μετα την μοναδα κυβος μη ᾐ , οὐδε ἀλλος οὐδεις κυβος ἐσται χωρις του τεταρτου ἀπο της μοναδος και των | ||
τους Πυθαγορικους κυβον οὐσαν και ἐναρμονιον ἐπιηρον κατωνομασεν . ὁ κυβος δε ἐναρμονιον δια τους λογους των ἐν αὐτῳ ἀριθμων |
τινι ἑτερῳ τοιουτῳ ἐπιχειρηματι : ἐπειδη , φασιν , αἱ ἀπροσδιοριστοι προτασεις ὑλῃ ἀναλογουσιν αἱ δε προσδιωρισμεναι εἰδει , διοτι | ||
τῳ ζωῳ : τινι γαρ ζωῳ ὑπαρχει : αἱ γαρ ἀπροσδιοριστοι ἰσοδυναμουσι ταις μερικαις . οὐκετι δε ἀληθες εἰπειν , |
μη κατα τον ὁμοιον γεγονασι τροπον , ἀπο τε της κοινης παντων ἀνθρωπων ὡς ἀνθρωπων φυσεως , ἐτι δε ἀπο | ||
, ἐαν τἀναντια αὐτοις δοκῃ , ἀλλ ' ὑπο της κοινης φυσεως ἐξ ἁπαντος του χρονου πασι τοις αἰσθησεως μετειληφοσι |
εἰ και την Ἀποδειξιν παραλαβοις . Ἑπεσθε παντες , ἐπειπερ ἀναγκαιοι δοκειτε προς την δικην . Ὁρᾳς ; προσεταιριζεται καθ | ||
ἀφωρισμενον και ἐνεργειᾳ . οἱ μεν γαρ αὐτων εἰσιν οὐκ ἀναγκαιοι , οἱ δε ἐχουσιν ἀληθεις ἀπαντησεις . ὁ μεν |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
, ὡς φησιν Ἑρμιππος , και χαριτας , οὐκ ἀν ἀπορησας των βουλομενων ἐπαρκειν , αἰδουμενος δε λαμβανειν παρ ' | ||
τα ἑλκη και ὁσα πελιδνα παντα λευκαινει . Ἐγω δε ἀπορησας της ὀνοθουρεως , την νυκτεριδα βοτανην , ἡν τινες |
λαμβανει καθ ' ἡμεραν . Πτολεμαιος δ ' ὁ Μεγαλοπολιτης συμποτας φησι τῳ βασιλει τῳ Φιλοπατρι ἐξ ἁπασης συναγεσθαι πολεως | ||
Ἡροδοτος δε φησιν Ἀμασιν Αἰγυπτιων βασιλεα παιγνιημονα ἐοντα σκωπτειν τους συμποτας , και ὁτε ἰδιωτης , φησιν , ἠν , |
μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ||
πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
κυκλουντων τους Ἀθηναιους και τῳ πληθει πανταχοθεν περιχεομενων , ἐπεφανη Θηραμενης τους τε ἰδιους και τους μετα Χαιρεου ἀγων πεζους | ||
ἐκ των πολιτων συνεστησαντο . τουτων δε παντων ἠν εἰσηγητης Θηραμενης , ἀνηρ και τῳ βιῳ κοσμιος και φρονησει δοκων |
διοτι οἱ Ἑλληνες νενικηκοτες [ ἐν Πλαταιαις ] τους Περσας παρεισι νυν ἐλευθερωσοντες τας κατα την Ἀσιαν Ἑλληνιδας πολεις . | ||
τινος , εἰποι τις ἀν , παρουσαι ; Ἠ οὐ παρεισι ; Καιτοι παντη φαμεν παρειναι και οὐδεν ἐρημον . |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
ἀρετην : δικαιοσυνην . εἰκοστην : μοιραν . πρασσομενοι : ἀπαιτουντες . διεφερον : διηνυον . τα δε ἀλλα : | ||
ἠδη της προθεσμιας ἐνεστωσης . και δη οἱ μεν ἐπεμπον ἀπαιτουντες τον δασμον : ὁ δε ὑπεροπτικως ἀποκριναμενος ἀπεδιωξε τους |
ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
ἐρις πεσε βεβριθυια ἀργαλεη , διχα δε σφιν ἐνι φρεσι θυμος ἀητο : συν δ ' ἐπεσον μεγαλῳ παταγῳ , | ||
διασκοπιασθαι ἑκαστα νηας ἐπι γλαφυρας ; ἠ ς ' αὐτον θυμος ἀνηκε ; Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα Δολων |
δια πεντε ἡμιολιος , ἡ δε δια πασων διπλασιος , τριπλασιος δε ἡ δια πασων ἁμα και δια πεντε , | ||
παραλιπων τον δ και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , |
παντων ἠ παλιν κακοποιων , σπανιως δε δια το της ἀνθρωπινης φυσεως , ἀτελες μεν προς ἑκατεραν των ἀκροτητων , | ||
ἐσχατιαν : μεχρι του ἐφικτου και του ἐσχατου τελους της ἀνθρωπινης ἀρετης ἐρχομενος . προς ἐσχατιαν ἀρεταισιν : εἰς ἀκρον |
, ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
μετ ' οἰνου ἀναληλιφως ἐν βαλανειῳ πριν εἰσελθειν . Λυσσοδηκτοις ἐμπλαστρος . Πισσης # α , ὀξους δριμυτατου # β | ||
ἐν τῳ λαλειν και πιστικωτατος . δια δε της ῥιζης ἐμπλαστρος σκευαζεται , ἡτις βελη και σκολοπας και τα δυσκομιστα |
Ὁμηρος : λευκοι , ἀποστιλβοντες ἀλοιφῃ . ἐαν δε γραφηται λιπος , ἐσται : εἰς ἡν ὀλισθαινουσι πολλοι τῳ ἐρωτι | ||
μεν εἰς τρυφην ἐξοκειλας , τῳ δε νοϊ ὀστεα και λιπος ὑπεθετο . δεδωκεν οὐν τουτῳ αἱρεσιν , ὁποιον ἐθελῃ |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
. τα χειλη των ποταμων τα ἐξεχοντα . ἐχω ὀχος ἐξοχος , και θηλυκον ὀχη , και πλεονασμῳ του θ | ||
ὁδ ' ἐστι παχιστος ἀνηρ ἠϋς τε μεγας τε , ἐξοχος ἀνθρωπων κεφαλην και εὐρεας ὠμους ; Μιλων οὑτος ὁ |
γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
βουλοιτο : κατα ἐθος δε , ὡς ὁ τρεφων τους ἀποκηρυκτους νεος πλουσιος , ἐρει γαρ ἐθος εἰναι τοις εὐπορουσι | ||
ὁσα περ ἀν ἐχοι το προβλημα : αὐτικα τον τους ἀποκηρυκτους τρεφοντα νεον πλουσιον και φευγοντα τυραννιδος ἐπιθεσεως : ὁ |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
Διδασκαλικοι δε τροποι εἰσι τεσσαρες , διαιρετικος , ὁριστικος , ἀποδεικτικος και ἀναλυτικος . χρηται δε κυριως τοις δυσιν ὁ | ||
κεκυηκεν ἀρα ἡδε “ συν τῳ ἀληθης εἰναι ἐτι και ἀποδεικτικος ἐστιν : ἀδηλον γαρ ἐχων το συμπερασμα το ” |
Θρᾳκας , οἱ δε Λυδους εἰρηκασι κατ ' αἰτιαν παλαιαν ἱστορουντες , ἡν Ξανθος ὁ Λυδος γραφει και Μενεκρατης ὁ | ||
, ὡς οἱ προ αὐτου παντες ἐποιησαν , Λαμιας τινας ἱστορουντες ἐν ὑλαις και ναπαις ἐκ γης ἀνἱεμενας , και |
, ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
Προτερα ἀναλυτικα , τα δε αὐτην την μεθοδον της ἀποδειξεως διδασκοντα εἰσι τα Δευτερα ἀναλυτικα , τα δε ὑποδυομενα αὐτην | ||
, δει τρια προωμολογησθαι , το διδασκομενον πραγμα , τον διδασκοντα και τον μανθανοντα , τον τροπον της μαθησεως . |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
. ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
ἐνδιαθετου . οὑτος τοινυν κατα τους μαλιστα ἡμιν ἀντιδοξουντας νυν δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε | ||
εἰ καθ ' ὑποστασιν οὑτως ἐχει . Εὐηθεις δε τους δογματικους ἀπεφαινον . το γαρ ἐξ ὑποθεσεως περαινομενον οὐ σκεψεως |
δυ ' ἀνθρωπους κατεφευγομεν , εἰχομεν ἀν τιν ' ὑποψιαν παρεσκευασθαι τουτους : εἰ δ ' ἐν ἁπασιν , ὁσοισπερ | ||
της πατριδος . Ἱνα δε μη μακρολογω , φημι χρηναι παρεσκευασθαι μεν προς τον πολεμον , παρακαλειν δε τους Ἑλληνας |
ἐμμελων τε και ἐκμελων . Ὁθεν ἀπ ' ἀλλης ἀρχης ὑποδεικτεον ὁτι κἀν τουτων ἀποστωμεν , δια την ἐγχειρηθησομενην ἐπι | ||
, τουτο ἀγνωστον τε και ἀνεπινοητον ἐστιν ἀνθρωπωι , παρακειμενως ὑποδεικτεον . εἰ γαρ τα φρονουμενα , φησιν ὁ Γοργιας |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
χηνειου οὐγγιας στ , εἰ δε μη παρειη χηνειον , ὀρνιθειον . εἰ δε μη , ὑειον προσφατον : ἑψεται | ||
τις και ποτημα και ἑψημα ποιων , και εἰς ζωμον ὀρνιθειον ἐμβαλλων ζεοντα ὡς ὀπτοτατον το ἀλφιτον , μη κινων |
φανερα δε λεγω τῳ τε Δϊι και τῳ βουλομενῳ παντι ἁμιλλασθαι και σπουδαζειν περι της κορυφης των τελευταιων ἀθλων . | ||
, ἱνα μη περιττῃ δυναμει του μαλλον ἐρρωμενου το ἀσθενεστερον ἁμιλλασθαι βιασθεν ἀπειπῃ και προκαμῃ . καιτοι το μεν ἐρρωμενεστερον |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
πανσεληνῳ ; Κᾀτ ' ἀπηλθεν οἰκαδε . Εἰτ ' ἐξενιζε παρετιθει θ ' ἡμιν ὁλους ἐκ κριβανου βους . Και | ||
μεν προσεδιδου μικρον ὡν ἐλαμβανεν , αὐτος δ ' ἑαυτῳ παρετιθει τα μειζονα . Ὠ μιαρε , κλεπτων δη με |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
: ὁτι οὐ γραφομεν μονον καθ ' ἑαυτους μελετης και εὐποριας ἑνεκα της εἰς τους λογους τα τοιαυτα γυμνασματα , | ||
τοιουτοις ἀγαλλειν αὐτην και κοσμειν μηδενος φειδομενους , ὡς ἑκαστος εὐποριας ἐχει τε και δυναμεως . και αὐτος δε τον |
, κρινεσθαι κατα τους νομους : των δε περι τας συναλλαγας ἀμφισβητηματων εἰς μεγαλους κλυδωνας και δεινας προβεβηκοτων ἀτοπιας τε | ||
φιλιας , ὁμιλιας , ἐπικτησεις ὑπαρχοντων , ἀγορασμους κοσμου , συναλλαγας ἐπι το ἀγαθον , γαμους , τεχνας καθαριους , |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
ἐπεσκεμμενον . ἐνιοις δε προς τουτοις και το κατα τοπον κινητικον , ἑτεροις δε και το διανοητικον και νους , | ||
οὐχ ἁπλως παν το τυπτον και τυπτομενον , ἀλλα το κινητικον ἑνος ἀερος συνεχους μεχρις ἀκοης . τοιαυτα δε μονα |
φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
ἐπι την του προτερου πιθανην ἀπολογιαν : οὐκ ὀρθως εἰπεν ἐμπεσεισθαι πιθανην ἀπολογιαν ἐνταυθα . οὐ γαρ δυναται λεγειν : | ||
ἐν ποσι και προθυμως περιπατειν , ἐλπιδας ἐχων παντως ποτε ἐμπεσεισθαι εἰς τα ῥοδα κἀκ τουτων εἰς ἐμαυτον ἀνασωθησεσθαι : |
. διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | ||
ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην |
προς την δευτεραν θεσιν . ἐκ τουτου τοινυν του νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις | ||
τουτο , ὁτι διαφερει ἡ στασις το ἀντεγκλημα του ἀντεγκληματικου κεφαλαιου , ὁτι ἐν μεν τῃ στασει ἀμφοτερα ἐστιν ὁμολογουμενα |
ταις κατα τας κλησεις πραγματειαις : ὁτι τοινυν οὐδε τουτων αἰτιατεον τους θεους αὐτοθεν μεν προδηλον : οἱ γαρ ἀγαθοι | ||
ὡσπερ και δυο ῥηται δυναμει συμμετροι ποτε γενοιντο ἀν . αἰτιατεον οὐν την ἀναλογιαν της των περιεχομενων χωριων διαφορας την |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
ἐκ κωλων πολυσχηματιστων ιβʹ . ὡν το πρωτον τετραμετρον βραχυκαταληκτον ἀσυναρτητον προσοδιακον ἀναπαιστικον καλουμενον , ἠ δακτυλικον τετραμετρον ἀκαταληκτον . | ||
τροχαϊκον ἑφθημιμερες , ἠτοι Εὐριπιδειον ἠ ληκυθιον . Το θʹ ἀσυναρτητον ἐκ δακτυλικης διποδιας ἠτοι διμετρου ἀκαταληκτου και τροχαϊκου πενθημιμερους |
τουτο ἐξαιρετον : Κρησιου δε ὑστερον ὠνομασθη , διοτι Ἀριαδνην ἀποθανουσαν ἐθαψεν ἐνταυθα . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του | ||
κερδαινων μεν ἐν τῃ σιωπῃ , κινειν δε ὁμως γλωτταν ἀποθανουσαν πειρωμενος . ἡ δε ἐκειτο , και ἀχλυς ἐν |
ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
και τυλους ἐτι τε μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και πτερυγια και θυμους ἀφαιρει . ἡ των προβατων κοπρος προς ἀκροχορδονας και | ||
οἱ δε φερομενοι θεοι τα δεινα και ἀναγκαια παθη , θυμους και ἐπιθυμιας και ἡδονας και λυπας αὐ , και |
τινος καταγνους τα χειρονα , τουτον ἐπι τοις αὐτοις ὡς βελτιστον κρινει και σωφρονα : και σχετλιασαι καιρος οὑτω : | ||
του χειρονος νικωντος μενει τουθ ' ὁ τινες νυν ὡς βελτιστον εἰσηγουνται , ποσον το μεταξυ χρη δοκειν εἰναι της |
τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
, ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
ἐστι μαλλον κωμῳδιας ἐχομενα . πολλα δε τοιαυτα παρα τοις τραγικοις : ἐξιων ἐκ του οἰκου του Ἀδμητου προλογιζει ὁ | ||
ἡ διασκευη : οὐκουν ἀκολουθως εἰρηται και κωμικοις ἁρμοζον και τραγικοις . βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , |
ὁτι προησθιον των βασιλεων προς ἀσφαλειαν . ἠν δ ' ἐπιφανης και ἐντιμος ἡ χρεια . Πτολεμαιος γουν ὁ Σωτηρ | ||
Ὀρχηστρα . το του θεατρου μεσον χωριον , και τοπος ἐπιφανης εἰς πανηγυριν , ἐνθα Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος εἰκονες . |
ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
ἀγωνα και την εὐθυδικιαν : διο και ταυτῃ διαφερει της παραγραφης ἡ μεταληψις : ἡ μεν γαρ ἐστιν ἀπο του | ||
ἀποδειξεις της εὐθυδικιας , ὀλιγα χρη εἰποντας ἡμας περι της παραγραφης εὐθυς χωρειν ἐπι τον λογον της εὐθυδικιας : ὁπερ |
ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
γαρ οὑτως σαφεστεραν την ἐξετασιν γινεσθαι . Τοις δε αὐτοις κεφαλαιοις και ἐν τῃ κατασκευῃ δια των ἐναντιων ἐπιχειρηματων χρησομεθα | ||
οὐδε τα ἰατρικα , λεγομεν ὁτι ἀλλ ' ἡ συγγραφη κεφαλαιοις διαιρειται και ἐπι εἰδος ἀναγεται ῥητορικης , κοινως μεν |
, ἡ δε γʹ κουρεωτις : ἐν ταυτῃ γαρ τους κουρους ἐνεγραφον εἰς τους φρατερας , τριετεις ἠ τετραετεις ὀντας | ||
ἠγαγε δε Κλεων . ΓΘ κορακινους : ἐπαιξεν ἀντι του κουρους . ΓΘ παρεκινδυνευσε : περυσι γαρ ὑπεσχετο τοις Ἀθηναιοις |
κατα την ἰδιαν οἰκιαν : οὑς ὑστερον ἐνιοτε παιδων παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους | ||
μεν δανειζωνται και οἰωνται δια την δοξαν πιστευεσθαι δειν , εὐπορησαντες δε μη ἀποδιδωσιν , ἀλλ ' ἀποστερωσιν . Ὁσων |
γενωνται . ἀλλα συ γε , ὠ ψυχη , την δεσποτειαν και ἡγεμονιαν ταυτην ἀργαλεωτεραν της ἐπαχθους δουλειας νομισασα , | ||
ὀρθως τα νυν διοικειται δια την σφοδρα δουλειαν τε και δεσποτειαν , τελος ἐχετω . Πανυ μεν οὐν . Τα |
οὐν της ψυχης ἀνδρειας και θυμου , φιλονικον ὀν , κατῳκισαν ἐγγυτερω της κεφαλης μεταξυ των φρενων τε και αὐχενος | ||
καταλαβοντες . οἱον Ἀθηναιοι κατῳκησαν μεν παρα την ἀκροπολιν , κατῳκισαν δ ' Ἰωνας . και ἐστι παρα μεν το |
ἱδρωτι . και ἡ Κακια ὑπολαβουσα εἰπεν , ὡς φησι Προδικος : Ἐννοεις , ὠ Ἡρακλεις , ὡς χαλεπην και | ||
Γρυλλου φιλοτιμειται προς τον του Προδικου Ἡρακλεα , ὁποτε ὁ Προδικος την κακιαν και την ἀρετην ἀγει παρα τον Ἡρακλεα |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
” φησι διδους τα πρεπονθ ' ἑαυτῳ και προτρεπων τα δοθεντα μη κιβδηλευειν , ἀλλ ' ἀξιως του δοντος φυλαττειν | ||
ΔΒ τα η προς το ΒΓ τα η λογον ἐχει δοθεντα : τον γαρ ἰσον . παλιν συναμφοτερον το ΑΓ |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
φιλανθρωπιᾳ το ἐνδεες ἑκαστῳ ἐπανορθουσθαι προαιρουμενῳ , μεγιστον ἐστι προς εὐθυμιαν και ἀσφαλειαν ἑρκος . Ἁ τοινυν ὑπεσχομεθα , ἠδη | ||
λογισωμεθα μεν ἀκινδυνον ἐξ αὐτων ἀσφαλειαν , την των στρατιωτων εὐθυμιαν , την εὐθυμον νικην . Ποσα δε ἀλλα τοις |
εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
ὡς το [ Α ] ἀργυροπεζα Θετις : εἰδος ὑποδηματος κοιλου βαθεος γυναικειου : † τιθειτε : ποιητικως , ἀντι | ||
. † πλασιων δ ' ἐπι του κατα τι μεν κοιλου , κατα τι δε καμπυλου , ὡς Κινησιας ταττει |
. κἀστιν φιλος γενναιος ἀσφαλης θ ' ἁμα , οὐ μαχιμος , οὐ παροξυς , οὐχι βασκανος , ὀργην ἐνεγκειν | ||
οὐν ὁ πας ἀριθμος αὐτῳ της στρατιας ἀπομαχος τε και μαχιμος μυριαδες φʹ πλοια δε βσξʹ υʹ δ ' ἠσαν |
σποδου και του ψιμυθιου , ἑν του μισυος . Ὑγρον ἀνεμωνης , τα φυλλα κοψαντα , ἐκπιεσαι , και ἐς | ||
σισυμβριου δε και ἀμαρακου Φρυγιου και λαπαθου και ἑλενιου και ἀνεμωνης και σαμψυχου στεφανους ἀναδεισθαι πασι πονηρον : ὡς γαρ |
' ὁν πραττεται . περι γαρ οὐδεμιας πραξεως καθολου ἐστι διορισασθαι , ἀλλα κρινεται τοτε ὁτε πραττεται δια τι ἐπραχθη | ||
ἱνα την ἀποφασιν ποιησωμεν , και δια τι τουτο , διορισασθαι χρη . φημι τοινυν ὡς οὐ τῳ ὑποκειμενῳ αὐτο |
δεικνυνται . και τουτο δε δηλον γεγονε , ποσαχως ὁ ὁρισμος λεγεται , και προς τουτοις πως ὁ ὁρισμος και | ||
τῳ στοματι της κοιλιας , ὁ ἐστιν ὡς λογος και ὁρισμος της ὑγειας εἰλημμενος . του γαρ το Β του |
. διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
μη πραττειν κατα νουν ἐχει μονον λυπην , παρεχει δε φροντιδας και τἀγαθα . Μειρακιον , οὐ μοι κατανοειν δοκεις | ||
μη πραττειν κατα νουν ἐχει μονον λυπην , παρεχει δε φροντιδας και τἀγαθα . ἀνευ κακων γαρ οἰκιαν οἰκουμενην οὐκ |
ἐκ κραιπαλης . τουτ ' ἐσθ ' , ὁρᾳς , Ἑλληνικος ποτος , μετριοισι χρωμενους ποτηριοις λαλειν τι και ληρειν | ||
πονων και κοπων πικρων * και πενθους * ὁ ληστης Ἑλληνικος γελασει στρατος ἐπαγαλλομενος τῳ θανατῳ του πεπτωκοτος Ἑκτορος . |
και της αἰτιας του εἰναι τι αἰτιον αἰτιαν παρασχειν , κἀκεινης ἀλλην , και μεχρις ἀπειρου . ἀδυνατον δε ἀπειρους | ||
προς την μνημην ὁ μεν ἐφιστησι κἀν τοσουτῳ Ἑλενης ἐπεισοδιον κἀκεινης ἐκ της ὁμοιοτητος τεκμηραμενης , πανυ γαρ αἱ γυναικες |