| της δυναμεως αὐτου κεκτημενη και δια τον χωρισμον τα τελεια καθοραν μη δυναμενη , ζητουσα τον θεον κατα πλανην πολλους | ||
| ζητουντας περι της Ὀδυσσεως πλανης μη ἐξεταζειν την ἰδιαν μηδε καθοραν ὁτι και ἐν αὐτῳ τουτῳ πλανωνται πονουντες περι τα |
| τους ἐν Συρακουσσαις ὀλιγαρχιας κεκοινωνηκοτας ἑξακοσιους ἀει πολεμικως εἰχον και καθολου τον δημον ἐμισουν , ἀναγκαζομενοι ποιειν το προσταττομενον . | ||
| προς βραχυ κουφι - σθεντες παλιν το αὐτο πασχουσι και καθολου ἐλλεβοριζομενοις ἐοικασιν . Οἱ δε σφυγμοι ὁτε μεν ἐπι |
| και ἀσυνθετος ἐστιν , ἀναγκαιως πολυπλασιασθησεται κατα το της ἐφοδου καθολικον προσταγμα τῳ ἐσχατῳ εἰς την σωρειαν προσληφθεντι τῳ ιϚ | ||
| προσωπου ἐχει . ὁταν οὐν ἐν ὑποθεσει παραληφθῃ ἀνεξεταστον , καθολικον ἡ τεχνη παραδιδωσι θεωρημα : ὡς χρη τῃ του |
| οἱ προτερον πυθοιτο ὡς ἐς Πελοποννησον Δωριευσι γενησεται ἡδε ἡ καθοδος : ὁ δε ἀληθεστερος ἐχει λογος Πυλαδου τους παιδας | ||
| Νεστορος ὡς ἐπανηλθεν οἰκαδε τελευτησαντος , Δωριεων στολος και ἡ καθοδος Ἡρακλειδων γενομενη δυο γενεαις ὑστερον ἐξεβαλε τους Νηλεως ἀπογονους |
| ἐξολκην γινεσθαι του ἐμβρυου . το δε εἰς το γονυ καθιζειν αὐτην , ὡς ἐδοκιμασαν τινες , μετα του δυσεργους | ||
| ἐχουϲαϲ ἐϲτραμμενον διπλουν , ἰϲαϲ ἐχονταϲ ταϲ ἀρχαϲ . ἐπειτα καθιζειν τον καμνοντα και ϲχηματιζειν προϲ τοιϲ ϲοιϲ ποϲιν ἀνακλωντα |
| ? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
| τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| Σεπφωραν , ἡν γημαι Μωσην . Και τας γενεας δε συμφωνειν : τον γαρ Μωσην εἰναι ἀπο Ἀβρααμ ἑβδομον , | ||
| . συμβησεται γαρ μητε τους τεταρτους των ἑξης δια τεσσαρων συμφωνειν μητε τους πεμπτους δια πεντε . Δυο δε τονων |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| χρηματα πολλα γενεσθαι , εἰ δε μη , το γε πιστοις εἰναι και βεβαιοις δοκειν διαμειναι . Φερε δη και | ||
| , και πιστους νομισωμεν : οἱς δε νυν χρωμεθα ὡς πιστοις , τουτους ἀπιστους και φθορεας της πολεως ἡγωμεθα , |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| και εὐδαιμονεστατος . εἰ δε τῳ μη ἀρεσκει ταυτα , παραβαλλων το ἀλλων ἠθος προς ταυτα οὑτω κρινετω . Ἠκουσα | ||
| και βεβαρημενος τους ὀφθαλμους ἀπ ' οἰνου και την κεφαλην παραβαλλων και τον αὐχενα ἐγκαρσιον πλαγιαζων και ὑπ ' ἀμετριας |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| παρ ' ἡμιν δια δυο σσ ἐμπαλιν δια του ζ προφερουσι : το γαρ πλασσω πλαζω φασι και το ἀνασσω | ||
| δραστικαι κοιλιας πλεον , ἐλαττω δε των οὐρων . γλυκυμαριδες προφερουσι των τραχεων , μειονεκτουσι δε πελωριδων : εἰσι δε |
| ἀνεως : εἰ δε μηδεμια ἀποδειξις ἐστι της του ς προσθεσεως , ὁμολογως , ὡς προκειται , ἐστιν ἐπιρρημαἐστι . | ||
| κβʹ , ἐπι της κδʹ κδʹ . και παλιν συνδεσμου προσθεσεως μοιραι ιδʹ και γινονται ληʹ , ἐξ ὡν ἀφελων |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| παϲχον εἰϲ ϲυμπαθειαν ἀγει τον ἐγκεφαλον τῃ ϲυγγενειᾳ δια των καθηκοντων εἰϲ αὐτον ἀνωθεν μεγιϲτων δυο νευρων : εἰϲ ϲυμπαθειαν | ||
| ὑποκατακλινονται της ἀξιωσεως ἑκοντες , και οὐτε ἀκριβολογεισθαι περι των καθηκοντων ἑκατεροις ἠξιωσαν ὡς ὑποδεεστεροις κρειττονες , ἀλλ ' αὐτοι |
| ἀρχης εἰς τους της Ἀγαρ διαλυθεισης και της μεν Σαρακηνων ἐπικρατειας μη μονον Περσιδος και Μηδιας και Βαβυλωνος και Ἀσσυριων | ||
| ' ἀν προβαιη ἡ διαλυσις , καθ ' ὁσον ἀν ἐπικρατειας και το πνευμα ἐφικηται , ὡσπερ κἀπι των διεξασμων |
| Ζωσιμος κλαυδιανα πεταλα καλει , τῃ βιᾳ του πυρος ἀφυως καιομενα ἐκκαπνιζονται . Μαθοις ἀν , ὠ φιλε των Μουσων | ||
| ταχους . τοτε μεν οὐν οἱ ὑπατοι σβεσαντες τα ἐτι καιομενα και του χωριου φυλακην καταλιποντες ἀπῃεσαν εἰς την πολιν |
| ἀντιπαλον εἰναι την δι ' ἐναντιας παρασκευην , ἀποτρεπεται του παραβαινειν τας συνθηκας . ἐστι δε τουτο αἰτιωδες του το | ||
| : “ αὑτη τῃ ἑαυτης βιᾳ ἀναγκαζει και τους νομους παραβαινειν τους θεσπισαντας ὁπλα ἐνεχυρα μη τιθεναι ” . ἐνεχυρον |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| θελω , και ἐτι προσαφαιρεθεν ἐν τῳ λωὁ . λογος καθολικος , χωρις εἰ μη ὑπ ' ἀμφιβολιαν πεσοι τι | ||
| , Ταυρῳ εἰς συμπληρωσιν των κεʹ ἡμερων τας λοιπας . καθολικος οὐν κοσμοκρατωρ Ζευς , δευτερος Ἑρμης ἀπο Διος παραλαβων |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| θεου , προς ὁν εἰ τις το της ψυχης ὀμμα τεινας ἐφθακε , μονην εὐχεσθω και στασιν . αἱ μεν | ||
| και ἐν συνθεσει ἀντυξ και καταιτυξ : ἐξ ἀντυγος ἡνια τεινας , ἐξαψας τας ἡνιας της του ἁρματος περιφερειας . |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| ἀκουσας οὐν και κατα Λιβυην γινεσθαι ὑπερμεγεθεις ἐξεπλευσεν οὐδ ' ἀναμεινας μιαν ἡμεραν . και πολλα κακοπαθησας κατα τον πλουν | ||
| ' ἐπι του παροντος προςηλθον αἰτησων την δωρεαν , αὐτον ἀναμεινας τον δημον μαθειν εἰ την οἰκειαν σωζει μετα το |
| [ [ ] ! [ ! ! ! ] ν ἐλθουσιν μαφ ! ! [ ! ] ? [ . | ||
| τυραννουντων . Και τουτο δις τρις ἑτεροις και ἑτεροις πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| την αὐτην γνωμην ἐχοιτε περι των ἐθελοντων εἰς τους κινδυνους καθισταμενων , ἡνπερ αὐτοι περι αὑτων ἐχουσιν . Ὁποσοι μεν | ||
| και τον κυκλον περιλαμβανοντων ἀπο σημειου ἐπι το αὐτο σημειον καθισταμενων , ἑως ἀν πληρωσαντες τυχωσι του κυκλου την χορειαν |
| τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
| στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
| δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
| νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| , μηνυσαι γε παντως ὠφειλε τους ληιστας και ἐπεξιεναι την παρανομιαν . τον δε ταυτα μη πραξαντα κατα τον νομον | ||
| ὡς ἀγαθοι και σωφρονες ἠσαν , οἱτινες ἐξωστρακισαν Κιμωνα δια παρανομιαν , ὁτι τῃ ἀδελφῃ τῃ ἑαυτου συνῳκησε . Καιτοι |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
| παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
| , ἀλλ ' ὁμως ἱνα μη τον της εἰσαγωγης τροπον ὑπερβαινειν δοκωμεν , τα πασιν εἰρημενα περι ταυτης διεξιοντες , | ||
| ἀποσοβειν δωρεαν ταξας ὁ νομος τους ῥητορας ἐσιωπησεν ἡγουμενος αὐτων ὑπερβαινειν την τεχνην το τολμημα . τις γαρ ἀν ἠλπισεν |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| λεγει γαρ ἐκεισε ” οἱ μεν καθολου παντες ἀει πλειω συλλογιζονται , των δε ἐν μερει οἱ μεν κατηγορικοι πλειω | ||
| ἠ ὡδι οὐ . ὁσοι τε παρα το προστιθεναι τι συλλογιζονται Τοιουτοι οἱ μη παρα τουτο . λεκτεον ὡς ἐδωκεν |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
| ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| συνιστανται και ἐτι της συνουσης χρησεως . οἱον τε γαρ προσφωνειν τα ὑπακουομενα κτηματα , ὁπου γε και ἐν εὐθειᾳ | ||
| ὁ τησδ ' ἀλαστωρ , εἰτ ' Ἀλεξανδρον θελεις ὀνοματι προσφωνειν νιν εἰτε και Παριν : ὁν , ὠ κακιστε |
| ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
| δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| τουτου αὐτην τε ἐλευθεραν και την ψυχην ἐλευθεραν παρασχεσθαι : προσπιπτοντων δε των ἀναγκαιων παθηματων τε και πραξεων ἐφεστωσαν ταυτα | ||
| νεφη πνεοντας προς την Αἰθιοπιαν ἀγειν , ὡν δη και προσπιπτοντων προς τα ὀρη καταρρηγνυσθαι πολυ πληθος ὑδατος , ἀφ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
| κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
| και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
| κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
| λυσσῃ : μανιᾳ του ἐρωτος , πυρωθεις . Μαινεται : διεγειρεται μανικως , ἐρχεται , ἐγειρεται , ὁρμᾳ , μανικως | ||
| : ἠχη δε κτυπωδης των τε τυμπανων και των κυμβαλων διεγειρεται . Οὐδαμως γαρ οὑτως ἐπι τοις αἰγιαλοις της Θρᾳκικης |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
| γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| και γωνιαι τοσαυται . Ἀλλ ' ἐπει και των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου και του ζῳδιακου , ἰσοις | ||
| ἀλλ ' ἐπει δεδεικται μικρῳ προσθεν , ὁτι των ἰσον ἀπεχοντων του αὐτου τροπικου σημειου αἱ προς τον δια των |
| τε ἠχους ἐσκιρτων εὐρυθμως : χαιρουσι γαρ τοιαυτην τινα ὀρχησιν κινουμενοι , ἐπαν οἰνου πλειονος ἐμφορηθωσιν . ὡς δε παν | ||
| τροπῳ κινουμενοι οὐ κατα το συνηθες ἑκαστος ἐπι των νεων κινουμενοι ἐν ὀλιγῳ : διαστηματι . ῥᾳσται δε ἐς το |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| και αἰτιαι των κατα μερος ὑποληψεων : την δε καθολου ἐπιφοραν ὁ νους ποιησεται : τουτου γαρ ἐργον ἠδη τα | ||
| τουτο και τους θρομβους ἀποκρουεσθαι τε και κωλυεσθαι την πολλην ἐπιφοραν του αἱματος . Ἐστω δε πασα τροφη μετα του |
| ὁτε δε μοιραν μιαν και λεπτα β , εἰς το περιγειοτατον δηλαδη , ἐσθ ' ὁτε δε και λεπτα νθ | ||
| κατα το ἀπογειοτατον παρακολουθειν , την δε μεγιστην κατα το περιγειοτατον , ἐπει και παντοτε ἡ ὑπο ΑΖΒ γωνια ἐλασσων |
| τῳ Συμποσιῳ ζητει ποτερον ἐπιλαμβανειν δει μετα την των συκων προσφοραν θερμον ὑδωρ ἠ ψυχρον . και τους μεν λεγοντας | ||
| ἐρυγαι δε τουτοις δυσωδεις παρακολουθουσιν και μετα την των σιτιων προσφοραν βαρος περι τα ὑποχονδρια . σφυγμος αὐτοις ταπεινουται και |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| ἐν ὡρῃ ἐν κλινῃ μαλακῃ κατακειμενον , ἐμπλεον ὀντα , πινοντα γλυκυν οἰνον , ὑποτρωγοντ ' ἐρεβινθους : τις ποθεν | ||
| ἐκλανθανεσθαι δεον της ἀρετης οὐδε των εὐκλεων πραξεων , οὐτε πινοντα οὐτε ᾀδοντα , τον γενναιον ἀνδρα και βασιλικον , |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| δε αὐτῳ των ξυγγενων της κορης μυριαδας δεκαπεντε φερνην ἐφη ἐπιδιδοναι αὐτας τῃ παιδι . και εἰτε σπινθηρα της ψυχης | ||
| ὁ καμνων , οἱα συμβαινει πολλακις , ὡς μη θελειν ἐπιδιδοναι την χειρα τῳ ἰατρῳ , παντοιως δει τοτε σπουδαζειν |
| ὀνομα και δια καταϲειϲεωϲ τηϲ κεφαληϲ πολλουϲ των ὑποπυων ἐθεραπευϲεν καθιζων μεν αὐτουϲ ὀρθιουϲ ἐπι διφρου , περιλαμβανων δε την | ||
| . και πολλ ' ἐμαθον ἐν τοισι κουρειοις ἐγω ἀτοπως καθιζων κοὐδε γιγνωσκειν δοκων . ποσου χρονου γαρ συγγεγενησαι Νικιᾳ |
| , ἐκ μεν των , οἱς ἑπεται αὐτα , το καταφατικον , ἐκ δε των , οἱς ἑπεται ταυτα , | ||
| ἀναιρετικον ἐστι πασων των του ἐνδεχομενου προτασεων . ὡστε οὐτε καταφατικον οὐτε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται . ταυτα μεν οὐν εἰρησθω |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
| μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
| . Το μηδεν ἀδικειν πασιν ἀνθρωποις πρεπει . Ἀνδρος τα προσπιπτοντα γενναιως φερειν . Λεγεις , ἁ δε λεγεις ἑνεκα | ||
| εἰς ταυτα τα μερη , ὁπως μηδεμιαν αὐξησιν λαμβανῃ τα προσπιπτοντα των ἀῤῥωστηματων δια γε της ἐπιμελειης και της εὐταξιης |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
| βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| . κοινως δε ἐπι τε των ἀλλων ἀλωπεκιων και ὀφιασεων ὠφελειν εἰωθε πρωτα μεν τα δια της ἀλοης καταποτια : | ||
| κεφαλαλγιων δεσμους εὑρισκον τους τυχοντας , της των κροταφων συνδεσεως ὠφελειν δοκουσης : οἱ δ ' ὑστερον ἁμα τῳ κροταφῳ |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| και του Α προς το Γ . τριων δε ὁρων προϋπαρχοντων ἡ ἑνος ὁρου προσθεσις δυο συμπερασματα προσεθηκεν , ἑνι | ||
| ἐπι παντων γε . Το μεν γαρ ἡμετερον σωμα ἐκ προϋπαρχοντων συναγειρεται , και ὁ ἀνθρωπος και ὁ ἱππος , |
| , οὑτω τῳ την τεχνην μετιοντι και ἀμφοτερων δει των πραγματειων . Ἀλλ ' ὁ μεν περι διαγνωσεως οὐρων λογος | ||
| προκειμενων αὐταις . ὡς ἐπι παν γαρ αἱ ἐπιγραφαι των πραγματειων τον προκειμενον σκοπον περιεχειν ἐν βραχει ἐπαγγελλονται . τι |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| χωρας ἐπαινων παραλαμβανομενων . Ἐπαινος μεν χωρας , ὡς ἀνωτατω διελεσθαι , διττος , ἠ κατα φυσιν ἠ κατα θεσιν | ||
| ταυτα μεν , ὡσπερ εἰπον , εἰς Δαμωνα ἀναβεβλησθω : διελεσθαι γαρ οὐ σμικρου λογου . ἠ συ οἰει ; |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
| θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |