πους ὠ πους , ἡ δαις ὠ δαις , ὁ κις ὠ κις , ὁ λις ὠ λις , ἡ | ||
κοινωνει και ἀμφοτερων διαφερει : τῳ μεν γαρ ἀρτια - κις ἀρτιῳ κοινωνει , καθο και οὑτος πλειους διαιρεσεις ἐπιδεχεται |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
' ἀφλοιοι , ἐτι δε αἱ μεν στρογγυλαι αἱ δε προμηκεις και αἱ μεν ἐδωδιμοι αἱ δ ' ἀβρωτοι . | ||
? ἐστιν ὁ τρια και ὁ ? πεντε ? , προμηκεις ? εἰσιν ? ? : ἀδυνατοι γαρ ἰ - |
αὐτων της φιλιας ἀποκρυπτεται , ἡγουμενος τας της εὐνοιας ὑπερβολας καταφανεις εἰναι τοις πεπαιδευμενοις των ἀκροατων . Λεγει γαρ που | ||
περι ταυτα λειτουργιας οὐχ οἱον ἐκκλινουσιν ἠ τοις ὀχλοις γενεσθαι καταφανεις ἐπαισχυνονται , τοὐναντιον δ ' ὡς περι τας μεγιστας |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
νομῳ . Ταραχθειη μεν ἀν τις ὡς ἀντινομιας οὐσης του πλασματος , δια την ἐν αὐτῳ των νομων ἐναντιοτητα . | ||
κρειττοσι : ταυτα μεν οὐν ὡς ἐν συντομῳ λελεχθω του πλασματος . ἡ δε λεξις ἐστω , καθαπερ προειρηται , |
τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
: διαλογιζομε , φροντιζων , εὐτρεπιζων . νομιον : κατα νομεις , ποιμενικον . Λιπηνας : ἀλειψας . Ἀλφιτα : | ||
της νησου δια του Ναρηκος στοματος ἐπλευσαν . οἱ δε νομεις δοξαντες τας ναυςπασας ἀκουστεονθαλασσια θηρια εἰναι , δεισαντες εἰς |
ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
. οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
“ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι στρατιαν : οἱον οὐν στρατιαν βλεπεις ὁλην : ἐπειδη μεγαλοι ταις τριηρεσιν ὀφθαλμοι γινονται | ||
, τα δε ἑνδεκα τα λοιπα ζῳδια συνδημιουργειν αὐτῳ : στρατιαν δ ' ἀκουουσι τους δεκαδαρχας θεους και τους μοιρηγετας |
, σκηπτουχε κλεινοιο πολου , πολυωνυμε , σεμνη , ἡ κατεχεις κοσμοιο μεσον θρονον , οὑνεκεν αὐτη γαιαν ἐχεις θνητοισι | ||
τι ἐργῳ , το δε προτιβαλλεαι ἀντι του σωφρονιζεις , κατεχεις . . . . ἀϊδηλος : κεινος δ ' |
εἰδος ῥοιας , ὠνομασθαι δε φησι αὐτην ἀπο τινος Προμενου Κρητος ἐπουσι ] καλουσι συν και Αἰγινητιν , ὁσαι τα | ||
Ἡφαιστου , Ἡφαιστος δε εἰη Ταλω , Ταλων δε εἰναι Κρητος παιδα . οἱ μεν δη Ἑλληνων λογοι διαφοροι τα |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
και γωνιαι τοσαυται . Ἀλλ ' ἐπει και των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου και του ζῳδιακου , ἰσοις | ||
ἀλλ ' ἐπει δεδεικται μικρῳ προσθεν , ὁτι των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου αἱ προς τον δια των |
οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
, οἱ την παροχην μεμισθωμενοι γῃ κρυψαντες την μαχαιραν ἐσκηπτοντο ἐπιλελησθαι : ἡ δε αἰξ αὐτην τοις ποσιν ἀνεσκαλευσεν . | ||
τε ταις περι κρασεων και ταις ἀλλαις αὐτου ἁπασαις πραγματειαις ἐπιλελησθαι . σχεδον γαρ ἀποφαινεται πανταχου τας των ἀνθρωπων κρασεις |
ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | ||
μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και |
των συμφορων ἡττηθεντες ἐτραχυνθησαν προς αὐτον . και μοι του παραδειγματος ἐνταυθ ' ἀναμνησθητι του των ἡνιοχων . ταχ ' | ||
ψυχικη ἀπο της νοερας προεισιν , ὡς εἰκων ἀπο του παραδειγματος . Οὑτω γαρ και οἱ τοις διωρισμενοις νοημασι τε |
προς Τισσαφερνην πρεσβευτης , των Ἀθηναιων μακρας και ποικιλας ῥησεις διεξιοντων , δυο τῃ βακτηριᾳ γραμμας κατα του ἐδαφους χαραξας | ||
ἰσχιον , ἀλγηματος μετα κρισιν γενομενου , και οὐρων λεπτων διεξιοντων , αἱμοῤῥαγεειν σμικρα ἠρξατο περι τεταρτην και εἰκοστην , |
οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
σπονδαι μετα την ἀφιξιν των πρεσβευτων εὐθυς ἐλελυντο , και στρατιαι δυο κατεγραφοντο . . Ὁτι Ποστομιος ὁ ὑπατος της | ||
και ζῳα , τα δε ἐκ διεστωτων ὡς χοροι και στρατιαι και ποιμναι : ἀλλ ' ἐαν τε ἐκ συναπτομενων |
ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
Λυσις ὁ προειρημενος . Φησι δε Δικαιαρχος τον Πυθαγοραν ἀποθανειν καταφυγοντα εἰς το ἐν Μεταποντιῳ ἱερον των Μουσων , τετταρακοντ | ||
ἐπ ' ὀλιγον : οἱ γαρ μιν Σελινουσιοι ἐπανασταντες ἀπεκτειναν καταφυγοντα ἐπι Διος Ἀγοραιου βωμον . Συνεσπετο δε Δωριεϊ και |
γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
τα ἑτερα . Λεγω δ ' ὁτι και αἰει το ἐγγιον του Γ του ἀπωτερον μειζον χωριον ποιει . Εἰληφθω | ||
κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν . Ἐστω κυκλος |
, δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
οἱς ἀν κατα ἐθος . πρωτον μεν γαρ ὁ νομος ῥητος ἐστι , και οὐκ ἀν ποτε γενοιτο χειρων : | ||
, οὐκετι δε και ῥηται : ὁ δε ἀριθμος πας ῥητος μεν ἐστιν , οὐκετι δε και γνωριμος πας . |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
. “ Εἰπερ ἐκ καρδιας ὀντως φιλεις ” , μη ἑτεροιον τι ποιησῃς ἐν ἐμοι και “ ἑτερον μεν κευσῃς | ||
αὐτην ἀπεικαζεις ἀξιων ὁμοιαν εἰναι τῳ γευματι , το δε ἑτεροιον τι ὠφθη οὐ παρεργου της ἐξετασεως δεομενον . οἰνον |
το της Ῥοδου πτωμα . ἐμελλες ἀρα τοις Ἑλλησιν ᾀδεσθαι δευτερων σχετλιωτερων . ὠ πασι τοις ὁμοφυλοις ἐναγισματων ἡμερα . | ||
γαρ παντων δει , ἀλλα του μεγαλοφρονος του καταφρονητικου των δευτερων : εἰτα μετα το ἐρασθηναι μηδεν προσφθεγγεσθαι ἑως οὑ |
πολυτελων βρωματων ἠ ποματων ἐπιθυμουντες ἀλλ ' ἐνιοτε και των τυχοντων . ὀλιγοι δ ' εἰσιν οἱ τοιουτοι και ἀνδραποδωδεστατοι | ||
οὑτοι εἰσι πρεσβυτεροι „ . οὐκουν οὐ τους ὑπο των τυχοντων γεροντας νομιζομενους ὡς ἱεροφαντας , ἀλλ ' οὑς ὁ |
εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
ἐχοντα το στομα ὀκτω σταδιων μαλιστα , τριηρεσι πλαγιαις και πλοιοις και ἀκατοις ἐπ ' ἀγκυρων ὁρμιζοντες , και τἀλλα | ||
, πολεις ἐχοντες εἰς ἁς ἀναπλους οὐ πολυς ἐστι μικροις πλοιοις . ἐκ μεν της Πυρηνης ὁ τε Ῥουσκινων και |
οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
ὁτι διαλελυμενως τῃ ἀκροπολει . . τῳ οὐ νυ τι κερδιον ἡμιν ἐλπομαι ἐκτελεεσθαι , ἱνα μη ῥεξομεν ὡδε : | ||
κατα μοιραν ὑποσχομενος τελεσειεν . ὡδε δε οἱ φρονεοντι δοασσατο κερδιον εἰναι : στρεψ ' ἱππους ἐπι νηα θοην και |
τοιαυτη αἰτια συμπληρουται . νοουσι δε ὁ λεγω και οἱ τελεον ἰδιωται : φασι γαρ : “ τουτο ἐφερεν αὐτῳ | ||
κατ ' αὐτου του ἀγγειου δωϲομεν ἐπιπολαιαν διαιρεϲιν : εἰτα τελεον διελοντεϲ ἀγκιϲτροιϲ τε ἀνατειναντεϲ και δι ' ἐξυμενιϲτηρων το |
τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
, ἀφικετο τε εἰς αὐτον και προς ἀξιαν ἐτιμηθη των εἰργασμενων . Ἐντευθεν πολλοι και προς πολλους συνεκροτηθησαν πολεμοι , | ||
ψυχην μονην δει κομισασθαι τα ἐπιχειρα των μετα του σωματος εἰργασμενων μητε το σωμα μονον , ὁ δε ἐκ τουτων |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
, βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
, και τον τοπον , ἀπο Θηβων εἰς Τευμησον ἀγουσαν καταλιποντα και πλησιασαντα τῳ της πολεως τειχει : περιελαβον περιεκυκλωσαν | ||
Θηβων : † ἠ οὐκ ἐκλιποντα , ἀλλ ' ἠδη καταλιποντα : ἀλλως : οἱ μεν ὀρος Βοιωτιας , οἱ |
τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
μεν ἀνισταμενους κατηνεγκαν , τοις δε κακον ἐπισταντες ὀναρ ἐτι καθευδοντας ἐκτεινον . οἱ δε ἀφυπνισθεντες τοσουτον εἰχον των κοιμωμενων | ||
προς μαχην . ἐν τουτῳ και οἱ Θρᾳκες ἐπεφανησαν ὡς καθευδοντας αἱρησοντες : οἱ δε ἐγρηγοροτες και ὡπλισμενοι δεξαμενοι τους |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
τε ἠχους ἐσκιρτων εὐρυθμως : χαιρουσι γαρ τοιαυτην τινα ὀρχησιν κινουμενοι , ἐπαν οἰνου πλειονος ἐμφορηθωσιν . ὡς δε παν | ||
τροπῳ κινουμενοι οὐ κατα το συνηθες ἑκαστος ἐπι των νεων κινουμενοι ἐν ὀλιγῳ : διαστηματι . ῥᾳσται δε ἐς το |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
αὐτωι την ἀνελπιστον εὐτυχιαν . ἠδη δε και πληθει των συντρεχοντων παλιν προς αὐτον και συνισταμενων ἐθαρρει , και κατεβαινεν | ||
τῃ διαφορησει ὁ διακαης πυρετος . τουτων οὐν των τριων συντρεχοντων , ἰσχναινεται το σωμα και νεκρωδες γινεται το προσωπον |
ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
προς τον δυναστην , ὁ δ ' Ἀγαθοκλης σπευδων αὐτων καταλυσαι το συστημα Πασιφιλον στρατηγον ἐξαπεστειλε μετα δυναμεως εἰς την | ||
ὀλιγαις ἡμεραις μυριους τεθναναι . ὁθεν και την πολιορκιαν ἠθελησαν καταλυσαι : Ἱερων δε ὁ βασιλευς Συρακουσης σιτον πολυν ἀποστειλας |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
τας μεν ἀρ ' εὐειδης Ἀχελωιῳ εὐνηθεισα γεινατο Τερψιχορη , Μουσεων μια , και ποτε Δηους θυγατερ ' ἰφθιμην , | ||
οἰνοποταζων νεικεα και πολεμον δακρυοεντα λεγει , ἀλλ ' ὁστις Μουσεων τε και ἀγλαα δωρ ' Ἀφροδιτης συμμισγων ἐρατης μνησκεται |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
αὐτοι τους χαρακας ἀπῃεσαν εἰς την πολιν : εἰτ ' ἀρκουμενοι τῳ παρα της τυχης δοθεντι ἀγαθῳ , εἰτ ' | ||
βουληται , ὡς ποιουσι πολλακις οἱ συγγραφεις : οὐ γαρ ἀρκουμενοι ψιλαις μοναις ταις του προκειμενου δεικτικαις προτασεσιν ἐξωθεν τινας |
δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
: καλουσι δε ταυτην την Μαιωτιδα λιμνην και μητερα του Ποντου : ἐκ ταυτης γαρ δια Κιμμεριου Βοσπορου το πολυ | ||
. τουτου δε του γενους ὀντες οἱ Καππαδοκιας τε και Ποντου βασιλεις ἐσθ ' ὁτε μοι δοκουσι διελειν την ἀρχην |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
, συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
οἱς καταλαμβανονται , τοτε μαλιστα της δυναμεως αὐτων προς ἐνεργειαν αὐξομενης δια το ὁμοιον και συμπρακτικον της των περιεχοντων δωδεκατημοριων | ||
πολυφαρμακος οὐσα . Βουφθαλμον δ ' αἰρειν ἐπιβαλλεο Εἰλειθυιης Μηνης αὐξομενης φαεσιμβροτου , ἀγλαε κουρε , πολλοισιν τε διδου πολλων |
σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
τον χρονον ἀπειρατος γεγονως ἀρρωστιας ἐκρινεν ἑαυτον ἐκ του ζην μεταστησαι ὡς το τελειον της εὐδαιμονιας παρα τε της φυσεως | ||
τα βιβλια παντοδαπην πυλαιαν . , : ἐκ του χρονου μεταστησαι το ἐργον . . . οἱα πασχει πολλακις ὁ |
, μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
φιλοσοφειται , το ἠθικον εὐ μαλα διαπονουσιν ἀλειπταις χρωμενοι τοις πατριοις νομοις , οὑς ἀμηχανον ἀνθρωπινην ἐπινοησαι ψυχην ἀνευ κατοκωχης | ||
και τας των Ἀμφικτυονων ἀδικους ἀποφασεις ἀκυρωσαι βουλομενος βοηθειν τοις πατριοις νομοις των Φωκεων . Οἱ δε Βοιωτοι συνελθοντες εἰς |
και ὀλιγοχρονια , τοισι δε παραμενειν ἐς το γηρας τα νουσηματα και συναποθνησκειν , τους δε ἀπολλυσθαι δι ' ὀλιγου | ||
ἠ πανυ πρωϊ , ἠ ὀλιγῳ ὑστερον : ἑτερα δε νουσηματα ἐστιν , οἱσι καιρος θεραπευθηναι ἁπαξ της ἡμερης , |
και του Α προς το Γ . τριων δε ὁρων προϋπαρχοντων ἡ ἑνος ὁρου προσθεσις δυο συμπερασματα προσεθηκεν , ἑνι | ||
ἐπι παντων γε . Το μεν γαρ ἡμετερον σωμα ἐκ προϋπαρχοντων συναγειρεται , και ὁ ἀνθρωπος και ὁ ἱππος , |
ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
. Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
δυο προτασεις . τοιουτοι γαρ εἰσιν οἱ τοιοιδε : λεγει Διων , ὁτι ἡμερα ἐστιν : ἀλλα και ἀληθευει Διων | ||
των παρῳχημενων : ἱνα ὑβρισω Θεωνα , οὐ φησομεν ἀγανακτησει Διων , ἠγανακτησεν δε . ἐπι γε μην του ἀποτελεστικου |
τρεπεσθε κατα φυσιν ὑμεις ἐπι την των ζῳων δημιουργιαν , μιμουμενοι την ἐμην δυναμιν περι την ὑμετεραν γενεσιν . και | ||
: ἐγω δε ἑκων αὐτον ἐπετεινα , ἱνα γνωσιν οἱ μιμουμενοι με μη τελεον ἡδυπαθεις εἰναι . Ἀκουων λεγειν σε |