τας προειρημενας ἡμιν περι φωνης ἰδιοτητας : μερη δε αὐτης ληψις μιξις χρησις : ληψις μεν , δι ' ἡς | ||
ἡ ἀπολαυσις , των δε μετα εὐπετειας , ὡς ἡ ληψις προχειρος , οὑτω και ἡ καταφρονησις : διοπερ , |
βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
ζητει , ἡ εὐβουλια ἀρα ζητει . βουλη γαρ και βουλευσις το αὐτο . ἑτερον δε ἡ βουλησις παρα την | ||
ἐστιν ἀγαλμα και ὑποκειμενον και ἀθροον και οὐ διανοησις οὐδε βουλευσις . Ὑστερον δε ἀπ ' αὐτης ἀθροας οὐσης εἰδωλον |
ἀστεϊσμος , ἀντιφρασις , ἐναντιωσις , ἀντονομασια , ἀμφιβολια , συλληψις , αἰνιγμα , ἐπαυξησις , ἐξοχη , ὑστερολογια . | ||
περι σε φιλτρου δωσειν δικην κἀνταυθα τις ὑπωπτευετο και ἡ συλληψις ἠλπιζετο . ἠσαν κἀνταυθα της σης φυσεως μηνυται διδασκοντες |
λυγρον κατεδαμνατο γηρας . Ἀλλα οἱ ἐν στερνοισιν ἐτ ' ἐμπεδος ἐπλετο θυμος και νοος , οὐδε τις ἀλλος ἐριδμαινεσκεν | ||
σευοντα κατα μοθον . Ὡς ὀφελον μοι ἀλκη ἐτ ' ἐμπεδος ἠεν , ἱνα γνωῃς ἐμον ἐγχος . Νυν δε |
τι ἡ πολυυπνια και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιπολυ γενομενη βαρος ἐμποιουσι τῃ κεφαλῃ ; και οὐκ ἐστι λεγειν ὁτι ὡς | ||
μαλλον , λυμαινονται δε τα σωματα και τοις σωμασι νοσους ἐμποιουσι , τι δει λεγειν ; τι δε και λεγειν |
γνωριϲμα πεψεωϲ ἐν τοιϲ πρωτοιϲ οὐροιϲ οὐδεποτε φαινεται κατα τουϲ τοιουτουϲ πυρετουϲ . Των δυναμεων ἰϲχυρων οὐϲων τον ἐπι ϲηπεδονι | ||
δε ἐν τοιϲ ποταμοιϲ γεννωμενων ἀμεινουϲ , οἱ κατα τουϲ τοιουτουϲ ποταμουϲ , ἐν οἱϲ ὀξυ και πολυ το ῥευμα |
του βασιλεως αὐτων αἰτειται παιδα , πλαττομενος , ὁν εἰχεν αἰχμαλωτον , ὡσπερ οὐκ ἐχων . ἐνταυθα ὁ τε βασιλευς | ||
τον οἰωνον ἀσμενως ἐδεξατο : και συμβαλων ἐνικησε , και αἰχμαλωτον λαβων τον βασιλεα , εἰς Ῥωμην ἐπεμψεν : ὡς |
ἀγων , εἰς ὁν ἀνεφερετο . . Ἡρακλης στερηθεις των μισθων , οὑς ὑπεσχετο αὐτῳ δουναι Αὐγειας ὁ της Ἠλιδος | ||
δημοτικον , ἐπει δε τοις ἐμαυτου σωφρονισθεις κακοις μετα μεγαλων μισθων ἐμαθον , ὁτι ἐλαττον ὑμων ἐστι του βουλομενου το |
„ . κρουμα , διασχεσιν . εἰσουμενα ἐπι Ἀριστοξενους λεπτοετι ἁρμονικος . Ἐνεπισκηψασθαι και Ἐγγυην καταβολης . καταδικασθεντων τινων δημευεσθαι | ||
και τἀποβαινον : ὀξυ το περικομμ ' , ἀφες . ἁρμονικος , οὐ μαγειρος . ἐπιτεινον το πυρ . ὁμαλιζετω |
αὐταρ ὁ Κυκλωπας μεγαλ ' ἠπυεν , οἱ ῥα μιν ἀμφις ᾠκεον ἐν σπηεσσι δι ' ἀκριας ἠνεμοεσσας . οἱ | ||
αὐ κατα γαιαν ἀπειριτον , ὁσσα τ ' ἐρεξε Τηλεφον ἀμφις ἀνακτα και ὀβριμον Ἠετιωνα ὡς τε Κυκνον κατεπεφνεν ὑπερβιον |
ἐπηγαγοντο : και συνεχης δ ' ὡσαυτως , οὐ μην ἀφροντιστως , ἀλλ ' ὡστε δεισαι περι τῳ ἀνθρωπῳ , | ||
ἐργα ταυτα σωφρονος . ὑμιν δε , παιδες , οὐκ ἀφροντιστως πατηρ πολλην ἐθηκε συν θεοις σωτηριαν : οἰμαι γαρ |
εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
μετα το της ΘΚ μηκος ἡ ἐπι τους ὀξυτερους τοπους καθαιρεσις , ὁπερ συνεβαινεν ἐπι της προτερας ἀγωγης , ἑτερων | ||
το ἀπειρον , δηλον . και γαρ ἡ των μεγεθων καθαιρεσις ἡ ἐπ ' ἀπειρον και ἡ προσθεσις ἡ ἀντιστροφος |
Ἀττικη δε ἡ λεξις , κειμενη και παρα Ἀριστοφανει ἐν Ἀττικαις Λεξεσι και παρα Αἰσχυλωι ἐν Σισυφωι και Εὐριπιδηι ἐν | ||
, ἐν ἀλλοις τε και ὁτι ἐν ταις σπονδαις ταις Ἀττικαις ἐγεγραπτο εὐορκον εἰναι προσθειναι και ἀφελειν ὁτι ἀν ἀμφοιν |
ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
. ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
ἀκαλυπτος ἡ κεφαλη . Εἱς μονος ἀν ἐπιστευσε σοι ἐξαρνῳ γινομενῳ μηδεν τοιουτο εἰργασθαι και βοηθος ἀν κατεστη , ὁ | ||
μιᾳ των ἐφαπτομενων και μιᾳ των διαμετρων ἰσον ἐσται τῳ γινομενῳ τριγωνῳ προς τε τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ |
τις ἑξει τους ὁρωντας : ἐστι δε ἀγρος εἰς το τοιουτ ' εὐκτον ἡ τ ' ἐρημια . εὐαγγελισασθαι προς | ||
' αἰθρας ; σμυρναν εἰπε , μη μακραν , μηδε τοιουτ ' ἀλλο μηδεν , μηδε τοὐμπαλιν λεγων , ὁτι |
μανδραγορου . ] Μανδραγορου δε ποθεντος εὐθεως καρος ἐπακολουθει και ἐκλυσις , καταφορα τε ἰσχυρα , κατα μηδεν διαφερουσα παθους | ||
ἀδυνασια , ἀσθενεια , ἀργια , ἀρρωστια , ὀκνος , ἐκλυσις , ἀθυμια , ῥᾳθυμια , ἀνανδρια , νωθεια , |
ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
δε σωι κασιγνητωι ταδε : Ἑν των καλων κομπουσι τοισι Θεσσαλοις εἰναι τοδ ' , ὁστις ταυρον ἀρταμει καλως ἱππους | ||
, : Ἰτωνις και Ἰτωνια ἡ Ἀθηνα εἰρηται παρα τοις Θεσσαλοις , ἀπο τινος πολεως Ἰτωνος . φησι δε ὁ |
δυνησεσθαι ; Οὑτως οὐ φιλανθρωπα σοι μονον , ἀλλα και λυσιτελουντα πεπρακται . και φυσει γε το πραγμα τοιουτον ἐστιν | ||
ἐργον την σην ἀναμενον γνωσιν . οὐδε γαρ τα προδηλως λυσιτελουντα μη του σου νευματος ἡγησαμενου δεξαιτ ' ἀν αὑτῳ |
ἐστιν ἐν χρονοις κειμενος ἠ ἀλογια ἐν χρονοις κειμενη εἰρημενον ἀφορισμον ἐχουσα . Των δε χρονων οἱ μεν εὐρυθμοι , | ||
νωσιν . ἐαν το λυπηρον κενουται : ἐνθεν ἐπιφερει τον ἀφορισμον , ἠν οἱα δει καθαιρεσθαι , ἀλλ ' ἐν |
μεν Σικυωνος την Ἀσωπιαν , ἀπο δε Κορινθου την Ἐφυραιαν μετονομασθηναι . Κορινθον δε οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των | ||
ὁτ ' οὐπω τελειος ἐγεγενητο , ἀλλ ' ἐτι πριν μετονομασθηναι τα μετεωρα ἐφιλοσοφει , ἐπισταμενη ὁτι οὐκ ἀν δυναιτο |
, ὁ τι ἐνθουσιασμος ἐστιν : ἀπο γαρ των ἐνταυθα ἀναμνησθεις και θεασαμενος τα θεια ἐκεινα και ἀτρεμη φασματα και | ||
οὐ πολλῳ ὑστερον ὑπο κυνηγων δεσμα ἐβληθη . τοτε μυς ἀναμνησθεις ἑαυτῳ την δια της νυκτος τα δεσμα αὐτον . |
, των δε την ψυχην , ἡ κολακευτικη αἰσθομενη οὐ γνουσα λεγω ἀλλα στοχασαμενητετραχα ἑαυτην διανειμασα , ὑποδυσα ὑπο ἑκαστον | ||
σφαγιασαι , των δ ' ἀλλων ἀγνοουντων τον χρησμον , γνουσα ἡ Κυανη , και ἐπιλαβομενη των τριχων , εἱλκε |
„ Ὁ αὐτος ἰδων τινα πασιν ἑξης προχειρως χαριζομενον και ὑπηρετουντα ” κακος κακως ” εἰπεν „ ἀπολοιο , ὁτι | ||
και τα διακοσμουμενα τοις διακοσμουσι , τοις χρωμενοις τε τα ὑπηρετουντα ὡς ὀργανα ἐστιν οὐκ ἀναρμοστα . Διοπερ τοις μεν |
τουτο ποιει , ” μελετω , “ εἰπεν , ” ἀποτυγχανειν . “ αἰτων τινακαι γαρ τουτο πρωτον ἐποιησε δια | ||
ἀργαλεωτατῃ νοσῳ , ἐπαιρομενοι . προς γαρ τῳ του τελους ἀποτυγχανειν ἐτι μετ ' οὐ μικρας βλαβης μεγαλην αἰσχυνην ὑπομενουσιν |
οἱ φιλουμενοι μητε οἱ φιλουντες μητε οἱ ὁμοιοι μητε οἱ ἀνομοιοι μητε οἱ ἀγαθοι μητε οἱ οἰκειοι μητε τα ἀλλα | ||
. ἠτοι γαρ περιῳδικα ἐστιν , ὁταν αἱ μεν ἑκατερωθεν ἀνομοιοι ὠσιν ἀλληλαις , αἱ δε ἐν μεσῳ ἀλληλαις μεν |
' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
διαθεσιν και μαλιστα τοις περι τον στομαχον παθημασι και προς ἐμπνευματωσεις και ὀξυρεγμιας . ἐστι δε αὑτη : Σκιλλης των | ||
δαφνιδων : καλως δε ποιει προς τας σκληριας και τας ἐμπνευματωσεις της ὑστερας τουτο . πιτυϊνης λιτρ . γ . |
των μαθητων του μεν ἀγρου ἐπιμελουμενον , της δε πραξεως ἀμελουντα ” ὁρα , ὠ οὑτος ” , ἐφη , | ||
τοις φιλοις ἀξιος εἰη . ἰδων γαρ τινα των συνοντων ἀμελουντα φιλου πενιᾳ πιεζομενου , ἠρετο Ἀντισθενη ἐναντιον του ἀμελουντος |
εὐθυς μετα την συγκρισιν : ἐπειδη γαρ και ἐπι της συγκρισεως ἐφαμεν εἰναι ἀδειαν της ἀνειμενης φρασεως , και ἐπι | ||
καλως ἠ φαυλως λεχθεισαν ἐννοιαν παρεδιδου . Τι διαφερει κρισις συγκρισεως ; και ποτερον αὐτων ἐπαναβεβηκε ; λεκτεον δε , |
. ἀπο δε των ἐκτος . † οἱ θεοι ἐχουσι παρασημα . οἱ τα αὐτα ἐχοντες , † ἱνα μη | ||
το κωλυσον τας βουλομενας ἀποθεισας τα στεμματα και τα λοιπα παρασημα της ἱερωσυνης γαμεισθαι . και ἐποιησαν τινες τουτο πανυ |
τους διδασκαλους , παρα μεν των εὐφυων , ὁτι πολλα μανθανουσι , παρα δε των ἀφυων , ὁτι πολυν κοπον | ||
. , : ὁ Πυθαγορας προς τοις ἀλλοις παρηγγελλε τοις μανθανουσι σπανιως μεν ὀμνυναι , χρησαμενους δε τοις ὁρκοις παντως |
ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
ἀποδειξεσι παντως προηγειται το συλλογισασθαι , οὑτω και ἐν τοις ὁρισμοις δει εἰναι το σαφες : οὐ γαρ ἐστιν ὁρισμος | ||
την ὑφηγημενην μεθοδον , και ὁσα κοινα ἐν τοις ἁπαντων ὁρισμοις ἐνεστιν , ἐκλεκτεον . οἱον τι εὐθεια γραμμη ; |
εἰς ἀκροπολιν ἐρυμνην κατειληθησαν , ἐνθεν αὐθις εἰς πονον και ταλαιπωριαν κατεστησαν τους πολεμιους , ὡστε δευτεραν ἐπαναιρεισθαι πολιορκιαν . | ||
ἀντι της ἑαυτου , εἰ μεν τετραποδου , δουλειαν και ταλαιπωριαν σημαινει : εἰ δε τινος των πετεινων , το |
διανοιαν τῃ φρασει κοσμου τινος ἠ χρειας ἑνεκα , ὡς ἐπαναληψις και κλιμαξ . το οὐν σχημα και ἡ μεθοδος | ||
τας ἀμφιβολιας , σχηματι δε χρησθω τῃ ἐπαναληψει καλουμενῃ . ἐπαναληψις δε ἐστι συνδεσμου ἐπιφορα του αὐτου ἐν τοις δια |
. οὐτε ὁ κατειργασμενος κτλ . ►ὁ ἀδικων και διαφευγων ἀθλιωτατος ὡς ὁ Ἀρχελαος ὁ ἀδικων και διδους δικην ἀθλιος | ||
τοιγαρτοι νυν , ἁτε μεγιστα ἠδικηκως των ἐν Μακεδονιᾳ , ἀθλιωτατος ἐστιν παντων Μακεδονων , ἀλλ ' οὐκ εὐδαιμονεστατος , |
ἰσχυρον , ὡς ἀπεψηφισαντο μου νυν οἱ δημοται , ἐγω τετρακις ἐπιδεικνυω προτερον , ὁθ ' ὁσιως ἀνευ συστασεως ἐψηφισαντο | ||
του τε ἐλλειμματος και του παραβαλλομενου , ἐπει τα η τετρακις γινονται λβ , φανερον , ὁτι ἐλλειπει ὁ ιϚ |
ἐσθιειν μηδε καρδιαν , ὁμως και ἐν ἑκαστῳ τουτων την τελειοτητα της καθαρσεως ἐναπετυπουτο ὁ λογος , δια μεν τινας | ||
' οὐκ ἐπ ' ἀκρον ἠλθε σοφιας , ὡς δια τελειοτητα της ἐν αὐτῳ φυσεως τοσουτου γερως ἀξιωθηναι , ἀλλ |
. ἡ γαρ γυνη πολλοις τοις φιλημασι , και τουτοις ἐρωτικοις , προσκαλουμενη ὡς εἰδεν οὐ κατεχοντα , ὡσπερ ἀνδρι | ||
θεον των γαμων : χαιρει δε διηγημασιν ἐπαφροδιτοις τε και ἐρωτικοις : ταυτα γαρ οἰκεια τῃ ὑποθεσει . μετεχειρισαντο δε |
δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
, ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
γε τι πλημμελουνθ ' ὡς φασιν : ὁπερ οὐδ ' ὀνειδιζειν ἀξιον . τους Ἑρμας περιεκοπτεν . ἁπαντα μεν , | ||
την ἀλκην ἐπι του παροντος , μηδενα των παροντων ὡς ὀνειδιζειν μελλοντα φυλασσομενος : γαμου γαρ παιδες ἁπαντες , και |
ὑπερηρκε κατασκευην , ἀνηρ δε Ἀθηναιος ἐποιησεν Ἡρωδης ἐς μνημην ἀποθανουσης γυναικος . ἐμοι δε ἐν τῃ Ἀτθιδι συγγραφῃ το | ||
αὐτων ἐμαθε την ἀληθειαν . τοτε ἐλεος αὐτον εἰσηλθε της ἀποθανουσης και ἀποκτειναι μεν ἑαυτον ἐπεθυμει , Πολυχαρμος δε ἐκωλυε |
το δε και των φιλοσοφειν προσποιουμενων πολλους πολλῳ ἐτι τουτων γελοιοτερα δραν , τουτ ' ἠδη το δεινοτατον ἐστι . | ||
παρεσχε μοι την διατριβην , τα δε των ἰδιωτων πολυ γελοιοτερα : και γαρ αὐ κἀκεινους ἑωρων , Ἑρμοδωρον μεν |
σε : Δυναται μεν ἐπι του ἐποπος λεγειν , οὑτοι ζητουσι σε ἐπιτριψαι δια την ὀψιν : δυναται δε και | ||
πασαις ταις Κατηγοριαις συμβαλλεται , εἰ και ταις Ἀριστοτελους . ζητουσι δε δια τι το πλειστον μερος του χρησιμου προεταξε |
ἀφειμενοι και των ἀλλων των κατα πολιν πραγματειων , και δημοσιους αὐτοις παρακαθιστησιν , ὡν χωρις οὐκ ἐπιτρεπει τας ἐπισκεψεις | ||
τας τε κατα Φιλιππου δημηγοριας και τους δικανικους ἀγωνας τους δημοσιους ; ὡν ἐξ ἑνος ἀρκεσει λαβειν το προοιμιον τουτι |
ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
, διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
, θεασαμενος αὐτην Γαϊος Ἰουλιος Καισαρ ὁ δια τας πραξεις ὀνομασθεις θεος ταυτην ἀνεστησεν . Ἐναντια γαρ παθη συνειχε τας | ||
Διζηρου πορῳ „ . ἰσως ἀπο του διζησθαι την Μηδειαν ὀνομασθεις . το ἐθνικον Διζηριος και Διζηριτης , ὡς Ἀλωρος |
παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
, ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
, οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ τοινυν οὐκ ἀντιστρεφει κατα την του εἰναι ἀκολουθιαν το ὀν , ἐπι | ||
ἐξ ἀμφοτερων ἐχοντων των μερων ταν ἀντιστροφαν τα μεν ἀδιαφορως ἀντιστρεφει ἀλλαλοις , ὡς το ὁμοιον και το ἰσον και |
της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
ὁσον βραχιων το λεπτοτατον . αὑτη ἡ ῥιζα ὁσον σπιθαμη λαμβανομενη , οὑ ἀν προσαχθηι , ἁπαντα ἑλκει προς ἑαυτην | ||
παρ ' Ἀττικοις πολλακις [ και ] ἐπι του τυχοντος λαμβανομενη , παρα δε Συρακουσιοις διχα του α , οὐχ |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
σιωπωμεν : ὁρος τοινυν ἐστιν οὑτος του προφορικου : ” δηλωσις ἀνθρωπου προφορικη ἐντεχνος . ” Ἁ - πας δε | ||
συμβησομενα οὐ δει κεφαλαιωδως ἐκτιθεσθαι : ἡ γαρ ἀθροα τουτων δηλωσις ἐκπληξιν μαλλον ἐχει των ἀκουοντων αὐτα ἠ ἐλεον των |
δε του βιου τον ὀγκον ἐχομεν τωι τ ' ὀχλωι δουλευομεν . ἐγω γαρ ἐκβαλειν μεν αἰδουμαι δακρυ , το | ||
, ὑποπεπωκοτας , αὐλουμενους . εἰτα ἐπαγει : ἀπαιδευτῳ τυχῃ δουλευομεν . φιληδονον δ ' οἱ ποιηται και τον ἀρχαιον |
και βιβλιον ἐν τῃ ἀριστερᾳ , και παντες ὑπερ σου φιλοσοφουσι , μεστοι δε οἱ περιπατοι κατα ἰλας και φαλαγγας | ||
ἀμφισβητησιν λογικην , προσεθηκε το ἐπι μερους . τοις γαρ φιλοσοφουσι γενικαι εἰσιν αἱ ἀμφισβητησεις , οἱ γαρ φιλοσοφοι οὐ |
σκεψασθαι ταχεως πιστευων τοις τυχουσιν . Ἀλλ ' εἰ βραδεως ἐπιστευσεν προ του σκεψασθαι , οὐκ ἀν ἡμαρτανεν ; Μα | ||
ὑπεσχοντο ἀν : ἀτοπον οὐν εἰ , διοτι προειτο και ἐπιστευσεν , μη διησουσιν . ὁ δε χρονος οὑτος , |
ἐν τῃ συνταξει ἀτακτως και ἀνακολουθως παραλαμβανονται : ὁθεν και σολοικισμος λεγεται , οἱονει του σωου λογου αἰκισμος , ἠγουν | ||
γενικη και θατερῳ δοτικη των ἑνικων : το δε θατεροις σολοικισμος . ἐπι δε αἰτιατικης οὐ κιρναται . τα δε |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
του ντ κλινομενον παντως εἰς ας καθαρον ἐχει την εὐθειαν ληγουσαν : Δισυλλαβα δε δια τας ὑπερ δυο συλλαβας και | ||
Ω ληγοντα ῥηματα οὐδεποτε δια δυο φωνηεντων ἐκφερονται κατα την ληγουσαν : εἰ δε το Ρ εὑρισκεται κατα την τελευταιαν |
πεζους μεν πλειους των δισμυριων , ἱππεις δε χιλιους και πεντακοσιους προηγεν δια της Θετταλιας ἐπι τους πολεμιους . οἱ | ||
και ἡκε Μενων ὁ Θετταλος ὁπλιτας ἐχων χιλιους και πελταστας πεντακοσιους , Δολοπας και Αἰνιανας και Ὀλυνθιους . ἐντευθεν ἐξελαυνει |
πλανην της ὀψεως , και πασα τις ταραχη δηλη ἡμιν ἐνουσα αὑτη ἐν τῃ ψυχῃ : ᾡ δη ἡμων τῳ | ||
αὐτοι λεγουσιν παντα ᾑ ἐχεικαιτοι εἰ μη ἐτυγχανεν αὐτοις ἐπιστημη ἐνουσα και ὀρθος λογος , οὐκ ἀν οἱοι τ ' |
περι Θησεα σωθηναι δοκουσι . καταχυσματα δε και κυλικα οἰνου κεκραμενην καταχεοντες αὐτης ἐπιλεγουσιν : ” εἰρεσιωνη συκα φερει και | ||
ἐπιδιδοντες , πηδωντες κουφως μαλα ἠ τρεχοντες , την ἰριν κεκραμενην και ὑδαρεστεραν ἐχοντες , τους κενεωνας ! ! ! |
γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
. Ἡ δε τετρας ἐτιματο , ὁτι περιειχε παντας τους ἁρμονικους λογους : ὁ γαρ τεσσαρα ἁμα ἐπιτριτος , και | ||
αὐτο συνεστηκυιαν ἐκ των ἐκκειμενων στοιχειων και μεμερισμενην κατα τους ἁρμονικους ἀριθμους τῃ ἑαυτης κινησει και το σωμα συμπεριαγειν , |
το περας , ἀθανατος δε ὠν και ἐν ἑαυτῳ την ἀτελευτητον ληξιν περιεχων και διαπαντος ἀενναος ἀπο της ἐκεισε ἐνεργειας | ||
Διι σε πρεπον εἰκαζεθαι . οὐ γαρ τι των σων ἀτελευτητον ὁ τι κεν κεφαλῃ κατανευσοις , τουτο δη το |
ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
ἰσημεριαν , ὁτε λιβες παρ ' αὐτοις και ζεφυροι πνεουσι παμμεγεθεις , ἀκριδων πληθος ἀμυθητον ἐκ της ἀνιστορητου μετα των | ||
βαθειας ἑσπερας ἐφειστηκει ὁρων Μαλχιωνα τον Συρον ἐν Καισαρειαι σκαρους παμμεγεθεις ἀξιους ὠνουμενον : εἰ δε μη νυξ κατελαβε , |
τῳ κοινῳ προσκτωμενους . Τας δε θυρας των οἰκιων οὐδεποτε κλειουσι . , : Ὀμβρικοι ἐν ταις προς τους πολεμιους | ||
και προς την κυστιν προσ - ιστανται και πιεζουσι και κλειουσι την κυστιν και στραγγουριην παρεχουσιν : ἐστι δ ' |
ἀνηρ τις οὐκ ἀφρων ἀλλα της τοιαυτης θηρας πεπειραμενος , αἰχμας περι την καλιαν πηγνυσι τεθηγμενας , ὀρθας δε ἀρα | ||
νιν ἐν Ἀρει παραγορειτο μη ποτε σφετερας ἀτερθε ταξιουσθαι δαμασιμβροτου αἰχμας . εἰην εὑρησιεπης ἀναγεισθαι προσφορος ἐν Μοισαν διφˈρῳ : |
διεθερμανθη : ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀκρεα ψυχρα : παρεκρουσεν : πνευμα μεγα , ἀραιον : μετ ' ὀλιγον | ||
οὐχ ἱδρυτο : ἀπο δε κοιλιης ἐξεκοπρισεν ἀθροα : πολλα παρεκρουσεν : οὐδεν ὑπνωσεν . Δευτερῃ , πρωϊ ἀφωνος : |
των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
, ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
δια του σπηλου . διαϊξασα : ἐξελθουσα . μελαινης : σκοτεινης , κελαινης , της βαθειας . Γυρωσασα : κυρτωσασα | ||
φως . εἰ ζῃ δηλονοτι . λαμπραν . ἡμεραν . σκοτεινης . μελαινης . Ἀρτεμβαρης ] ὁ . πολλης . |
κατιουσα πολλακις τους Καδμειους ἡρπαζετο και αὐτῃ προὐτιθεσαν παιδιον δια τριακοστης ἡμερας , ἡ δε κατησθιε λαμβανουσα . και ἐπειδη | ||
, δειν ᾠηθην ἀπο της νεομηνιας της σεληνης ἑως της τριακοστης , καθ ' ἑκαστην ἡμεραν σημαναι , ἀπο ποιας |
τυχη παραγενηται : ὁπως ἀν ἀγηται ὑπο της τυχης και παραστῃ ἡ τυχη προς το ἐραν : ἀπιθι : πονουμεν | ||
πολεμιους , ἱνα τοις βλακευουσι και ἀποδειλιωσιν ἐκ του ἀναγκαιου παραστῃ το εὐψυχον ἐπισταμενοις , ὁτι τους μη ἀνασωσαντας τα |
: το ἐν τῃ Σαμῳ δηλονοτι . περιεσεσθαι : περιγενησεσθαι ἀπαλλαγεντας : ἀπαλλαγεντας ἀν και ἀπαλλαγησομενους ἐπερρωσαν : οἱ πεμφθεντες | ||
ἐν τῃ Σαμῳ δηλονοτι . περιεσεσθαι : περιγενησεσθαι ἀπαλλαγεντας : ἀπαλλαγεντας ἀν και ἀπαλλαγησομενους ἐπερρωσαν : οἱ πεμφθεντες πρεσβεις των |
ὁρισμου , λεγω δη το αἰτιον , ὀνομασομεν και τινι σημαινομενῳ συνταξομεν ; καθ ' ἑαυτο και τουτο χωριζοντες , | ||
καθ ' ἡν διαφερειν φησι τοις τονοις τοὐνομα και τῳ σημαινομενῳ . σημειον και τεκμηριον διαφερει . Ἀντιφων ἐν τῃ |
ἐλπις και ταχεως ἐξεληλεγκτο . και οἰμαι και ὑμιν ἀμφω τουτω συμβεβηκεναι . ἱν ' οὐν μη διεστωτες τα τοιαυτα | ||
τουτων “ και χωρις του ν εἰναι , ἠτοι ” τουτω “ δυϊκως ἀντι του οὑτοι . δικαιων ] το |
τῳ ἀπο γνωμης ὀντι ἁπλῳ οὐκ ἐμπιπτει ἡ των ἐλεγχων ἀπαιτησις : οἱον ὡς ἐπι τουτου : νομος την ἐπιτροπευομενην | ||
μεταληψις , πιθανη ἀπολογια : το δε παραγραφικον και ἐλεγχων ἀπαιτησις ἐξωθεν ἐστιν : ἐκλειποντος οὐν του πραγματος ἐκλειπει και |
δε Ἀρειου παγου πλησιον δεικνυται ναυς ποιηθεισα ἐς την των Παναθηναιων πομπην . και ταυτην μεν ἠδη που τις ὑπερεβαλετο | ||
το ἐν ἀκροπολει ξοανον της Ἀθηνας ἱδρυσατο , και των Παναθηναιων την ἑορτην συνεστησατο , και Πραξιθεαν νηιδα νυμφην ἐγημεν |
την Ἰωνιαν ἀποθανειν . Τουτων οὐδεν ἐγγραφον ὁ Κρατερος τεκμηριον παρεσχεν , οὐτε δικην οὐτε ψηφισμα , καιπερ εἰωθως ἐπιεικως | ||
ἱερα , τοις δε Πλαταιευσιν ὁ τροπος της ἁλωσεως σωτηριαν παρεσχεν ἐν ἰσῳ πασιν : ἐκπεσοντας δε σφας ἐδεξαντο αὐθις |
προσαγορευουσιν . αὑτη ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει | ||
σμυρνης σπερματος ἰσον : και ἀριστολοχια δε μαλιστα ἡ στρογγυλη πινομενη ὁσον δραχμης πληθος πνευματα διαλυει και τους βραδυπεπτουντας ὠφελει |
νομους και θεων ἱερα , κηδειας τε συναψαντες ἀλληλοις και κοινωνιαις πολεμων ἀνακερασθεντες , οἱ συμπαντες κοινῃ ὀνομασιᾳ προσαγορευοντες ἑαυτους | ||
' αὐτην ἐνεργειαι ἀνθρωπικαι ἐν ταις προς ἀλληλους των ἀνθρωπων κοινωνιαις συνισταμεναι . δικαια γαρ και ἀνδρεια και τα ἀλλα |
γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
, καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
δ ' ὑπερ της Συριας Ναβαταιοι και Σαβαιοι την εὐδαιμονα Ἀραβιαν νεμονται , και πολλακις κατετρεχον αὐτης πριν ἠ Ῥωμαιων | ||
„ τοιαυτα διεξιοντων , ὑπαν - εχωρησεν εἰς την ὁμορον Ἀραβιαν , ἐνθα διατριβειν ἠν ἀσφαλες , ἁμα και τον |
και φροντιδων και των ἀτρυτων πονων και κινδυνων και πειρασμων ἀναπαυλης γουν ἐδειτο προσκαιρου και θεραπειας . δια τουτο μενειν | ||
το κτημα , δει δε και της ἐκ των μιμων ἀναπαυλης μετεχειν . ἐστι γαρ , ἐστιν ἁμα τῃ θυμηδιᾳ |
! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
και αὑται οὐσαι : και γαρ αἱ μεταπρασεις ἑκουσιοι τινες συμπτωσεις εἰσι , καταβαλλοντων και ἀνοικοδομουντων προς τας ἐπιθυμιας ἑτερα | ||
και λιθοις προς τας οἰκοδομιας , ἁς ἀδιαλειπτους ποιουσιν αἱ συμπτωσεις και ἐμπρησεις και μεταπρασεις , ἀδιαλειπτοι και αὑται οὐσαι |