τ ' ἐκεινον . ἡμων δ ' ἠν τινα τις καλεσῃ θυων ἐπι δειπνον , ἀχθομεθ ' ἠν ἐλθῃ και | ||
και παιδιον , οὐδεν κωλυσει : ἐαν δε ὁ κυβερνητης καλεσῃ , τρεχε ἐπι το πλοιον ἀφεις ἐκεινα ἁπαντα μηδε |
Αἱ οἱαιδητινες ἐπιγινονται κρισεις , τῃ δε βραδυτητι τε και παχυτητι των κινησεων τε και μεταβολων ὁ χρονος της παρατασεως | ||
τοιουτον οὐρουμενον ἐμφραξιν σημαινει . το γαρ των μελαγχολικων τῃ παχυτητι τας ὁδους σφηνον , ὡσπερ διηθισμενον το οὐρον , |
μεν την αʹ ὑποθεσιν ἁπλως Ταυρῳ ιϚ [ ι ] κα , κατα δε την βʹ Ταυρῳ ιη κε . | ||
ἀπογειον του του Ἀρεως κατα την τηρησιν περι Καρκινου μοιρας κα κε , ἐφεξει δηλονοτι και κατα τον ἐκκειμενον της |
ἀνακεκλισθαι τους ἀνθρωπους ἐν τῳ ὑγιαινειν : δηλοι γαρ ἠ παραφροσυνην ἠ μεγιστην ὀδυνην των περι την γαστερα χωριων , | ||
και σφυγμος ἐνειη ἐν τῳ ὑποχονδριῳ , θορυβον σημαινει ἠ παραφροσυνην [ . . ] : τινα των ἀντιγραφων “ |
οἰδα , Ἑλληνων δε οἱ κατ ' ἐμποριαν ἐσπλεοντες Ἰχνουσσαν ἐκαλεσαν , ὁτι το σχημα τῃ νησῳ κατ ' ἰχνος | ||
Μεσσηνιακων Πολλακις ἠλευθερωσαν Λακεδαιμονιοι δουλους , και οὑς μεν ἀφετας ἐκαλεσαν , οὑς δε ἀδεσποτους , οὑς δε ἐρυκτηρας , |
' Ἀθηναιοις εἰναι μεγιστην προειρηται . ἐπει οὐν ἐν τοις Παναθηναιοις πασαι αἱ ἀπο των Ἀθηνων ἀποικισθεισαι πολεις βουν τυθησομενον | ||
' ὀργης ἀλλα τε ἀμφοτερους προὐπηλακισεν , και ἀδελφην Ἁρμοδιου Παναθηναιοις ἡκουσαν ἐπι την πομπην κανηφορουσαν ἐξηλασεν ἐπ ' ἀτιμιᾳ |
τῃ χωρᾳ . των μεν αὐτοφυων , ἀηρ τε οὑτος ἐξαιρετος του πολλου και λιμενες τοσουτοι , ὡν εἱς ἑκαστος | ||
ἁπαντας , το δ ' ἀληθες , των ἀνδρων τουτων ἐξαιρετος . οἱ μεν γαρ τους ἀλλους ἐπαινειν σπουδαζοντες , |
ἀναξ , Ἀτρεως φιλος παις , τησδ ' ἐρωτ ' ἐξαιρετον μαιναδος ὑπεστη : και πενης μεν εἰμ ' ἐγω | ||
φωσι το ὑγιαζειν κοινον ἰατρου τε και οὐκ ἰατρου καθεστηκος ἐξαιρετον γινεσθαι του τεχνιτου , ἐπειδαν ἰατρικως ἀποτελεσθῃ , τοτε |
αὐτοι ἐλευθεροι εἰεν . οἱ οὐν Λακεδαιμονιοι πεμπουσιν αὐτοις Θιβρωνα ἁρμοστην , δοντες στρατιωτας των μεν νεοδαμωδων εἰς χιλιους , | ||
, και τον πατερα και ποιητην εἰδοτας , τον οὐρανου ἁρμοστην , τον ἡλιου και σεληνης ἀγωγεα , τον κορυφαιον |
καταρρυτον εἰναι , και Ὀφιουσσα . Ἀριστοτελης ἐν τῳ περι θαυμασιων ἀκουσματων φησιν ὁτι ἐν Τηνῳ τῃ νησῳ φασιν εἰναι | ||
, ὁ την ἡμεραν οὐ βλεπει , ὡς Ἀριστοτελης περι θαυμασιων , τους δε Λωτοφαγους καθευδειν ἑξαμηνον . Γερμη , |
του ἑλκε δ ' ὁμου και νευρην μεν μαζῳ πελασεν συνιστησι την ἐντασιν γεγενημενην , εἰθ ' ἑξης λεγει , | ||
ἀνευ του ἑνος , ὡστε και την ὑπαρξιν ἡ μεθεξις συνιστησι , τουτο δε ἐστι , την διακρισιν ἡ ἑνωσις |
συνταξας ἠγεν αὐτους ἐπι Μηθυμναν . Θηριμαχος μεντοι , ὁς ἁρμοστης ἐτυγχανεν ὠν των Λακεδαιμονιων , ὡς ἠκουσε τον Θρασυβουλον | ||
σθαι , ἀκουσας του Χειρισοφου ὁτι Κλεανδρος ὁ ἐν Βυζαντιῳ ἁρμοστης φαιη τριηρεις ἐχων ἡξειν εἰς Καλπης λιμενα : ὁπως |
ὁ δε τουτο το πολιτευμα εἰσηγησαμενος ἠν Μαρκος Δοελλιος ὁ δημαρχος ἀχθομενων ἠδη των πολιτων και των πολεμιων γενεσθαι προσδοκωντων | ||
του δημαρχου ἐπαγγειλαντος μη ἀναιρωνται οἱ προσηκοντες , ὁ μεν δημαρχος ἀπομισθωσατω ἀνελειν και καταθαψαι και καθηραι τον δημον αὐθημερον |
ἡ δε δευτερα δυο , ἐπι τετραγωνον ἐγηγερμενη , μιαν παραλλαγην ἐχουσα παρα της ἐπι της βασεως γωνιας , ὑπο | ||
γαρ τον ἰχθυν ἐγχυλον , μικραν ἐχοντα των ὠμων την παραλλαγην , οὐχ οἱον ὑγραν τροφην ἐπιζητουσιν , ἀλλ ' |
. τινες δε και της σκιλλης βραχυ διδοασιν . Καταποτια Διοκλεους . Μαραθου σπερματος , καππαρεως ῥιζης φλοιου , σικυου | ||
σπουδην ὡστε Ποσειδιππῳ μεν , ὁτι κατημελησεν , ὀργισθηναι , Διοκλεους δε ταὐτα παλιν εἰς την ὑστεραιαν δεηθηναι ; Εἰ |
πραξαντα των προτερον στρατηγων . Εἰς δε την Σικελιαν κατεπλευσεν Ἑρμοκρατης ὁ Συρακοσιος . οὑτος δ ' ἐν μεν τῳ | ||
ἀλλο παραδειγμα : ἀναγομενων Ἀθηναιων ἀπο Κερκυρας ἀπαγγελλει Συρακουσιοις ὁ Ἑρμοκρατης την ἀφιξιν : ἰδου γαρ ἐνταυθα φασιν ἐτι γενομενου |
τιμαις παραπεμποντες εἰς την πολιν . ἐκκλησιας δε μετα τουτο συναχθεισης , ἐν ᾑ διηνεγκαν ὑπερ αὐτου τας ψηφους αἱ | ||
πειθομενων δε αὐτων ἀπειλουντες πολεμησειν αὐτοις μετα των συμμαχων . συναχθεισης οὐν περι τουτων ἐκκλησιας , ὁ Περικλης , δεινοτητι |
, και ᾐδεσαν ταυτην ὁποια ἠν , και ἐπ ' ἀναμφισβητητον παντες κατεχωριζοντο . καλον μεν γαρ ἡγειτο ὁ Κυρος | ||
πολλην ἐχοντες ὑπερβολην , εἰτα κατα την ψυχην , ὡστε ἀναμφισβητητον εἰναι και φανεραν την ὑπεροχην τοις ἀρχομενοις την των |
Ἰασονα και τους συν αὐτῳ . ἀντικρυ : φανερωτατα και ἐναντιωτατα . διειρομενοισι : διερευνωσιν ἠ λεγουσιν . ὁ γαρ | ||
πασαι προς την πολιν ἀγειν λεγονται μιαν οὐσαν ἐς τα ἐναντιωτατα τελευτωσαι . Ἐνθα δη μοι και ἡ πασα ἀπορια |
Ἐλυμνιατης . Ἐλυρος , πολις Κρητης , ὡς Ξενιων ἐν Κρητικοις . ὁ πολιτης Ἐλυριος . Ἐλωρος , πολις Σικελιας | ||
ἐναντια ἡγησαμενον ἀνεθεσαν οἱ Αἰτωλοι . ἐστι δε ἐν τοις Κρητικοις ὀρεσι και κατ ' ἐμε ἐτι Ἐλυρος πολις : |
οἱ προσαχθεντα ὡς εἰχε ληφθεις ἐν σχηματι οἰκετου , ἀλλα μεθηκεν ἁπαντας ἐς δοξαν φιλανθρωπιας . οὐ πολυ δε ὑστερον | ||
και τουτων τινας : οὑς παλιν ὁ Μιθριδατης συν ἐφοδιοις μεθηκεν ἐς τας πατριδας ἀπιεναι . Μανιον δ ' ὑποφευγοντα |
, οὐ καλως δε ζ ἀπολυεσαι της συνοχης η οὐ καταλλασσῃ τῃ γυναικι θ οὐκ ἐχεις ἱερατευσαι ι οὐ καταλαμβανῃ | ||
λαμβανεις ληγατον ὀλιγον η πεφαρμακευσαι . ἑαυτῳ βοηθησον θ οὐ καταλλασσῃ τῃ γυναικι ι λανθανει σου ὁ δρασμος α γινῃ |
[ οὐκ ] ἐστι δε συνωνυμος ἡ λεξις , κατα ἀποκοπην δε ἐξενη - νεκται . πρωτος δε Ὁμηρος κεχρηται | ||
συς , καπροι δε συνεχως εὐνουχιζονται . δια τουτο την ἀποκοπην συικην εἰπεν , οὐκ ἀνθρωπινην . χλουνιν λεγει την |
εἱς ἐστιν ὁ βοηθων ἐτι . ἐπει κατα γε τουτο λεγετωσαν μηδεν εἰναι χαλεπον μηδε το τους ὀρφανους βλαπτειν τους | ||
δε ταρασσονται δια την ὁμοφωνιαν , μηδε το ὁς ἀρθρον λεγετωσαν ὑποτακτικον , ὁτι και συναρθρον ἀντωνυμιαν σημαινει , και |
αἰτιωμεθα . τις δ ' ἀν χαμευνας πολεμιων κατ ' εὐφρονην Ῥησου μολων ἐξηυρεν , εἰ μη τις θεων ἐφραζε | ||
προς λεκτρον ᾐει καρδιαν ὠδαγμενος : ὁλην δ ' ἐκεινην εὐφρονην ἐθορνυτο ἐσται γαρ ἐσται κεινος αἰωνος χρονος , ὁταν |
πολιτειας . ‖ Τι ἐστι : Το [ γαρ ] ἐγχειριδιον σου [ , και τα ἑξης ] ‖ ; | ||
. εἰ γαρ ἐγω ἐν ἀγορᾳ πληθουσῃ λαβων ὑπο μαλης ἐγχειριδιον λεγοιμι προς σε ὁτι ” Ὠ Πωλε , ἐμοι |
ἠδη παρουσαν , της δ ' ὠφελειας ἡ δηλωσις ἐτι ἀπην . ἀλλ ' ὡςπερ ταυτα οὐκ ἐπαινω οὐτε κατα | ||
γαρ ἐδειτο ἀγορασαι , ἐχων οἰκοι . Γ χὠ πριων ἀπην : τουτο παιδια καλειται . ἀπο γαρ του πριω |
γενομενοι ἀστρο - λογοι διωρθωσαντο το πλεοναζον της ἡμερας και συνεστησαντο την ἑκκαιεβδομηκονταετηριδα συνεστηκυιαν ἐκ δ ἐννεακαιδεκαετηριδων , αἱτινες περιεχουσι | ||
μηνας και ὁλας ἡμερας και ὁλους ἐνιαυτους . Πρωτην δε συνεστησαντο την περιοδον της ὀκταετηριδος , ἡτις περιεχει μεν μηνας |
προσπεσουσης αὐτοις ὁτι τρωθεις ὁ βασιλευς τετελευτηκεν ἀπεστησαν ἀπο των Μακεδονων . ἀθροισθεντες δε εἰς τρισχιλιους , κατα την εἰς | ||
Ἀχαιων ἐνεχονται παντες τῃ αἰτιᾳ : παντας γαρ φρονησαι τα Μακεδονων τε και Περσεως . ὁ μεν δη ταυτα ἐλεγεν |
κεφαλαιωδη και περι των Ῥωμαιων των κατασχοντων αὐτην και κατεσκευασμενων ὁρμητηριον προς την συμπασαν ἡγεμονιαν , προσειληφθω και ταυτα , | ||
των ἐν Ἰωνιᾳ : λειπει ἡ ἀπο . ὁρμωμενοι : ὁρμητηριον ἐχοντες . ἐλπιδα δ ' εἰναι : ἐφασκε δηλονοτι |
δυναμενων , οἱον ἠ πευκεδανου ἠ καστοριου ἠ γληχωνος ἠ καλαμινθης ἠ θυμου , και ἐπιχριειν το μετωπον ἠ καστοριῳ | ||
κηρου δρ . ηʹ , Ἀμμωνιακου δρ . ιϚʹ , καλαμινθης δρ . θʹ , κεδριας δρ . ιηʹ , |
δε δωδεκα ὑποδιπλασιος , μειζων δε ὁ ὑπεπιτριτος λογος του ἡμισεως . το ΑΒ ἀρα προς το Δ μειζονα λογον | ||
βοταναις , βρεχε ὁλην νυκτα : ἑωθεν δε ἑψησας ἑως ἡμισεως και διηθησας , ἐπιβαλλε μελιτος καλου το ἀρκουν και |
και εὐκαμπη την ῥαχιν ἀποτελεισθαι και τα νευρα καθαπερ ἐκ συστροφης τινος ἁπλουσθαι , κἀπειτα προσηνως αὐτο σχηματιζειν κατα των | ||
δε θανατος ἐσται το προστιμον . τουτων δε μετα μεγαλης συστροφης και βιας ἐπιρραξαντων τοις Ἑλλησιν , οἱ περι Λεωνιδην |
οἱ ὑπηρεται . ὁ δε Θηραμενης ὡσπερ εἰκος και θεους ἐπεκαλειτο και ἀνθρωπους καθοραν τα γιγνομενα . ἡ δε βουλη | ||
μετ ' οὐ πολυν χρονον μαχην ἐχων προς ταυρον ἀγριον ἐπεκαλειτο τον δελφινα ἐπι βοηθειαν . ὡς δε ἐκεινος καιπερ |
πολιν , και ταυτην την γνωμην ἐσχον οὐκ ἐπειδη Τιμοκρατει διελεχθησαν και το ‖ χρυσιον [ ἐλαβον , ἀλλ ' | ||
ἰατρος . και δη παραγενομενου του Ἐρασιστρατου προς τον Σελευκον διελεχθησαν περι του υἱου . και εἰσελθοντος του Ἐρασιστρατου προς |
. πεμφιγωδεις οὐν φασι , τους ἁπτομενους την ψυχην μετα παραφροσυνης . πεμφιγας δε λεγει τας φλυκταινας τας ἀπο παχυτερου | ||
χειλος το κατω σειεται . Ταυτα δε ἐν ἀρχῃσιν ἐπιφαινομενα παραφροσυνης δηλωτικα ἐστι σφοδρης , και ὡς ἐπιτοπολυ ἀποθνησκουσιν : |
κυλικα , ἐν τουτῳ δε Ἀλεξανδρῳ δοθηναι ἐπιστολην παρα Παρμενιωνος φυλαξασθαι Φιλιππον : ἀκουειν γαρ διεφθαρθαι ὑπο Δαρειου χρημασιν ὡστε | ||
. φυλακτεον ] δει φυλαξασθαι . φυλακτεον ] ἀξιον ἐστι φυλαξασθαι και σκοπησαι ἱνα ἀρκουντα τινα ἀντιταξῃς αὐτῳ . θ |
φησι γενεσθαι Φιγαλεις Μεσσηνιοις ἀστυγειτονας ὀντας και ἀποδημειν ἐθισθεντας . Φυλαρχος δ ' ἐν ἑκτῃ Βυζαντιους οἰνοφλυγας ὀντας ἐν τοις | ||
ἀγοντος αὐτους και φεροντος του Κλεομενους . ὁμοιως δε και Φυλαρχος ἱστορηκε περι τουτων , ὡι μη του Πολυβιου μαρτυρουντος |
: ἀλλα με οὐχ ἑωρας καιτοι πλησιον μαλα τῃ κορῃ παρεστωτα . Σοι μεν οὐν ἐκεινην ἐδωκα : και ἠδη | ||
ἀποτεμειν , καιτοι μυριων ἀγωνισμα τιθεμενων τουτο , πριν ἠ παρεστωτα οἱ κυνα ἀποκτειναι , ὑπ ' αὐτου τραφεντα και |
Ϛʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το ζʹ ἐγκωμιολογικον . το ηʹ Εὐριπιδειον . το θʹ ἀναπαιστικον Ἀριστοφανειον ἡμισυ ἀκροτελευτιον . το | ||
πενθημιμερων . Το βʹ δακτυλικον τριμετρον ἀκαταληκτον . Το γʹ Εὐριπιδειον ἠ ληκυθιον . Το δʹ ἀναπαιστικον τριμετρον βραχυκαταληκτον . |
ἡν ἑωρακαμεν λυπησαι δυναμεθα ; του μεν γαρ σωματος αὐτῳ φυλακαι και προφυλακαι , κἀν ἀποκτεινωμεν δε τινα των ἐκεινου | ||
και νυν τῳ αὐτῳ τροπῳ πασαι μεν αἱ ὑπο βασιλει φυλακαι ὁμοιως φυλαττονται , πασαι δε αἱ των ἀρχοντων θυραι |
οἱον το ἀνθρωπος ἠ το Σωκρατης , ταυτα τοινυν τα ἀδιαιρετα τῳ εἰδει και ἐν χρονῳ ἀδιαιρετῳ νοει και νοησει | ||
, οὐ μεντοι συγκεισθαι ἐξ ἀδιαιρετων οὐδ ' ἀναλυεσθαι εἰς ἀδιαιρετα εἰ μη ἀρα τῳ λογῳ . Ἡ μεν ἀγωγη |
τα κατα θυμον τα πολλα ἡδεσθαι εἰωθεν : ἐπει δε ἀμφισβητησιμον ἐστι το τοιουτον , οὐκ ἐπι θυμου εἰρηκεν αὐτο | ||
ἑτερον εἰ τι ἐβουλετο , και μηδε τουθ ' ἡμιν ἀμφισβητησιμον ἐαν . Εἰ τοινυν και τουτο συγχωρησαιμεν , ὡς |
αὐτον Ἱππαρχον εἰκαζεται λεγεσθαι ὁσον χιλιων σταδιων , ὡστε την συμπασαν κατ ' Ἐρατοσθενη κεφαλαιουσθαι ἐννακισχιλιων ἑξακοσιων : αὐτος συντετμηκε | ||
, ὡς φησιν Ἀσκληπιαδης ὁ Μυρλεανος . Ῥωμαιοι δε την συμπασαν καλεσαντες ὁμωνυμως Ἰβηριαν τε και Ἱσπανιαν το μεν αὐτης |
των δυο εε εἰς η τρηρος , μετα του α στερητικου ἀτρηρος και τροπῃ του α εἰς ο ὀτρηρος . | ||
: παρα το χω , το χεω , μετα του στερητικου α ἀχος , το μη διαχεομενον . . . |
πολεμον ] τον περι Ἀμφιπολιν λεγει , εἰς ὁν χιλια διακοσια ταλαντα ἀνηλωθη . προσεσθ ' ] τῃ ζημιᾳ περιφρονησις | ||
: μιλια δ ' ἐστι , φησι Πολυβιος , ταυτα διακοσια ἑξηκοντα ἑπτα . ταυτην δη την ὁδον ἐκ των |
και παραλλαξιν , οὐπω δε συστροφην τινα και συστασιν του χαρακτηρος ἐν τῳ το προελθειν ἐστη και περιεγραφη : τουτο | ||
της αὐτης φυσεως και οὐδεμιαν ἐχομεν ἐπιτηδειοτητα προς ζηλον ἑτερου χαρακτηρος : εἰ δε πλησιασομεν τοις τεσσαρακοντα , παλιν το |
ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Εὐθυνου Ῥωμαιοι κατεστησαν ἀντι των ὑπατων χιλιαρχους τρεις , Μαρκον Φαβιον , Μαρκον Φαλινιον , Λευκιον | ||
ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησι Φανοστρατου Ῥωμαιοι κατεστησαν ἀντι των ὑπατων χιλιαρχους τετταρας , Λευκιον Λοκρητιον , Σεντιον Σολπικιον , Λευκιον |
το φιλοκοσμον : χρυσοφορουσι τε γαρ , περι μεν τοις τραχηλοις στρεπτα ἐχοντες περι δε τοις βραχιοσι και τοις καρποις | ||
σειομενοι τους ἀναβαινειν ἐπ ' αὐτους ἐπιχειρουντας ἀποσειοιντο , τοις τραχηλοις αὐτων ἐμβαλλονται κυκλῳ τομας και κατ ' αὐτας τους |
. περι δε τουτους τους χρονους Ἀθηναιοι την ἐκ των τετρακοσιων ὀλιγαρχιαν κατελυσαν και το συστημα της πολιτειας ἐκ των | ||
πολεμιων ὑπερ τους πεντακοσιους , ἐζωγρησαν δε οὐκ ἐλαττους των τετρακοσιων . ὀλιγαις δ ' ὑστερον ἡμεραις γενομενης μαχης περι |
την σκολιοτητα και την ἐκ τοσουτου συναγωγην και το της φαραγγος βαθος εὐθυς τοις πορρωθεν προσιουσιν ὁ ψοφος βροντῃ προσπιπτει | ||
! ! ! ! ! ! ] ν αἰγα της φαραγγος [ ] ἐξειλκον ! ! ! ! ! καλου |
ὀλιγωρων και μη διαιρων το κατα το φαινομενον ἀτοπον . Ἐπισκεπτεον δε προτερον περι κινησεως λογικωτερον : ἰσως γαρ οὐ | ||
χλωρος δε νοσους , πυρρος δε πολεμον και σφαγας . Ἐπισκεπτεον δε και την Σεληνην και τους ε ἀστερας πως |
τον Δια τον σωτηρα , κεχαρισαι γε μοι , ὠ γλυκυτατον , την γραυν ἀπαλλαξασα μου . ὡστ ' ἀντι | ||
ἀντι των φιληματων τα δακρυων χευματα . οἱαν , ὠ γλυκυτατον τεκνον , ὡς φασιν , ἀπο του ἀστεος πομπην |
ταὐτον τοις πολλοις , οἱ δια τους νοθους του πραγματος δυσχεραινουσι και τους γνησιους . ἀλλ ' οὐχ ὑμεις , | ||
, ἡδεως ἀν πυθοιμην παρ ' αὐτων , ἐπι τῳ δυσχεραινουσι των ἀξιουμενων και τι μελλουσιν ὑμας πειθειν : ποτερα |
ἀπο τυχης : μακαριζω : ἀντι του : ἀξιους κρινω θαυμαζεσθαι : ἀντι του ἐχοντας : ἐπιλεκτοις ἐκκριτοις : την | ||
μαντικης δε εἰς ἐξουσιαν παριουσης , λογων δε εἰς το θαυμαζεσθαι , Ῥωμαιων δε εἰς το θαρρειν , βαρβαρων δε |
. Κορινθος παις ἠν του Διος , ἐκτισε δε την Κορινθον . και ἀποθανοντα τουτον ἐσεβοντο οἱ Κορινθιοι . Κερκυραιοι | ||
ὀλιγοτητα ἐκβιασθεντες , συνεθεντο τῳ Λευκιῳ και εὐθυς ἠκολουθουν ἐπι Κορινθον , μηχανηματα φεροντες . . . . , . |
πελαγος κατεποντωσαν . . . : Καλλιστρατος δε φησιν ὁ Καλλικρατους ὁ δημαγωγος και αὐτος προς μεν τας ἡδονας ἠν | ||
και Περσεως . ὁ μεν δη ταυτα ἐλεγεν ὑπο διδασκαλιᾳ Καλλικρατους : ἀναστας δε μετ ' αὐτον Ξενωνἠν δε ὁ |
μηκει ἀσυμμετροι οὐ παντως και δυναμει , ἐπειδηπερ αἱ δυναμει συμμετροι δυνανται λογον μη ἐχειν , ὁν τετραγωνος ἀριθμος προς | ||
ὁ κ του λ δυο δεκατα . πασαι οὐν αἱ συμμετροι εὐθειαι εἰτε μηκει εἰτε και μηκει και δυναμει προς |
εἰσι δε κυνες περι τε τον νεων και το ἀλσος ἱεροι , και τους μεν σωφρονως και ὡς πρεπει τε | ||
, εἰσομεθα : νυν δε ἐκεινα εἰρησεται . Κυνες εἰσιν ἱεροι , και οἱδε θεραπευτηρες αὐτου και λατρευοντες οἱ , |
. ψοφου πλεων ] ταραχωδη . ἀσυστατον Θ : οὐ συνεστωτα οὐδε πυκνον ἐν τῃ ποιησει , ἀλλ ' ἀραιον | ||
κεισθαι , φυσει δε τινι ἀλογωι , ἐκ των ἀτομων συνεστωτα [ τον κοσμον ] . , Ἀναξιμανδρος . . |
λογος . ἑτερομηκεις δε οἱ τοιουτοι κεκληνται , ἐπειδη πρωτην ἑτεροτητα των πλευρων ἡ προσθηκη τῃ ἑτερᾳ πλευρᾳ της μοναδος | ||
ἑκατερον , ὡς το ἰσον και ὁμοιον , τα δε ἑτεροτητα ἐχει ὡς πατηρ και υἱος , δουλος και δεσποτης |
και ἀλλης πεντε . και περι της πολεως αὐτης πολλακις ἐκινδυνευον , και λιμοι τε και λοιμοι συνεχεις και στασεις | ||
μεν οὑ ἐκεινοι ἐταττον ἐμενον ὡσπερ και ἀλλος τις και ἐκινδυνευον ἀποθανειν , του δε θεου ταττοντος , ὡς ἐγω |
εἰς το τρεπομενον και πασχον καθηκουσιν . Ἡ μεντοι γενεσις πολυειδης οὐσα και ἐκ διαφεροντων συνισταμενη τῃ οἰκειᾳ μεν ἐναντιωσει | ||
της ὀνομασιας ἀπο του περι αὐτον σχηματος . ἐστι δε πολυειδης και πολυκινητος , ἐκ της των ἀνωμαλων και ἀτακτων |
ἀνθρωπων ἀπανευθεν ἀλωμενος ἐνδιαασκεν . πολλαι δ ' ἑξειης Κιλικων γεγαασι ποληες , Λυρνησσος Μαλλος τε και Ἀγχιαλεια Σολοι τε | ||
ἀμοιβην : ὡς οἱ γ ' ἀλληλοισιν ἀμοιβαιῃ φιλοτητι ἀλκτηρες γεγαασι : το δε σφισι μησατ ' ὀλεθρον δειλαιοις , |
ἠ οὑτω : προιων δε ὁ χρονος το σαφανες ἡμιν κατεδειξεν , ὁπως την του πολεμου δοσιν , τουτεστι τα | ||
ἀτοκιοις και ἀλλαις μηχαναις ἀμβλουν : μη ζῳοις ἐμπαλιν ἠ κατεδειξεν εἰτ ' οὐν ὁ θεος εἰτε τις και νομοθετης |
ἠν φυσει φλεγματωδης ᾐ : κνεωρου ποσον τριψας , διειναι μελικρητου κοτυλῃ αἰγινητικῃ , τουτεῳ κλυσαι : ἠν δε χολωδης | ||
ἠν οὐν φλεγματωδεα ᾐ , κνηστρου ὁσον ποσιν διιεναι ξυν μελικρητου κοτυλῃ , και κλυσαι . Καθαρτικον μαλθακον ὑδωρ ἀγει |
τῃ ἐπιγιγνομενῃ ἡμερᾳ ἐξηταζοντο και ἐλαθον αὐτους παντι ἠδη τῳ στρατευματι ἐκ της Κατανης σχοντες κατα τον Λεοντα καλουμενον , | ||
' αὐ Κυρος ταυτα ἰδων περιισταται τον λοφον τῳ παροντι στρατευματι , και προς Χρυσανταν πεμψας ἐκελευε φυλακην του ὀρους |
πυρ , δια τι ἐνθυμηθεις κοσμον πρωτον μεν γαρ ἐδει ἐνθυμηθηναι το ὁλονοὐ κοσμον ἀθροως ἐποιει ; Ἐμπεριειχετο γαρ κἀκεινα | ||
ἐστι καιρος , ἀντιλαβεσθε των πραγματων . Ἀξιον δ ' ἐνθυμηθηναι και λογισασθαι τα πραγματ ' ἐν ᾡ καθεστηκε νυνι |
πλουσιοις των τε κινδυνων και των ἀναλωματων , ὡς εἰδεν ἀγανακτουντας αὐτους , δι ' ἑτερου τροπου την τ ' | ||
αὐτο και ἐπι των ῥυθμων γινομενον ἐθεασαμην , ἁμα παντας ἀγανακτουντας και δυσαρεστουμενους , ὁτε τις ἠ κρουσιν ἠ κινησιν |
γαρ ἀν οὑτος τι παθῃ , ταχεως ὑμεις ἑτερον Φιλιππον ποιησετε , ἀνπερ οὑτω προσεχητε τοις πραγμασι τον νουν : | ||
πολλα ὁμολογησητε ἐν τῳ παροντι και σφοδρα , οὐδεν πλεον ποιησετε . Ταυτα μεν τοινυν προθυμησομεθα , ἐφη , οὑτω |
ὁ οἰκοδομος οἰκοδομει , οὐχ ἡ τεχνη , και ὁ κιθαριστης κιθαριζει , οὐχ ἡ μουσικη , καιτοι ὁ μεν | ||
εἱλετε . Ὁθεν εἰς παροιμιαν ὁ λογος περιεστη . Ἀσπενδιος κιθαριστης : Ζηνων ὁ Μυνδιος ἐπι των φιλοχρηματων φησι τεταχθαι |
, τα δε ἀγονα ἐρημιας και ἀπραγιας . οἱ δε συνδεσμοι του της Σεληνης κυκλου ἀτελεστα και ἐλλειπη τα πραγματα | ||
ὡς τα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερομενα , ὡσπερ οἱ συνδεσμοι και αἱ προθεσεις και σχεδον ἁπαντα τα ἐπιρρηματα . |
δητ ' ἐγνωκας ὡς οὐδεν λεγεις ; και των θεατων ὁποτεροι πλειους σκοπει . και δη σκοπω . τι δηθ | ||
ἐκεινοις οὐ ξυμμαχησειν και σφισι προσιεναι και οὐ διαμελλησειν περισκοπουντας ὁποτεροι κρατησουσιν . ναυσταθμον δε ἐπανα - χωρησαντας και ἐφορμηθεντας |
ζοφερου φοβεεται και δεδοικεν , ὑπο δε της περι την καρδιην πιεξιος ἀγχονας κραινουσιν , ὑπο δε της κακιης του | ||
ζωσαντες παντη τα στοματα , κτηδονας ἐμβαλλουσιν ἐς την στερεην καρδιην . Οὑτοι μοι δοκεουσιν οἱ τονοι του σπλαγχνου και |
σαφως οὑτως αὐτο παραδιδωσι μηδε προς τας των παραπλησιαζοντων ὀργας τραχεως ἀπαντων , ἀλλα θυμουμενοις μεν αὐτοις εἰκων , πεπαυμενοις | ||
ἀπελευσομαι . βρυγμος : ἡ συντομος ἐδωδη , ἐπι των τραχεως ἐσθιοντων , παρα το βρυκειν , ὁπερ ἐστιν ἐσθιειν |
το πλεον της οἰκουμενης ἐπελθων ἁπαντα σοι πιστευων παραδους την Παλαιστινην ἀγειν λαμπροτητος ἀφορμας παρεδωκεν . ἀλλ ' εἰς ταυτα | ||
και την θαυμαστην σοφιαν των Χριστιανων ἐξεμαθεν , περι την Παλαιστινην τοις ἱερευσιν και γραμματευσιν αὐτων ξυγγενομενος . και τι |
αὐτης ἐστι δημοκρατικον , ἀλλο δε ἀριστοκρατικον , τριτον δε ὀλιγαρχικον , τεταρτον βασιλικον , πεμπτον τυραννικον . δημοκρατικον μεν | ||
ποιμενα λαων : ἐμφανισκειν γαρ βοσκηματα τους ἀλλους ὀντας , ὀλιγαρχικον ὀντα . τοις κυαμοις πολεμειν ὡς ἀρχηγοις γεγονοσι του |
. και ὁ χυλοϲ δε του καρπου τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἀποκαθαιρει . Δρυοϲ ἁπαντα τα μορια ϲτυφουϲηϲ μετεχει ποιοτητοϲ , | ||
, χρηϲιμον δε ἐϲτι προϲ πιτυρα και ἀχωραϲ και ἐφηλειϲ ἀποκαθαιρει και το προϲωπον λευκαινει και ἀποϲμηχει και προϲφατον ποιει |
τῳ Β ἐνδεχεται , παντων ἀρα των μερων αὐτου κεχωρισται ἐνδεχομενως : ἑν δε των μερων του Β το Γ | ||
ἐπει δε λεγεται ἐνδεχομενον και ὁ ὑπαρχει μεν ἠδη , ἐνδεχομενως δ ' ὑπαρχει και οὐκ ἀναγκαιως , λεγεται δε |
του κωλου το παχος , ὡστε μητε ἐπιπιπτειν ἀλληλοις μητε ἀφεστωτας διαλειμματα ποιειν : ἐπι δε τουτοις ἐπιδεσμιδα τριτην ἐπιβαλλοντας | ||
οὐσαν , και ἐκ τουτων ὁρμωμενος , διεπολεμει προς τους ἀφεστωτας . οἱ δε Συρακοσιοι το μεν πρωτον μερος της |
των ὁσιων χρηματων , ἠ τον τουτους πειρωμενον σῳζειν μη τιμωρησασθαι ; και τι κωλυσει ἁπαντας εἰναι πονηρους , ὠ | ||
ὁτι καλον , ὑπηκοον ἐχειν υἱον , ὁτι δικαιον αὐτον τιμωρησασθαι , ὁτι συμφερει , ἱνα ὠσιν οἱ παιδες πειθηνιοι |
προς ἀμφοτερα , εἰδοσι γαρ τοι ταυτα μετ ' Ἀργειοις ἀγορευεις . . Οὑτως ἐχει το ἀναγινωσκω . ἐσθ ' | ||
τι νεικει : εἰδοσι γαρ τοι ταυτα μετ ' Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται |
πορφυρας . * * * * λεπασιν , ἐχινοις , ἐσχαραις , βελοναις τε τοις κτεσιν τε . Αἰγυπτιος μιαρωτατος | ||
γουν Ἀλεξις ἐν Καυνιοις ἐν τῳ βαλανειῳ μητε πυρ ταις ἐσχαραις ἐνον και κεκλεισμενον τε τἀλειπτηριον . και τα των |
παντων οἰομαι των εἰρημενων χρησιμωτατον ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου | ||
οἰνον ἠ δι ' ὀργην ἠ τιν ' ἀλλην αἰτιαν ἐξαμαρτανειν ἐπιχειρουντας αὐτοι παροξυνουσιν , οὐδεμι ' ἐστιν ἐλπις σωτηριας |
κακα . ὁπερ εἰ οὑτως εἰποις , νοησεις το οὐ κατειδως οὑτως , ἀντι του οὐ γινωσκων . το ἐαν | ||
. χαλεπον ὁταν τις ὡν πιῃ πλεον λαλῃ , μηδεν κατειδως , ἀλλα προσποιουμενος . ὀργῃ παρα λογισμος ποτ ' |
τον ὁριζοντα . τουτων δ ' ἑκατερον ἐν ἑκαστῳ των ἐκλειπτικων χρονων πλειστην ἀν και ἀπεριληπτον παρασχοι περι τας μετα | ||
μειζων ἡ κατα πλατος μηνιαια παροδος γινηται της ὑπο των ἐκλειπτικων ὁρων του ἡλιου περιεχομενης , κἀν ἀδιαφορως ταις τε |
πατηρ ὁστις πολλους μεν παιδας παρεδωκε μνημασι , πολλαις δε κλιναις σωματα τουτων [ γε ] φερουσαις ἠκολουθησεν , ἀθλιος | ||
και ἀσχημονουντα . ἐκπιπτουσων των ἠλεκτρων : ἰδιως τα ταις κλιναις ἐπιβαλλομενα ἐλεφαντινα οὑτως ἐκαλουν ἠλεκτρα . μεταφορᾳ οὐν κεχρηται |
ἐμπεποδισαι . τα μεντοι του νου ἰδια οὐδεις ἀλλος εἰωθεν ἐμποδιζειν : τουτου γαρ οὐ πυρ , οὐ σιδηρος , | ||
τον Φιλιππον ἐν ταις διαβολαις φερων , αἰτιωμενος δε τινας ἐμποδιζειν τους της πολεως καιρους , ἀει το παρον λυμαινομενος |
πως ἀν εἰη ἐπιστημη ; οὐτε ἀμαθιατο γαρ του ὀντος τυγχανον πως ἀν εἰη ἀμαθια ; ἐστι δε δηπου τοιουτον | ||
κουφον καθεστως ἀνωφορον ἐστι , και το ὑδωρ φυσει βαρυ τυγχανον κατω βριθει , και οὐτε το πυρ κατω φερεται |
και των ἀλλων οὐκ ὀλιγους ἀνελειν , το δε τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν [ ἐκ ] της | ||
ἐτι και βασιλεα μονον ἐφ ' ἁπαντων γενεσθαι τῳ ἀστραγαλῳ κρατησαντα , ὡς μητε ἐπιταχθειης γελοια ἐπιταγματα και αὐτος ἐπιταττειν |
παιδι τεθειμενῳ : και το ἐπεξελθειν δ ' αὐτῳ και τιμωρησαι τοιαυτα πεπονθοτι παντων εἰναι δικαιοτατον . Ὁ μεν δη | ||
, ὁθεν μηνισαι μεν ὑπερ Παλαμηδους ὁμου πασιν Ἑλλησι , τιμωρησαι δε Πατροκλῳ τε και Ἀντιλοχῳ . τα τοι προς |
, προς Ἱμεραιους καταψευσομαι σου , κἀν ἐτι παραστῃ . χαλεπωτερον δε σοι οἰμαι και τουθ ' , ὁπερ προπεμπειν | ||
, ἀλλα χαλεπωτερον γε ἐκεινου και ποικιλωτερον : πως δε χαλεπωτερον και ποσαχως συμβαινει και πως προς αὐτο ἐνστατεον , |
ἐπιστρεφεται , ἀλλα φευγουσι παντες κἀν τις δυνηται , πληξας κατεβαλεν . συ κεντρον ἐχεις τοιουτον , ὡστε ὁν ἀν | ||
δαπιδα , και πρῳην δυο μνας , και το ἐνοικιον κατεβαλεν ὑπερ ἡμων , οὐ σανδαλα Παταρικα και τυρον Γυθιακον |
, τον μεν πραως τε και ἐκ μειζονων διαλειμματων ἐντρεχοντα συγχωρησομεν : εἰ δε συντονος τε εἰη και σφοδρος και | ||
τυραννων δωρεαι . δρασομεν τ ' , εἰ και ταυτα συγχωρησομεν αὐτοις , ὁμοια τοις προς ἡδονην θεραπευουσι τους καμνοντας |
ὑποτοπησαντες εἰρησθαι νυνι συμβολικως αἰσθησιν τε και νουν , τα νενομισμενα καθ ' ἡμας αὐτους εἰναι κριτηρια , τοπον δε | ||
των πλουσιων , ἱνα και χορηγωσι και φιλοτιμωνται ταυτι τα νενομισμενα δαπανηματα , δει δε και κολακων ἀνδρων , ἱνα |
τρις την γην του ἐτους καρπον , ὡς τελειων ἀγαθων ἀπολαυουσι των τροφιμωτατων ἐκ των ζωογονων δυναμεων των ἐπι της | ||
σθενος ὁραν του φωτος : ὁ ἐστιν : οὐ πασης ἀπολαυουσι της του φωτος ἡδονης οἱ πενητες . σημειωσαι γνωμην |
οθ ∠ ʹ μγ ∠ ʹ : Και παρα τον Εὐφρατην ποταμον πολεις αἱδε Βρεπος . . . . . | ||
μεσος Τιγρης ὁ ποταμος και παραμειψας οὐ μικρον δεχεται τον Εὐφρατην . ἐνταυθα οὐκ ἠν εὑρειν , ὁ ποιητεον : |
τοις των καθαρσεων καιροις εὐεκκριτοι παραλαμβανεσθωσαν , ὁπως μη ἐξ ἀποκοπης ἐπισχεσιν αἱ ὑλαι λαμβανωσιν , ἀλλ ' ἐκκριθῃ παν | ||
μη προπεσειν αὐθις , οὑτως τε ἐπι το μετρον της ἀποκοπης ἐλευσομεθα . εἰ δε προσφυες κατα τι μερος το |
ἀπο στομαχους ἀρνων ταμε νηλει χαλκῳ , και τους μεν κατεθηκεν ἐπι χθονος ἀσπαιροντας θυμου δευομενους : ἀπο γαρ μενος | ||
διεγνωσαν . και ἡ μεν νυκτερις ἀργυριον δανεισαμενη εἰς μεσον κατεθηκεν , ἡ δε βατος ἐσθητα ἐνεβαλετο , ἡ δε |
ἐπορευομεθα δια ταυτης της χωρας ὁποι ἐβουλομεθα , ἡν μεν ἐθελοιμεν πορθουντες , ἡν δε θελοιμεν καιοντες , και συ | ||
τον ἀριθμον οἱ βαρβαροι . . εἰπερ γαρ κ ' ἐθελοιμεν Ἀχαιοι τε Τρωες τε ὁρκια πιστα ταμοντες , ἀριθμηθημεναι |
δε ξηρα και καπνωδης . και ἡ πλεοναζουσα ὑγρα και συνισταμενη νεφη ποιει και κατα μεταβολην ὑετους και ὀμβρους και | ||
ἐπει δε ἀποδειξις προηγουμενως μεν ἡ ἐκ πρωτων και ἀμεσων συνισταμενη , λεγομεν δε ἀποδειξιν κἀκεινην την ἐκ τοιουτων συνισταμενην |