| δυναμει , καταλυοντα αὐτην , θανατον ἐπαγει , φθανοντα την λειποθυμιαν . εἰ δε ὁπωσουν ἡ δυναμις ἀντεχοι , ἀσθενης | ||
| πλασματα , ἐαν ὑστερησῃ ποτε , ἀνακτησιν οὐκ ἐχουσαν ἐργαζεται λειποθυμιαν . οὑτοι το περιεχον ὁτι δαιμονων ἐπληρωθη παρα Ἑρμου |
| ἀλλη ἐναντιοτης . Οὐ γαρ μονον ἡ μιξις ἀποδιδωσι το ἐλλειπον , ἀλλα και ὁλως σφοδροτερας ποιει και ἐαν ἡ | ||
| ἀπο της ΜΖ ἰσον παρα την μειζονα την ΓΜ παραβεβληται ἐλλειπον εἰδει τετραγωνῳ το ὑπο των ΓΚ , ΚΜ και |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| παθειν ἀναμενειν τα δεινα , ἑτερους δε πασχοντας ὁρωντες οὐ φυλαττεσθαι , οὐδε φροντιζειν της πολεως παλαι κατα πολλους και | ||
| . ἐλεγον δε και τουτο , τας δυσχωριας ὁτι δεοι φυλαττεσθαι οὐδεν ἡττον ἠ τα θηρια : πολλους γαρ ἠδη |
| ἀλιτηριος ὁ Ζευς , ὁτι λιμου συντονου γενομενου τους ἀλουντας ἐφυλαττον δια το μη κλεπτειν τι των ἀλουμενων : ὡς | ||
| του λοιπου βλαβην ἐδεχοντο παρα των λιθων , ἀλλ ' ἐφυλαττον ἰσχυρως τον τε λιμενα και το Κερας . ἐν |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| προκειται δειξαι μειζονα παντων των παρα τον η παραβαλλομενων και ἐλλειποντων εἰδεσι τετραγωνοις , ἱν ' ᾐ και ὁμοιος τῳ | ||
| . παντων ἀρα των παρα την ΑΒ παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδει τετραγωνῳ το γινομενον ἰσον ἐστι τῳ ὑπο των |
| πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
| καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
| ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
| την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
| σεβει αὐτον ὡς διδασκαλον , δηλος ἐστι γραψας ὁλον λογον ἐγκωμιαστικον . Ἐκτιθεται γαρ τον βιον αὐτου και ὑπερεπαινει . | ||
| αὐτης εἰναι συμβουλευτικον , το δε δικανικον , το δε ἐγκωμιαστικον . Εἰναι δ ' αὐτης την διαιρεσιν εἰς τε |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| και τυλους ἐτι τε μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και πτερυγια και θυμους ἀφαιρει . ἡ των προβατων κοπρος προς ἀκροχορδονας και | ||
| οἱ δε φερομενοι θεοι τα δεινα και ἀναγκαια παθη , θυμους και ἐπιθυμιας και ἡδονας και λυπας αὐ , και |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| . Και ἐν μεν τῃ ἀρχῃ της εἰσβολης του παροξισμου κατεπειγει μαλλον ἡ συστολη του σφυγμου μετα τινος ἀνωμαλιας και | ||
| ζεσει μεγαλοι τε εἰσιν οἱ σφυγμοι και ταχεις , και κατεπειγει μαλλον ἡ διαστολη εἰς το εἰσαγαγειν την καρδιαν καθαρον |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| ὡς ἐκρατησεν ὑποσπονδους ἀφεισα , αὐθις Εὐβοεας ἀπο Φιλιππου , Βυζαντιους , Περινθιους , Χερρονησιτας , Χαλκιδεας το καθ ' | ||
| ἀσχολουμενων δια νυκτος αὐτοις μηχανημασιν ἀφανης ἠν . Φιλιππος ἐπολιορκει Βυζαντιους ἐχοντας οὐκ ὀλιγην χειρα συμμαχων . τουτους ἀπολιπειν την |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| λεγει τους κοινωνους και τας γυναικας , στασιωδεις δε και μαχιμους δια τας γινομενας ἑκαστοτε περι των τελων ἀμφισβητησεις . | ||
| χαραδρα στενη . και ἡ νεοτης ἠν ἀμφι τους τρισχιλιους μαχιμους τε και σφοδρα εὐοπλους , οἱ Ῥωμαιους τα τειχη |
| αὐτης ὡσπερ ἐφοδιον , εἰτα ἐντευθεν ἀπιεναι προς την ἀληθινην Παιδειαν συντομως . ταυτα ἐστιν ἁ προσταττει το Δαιμονιον . | ||
| ἰσχυν και θαρσος και ἐπαγγελλονται αὐτους καταστησειν προς την ἀληθινην Παιδειαν και δεικνυουσιν αὐτοις την ὁδον , ὡς ἐστι καλη |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| μοιρα της ἱερας ἐκκλησιας ἐστιν , ἀλλ ' οὑ χωρις συγκλητος οὐκ ἀν ἀθροισθειη ποτε των της ψυχης μερων βουλη | ||
| ἀνειπειν ἐκελευσεν : “ ὁ δημος ὁ Ῥωμαιων και ἡ συγκλητος και Φλαμινινος ὁ στρατηγος , Μακεδονας και βασιλεα Φιλιππον |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| λεω το πλειον μετανιστατο , την βουλην δε το ἀρχον ἀπειλαις ἐπειρατο κατεχειν . νεοι δε οἱ περι ἡμας τε | ||
| νουθεσιαις χρωμενος , περι μεν ὡν ἐδοξεν ἐκ προνοιας ἀδικειν ἀπειλαις , περι δ ' ὡν ἀκουσια δια το ἀπροορατως |
| δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
| . ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
| ἐπι μεγαλοις τισι και παραδοξοις πραγμασι γεγονοσι περι τινα συνηδομενοι γραφωμεν . οἱον : Οὐχ ὑπειληφα περι σε τον του | ||
| ἀπογειον τας κατα διαμετρον του Καρκινου μοιρας κε λ κἀν γραφωμεν δε περι το Γ κεντρον τον ΚΛΜ ἐπικυκλον του |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| παλιν των εἰς θι ληγοντων προστακτικων ὁμοτονουντων τοις εἰς μι ὁριστικοις , ζευγνυμι ζευγνυθι , εἰμι ἰθι . . Ἑξης | ||
| και τριτης συζυγιας των περισπωμενων : ἐκειναι γαρ ὁμοιως τοις ὁριστικοις και τα ὑποτακτικα κλινουσιν , ἐαν βοω βοᾳς βοᾳ |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
| κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
| σῳα ἀπεδωκα σοι , ἐπει και συ ἐμοι ἀπεδειξας τον ἀνδρα . οἱον δε το πραγμα ἐγενετο ἀκουσατε , ἐφη | ||
| και ἐπειδη το αἱμα ηὑρον , ἐνταυθα ἐφασαν τεθναναι τον ἀνδρα : ἐπειδη δε αὐτοις τουτο οὐκ ἐνεχωρει , ἀλλ |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| τους ὀνειρους δεινοι εἰπον το τεχθησομενον παιδιον ῥιφηναι εὐθεως . τεχθεντα δε τον Ἀλεξανδρον ἐξεθεντο ἐν τῃ Ἰδῃ , ὁν | ||
| του συμβαντος σχειν . γενεσθαι μεν αὐτον ἐκ Νυμφης , τεχθεντα δε ἐκτεθηναι ἐν δαφνῃ . τας δ ' ὑπ |
| τελευτωντα δε νοησαι περι πασων των νυν πολεων ὁτι κακως συμπασαι πολιτευονταιτα γαρ των νομων αὐταις σχεδον ἀνιατως ἐχοντα ἐστιν | ||
| παρεισαν και τουτου του μηνος εἰκοσιν ἡμερας : ὡστε αἱ συμπασαι ἡμεραι ἐγενοντο αὐτοις πλεον ἠ πεντηκοντα ἐπι τουτου του |
| καρπον , ἠτοι την νικην . οὑτοι γαρ οἱ του Ἀλκιμεδοντος προγονοι . ὑμνον . ἐπειδη Τιμοσθενης και Ἀλκιμεδων ἑκτοι | ||
| αὐτους ἐν τῳ ταφῳ . . Ἰφιων και Καλλιμαχος συγγενεις Ἀλκιμεδοντος . . Ἐπειδη ὁ Ἑρμης ἀγγελος των θεων ἐστι |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ἀληθει ψυχης διαθεσει ἁτε παρ ' αὐτοις γεννηθεντα τε και τραφεντα και ἀνωθεν ἐκ τριγονιας βασιλεα τε και εὐπατριδην ὀντα | ||
| πριν ἠ τον παρεστωτα οἱ κυνα ἀποκτειναι ὑπ ' αὐτῳ τραφεντα και μεντοι και την εὐνοιαν οἱ πιστοτατα ἀποσωζοντα και |
| , ἐγγινεται τισι των βανδων ἀφανως λειποτακτειν και γινεσθαι προφασιν ἀναχωρησεως τοις λοιποις πασι : τρεπομενων δε αὐτων οὐδεμια ὑποστροφη | ||
| πολλοις . * * * Τι γαρ ποτε το της ἀναχωρησεως ἐστι και τινας χρη τιθεναι τους ἀναχωρουντας ; ἀρα |
| γαρ της λοχιτιδος ἐκκλησιας κυρος ἐν ταις ψηφοφοριαις περι τους ἐπιφανεστατους ἠν και τα πρωτα τιμηματα ἐχοντας , και σπανιον | ||
| ἀποτετριμμενοι τους πολεμιους , ἀπεστειλαν πρεσβευτας εἰς τας Ἀθηνας τους ἐπιφανεστατους των Σπαρτιατων , και τας μεν ὁμολογιας ἐποιησαντο περι |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| τειχος ὑπερελθων ἐς Χαλκηδονα πρωτον και ἀπ ' αὐτης ἐς Νικομηδειαν ἐφυγεν και τας πυλας ἀπεκλεισεν . ὁ δε Φιμβριας | ||
| συνιδοντες ἐπι Ῥωμαιους ἀποκλινοντα , δια νυκτος προς Μιθριδατην εἰς Νικομηδειαν ἀνεχωρησαν , και Ῥωμαιοι ἀταλαιπωρως κρατουσι της πολεως . |
| . οἱ δε περι Εὐδοξον και Ἀρχυταν τον λογον των συμφωνιων ἐν ἀριθμοις ᾠοντο εἰναι , ὁμολογουντες και αὐτοι ἐν | ||
| τετραγωνων και των ἀλλων πολυγωνων ἐμφαινομενας ἰδιοτητας και τας των συμφωνιων , την τε δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ , |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
| καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
| δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
| ὁτι Ἀκρασια και Ἡδυπαθεια καλουνται , και ἐντευθεν κελευει συντομως ἀπαλλαττεσθαι και μη πιστευειν μηδε ταυταις μηδεν , ἑως ἀν | ||
| αὑτων , οἱ θ ' Ἑλληνες ταυτην αὐτους ἐασαντες ἐχειν ἀπαλλαττεσθαι των ἐκ πολεμου και στρατειας δυσχερων , οἱ δ |
| παντων ἠ παλιν κακοποιων , σπανιως δε δια το της ἀνθρωπινης φυσεως , ἀτελες μεν προς ἑκατεραν των ἀκροτητων , | ||
| ἐσχατιαν : μεχρι του ἐφικτου και του ἐσχατου τελους της ἀνθρωπινης ἀρετης ἐρχομενος . προς ἐσχατιαν ἀρεταισιν : εἰς ἀκρον |
| δε Εἱλωτας ] . Ἀγιν δε τον Εὐρυσθενους ἀφελεσθαι την ἰσοτιμιαν και συντελειν προσταξαι τηι Σπαρτηι . τους μεν οὐν | ||
| οἰκτειροντες την ἀποριανλεγε μητε δακρυειν μητε οἰμωζειν διηγησαμενος την ἐνταυθα ἰσοτιμιαν , και ὁτι ὀψονται τους ἐκει πλουσιους οὐδεν ἀμεινους |
| ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
| μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| . Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
| την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
| οἱ μετοικοι νομιζων , ἀλλα και ἀλλοτριωσεως ἀξιαν οὐκ ἐμπαλιν οἰκειωσεως ὑπολαμβανων . Το δ ' ὁμοφωνον και ὁμογλωττον οὐκ | ||
| νοσος , ἐκ της των δωδεκα ζῳδιων φυσικης συμπαθειας και οἰκειωσεως γνωσῃ . Ἐαν δε Κρονος ἠ Ἀρης ἠτοι ὡροσκοπωσιν |
| πορρω ὀντες και τας ταξεις θεωμενοι και την φαλαγγα κοσμιως συντεταγμενην ἐθαυμαζον τε το πληθος ὁμου και την ταξιν και | ||
| πολιν : ἠν δε και αὑτη του Λατινων γενους : συντεταγμενην ἐχων την στρατιαν ἀφικνειται και αὐτην ἁμα τῳ πλησιασαι |
| ἐρεσθαι ἡττον αὐτοις ἐνι ἠ το μηδεν : μαλλον δε ὑπερβαλλει το οὐδ ' οὐδεν προς το μηδε σμικρον ἐνειναι | ||
| ἀλλα καιτοι θεωριαν ἐχουσα και πραξιν , παλιν ἐν ἑκατερῳ ὑπερβαλλει κατα το κρειττον : και γαρ ἡ θεωρια της |
| των ἁρμονιων ψαυειν ἀλληλων , μηδε τας βηχας και τους πταρμους ὡστε κωλυειν , ἀλλ ' ὡστε ἀποστηριγμα εἰναι , | ||
| εὐπνουστερους οἰκους και λεπτον ἀερα ἐχοντας , ἐπιτηδευειν τε και πταρμους , μαλιστα εἰ ἀπυρετοι εἰεν , ἐμβαλοντας τοις ποροις |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| , πας δε ἐστιν ἐν τοις τεχνογραφικοις και ἐπιδεικτικοις , δικανικους δε [ ἠ συμβουλευτικους ] οὐκ ἀπολελοιπε λογους , | ||
| κατα την πολιτειαν και τους ἐπιφανεστατους εἰρηκοτος ἀγωνας τους τε δικανικους και τους δημηγορικους και θαυμαζομενου δια πασης της Ἑλλαδος |
| και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
| τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
| δε ἐν ἑκαστῃ ὑπερβολῃ πολλαχως ἐστιν ὑπερβαλλειν , ἐπιτεινομενης της ὑπερβολης και ἀνειμενης : ὁμοιως και ἐν ἑκαστῃ ἐλλειψει , | ||
| πτωσεως το Γ ἁπτεται ἐλλειψεως , ἐπι δε της δευτερας ὑπερβολης . Ϛʹ . Συντεθησεται δε ὁ τοπος οὑτως . |
| Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ||
| κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα |
| καλουμεν ὀφθαλμον , ἐπ ' ὀφθαλμου παραλαμβανομεν , ἠτοι προπεσειν κινδυνευοντος , ἠ κρατηματος ἑνεκα των ἐπικειμενων αὐτῳ : τον | ||
| , μαχῃ τε νικωσι τους ἐπιχωριους και ἐπολιορκουν προσκαθεζομενοι : κινδυνευοντος δε ἁλωναι του τειχους ἐκδιδρασκουσιν οἱ Φιγαλεις , ἠ |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
| , μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
| σχεδον τῃ πικριᾳ μονον και τῳ τονῳ του Δημοσθενικου χαρακτηρος λειπομενη , του δε πιθανου και κυριου μηδεν ἐνδεουσα . | ||
| ἀν εἰη αὐτῳ ἐντελης ἡ περι ἀρετων πραγματεια , μηδενος λειπομενη των ἀνηκοντων αὐτῳ . ἀλλ ' ἐπει περι των |
| ἐστιν ἰσον τῳ αἱ λεχθεισαι δυναμεις σπουδης , βελτιωσεως , τελειωσεως | ἐπιλειψουσι μεν οὐδεποτε , ἀλλοτε δε ἀλλοις ἐνομιλησουσιν | ||
| μηνα φθορα του ἐμβρυου , ὠμοτοκια δε ἡ συνεγγυς της τελειωσεως προ ὡρας ἀποτεξις : τα δε μη φθαρεντα ἐμβρυα |
| δε και Δερκυλος ἐν Ἀργολικοις τους στραβηλους ἀστραβηλους ὀνομαζουσι , μνημονευοντες αὐτων ὡς ἐπιτηδειων ὀντων εἰς το σαλπιζειν . τας | ||
| ἀξιουντες και ἐλευθεροις ἀνδρασιν ἐντρυφωντες και του θανατου παραπαν οὐ μνημονευοντες : τοιγαρουν οἰμωξεσθε παντων ἐκεινων ἀφῃρημενοι . Πολλων γε |
| τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
| κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| ὡς ἠξιωσαν τινες , καλω , ἀλλ ' ὁτι και θεραπευεσθαι και δορυφορεισθαι προς ὑπασπιζοντων ἑκατερωθεν ἀξιωματος ἑνεκα και μεγεθους | ||
| . Φυλασσεσθαι οὐν χρη μη προϊεσθαι ἐς τουτο , ἀλλα θεραπευεσθαι προτερον ὡδε : πρωτον μεν των γυμνασιων ἀφελεσθω παντα |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| γαρ και ἐκ του ἀκρου των βλαστων και ἐκ των πλαγιων φυεται , καθαπερ ἀπιος ῥοα συκη μυρρινος σχεδον τα | ||
| δια το συνωθεισθαι πλειστον ἀερα προς ἀρκτον και μεσημβριαν , πλαγιων ὀντων προς την του ἡλιου φοραν την ἀπ ' |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| τεμνεται ἡ μονας . . . . . ἀρρητον τον συντεθεντα ἀριθμον . τα δε μεγεθη τεμνομενα ἐχουσι και το | ||
| τι πρωτον και τι δευτερον , τριτον ὁτι παντα ταυτα συντεθεντα ὁρισμος ἐστι του προκειμενου και οὐτε ἐνδει τι οὐτε |
| Ἀμωμου , καρδαμωμου , σχοινου ἀνθους ἀνα ⋖ Ϛʹ , κοστου , καστοριου , σμυρνης ἀνα ⋖ γʹ , κασιας | ||
| σπερματος , πετροσελινου , καρδαμωμου , ναρδοσταχυος , κυπερου , κοστου , σαρξιφαγου , σελινου σπερματος , σμυρνης , πεπερεως |
| μονον ἐν τοις ἐκκειμενοις τοποις , τουτεστιν Μεροῃ και ἐκβολαις Βορυσθενους ποταμου και πασι τοις ὑπο τους αὐτους παραλληλους , | ||
| τον ἰσθμον της Ταυρικης χερρονησου ἀπολαμβανει του Ποντου τα μεχρι Βορυσθενους ποταμου . Και ἐστιν ὑπο μεν τα δυτικωτατα της |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| , ὁτι το λευκον παντι ζωῳ ὑπαρχει : τινι γαρ ὑπαρχει οἱον τῳ . εἰ δε ληφθειη μερος του ζωου | ||
| το ὁριστον ἀντιστρεφει , οὑτω το ἰδιον μονῳ και παντι ὑπαρχει , οὑ ἐστιν ἰδιον , και ἀντιστρεφουσι προς ἀλληλα |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
| γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |