| ' Ἑλλησποντωι πολεις ἐκτισαν και τον Εὐξεινον Ποντον κατωικισαν πολεσι λαμπραις , και παντες ὑπο την Μιλητον ἐθεον . ὡς | ||
| ταις ἐνεργειαις ἁς ἐνεργει προς τους πελας , οὐσαις οὐ λαμπραις οὐδε μεγαλαις , ἐπισης και του τιμασθαι καταξιοι ἑαυτον |
| θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
| δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
| ὁμιχλη δε ἐπι του τεθολωμενου ἀερος και μη διαυγους μηδε λαμπρου τασσεται . ὁ δε ὁλος νους , ὁτι οὐ | ||
| ἀβλαβους αἰσθητηριου , συμμετρου κινησεως και διαστηματος ἀερος καθαρου και λαμπρου φωτος . Διατι λεγονται ῥινες και μυκτηρες ; ῥινες |
| πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
| αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
| αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
| και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
| ὁτε της ἀρχης ἐγκρατης ἐγενετο , μετεπεμπετο τους ἐν ταις ἀγοραις ἀποσχολαζοντας , και ἐπυνθανετο τι δη ποτε εἰη το | ||
| το „ ἱνα τ ' ἀνδρες ἀριπρεπεες τελεθουσι „ ταις ἀγοραις προσεθηκεν , οὐ τῳ πολεμῳ , ὡς ἀμεινω τον |
| διεθερμανθη : ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀκρεα ψυχρα : παρεκρουσεν : πνευμα μεγα , ἀραιον : μετ ' ὀλιγον | ||
| οὐχ ἱδρυτο : ἀπο δε κοιλιης ἐξεκοπρισεν ἀθροα : πολλα παρεκρουσεν : οὐδεν ὑπνωσεν . Δευτερῃ , πρωϊ ἀφωνος : |
| κωμῃ τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν ἱεραν βωλον : τῳ δ ' ἐν Ἡλιουπολει θεῳ | ||
| , Ἑστιαν ἁτε δη μενουσαν ἐν θεων οἰκωι † κλιτα προσηγορευσαν οἱ παλαιοι δια την στασιν και πηξιν : ἡς |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
| του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
| ' αὐταις , ἀρκεσθησεσθαι δε τῳ θ ' ἱππῳ της λαμπροτητος των σημειων ἑνεκεν και ἑνι αἰχμαλωτῳ , ὁς ἐτυχεν | ||
| τα ἑξης . Ἀλλ ' ὁπερ ἐλεγομεν , κατα μεν λαμπροτητος σχηματα οὑτως ἀκμη γινεται : κατα δ ' αὐ |
| αὐτῳ της πολεως , ἐστι δε Νικομηδευς , ἀγεται , προικα δε εἰσεφερεν ἡ γυνη τον τροπον . ἀλλ ' | ||
| Θηριππιδου και Δημοφωντος τας τιμας ἐλαμβανεν , ἑως ἀνεπληρωσατο την προικα , τας ὀγδοηκοντα μνας . και ἐπειδη εἰχεν , |
| μακρας και βραχειας , – ˘ , οἱον ἠτορ : σπονδειος ἐκ δυο μακρων , – – , οἱον ἡρως | ||
| χωλον , ὁταν τις ἐν τῃ τελευταιᾳ των περιττων χωρᾳ σπονδειος ἐμπεσῃ . χαριεστερα δ ' αὐτου τομη ἡ εἰς |
| των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
| , ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| ἐκεινου μεχρι και νυν τῃ διαδοχῃ του χρονου παραδοθεντα ταις Ἑλληνικαις ἱστοριαις και ξυγγραφαις ᾀδεσθαι και θαυμαζεσθαι παρα πασι και | ||
| ἀνδρειαν των Ἑλληνων ἀγνοεις : τους γαρ ἀφισταμενους των βαρβαρων Ἑλληνικαις δυναμεσι καταπολεμεις : ὡστε μη νομιζε τους ὑπερ της |
| αὐτον κατα Δημοσθενους , ὡς κατα της πολιτειας την ἱεροσυλιαν τολμησαντα . τριτον : θαῤῥει μεν οὐν , ὡς ἐοικεν | ||
| οὑτω νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε |
| μασσαι ὠνομασται . . , , . : Τιμαιος ὁ Ταυρομενιτης τους ἐμβαλλοντας ποταμους εἰς την Ἀτλαντικην δια της Κελτικης | ||
| τους περιπατους ἐν τοις ἰχθυσι . Τιμαιος δ ' ὁ Ταυρομενιτης και Ἀριστοτελη τον φιλοσοφον ὀψοφαγον φησι γεγονεναι . και |
| τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
| εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| . ἀπο δε των ἐκτος . † οἱ θεοι ἐχουσι παρασημα . οἱ τα αὐτα ἐχοντες , † ἱνα μη | ||
| το κωλυσον τας βουλομενας ἀποθεισας τα στεμματα και τα λοιπα παρασημα της ἱερωσυνης γαμεισθαι . και ἐποιησαν τινες τουτο πανυ |
| συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο γινεσθαι ὁμοιοσχημονας τας συζυγιας | ||
| της κατα τας στασεις ῥητορικης λυεται τῳ και την ὑλην ἐνδεχομενην εἰναι : τεκμηρια δε αὐτης τινα ἀλυτα ἐστιν , |
| κατεμεμψαμεθα , ὁτι γε δη ὀργιζεται οὐκ ἀδικουσιν οὐδεν . θεραπευσαντες οὐν αὐτον και ἐπι ἑστιασιν καλεσαντες ἐξωρμησαμεν . και | ||
| , ἐφη , οὑτως . Οὐκουν εἰ την διανοιαν ἱκανως θεραπευσαντες παραδοιμεν αὐτῃ τα περι το σωμα ἀκριβολογεισθαι , ἡμεις |
| . και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
| σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
| ὡσπερ ἐνεχυρον αὐτο τουτ ' ἐχοντες ἐπαρθηναι και τουτῳ μαλιστα πιστευσαντες ἁμαρτειν , οὐ τῳ δια τελους κρατησειν της πολεως | ||
| ' ἀγνοησαιεν ὁσῳ λαμπροτερος και μειζων ἀνηρ , τοσουτῳ προχειροτερον πιστευσαντες αὐτῳ , μηδε ἡν οὐ θεμις οὐδεν φλαυρον ἀκουσαι |
| ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
| πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
| εἰπων το ἰστω γραφει τοιαυτα . τα δια του σ ἐκφερομενα προστακτικα και εἰς ω ληγοντα ἀρκτικον ἐχει του ω | ||
| θης θησσα . Τα εἰς Α βραχυ ἀπαρασχηματιστα δια διπλου ἐκφερομενα , εἰ μεν δισυλλαβα εἰη και μακρᾳ παραληγει , |
| δε του βιου τον ὀγκον ἐχομεν τωι τ ' ὀχλωι δουλευομεν . ἐγω γαρ ἐκβαλειν μεν αἰδουμαι δακρυ , το | ||
| , ὑποπεπωκοτας , αὐλουμενους . εἰτα ἐπαγει : ἀπαιδευτῳ τυχῃ δουλευομεν . φιληδονον δ ' οἱ ποιηται και τον ἀρχαιον |
| οὐϲα δυϲωδηϲ τε και θερμη χωριϲ του ξηραινειν : ὁθεν καταπλαϲϲομενη διαφορητικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ . Ἀποχυμα ἡ ἀπο των πλοιων | ||
| φυλλα και ἡ ῥιζα λεια μετριωϲ κυαμου ἡ ϲαρξ λαμψανη καταπλαϲϲομενη λειχην ὁ ἐπι των πετρων λευκοιου παντα τα μερη |
| του ἐνατου ἐτους ἠρξατο , ἐπει τα προ της Ἀχιλλεως μηνιδος ἠν ἀτονωτερα και πραξεις οὐκ ἐχοντα λαμπρας οὐδ ' | ||
| θεους συναπτειν αὐτας δυναται . Και δη και αἱ της μηνιδος ἐξιλασεις ἐσονται σαφεις , ἐαν την μηνιν των θεων |
| μη δυνωμεθα παντη το ὑπο του κατηγορου λεγομενον , ἀλλα συγχωρησαντες ἐλαττωσωμεν αὐτο , ὡς ἐν τῳ προς Λεπτινην „ | ||
| των ἀνηκεστων οὐδεν . κἀκεινοι ταυτα προκαλουμενων ἡμων μετριασουσι και συγχωρησαντες τῃ πολει νεας ἀρχας ἀποδειξαι και τα προς τον |
| οἱς ἡγουμαι τερπεσθαι και την Ἀρτεμιν . ποιησον δη ἡμιν λαμπραν την λειτουργιαν ἀρκτων χαλεποτητι και τῳ αὐτῳ τους μεν | ||
| , φησιν , εἰπας φως μεγα τοις ἐμοις οἰκοις και λαμπραν ἡμεραν ἐκ νυκτος μελαινης . ἐνομιζε γαρ και αὐτον |
| ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
| , διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
| ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
| τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
| νομους και θεων ἱερα , κηδειας τε συναψαντες ἀλληλοις και κοινωνιαις πολεμων ἀνακερασθεντες , οἱ συμπαντες κοινῃ ὀνομασιᾳ προσαγορευοντες ἑαυτους | ||
| ' αὐτην ἐνεργειαι ἀνθρωπικαι ἐν ταις προς ἀλληλους των ἀνθρωπων κοινωνιαις συνισταμεναι . δικαια γαρ και ἀνδρεια και τα ἀλλα |
| οἰδηματωδους ὀγκου προϋπαλειψας ἐλαιῳ το μοριον , εἰτ ' ἐπιθεις σπογγον ἐκ κονιας και σφιγξας βιαιοτερον , οἰδα τελεως ἐκθεραπευσας | ||
| και προστιθησιν εἰς τον πρωκτον . ὁ δε τιθησι τον σπογγον εἰς το αἰδοιον αὐτου γελωτος χαριν . πως δειλος |
| τολμησαι και ἀναβηναι αὐτον . ὡς δε τουτο ἐγενετο , δρομαιος μεν ὁ Ζευς ὡρμησεν ἐπι την θαλασσαν φερων αὐτην | ||
| ἐκει γαρ εὑρησει Ἀττικας χιλιας . και ὁς περιχαρης γενομενος δρομαιος ἡκεν ἐπι την ἠιονα . ἐνθα δη λῃσταις περιπεσων |
| μεγα εἰη το διαφορον , ἰσως ἀν δεοι φερειν τον ἀδελφον και μη μικρων ἑνεκα φευγειν : ἀγαθον γαρ , | ||
| και προτεραν γενεσθαι του Ἀπολλωνος , ἱνα και μαιευσηται τον ἀδελφον . και πως γαρ οὐ μελλει θεου λοχειας εἰναι |
| ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
| μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
| ὀντα ἀλληλοις προβληματα μη δοκει δια το ἐπι διαφορου ὑλης ἐρωτασθαι , ὡς δυνασθαι προς ἑν αὐτων εὐπορησαντας της αἰτιας | ||
| Ἰθι δη , νομισαντες ὑπο Πηλεως και Μενοιτιου και Χειρωνος ἐρωτασθαι την προφασιν , ἡς ἑνεκα τουτους παρειδομεν συμβουλευοντας κοινῃ |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
| αὐτον ἐπιγαμιαν ἐποιησατο . ἀλλ ' ἐπει συνεβη τον Λουκιον τελευτησαι , μενοντων τῃ Λουκιλλῃ των της βασιλειας συμβολων Πομπηιανῳ | ||
| κελευειν τους παιδας βολβιτοις καταπλαττειν : οὑτω δη κατατεινομενον δευτεραιον τελευτησαι και ταφηναι ἐν τῃ ἀγορᾳ . Νεανθης δ ' |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| χωρις συμπτωματων . οὐκουν ἐνταυθα οὐ διαλεξεται περι των ἐπι φλεγμοναις γινομενων πυρετων , ἀλλα περι των ἀλ - λων | ||
| μονον τοις ἐρυσιπελασιν , ἀλλα και τοις ἑκτικοις πυρετοις και φλεγμοναις ταις ἐν αἰδοιοις κατ ' ἀρχας πριν νομωδη τινα |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| δυο πλεκεται ἀγκυλια [ και ] κατ ' ἐναλλαγην ἀλληλοις παρατιθεμενα , το μεν ἐσωθεν ἐξω , το δ ' | ||
| τουτοις : εἰπερ αἱ δυο γραμμαι μια γινονται , τα παρατιθεμενα ἀλληλοις σωματα ἑνι ἀκρῳ ἐσται ἐλασσονα : γεγονασι γαρ |
| και ἑδνων και ὑποσχεσεων και ἀπατων , ὁμολογιων τε και συγγραφων , και τελευταιον πολλακις ἐν αὐτοις τοις γαμοις λοιδοριων | ||
| : οὑτως δηλον ἐστιν ὁτι περι των καθολου λογων και συγγραφων ὁ παρων ἐστι λογος . Πολιτικον δε λεγει τον |
| γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | ||
| τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
| ' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| , ἐν τουτῳ ἡ ΓΕ ἀνατελλει . Του μετα τον Καρκινον ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι ἐν ἀνισοις χρονοις δυνουσιν , | ||
| ἀπο κϚʹ ἑως λʹ ἐσχατα βορεια , ὁτι παρα τον Καρκινον εἰσιν . Ἀποτελει δε μελανοχρους , εὐγενειους , συνοφρυας |
| δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
| , τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
| περι Θησεα σωθηναι δοκουσι . καταχυσματα δε και κυλικα οἰνου κεκραμενην καταχεοντες αὐτης ἐπιλεγουσιν : ” εἰρεσιωνη συκα φερει και | ||
| ἐπιδιδοντες , πηδωντες κουφως μαλα ἠ τρεχοντες , την ἰριν κεκραμενην και ὑδαρεστεραν ἐχοντες , τους κενεωνας ! ! ! |
| , μεγαλην και θαυμαστην τινα ταυτην εἰσηνεγκαν τε και προὐφηναν λειτουργιαν τῳ βιῳ , ἀλλα και νυν οὐχ ἡκιστα τουτο | ||
| ἀλλος δ ' ἀν ἰσως φαιη φευγοντα σε ταυτην την λειτουργιαν και τας ὑπερ των κεραμιων φροντιδας ἐπιστολην ἐπεσταλκεναι λυσιν |
| Ἀττικη δε ἡ λεξις , κειμενη και παρα Ἀριστοφανει ἐν Ἀττικαις Λεξεσι και παρα Αἰσχυλωι ἐν Σισυφωι και Εὐριπιδηι ἐν | ||
| , ἐν ἀλλοις τε και ὁτι ἐν ταις σπονδαις ταις Ἀττικαις ἐγεγραπτο εὐορκον εἰναι προσθειναι και ἀφελειν ὁτι ἀν ἀμφοιν |
| προς δε τα δυσεκκριτα των ὑδατων οἰνον ὡς εἰρηται νυν μιγνυναι και μελι βελτιστον και τουτων ἀμφοτερων πλειω την μιξιν | ||
| ἐργασασθαι : ἐπειδαν δε σφοδρως ψυξαι βουληθωμεν το ῥοδινον , μιγνυναι αὐτῳ προσηκει χυλον ἀειζῳου ἠ ἀνδραχνης ἠ θριδακινης και |
| του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
| . ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
| του θανατου οὐδεν ἀλλο γιγνωσκετε ἠ ἐκεινους δικαιως ὑπο τουτου τεθνηκεναι . και οὑτως ἀν δεινοτατα παντων παθοιεν , εἰ | ||
| ἐφευρες ἀφρονα : την Ἀλκηστιν ἀφρονα εὑρες , δια το τεθνηκεναι : γαμβροις : ἀντι του : ὑπερ του αἱματος |
| την ὑλην , ἀλλα κατεχειν . ἐπισφαλες δε και το φλεβοτομειν , ὁτι μη κρατηθεισης μεν της φορας του αἱματος | ||
| : και δει σχεδον ἐπι παντων και μαλιστα των συνοχων φλεβοτομειν , ἐαν μηδεν ἀντιπραττῃ , καθαπερ ἐν τῳ θʹ |
| . ἐκει γαρ εἰσαγει τον Κυκλωπα κιθαριζοντα και ἐρεθιζοντα την Γαλατειαν . ἐπει οὐν ἐφη ὁ χορος , ἡδομαι και | ||
| ἑνεκεν τουτο ποιει , εἰπεν ὁ Φιλοξενος ὁτι γραφων την Γαλατειαν βουλοιτο τινα παρ ' ἐκεινης των κατα Νηρεα πυθεσθαι |
| ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
| . ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
| . ἡ γαρ γυνη πολλοις τοις φιλημασι , και τουτοις ἐρωτικοις , προσκαλουμενη ὡς εἰδεν οὐ κατεχοντα , ὡσπερ ἀνδρι | ||
| θεον των γαμων : χαιρει δε διηγημασιν ἐπαφροδιτοις τε και ἐρωτικοις : ταυτα γαρ οἰκεια τῃ ὑποθεσει . μετεχειρισαντο δε |
| ἀγαθων αὐτῳ παροντων και των κακων , ἐν τοις ἐμπροσθεν ὑπεμνησαμεν . λεκτεον οὐν , ὁτι εἰ μητε ἡ των | ||
| μεν ἰσως και ἀπο των ἠδη λελεγμενων ἡμιν ὁραν : ὑπεμνησαμεν γαρ , ὁτι μη δυναται το ἀληθες και το |
| ιηʹ . οὐκ ἀξιουντες δε προτερον εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικου γενους , ὑστερον δε ἐπιλειψαντων και του ἐθους διαλυθεντος | ||
| του “ εὐδιας ” . και γυλιου στρατιωτικου : πλεγματος στρατιωτικου σκευοφορου ἐπιμηκους εἰς ὀξυ ληγοντος προς το μη καταγνυσθαι |
| των ἐν τῃ δευτερᾳ ἀποδειξει ἐμπεριεχομενων λεκτων , και τριτην κομισαντες των ἐν τῃ τριτῃ , και τεταρτην των ἐν | ||
| δε ἑξακοσιαι συνελεχθησαν . Τῃσι μεν νυν στηλῃσι ταυτῃσι Βυζαντιοι κομισαντες ἐς την πολιν ὑστερον τουτων ἐχρησαντο προς τον βωμον |
| ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν , νομισαντα τοις κοραξιν ὁμοιον εἰναι , προς αὐτους πολευθηναι : | ||
| πολλοις κεχρημενον και το δια τους τροπους εὐδοκιμειν οὐ χειρον νομισαντα του δια τους λογους . καιτοι συ πεμπειν αὐτον |
| προδοσιαν ἐς την πολιν παραπεσοντων οἱ μεν ἀνδρες εὐρωστως ἐν παραλογῳ κινδυνῳ παρετασσοντο , αἱ δε γυναικες ἐπι τας στεγας | ||
| κατεφρονουν , ἑως ἐντυχοντες ὁπλοις τε καινοις και ἀνδρων προθυμιᾳ παραλογῳ κατεπλαγησαν και ὑπεχωρουν . και εὐθυς αὐτοις τουτο πρωτον |
| τῃ καταστασει , δικην αὐτον διδοναι . νυν οὐν αἰσθανομεθα Θηραμενην τουτονι οἱς δυναται ἀπολλυντα ἡμας τε και ὑμας . | ||
| και οἱ ἀλλοι τριακοντα ἠδη φοβουμενοι και οὐχ ἡκιστα τον Θηραμενην , μη συρρυειησαν προς αὐτον οἱ πολιται , καταλεγουσι |
| ταυτης γαρ ἐφιεμενοι μαλιστα ἐνδιδοασι προς τους των εὐ πεφυκοτων ἐρωτας . γραφεται δε και οὑτως : ἐρωτικοι γαρ οἱ | ||
| του Ἠλειου , ὁν Θεοφραστος ἐν τῳ Ἐρωτικῳ περι τους ἐρωτας δεινον γεγονεναι λεγει . οὐκ ἀν ἁμαρτοι δε τις |
| ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
| ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
| ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
| ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
| σφας δε ἀντι τουτων φασιν οἱ Φιγαλεις το τε σπηλαιον νομισαι τουτο ἱερον Δημητρος και ἐς αὐτο ἀγαλμα ἀναθειναι ξυλου | ||
| δρωσαν κακον αὐτους οὐκ ἀν ποτε την ἱκανην δικην ἐχειν νομισαι πας τις ἀν εἰκασεν ἐκ των ὑπαρχοντων , οἱ |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
| εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
| της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
| ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
| χειμωνα ἀπολλυσθαι και ἐκπιπτειν . ἁπαντα δε και τἀλλα τα φυομενα χειρω και ἀμαυροτερα γινεσθαι του χειμωνος . ταυτα μεν | ||
| τοιουτον : ἐπει και τα γ ' ἐν τοις ἁλμωδεσι φυομενα [ το ] ἐχειν ἁλμυριδα τινα οὐκ ἀλογον ὡσπερ |
| αὐτῳ δεικνυται ὁ μαγειρος . και οἱ τα Ὀψαρτυτικα δε συγγραψαντες Ἡρακλειδης τε και Γλαυκος ὁ Λοκρος οὐχ ἁρμοττειν φασι | ||
| ὡς Ἡροδοτος και Κτησιας και Ἑλλανικος και οἱ τα Ἰνδικα συγγραψαντες . . . . : : / / . |
| το μεν παλαιον ἀνδρειᾳ διενεγκοντες χωραν πολλην κατεκτησαντο και πολεις ἀξιολογους και πολλας ἐκτισαν . ὁμοιως δε και ναυτικαις δυναμεσιν | ||
| ἐν ἡμεραις ταις πασαις τεσσαρακοντα καταπολεμησας το ἐθνος και πολεις ἀξιολογους ἐν ταις δυσχωριαις κτισας ἀνελαμβανε την δυναμιν . * |
| λεγει τουτο , καιτοι προστιθεις το νοειν σωματικην πασαν κινησιν ἐξαιρων ἀπ ' αὐτου . . . . το γαρ | ||
| τουτων ὁ ἠχος ἀκουεται ὑπ ' εὐφωνιας , ὡστε ὁ ἐξαιρων την συγκρουσιν οὐδεν ἀλλο ἠ μελος ἀτεχνως ἐξαιρει του |
| ! ὁ χοροϲ εμω ! ! ! ? [ ] τερα ? ὁ χοροϲ ] ! ! [ ] ! | ||
| ὑποδιπλασιον . θελει γουν ἐχειν οὑτως και ἡ δευ - τερα , προς ἡν ἡ πρωτη λογον ἐχει δεδομενον : |
| λαμπροτεραν οὐχ ὁτι Καρχηδονιοις ἀλλ ' οὐδ ' ἀλλοις τοιαυτην γεγενημενην ῥᾳδιως ἀν εὑροις περι τουτους τους χρονους , και | ||
| παρακαλων μητε την Ἑλλαδα χωλην μητε την πολιν ἑτεροζυγα περιιδειν γεγενημενην . . . , : ὁ δε ποιητης Ἰων |
| ἐτι τα θηρια διωκει τας ἡδονας και τα παιδια ἀλογως φερομενα : ὁ δε ζητει τα ἀλογως κινουμενα , οὐκ | ||
| , εὐ ἰστε ὁτι πασιν ἁμα παντα ἡκει τα χαλεπα φερομενα . και ὁ θεος οὑτω πως ἐποιησε : τοις |
| τι του χθιζου αὐτῳ ζωμου ἐγκατεμεμικτο . και ὁ γε κιναιδος , ὁ συνεδρος , οὐκ ἀμουσως ποτε και εἰς | ||
| στρουθωδης . ὁ δε Διδυμος μητερα Κλεοκριτου , ὁτι ὡς κιναιδος κωμῳδειται . ἐν δε τοις μυστηριοις της Ῥεας μαλακοι |
| αὐτων διεφερετε , οὐδεν ἰσως ἐδει καθ ' ἑν τουτο φιλοτιμεισθαι και σκοπειν ὁπως κρειττους δοξετε . νυν δε οὐθεν | ||
| ἀνθρωπινον τι πεπονθοτα , ἀποτρεπετε δ ' ἐπι τοις αὐτοις φιλοτιμεισθαι ὡς ἀνηκεστα ἡμαρτηκοτα . Νικοκλης ὁ Συρακουσιος γυναικος ἀποθανουσης |
| ' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
| και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
| Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
| , ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| πεσῃ , στρεψαντας δει προς τους ἐναντιους την ὑγιη την τετριμμενην ἐπισκευαζειν : προς δε τα ἀλλα συμπτωματα ἐκ τουτων | ||
| σεμιδαλιν δ ' ἑφθην ἠ των σιτανιων ἀλευρων ἠ κεγχρον τετριμμενην . ἁπαντα δε ταυτα καλως ἑψειν και πολυν χρονον |
| δε μη ἀνυστα εἰδεναι , διοτι οὐκ ἀνυστα , και θεραπευοντα τους τα τοιαυτα ἐχοντας ὠφελεειν ἀπο της θεραπειης ἐς | ||
| μαραινομενα , και τα μεγαλα και τα σμικρα , και θεραπευοντα τα μεν ἀνυστα ἐκθερα - πευειν , τα δε |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον μοι δοκει πεποιηκεναι | ||
| ] [ ] γραφων [ : την σην ] [ κεχαρισμενην ] [ ] [ ] ἀσπασιως [ δεδεχθαι ] |
| ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
| ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
| ἁπαλωτεροι φθειρονται ῥᾳδιως . κολιαι εὐστομοι , κινητικοι κοιλιας : κρατιστοι δ ' οἱ Ἰβηρικοι . πηλαμυς μικρα γινεται ἐν | ||
| τε Ἑλληνες και ὁ Ἀριαιος και των συν αὐτῳ οἱ κρατιστοι μητε προδωσειν ἀλληλους συμμαχοι τε ἐσεσθαι : οἱ δε |
| ] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
| ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
| ἐπι τα προτεθεντα και τοις ἀγαθοις ἀθλα και τοις πονηροις ἐπιτιμια . συνασκησας γαρ ὑφηγησεσι και προτροπαις μαλακωτεραις και παλιν | ||
| των ἡμετερων παιδων ; τον της προαγωγειας , τα μεγιστα ἐπιτιμια ἐπιγραψας , ἐαν τις ἐλευθερον παιδα ἠ γυναικα προαγωγευῃ |