[ ὡς . ] ἐπι το ἀμελξαι αὐτην τρις και κισσυβιον ἡδιστον , ὁ και . Θεοκριτου Θεοκριτου Θυρσις ἠ | ||
πινειν , χυσιπιον τι ὀν . ἠ ἀπο του κισσος κισσυβιον . κισσυβιον : ξυλινον ἐκπωμα κεκοσμημενον γομφισι πολλαις . |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
, κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
ἡ ἐπηλις ἐστι παρα Ποσειδιππῳ . ἀποδιοπομπεισθαι : ἀποπεμπεσθαι τον προστροπαιον Δια και προστρεπεσθαι τον ἀποτροπαιον και οἱονει καθαιρεσθαι ἠ | ||
περι της πρεσβειας ” ἐασετε οὐν “ αὐτον το τοιουτον προστροπαιον ” ἀντι του ἀγος και το μιασμα . και |
ἐζητησαν , τι δηποτε μη το δικαιον ὡς φυσει προϋπαρχον τετακται , και προςτιθεασι τοιουτον τινα λογον , ὡς δει | ||
ἀπο της γνωμης , ἱνα γνῳς ὡς ἐν τῳ μεσῳ τετακται αἰσθησεων και πεινης και ποιᾳ κρασει χαιρει , και |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
τα γαρ τολμηρα των ὀχλων ἐχει ἐν τοις λογισμοις τας ἐπιδειξεις δυσκολους , ἐν τῳ δε πραττειν , ἀν λαβῃ | ||
λεγων τ ' ἐν τῃ βουλῃ πανυ ηὐδοκιμησεν και ἰδιᾳ ἐπιδειξεις ποιουμενος και τοις νεοις συνων χρηματα ἐλαβεν θαυμαστα ὁσα |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
, ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
ἀνθρωποισι ; τις ποθεν μολων σοι μαρτυρησει ταυτ ' ἐμου κλυειν παρων ; Πολλοισιν ἀστων : ἐν μεσῃ Τραχινιων ἀγορᾳ | ||
πορος ῥιφεντα τολμαις αἰετων ἐποψεται , ἀπιστα και θαμβητα Φηραιοις κλυειν . ὁ μεν κρανειᾳ κοιλον οὐτασας στυπος φηγου κελαινης |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
την πλανην , γινεται ἀλητης . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον αὑτου . ἀλιτης δε δια του ι γραφομενον εὑρον | ||
οἱοι ἐσαν βασιλευτορες † Αἰπαληων . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον , . , . . . . Βασανιζειν : |
ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
Ἡρακλειον καλειται . Ἐνθα βορειοτατος ] Μυχον ἐνταυθα φησι το ἐσχατον μερος της Αἰγυπτου . Γραφεται δε και θερειοτατος : | ||
δυνοντος κατα τον ὁριζοντα θεσεως , την δε κατα το ἐσχατον ἀναπληρουμενον του ἡλιου και ἐτι την κατα το πρωτον |
δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
. εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
λυσσῃ : μανιᾳ του ἐρωτος , πυρωθεις . Μαινεται : διεγειρεται μανικως , ἐρχεται , ἐγειρεται , ὁρμᾳ , μανικως | ||
: ἠχη δε κτυπωδης των τε τυμπανων και των κυμβαλων διεγειρεται . Οὐδαμως γαρ οὑτως ἐπι τοις αἰγιαλοις της Θρᾳκικης |
μιξας , ἐν εἰριῳ προστιθεσθω . Καθαρτηριον , ἠν ἐκ τοκου μη καθαρθῃ : του τριφυλλου ἐν οἰνῳ λευκῳ πινειν | ||
διαφθορης και μη λιην καθαρθεισης , ὀλεθριον . Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα |
μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
. διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
τον ἀριθμον : τα γαρ παθη ταυτα μαλιστα προτρεπεται τους προχειρους παντος καταφρονειν κινδυνου . ὡς ἐπι πολυ γαρ ἐν | ||
προς τας των πραγματων πιθανοτητας τας προληψεις ἐναργεις ἐσμηγμενας και προχειρους ἐχειν δει . Ὁταν θανατος φαινηται κακον , προχειρον |
ἠτοι δια χρονου παρα φυσιν συστελλομενου , οὐκ ἐασουσιν ἐμοι δομεναι βιον ἠδε φαρετραν . μετασχηματιζουσι δε ἠτοι γενος , | ||
φωνηεν - τα , το ἑν ἀποβαλλουσιν , οἱον δουναι δομεναι , θειναι θεμεναι : εἰ εὑρεθῃ ἑν φωνηεν , |
οὐδε λογον ἐκριθην ἀτοπον , πικρον αὐτᾳ , τουτεστιν οὐδε σκαιον λογον ἀπεκριναμην αὐτῃ , οὐτε των προς το λυπηρον | ||
ὀρθῳ λογῳ , δι ' ὁν ἡμερωσθαι σε δει μηδεν σκαιον τῃ διανοιᾳ παραδεχομενον . τι δ ' ἀν εἰη |
καλειται παρ ' αὐτοις ζυγον , ᾡ και οἱ τοτε καθαιροντες τον ἀνδρα τελευταιῳ των περι τους καθαρμους νομιμων ἐχρησαντο | ||
τους ἐφορους του σωματος θεους και δαιμονας ἀγαθους : οἱον καθαιροντες αὐτο ἀπο κηλιδων παλαιων ἠ νοσων ἀπολυοντες και ὑγειας |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
ἐπιστολην την μακραν ἐκεινην , ἐκελευσας γαρ και οὐκ ἠν ἀπειθειν τοσαυτῃ δυναμει . ἡ μεν οὐν ἀναγνωσις ἐκινει γελωτα | ||
την Καλλιου ἐνδ . ἀπολ . . ἀπιστειν ἀντι του ἀπειθειν Ἀ . κατα Λαισποδιου . . Γαληψος : Ἀ |
εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
δημοκρατιας : ὁσῳ δ ' ἀν ἀνωτερω ἰωσιν προς το ἀναντες των πολιτειων , μαλλον ἀπαγορευει αὐτων ἡ τιμη , | ||
οὐν των θεων ὀχηματα λεγει ἀει ἐπιτηδεια εἰναι προς το ἀναντες χωρειν . Ὀχηματα δε λεγει τας δευτερας αὐτων δυναμεις |
ἐστιν και του ἀποσβεσθηναι αὐτο : και γινονται μεν τα ἐπαρματα , οὐ παυονται δε , ἐπειδη οὐκ ἰσχυει το | ||
δυσπνοιαν παρεχοντα , αὐθημερους και τριταιους κτεινει . Τα δε ἐπαρματα και ἐρευθος ἐν τῳ τραχηλῳ λαμβανοντα , τα μεν |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
χρωμενοι τοις παραπιπτουσι την κεφαλην ἐδεσμευον : και ἐπι τον κισσινον στεφανον ἠλθον αὐτοματον τε και πολυν ὀντα , ἐχοντα | ||
ὁ δε ἐλεφας σκευην εἰχε χρυσην και περι τῳ τραχηλῳ κισσινον χρυσουν στεφανον . ἠκολουθουν δε τουτῳ παιδισκαι πεντακοσιαι κεκοσμημεναι |
την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
' εὐθεως ἠξιουν κληθηναι τον Αἰσωπον . του δ ' ἀφικομενου και σταντος ἐπι το μεσον , οἱ Σαμιοι την | ||
αὐτον ἀνθρωπων οὐ πολλων . Τριπτολεμου δε ἐκ της Ἀττικης ἀφικομενου τον τε καρπον λαμβανει τον ἡμερον και οἰκισαι διδαχθεις |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
κτωμεθα παιδας , ὁπως , ἐπειδαν ἡμεις οἱ πρεσβυται μηκετι χρηματιζεσθαι δια το γηρας οἱοι τε ὠμεν , ὑμεις οἱ | ||
του βιου προαιρεσει , ἐπειδη ὁ μεν σοφιστης δια το χρηματιζεσθαι ταυτα ποιει , ὁ δε φιλοσοφος δια την ὠφελειαν |
φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
του ἐκει αἱ σαρκες : και αἱ φλεβες δε ἐκει μεγαλαι , λογῳ του αἱματικου χυμου . τουτο ἑπεται τῃ | ||
και Θηραιοισι ἐς Σαμιους ἀπο τουτου του ἐργου πρωτα φιλιαι μεγαλαι συνεκρηθησαν . Οἱ δε Θηραιοι ἐπειτε τον Κορωβιον λιποντες |
ῥητον ἐστιν ὁμοιως και ποιοτης . Περιττον δε εἰς ἀπειρον περιεργαζεσθαι : νομιζω γαρ ὁποιον ἀν γενηται ἀλλο , δια | ||
. . ] γματα , οὐδεις δε τροπος τα μετεωρα περιεργαζεσθαι , καθαπερ παρα τοις ἀλλοις | . . . |
ἐβιασαμην : ἀποδοκιμαζουσι δε τουτο ἐνιοι : διο ἐν τῃ περιστασει οὐκ ἐστιν ὡς ἠρα ὁ συστρατηγος , πλην οἰμαι | ||
ποτ ' αὐθις συναντησαις μοι , λυκε . Ὁτι ἐν περιστασει τις ἐμπεσων και τας κεκρυμμενας της ψυχης βουλας ἐξαγει |
δε και σιλφιου ὀπον ὁκοσον ὀροβον , και ὀριγανον τριβων διειναι οἰνῳ λευκῳ , και οὑτω πινειν νηστις : ἐπιπινετω | ||
, ἠν δυστοκεῃ . Ἑτερον : κονυζης ὁσον χειρα πλειην διειναι πρασου χυλῳ , και νετωπον ξυμμιξας ὁσον χηραμιδα , |
, και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
ἑκαστους τοπους . οὑτω δε και τα νοσηματα παρα τους ὑποδεξαμενους τοπους ἠ εὐφορα και εὐτροφα ἠ ἐλαττω γιγνεται . | ||
Ἀμφιπολιτων ἐποιησε τους παραδοντας αὐτῳ την πολιν και Πυδναιων τους ὑποδεξαμενους : και ὁλως ἀπιστον , οἰμαι , ταις πολιτειαις |
: και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
εἰρηται τροπον ἀπαις ἠδη παρηκμαζεν , εἰς το του Ἀπολλωνος μαντειον ἐγενετο ἐρωτησων εἰ δεοι τεκνωσασθαι . ἐξηνεγκε δε αὐτῳ | ||
ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει Ὀρεστηι καταλιπειν μεν το μαντειον , φυγειν δε εἰς Ἀθηνας . και δευτερα δε |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
ἀπο γυναικος της Λυκου Διρκηνὑπο ταυτης δε ἐχει λογος Ἀντιοπην κακουσθαι και δι ' αὐτο ὑπο των Ἀντιοπης καιδων συμβηναι | ||
. Ἠρξατο μεν οὐν τοισι πλειστοισι τουτων ἐξαιφνης ἐκ τουτων κακουσθαι : φρικωδεες πυκνα : πολλακις πυρετοι ξυνεχεες , ὀξεες |
χρησμῳ Θαλητι τῳ Μιλησιῳ [ των ἑπτα σοφων ] το ἀριστειον ἐβουλοντο δουναι : τον δ ' εἰπειν ὡς οὐκ | ||
, βραβειων και κηρυγματων και των ἐν τιμαις ἁπαντων θαυμασιωτατον ἀριστειον : εἰ γαρ ἡ δυναμεως ἀκαθαιρετου ψυχη μεταλαβουσα και |
φυσασθαι . ὀφρυαζοντα , ὀφρυαζειν λεγεται , το τους ὀφρυας νευειν , τουτο παρα το ὀφρυς : δηλοι και την | ||
σκοπησαντες , θεασαμενοι . ὠκεανοιο : Ὠκεανος παρα το ὠκεως νευειν , ἠ παρα το ὠκυς και το ἀνυω ὁ |
Οὐδε οὑτος . Ὁστις ἀρα οὐδεν ἱκανως περι οὐδενος οὐτε πεπαιδευται οὐτε οἰδεν , οὑτος οὐδε βουλευσασθαι περι τουτων ἱκανος | ||
καθεστωσης γενεας ἐστι , πως ἐχει προς ἀρετην και εἰ πεπαιδευται φερειν τα δεινα λογισμοις ἰσχυρογνωμοσιν οὐ προκαταπιπτουσα . τα |
προηγουμενα . προκαταρκτικα μεν οὐν ἐστιν ὁσα προκαταρχει και ποιησαντα ἀπαλλασσεται , ὡς ψυξις , κοπος , ἐγκαυσις , ἀπεψια | ||
των τοιουτων : το γαρ σωμα διαθερμαινομενον ὑπο του οἰνου ἀπαλλασσεται τα ἐνεοντα τῃ θερμοτητι . Ἀπο των σιτιων και |
γραμματα . τριχως δε λεγεται το γραμμα , το τε στοιχειον ὁ τε χαρακτηρ του στοιχειου και το ὀνομα , | ||
' οὐκ ἐνδεχεται γενεσθαι φωνην ἀνευ της ἐκφυσησεως , ὡς στοιχειον τι του λογου μνημονευομεν : ὀργανα δ ' αὐτης |
, τον δε βασιλεα ἐπι ἡμερας φυγειν και μετα ταυτα ἐπανηξειν , ἐν δε Ὑδροχοῳ ἰσχυρον τον βασιλεα δεικνυει και | ||
ὀργης και ἐς την προτεραν ἑαυτου φυσιν τε και γνωμην ἐπανηξειν , ἠν κἀκεινος ἀπεχηται της ἀμετριας . Ταυτα οἱ |
οὑτοι δε παραδοξως ἐπιφανεντες διεσπαρμενοις ἀτακτως κατα την χωραν , τοσουτους ἀνηγον αἰχμαλωτους ὁσους ἑκαστος ἀγειν ἠδυνατο . εἰσαχθεντων δε | ||
των δυο ἀριθμων λεγε ὁτι μετα τοσαυτας ἡμερας ἠ μετα τοσουτους μηνας ἠ μετα τοσαυτα ἐτη εὑρεθησεται το ἀπολωλοςκαι τοτε |
. . Εὐριπιδης Ἰωνι : ποτερον θεατης , ἠ χαριν μαντευματων ; , και Αἰσχυλος : βοαις τοιουδε πραγματος θεωρος | ||
ὀντα ἐκ του συστηματος παρεκαλουν αὐτον δια την ἐπιτυχιαν των μαντευματων και οὐθεν ὁ τι μη δοξειεν ἐκεινῳ προὐλεγον . |
και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
ἀλλου ῥᾳδιως ἐπαξομενου . και το βουλευμα ἐπικρυψας ἐπεμπε τρεις θεραποντας ἐπι τον ποταμον ἀπο δυωδεκα σταδιων ὀντα , οἱ | ||
ἡμιν δοκῃ , και δεσμωτας ἐκ των ἀγρων λυσομεν και θεραποντας ἐλευθερωσομεν και μετα των ἐχθιστων αὐτοις Οὐολουσκων τε και |
τα νοητα πεποιηκεν ἀθανατα , τα δε αἰσθητα οἱα και μετατιθεσθαι . Δια φθονον ἠ τι ; Ἀγαθῳ περι οὐδενος | ||
σημειῳ εἰ ἀπεχοιντο , ἀτιμιας εὐθυς ἐκ της τροπης αὐτους μετατιθεσθαι . και ὁ Συλλας ἐκαλει τε τους νεαλεις ἐκ |
τους παρασπιζομενους τετραγωνους εἰναι μονους παρ ' ἑνα , φυσει περισσους ὀντας και ἀρτιους , και τους δορυφορουντας ἑτερομηκεις ἀει | ||
του κοσκινου τοιουτος : ἐκθεμενος τους ἀπο τριαδος παντας ἐφεξης περισσους ὡς δυνατον μαλιστα ἐπι μηκιστον στιχον , ἀρξαμενος ἀπο |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
δε νοθος εἰη , εὐθεως την ἀσαφειαν ὁρων την ἀπαλλαγην εὐκταιαν ἡγησηται , ἐρωτα προς τους λογους οὐδενα ἐχων , | ||
νησον ὑποβαλουσα τῳ Ἰασονι δολῳ τινι τουτον ἀνελειν : Θεμιν εὐκταιαν : των διαβεβοημενων ἐστι ζητηματων και τουτο , πως |
μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
ἐγινοντο φωναι δυσχερεις , ὁτι συναναγκαζοιντο προς συγγενεις και πρεσβυτερους διαμαχεσθαι , παρα δε τοις μετ ' Εὐμενους παρατασσομενοις παρακελευσμος | ||
ἀν , εἰ ἀναγκαζοιντο † ἐκγενεσθαι του ζην , ἀπονοηθεντας διαμαχεσθαι . και ὁ θεος δε , ὡς ἐοικε , |
ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
μυθον ἐειπες : πως ἐθελεις ἁλιον θειναι πονον ἠδ ' ἀτελεστον , ἱδρω θ ' ὁν ἱδρωσα μογῳ , καμετην | ||
. ἐμοι δ ' ἐγχειρουντι λεγειν ἀπεραντον ἡμερων πληθος ἐπιρρυεν ἀτελεστον ὁμοιως ἑξει τον καταλογον . οὐδε γαρ ἑστηκεν αὐτου |
τοις σωμασι χαρακτηριστικον και κυριωτατον ἡ χροια και πρωτον του ὁρωντος την θεαν ὑφαρπαζον και σχεδον την γνωμην χαρακτηριζον , | ||
ἑνοτητι και ἡσυχιᾳ , την δε του νου φυσιν του ὁρωντος ἐκεινον τον νουν τον ἐν αὑτῳ ἐνεργειαν τινα ἀπ |
και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
δυνατον αὐτον μετοχετευθηναι : της δε σαρκος θλασθεισης ὑπο τινος ἐμπεσοντος βαρεος , και των ἐν αὐτῳ μικρων φλεβιων διαιρεθεντων | ||
ἐπαινει μεν τον συμβουλον και φησιν οὐκ ἀλλως ποιησειν , ἐμπεσοντος δε του δεσποτου παλιν Ἀγαμεμνων γινεται και τα ἐνδον |
μεν ἀρτιαζοντας συνεσιν ἐπιδεικνυσθαι , και ταυτα εἰκαζοντας και μη ὁρωντας τουτο περι οὑ ἀποφαινονται , τους δε περι πραγματων | ||
εἰσελθωσιν , παρεχουσιν ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ |
αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
. ἐκεινο δε ἐνθυμουμεθα ὁτι περι σωτηριας βουλευομενοι οὐδεν ἐν τοσουτοις λογοις εἰρηκατε σωτηριον και δυναμενον πεισαι ὁτι δυναται σωζειν | ||
' ὑμας ὑπολαμβανων μισειν αὑτον ἡγειται . προς δε τουτοις τοσουτοις οὐσιν οἰδεν ἀκριβως ὁτι , οὐδ ' ἀν ἁπαντων |
ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |
. Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
οὐν ; πληθει χρονου και ὀλιγοτητι το ἀληθες ὁρισθησεται ; Γελοιον μεντἀν εἰη πολλαχῃ . Ἀλλα τι ἀλλο ἐχεις σαφες | ||
, ἐννενοηκα τι σμηνος σοφιας . Ποιον δη τουτο ; Γελοιον μεν πανυ εἰπειν , οἰμαι μεντοι τινα πιθανοτητα ἐχον |
, ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
. εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
του ἐς τον ἱππον τον κοιλον , οὑ τεκτων μεν Ἐπειος συν Ἀθηνᾳ ἐγενετο , Ὀδυσσευς δε εὑρετης , και | ||
το ἑξης : ἀνδροθεᾳ τῃ Ἀθηνᾳ δωρον ὁ Φωκευς ὠπασεν Ἐπειος πελεκυν τημος , ἐπει Δαρδανιδαν ἐστυφελιξεν ἐκ θεμεθλων ἀνακτας |
: το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |