| αὑτο τμηματος του κυκλου . τοιαυτης δη γινομενης της διαιρεσεως ληφθησεται τοιαυτα τμηματα ἀπο του ὁλου κυκλου , ἁ ἐσται | ||
| και οὑτω τα στοιχεια ἐντευθεν ἑτερως και οὐχ ὡς ἀνωτερω ληφθησεται : οὐ γαρ ὁ ἐγενετο ἐκει Γ το ἀπο |
| αὐτα δηλοι ἁπερ και ἐπι του ἑξαγωνου εἰπομεν , πλην ὑποστησεται λυπας ὡν ἡ ἀποβασις εἰς ἀγαθον γενησεται , χρησεται | ||
| , ὑποτασσων και τους ἐχθρους ὡς ἀγαθος τυγχανων , κινδυνους ὑποστησεται ἐκ συγγενων και φιλων : οὑτος δ ' ἐκ |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| ὁτι , ὁσα μεν ἐστι συντελικα της τροπης , εὐθυς ἀποδοθησεται , ὁσα δε γελοιοτερα , δια πολλου , τῳ | ||
| μη ἐπιπολαζειν ἐστι , και φησι το γαρ Α οὑτως ἀποδοθησεται . ἐρωτησαντος γαρ τινος ὁτι το δε Β , |
| πεφυκεν ἐνεργειν , οὐδε ἡ ἐνεργεια και ἡ οἱον ζωη ἀνενεχθησεται εἰς την οἱον οὐσιαν , ἀλλ ' ἡ οἱον | ||
| , φανερον οὐν ὁτι δια το προαποδεδειγμενον παρθενος λεοντος ὀρθοτερα ἀνενεχθησεται . ὑποκεισθω προτερον ὁ ΗΘΚ ὁριζων , και ἐστω |
| πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | ||
| πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
| φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| ἐπισκοπος ρβ εἰ ἀπαλλαγησομαι της φιλης ργ εἰ ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται α οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως β οὐκ ἐπιτευξῃ της | ||
| . Κυεουσα ἡ γυνη , ἠν μη λαγνευηται , ῥηϊτερον ἀπολυθησεται του τοκου . Ἡ τα διδυμα κυεουσα τικτει τῃ |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
| ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
| εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| τα περι την ταφην , τας μαρτυριας ὑμιν των εἰδοτων ἀναγνωσεται . Ὁτι τοινυν ὁ Μενεκλης , ὠ ἀνδρες , | ||
| τουτῳ την ψηφον ὑμας προσθεσθαι . πρωτον μεν οὐν μαρτυριας ἀναγνωσεται ὁτι οὐκ ἐγω αἰτιος εἰμι του εἰς το δικαστηριον |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| , το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
| , το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| . εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
| Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
| χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| ' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
| ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
| οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
| παλιν ἀνιεναι κατα ποικιλα διαστηματα παντως ἑνος τινος αὐτων ἐφαψομαι προσλαμβανομενου . τουτων δε οἱ μεν μελῳδουνται διολου , οἱ | ||
| δια πασων , τονων ἑξ , οἱον ἐστι το ἀπο προσλαμβανομενου ἐπι μεσην : τεταρτον δε το δια πασων και |
| δε ὑγειας περιποιητικην , ἐκ του τελους , ὁτι τουτου στοχαζεται , οὑτω δη και ἐπι της φιλοσοφιας , εἰ | ||
| πολιτικη φρονησις ἀλλ ' ἡ ἠθικη των ἰδιως ἑνι ἀριστων στοχαζεται . ὡστε αὑτη μεν πολιτου φρονησις , ἐκεινη δε |
| συγκληρωσαι δυο τμηματα , του τε ἐγγυς και του πορρω μετεχοντα ἑκατερον : το προς τῃ πολει μερος τῳ προς | ||
| . εἰ δε τις ἠν πρωτον τα σα ψεγων ὡς μετεχοντα θυμου μειζονος ἠ προσηκε , νυν ὑπο του καιρου |
| ” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
| . δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
| οὑτω τιθεσθαι . Εἰ οὐν πανταχου , οὐχ οἱον τε μεμερισμενον : οὐ γαρ ἀν ἐτι πανταχου αὐτος εἰη , | ||
| των παρ ' Ἑλλησι ποταμων . το δε ὑδωρ πανταχου μεμερισμενον οὐκ ἐξασθενει , ἀλλα και πλειται και πινεται και |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| αἰσθητηρια μεν ἀν γενοιτο , δι ' ἑτερου δ ' αἰσθησεται και του μεταξυ : ἡ μεντοι ἁφη τῳ αὐτων | ||
| , ἑως ὁτου καταβιβασθῃ ἡ ἀκμη εἰς την διπλοην . αἰσθησεται δ ' ὁ ἐνεργων γεγονοτος τουτου , ἀπο πυκνης |
| τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
| οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
| των ἀνθρωπων πιστοι κατα τους πονους πασχουσι τοις ἑταιροις του καματου κοινωνειν . ἐσσι μοι υἱος : τον δ ' | ||
| χυμων ἠ μετα φλεγμονηϲ κυριου μοριου , λουε θαρρων ἀνευ καματου παντοϲ , ὡϲτε μη καταλυϲαι την δυναμιν . κομιζεϲθω |
| ] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
| ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
| των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
| , οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
| ' ἀλληλοις . . . : Το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια | ||
| ἁττα δασυνομενον διαφερει . ψιλουμενον γαρ το τινα σημαινει , δασυνομενον δε το ἁτινα . ἀστρον και ἀστηρ διαφερει . |
| ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
| νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| ὀνομασιν . το γαρ ἀντωνυμικον προσωπον ἐν γενικη μονον νοουμενον ἀκλιτον ἐστιν εἰς τας πτωσεις : ἡ γαρ πτωσις ἡ | ||
| το πασαν λεξιν , των τριων οὐσαν γενων παραστατικην , ἀκλιτον φυλασσεσθαι , και τουτο τεκμαιρονται ἐκ των ἀριθμων . |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| τουτων εἰποντες . παλισκιος δε ἡτις ἐν τοις σκιεροις τοποις φυτευεται : ἐν σκιωδεσι γαρ τοποις φυεται μαλλον . και | ||
| Ἡ ῥοια θερμῳ ἀερι χαιρει , και ἐν ἀνυδροις δε φυτευεται χωριοις . δει δε , ἐν τῳ ταυτας φυτευειν |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
| οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| , το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
| , τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| δειλων , σοφων ἀμαθων , πραων ὀργιλων . ἐξεστιν οὐν καταλιποντας τα ὀνοματα , ἐκλαβοντας τα ἠθη φιλοσοφησαι τα του | ||
| γυμνους ἐπιβαινειν χρη τα περιττα ταυτα παντα ἐπι της ἠϊονος καταλιποντας : μολις γαρ ἀν και οὑτως δεξαιτο ὑμας το |
| Βοιωτικῃ μεταθεσει του η εἰς την ει διφθογγον εἰμι , ἡμαρτημενον ὀν τῳ τονῳ , καθα ἑτερωθι λεγει αὐτος : | ||
| . το μεντοι ἐν τῳ περι ψυχης ἐπιστασιν ἐχει ὡς ἡμαρτημενον . φησι δε τουτῳ : „ και γαρ οὐτε |
| ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
| , τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
| ἐνοφθαλμιζεσθαι : εἰτα λαβοντα του εὐκαρπου δενδρου την γενναιαν και ἐπετειον βλαστην , τον ἐξ αὐτης ὀφθαλμον ἐνθετεον κατα ἀκριβη | ||
| και ἁπαλα ταυτα και αὐα . Την δε βυβλον την ἐπετειον γινομενην ἐπεαν ἀνασπασωσι ἐκ των ἑλεων , τα μεν |
| ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
| Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
| εὐμενως προσιεται την ἐπιμελειαν . και οὑτω σοι αὐτα παιδαγωγουντι ἀναφανησεται χρησιμα τε και ὠφελιμα ἀντι ἀχρηστων και βλαβερων . | ||
| : εἰ δε μη , παρα το εἰδος ἀει ἀλλο ἀναφανησεται εἰδος , και ἀν ἐκεινο τῳ ὁμοιον ᾐ , |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
| χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| , τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
| μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
| μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
| την βασιλειαν λαβειν . παιδας δε αὐτης γενεσθαι Αὐτουχον και Ἀρισταιον . φησι δε αὐτην Φυλαρχος ἐλθειν μετα πλειονων εἰς | ||
| . ἑξης δε ἐστι τα περι Κυρηνην την Ὑψεως και Ἀρισταιον τον Ἀπολλωνος και αὐτης της Κυρηνης υἱον , και |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| κατα πλατος : και το εὐζωμον , και το καρδαμον σπειρεται . Μηνι Σεπτεμβριῳ σπειρεται σευτλομολοχον , και ἐντυβον ὀψιμον | ||
| κοινωνησαντων ὑμιν του προς Φιλιππον πολεμου . ἀρουται φημι και σπειρεται : και οὐκ ἠλεησε φημι ὁ μιαρος οὑτος πολιν |
| και μνημην ἐπ ' αὐταις ἐμποιουσα . Κυπαρισσου το σπερμα συλλεγεται μεν μετα καλανδας Σεπτεμβριας , σπειρεται δε εἰς πρασιας | ||
| ὠνομασται . ἐν εὐριποις μαλιστα και περι πολεις φυεται . συλλεγεται δ ' ὁ καρπος και ὁ ὀπος ὡσπερ και |
| . Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
| οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
| : ὡσπερ οἱ χρηστοι πατερες τοις παισιν ἁ μεν δυνανται παραι - νουσιν , ἁ δ ' ἀν μη πειθωσιν | ||
| σχεδον ἠσαν ἐπ ' ἀλληλοισιν ἰοντες Ἀτρεϊδης μεν ἁμαρτε , παραι δε οἱ ἐτραπετ ' ἐγχος , Πεισανδρος δε σακος |
| μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
| και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
| μεγιστον : θανατος ἀπαραιτητος ὡρισται κατα των εἰς τους ἐντος περιβολους παρελθοντωνδεχονται γαρ εἰς τους ἐξωτερω τους πανταχοθεν πανταςτων οὐχ | ||
| ὀνομαζεται . ἐπενοησαν δε οὑτοι αὐλας προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολους και σπηλαια . ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . |
| , τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ | ||
| γνωστον ἐξεφηνεν , οὐ μην διωρισμενον : οὐδε γαρ το διακεκριμενον ἐν διορισμῳ : οὐδε γαρ αὐτο ὀν ὡς τι |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| πρωτη ἐνταυθα ἐστιν : ἀλλ ' ἀτοπον αἰτεις δωρεαν : ἐμπεριεχεται δε ταυτῃ τῃ ἀντιθεσει το οὐδεν αὐτῳ πεπρακται φυγης | ||
| τε οἰκειν . γνωστεον ὁτι και ἐπι ταυτης της ἀντιθεσεως ἐμπεριεχεται και το , ὁτι οὐκ ἐξεστιν αἰτειν . ἐμοι |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
| κατα τον Ὁμηρον εἰπειν . τοσουτον ἀρα φιλικη χαρις οἰδε μεταθειναι κρισιν βουλησεως . Θειων δε ἀνδρων εἰπερ ἀλλο τι | ||
| γε των παρα του δεινος ῥηματων , οἱοι τε ἐγενοντο μεταθειναι περι ὡν ἐδεοντο : οὑτω πανταχου το της ἐξετασεως |
| Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | ||
| ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| , και προσεκβαλλομενη ἑως του ἑτερου μερους της τομης διχα τμηθησεται ὑπο της ἐφ ' ἡν κατηκται . ἐστω ἐλλειψις | ||
| τμηθησεται ὑπ ' αὐτης . ἡ ΑΓ ἀρα ἐκβαλλομενη διχα τμηθησεται ὑπο της ΑΒ : ὁπερ ἀτοπον : ἐκβαλλομενη γαρ |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| σχεδον δε και το συμπαν Ἰουδαιων ἐθνος ὀρφανου λογον ἐχει συγκρινομενον τοις ἁπανταχου πασι : τα μεν γαρ , ὁποτε | ||
| του ἱππου ἀπο κεφαλης ἐπι οὐραν μηκος προς το πλατος συγκρινομενον τους κα - τα τα ζυγα τασσομενους των κατα |
| γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
| κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| προρρησιν , αὐτος τε ἀνιστασθαι και τους ἀλλους κελευειν . ἐρομενου δε του ἑτερου των ἰατρων περι της ὡρας του | ||
| ὁ Ἰσαιος „ πεπαυμαι ” εἰπεν ” ὀφθαλμιων „ . ἐρομενου δε αὐτον ἑτερου , τις ἀριστος των ὀρνιθων και |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |