ἀνιμαν ἀλληλους : ἐπειδαν δε των κορυφων κρατησωσιν , ζωνας λευκας , ἁς εἰχον , λυσαμενους κοντοις εὐμηκεσι περιαψαι και | ||
ἐκαλυπτε , Λυδιον καλον ἐργον . σοι δ ' ἐγω λευκας † επιδωμον † αἰγος ταις καλαισιν ὐμμι νοημμα τὠμον |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
ἐνηγισεν ἀποτρεπων το μηνιμα αὐτων , ταις δε ἐθυσε ταις λευκαις . ὁμου δε αὐταις και Χαρισι θυειν νομιζουσι . | ||
αἱ κενταυριδες και ἐν τοις ἱπποις : αἱ μεν γαρ λευκαις ἱπποις ἐμπεφυκασιν , αἱ δε ξανθαις συναπτονται , τας |
και ταυτ ' ἐχων παραδειγματα την τε του ποιητου των συμποσιων ποικιλιαν και την Πλατωνος τε και Ξενοφωντος χαριν . | ||
παλαιου ὑιδουν φιλοποτουντα διατελεσαι και την ἐπανοδον την ἀπο των συμποσιων ποιεισθαι ἐπι θρονου καθημενον και ὑπο τεσσαρων βασταζομενον οὑτως |
: ἐϲτι δε τουτο δαφνοκοκκων καθαρων ⋖ η , πεπερεωϲ λευκου ⋖ η , ἀλυπιαδοϲ ⋖ η , εὐφορβιου ⋖ | ||
λευκος ἐστι , τουτ ' ἐστιν ὁτι τον ὁρισμον του λευκου δεχεται ὡσπερ του ζῳου , τοτε οὐ κατηγορειται τα |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | ||
γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι |
εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
, λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
: Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
ἐν εἱρκταις ἀποθνῃσκουσιν , και μαλιστα ἀλλοτριωθεντων των ἀγαθοποιων . συναπτουσης δε Ἀρει σφαγησονται . Φυλακτεον δε και ταυτα . | ||
ποιεισθαι της Σεληνης ληγουσης και προς τους ἀγαθοποιους σχηματιζομενης ἠ συναπτουσης . παραφυλαττεσθαι δε ἱνα μητε ἐν Κριῳ μητε ἐν |
κινδυνος δοκει εἰναι , ἐαν μεν νικησωσι , τουτους οὐδε καταδουλωσασθαι γ ' , ἐαν δε ἡττηθωσι , σφας αὐτους | ||
, τουτων ἑκοντες ἐπιλαθομενοι , ἐπειδη διεβησαν εἰς Εὐβοιαν Θηβαιοι καταδουλωσασθαι τας πολεις πειρωμενοι , ἐν πεντε ἡμεραις ἐβοηθησατε αὐτοις |
ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
οὐ το ἐκειναις συμφερον ἐξυπηρετητεον . τιμαν μεν γαρ δει θεραπαινας το κατ ' ἀξιαν : το μεν γαρ ὠμον | ||
γαρ κεκτησθαι νομον εἰναι τοις Λοκροις ὁμοιως οὐδε Φωκευσιν οὐτε θεραπαινας οὐτε οἰκετας πλην ἐγγυς των χρονων , ἀλλα πρωτῃ |
: ταυτα γαρ τα ἐνεργηματα ἀνεμποδιστως γινομενα δηλοι το του καταρτισμου τελος . ἐνεστι δε και ἐξ ἀντιπαραβολης της προς | ||
των ὀλισθηματων πραγματειᾳ ἐκτεθειμαι . τεκμηριον δ ' ἐσται του καταρτισμου , ἐπι μεν του πηχεως ἡ ἀνεμποδιστος της χειρος |
ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
ὀλιγου τεινει , πυργος ἐν εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι | ||
Γρα διηγουμενος του την ἀποικιαν εἰς Λεσβον στειλαντος συν ἀλλοις βασιλευσι , και ὁτι χρησμος ἠν αὐτοις δηλωσας καθειναι διαπλεοντας |
μανια , κινησις . ἀναγκαιης : ἠ της φυσικης . ἀναγκαιης : βιαστικης , της κατ ' ἀναγκην γινομενης τοις | ||
, τεως μεν μετα των Ἑλληνων ἐοντες ἐμαχοντο ὑπ ' ἀναγκαιης ἐχομενοι προς την βασιλεος στρατιην : ὡς δε εἰδον |
ἁπαξ δε ἐν Ὀδυσσειᾳ . . ἀνδρε δυω περι τωνδε κελευομεν , ὡ περ ἀριστω , πυξ μαλ ' ἀνασχομενω | ||
, καθ ' ὁν ἐπι τον ὑπνον εἰωθαϲι τρεπεϲθαι , κελευομεν και ἐγρηγορεναι διοιγειν τε ποτε ἠ μυϲαι ἀναγκαζομεν τα |
φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
, ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
εἰπε : Δεσποτα , τινα λεγεις λογον οὐκ ὑγιεα , κελευων με δεσποιναν την ἐμην θεησασθαι γυμνην ; Ἁμα δε | ||
τους ἡγουμενους , τας τε εἰσοδους πασας και λιμενας φυλαττεσθαι κελευων . ἐπεμπε δε και προς τον βασιλεα Παρθυαιων τε |
λογικης πηγης [ εἰς καθαρον ] ἐπι ψυχην φερεσθαι ναμα λειως , ἐπειδηπερ αἱ συνεχεις και ἐπαλληλοι τροφαι κατακλυζουσαι το | ||
ναυν πεπηγυιαν ἀνασπασαντες και πετασαντες την ὀθονην ἐσυρομεθα ὡσπερ πλεοντες λειως και προσηνως ἐπι του παγους διολισθανοντες . ἡμερᾳ δε |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
ἐγινετο . ἐστι δε κυνη Ἀιδος το τελος εἰς ὁ ἀπελθων ὁ τετελευτηκως ἀορατος γινεται . Λεγεται ὁτι Βορεας Ὠρειθυιαν | ||
και παρ ' αὐτων μαθησῃ ποιᾳ ἀν χρησῃ γυναικι , ἀπελθων ἐκεινος και ἀκουσας των παιδων προς ἀλληλους λεγοντων την |
Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
Οὐδετερον ἀρα διαφερει τι τοις θεοις , οὐτε το ἡμας ἐμπιπλασθαι ὑλικων σωματων , οὐτε εἰ τινες ὑλικοι σωματων ἀτμοι | ||
. ἐλινυειν οὐ ξυμφερει , ἀλλα γυμναζεσθαι μεν , μη ἐμπιπλασθαι δε , τους νεους ἐλλεβοριζειν , ἰγνυην ταμνειν , |
προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
Ἀσκαλαβος εἰς ζῳον ὁμωνυμον . Μητιοχη και Μενιππη εἰς ἀστερας κομητας . Ὑλας εἰς ἠχω . Ἰφιγενεια εἰς δαιμονα καλουμενον | ||
Διογενης σημειον ἐπι του † σημ῀ ἐπισφαλως τινος εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους ᾀττοντας ἀπο του αἰθεριου πυρος |
τους ἐπι ξενης ἡ εἰς Ἁιδου καταβασις εἰς την οἰκειαν ἐπαναγει . το δε δοκειν εἰς Ἁιδου καταβαντα εἰργεσθαι της | ||
των δευτερων , ἠ ὁλως των χειρονων , ἀλλον τροπον ἐπαναγει προς τα κρειττω τα χειρω και ἐντιθησι ταυτα ἐκεινοις |
ἑτερων κλητον Ἀθηνηθεν ἐλθοντα νεων ἀρχην κτησασθαι μακαριστον , πηλικης εὐδαιμονιας το Ἀθηναιους εἰναι τους μεταπεμπομενους ; ἐγω δε ἡσθην | ||
τι ἁπαντες ἀνθρωποι . αἱ δε ἀπαρχαι εἰσι νηες γεμουσαι εὐδαιμονιας , και ὁ τι ἀν ἡ φυσις ἀριστον τεκῃ |
Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
ἐστι . Ἡ δε πολυϋδρια γλυκαινει τε τας ῥοας και μαλακωτερας ποιει : δειται γαρ ἡ στρυφνοτης τοιαυτης και ἡ | ||
κρατησειν , εἰ δ ' ἀπο των ταπεινοτερων ἀρξαιντο , μαλακωτερας ὑπελαμβανον τας ὀργας των πολιτων προς τους ἐπιφανεστατους και |
και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | ||
περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν |
. ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
καππαρεως και τοις τοιουτοις : ἐξωθεν δε μαλακτικοις φαρμακοις και διαφορητικοις : οἱον τῃ κωφῃ , τῃ κιτρινῃ : πολλην | ||
και περιπατοις και ταις ἀλλαις κινησεσιν , ἐτι δε χρισμασι διαφορητικοις ταχεως ἐκκενωσαι του πληθους , εἰ μη ἀρα σοι |
, ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
ἡ δε δευτερα δια κολλυριων , ἡ δε τριτη δια κλυστηρος . πλειστοι μεν οὐν και οὑτοι κατα διαφοραν , | ||
ὁτε δε μετα πονου ῥει , ἐνετεον δια μητρεγχυτου ἠ κλυστηρος χυλον ἁλικος ἠ πτισανης ἠ τραγου ἠ ὀρυζης : |
. λεκτεον οὐν περι αὐτης τε και των μερων . Καθολου μεν οὐν νοητεον οὐσαν ἡμιν την θεωριαν περι μελους | ||
ἐρωτικας σημαινει . και λεγει ὁ Ἡρωδιανος ἐν † τῳ Καθολου ὁτι ἀϊτιας ἐστι προπαροξυτονως , ὡσπερ ἀπο του δεσποτης |
β , κινναμωμου ὀβολοι β , μηκωνος ὀβολοι β , πεπερεως κοκκοι ιε , κομμεως ὀβολοι γ , οἰνου Χιου | ||
μελιτι . ἠ μυν ζωντα καυσας ἐπιχριε συν μελιτι . πεπερεως , προβατειας κοπρου ξηρας , ἐρυσιμου , εὐζωμου σπερματος |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
, οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
τοιαυταις πανουργιαις εὑρισκεται χρωμενος , ἀλλ ' ἐστιν ἀπεριττος τις ἐλευθεριος τε και ἀπονηρος οἰκονομησαι τα εὑρεθεντα . ἐκ δη | ||
δωσει ὀλιγα ἐξ ὀλιγων και οὐ δηπου δια τουτο οὐκ ἐλευθεριος , ὡσπερ οὐδε ὁ ἐκ πολλων πολλα διδους . |
μηνων τριων ἠ δʹ . ἐκβαλλειν . ] Ὀποπανακος ὀβολου κολλυριον ποιησας ὑποθες . ἀκινδυνον ἐστι και πεπειραται ἐπι πολλων | ||
παρ ' ἐνιοις γʹ . τῳ χυλῳ ἀναλαμβανε και ποιησας κολλυριον χρω . Συναξον ἀπο της προ ιʹ καλανδων του |
ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
γαμῳ δοιημεν τα των ἀνθρωπων φαυλοτατα , τι μαλλον ἐστιν ἀποστατεον του γαμου ; οὐχ , ὁσα ἀν τοις πραγμασι | ||
και κεκραγως , ὁς οὐδε ἐφθεγξω , οὐδ ' οὑτως ἀποστατεον ἠν τῃ πολει τουτων . ” Το δε ἐκβησομενον |
το σωμα και την ψυχην . Και Αἰαντα μετα την μονομαχιαν νωτοισι γεραιρεν ὁ Ἀγαμεμνων , και Νεστορι γεραιῳ ὀντι | ||
μεν Θυμοιτης ἀνεδειλιασεν , Μελανθιος δε παροντων Ἀθηναιων ὑπεστη την μονομαχιαν και † συναντων εὐξατο , εἰ ἀπατησει τον Ξανθιον |
βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
ἀντι του καταλυσαι . τελεσφορος ] ἀρχηγος , διοικητης . εὐπρεπεστερον ] βελτιον ἀνδρα ἐξελθειν . λεσχηισιν ] ἐν ταις | ||
και συνισταμενοι κατα την ἀγοραν ἐσκοπουν , ὁντινα χρη τροπον εὐπρεπεστερον ἀνευ κινδυνου παυσαι τουτων αὐτον των πολιτευματων : κρυφα |
ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
. διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
Μενηνιον , Σπουριον Οὐετουριον . ἐπι δε τουτων Συρακοσιοι πρεσβεις ἀποστειλαντες εἰς τε Κορινθον και Λακεδαιμονα παρεκαλουν βοηθησαι και μη | ||
ἀφικετο και Θηβαιους , και οὐν και ἐδεηθησαν αὐτου πρεσβεις ἀποστειλαντες συν τῃ ἀνωτατω σπουδῃ ἀφικεσθαι σφισι τον ἀνδρα οὐκ |
ἀληθες οὑτως ἐχει : οἱ χρησμολογοι και μαντεις στεφανους δαφνης φορουντες ὡς ἀειθαλους ὀντος του φυτου και ἀλεξικακου και οὑτω | ||
το ἁβροδιαιτον οὐ πολυς χρονος ἐπειδη χιτωνας τε λινους ἐπαυσαντο φορουντες και χρυσων τεττιγων ἐνερσει κρωβυλον ἀναδουμενοι των ἐν τῃ |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
, προς την ἀσθενειαν της ἡμετερας ἀφοσιουμενοι φυσεως . Και κολασεως δε εἰδος εἰναι ἀθεϊαν οὐκ ἀπεικος : τους γαρ | ||
ἐξ αὑτου ποιησαμενος ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου καταλιπῃ διαδοχον της κολασεως , οἱ μεν ἑνα , οἱ δε και πλειους |
θηρι κιουσῃ : τυφλην τε σμερδνην τε βροτοις ἐπι λοιγον ἀγουσαν μυγαλεην , τροχιῃσιν ἐνιθνῃσκουσαν ἁμαξης . σηπα γε μην | ||
ἀνιαρον εἰσιν αἱ μυιαι . κατα δε την ἐξ Ἡραιας ἀγουσαν ἐς Μεγαλην πολιν εἰσι Μελαινεαι : ταυτας ᾠκισε μεν |
μειζονα δυναμιν , σχολαιοτερον τον πολεμον ἐχρητο , εἰ δε ἀσθενεστεραν , νεους και φιλοκινδυνους τας ἐπιθεσεις ποιειν προετρεπετο . | ||
ἐφην , λεγεις ; ἀρα γε την μεν λεπτοτεραν ὁπερ ἀσθενεστεραν , την δε παχυτεραν ὁπερ ἰσχυροτεραν ; Τουτ ' |
ἐπιμελειας ἡς ἐδυναντο πλειστης , θεοπεμπτα τε ἡγουμενους εἰναι και σωτηριας κυρια τῃ πολει . Ἁλισκομενης δε της κατω πολεως | ||
ὡς ἐοικεν , ὁ τε Ζευς ἐξηγειται τοις θεοις τἀληθη σωτηριας των ὁλων ἑνεκα και Ὁμηρος ὡς προσηκοντα τα τοιαυτα |
του ἀνθρωπου , τελος δε διαπεμποντα ἐς πασας τας πολις ἐπαγγελλεσθαι ἀδειην τε διδοντα και μεγαλα ὑποδεκομενον ἐλθοντι ἐς ὀψιν | ||
Ἀκουω σε γραφειν περι ἀρετης προς ἡμας και τοις γνωριμοις ἐπαγγελλεσθαι ὁτι δια της γραφης πεισεις ἡμας φρονειν περι σου |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
ἡμιν δε ἀνδρων φιλτατος . τουτον ἀποδραντες οἰκεται και καταφυγην ἀρκουσαν νομισαντες Ὀνησιμον , ἀνθρωπον πονηρον , Συρον ἐμπορον , | ||
καιτοι προς τον κλητικον καλουμενον και μιαν πτωσιν ἑνος ὀνοματος ἀρκουσαν ὁρωντες , ὡς το “ Ἑκτορ ” και το |
φαγειν ἠ πιειν ἠ περι την ἀνδραποδωδη και ἀχαριστον , ἀφροδισιον λεγομενην οὐκ ὀρθως , ἡδονην ποριειν αὑτῳ τοὐμπιμπλασθαι , | ||
: ” ὠ μακαρ , ὁς ἐπι χλανιδοτροφοις κοραισι τον ἀφροδισιον κηπον ἀποδρεπεις ” . Ἀφροδισιος λογος Πλατων εἰπε Διι |
ἐν τῃ Ἑβραιων . ὁ μεν δη ἐν Ἁλικαρνασσῳ Μαυσωλῳ βασιλευσαντι Ἁλικαρνασσεων πεποιηται , μεγεθος δε οὑτω δη τι ἐστι | ||
παιδες ἐκ της προτερης γυναικος , Γωβρυεω θυγατρος , και βασιλευσαντι ἐξ Ἀτοσσης της Κυρου ἑτεροι τεσσερες : των μεν |
μεθ ' ὑδατος λελειωμενοις . εἰ δε μη προκοπτοι , καταπλαστεον κοριῳ μετ ' ἀρτου ἠ ἀρνογλωσσου φυλλοις ἠ σελινου | ||
την ληφθεισαν τροφην : και τουτῳ μαλιστα διακρινονται των κοιλιακων καταπλαστεον οὐν αὐτους λινοσπερμου μετα φοινικων : ἀκρως δε ποιει |
ἀλλ ' ἐπειδη κατεσχε την δυναστειαν ὁπωσδηποτε λαβων , ἀρα βασιλικως αὐτῃ κεχρηται ζηλων τους προτερους ἡγεμονας , οἱ λεγοντες | ||
τα ἱππασιμα χωρια τα θηρια ἐποιησε μεγαλην θηραν . και βασιλικως δη παρων αὐτος ἀπηγορευε μηδενα βαλλειν , πριν Κυρος |
? ἡμων ἰσοθεον ποιει και οὐδε δια την θνητοτητα της ἀφθαρτου και μακαριας φυσεως λειπομενους ἡμας δεικνυσιν . % ὁτε | ||
και των λοιπων ποιητων φιλοτιμως μεμνηνται , της δε του ἀφθαρτου και μονου θεου δοξης οὐ μονον ἐπελαθοντο ἀλλα και |
. Παρατηρητεον οὐν ἐπι πασης γενεσεως τας προγεγραμμενας ἐν ἀρχῃ παραγγελιας και τας φασεις και τας μοιρας , ἱνα μη | ||
Δειναρχος ἐν τῃ Κατα Πολυευκτου ἀποφασει : και τας ἰδιᾳ παραγγελιας γεγενημενας και τας δεησεις . . . . δωρων |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
ἐφ ' αὑτου , και Ἁρμοδιος και Ἀριστογειτων οἱ τον Πεισιστρατου παιδα Ἱππαρχον ἀποκτειναντες , ῥητορες τε Ἐφιαλτης , ὁς | ||
δε ἀκουσαντα παραυτικα ἐπεισε ὁ λογος οἱα ἀχθομενον τε τῃ Πεισιστρατου ἀρχῃ και βουλομενον ἐκποδων εἰναι . Αὐτικα δε ἐσταλη |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
. ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
και εἱλουνται κυκλον : οἱ μεν κατα τα αὐτα τῳ συμπαντι οὐρανῳ , οἱ δε και κινησεσιν ἰδιαις ἐλαχον ἐξαιρετοις | ||
ἀλλα ἐκεινο σωζεσθω , ὑμων ἀπολλυμενων . Τουτο και τῳ συμπαντι τουτῳ γιγνεσθαι φιλει . Ἀθηναιοι λοιμωττουσιν , σειονται Λακεδαιμονιοι |
ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
ἐκ τουτων περιπορευομενοι τους μεν στεφανους των κατακειμενων δροσιζουσι τοις μυροις , ἀλλο μηδεν ἐξωθεν παραραινοντες . ἐπει δ ' | ||
την των μυρων χρησιν ὡρμησαν . χρηστεον οὐν παρα ποτον μυροις τοις ἐλαχιστα καρουν δυναμενοις , τοις στυφουσιν δε και |
εἰ τι κακον νυν εἰρηται , τα δε παντα θεοι μεταμωνια θειεν . Ὡς εἰπων τους μεν λιπεν αὐτου , | ||
. μεταμωνια Δ . . . . . , : μεταμωνια : ματαια , ἀπο του μετα των ἀνεμων ἰεναι |
ἐπ ' ἀρχοντος Εὐκλειδου : τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια Καλλιστρατου Ἀριστοφανης ἐτεσι προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . | ||
ἐπειδη χαλεπως ἐφερον οἱ Ἑλληνες το των φορων ὀνομα , Καλλιστρατου οὑτω καλεσαντος , ὡς φησι Θεοπομπος ἐν ιʹ Φιλιππικων |
, διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | ||
πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται |
Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
: παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
” ψυχροτατα . “ κρυμος το μετα χιονος ὑπερβαλλον της ψυχροτητος . γραφεται δε ” κεἰ κριμνωδη κατανιφοι “ , | ||
θηλυ . δει οὐν συμμετριας τινος της θερμοτητος και της ψυχροτητος της περι το σπερμα προς το ποιεισθαι ἀρρεν ἠ |