οἰκων ἐγραφον , ἱνα τουτους |
| , ἐντανυσας ἑλικος καρτερα νευρα βοος . Δερμα και ὀργυιαια κερα βοος ἐκ βασιληος Ἀμφιτρυωνιαδᾳ κειμεθ ' ἀνα προπυλον τεσσαρακαιδεκαδωρα | ||
| φλεξον μενος , κρατηρα τ ' αἰρου και τον ἡδιστον κερα . Οὐτ ' ἀλφιτοισι χαιρομεν : πληρης γαρ ἀρτων |
| . ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
| Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
| μαλλον παρ ' Αἰγυπτιων και Ἑλληνων οὑτοι οἱ θεμενοι τῳ Ἀμφιτρυωνος γονῳ τοὐνομα Ἡρακλεα , πολλα μοι και ἀλλα τεκμηρια | ||
| ἀρετην ἠξιωθη της αὐτης τῳ θεῳ προσηγοριας ὁ Ἀλκμηνης και Ἀμφιτρυωνος υἱος , ὡστε δυσδιακριτα γεγονεναι τα του θεου ἰδια |
| , σφισι δε ἀσμενοις ἀντι χρυσου γενεσθαι το σκηπτρον . κομισθηναι δε αὐτο ἐς την Φωκιδα ὑπο Ἠλεκτρας της Ἀγαμεμνονος | ||
| ὁσῳ παρα μεν ἐκεινων βουλομενων ἀπολυσαι ἐστι και ἀλλοθεν εὐπορησαντι κομισθηναι , ἐπι δε τοις ἐχθροις γενομενον οὐ δυνατον : |
| συλλαβων ἐξετεμεν , ὡς μεν τινες ἐφασαν , ὁτι ἡ παλλακη αὐτου ἐπῃνεσεν αὐτον ὡς καλος εἰη και ἐμακαρισε την | ||
| θρομβους ] πωρους χλοεραι ] αἱ χλωραι Μινθη δε Ἁιδου παλλακη οὑτω καλουμενη , ἡν διεσπαραξεν ἡ Περσεφονη , ἐφ |
| τυχοις , εὐχης ἀν ἐφιχθαι δοξαις , ταυθ ' ἡμιν ὀνειδιζεις ; και ὡν χαριν ἀν τοις θεοις ἐχοις , | ||
| Θηβων θαυμαζεις , ἐμε δε εἰ μη εἰμι πολιτης , ὀνειδιζεις ; και Ἡρακλεα μεν ὡς ἀριστον ἀνδρα γεγονοτα ἐπαινουμεν |
| τα ἱερα „ . ” ποια ; ” εἰπεν ὁ Αἰγυπτιος „ ὁρω γαρ οὐδεν ἐνθαδε . „ ὁ δε | ||
| πολυμαθιας . , . . Παμπρεπιος ἠν δε ὁ Παμπρεπιος Αἰγυπτιος . ποιητικος δε ὠν και προς ποιησιν εὐφυης ἀφικετο |
| καθευδουσαι και ἀνυποδητοι βαδιζουσαι και μονον οὐ πατουσαι τους προειρημενους σκορπιους εἰτα μεντοι ἀπαθεις διαμενουσι . σεβουσι δε ἀρα οἱ | ||
| ἐστι και φυκοφαγος . ἐν δε πεμπτῳ ζῳων μοριων Ἀριστοτελης σκορπιους και σκορπιδας ἐν διαφοροις τοποις ὀνομαζει . ἀδηλον δε |
| οθ Τριταιου ἀκριβουϲ ἐκτεταμενου και διπλου διαγνωϲιϲ π Τριταιου ἀκριβουϲ θεραπεια πα Τριταιων νοθων θεραπεια πβ Περι ἡμιτριταιου πγ Τεταρταιου | ||
| ἀλλα θαρρει μοι , φιλτατε : ῥᾳων γαρ ἡ τουτου θεραπεια : ῥοδα γαρ μονα εἰ φαγοις , ἀποδυσῃ μεν |
| ἀλλων , περι δε τας νεφελας ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον | ||
| ἡ ἐγγινομενη τῃ ψυχῃ , ἀποδειξις δε ἡ ὑπο την συλλογιστικην ἐπιστημην και ἡ ὁδος ἡ οὑτω γινομενη . Εἰ |
| ἐκπερισπα , ἀποκαταστησον . Αὑται σοι παρα του τακτικου καθηγησεις ἐλεχθησαν , σωτηριαν τοις χρωμενοις αὐταις ποριζουσαι και τοις ἐναντιοις | ||
| Ἀθηναις και οἱ πενητες τα των ἀλουντων ἀλευρα διηρπαζον : ἐλεχθησαν οὐν οἱ τους ἀλουντας τηρουντες και ἁρπαζοντες ἀλιτηριοι . |
| ἱκετας μεγιστον γιγνεται ἁμαρτημα ἑκαστοις : μεθ ' οὑ γαρ ἱκετευσας μαρτυρος ὁ ἱκετης θεου ἐτυχεν ὁμολογιων , φυλαξ διαφερων | ||
| , φρουρειν τοις οἰκεταις παρακελευσαμενος : ἑωθεν δε εἰσερχεται πολλα ἱκετευσας . και παρελθων ἐπι πολυ μεν ἐζητει τον Ἀντιφιλον |
| „ Πλεθρον . ἑκτον μερος σταδιου . Πλημμελεια . πολλη ἀμελεια . Πλημμελειν , το ἀτακτειν και ὑβριζειν και ῥᾳθυμειν | ||
| ἐρων , ἡ του τοιουτου ἀπληστια και ἡ των ἀλλων ἀμελεια και ταυτην την πολιτειαν μεθιστησιν τε και παρασκευαζει τυραννιδος |
| καταταϲεωϲ του κωλου γινομενηϲ κατ ' ἀλληλων φερομεν τα του καταγματοϲ περατα . εἰ δε μη δυνηθειημεν τουτο πραξαι , | ||
| το καταγμα , την ἀρχην του ἐπιδεϲμου χρη κατα του καταγματοϲ ἐπιβαλλεϲθαι , ἐπην δε διϲ ἠ τριϲ ἐπιδηϲῃϲ , |
| κατα ἀλκην σωματος και θυμου τραχυτητα φλογοειδης ἠν , δευτεραγωνιστης τυγχανων Βαυδωνος . ἀλλως τε ἠν και προς σωφροσυνην πεπηγως | ||
| ἀρχας των Ἰχθυων , ὁπου κατα το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανων ὁ της Ἀφροδιτης ἀστηρ βορειοτερος ἐστιν του δια μεσων |
| προς ἀντιδιαστολην των ἀρσενικων ὀνοματων : και εἰ μεν ὠσι καθαρα , ἠ ἐχει προ του α το ρ , | ||
| δυσχερες περιφερων , ἀλλ ' ἐστω πασα περι σου διηγησις καθαρα του χειρονος . εἰ ἡξεις ὡς ἡμας θεου διδοντος |
| βʹ : ὀρτυγος ταριχηρου της σαρκος δραχ . βʹ : ὀποπανακος δραχ . αʹ . ἀναλαμβανε τριψας γλοιῳ , και | ||
| λιβανου , ἀνα οὐγγιας η . κηρου οὐγγιας δ . ὀποπανακος , χαλβανης , ἰου , ἀνα οὐγγιαν μιαν , |
| . ἁμα δε και δια το ὀξεις οἱ μελαγχολικοι εἰναι σφοδροτερα ἐχουσι τα παθη : το δε ὑπο μειζονος ἡττηθηναι | ||
| παρ ' ὑμιν οὐκ οὐσα οὐκ ἠν ἀρετη , ἀλλα σφοδροτερα κακα ἀπελαυνουσα ὑμων ; ποια ἀττα ; εἰπεν . |
| την δυαδα , καλως ἐλαμβανετο ὁ Ἀριστοτελης : νυν δε συμβολικως λεγουσι την δυαδα ἀρχην των μεριστων παντων , ἐπειδη | ||
| εἰρηται ἐν τῃ Περι ψυχης πραγματειᾳ . παλιν ἡ εὐθεια συμβολικως λαμβανεται εἰς την ψυχην , δια το ποθεν ποι |
| των Νομαδων των καλουμενων Ἀρεακιδων ἐς φιλιαν ὑπηγετο . και τετρακισχιλιους ἱππεας αὐτομολους αὐτῳ προσφυγοντας , οἱ Συφακος ὀντες τοτε | ||
| φιλων Ἀθηναιον , δους δ ' αὐτῳ πεζους μεν εὐζωνους τετρακισχιλιους , ἱππεις δε τους ἐπιτηδειους εἰς δρομον ἑξακοσιους συνεταξεν |
| Ἐρινυες ] : εἰσι δε θεων ὑπηρεται και ἀνθρωπους [ κολαζουσι ] ? ? ? : ὁσαι δε εἰσιν ὁπωσπερ | ||
| ἐπληξεν , οὐκ ἐξετασας ἀλλ ' ἀμελησας εἰδεναι , ἠδη κολαζουσι τον τοιουτον ὡς ἐξον αὐτῳ γνωναι ὁς ἠν παρεστως |
| Ἀπολλον , ἐν τῃ ἐξοχωτατῃ Πυθωνι τον σον οἰκον θαυμαστον κατεσκευασαν . Ἀπολλον , οἱ τεον τε δομον : οἱ | ||
| πασαν την δεκατην , εὐωχιας ποιων συνεχεις και πολυδαπανους . κατεσκευασαν δε και Ῥωμαιοι τουτῳ τῳ θεῳ παρα τον Τιβεριν |
| ἀχρι νυν παρα ποταμους βοωσι και λιμνας . Ἡνικα Ῥεα φοβουμενη Κρονον κατεκρυψεν ἐν τῳ κευθμωνι της Κρητης τον Δια | ||
| φαυλοτεροις μειζω και διατελει δη τουτο ποι - ουσα καθαπερ φοβουμενη μη της ἰσχυος αὑτης ἐπιλαθωμεθα . ἐγω δε ὁτι |
| δια κατηγορικου συλλογισμου . κἀν το συνεχες δε δεηται δειξεως συλλογιστικης , κἀκεινο δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου : εἰ γαρ | ||
| δι ' ἀκριβειας ἐν τοις ἑπομενοις ῥηθησεται οὐ περι της συλλογιστικης της κοινης ἁπλως εἰπεν , ἀλλα περι της διαλεκτικης |
| προ τροφης ἐλουσαμεν και σφοδρα ὠφελησαμεν : τελεωτερας δε παρακμης φανεισης , και οἰνον δοτεον εἰς διορθωσιν πασης της διαθεσεως | ||
| , και μαλιστ ' ἐν ταις ἀρχαις . πεψεως δε φανεισης οὐδεν βλαψεις , εἰ και θερμαινουσῃ χρησῃ ἐμπλαστρῳ , |
| τις ἐξηγγειλε μοι , προς ὁν οὑτοσι ἐλαλησε , των τουτωι συνεργων , ἁμα τινα κοσμον συνευρειν αὐτον : ἐπι | ||
| ἐσται ἡ νυξ ὡρων θʹ , ἡτις ἐλαχιστη ἐστιν ἐν τουτωι τωι κλιματι . . ὁ δε χειμερινος τροπικος κειται |
| και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
| την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
| μοναδων σπ ἰσοι ἀριθμῳ ἑνι . . Διχως γινεται ἡ ἀφαιρεσις κατα τε μοναδα και ἀριθμον . Και γαρ προτερον | ||
| του η ὁ β και ὁ δ . Ἡ δε ἀφαιρεσις των λογων ἐκ του ιʹ . λαβοντες τον μεταξυ |
| και τους βιους ταττων ἀνομοθετητον ἑαυτῳ τον βιον κατεσκευαζεν . ἐπεμελειτο δε και της ὀψεως , την τε τριχα την | ||
| ἀλλα συνεσπειραμενην ἐχων την των συν ἑαυτῳ ἑξακοσιων ἱππεων ταξιν ἐπεμελειτο ὁ τι ποιησει βασιλευς . και γαρ ᾐδει αὐτον |
| ταυτα τοις ἐπι της Ἀσιας κατοικουσιν , ἀλλοτρια δε των Εὐρωπαιων . οὐ γαρ ἀπο πολεως ἠ δημου κατα τουτον | ||
| . και των μεν Ἀσιανων οὑτως : των δ ' Εὐρωπαιων Θρᾳκης μεν και Χερρονησου Λυσιμαχος : Ἀντιπατρος δε ἐπι |
| τουτου δοκει παιδευθηναι . ἐδιδαξε δε πρωτος ἐφηβος ὠν ἐπι Φιλοκλεους ἀρχοντος . γεγονε δε εὐφυεστατος ἐν πασι . γεγραφε | ||
| γεγονασι δε Φιλοκλεις δυο τραγῳδιων ποιηται : εἱς μεν ὁ Φιλοκλεους ἀπογονος : ἐκεινου μεν γαρ υἱος Μορσιμος : τουτου |
| λεγομενων , ὡσπερ το ἰατρικον σμιλιον και σιτιον ἀπο της ἰατρικης λεγονται και ἐχουσι μιαν ἀρχην την ἰατρικην , οὐκ | ||
| συμβῃ , διαδεχομενῃ ταυτην ἡ μαγειρευτικη τον τοπον ἐκπληροι της ἰατρικης : ἐντευθεν οὐν ὁρμωμενος ὁ Πλατων , ὡς εἰρηται |
| τις ἐξω λινων ὑν κεντησειεν : ἑως δε τοτε καθημενοι ἐδειπνουν . Κασανδρος γουν , πεντε και τριακοντα ὠν ἐτων | ||
| γενομενα οὑτως ἐτι και νυν διαμενοντα αἰσθανομεθα . Ἐπει δε ἐδειπνουν , ἐδοκει τῳ Γωβρυᾳ το μεν πολλα ἑκαστα εἰναι |
| παρθενους λυτρωσαμενος ὁ Βιας παρα λῃστων ἠγεν ὡς ἰδιας θυγατερας ἐντιμως . μετα δε τινας χρονους παραγενομενων των συγγενων κατα | ||
| κακοποιου κατα τον καιρον της ἐναλλαγης , οὐ σωθησεται πλην ἐντιμως ἀποθανειται . Ἑκτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμερισμον |
| ἰω , παι , δακρυα φερεις φιλαι ματρι των ὀλωλοτων σποδου τε πληθος ὀλιγον ἀντι σωματων εὐδοκιμων δη ποτ ' | ||
| ὀλιγου πυρος , εἰτα ἐπιχειται αὐτῃ ὑδωρ θερμον διηθημενον δια σποδου κληματινης , και ἀνακινειται ἡ πισσα . ὁταν οὐν |
| , ἡκων ἐπ ' αἰσχροις . ἐρχεται δ ' ἀνακτορων κρηπιδος ἐντος , ὡς παρος χρηστηριων εὐξαιτο Φοιβωι , τυγχανει | ||
| τους Αἰσχινου λογους και τουτων καθαπτεται ὡσπερει τινος ἀρχης και κρηπιδος και προς τουτους ἀποβλεπων την ὁλην κατηγοριαν ποιειται . |
| θεων , ὁ ῥα παγχυ μαχης ἐπι μηδεα κειρε Ζευς ὑψιβρεμετης , Τρωεσσι δε βουλετο νικην : χαζετο δ ' | ||
| ? ? ? στοιχιων ? ? ? παντων [ ] ὑψιβρεμετης ? ? [ ] ? ? φερεπι ? ? |
| ἀνθεσφορια , Ἀρτεμιδος Ἀρτεμισια και Ἐφεσια , Κρονου Κρονια , Ἀσκληπιου Ἀσκληπιεια , Ἀπολλωνος Δηλια , Ἑκατης Ἑκατησια , Τροφωνιου | ||
| Ἰλιου Διονυσου τε ἐστι και ἐπ ' ἀκρας της κορυφης Ἀσκληπιου ναος , προς δε τῳ Κνακαδιῳ Καρνειος καλουμενος Ἀπολλων |
| δε , ἁ μεν πλευσασιν ἠν σωσαι , βαδιζειν κελευων ἀπολωλεκεν οὑτος , ἁ δ ' εἰπουσι τἀληθη , ψευδομενος | ||
| των ἀνοητων πλουτος ἐοικε πολεμουμενῃ πολει : ἁ μεν γαρ ἀπολωλεκεν , ἁ δε μελλει , ἁ δε φοβειται . |
| ἱερον ἰασι του Αἰσυμνητου . ταυτα μεν σφισιν οὑτω δραν καθεστηκε , του περιβολου δε ἐστιν ἐντος της Λαφριας και | ||
| και πυρετος ἐπιλαμβανει , και ἐν τῃ κεφαλῃ ἡ ὀδυνη καθεστηκε , και ὁκοταν προς τα σπλαγχνα ἡ ὀδυνη καταστῃ |