. διοπερ ὁ δημος των Ῥωμαιων πυθομενος την του Τιμασιθεου καλοκἀγαθιαν , παραχρημα αὐτον ἐτιμησε δημοσιον δους καταλυμα , και | ||
: οὐ δυναμενος δε αὐτον ἀναλαβειν παρα την του πατρος καλοκἀγαθιαν και την αὐτου του παιδος σωφροσυνην , ἠθροισε των |
ὁμονοιαν , εἰ δε μη , προς την των πολιτων καλοκαγαθιαν ἠ προς τας κοινας προσοδους ἠ προς εὐδοξιαν τῳ | ||
τε και ἁμαρτανοντα ἐλεγξαι και προτρεψασθαι ἐπ ' ἀρετην και καλοκαγαθιαν , ἐδοκει τοιουτος εἰναι οἱος ἀν εἰη ἀριστος τε |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
ἰατρικης ἀπειρος , εἰ κατιδοι φαρμακον ὁπερ ἠγνοησε , τον ἰατρον ἐλοιδορησεν : ὁ δ ' ἀνευ λογου και ἐπιστημης | ||
ἐνεδυσατο : ἐστι γαρ και ἐπι των πολλων ἰδεσθαι αὐτην ἰατρον οὐσαν . μονοι δε Ἑλληνες ἐπιπονῳ σπουδῃ ἐπικουρον αὐτῃ |
ὀντι Ἀκαμαντι , και μεχρι μεν τινος ὑπ ' αἰδους κατεχεσθαι , ὑστερον δε νικωμενην ὑπο του παθους ἀνακοινωσασθαι Περσεως | ||
κατεσταθη , ὁτι ἐπιτηδειον αὐτῳ ἐφανη το χωριον ἐς το κατεχεσθαι τα κυκλῳ ἐθνη φυλαττομενα . Ἐνθεν δε ἀναλαβων τους |
οἰομενος μεν ἀληθη , φρονων δε μη , του τουτο φρονουντος . Οὐδεν γαρ . Δοξα ἀρα ἀληθης προς ὀρθοτητα | ||
, ἡ δ ' ἀνοια μανιας , ὁ δε λογος φρονουντος , ἡ δε σφοδροτης δε θηρος , ὁ δε |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
δοκει , ἠν τι ἐκ των πονων δῳ ὁ θεος ἀγαθον , ἰσομοιρους παντας ποιειν , ἠ σκοπουντας τα ἐργα | ||
ἑν των τριων γενησεται : εἰ δ ' οὐκ ἐστιν ἀγαθον , ἠτοι κακον ἐστιν ἠ οὐτε κακον ἐστιν οὐτε |
ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
, βλιμαζοντες , ἀντι του κακουντες . ἀποτιλλουσι γαρ και κατεσθιουσιν . οὑτοι δε οὐ μονον ὑμας ἑψουσιν , ἀλλα | ||
[ δαρδαπτουσιν / ] ] ⌈ κατεσθιουσι . / [ κατεσθιουσιν . ] την ψυχην ] το αἱμα . ἰστεον |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
, ὑφ ' οὑ κατασοφιζονται οἱ τον ὁρον της ἀληθειας ὑπερβαινοντες . Σηων οὐν ὁ διαφθειρων τον ὑγιη κανονα της | ||
σοφισταις προσυφανθη , ὡς ἀρα σπουδαιον μαθημα το κακον . ὑπερβαινοντες δε και τουτο ὡς ἡττον συμβαινον τοις προκειμενοις ἐκεινο |
δυναμενοις οὐκ ἀναγκαιως δοξει διατριβειν ὁ λογος περι τινας μειρακιωδεις ἐνοχλησεις . τουτων δε διωρισμενων φανερον ὁτι και ἐπι των | ||
, και ὁσα ἀλλα των τοιουτων προσδιοριζομεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις : οὐ γαρ ἀντιφασκει προς τον εἰποντα Αἰας ἐμονομαχησεν |
βελεα ἐξετετοξευτο , συμπεσοντας τῃσι αἰχμῃσι τε και τοισι ἐγχειριδιοισι συνεχεσθαι . Χρονον τε δη ἐπι πολλον συνεσταναι μαχομενους και | ||
δουληιην ὑπομειναι , ἡτις ἐσται , μαλλον ἠ τῃ παρεουσῃ συνεχεσθαι . Φερετε , του λοιπου μη πειθωμεθα αὐτου . |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
πολλη παρισταται ἀμηχανια , ποτερα χρη τῳ θεσφατῳ πειθομενους αὐτου κατοικειν , ἐνθα λυπηρον εἰσαει βιον τριψουσιν οὐδενος χρηστου ἀπολαυοντες | ||
βαθος μεγιστον των κατα την Ἰνδικην , περαν δε τουτου κατοικειν το τε των Ταβραισιων και Γανδαριδων ἐθνος , τουτων |
δυαδος προς μοναδα ἐναντιοτητα , κατα δε την τουτων ἠδη μετουσιαν και ἀφομοιωσιν και τα ἐν κοσμῳ παντα : τα | ||
ἐχειν . Αὐτικα γυναικει ' ἠν ποῃ τις δραματα , μετουσιαν δει των τροπων το σωμ ' ἐχειν . Οὐκουν |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
σφαιραν τῳ ἐν τῃ ΒΓΔ σφαιρᾳ στερεῳ πολυεδρῳ ὁμοιον στερεον πολυεδρον ἐγγραψωμεν , ἐσται ἑκαστη των πυραμιδων των βασιν μεν | ||
στερεον πολυεδρον ἐγγραφῃ , το ἐν τῃ ΒΓΔΕ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον προς το ἐν τῃ ἑτερᾳ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον τριπλασιονα |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
λεγω δη το μελει . . Ὁπερ ἐπινοω και αὐτο ἀναδεχεσθαι νοουμενην εὐθειαν την κατα του παρυφισταμενου πραγματος ἐν τῳ | ||
πασαν γενεσιν ὑποδεχεσθαι τιθηνης λογον ἐπεχουσαν τῳ φερειν αὐτας και ἀναδεχεσθαι μεν αὐτην παντα τα εἰδη , αὐτην δε καθ |
. Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
τουτων τινας των εὑρημενων την ἀτελειαν , οὑς νυν οὑτοι μεμφομενοι παντας ἀφαιρεισθαι κελευουσιν ὁμοιως , οὐκ ἀν ἐδωκατε ταυτην | ||
ἡμας ὁ Λευκων ἐρωτᾳ , τι ἐχοντες ἐγκαλεσαι και τι μεμφομενοι την ἀτελειαν αὐτον ἀφῃρησθε , τι προς θεων ἐρουμεν |
μεν ἐκπηξεις γινονται διχως , ὁτε μεν ὑπο ψυχους ἐαν χειμεριον ᾐ το ἐτος , ὁτε δε ὑπο παγων ἐαν | ||
: ὡστε και την ναυν ἀνειλκον ἐπι την γην νυκτα χειμεριον δεδοικοτες . Των δη τις ἀγροικων ἐς ἀνολκην λιθου |
ἐχει , ὡστε ταυτα μεν οὐκ ἀν εἰεν κεφαλαια , προτασεις δε γινονται της διανοιας του νομοθετου : ἀκολουθος οὐν | ||
εἰεν των ἀναγκαιων εἰλημμεναι . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις λαμβανομενων των συλλογισμων : κυριας δε λεγω προτασεις τας |
του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
, συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
. ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
της νοσου διαφθειρεσθαι . μαντευομενοις δε αὐτοις χρησμῳδησαι τον θεον ἱλασκεσθαι το των Μηδειας τεκνων ἀγος . ὁθεν Κορινθιοις μεχρι | ||
τῳ φονῳ και Δωριευσιν ἀπο τουτου τον Ἀκαρνανα μαντιν καθεστηκεν ἱλασκεσθαι . ἀλλα γαρ Λακεδαιμονιοις οὐχ οὑτος ὁ Οἰκετας ἐστι |
ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
ἡ γενικη προς την ἰδιαν εὐθειαν , οὐδε ἡ κλητικη διαφορος γεγονεν : ἐν δε τοις ἑνικοις ἐπειδη οὐκ ἐστιν | ||
ἡ ἀπο θατερου εἰς θατερον κινησις των τρεχοντων τῃ σχεσει διαφορος : οὑτω δε και ἡ ἀπο των ἀρχων ἐπι |
. ἐκεινο δε ἐνθυμουμεθα ὁτι περι σωτηριας βουλευομενοι οὐδεν ἐν τοσουτοις λογοις εἰρηκατε σωτηριον και δυναμενον πεισαι ὁτι δυναται σωζειν | ||
' ὑμας ὑπολαμβανων μισειν αὑτον ἡγειται . προς δε τουτοις τοσουτοις οὐσιν οἰδεν ἀκριβως ὁτι , οὐδ ' ἀν ἁπαντων |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
. ἀσωματα γαρ ὀντα και μεσα , και πασιν ἐναρμοζεσθαι δυναμενα τοις οὐσι και ἀφομοιουσθαι , προς πασας τας ἐν | ||
προς το μεγεθος και το ποιον της ὀχλουσης δυναμεως ἁρμοζειν δυναμενα , και ἑτεραν συνθεσιν την ἐκ πολλης ἡμιν δεδοκιμασμενην |
χρηστον τι ; Τουτο γαρ ποθους ' ἐγω παλαι ἐνδον καθημαι περιμενουσα τουτονι . Ταχεως , ταχεως φερ ' οἰνον | ||
λυπει αὐτον , ὁτι μη τα γλισχρα ἐκεινα και λεπτα καθημαι προς αὐτον σμικρολογουμενος , εἰ ἀθανατος ἡ ψυχη , |
ὑπο παιδιου [ . τουτ ] ' οὐν δεδοικωϲ παντα καταπινει [ τεκνα . ἐγω δ ' ἀποσιτος ὠν τοιαυτ | ||
ὁ γαλεωτης , φασι , φθονων της ὠφελειας τοις ἀνθρωποις καταπινει το δερμα ὁταν ἐκδυσηται : ἐστι γαρ βοηθημα ἐπιληπτῳ |
” τα τε κυκλα τα τ ' αἰθερι σηματ ' ἐνισπειν ” , και τους ἀναγκαιοτατους κυκλους των ἀπλανων τους | ||
' ἱκανομαι , αἰ κ ' ἐθελῃσθα κεινου λυγρον ὀλεθρον ἐνισπειν , εἰ που ὀπωπας ὀφθαλμοισι τεοισιν ἠ ἀλλου μυθον |
νιτρου ἐρυθρου ⋖ ι , τερμινθινης ⋖ η , μελιτος παχυτερου ⋖ ιϚ . ἑψε το μελι και την ῥητινην | ||
βαρυνουσαι μητε στενοχωρουσαι τους πορους : ὁσαι δ ' ὑπο παχυτερου αἱματος συνεστηκασι , βαρυνουσι μεν ὑπο μελαγχολικωτερου την γενεσιν |
: Φιλοχορος φησιν οὑτως : “ Λακεδαιμονιοι Γ δε περι διαλυσεων ἐπεμψαν πρεσβεις προς Ἀθηναιους σπονδας ποιησαμενοι προς τους ἐν | ||
δικαστηριον βαδιζειν , ἐπεισθην την μεν συνοδον την περι των διαλυσεων τῃ ὀγδοῃ φθινοντος του βοηδρομιωνος μηνος ὁμολογησαι ποιησασθαι , |
ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
ἡδονης ; τις ἐπιθυμιας ἀνατροπη ; τις λυπης ἠ φοβου καταλυσις ; ποια παθων , ἁ κλονει και συγχει την | ||
οἰκητηριον , ἐνοικητηριον , καταγωγη , καταγωγιον , ὑποδοχη , καταλυσις , καταλυμα , καταλυτηριον , ξενων , αὐλη , |
ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
ὁρκου και του ὀμοσαι . ἀπομυξαι λυχνον . ἁδρυναι : ἁδρον ποιησαι και μεγα . ἀπωμοτον πραγμα : ὁ ἀν | ||
ἐπεθηκε και στασα πολλα του λυχνου κατελαλησεν : εἰτα κιβωτιον ἁδρον ἀνοιξασα , πανυ πολλας ἐχον πυξιδας ἐν αὑτῳ , |
ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
μενοεικεα δοιεν „ . το δε ἰσον , ὡς ” ἀντιθεον [ τ ' ] Αἰαντα ” . το δε | ||
υἱον . ἀλλ ' εἰ τις και τουσδε μετοιχομενος καλεσειεν ἀντιθεον τ ' Αἰαντα και Ἰδομενηα ἀνακτα : των γαρ |
νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
: Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
, καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
ὁτι οὐδε ἀχρηστον παραδεχεσθαι την ἱστοριαν , ἀχρηστον γαρ οὑτως ἐπιδειξομεν την ἱστοριαν , ἐρωτησομεν , ποτερον λογῳ ἠ πειρᾳ | ||
δε και σπουδαιος ὀνομαζεται ποιμην . ὁν δε τροπον , ἐπιδειξομεν αὐτικα : ἡ φυσις ἡμων ἑκαστῳ κτηνη συγγεγεννηκε , |
ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα βρεγματος και μεσοφρυου ὑπο μυξωτηρας ἀντιαν τε τῃ πρωτῃ λοξην κατα μεσοφρυου και βρεγματος ἐπι | ||
λοξην κατα μετακαρπιου , ἐγκυκλιον δε κατα λιχανου : εἰτα ἀντιαν λοξην μεν κατα μετακαρπιου , το δε αὐτο ποιουμεν |
διαφεροντων ἐνικησεν ὁ Φιλιππος . των δε περι τον Ὀνομαρχον καταφυγοντων εἰς την θαλατταν και τυχικως παραπλεοντος του Ἀθηναιου Χαρητος | ||
και προς ἁπαντας εὐπρεπης λεγεσθαι ἡ Λευκανων ἐγενετο βοηθεια των καταφυγοντων ἐπ ' αὐτους : ὡς κοινον δη τι τουτο |
, ἐκεινος ὁ χαραξ ὁ τον ἐκλειφθεντα ὑποδεξαμενος ἀντι του καταλειφθεντος ἁλωσεται βιᾳ κρατηθεις . Ταυτα παρα των μαντεων οἱ | ||
προγινωσκων το μελλον και προστεναζει . ἐρημωθεντος ] ἠγουν ἐρημου καταλειφθεντος , ὡς ἀποδημουντος του βασιλεως : παροντος μεντοι οὐ |
και δι ' ἑαυτων . ἐπι δε του κυνικου σπασμου ἰδιαιτερον βοηθουνται ὑπο τε πταρμικων και ἀποφλεγματισμων των δια ναπυος | ||
ἀμφοτερωθεν , ἑκατερωθεν , ἑτερωθεν ; Φησιν οὐν ὁ Τρυφων ἰδιαιτερον ὡς τα δια του τερος πρωτοτυπα δια του ω |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
' ἐφειμενοις πραττειν ἁ παλαι ἐπεθυμουν . τελος δε οἱ συμποται ἰδοντες περιβεβληκοτας τε ἀλληλους και ὡς εἰς εὐνην ἀπιοντας | ||
πρωτους και εὐωχεοντα ἀναδιδασκειν , ὡς οὐτε αὐτος οὐτε οἱ συμποται αὐτου οὐτε οἱ ἐκ τουτων αἰει γινομενοι ἀποθανεονται , |
προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | ||
τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
] . Νυν την σημειωσιν ποιειται ἀπο των κενουμενων και μεταχειριζεται τους ἱδρωτας . και ἐπειδη ἱδρωτων μνηνην ἐποιησαμεθα , | ||
ἀνθρωποις περι της πολεως τα καλλιστα , τους ἐπιβουλευσαντας ὁπως μεταχειριζεται , και τοις ὑπαρξασι τινος εὐεργεσιας ὁπως χρηται δια |
' υἱος Ἀρχαγαθος χαλεπως φερων ἐπετιμα τε και διηπειλειτο . διαλυθεντος δε του ποτου και προς την σκηνην ἀπιοντων ἐλοιδορησεν | ||
και των γυναικων , ἐπαν κελευσῃ βασιλευς , ἀθροιζεται . διαλυθεντος δε του πολεμου ἑκαστος ἐς τα ἑαυτου ἐπανερχεται , |
τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
, παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
ἐπεθυμησεν ἐν τῳ Λαδωνι ἡ Δαφνη και αἱ λοιπαι παρθενοι νηχεσθαι , και τον Λευκιππον ἀποδυουσιν ἀκοντα : ἰδουσαι δε | ||
αἰφνιδιαις καταδρομαις και διαβασεσι κατα των ἐχθρων ἐν καιρῳ θερους νηχεσθαι δι ' αὐτων τους στρατιωτας . Χρη δε τας |
: μιασμα . βδελυγμος . ἀγος : ἡγεμων . ἀγουσιν ἑορτων οἱ κλεπται : χαριεστατη ἡ συνταξις και ἱκανως πεπαισμενη | ||
ἀνδρες ὀργιαζοντες θυσιαζειν . ὀργιων ] μυστηριων . ὀργιων ] ἑορτων . ὀργιων ] ἠτοι των τελετων και πανηγυρεων μνησθητε |
Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
πρωτον , ἡ νυν ἀπ ' ἐκεινου Κεφαλληνια καλειται : μετοικειν δε αὐτον τεως ἐν Θηβαις φευγοντα ἐξ Ἀθηνων δια | ||
βουλευονται μετοικειν . Εἰ μεν οὐν ἀγαθου τινος ἐπιλειποντος βουλευομεθα μετοικειν , την προκαταστασιν λεξομεν λαβοντες ἐντευθεν οἱ προγονοι τας |
: και αἰδειται μεν τις τον πατερα , αἰσχυνεται δε μεθυσκεσθαι . ἐπιστραφης ὁ προστακτικος και ἐπιμελης : εὐστραφης δε | ||
. και ὁσοι βουλονται πολυν οἰνον πινειν , και μη μεθυσκεσθαι , ὠμην κραμβην προεσθιουσιν . Εἰδεναι δε χρη , |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
ἀλλου ῥᾳδιως ἐπαξομενου . και το βουλευμα ἐπικρυψας ἐπεμπε τρεις θεραποντας ἐπι τον ποταμον ἀπο δυωδεκα σταδιων ὀντα , οἱ | ||
ἡμιν δοκῃ , και δεσμωτας ἐκ των ἀγρων λυσομεν και θεραποντας ἐλευθερωσομεν και μετα των ἐχθιστων αὐτοις Οὐολουσκων τε και |
των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
οὐδε λογον ἐκριθην ἀτοπον , πικρον αὐτᾳ , τουτεστιν οὐδε σκαιον λογον ἀπεκριναμην αὐτῃ , οὐτε των προς το λυπηρον | ||
ὀρθῳ λογῳ , δι ' ὁν ἡμερωσθαι σε δει μηδεν σκαιον τῃ διανοιᾳ παραδεχομενον . τι δ ' ἀν εἰη |
φυσεως εἰπειν . το μεντοι ἰθυπτιωνα εἰς ἰθυ φερομενην , ἀναφερομενου του ἐπαινου εἰς τον ἀκοντιζοντα . και δ ' | ||
κλιμα μεσουρανηματος , * * * ἀνω δε δια του ἀναφερομενου ὑπερ τον ὁριζοντα , κατω δε δια του δυομενου |
ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
κατηγορουμενου και τριτου προσκατηγορουμενου . και ἡνικα μεν ἐν ταις προτασεσιν εὑρεθῃ ταις ἐκ του ὑποκειμενου και κατηγορουμενου μονον συγκειμεναις | ||
ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν προτασιν ἀναλυῃ εἰς τους ὁρους |
οὑ ἡ ἀκρα φθασῃ εἰς τον οὐρανον ἀφικεσθαι , ὁπως ποιησωσιν ἑαυτοις ὀνομα δοξης . ἐπειδη οὐν παρα προαιρεσιν θεου | ||
αἰσχρων συγγνωμη γινεται , ὁταν ἁ μη δει δια τοιαυτα ποιησωσιν ἁ ὑπερβαλλει την ἀνθρωπινην φυσιν , οἱον σφοδρας βασανους |
ὡρας εὑρωμεν , ἐφ ' ἡλιακης μεν ἐκλειψεως ἐπι τοσουτους ἐνιαυτους παραμενειν ὑπονοησομεν το ἀποτελουμενον , ἐπι δε σεληνιακης ἐπι | ||
τον Μωσην και τους συν αὐτῳ ἐνακοσιους ἠ και χιλιους ἐνιαυτους προ του Ἰλιακου πολεμου . Ἀλλα και περι του |
τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
. . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
βουλομενος ποιῃ και ὑφ ' ἑαυτου κινουμενος και οὐχ ἑτερου βιαζομενου . τοτε γαρ ἐσται δικαιος , πρωτον μεν ἐαν | ||
χελιδονος θηλυκου ὀντος , ἐκεινου δε ἀρρενικον αὐτο τῳ ἀρθρῳ βιαζομενου γενεσθαι , ἠ ὡς της κοινης συνηθειας θηλυκον αὐτο |
παν ὁτιουν μετερχομενον , ὡς ἐχοντα του εὐ ἐν πασιν ἀναφαινεσθαι , και μηδενος ὀντος των ἡμετερων , ὁ μη | ||
κοινη . ἐστι δε ἀτοπον των λογικων κρειττω τα ἀλογα ἀναφαινεσθαι , ἀλλ ' εἰ μεν ὡς ποιητικη και γενητικη |
τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
' Αἰγινῃ . Σωκρατης δ ' ὁ φιλοσοφος ὁ παντων καταφρονων του Ἀλκιβιαδου καλλους οὐχ ἡττων ἐστιν ; ὡς και | ||
, και Ἀθηναζε ἐλθειν και μη σπουδασαι γνωσθηναι , δοξης καταφρονων . Και εἰδεναι μεν Σωκρατην , ἀγνοεισθαι δε ὑπ |
παραθεσθαι τῳ Λαομεδοντι , συνταξαμενον μετα την ἐκ Κολχων ἐπανοδον ἀποληψεσθαι , αὐτον δ ' ἀναχθηναι μετα των Ἀργοναυτων κατα | ||
ἀχαριστον εἰναι , οὐδεις ἀν νομισειεν εὐ σε ποιησας χαριν ἀποληψεσθαι . Χαιρεφωντα δε ποτε και Χαιρεκρατην , ἀδελφω μεν |