| μαλλον ἐκεισε δοξαν ἡμιν ἁρμοσειν . Ἐπειτα κἀν τι και λελειφθαι τῳ λογῳ δοξειε , συγγνοιη δ ' ἀν τις | ||
| ' αὐτα παθη ἀποταμιευομενοι , μηδε τον περι τουτων λογον λελειφθαι δικαιον , ἀλλ ' ὡσπερ ἡ κεφαλη παντων των |
| προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
| ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
| οὐρανιων μη πλειω περι της γης γιγνωσκων . σε δε ἀπολελειφθαι τουτων οὐκ ἀπιστω , φασι γαρ ὑμιν τοις Ἰθακησιοις | ||
| λογος : καθεζῃ ὡς ἐτυχες ἡσυχος . Ἀπολλωνιος μεν οὐν ἀπολελειφθαι φησι τον Ἡρακλεα περι Κιον ἐκβαντα ἐπι την Ὑλα |
| λεγει : δυστοκειν δυστοκια , εὐτοκειν εὐτοκια εὐτοκουσα , κυϊσκειν κυϊσκεσθαι , ὠδινειν , τικτειν . πρωτοτοκοι γυναικες , πρωτοτοκοι | ||
| πλειονες των ἀστερων συνεσχηματισμενοι , τοτε και πλειονα των δυο κυϊσκεσθαι συμπιπτει , του μεν πληθους ἀπο του το ἰδιωμα |
| : μιξολυδιοι δυο , ὀξυτερος και βαρυτερος , ὡν ὁ ὀξυτερος και ὑπεριαστιος καλειται , ὁ δε βαρυτερος και ὑπερδωριος | ||
| τονοι : ὑπερμιξολυδιος και ὑπερφρυγιος καλουμενος : μιξολυδιοι δυο , ὀξυτερος και βαρυτερος , ὡν ὁ ὀξυτερος και ὑπεριαστιος καλειται |
| τε νεβρον νεοθηλεα γαλαθηνον ὁς τ ' ἐν ὑληι κεροεσσης ἀπολειφθεις ἀπο μητρος ἐπτοηθη . καθαρηι δ ' ἐν κελεβηι | ||
| παραχρημα ἐκ της ἐκκλησιας ἀπεχωρησεν , ὁ δε κατηγορος μονος ἀπολειφθεις ἀπηλθεν εἰς την οἰκιαν καταφρονηθεις . παλιν δε ἐν |
| ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
| ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
| , ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
| και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
| ' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| : Κριτης . Οὐδεν εἰς της ληγον δισυλλαβον ἀρσενικον ὀξυνεσθαι θελει , ἀλλα μονον το κριτης : το γαρ ληϊστης | ||
| ἀσθενες δε , εἰπερ τι και ἀλλο , ὡστε εἰ θελει μετα τουτο ἑτερον πονον προσθεσθαι , ὁποια προ των |
| ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
| και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | ||
| ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και |
| μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
| τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
| ὁ δαμος ὁ Ἀθαναιων ἐν τε τοις προγεναμενοις καιροις εὐνοεων διατελει Βυζαντιοις και τοις συμμαχοις και συγγενεσι Περινθιοις και πολλας | ||
| σωτηριαν βιου , ὁ καλουσιν οἱ ἀνθρωποι νουν , ᾡ διατελει σωζομενον , και τας ἀποριας ἐξιωμενον του βιου , |
| κατασκευασμασιν ; Νη Δια : δυναται γαρ βαπτειν , οὐκ ἐσθιεσθαι μονον το της πορφυρας κρεας . Ἀλλ ' οὐ | ||
| , ἐνταυθα παντες οἱ ἰχθυες ὑγροτεροι και μαλλον πιονες και ἐσθιεσθαι ἡδιους , προς δε πεψιν και τροφην χειρους , |
| ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | ||
| , ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου |
| ἠρωτησε τον ἐγκαλουντα ποτερον ὁ μεν μη πιστευσας αὐτῳ μηδε χρησας ἡμαρτεν : συ δ ' , ἐφη , οὐ | ||
| ' ἀν ἐδαπανωντο . ἐγω δε ταυτ ' ὀλιγον χρονον χρησας ἀφειλομην ἀν . κἀγωγε ταις ἀλλαις πολεσι δρω ταυτα |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
| το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
| και ὁδοιπορειν και ὁσα δι ' ὑγρων και σταθμων πιπρασκεται συνωνεισθαι , οἰκοδομειν τε και κοσμειν οἰκιας και τα ἐμπεφραγμενα | ||
| οὐτε καθαιρεσθαι οὐτε ἐκτιτρωσκειν . Ἐν δε Αἰγοκερωτι ἁρμοζει θρεμματα συνωνεισθαι και πιπρασκειν και ἐμπορευεσθαι και πλειν και πετεινα ὠνεισθαι |
| τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
| ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
| και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἐγενετο κυριος . Ἠδη δε των πλειστων αὐτῳ κατα νουν χωρουντων πολεμος ἐκ των ὁμορων ἀνεστη χρονῳ τε μακρος : | ||
| σον . γενομενων δε ἡμιν πολλων ὑπερ τουτου λογων και χωρουντων ἐπι την Παλαιστινην και οἱας ἀρξεις χωρας και οἱων |
| ἀλλα και αὐτο καθ ' ἑαυτο ὁριειται πορνευειν εἰναι το καλλωπιζεσθαι νεον οὑτω και τα γυναικων ἐπιτηδευοντα , ἀκριβως οὐν | ||
| μεν εἰπειν , ὠ ἀνδρες , μη και ἀτεχνως δοξαιμι καλλωπιζεσθαι : συνελαυνουσι δε οἱ κατηγοροι τας ἀληθινας με ἐπαγωγας |
| βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
| μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| τον ἀνδρα και τον παιδα . της αὐτης δε ἀρετης ἀφελεσθαι τε οὑς εὐλο - γον ἐαν τε ἐχειν οὑς | ||
| . καθαπερ οἰμαι των τα ὑποβολιμαια παιδαρια θρεψαντων χαλεπον ὑστερον ἀφελεσθαι τἀληθη λεγοντα ἁ γε ἐν ἀρχῃ , εἰ τις |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
| ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| ἐμεινεν ἐν τῃ πατριδι : ἐκεισε γαρ φησιν ὁ Ἀχιλλευς ὑποσχεσθαι τῳ Μενοιτιῳ καταξειν τον Πατροκλον ἐκ της στρατειας ἐπανελθοντα | ||
| ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα και τα μελλοντα ἀναλωματα , ἐφ ' |
| ἑκουσιον μεν ὡσπερ και προτερον εἰρηται . εἰπων τῳ ἑκουσιῳ ὁριζεσθαι το τε δικαιοπραγημα και το ἀδικημα , εἰκοτως ἡμας | ||
| ἠτοι ληψιν και εὑρεσιν του δεδομενου ἀφεωρακοτες τον εἰρημενον τροπον ὁριζεσθαι . ἱνα δε ταυτην τε αὐτων την ἐννοιαν καταδησωμεθα |
| δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
| οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
| : τοὐνεκα δια πολλην ἀγαθοτητα ἡ θεια προνοια οὐκ εἰασεν ἀπρονοητον το παθος , ἀλλα δυο προσενειμε προς τοις ἀλλοις | ||
| κινησεως ταδε ἰσθι , ὡς το μεν αὐτοφυες αὐτης και ἀπρονοητον χρη διαγινωσκειν κατα το πρεπον . ὁσοι δε σχηματιζουσιν |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| περι σκυλακεσσι βεβωσα ἀνδρ ' ἀγνοιησας ' ὑλαει μεμονεν τε μαχεσθαι , ὡς ῥα του ἐνδον ὑλακτει ἀγαιομενου κακα ἐργα | ||
| ' ἱσταμαι ἠδε φυλασσω , και σε προφρονεως κελομαι Τρωεσσι μαχεσθαι : ἀλλα σευ ἠ καματος πολυαϊξ γυια δεδυκεν ἠ |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| κρασπεδα δ ' αἱ τελευταιαι ὀχθαι . βους δ ' ὀνομαζεσθαι φασι τας των ἐν τοις χιτωσι ῥαφων συμβολας . | ||
| ἀερα ψυχων ἐμπλεων : και τουτους δαιμονας τε και ἡρωας ὀνομαζεσθαι : και ὑπο τουτων πεμπεσθαι ἀνθρωποις τους τ ' |
| , ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
| δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| παππος αὐτων ἀπατορα και ἀπολιν ὀντα με παραλαβων ἐξεθρεψεν οὐδεν ἐνδεεστερον ἀγων των αὑτου τεκνων και την ἑτεραν των θυγατερων | ||
| διακειται το σωμα , και ἐπιπονως ἐχω του σωματος , ἐνδεεστερον διακειμαι το σωματιον , ἐνδιδωσι μοι το σωμα ὑπ |
| και Πτολεμαϊδα την ἐν τῃ Τρωγλοδυτικῃ ἡ μεγιστη ἡμερα ὡρων ἰσημερινων ἐστι τρισκαιδεκα : ἐστι δ ' αὑτη ἡ οἰκησις | ||
| συστηματι κατ ' ἰσα μηκη , το μεν ἀτμητον των ἰσημερινων γενοιτ ' ἀν κατα την μεσην , του δε |
| τουσδ ' ἀπο γνωμης φερειν ψηφον δικαιαν , ὡς ἁλις λελεγμενων ; ἡμιν μεν ἠδη παν τετοξευται βελος . μενω | ||
| δε των τεινεσμων οὐδεν ἀλλοιοτερον ἐχοιμι ἀν εἰπειν των προσθεν λελεγμενων : τοσουτο δε μονον ὑποδειξαι χρη , ὁτι μαλλον |
| περι ὡν ἐπαθον λεγει . κἀν τουτοις οὐν ἀναγκη θατερον ἐψευσθαι . εἰ μεν γαρ ἡ ῥητορικη κολακεια , παντως | ||
| ἐξετασαι περι αὐτου των ἀκριβεστερων ἡμαρτηκοτας , ὡς μη μονον ἐψευσθαι πολλα ἀλλα και λογους τους οὐδεν μεν αὐτῳ προσηκοντας |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| το βιᾳ βαλλεσθαι . Βιβλος : δια το τους βιους βαλλεσθαι ἐν αὐτῃ . . . ἠ δια το βαβαι | ||
| φραττειν προς τας πληγας δια τε το μη ὑπο θαρρουντων βαλλεσθαι , μαλαχθεις δε πληγῃ ἐπιπολαιῳ κατα του μηρου φευγει |
| ' ἐνιοτε ἐν πολλῳ χρονῳ γιγνεται , ὁταν τυχωσιν ἀνεμοι ἀπολαβοντες αὐτους . ἀρχη δ ' ἐστι της θεωριας ἐπειδαν | ||
| , ἱνα ἀντ ' αὐτου Πυλον , ἠν δυνωνται , ἀπολαβοντες ῥᾳον καθιστωνται Ἀθηναιοις ἐς πολεμον . και οἱ μεν |
| , φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
| γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
| „ ὠ ἀθλιε , ὠλεσε σε ἡ ἀφροσυνη και ἡ ματαια ἐπινοια . „ ὁ μυθος δηλοι , ὡς οἱ | ||
| περιγινεται , εἰ δε μη , ἀργη μεν ἐσται και ματαια καθ ' αὑτην , ἐκ των τεχνων δε μονων |
| βιος , οὐδ ' ἀν τον αὑτου παιδα τις δοιη κτανειν . μη μ ' εὐλογειτω τἀμα τις κτεινων τεκνα | ||
| . ἠ και μετ ' αὐτου μητερ ' ἀν τλαιης κτανειν ; ταὐτωι γε πελεκει τωι πατηρ ἀπωλετο . λεγω |
| δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
| , θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
| , δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
| τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ μεμψεως ἀξιου ἀλλα ἐπαινου δηλονοτι , ἠτοι δια | ||
| ἐαν μεν περιττοσυλλαβως κλινωνται εἰς συμφωνον ἐχουσι την κλητικην , τουτεστιν εἰς ς ἠ εἰς ν , ἐαν δε ἰσοσυλλαβως |
| γενους και ὁ Πυριφλεγεθων : εἰρηται γαρ ἀπο του πυρι φλεγεσθαι τους τελευτωντας , ὡς Ὁμηρος φησιν Οὐ γαρ ἐτι | ||
| το ψυχρως , ὁτι ποιητικον το ῥιγηλως : του δε φλεγεσθαι , θαλπεσθαι , ἀλεαινεσθαι , πυρεττειν , και ἐπιρρημα |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
| Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
| λεγει προς τον Δια τον λογον ἀποτεινομενος , δια το συμβαλεσθαι αὐτῳ κατα των Τιτανων : ἠ ὁτι εἰ και | ||
| προ Ἰφιτου νεον , τουτι δε ἐστι και τοις λειψανοις συμβαλεσθαι : καλα γαρ δη ἐτι ἐν τῃ λεοντῃ κειται |
| , ὀντες γε τῃ ἀληθειᾳ κακοδαιμονες . , . . ἐπαγαγεσθαι ἀνηρ δι ' ἀρετην ἱκανος ἐπαγαγεσθαι το θειον . | ||
| και μαλοισιν : ἀντι του : πειραται με εἰς ἐρωτα ἐπαγαγεσθαι : το γαρ μηλα βαλλειν ἐπι τουτου ἐτασσον . |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| οἱ δ ' Ἀραβες περιχαρεις μεν ἠσαν ἐπι τῳ δοκειν ἀπολελυσθαι μεγαλων φοβων , οὐ μην παντελως ἐπιστευον γε τοις | ||
| την πολιν ἐργων μενοντας , τους δε δημοτικους τουτων μεν ἀπολελυσθαι των πραγματειων ἀπειρους τε αὐτων ὀντας και δι ' |
| Σολων ὁ παλαιος νομοθετης ἐν τοις αὐτοις ἐπιτιμιοις ᾠετο δειν ἐνεχεσθαι τον ἀστρατευτον και τον λελοιποτα την ταξιν και τον | ||
| των ἀλλων λεγομενα οὐδεν μοι λυμαινεται δια το μη τουτοις ἐνεχεσθαι : ὑπερκειμαι γαρ πασων κατηγοριων δικην του ἐν τῳ |
| μηδε ἐν κυκλῳ ϲτρωφουμενον μηδε βεμβικα δινευμενον . ἀϲθενεϲτεροϲ γαρ ἑδραιον ἱϲταναι το πνευμα : ξυνελιϲϲεται γαρ τῳ κυκλῳ . | ||
| παρεληλυθεν , ὁσον τι πτηνον και ἀπιστον , το δε ἑδραιον και βεβαιον μενει . χρονος δε οὐκ ἐλεγχει τους |
| και το ΓΔ παραλληλογραμμον πως δυναται ὑπερβαλλειν ; ἀλλ ' ὑπερβαλλειν λεγει του ΓΕ : ἐστι γαρ το λεγομενον , | ||
| ἐς εἰκοσι τε και ἑκατον τους πολλους αὐτων ἀπικνεεσθαι , ὑπερβαλλειν δε τινας και ταυτα , σιτησιν δε εἰναι κρεα |
| τουτων , ἐπει μηδε των [ ἐν ] ἐκεινοις τι δεδογμενων εὐθυνειν ἐπιχειρει , οὐτε αὐτος ὁ Ἀριστοτελης προς τους | ||
| και ἐξετασιν ἀκριβεστατην περι την διδασκαλιαν και μεταδοσιν των αὐτῳ δεδογμενων , βασανι - ζων τε και διακρινων τας των |
| αὐτῳ και προ της ἐν Ἀφροδιτῃ συμπλοκης και ἐν παλαιστρᾳ συμπεσειν και φανερως περιχυθηναι , και οὐκ ἐχουσιν αἰσχυνην αἱ | ||
| δε το προς θαλαττῃ τειχος και των οἰκιων περι ἑπτακοσιας συμπεσειν , Ἐχινου τε και Φαλαρων και Ἡρακλειας της Τραχινος |
| ἐπι ταυτῃ μεταληψιν . ε . Ἡ γαρ θεσις . ἰστεον , ὡς ὁταν μεν ἀδοξον ᾐ το πεπραγμενον , | ||
| ἀκροπολις των Θηβαιων Καδμεια καλειται . . . πρεσβευσεινδοκῃ ] ἰστεον ὁτι ἀλλως τουτο εἰρηκοτος του Δημοσθενους ὁ Αἰσχινης ἐπι |
| εὐρον χειμερινων δε ἀπηλιωτην , δυσεων δε θερινων μεν ζεφυρον χειμερινων δε ἀργεστην . του δε δυο εἰναι τους ἀνεμους | ||
| γενηται , αἱ προγεγενημεναι ἡμεραι τε και νυκτες ἀπο τροπων χειμερινων ταις μετα τας θερινας ἰσαι ἐσονται . Των δε |
| μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
| ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| ἀκουσῃ . οὐνομα σον λεγε τηνο : και οὐνομα πολλακι τερπει . Δαφνις ἐγω , Λυκιδας δε πατηρ , μητηρ | ||
| ἀνομοιων ὀντων ἡδεως συνδιημερευσει και συνομιλησει ; ἡλιξ γαρ ἡλικα τερπει και ὁ ὁμοιος τον ὁμοιον . ὁ μεν γαρ |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| . ὁταν δ ' ἐνδεως ἀθροιζηται το γαλα κατα τους μαστους , διασκεψαι περι του αἱματος : ἠτοι γαρ ἐλαττον | ||
| γεννησειαν , τα θηλεα ἐτρεφον , και τους μεν δεξιους μαστους ἐξεθλιβον , ἱνα μη κωλυωνται ἀκοντιζειν , τους δε |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| ' ἀνεκτα : την γαρ θεον ἀφελοντες μου και χαμαι καταθεμενοι και τα στρωματα μου παντα περισπασαντες γυμνον ἠδη προσδεουσι | ||
| των κατωτατων μερων , τα λεγομενα παρα Συροις γορφια , καταθεμενοι ἐν τοις φυτωριοις , ὁταν ἐπιτηδεια προς μεταθεσιν ἰδωσι |
| εἰ πρωτον πλεων ἀπο του Σικελικου πορθμου την πρωτην ἀναγωγην ἐποιου , χαλεπωτατου γε πορθμου , ὡς Ὁμηρος τε δηλοι | ||
| παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν ὀντων , |
| τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
| και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| μεν ἀπλανεις ἀστερας συνδεδεσθαι τωι κρυσταλλωι , τους δε πλανητας ἀνεισθαι . . . . , . εἰσι δε οἱ | ||
| τε αὐτην αἰξι τε ἀγριαις και ἐλαφοις , και ταυτας ἀνεισθαι ἀφετους τῃ Ἀρτεμιδι , οὐδε εἰναι θεμις θηραν ποιεισθαι |
| : εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
| , ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
| δη τροπον φασι και ἐπι τουτων , τους μεν εὐεργετας βουλεσθαι εἰναι και σωζεσθαι τους εὐ παθοντας , ὡς οὑτω | ||
| ὑπο πλειστων γιγνωσκομενον οἱ θεοι οὑτως διεθεσαν ὡστε τους ἐχθρους βουλεσθαι αὐτον ζην μαλλον ἠ τεθναναι παραδειγμα τοις ἀλλοις , |
| ἠ τῳ μυθῳ πειρωμεθα ἀπανταν , και ἐφ ' ἑκαστῳ ποριζεσθαι ἐλεγχον , ἐτι δε και φροντιζομεν , ὁπως καλως | ||
| ἐγω τουτο λεγω ἀρετην , ἐπιθυμουντα των καλων δυνατον εἰναι ποριζεσθαι . Ἀρα λεγεις τον των καλων ἐπιθυμουντα ἀγαθων ἐπιθυμητην |
| των κατα την οἰκουμενην και πλειστην τε και καλλιστην χωραν νεμεσθαι , διενοειτο στρατευειν εἰς την Ἰνδικην , ἡς ἐβασιλευε | ||
| : τουτῳ γαρ διαιτητῃ ἐπετραποντο : κατηλλαξε δε ὡδε , νεμεσθαι ἑκατερους την ἐχουσι . Σιγειον μεν νυν οὑτω ἐγενετο |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |