| κατ ' ὀλιγον : ἐπι τελει δε τον χυλον του κενταυρειου λειωσας μετα του ὀποβαλσαμου κατ ' ἰδιαν , ἑνωσον | ||
| βεττονικης ⋖ κδʹ , πηγανου ἀγριου σπερματος ⋖ ιϚʹ , κενταυρειου λεπτου ⋖ ιϚʹ , κασιας ⋖ κδʹ , ἐλλεβορου |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| διακεχωρισμενως και ἠραιωμενως , ἀποκεχωρισμενως , κεχωρισμενα . Διαθρωσκουσιν : ἐκπιπτουσιν , ἐξερχονται , διεξερχονται , και ἀποθρωσκουσι , διερχονται | ||
| λογος ἐστιν , ἐκπιπτουσιν τελειως , ἐπει ἀλλως γε οὐκ ἐκπιπτουσιν : ὁμοιως [ ] δε και ταυτα ὁτε μεν |
| εἰναι μυριαδων δει , ὁπερ ἐπεχει ὁ ἡλιος ἑκαστοτε του οἰκειου κυκλου . Ἀλλα ταυτα μεν κατα τοιαυτην ὑποθεσιν εἰληπται | ||
| ἀντιθετικαι τοις αὐτοις σχεδον διαιρουμεναι κεφαλαιοις πλην ἑνος του ἑκαστης οἰκειου πασαι τε ἐκ του φευγοντος γνωριζομεναι διαφοροι παρα παντων |
| ἀσκησις μεσον , οὐ τελειον , γινεται γαρ ἐν οὐ τελειαις μεν ἀκροτητος δε ἐφιεμεναις ψυχαις : ἡ δε φυλακη | ||
| ῥεοντος του αἱματος , σπανιως δε και ἐπ ' ἀποκυησεσι τελειαις : το πολυ γαρ δι ' ἑαυτης παυεται : |
| δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
| τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
| και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
| και ὀνοματος και πασαν διακρισιν , ὡς γνωστου ἀπο του γινωσκοντος , ἁλωνης τροπον ἐπινοουμενον , ἁπλουστατον και περιεκτικωτατον : | ||
| ποτε ψευδης . ἐχομεν οὐν την διαφοραν αὐτων ἀπο του γινωσκοντος , ἀπο του γινωσκομενου , ἀπο της γνωσεως . |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| . Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
| μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
| τῳ λογῳ προαιρεισθαι : το γαρ ἐν τοις κοινοις καινα ἐπινοησαι καλλους δειγματα , οὐ μικρας σοφιας ἐγωγε τιθεμαι , | ||
| ἀνθρωποις , πρωτην συγκομισαι και την κατεργασιαν αὐτου και φυλακην ἐπινοησαι και σπειρειν καταδειξαι . εὑρειν μεν οὐν αὐτην τον |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
| δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
| μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | ||
| και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και |
| ἀθροιζονται . κακα οὐν εἰσι και το μελαν και το πελιον : ταυτα γαρ ἐνδεικνυνται ἠ μεγιστην ζεσιν και φλογωσιν | ||
| , ἀμυχας δ ' ἐν τῳ τραχηλῳ εἰχεν ἀγχομενη , πελιον δε το στηθος . εἰς τουτο δ ' ἠλθον |
| ' οὐκ ἐνταυθα ἱδρυται το παλαιον Ἰλιον καθ ' Ὁμηρον σκοπουσιν , ἐκ των τοιωνδε τεκμαιρονται . προτερον δε ὑπογραπτεον | ||
| Παλιν ἀπατεων εἰναι δοξει ‖ τοις μη κατ ' ἀρετην σκοπουσιν οἰκονομιαν : ἡ δε οἰκονομια προς το μη τοις |
| ὁ και τα πατρια γεγραφως . . . Ἀρριανος , ἐποποιος : Μεταφρασιν των Γεωργικων του Βεργιλλιου ἐπικως ποιησας : | ||
| πλειστοι δ ' Ἀβδηριται ὑπο των πινακογραφων ἀναγραφονται . Νικαινετος ἐποποιος και Πρωταγορας , ὁν Εὐδοξος ἱστορει τον ἡσσω και |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
| ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| περι τον της Πολιαδος Ἀθηνας νεων , ἁς οἱ μεν παιδαγωγους , οἱ δε τροφους της Ἀθηνας γενεσθαι φασιν . | ||
| παιδες τα λεγομενα ξυνιωσιν , εὐθυς μεν ἐπ ' αὐτοις παιδαγωγους θεραποντας ἐφιστασιν , εὐθυς δε πεμπουσιν εἰς διδασκαλων μαθησομενους |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| ' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
| , και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
| ; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
| μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| . . τυραννοι δε τοτε κατα πολεις μεν ἠσαν , ἐπιφανεστατος δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου | ||
| εἰκοστην ἠδη και τεταρτην γενεαν . Ὁ δε των οἰωνοσκοπων ἐπιφανεστατος ὁ τους βωμους μεθιδρυσαμενος και το ἱερον του Διος |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
| προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
| φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
| μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
| τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| σχεσει προς ἑτερον λαμβανεσθαι . ἡ δε γεωμετρια προτερευει της ἀστρονομιας , ἐπειδη ἡ μεν γεωμετρια περι το ποσον το | ||
| τουτον φησεις ἠ κυβευτην ; Οὐ μα τον Δι ' ἀστρονομιας ἡγησαιμην ἀν ἐγωγε προσηκειν αὐτῳ τι , πολυ δε |
| και προς ἑλκη παλαια και νεοτρωτα και τοις ὑπο πεφαρμακωμενου βελους πληγεισιν , ἐπιτιθεμενη κατα των ἐπαλγων τοπων : παρηγορει | ||
| ἐτι δε τοξοτας Κρητας , τας δε ναυς προσαγαγων ἐντος βελους κατετιτρωσκε τους κατα την πολιν ὑψηλοτερα τα παρα τον |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| μεσην παροδον του ἡλιου κατα μιας και της αὐτης εὐθειας συμπιπτουσιν ἀμφο - τεραι , ἐπι δε των ἀλλων πασων | ||
| και ταις ὑστερικως πνιγομεναις παρεπεται , ἐνιοτε και μελαγχολικαις παρανοιαις συμπιπτουσιν αἱ πασχουσαι και μανιαις . Συμβαινει δε το παθος |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| : αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | ||
| σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα |
| πλειστοις των τοιουτων ὀνοματων παρεπομενον ἐστι , τεκνον εὐτεκνος , βλεφαρον καλλιβλεφαρος , ξυλον ἀξυλος : ἠν οὐν και παρα | ||
| οὐκετι ς ' ὀψομαι . οὐδ ' ἐγω ἐς σον βλεφαρον πελασω . ταδε λοισθια μοι προσφθεγματα σου . ὠ |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
| πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
| τοτ ' ἐπιβαλλε την σκαμμωνιαν και το πεπερι και το ἀγαρικον και χρω . ἡ δοσις προς την δυναμιν κοχλ | ||
| ἰϲχυρωϲ δε ἑλκει ὁ ἰξοϲ . Ὁϲα διαφορητικα . Ἀβροτονον ἀγαρικον ἀδιαντον αἰγιλωψ ἀκαληφηϲ ὁ καρποϲ και τα φυλλα ἱκανωϲ |
| ' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
| αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
| δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| . ἐπεγειρας δε προς ἀρετην ἰδιωτας και ὁσα χρην ἀρχοντας ἀκουσαι διηλθεν εἰδως μεν οὐ λιαν ὀνησων , προσηκειν δε | ||
| τα των ἀλλων , ὁσα γεγονοθ ' ἡμιν ἐστ ' ἀκουσαι , μικρα ποιησας ἐγω ; τουτ ' ἐτολμησας συ |
| τις συγκατατιθηται τῳ ψευδει , ἰσθι ὁτι οὐκ ἠθελεν ψευδει συγκαταθεσθαι : πασα γαρ ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας , | ||
| , ἀλλ ' ὁτι μεν τα δις δυο τεσσαρα ἀναγκαιον συγκαταθεσθαι , ἀν τε βουλωμεθα ἀν τε και μη : |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
| ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
| φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
| τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |
| , ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
| ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
| και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
| και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
| ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ||
| γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| κυστις τε γαρ , και γοναι , και ἀρχου το χαλαρον ἐν τουτεῳ ἐκτισται . Ἀπο δε τουτου ἀχρι φρενων | ||
| αὐτου προδηλον ὡς ἐκλυσαι προσηκεν , οὑτω δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , |
| των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
| γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| πεζων ὀγδοηκοντα των το μεγιστον τιμημα ἐχοντων Λευκιον Κοιντιον Κικιννατον ἀποδεικνυουσιν ὑπατον , οὑ τον υἱον Καισωνα Κοιντιον εἰς ἀγωνα | ||
| κυριοι τους ἐκ των πατρικιων μετιοντας αὐτην ἀνδρας ἐπιφανεις χιλιαρχους ἀποδεικνυουσιν , Αὐλον Σεμπρωνιον Ἀτρατινον και Λευκιον Ἀτιλιον Λουσκον και |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| το αὐτο ἀδυνατον και κινειν και κινεισθαι οὐτε ἐπι του συνεχους ποσου οὐτε ἐπι του διωρισμενου . ἀκολουθει δε τουτοις | ||
| παθημασιν . ὁτι γαρ δι ' ὁμοιοτητος οἱ φθογγοι και συνεχους μελῳδιας πλαττουσι τε οὐκ ὀν ἠθος ἐν τε παισι |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| γοʹ ια γʹ και το ἀφετηριον των εἰς την Χρυσην ἐμπλεοντων . . . . . ρλϚ γʹ ια . | ||
| τινος ἀντιτυπου ταξιν ἐχοντος ἐπικοπου ἐνεργειν . ἐπι δε των ἐμπλεοντων και ὑποβλητεον τοξον και † ἐπι την ταξιν : |
| ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | ||
| την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο |
| . ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
| προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| : ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
| ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
| οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
| ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
| και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| , και ποιητεον ᾑπερ λεγεις . Οὐκουν δη και τους κοινωνους τουτων των πολιτειων πασων πλην της ἐπιστημονος ἀφαιρετεον ὡς | ||
| ἀλληλοις εἰθ ' οὑτως αὐτα ἀμειβεσθαι τε και ἀλλασσεσθαι τους κοινωνους : οὑτω γαρ ἀν το ἰσον ἐχοιεν . Συμβλητον |
| , τον δε γον Μο ζ . λοιπον ἐστιν αὐτους συντεθεντας ποιειν ⃞ον . γι . δε ΔΥ θ Μο | ||
| ʂ α Μο ∠ ʹ . λοιπον ἐστι τους τρεις συντεθεντας ἰσους γενεσθαι ʂ α Μο γ : και γινεται |
| θ ' ὑπατυφον , Ὁμηραπατην ἐπικοπτην . οὑτος ἐκπεσων της πατριδος ἐν Ζαγκλῃ της Σικελιας * * διετριβε δε και | ||
| ὑμων ἀφειλοντο , ἀλλα τειχη τοιαυτα εἱλον οἱα της ἑαυτων πατριδος κατεσκαψαν : οἱτινες και τα περι την Ἀττικην φρουρια |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| μη θαρρουσι μηδε ἀρχειν μαχης : ἐστι γαρ το ἐθνος πολεμικωτατον , και φασι κατ ' αὐτου θριαμβον ἐπι τῳδε | ||
| ἐθνος προς τῃ Λυκιᾳ , μεταξυ Λυκιας και Παμφυλιας , πολεμικωτατον , ὁπερ καλουσι Πισιδας . εἰπε δε ταυτα και |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
| προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
| , της εὐτελειας προφασιν εὑροντες καλην ὁρους ἐπηξαν τοις πενησι χρησιμους . ἐπει παραθες αὐτοισιν ἰχθυς ἠ κρεας , κἀν | ||
| τους ἀκμαζοντας , τους την στρατευσιμον ἡλικιαν ἐχοντας , τους χρησιμους , τους ἐν ἀκμῃ . το δ ' ἐναντιον |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |