Δημοχαρης δε βαρυθυμων ἐπι τῳ θανατῳ Μενεκρατους ὡς ἐπι ἡττῃ μεγιστῃ , ἁπαντα μεθεις ἐκ χειρων εὐθυς ἐς Σικελιαν ἐπλει | ||
νεωτερῳ και γενητῳ , φρενοβλαβης ἀναγεγραφθω και ἐνοχος ἀσεβειᾳ τῃ μεγιστῃ . Εἰσι δε τινες οἱ χρυσον και ἀργυρον ἀνδριαντοποιοις |
τῃ βασιλειᾳ στεφανῳ τιμων , και ἡ συμπασα οἰκουμενη τῳ μεγιστῳ στεφανουσα στεφανῳ , ταις εὐφημιαις : ἡκει δε παρα | ||
. χωμα : Τραϊανος δε εἰς Βαβυλωνα ἀφικομενος ἐντυγχανει χωματι μεγιστῳ , ὁπερ χωσαι ἐλεγετο Σεμιραμις . ἠν δε αὐτου |
καθαπερ ποιητων ἠ χορων : οὐ γαρ μοι δοκει την νικωσαν εὑρειν ἀν ῥᾳδιως : οἱον εἰ φιλοτιμοιτο ἡ μεν | ||
του ἐλεου διεξοδῳ κεκινηκασι παθος , τοις ἀκροωμενοις ὡς την νικωσαν ἀπενεγκασθαι : και τουτου μαρτυριον Ὑπεριδης ἐν τῳ ὑπερ |
μυριας ὁσας ἀγελας ἐγχειρισας αὐτοις . Ὁ δε νεανιας τοσαυτῃ πιστεως ἐχρησατο ὑπερβολῃ , ὡστε των καιρων και των πραγματων | ||
μεμερισμενους συνελθειν εἰς ταυτον ὑπερ της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως και μιαν ἐξ ἁπασων πολιν οἰκησαι , ὑμας δε |
τουτο ἐπεσημηνατο ὁ τεχνικος : ἐμπιπτει γαρ ἡ ἀντεγκληματικη ἠ ἀντιστατικη . Ἐπι δε του παραδειγματος ἐσται φανερωτερον : οἱον | ||
οὑτως οὐν και ἐν τῃ ἀντιθεσει ὁ φευγων χρησεται : ἀντιστατικη δε ἐνταυθα ἡ ἀντιθεσις . ἀντιτιθησι γαρ εὐεργεσιαν ἀντιστατικως |
του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | ||
ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου |
ἀπ ' ἀρχης ἐς τοτε καταλεγων : και τα εἰρημενα συγγραψας το βιβλιον ἐξεδωκε . κατηγγελλε τε εἰρηνην και εὐθυμιαν | ||
φησιν ἐν Ἐριφυλῃ , Ἱππολυτον , ὡς ὁ τα Ναυπακτικα συγγραψας λεγει , Τυνδαρεων , ὡς φησι Πανυασσις , Ὑμεναιον |
Ἀφ ' ὑψηλου μου καταγελᾳς : οἱον , πανυ μου καταγελᾳς . Ἐπι των ἀφ ' ὑψους διαλεγομενων . Ἀχνυμενη | ||
νομιζεις το δικαιον εἰναι . ἀρκει γαρ ὁτι των ἀλλων καταγελᾳς ἐρωτων μεν και ἐλεγχων παντας , αὐτος δ ' |
ταυτα τοις ἐπι της Ἀσιας κατοικουσιν , ἀλλοτρια δε των Εὐρωπαιων . οὐ γαρ ἀπο πολεως ἠ δημου κατα τουτον | ||
. και των μεν Ἀσιανων οὑτως : των δ ' Εὐρωπαιων Θρᾳκης μεν και Χερρονησου Λυσιμαχος : Ἀντιπατρος δε ἐπι |
: παχεος δε και γλισχρου , | ῥαφανιδας μετ ' ὀξυμελιτος και ταριχου και το δια ναπυος και ὑσσωπον δι | ||
τελεια δοσις ⋖ δ συν οἰνομελιτι . ἡ δι ' ὀξυμελιτος πικρα κατα βραχυ κενοι μηδεν των δυναμεων ὑποκοπτουσα : |
οὐκ ἐκ μητρος „ : οὐ γαρ ἐξ ὑλης της αἰσθητης συνισταμενης ἀει και λυομενης , ἡν μητερα και τροφον | ||
και το φαινεσθαι . Και περι μεν της λεγομενης οὐσιας αἰσθητης και γενους ἑνος ταυτῃ . Εἰδη δ ' αὐτου |
σοφιαν και ἀγχινοιαν και δικαιοσυνην και σωφροσυνην και ἀνδρειαν και στοργην και εὐσεβειαν θηρασας , πως οὐκ ἠδη και θαυμασαι | ||
Γ “ ἐξεθρεψαμην ” , Γ ἱνα ἱκανην διαθεσιν και στοργην ἐμποιησῃ , ἠ ἱνα φαινηται ἀγανακτων ἐν λογοις . |
και ὑπαρχει ἐν κεντρῳ οἰκειῳ . Ἡ Ἀφροδιτῃ περιποιειται τῳ γεννωμενῳ ἡδονην ἐν τῳ μοριῳ , οὑ κυριευει το ζῳδιον | ||
κατα δυο και πλειους ἐσχηματισμενων ἀστερων ἡμιθανες τι συντεχθησεται τῳ γεννωμενῳ ἠ σαρκωμα τι ἀτελες , ὁπερ ἐπικυημα καλουσιν , |
ἀλλων , περι δε τας νεφελας ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον | ||
ἡ ἐγγινομενη τῃ ψυχῃ , ἀποδειξις δε ἡ ὑπο την συλλογιστικην ἐπιστημην και ἡ ὁδος ἡ οὑτω γινομενη . Εἰ |
καθ ' ἑν ἑκαστον πανθ ' ἑτερους ἐασαι λαβειν , θαυμαστην εὐδαιμονιαν και πολλην ἀσφαλειαν ἐχειν ᾠεσθε . ἐκ δε | ||
πολεμειν τῳ θηριῳ . Γλυκυτητα δε και ἐν τῳ Ἀγησιλαῳ θαυμαστην ἐποιησεν εἰπων , ὁποτε γε μην πορευοιτο , συντεταγμενον |
γινεται , μεγιστε βασιλευ , και ἐλπιδες ἐπι θεῳ καλαι κρατουντι σοι της ἀρχης εὐσεβως . Ὡς δε συνηκουσαν παντες | ||
ὁλοις πελαγεσι , ταυτα ὁρων , ταυτα θεωμενος , τῳ κρατουντι ὑπηκουσα , και προς τον καιρον ἡρμοσαμην τοις ὁλοις |
, ὁ μοι πολλων τῳ ὀντι πραγματων αἰτιον γεγονε και θαυμαστης ἀηδιας . ὡστε προτερον μεν οὐκ ᾐδειν το των | ||
των δ ' ὑπερ των ἐναντιων λεγοντων και πραττοντων ἀφθονιας θαυμαστης , ὡν κρατησαι πολυ μειζον ἠν ἠ των ἐξω |
πρεσβυτεροι των φιλοσοφων τα στοιχεια ζητουντες των ὀντων τοιαυτας ἀρχας ἠβουλοντο θεωρησαι , αἱ οὐ των συμβεβηκοτων ἠσαν , ἀλλα | ||
τωι πλινθιωι τους στρατιωτας , ἀλλ ' ἐων αὐτους ὁσην ἠβουλοντο της χωρας ἐπιεναι και κακως ποιειν [ τους ] |
δια κατηγορικου συλλογισμου . κἀν το συνεχες δε δεηται δειξεως συλλογιστικης , κἀκεινο δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου : εἰ γαρ | ||
δι ' ἀκριβειας ἐν τοις ἑπομενοις ῥηθησεται οὐ περι της συλλογιστικης της κοινης ἁπλως εἰπεν , ἀλλα περι της διαλεκτικης |
ἀλκιμωτερην Ἰνδοι ἀγουσι . τιγριος δε δορην μεν ἰδειν λεγει Νεαρχος , αὐτην δε τιγριν οὐκ ἰδειν : ἀλλα τους | ||
και τοισιν ἑλεσιν ὑπο δενδρεσι μεγαλοισιν , ὡν την σκιην Νεαρχος λεγει ἐς πεντε πλε - θρα ἐν κυκλῳ ἐξικνεεσθαι |
της καταδικης ἐκεινο ἠν , ἐπει νεος ὠν του κερδαινειν ὀξυτατα ἠρα . ἠν δε Λακεδαιμονιων ἐν τοις μαλιστα ἀνδρικον | ||
προβαιεν , ἀνιενται της σφοδροτερας ὁρμης . και τα μεν ὀξυτατα πανυ των νοσηματων μεχρι τεταρτης , ἠ το γε |
και τους βιους ταττων ἀνομοθετητον ἑαυτῳ τον βιον κατεσκευαζεν . ἐπεμελειτο δε και της ὀψεως , την τε τριχα την | ||
ἀλλα συνεσπειραμενην ἐχων την των συν ἑαυτῳ ἑξακοσιων ἱππεων ταξιν ἐπεμελειτο ὁ τι ποιησει βασιλευς . και γαρ ᾐδει αὐτον |
μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ||
παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ |
χρυσος : και γαρ πολυ φασι παραλλαττειν του ἀλλου τον Κολοφωνιον χρυσον . Αἰθομενον πυρ ] Λαμπον ἐν νυκτι : | ||
οἱ μεν Χιον , οἱ δε Σμυρναιον , πολλοι δε Κολοφωνιον αὐτον νομιζουσιν : εἰναι μεντοι γε ἐλεγεν Βαβυλωνιος , |
αὐτων ἀνηκειν . Ὁ τοινυν ποικιλος τροπος της ἐν ταις ἱερουργιαις ἁγιστειας τα μεν ἀποκαθαιρει , τα δε τελειοι των | ||
τον ἀνθρωπινον βιον ἐπιτηδειων δεομενοι ἡμιν γενεσθαι παρα των κρειττονων ἱερουργιαις χρωμεθα : ταυτα δ ' ἐστι δηπου κηδεμονιαν σωματι |
ἐστιν ἀγαθον . ἀντιστραφεισα δε ἡ καθολου καταφατικη ἐπι μερους καταφατικη γινεται : τι ἡδυ ἀπονον , οὐδεν ἀπονον ἀγαθον | ||
οἱον οὐ πας ἀνθρωπος δικαιος ἐστιν , ἡ τε μερικη καταφατικη προσλαβουσα το οὐ γινεται μερικη ἀποφατικη , οἱον τις |
της γης παρεχειν ἡμιν ; Ἐγωγε . Τι δε ἡ βασιλικη παντων ἀρχουσα ὡν ἀρχει ; τι ἀπεργαζεται ; ἰσως | ||
ἠκολουθησεν ἐμφανες τοις πολλοις , ἡ διανοια δε ὑπερηφανος και βασιλικη , τιμωρησαι τῳ ἀρχηγετῃ προ ὡρας ἀνηρπασμενῳ και το |
. ὡς το εἰκος οὐν , οἱ ξυγγενεις αὐτων σπουδην ἐποιουντο πρασσειν : την εἰρηνην δηλονοτι . οὐπως ἠθελον : | ||
ἀλλας ὑπερ των ἀνδρων πρεσβειας τε και ἱκεσιας ἐπιπεμποντων λογον ἐποιουντο οὐδενα . ἑπτακαιδεκατῳ δε ὑστερον ἐτει τριακοσιους ἠ και |
: οἱ δε παντες ὑπηρχον ἱππεις τε και πεζοι περι ἑξακοσιους . Ἀντιγονος δε παραλαβων την μετ ' Εὐμενους δυναμιν | ||
Ἀθηναιους και τους μετ ' αὐτων συστρατευομενους ὡς βοσκηματα , ἑξακοσιους τον ἀριθμον , ἐζωγρησε δε και περι τετρακοσιους . |
περι τουτων φαντασιας ἁπασας ἀλλαξαμενος και οἱον ἀλλος πανταπασι γενομενος πιστευσας ἑαυτῳ , ὁτι μηδεν ποτε κακον ἑξει : οὑτω | ||
πρωτον ταυτα ἀπραγμονως ἀποδεξῃ μη ἐξετασας εἰ δυνατον , ἀλλα πιστευσας , εὐθυς ἀκολουθως ἀν ἐπαγοι τα λοιπα , ὡς |
, ἡ δια το πληθος των περι αὐτην ὀχλων και θορυβων ἀνηκεστα κακα τικτει , στειραν δε την μη παραδεχομενην | ||
του κατ ' ἀνθρωπον παντος ἀποσχομενος και των ἐν μεσῳ θορυβων ἐξω γενομενος και ὀχλων και πολεως και οἰκειων αὐτων |
πλημυριδος , ἐπικλυσθεισα ἡ Κυρβη ἐρημος ἐγενετο , αὐτοι δε διειλοντο την χωραν , και ἑκαστος ἑαυτου πολιν ὁμωνυμον ἐκτισε | ||
δεινοτατοι ὀντες των βαρβαρων ; ἐξ ὁλοσφυρου γαρ ἰσον μερισμον διειλοντο , και πρωτοι χαρακτηρα ἐβαλον , † εἰς τον |
ἀκουσματι , ἀνηρτα δ ' ὁμως τα περι τουτου τῳ θεληματι της μητρος . Ἐν ἀγωσιν οὐν εὐθυς ἁπας ὁ | ||
πασχεις . . ἰδιοις νομοις κρατυνων ] ἠτοι τῳ οἰκειῳ θεληματι ἀρχων . . ὑπερηφανον ] ὑπεροπτικην , τραχειαν . |
δε τῳ ἐπιπεδῳ εὐθειαν . ποιειτω οὐν ἐν μεν τῃ ἐπιφανειᾳ της σφαιρας τον ΑΓΔ κυκλον , ἐν δε τῳ | ||
πληθει μεν των ἀλλων μερων λειπομενον , τῃ δ ' ἐπιφανειᾳ παντων πρω - τευον . ἀλειτουργητοι γαρ ὀντες οἱ |
των Νομαδων των καλουμενων Ἀρεακιδων ἐς φιλιαν ὑπηγετο . και τετρακισχιλιους ἱππεας αὐτομολους αὐτῳ προσφυγοντας , οἱ Συφακος ὀντες τοτε | ||
φιλων Ἀθηναιον , δους δ ' αὐτῳ πεζους μεν εὐζωνους τετρακισχιλιους , ἱππεις δε τους ἐπιτηδειους εἰς δρομον ἑξακοσιους συνεταξεν |
. . . . . ἐνθα δε και τοτ ' ὀλοντο δυωδεκα φωτες ἀριστοι ἀμφι σφοις ὀχεεσσι και ἐγχεσιν . | ||
τειρομενοισι . Μαχη δ ' ἀιδηλος ἐτυχθη ἀθανατων βουλῃσιν : ὀλοντο δε μυρια φυλα αἰζηων ἑκατερθε . Κοτεσσαμενος δ ' |
, ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
καθευδουσαι και ἀνυποδητοι βαδιζουσαι και μονον οὐ πατουσαι τους προειρημενους σκορπιους εἰτα μεντοι ἀπαθεις διαμενουσι . σεβουσι δε ἀρα οἱ | ||
ἐστι και φυκοφαγος . ἐν δε πεμπτῳ ζῳων μοριων Ἀριστοτελης σκορπιους και σκορπιδας ἐν διαφοροις τοποις ὀνομαζει . ἀδηλον δε |
ἀν ἐγωγ ' αὐτον ἐρωτησαιμι ποτερ ' ἐννομον και δικαιαν ἐποιησατο του ψηφισματος την γραφην ἠ τοὐναντιον ἀδικον και παρανομον | ||
και πολεμικοις κινδυνοις . συστησαμενος οὐν στρατοπεδον ἀξιολογον , συμμαχιαν ἐποιησατο προς Ἀριαιον τον βασιλεα της Ἀραβιας , ἡ κατ |
ἰσχυροτερα ταχεως ἐργαζεται το ἑαυτης ἐργον , ἡ δ ' ἀσθενεστερα βραδυτερον , οὐδε λογου δει . δια ταυτα μεν | ||
: διαμενον γαρ και τουτο φαινεται και ἑτερα πολλῳ τουτων ἀσθενεστερα . Ταυτα μεν οὐν οὐ λυει την ἀποριαν ἀλλ |
σημεια τοις χειρογραφοις , ἀναγνωσθηναι πρωτον ἐκελευσεν ἀμφοτερας ὑπο του γραμματεως εἰς την ἁπαντων των παροντων ἀκοην : ἐπειτα λεγειν | ||
της ὑαλου και προσαγαγοιμι τῃ δελτῳ το πυρ τῃ του γραμματεως , ἀφανισαιμι τα γραμματα της δικης . ὁτι ὑαλος |
πυρετου . και παλιν ἐαν εἰπω ὁτι ῥητορικη ἐστι πειθους δημιουργος , οὐκ ἀντιστρεφει : εἰ τι μεν γαρ ῥητορικη | ||
ἐστιν την φυσιν , ἡνπερ θεος τοιωσδε ποιησας παλαι ὡς δημιουργος ἐκτισε , προς συστασιν τρεψαι φυσιν , μη οὐσαν |
ἐπι τῳ ἑαυτων λυσιτελει . πορπαξ : το ἐντος της ἀσπιδος προσθημα , δι ' οὑ την χειρα διειρον . | ||
φριμαγμος , ὀξυτης ἀκοντιων , σπαθης τε και θωρακος , ἀσπιδος τασις , ἁ γην κατηδαφισε βαρβαρουμενην , ἁ δεσποτης |
. ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
ὁτι ὀντος του ἐν ἡμιν νου διττου , του μεν θεωρητικου του δε πρακτικου , και ὀντος του μεν πρακτικου | ||
την ὡραν ἀνθος ἀρετης . Βιων δε τριων ὀντων , θεωρητικου και πρακτικου και λογικου , τον τριτον φασιν αἱρετεον |
, παρομοιον ὀστρεῳ : το δ ' ἐστιν ἁδρον και προμηκες , ἐχον ἐν αὑτῳ σαρκα και μεγαλην και λευκην | ||
το ἐχειν τον αὐτον λογον το ὑπο των μειζονων ὁρων προμηκες προς τα ὑπο των ἐλαττονων , ὁνπερ και ὁ |
Καλλιμαχος δε το αὐτο τουτο λεγει . . ἀρχομενοι μανιην ὀξυτατην ἐχομεν , τουτου χαριν ἀπο των δυσχερεστερων πρωτον ἠρξατο | ||
; ταυτα γαρ συνεσεως μεν και περιττης ἀκριβειας ἠκονημενης εἰς ὀξυτατην ἀγχινοιαν ἐναργη δειγματ ' ἐστιν , ὀνησιν δε οὐδεμιαν |
ἀτυχῃς και δυστυχῃς ; οὐκουν ἀφοβος μεν οὑτως ἐσει και ἀταραχος . λυπη δε τι προς σε ; ὡν γαρ | ||
του ὀνειρου δει τεκμαιρεσθαι ὁτι ἐχει τι δεινον γενεσθαι : ἀταραχος : το μεν φρισσει ταρβει ταὐτον ἐστιν . ὁ |
γουν ἀγωνιαν προυθηκε , και ἠν τῳ μεν τα πρωτα φερομενῳ ταλαντον το γερας , τῳ δε δευτερῳ τριακοντα μναι | ||
πασι τοις μυσιν ἐνεργησῃ σφοδρα , τῳ δ ' ἐξω φερομενῳ πνευματι πλειστῳ τε ἁμα και ἰσχυροτατῳ κατα την τοιαυτην |
του Ἀπολλωνιου λογων ξυγκροτηθεντες ἀποθνησκειν τε ὑπερ φιλοσοφιας ἐρρωντο και βελτιους των ἀποδραντων φαινεσθαι . Προσῃεσαν μεν οὐν ταις πυλαις | ||
ἀριστους , ἐπειδαν εἰς ἀγωνα ἐλθωσιν , εἰναι τα τελευταια βελτιους ἠ τα πρωτα των δρομων , και ὁ καλος |
τα ὑστερον ἀφειλετο ἀδικηματα εὐεργετην μη ὀνομασθηναι της Ἑλλαδος , Ἀριστειδην δε ὁτι ἐταξε φορους τοις τας νησους ἐχουσιν Ἑλλησι | ||
το ἀπιθανον , οἱον εἰ Σωκρατην τις πλαττει πορνοβοσκουντα ἠ Ἀριστειδην ἀδικουντα . Ἑκτον κατα το ἀδυνατον , οἱον εἰ |
και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | ||
παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , |
του ἁπλου φυλαττει την κλισιν , Νικοπολεως Ἀμφιπολεως : το Εὐπολιδος Ἀττικον . Ὁ ὀφις του ὀφιος και ὀφεως : | ||
, ἐπαν δ ' ἀνοιξη τας θυρας , τρισαθλιος . Εὐπολιδος : Ὡς πολλα γ ' ἐν μακρω χρονω γινεται |
γε τα λεπτα γηθυλλιδες εἰσι , και ἀγλιθες αἱ των σκοροδων ς ' ἀρκεσαι δυνανται : ταυτα παντα την ἀπο | ||
τῳ πασσαλῳ . “ ἀγλιθας ” δε τας κεφαλας των σκοροδων . φησιν οὐν ὁτι ὡσπερ ἀρουραιοι μυες ὀρυσσετε τῳ |
, ἀποι - κιαν . ταυτα μεν οὐν της ὑποθεσεως ἀπαιτουσης ἀναγκαιον τε και δικαιον ἐδοξεν εἰναι μοι προς τους | ||
γην , ἀλλ ' εἰτε αὐην εἰτε νοτεραν της ὡρας ἀπαιτουσης δειν ἀροτριαν και μη προφασιζεσθαι την ποιοτητα της γης |
τα ἱερα „ . ” ποια ; ” εἰπεν ὁ Αἰγυπτιος „ ὁρω γαρ οὐδεν ἐνθαδε . „ ὁ δε | ||
πολυμαθιας . , . . Παμπρεπιος ἠν δε ὁ Παμπρεπιος Αἰγυπτιος . ποιητικος δε ὠν και προς ποιησιν εὐφυης ἀφικετο |
βαθος το συμπληρωμα γινεσθαι , και ἀλλοι δε τροποι τινες γεννητικοι των τοιουτων φυσεων εἰσιν . οὐθεν γαρ τουτων ἀντιμαρτυρειται | ||
οἱ δε θερμοι δυϲπεπτοι τε και δυϲυποβιβαϲτοι και ὠμου χυμου γεννητικοι . ἡ δε τηλιϲ θερμαινει τε και προτρεπει γαϲτερα |
οὐδε την ῥητορικην ὑποληπτεον ἐχειν τεχνικην ὑποστασιν , ἐπι τοιουτοις παραγγελμασι σαλευουσαν . ἀμελει γε τοι και οἱ περι Κριτολαον | ||
μεντοι μη παυσηται πλεοναζων , ἀπειθῃ δε και τοις σοις παραγγελμασι και τοις ἐμοις λογοις , μη ἀγνοησῃς ὁτι και |
, εἰ δε δια φλεγμονην ἠ ἑλκος ἠ οἰδημα ἠ σκληριαν ἠ τι των παραπλησιων δυστοκουσι , των ἐνοχλουντων παθων | ||
ἐν μητρᾳ ἐστι διαθεσις περι τι μερος αὐτης ὡστε εἰναι σκληριαν ἀντιτυπον , ὀχθωδη , ἀνωμαλον , ἀπονον τα πολλα |
λογῳ οὐ πανυ ῥᾳδιον . ἑτερον τοινυν λουτρον ἐν Σμυρνῃ προσεταχθη χειμωνος ἱσταμενου , ἐδει δε πορευθεντα προς τας πηγας | ||
ὡς ἐπιτηδειοτερον δικαστηριοις και δικαις . ἀποθανοντος δε του βασιλεως προσεταχθη μεν τις αὐτῳ νησος , λαβων δε ἐν τῃ |
. γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της ἀκραχολου γλυκυν συγκυρκανησας ἐν σκυφῳ χυτης λιθου , | ||
ἀεκοντα κορεσκοις . ναι μην ῥητινη τε και ἱερα ἐργα μελισσης ῥιζα τε χαλβανοεσσα και ὠεα θιβρα χελυνης ἀλθαινει τοτε |
, ὡστε και τας κρειττους ἀποτυπουται ἐνεργειας ᾑ ὑπο των αἰσθητικων κινειται εἰδων . πως οὐν και μη παροντων των | ||
ἐπιστημαι οὑτως ἐχωσι προς ἀλληλας , το μεν ὁτι των αἰσθητικων εἰδεναι , το δε διοτι των μαθηματικων : οὑτοι |
των Ῥωμαιων στελλειν παρ ' αὐτον πρεσβεις ἀποκριναμενων , Ἀπολλωνιος ἐπεμπετο , οὑπερ ὁ ἀδελφος την Σατορνιλου γεγαμηκει θυγατερα , | ||
ἐγω αἰτιος ἠ πεμφθηναι ἀγγελον , και τῃ ἐμῃ γνωμῃ ἐπεμπετο : και ἀλλου οὐδενος ἐθελοντος βαδιζειν , οὐτε των |
ὡς τον Φαιδρον λεγειν ” Τον λογον δε σου παλαι θαυμασας ἐχω , ὁσῳ καλλιω του προτερου ἀπειργασω , ὡστε | ||
ἁπαντας ὁσοις ἐγω ἐνετυχον πεπαιδευσαι , και δη και τουτο θαυμασας ἐχω , το περι την των καλων και δοκιμων |
τυχοις , εὐχης ἀν ἐφιχθαι δοξαις , ταυθ ' ἡμιν ὀνειδιζεις ; και ὡν χαριν ἀν τοις θεοις ἐχοις , | ||
Θηβων θαυμαζεις , ἐμε δε εἰ μη εἰμι πολιτης , ὀνειδιζεις ; και Ἡρακλεα μεν ὡς ἀριστον ἀνδρα γεγονοτα ἐπαινουμεν |
μετα την ὑπαρξιν των πολλων αὐτα ἐν ἑαυτῃ ἡ ψυχη ὑπεστησατο . δια τουτο και το ζῳον το καθολου οὐδεν | ||
μηνα των εἰρημενων σημειων βραδειαν αὐτης την ἐπι δυσμων κινησιν ὑπεστησατο . Τοσαυτα μεν δη και περι σεληνης , περι |
Λεγουσι φυσικοι ἀνδρες την ἐλαφον καθαρσεως δεομενην σεσελιν ἐσθιειν , φαλαγγιων δε κνησμασιν ἐχομενην καρκινους . Ὀλυμπιας τῃ Φιλιππου θυγατρι | ||
πατηρ ὠν . λεγονται δε και των ἑτερων δακετων και φαλαγγιων δε ἀντιπαλοι τοδε το γενος εἰναι . και ταυτα |
και οὐλοτερον : ἡ δε ταπεινοτερα και ἡττον εὐαυξης και τραχυτερα και σκληροτερα και ξανθοτερα . τα δε φυλλα τῳ | ||
το μεγιστον των κακων ἀσεβειαν και αὐτα δε τα χαλεπα τραχυτερα ἑαυτοις ἐξεργασεσθε τῳ παρα την ἀξιαν πασχειν αὐτα δοκειν |
νου ἠ τις ἐπιτευξις ἠν ἡ ἀληθης μαντεια , ἠ σφοδροτης και ἐπιτασις ἐνεργειας ἠ παθους ἠ ὀξυτης και φορα | ||
' ἀνοια μανιας , ὁ δε λογος φρονουντος , ἡ σφοδροτης δε θηρος , ὁ δε πονος ἀδαμαντος , ἡ |
Ἡρακλειαν : ἐξ Ἡρακλειας δε οὐτε πεζῃ οὐτε κατα θαλατταν ἀπορια : πολλα γαρ και πλοια ἐστιν ἐν Ἡρακλειᾳ . | ||
πεισωσι τον ἐρωτωμενον ὁμολογησαι , ὁτι ὁ λιθος ὁρᾳ . ἀπορια γαρ ἐστιν ὁταν ἡ διανοια οὐ βουληται ἐμμενειν τῳ |
ἐν βʹ Θετταλικων καλεισθαι φησι τους πενεστας και Θετταλικετας . Ἀρχεμαχος δ ' ἐν τῃ τριτῃ Εὐβοικων Βοιωτων , φησιν | ||
Κατα Κτησιφωντος . Ἐοικε το ὀρος της Εὐβοιας εἰναι : Ἀρχεμαχος γουν ἐν γʹ Εὐβοϊκων φησι : Κοτυλος μεν οὐν |
ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
, εἰτε πυρεκτικως ἐχοιεν εἰτε και μη , και εἰτε ἐγχειρησαι ἠ ἀπαγορευσαι . Αἱ μεν οὐν ὀλεθριως διακειμεναι καταφερονται | ||
τοις νομοις , ἰσμεν ἁπαντες . ἐγω μεντοι οὐδ ' ἐγχειρησαι οἰμαι προτερον τον Λυκουργον ταυτην την εὐταξιαν καθισταναι πριν |
ἑκαθεν τε βαλειν σχεδοθεν τε δαμασσαι : ἀμφω δ ' ἀσφαλεως γαιης ἐπι θηρ τε και ἀνηρ μαρνανται , σκυλακες | ||
. Και δ ' ἀν που γερανοι μαλακης προπαροιθε γαληνης ἀσφαλεως τανυσαιεν ἑνα δρομον ἠλιθα πασαι , οὐδε παλιρροθιοι κεν |
ψυχροις τοποις φθειρονται ταχεως οἱ ὀνοι . ὁτι παρα τοις Ὑπερβορεοις ὀνους θυουσι τῳ Ἀπολλωνι δια την σπανιν του ζῳου | ||
και βους ἱερευσειε : την γαρ των ὀνων θυσιαν ἐν Ὑπερβορεοις ἀγομενην μονην αὐτῳ καθ ' ἡδονην εἰναι . και |
, ὁ δ ' οὐ τουτ ' ἐφασκεν , ἀλλα ἀπραγμοσυνης ἐρων ἐκει οἰκησαι , το δε ἀρα ἐς δικας | ||
” ἀπραγμοσυνης “ ἀντι του ” οὐ πολυπραγμοσυνης “ . ἀπραγμοσυνης ] εἰδος βοτανης . ἡ λευκη ὁμοια πλατανῳ . |
ναυσιν ἀργυριου ταλαντα ἑξακοσια ἀπεσταλμενα εἰς Μακεδονιαν προς τους βασιλεις παρειλετο , φασκων ἑαυτῳ χρειαν ἐχειν προς τας των ξενων | ||
τα ῥηματα κατηγορουντα του ἐπιθετικου εὐλογως την του ἀρθρου συνταξιν παρειλετο . Ἡ αὐτη συνταξις και ἐν προσηγορικοις και [ |
Ἰλιαδος . ἡ μεν χλαινα ἡρωικον φορημα , χλαμυς δε Μακεδονικον μετα ἑξακοσια ἐτη των ἡρωικων ὀνομασθεισα : Σαπφω πρωτη | ||
ὁπλιτων βαρυτατῃ παρα παντας τους πεζους κεχρηται καθοπλισει κατα τον Μακεδονικον τροπον , ἀσπισι περιφερεσι και δορασι περιμηκεστεροις : το |
ῥητον οὐκ ἐχει την ζητησιν , καταφανες : θετικη γαρ ἀνεφαινετο . ἀλλ ' οὐδε περι γυμνην την περιςτασιν : | ||
ἑδος ζαθεοιο τε Κιλλης : Λεσβος δ ' ἠνεμοεσς ' ἀνεφαινετο : καμπτετο δ ' ἀκρη ἐσσυμενως Λεκτοιο , τοθι |
κοινωνουσι : των γαρ Αἰαντων ὁ μεν ἐστι Τελαμωνος υἱος Σαλαμινιος , ὁς ἐμονομαχησεν Ἑκτορι , ὁ δε ἑτερος Ὀιλεως | ||
ἠ ὁτι ἐν Ἀργει ἐναυπηγηθη , ὡς φησιν Ἡγησανδρος ὁ Σαλαμινιος . πεταυρον δε καλειται ἡ πλατεια σανις . αὑτη |
ἀπαντᾳ τους συνκλητικους [ ] παραγενεσθαι [ ] ? κατα Ἀλεξανδρεων και τοις Ἰουδαιοις [ ] βοηθησαι . και πρωτοι | ||
ἀσελγαινοι τι , ἀπειλαις σωφρονιζεσθω . ὁ και προς τον Ἀλεξανδρεων δημον ἐκεινον τον ἑτοιμον εἰς ὀργην ἠδη τις ποιησας |
δε περι δημοσιων , ὁ δε περι δημοσιων ἁμα και ἰδιωτικων : περι ἰδιωτικων μεν οἱον ἱππον τις τον ἐποχον | ||
, μεστας οἰκητορων , και πολιτειας ἐγχειριζεσθαι μελλων και πραγματων ἰδιωτικων τε και δημοσιων και ἱερων ἐπιμελειαν , ἡν οὐκ |
και παρανομιας εἰς φοβον ἐνεπιπτον και τινες μεν μισθοφορους ἐχοντες ἀφισταντο του βασιλεως , τινες δε χρηματα συσκευασαμενοι δρασμους ἐποιουντο | ||
δ ' αὑτων τα ἐργα και την δοξαν Σκιπιωνα , ἀφισταντο ἀπο του Μαρκιου και ἐφ ' ἑαυτων ἐστρατοπεδευον . |
τ ' ἐπ ' ἀλλους . ὠ Πανελληνων ἀναξ , Ἀγαμεμνον , ἡκω παιδα σοι την σην ἀγων , ἡν | ||
Εὐριπον ἐχουσιν . τι δε συ σκηνης ἐκτος ἀισσεις , Ἀγαμεμνον ἀναξ ; ἐτι δ ' ἡσυχια τηνδε κατ ' |
, εἰ μη τις ἐπεξεισιν , οὐδεν μαλλον οὑς ἐχρην ἐκινουντο οὐδε συνηγον τους των βουλευματων κοινωνους ἐπι ζητησει του | ||
ποδες δ ' ὑπερικταινοντο . † ) Ἀρισταρχος ἀνεπαλλοντο και ἐκινουντο προθυμουμενης αὐτης βαδιζειν ταχεως , μη δυναμενης δε , |
ἁπαλωτεροι γινεσθαι κατακρυπτομενοι τῳ κονιορτῳ δι ' ὁ και Μεγαρεις κρυπτουσι . Θαυμαζεται δ ' εἰ ξηρος ὠν τρεφει : | ||
ὁτι , ὡς αἱ θινες ἀλλαι ἐπ ' ἀλλαις ἐπιφορουμεναι κρυπτουσι τας προτερας , οὑτως ἐν τῳ βιῳ τα προτερα |
ἐπαιδευσε τους συγγενομενους αὐτῳ , ἀλλα κατηγορουσι μεν Κριτιου του Καλλαισχρου , κατηγορουσι δε Ἀλκιβιαδου του Κλεινιου τῃ τε πολει | ||
. , . . ἀνθρωπωι γαρ γενομενωι κατα τον του Καλλαισχρου τον των τριακοντα βεβαιον μεν οὐδεν , εἰ μη |
καταλελειπται ἀρα μια προτασις ἡ λεγουσα οὐ πας ἀνθρωπος ἀντιφατικως μαχομενη : και γαρ ἐπι παντος χρονου και ἐπι πασης | ||
ἀλογος κατα την εἰρημενην , ἀλλα πῃ μετεχουσα λογου και μαχομενη προς τον λογον . διο και τον του ἐγκρατους |
δειλιαν καταγελωσης ἑαυτην ὡς γενναιοτεραν προκρινασα θαρσαλεως εἰς το ὑδωρ ἐπηδησεν . του δε ῥευματος ταυτην εἰς μεσον κατασυραντος και | ||
Στεινεται : στενοχωρειται . ἐσσυτο : ὡρμησεν . Ἐνθορε : ἐπηδησεν . Δειλαιαις : ἀθλιοις . Ἀεθλα : παθηματα . |
, φανερον ἐξ ὡν φησιν ” ἐξαγαγετω ἡ γη ψυχην ζωσαν ” οὐ κατ ' εἰδος , ἀλλα „ κατα | ||
: εἰτ ' ἐμβαλων τον γλοιον τῃ κακαβῃ , τιτανον ζωσαν λειωσας , ἐπιπασε ὡς ἀλευρον μεχρι πηλωδους συστασεως και |
νομισμα δε ἑνεκα ἀλλαγης της καθ ' ἡμεραν , ἡν δημιουργοις τε ἀλλαττεσθαι σχεδον ἀναγκαιον , και πασιν ὁποσων χρεια | ||
σιδηρον δε και χαλκον τοις τε γεωργοις και τοις ἀλλοις δημιουργοις . ἁτε οὐν συγγενεις ὀντες παντες το μεν πολυ |
ἐμαυτου παθος , ὁ μυριακις παθων οἰδα , διηγουμενος οὐκ αἰσχυνομαι : βουληθεις ἐστιν ὁτε κατα την συνηθη των κατα | ||
Σαβαζιον . Διεφθορας τον ὁρκον ἡμων . Την γυναικα δε αἰσχυνομαι τω τ ' οὐ φρονουντε παιδιω . Ὁ δ |
ἐκαθημεθα δε ἐν τῃ στοᾳ . και ἀποβλεφθηναι ἐπι του θαυμασθηναι Αἰσχινης εἰπεν ὁ Σωκρατικος . γλωττας δε τας των | ||
. ῥηθεντων δε τουτων των ἐπων , οὑτω σφοδρως φασι θαυμασθηναι τους στιχους ὑπο των Ἑλληνων ὡστε χρυσους αὐτους προσαγορευθηναι |
ἀσαφως δε και αἰνιγματωδως δοκει ἐπι ποδων και ζωνης και στεφανης ἐπιγεγραφθαι της Ἀρτεμιδος τα τοιαυτα γραμματα . και παροιμια | ||
κυκλοειδης , κυκλοτερης , σκοτωδης . ἐστεφανωται : ἐπικειται δικην στεφανης , κεκυκλωται . Δοιω : δυσι , διπλοις . |
τουτων την αἰτιαν και τον λογον ἐπεγνωκεναι φασιν τινες τον Συρακοσιον Ἀρχιμηδη : μονος γαρ οὑτος ἐν τῳ καθ ' | ||
ἐπει δε σιγᾳς , ἐγω ἐρω . κατα γαρ τον Συρακοσιον ποιητην : τα προ του δυ ' ἀνδρες ἐλεγον |
τῃ δε οἱ φιλοι Πλαταιεις και το λοιπον σωμα παντες ἐστεφανωσαν ὡσπερ τροπαιον . συ δε , ὠ τεκνον , | ||
δημον , σωθεντες ὑπο του δημου , οἱον Εὐβοεις ἐλευθερωθεντες ἐστεφανωσαν τον δημον , παλιν Κονων ἀπο της ναυμαχιας της |
αὐτους : οἱ δε Ἀρμενιοι , ὡσπερ εἰωθεσαν , οὐκ ἐδεχοντο . ὡς δε διωκοντες οἱ Χαλδαιοι εἰδον ἐναντιους μαχαιροφορους | ||
των Ἀνθεστηριων ἠγον οἱ Ἀθηναιοι , σπονδων αὐτοις μετεδιδοσαν και ἐδεχοντο τῳ ἀστει και ταις οἰκιαις . Μετα δε την |
ἐν τε πολεμοις και δικαις , ἀπαραβατον νικητικον και μεγιστον φυλακτηριον . Περιστερα , πτηνον ἐστι πασι γνωστον . και | ||
τε δειξαντες την οἰκειαν και τῃ Λακεδαιμονι το μεγιστον ἀποδοντες φυλακτηριον . ἐπαινοιντο δ ' ἀν δικαιως , και ὁτι |
των ἰδιων , ὁσα ἑκαστῳ ἐγενετο ἐπειδη ἐκεινοι οἱ ἀνδρες ἐτελευτησαν , τιμωρησατε τον αἰτιον τουτων . ἀποδεδεικται δ ' | ||
κοιμηθεντες ἐν τῳ συνελκειν ἐν ταις ἀναπνοαις αὐτης την ἐνεργειαν ἐτελευτησαν . Ἀνομοιος δε ἡ Κρητη την ἀκτινοβολιαν : την |
Κορυφασιον ἡ τε Ἐρανα ἐστιν , ἡν τινες οὐκ εὐ Ἀρηνην νομιζουσιν κεκλησθαι προτερον ὁμωνυμως τῃ Πυλιακῃ , [ και | ||
ποιητης „ οἱ ” δε Πυλον τ ' ἐνεμοντο και Ἀρηνην ἐρατεινην . „ οὐδαμου γαρ σαφως εὑρισκοντες ἐνταυθα μαλιστα |