ὑγρον , ἐπ ' ὀλιγον δε το θερμον , και κακοχυμοι γινονται . το δε ὑγροτερον τε και ψυχροτερον ἀτριχον | ||
βλιτον και λαπαθον . αἱ δε ῥιζαι των λαχανωδων φυτων κακοχυμοι μεν ὁσαι δριμειαι , καθαπερ ἡ των κρομμυων και |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
ἐν σμικρωι μακρους θανους ' , ἱν ' εἰδηις μη καταισχυνειν ἐμε . μη , προς σε γονατων , την | ||
: ἐπει πρωτον τις ἐλεγχειν ὀφειλει τον ἀδικουντα , εἰτα καταισχυνειν . και πολλῳ ῥεοντι καθ ' ὑμων ] σκοπει |
πολλοις ἐδοξε θειον εἰναι το ῥηθησομενον , της παρανομιας τυχουσης ἐπισημασιας παρα του δαιμονιου . ἀξιουντων γαρ των Λιπαραιων εἰς | ||
ἐξουσιαν παρα των ὑπατων εἰπειν ὁσα βουλεται , και τυχων ἐπισημασιας τε μεγαλης και προσοχης λογον διεξηλθε κατα του δημου |
κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
. Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
τον στεφανουμενον . Καιτοι τις ἀν ὑμων τολμησειε τοσαυτην ἀνελευθεριαν καταγνωναι του δημου του Ἀθηναιων ; μη γαρ ὁτι πολις | ||
και ἀντιβολησουσιν , οὐκ ἀξιουντες του Ἀλκιβιαδου ὑεος τοσαυτην δειλιαν καταγνωναι , ὡς ἐκεινον πολλων ἀγαθων ἀλλ ' οὐχι πολλων |
δε ὑπ ' ἀλληλων τμηθωσι δυο εὐθειαι , κατα κορυφην ἀποτελουνται γωνιαι : καλουνται δε οὑτως , ὁτι τας κορυφας | ||
ὡν αἱ ἐτησιοι ὡραι και των καιρων αἱ περιοδοι τεταγμενως ἀποτελουνται , μετεσχηκεν ἑβδομαδος , λεγω δε πλανητας ἑπτα και |
φυσιν ναματος , ἡσθη τε τῃ πηγῃ , και το πτερον λουσας τιμᾳ τῳ μελει τα ναματα . ἀρ ' | ||
την ὁδον οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ πιστον ἐξ ὑμων πτερον ἐξηγαγ ' εἰς τοδ ' ἀλσος : οὐ γαρ |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
δη τα προτερα το ΗΒΓΖ ἐλαττον ἐστιν ἡμικυλινδριου : και βλεπεται ὑπο του Ε ὀμματος . μετακεισθω δη το ὀμμα | ||
εἰς αὐτο αὐγην : και οὐ ψευδεται ἡ ὁρασις , βλεπεται γαρ ταις ἀληθειαις , ὁτι ἐστι σκοτος . Χρυσιππος |
ἐμπεσουσης τῳ ἀνδρι τηκεδονα δυσαπαλλακτον ἐργασασθαι νοσον . ταυτην δε προσλαβων την προφασιν ὁ Σηστιος ὡς οὐδεν οἱος τ ' | ||
Ἐστω ὁ ζητουμενος ʂ α : οὑτως Ϛκις γενομενος και προσλαβων Μο ιβ , ποιει ʂ Ϛ Μο ιβ : |
περισσολοφων πηληκων , ἀφρον ἀποσταλαει δε κατα χθονος : αὐταρ ὀδοντων ἑρκος ἐπικροτεει λευκοχροον ἀσθματι θερμῳ : και χολος ἀμφι | ||
: Φαλακρον . νωδον : Ἐστερημενον ὁδου . . ἐστερημενον ὀδοντων . Θ . ψωλον : Εἰς το αἰσχρον μεταβεβηκε |
ἐστιν , ἁμα τῳ λεχθηναι ὁτι τοδε τι καλον ἐστι συνεισαγεται και το ἀγαθον αὐτο εἰναι , ὡς ἀρκειν την | ||
τα κατα μερος ἐσται ψευδη και οὐδεν ἀληθες . ᾡ συνεισαγεται το μηδεν εἰναι ψευδος : και γαρ αὐτο το |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
θεωρουμενης την της ποιοτητος ταξιν , διοτι ταις μεν ἐκεινων καταφασεσιν ἑπονται αἱ του ἀδυνατου ἀποφασεις ταις δε ἀποφασεσιν αἱ | ||
ἡτις ἠν τοτε ἐκ μεταθεσεως . ὁτι μεν οὐν ταις καταφασεσιν ἑπονται αἱ ἀποφασεις και οὐκ ἀντιστρεφουσι , και ὁτι |
την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
συνηγορια . ἐνδεχεται κατηγορικον συλλογισμον δια πλειονων ἠ τριων ὁρων προβαινειν , ὡς ὁ Πλατων ἐν Φαιδρῳ την ψυχην ἀθανατον | ||
. Και ταυτα μεν οὑτω . Ἐπει δε και περαιτερω προβαινειν ἀναγκη τῳ λογῳ , δει προαναλαβοντας ὡδε τουτον ἐκθεσθαι |
ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | ||
μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις |
συ ἐν ἡμιν „ , δογμα τιθεμενοι τοις περι φιλοσοφιαν διατριβουσιν , ὁτι μονος ὁ σοφος ἀρχων και βασιλευς και | ||
, ὡς ὀντος αὐτου ἱππεως . και γαρ ἑως ἑσπερας διατριβουσιν ἐν τῃ δοκιμασιᾳ οἱ ἱππεις . περιοδικη δε ἐστιν |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
οἰδημα μαλθακον : τῃ τριτῃ δε το ἐπιδεθεν λυθεν , ἰσχνοτερον , παρα πασας τας ἐπιδεσιας τουτο . Τῃ δε | ||
το βρωμα . και τριτη Λακωνικη . ἐν ἡμεραις τρισιν ἰσχνοτερον αὐτον ἀποφανω Φιλιππιδου . οὑτως ἐν ἡμεραις ὀλιγαις νεκρους |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
και τας ἐπιληπτους και ὑπαιτιους πραξεις , αἱς ἀγνοιᾳ των συμφεροντων ἐνεχειρουμεν . ταυτ ' οὐν ἁπαντα ὁ ἱερωμενος ἐλεγχος | ||
τα οὐν φαινομενα , ἠτοι ὡς φαινομενα προς εὑρεσιν των συμφεροντων λαμβανεται και παντα ἐσται χρησιμα , ἠ οὐ . |
τους πολιτας ὀλολυζουσα και σπαραττομενη . . ὠ φιλον ] ἀπολογουνται διοτι ἐθορυβησαν . . ἐδεισα ] ἐφοβηθην . . | ||
ἡ διαιρεσις του ὁρισμου προτερευειν . και τινες ὑπερ τουτου ἀπολογουνται ὁτι δια τουτο προεταξε τον ὁρισμον , ὁτι δι |
πατερας . κοινῃ τε γαρ παρ ' οἱς τουτο ποιεις κοσμουνται και οἱ πινοντες της πηγης ἑτερων βελτιους . ἐμοι | ||
και των [ ἀλλων των ] ἐν τοις πενταθλοις . κοσμουνται δ ' οἱ παιδες χρυσῳ , το πυρωπον τιθεμενων |
ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
συνθηκας τας ἐν τῃ κοινῃ εἰρηνῃ γεγραμμενας Ἀλεξανδρος εἰς Μεσσηνην καταγαγων τους Φιλιαδου παιδας , ὀντας τυραννους , ἀρ ' | ||
τουτων ἐμνησθη . ὁθεν ὡς ἐπι ἀγροικων και τῳ “ καταγαγων ” ἐχρησατο σημαντικως , ὡσπερ ἀπ ' ἀγρου τινος |
και ταχυ ξυμβηναι ; ἡμιν τε πως οὐ βλαβη δαπαναν καθημενοις δια το ἀξυμβατον και , ἠν ἑλωμεν , πολιν | ||
ἐστιν ὀφθαλμων πανηγυρις . ἐν αὐτοις δε τοις λειοις και καθημενοις ἀλση τε ἐστι ποικιλα και ὑποδρομαι συνεχεις , ἐν |
ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
σαργοι τον βυθον καταλαβοντες εἰ φοβηθειεν , ἀκριβως ἀλληλοις συμφραττονται κειμενοι πλαγιοι και τας ἐπι των νωτων ἀνιστωντες ἀκανθας , | ||
ἀλφιτων οἰνῳ διαβραχεντων ἀπογευσαμενοι καρηβαρουσιν , εἰτα πιπτουσι , και κειμενοι σπαιρουσι , και εἰσιν αἱρεθηναι γελοιοι , ἀναπτηναι μεν |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
κεϲτρου τηϲ καλουμενηϲ ϲαρξιφαγου . ἀπεχεϲθαι δε χρη τουϲ γερονταϲ ἐδεϲματων και ποματων ὁϲα γλιϲχρον και παχυν ἐργαζεται χυμον , | ||
περι αὐτων ἱκανωϲ ἐν τῳ περι των εὐχυμων και κακοχυμων ἐδεϲματων τοπῳ , ἐν τῳ β λογῳ τηϲδε τηϲ πραγματειαϲ |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
τον ἡνιοχον , ἐσκεδασας το ἁρμα . Οὑτω και στρατοπεδον συνταττεται ὑπο συνθηματι ἑνι : ἐαν δε ἀφελῃς το συνθημα | ||
ἀποφασει αἱρετον . Και ὁλως ᾑ τιθεται ἑν , ταυτῃ συνταττεται πως τοις ἀλλῃ πη τιθεμενοις : κορυφη γαρ ἐστι |
πλατειας ἐχων , ὑπτιας μαλλον ἠ ὀρθιας προς την των ἀνιοντων εὐμαρειαν : εἰσιοντα δε τουτον ἐκδεχεται κοινος οἰκος εὐμεγεθης | ||
ἀνω και κατω μεταπτωσιν , τροπον τινα των μεν εὐτυχουντων ἀνιοντων , κατιοντων δε των δυστυχουντων . Πλατων ὁ Ἀριστωνος |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
τοιουτος ἐν μεν τοις ἁπλουστερον εἰρημενοις ὁρισμοις ὁ το ποριμον ὁρισαμενος , ἐν δε τοις συμπεπλεγμενοις ὁ το γνωριμον ἁμα | ||
ὁ Ἀριστοτελης ἐνταυθα διδασκει , τας μεν ἠδη παραδους και ὁρισαμενος , περι δε των τας ἀποδειξεις ἑξης ποιουμενος . |
Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων ἐπι τον Φωκικον πολεμον , καταφευγουσιν ἐπ ' Ἀθηναιους ἀξιουντες συμμαχειν : ἡκουσι δε και | ||
ἀκροατην : οἱ τα οἰκεια ἀρνουμενοι ἐπι τα του ἀντιδικου καταφευγουσιν : εἰδεναι δε χρη , ὁτι και τουτο συστασιν |
καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
λειπομενον κατα μονην ὑφεστηκοτα την δυναμιν εἰς ἐνεργειαν ἀγεσθαι οὐ πεφυκασιν . Συμπεπληρωται μεν ἡ διδασκαλια των ἐξ ἀρχης ἡμιν | ||
λεπτομερες . αἱ μεν οὐν λιπαρωτεραι των ἰσχαδων πεττειν μαλλον πεφυκασιν , αἱ δε δριμυτεραι ῥυπτειν τε και διαφορειν . |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
μετοικους ὑπαρχειν πλειους των μυριων ἑπτακισχιλιων , τριηρεις τε τας παρουσας τριακοσιας . τους δε Λακεδαιμονιους χρηματων τε σπανιζειν ἀπεδεικνυε | ||
ἡδεως μεν των παλαιων πραξεων μεμνηνται , εὐ δε τας παρουσας ἡδονται πραττοντες , δι ' ἐμε φιλοι μεν θεοις |
τον ἐμον συγγενη τον παιδα Βασσιανου γραμματων ἀποστερουντα τινων των ἡκοντων ἡμιν μετα του καλου λογου του σου ἠ , | ||
και ἡμιονων και πολλων ἀλλων των εἰς την τοτε χρειαν ἡκοντων αὐτῳ : μεταπεμπεται δε και την τουτου γυναικα και |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
. τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
εἰ τι ἐδοξεν ἐκλογης ἀξιως ἀνεφθεγχθαι , ὡστε σε πανταχοθεν καταμαθειν τον ἀνδρα κἀν κρινειν εἰδεναι . Την μεν οὐν | ||
ἀπο της μεσης , και παραβαινοντα την διατονον λιχανον , καταμαθειν το καλλος του ἠθους , και οὑτως το ἐκ |
] των καλως ⌈ και ἐμμελως . κελαδουντων . και ᾀδοντων . ἐρεθισματα ] παροξυσματα και αἱ τραγῳδιαι , παρακινησεις | ||
ὡς ἀν ἐκμανεστατα ἐρωσα και συνην ἀχρι δη ἀλεκτρυονων ἠκουσαμεν ᾀδοντων . τοτε δη ἡ τε Σεληνη ἀνεπτατο εἰς τον |
κελευσας ὑπολαβων φερειν . και τουτον θεραπευειν και περισπογγιζειν και παρακαθημενος ἀπο του ἑλκους τας μυιας σοβειν και παν μαλλον | ||
, και σεμνος εἰμ ' ἑκαστοτε Ἡρᾳ λαλων και Κυπριδι παρακαθημενος . ἐαν λουσησθε νυν ῥαφανον τε πολλην ἐντραγητε , |
. Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
μαλιστα ἐστιν εὐδιαγνωστος . και λεγομεν ὁτι ἐπι μεν των τριταιων , δια το της διαστολης ὁλης ταχος το των | ||
ἐστιν αὐτων ἡ πυκνοτης ἠ ἡ ταχυτης της ἐπι των τριταιων γινομενης , ἀλλα ἀπολειπεται πολλῳ . Την γαρ κοινην |
τῳ λογῳ προσεχοντων . ἑπομενων δ ' ἀει τῃ πειρᾳ καταγνους , ἀλλ ' οὐκ ἀν ἐχοις εἰπειν μηδενα Νευρον | ||
διαφορα συνωνυμως κατηγορειται κυριως . Ἐπι μεν των πρωτων οὐσιων καταγνους ὁ Ἀριστοτελης των πρωτων δυο ἰδιων της οὐσιας , |
ἐκ του χαλινου ὑβρεως . οὐ δη εὐπορει γραφειν ἱππου ἀφρον κεκμηκοτος ἐν ἀγωνι . ἀπορων δε ἐπι πλεον , | ||
ἀφριαα : ἀφρον ἀποτελει , ἀπογεννᾳ , ἠχον ἀποτελει και ἀφρον . ἱσταται : γινεται , ὑψουται , ἐξισταται . |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
ναμα ἐξω ῥεον και ὑπηρετουν φρονησει καλλιστον και ἀριστον παντων ναματων . την δ ' αὐ κεφαλην οὐτε μονον ὀστεϊνην | ||
ἐξεπληττον . μηνις δε ἐδοκει και Νυμφων δι ' ἀποριαν ναματων . οἱ Ἀκαρνανες συγγραφεις ὁμοσε χωρουσι τοις ποιηταις . |
φιλοκαθολου ὠν ὁ Ἀριστοτελης και προταττων ἀει τα καθολου των μερικων , νυν τα ἐναντια ποιει και την μερικην προταττει | ||
τοσουδε πωλειν . τοιαυτα δε εἰσι και τα ἐπι των μερικων , οἱα τα ψηφισματα , οἱον ἐδοξε τῃ βουλῃ |
ὁ λεγεται και ἐστιν : ὁταν δε προς τινα τεχνην ἀποτεμομενος ἐλθῃ , οἱον γεωμετριαν ἠ μουσικην ἠ γραμματικην ἠ | ||
μεγας : τουτον λιμνην ὁ ποταμος ἐποιησεν ὁ Μαιανδρος , ἀποτεμομενος τον ἐσπλουν τῃ ἰλυι : ὡς δε ἐνοστησε το |
ὁσοι την ὡραν ὑπερ τους ἀλλους θαυμαζονται . . . Προτερον δε αὐτου την ἀπολογιαν σκεψωμεθα . δογματος οὐν ἀπαιτεις | ||
] και ἐκ τουτου προτερον το ἐπιστητον της ἐπιστημης . Προτερον ἐπι ἑνος παραδειγματος των προς τι σκαζειν δειξας το |
και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων εὑρεσιν προσημαινει . τοις δε λοιποις ἐμποδισμους των χρειων δια τας | ||
. ὡσαυτως και ὁ βορειος Στεφανος ἐν τοις κεντροις κληρικους προσημαινει δε και τους μητροπολιτας . του δε νοτιου νεποδος |
πνιγη μαλιστα γινεται . Ἐν δε τῃ ιϚῃ ἡμερᾳ Εὐδοξῳ ἐπισημαινει . Ἐν δε τῃ ιζῃ Εὐκτημονι Λυρα δυεται : | ||
, χειμαινει . Εὐδοξῳ ὑετος και ἀνεμος μεταπιπτων . Δοσιθεῳ ἐπισημαινει . ηʹ . ὡρων ιγ ∠ ʹ : ὁ |
ἀνεστησαν Θηβαιοι , ᾠκουντο αἱ πολεις ἐπ ' ἐμου , διαφυγοντων ὑπο την ἁλωσιν των ἀνθρωπων : εἰ δε και | ||
ἀλληλοις ἀν φιλοφρονως οἰκοιεν , οἱ δε των την παιδειαν διαφυγοντων , ἀτεραμονι χρωμενων τινι φυσει και μηδεν τεγχθεντων ὡστε |
ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
το πραγμα ἐφαινετο : οὐ γαρ εἰναι ῥᾳδιον ἐδοκει τοις ἁπτομενοις αὐτου πρωτον εὐθυς ἀθροα τα ἐν αὐτῳ παντα καθοραν | ||
φυει θαττον αὐξηθησεται τε ὁμοιως . φανειται δε δηπου και ἁπτομενοις θερμοτερα και πιμελης ἡττον ἐχοντα , τῃ χροᾳ δ |
κωλυσωσιν : Ἐξ ὡν πρωην αὐτος μη βουλομενος την οὐσιαν καταθειναι ἐπηρωτα . εἰς το αὐτο . . εἰς δικαστηριον | ||
ἠδη δε και το χρυσιον φερων ὁ Κορνηλιος ἑτοιμος ἠν καταθειναι την του χωριου τιμην . συ δε προσπεσων ἐξαιφνης |
φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
τῳ Ἀντιγονῳ χιλιαρχον τον υἱον Κασανδρον , ὁπως μη δυνηται διαλαθειν ἰδιοπραγων . αὐτος δε τους βασιλεις ἀναλαβων και την | ||
: τον ἐξ Ἀπολλωνος γινομενον παιδα . οὐκ ἠδυνηθη οὐν διαλαθειν τον αὐτην θρεψαντα Αἰπυτον δεξαμενη γονον θεου . ἀλλ |
ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | ||
αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας |
η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
ἐφθαρμενον , οἱ δε , ἠτοι οἱ ἀκρατεις , οὐ προαιρουμενοι , ἠτοι ἀπροαιρετως πραττουσι το κακον , μη τουτο | ||
ἠ μη . ἐπιστημην μεν γαρ κτωμεθα βουλομενοι τε και προαιρουμενοι , ἡτις ἐστι του θεωρητικου νου , και φρονησιν |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
Ἑρμαιον κοινον : και : Ἑρμης κοινος : ἐπι των εὑροντων τι κερδος ἀπροσδοκητον και κοινον ποιησαμενων : ἠ ἀπο | ||
και των τεχνων αἱ ἐπιδοσεις γεγονασι , των μεν πρωτον εὑροντων θαυμαστῃ τινι φυσει χρησαμενων , του δε χρονου και |
ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | ||
ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
μεν τριτος τοπος ἀναγκαιος δια τον δευτερον , ὁ δε δευτερος δια τον πρωτον : ὁ δε ἀναγκαιοτατος και ὁπου | ||
ἐσωτατος ὁ θερινος ὑπαρχει , ὁ δ ' ἐξωθεν και δευτερος κυκλος ἰσημεριας , ὁ δ ' ἐξωθεν και μεγιστος |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
νησῳ , κομιζεται δ ' ὑπο των ἐγχωριων προς την ἀντιπερας ἠπειρον , δι ' ἡς φερεται προς τους καθ | ||
ὑπολαμβανουσι Στησιχορον περι του Γηρυονος βουκολου διοτι γεννηθειη ” σχεδον ἀντιπερας κλεινας „ Ἐρυθειας Ταρτησσου ποταμου παρα παγας ἀπειρονας ” |
, ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
δειλης ὀψιας ταλαιπωρουντες πολλα μερη του τειχους ἐξελιπον . τουτο καταμαθων ὁ Μαρκιος τοις μεν ἀλλοις στρατιωταις παρηγγειλε κλιμακας προσφερειν | ||
ποιουμενον μηδενι ποιησαι καταφανες το φερομενον , των φυλακων τις καταμαθων , συλλαμβανει δη , και το κρυπτον ὁ τι |
Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | ||
οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι |
ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
τοις τοποις των της δευτερας ἱνα περονωνται σιδηραις ἠ ξυλιναις περοναις : τα δε ἀκρα των κλιμακων σιδηραις λεπισι περιβεβλησθωσαν | ||
ἐκτος εἰ μη οὐκ ἐπι των σφυρων λεγει το χρυσοδετοις περοναις ἐπισαμον , ἀλλα δια την τυφλωσιν ἐπισημον αὐτον γεγονεναι |