γενεσεως ψυξιν πραξεως και πραγματων ἐκκοπας και ἐχθρων ἐπαναστασεις και θλιψεις βιωτικας και ψυχοπονιας και ἀπραγιας ἀποτελει και σωματικας ἀσθενειας | ||
θανατῳ δια το παντας δεχεσθαι : τοις δε λοιποις πασι θλιψεις και στενοχωριας και κινησεις και ἀποδημιας προαγορευει . και |
ἀφθορῳ , ἠ θαλασσῃ , ἠ ὀξυμελιτι , ἠ ὡς ἐπινοεις , ἑως οὑ γενηται ὡς ψηγμα χρυσου ἀκαυστον . | ||
, ἠ χαλκανθου , ἠ θειῳ ἀπυρῳ , ἠ ὡς ἐπινοεις . Και ἐπιβαλλε ἀργυρῳ , και χρυσος ἐσται , |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
σημεια ληφθῃ , και δι ' αὐτων παραλληλοι ἀχθωσι ταις ἐφαπτομεναις ἑως των διαμετρων , τα γινομενα ὑπο των ἀχθεισων | ||
Των αὐτων ὀντων αἱ ἐπιζευγνυμεναι ἰσας ποιουσι γωνιας προς ταις ἐφαπτομεναις . των γαρ αὐτων ὑποκειμενων λεγω , ὁτι ἰση |
ὁστις εὐ βιον κεκτημενος τα μεν κατ ' οἰκους ἀμελιαι παρεις ἐαι , μολπαισι δ ' ἡσθεις τουτ ' ἀει | ||
παν ἀναστημα της γης . . . ὁ δε Ἀπιων παρεις το σημαινομενον , προθεις δε το Κολωνη , πολις |
: παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
το ἡμιτονιον ἐκμελες , ἐπει μηδ ' ἀλλος τις παλιν ἐπιμοριος μεσος ἀναλογον διαιρειται , δεον δε ἐν λογοις ἐπιμοριοις | ||
ἐαν δε μητε πολλαπλασιος ᾐ ὁ λογος των ἀκρων μητε ἐπιμοριος , μικτος δε τις , το διαφορηθεν διαστημα πολλαπλασιον |
: ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
πλησιοχωρους και των ἁλισκομενων οὑς μεν ὑβριζεν , οὑς δε δειναις και παρηλλαγμεναις αἰκιαις ἐτιμωρειτο . κυριευσας δε ὁ αὐτος | ||
ἐν τῃ Σικελιᾳ . δι ' ἡν πολλαι μεν πολεις δειναις περιεπεσον συμφοραις , ἀναριθμητοι δε ἀνδρες και γυναικες μετα |
αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
, ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
. εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
τε και ποικιλας , ἐπισταμενον ὡς τισι των μερων ἁρμοζουσιν ἑκατεραι , τισι δε ἡ ἑτερα , λεγω δε ἡ | ||
κατα φυσιν ὑπαλλαττει διαθεσιν . ἐστι δε ἀλωπεκια και ὀφιασις ἑκατεραι μεν διαθεσεις παρα φυσιν την αὐτην αἰτιαν ἐχουσαι της |
των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
τα γαρ τολμηρα των ὀχλων ἐχει ἐν τοις λογισμοις τας ἐπιδειξεις δυσκολους , ἐν τῳ δε πραττειν , ἀν λαβῃ | ||
λεγων τ ' ἐν τῃ βουλῃ πανυ ηὐδοκιμησεν και ἰδιᾳ ἐπιδειξεις ποιουμενος και τοις νεοις συνων χρηματα ἐλαβεν θαυμαστα ὁσα |
των σοι παραπλησιων ἑνεκα , των ἀπο παντος του βελτιστου κρινοντων τα πραγματα και μηδεν ἡγουμενων χρημα τιμιωτερον της ἀληθειας | ||
εἰς την ἀρχην , ἀλλα των δυσμενεστατων γενων τα αὐτα κρινοντων και τα αὐτα γινωσκοντων , Οἱ μεν ἐμαρνασθην ἐριδος |
ἐπιστολην την μακραν ἐκεινην , ἐκελευσας γαρ και οὐκ ἠν ἀπειθειν τοσαυτῃ δυναμει . ἡ μεν οὐν ἀναγνωσις ἐκινει γελωτα | ||
την Καλλιου ἐνδ . ἀπολ . . ἀπιστειν ἀντι του ἀπειθειν Ἀ . κατα Λαισποδιου . . Γαληψος : Ἀ |
ἀντι του ἰσχυρον : παντως καινοτερον τι ἀπαγγελεις : χαριν φερεις : οἱ ἐν περιστασει ὀντες ἀει το ἐπαγγελμα του | ||
' ἡδεα θυννων Μακεδονισσαν και λεγ ' ὁτι μυρον αὐτῃ φερεις τοιουτον , οἱον οὐ Μεγαλλος πωποτε ἡψησεν , οὐδε |
ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
χρονον καιρον ἠτοι εὐκαιριαν και εὐτυχιαν . εἰ δε οὐ συναψεις , οὑτως . οὑτω δε τῳ Ἱερωνι πελοι θεος | ||
μαντεια ἠ ἡ ἀρετη . ἀνταμειψιν . . Εἰ μεν συναψεις το ἀνδρων προς το λιταις , οὑτως ἐρεις : |
την περιτροπην , καθως ὁ τε Δημοκριτος και ὁ Πλατων ἀντιλεγοντες τῳ Πρωταγορᾳ ἐδιδασκον : εἰ γαρ πασα φαντασια ἐστιν | ||
δ ' οὐδ ' ὁποιαντινουν μεμισθωνται , περι του πλειονος ἀντιλεγοντες . καιτοι πως εἰσιν δικαιοι ταυτα μεν ὑστερον ἐξαναπληρουν |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
της ἐπιφανειας του κατοπτρου , πιλουμενας δ ' ὑπο του ἐκκρινομενου ἐκ του κατοπτρου πυρωδους και τον προκειμενον ἀερα , | ||
ἀνεμου . οὐρω , το ἀπο του οὐρου , του ἐκκρινομενου ὑγρου . προσουρησαντα οὐν , το βραχυν τινα χρονον |
σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
, ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
Ϛʹ , ἑνωσον ἐντος πατελλιου παχεως ὑαλινου , ἀνατριβων και λειων καλως μετα τριβιδιου ὑαλινου , ἀρδευων τῳ λευκῳ ζωμῳ | ||
ὑδατι και νιτρῳ προαποσμηξας θειον ἀπυρον μετ ' οὐρου ἀνθρωπειου λειων χρω Λιθαργυρου . . . . . δραχ . |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
, ἀκριβως τας παραφυλακας ποιεισθαι δια τας νυκτερινας των ἐχθρων ἐπιθεσεις . Μαλλον δε σπουδαζειν γυμνῳ και ἡπλωμενῳ και ὑψηλοτερῳ | ||
δε ὁδου ἀρξασθαι και πλου , οἰκετας παραφυλασσεσθαι και ἐχθρων ἐπιθεσεις , γαμειν οὐκ αἰσιον οὐδε γυναικι ἐκτιτρωσκειν . ἐν |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
κυκλῳ περι ταις ῥαβδοις ὡσπερ το πρασιον ἀνθος χρυσοειδες , μηλινον . εἰσι δε φλογοειδεις διπλαι , δασειαι , προσφυεις | ||
σχοινινου το ἀρκουν . θες δε ἐαν χρεια δεῃ ἐλαιον μηλινον και οἰνου καλου στυφοντος ὁσον χρεια δεοιτο εἰς το |
ἀναμασωμενων το ” ἀναμασωμενοι “ εἰρηκεν . ἀνα τοι με πειθεις ] ἀναπειθεις με . Γ τον μισθον ] τον | ||
μολις το πραγμ ' ἐγνωσαν ἀναμασωμενοι . ἀνα τοι με πειθεις . ἀλλ ' ἐκειν ' οὐπω λεγεις , τον |
ἀποθανοντων : προς τον Κρεοντα ἀποστρεφει τον λογον : τι διωκεις τον πατερα : τι ἀπαγορευεις την ταφην του Πολυνεικους | ||
προσηυδα Φοιβος Ἀπολλων : τιπτε με Πηλεος υἱε ποσιν ταχεεσσι διωκεις αὐτος θνητος ἐων θεον ἀμβροτον ; οὐδε νυ πω |
τε , εἰπερ οὑτος ἐκεινον κρινει , γενησεται το αὐτο κρινον τε και κρινομενον πιστον τε και ἀπιστον : ᾑ | ||
Κῳ . προειρηται δ ' ἀνω περι αὐτης ὁτι το κρινον οὑτω λεγουσι . Τιμαχιδας δ ' ἐν τεταρτῳ Δειπνου |
τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
ἱνα ἐμμεινῃ το ἠθος του λεγοντος ἐν τῃ γνωμῃ του ἀκουοντος , οἱον την μεν ὑβριν Μειδιου παντες ἰστε , | ||
δε αὐτου τι τους ἀλλους σιωπαν κελευσαι και ἐπαινεσαι δε ἀκουοντος , και ἐπισημηνασθαι δε , εἰ παυεται , Ὀρθως |
Δ εἰς τρεις εὐθειας τας ΒΝ ΒΓ ΒΖ δυο εὐθειαι διηγμεναι εἰσιν αἱ ΔΕ ΔΝ , ἐστιν ὡς το ὑπο | ||
εἰς β μεγιστων κυκλων περιφερειας τας ΗΑ , ΗΜ δυο διηγμεναι εἰσιν αἱ ΜΔ , ΘΝ , τεμνουσαι ἀλληλας κατα |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
το εἰδικον αἰτιον ἐστιν ἐπ ' ἀπειρον . το γαρ εἰδικον αἰτιον οὐδεν ἐστιν ἀλλο ἠ ὁρισμος , οἱ δε | ||
ἠ γινεται το ὑλικον , δια δε του γινωσκεται το εἰδικον . τουτων δε των ἀρχων αἱ μεν ἐνυπαρχουσι , |
ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
οἱ πολλοι φασιν εἰναι , οὐδεν δεονται ἀλλοτριας φωνης οὐδε ποιητων , οὑς οὐτε ἀνερεσθαι οἱον τ ' ἐστιν περι | ||
ὑπαρχειν την νησον Δημητρος και Κορης : ἐνιοι δε των ποιητων μυθολογουσι κατα τον του Πλουτωνος και Φερσεφονης γαμον ὑπο |
εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
ἐρωτας , ὑμεναιους , γαμους . εἰτα ἀπο της ἐκβασεως ἐπιχειρησεις : τι οὐν το ἀπο του γαμου κερδος ; | ||
. . . , : προστιθησι δε και τοιαυτας τινας ἐπιχειρησεις ὁ Ἀλεξανδρος ἐκ του Εὐδημου λαβων : εἰ ἐστιν |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
των ὁδων φυλασσομενων , ὁ δε ἐπιτεχναται τοιονδε . Λαγον μηχανησαμενος και ἀνασχισας τουτου την γαστερα και οὐδεν ἀποτιλας , | ||
τε γην και την θαλατταν εἰκη : παν ἐπι σοι μηχανησαμενος και παντα κινησας ἐπιβουλης τροπον . δι ' ὡν |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των τα ἀντρα σφων αὐτων | ||
, και ἀλλας μετ ' αὐτου μοναδας . . Κοινου προστεθεντος του τεταρτου , και ἐαν τοις ἀνισοις προστεθῃ τα |
των ἀπολωλοτων συμφορας νομιζειν ἀλλ ' οἰκειας , οὐδ ' ἀναμειναι , ἑως ἀν ἐπ ' αὐτους ἡμας αἱ δυναμεις | ||
ἐπιτετραφαται μεγας οὐρανος ὀπτανιαων ἠμεν ἐπισπευσαι δειπνου χρονον ἠδ ' ἀναμειναι . ἐνθ ' ἀλλοι μεν παντες λαχανοις ἐπι χειρας |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
ἀπειλουντα τιμωριαν ἐπιθησειν , ἠρωτησεν αὐτον τινι πεποιθως ἀντιπραττει ταις ἐπιβολαις αὐτου . τον δε φασιν εἰπειν τῳ γηρᾳ . | ||
. τουτους μεν οὐν ἐπαινειν ἀξιον , ὁτι πρωτοι ταις ἐπιβολαις ἐχρησαντο και ἐσπουδασαν εὑρειν τι χρησιμον τῳ βιῳ . |
παραδοξον θεαμα των Ἑλληνικων ἀγει εἰς το θεατρον . και καθισαντες ἑωρωμεν το μεν πρωτον θηρια κατακοντιζομενα και ὑπο κυνων | ||
' ἐτι της των ἱππων χρησεως οὐσης ἀγνωστου , πρωτοι καθισαντες ἐφ ' ἱππων κατετρεχον τα πεδια λῃστευοντες , φαντασιαν |
των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
νουν ἐχει και σωφρονει , νομιζω παντα τον βιον ὑμιν ἀναθησειν και θεραπευσειν ὑμας οὐχ ἡττον ἐμου . τινος γενομενου | ||
ἀν μη παρελθωσιν ἐφ ' οἱς ἀρχουσιν χρυσην εἰκονα αὐτων ἀναθησειν ἐν ἀστει , ἐν Πυθοι , ἐν Ὀλυμπιᾳ . |
ῥινας θυμιῃν , κερας μελαν αἰγος ἠ ἐλαφου κνησας , ἐπιπασσων ἐπι σποδιην θερμην , ὁκως μαλιστα θυμιησεται , και | ||
και των αἰγυπτιων κυαμων ἐξελων τα πικρα , καταλεσας , ἐπιπασσων πινετω : και ὠα ἡμιπαγεα ἐσθιετω ὀπτα , και |
δειξομεν . εἰ δε προτερα τῳ χρονῳ τα ἀιδια των γενητων , προτερα τῳ χρονῳ και ἡ τουτων κινησις της | ||
εἰς το οἰκειον τελος , τελος δε οἰκειον ἑκαστῳ των γενητων ζωων το γεννησαι οἱον αὐτο . τοις μεν οὐν |
φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
' ἐσχατοις τοποις : ἀλλων τε μοχθων μυριων ἐγευσαμην , κοὐδεις τροπαι ' ἐστησε των ἐμων χερων . Νυν δ | ||
λιγυρᾳ μαστιγι διπλῃ , κακα δενναζων ῥημαθ ' ἁ δαιμων κοὐδεις ἀνδρων ἐδιδαξεν . Ὡρα τιν ' ἠδη τοι κρατα |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
. . . πλουσιωτατα , καθαπερ τι πελαγος , εἰς ἀναπεπταμενον κεχυται πολλαχῃ μεγεθος . ὁθεν , οἰμαι , κατα | ||
. . . . : ἀμφισωπον : περιωπον , παντοθεν ἀναπεπταμενον . Αἰσχυλος Γλαυκωι Ποτνιει . . . . , |
οὑτως ἐστιν , ὡς τις οἰεται . εἰ μεν γαρ μηδεις ἀλλος ἠν ὁστις ἐμελλεν ὁμοιως τουτῳ των συμφεροντων ὑμιν | ||
και τα των παιδων πασιν ἁπαντων ἐτιθεμεν , μηχανωμενους ὁπως μηδεις ποτε το γεγενημενον αὐτων ἰδιᾳ γνωσοιτο , νομιουσιν δε |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , οὐκ ἀορας οὐδε λεβητας | ||
Ὁ μεν γαρ ‖ , ἀκων πραξας , ὁμολογει συγγνωμην αἰτων : ὁ δε ἑκων , ἀρνειται ‖ . Ἐτι |
. . . . . . νεανισκου | τον θεον δουναι νικησαι και τῳ πατρι πεμψαι μετα [ . . | ||
ἐχει αὐτος δεηται τις , αὐτος δε χρῃζῃ ὡν ἐκεινος δουναι δυνατος . ἐπει δε πολλακις ὁ μεν γεωργος δειται |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
ἀναγκασῃς , τοις μεν ἀποδωσεις την αὑτων , τους δε ποιησεις βελτιους . Εὐκλαδιου δε κατελθοντος ἐπανεισι μεν Ὠριων , | ||
εὐθυς Ὀλυμπιῳ δεδωκαμεν , ὁν οἰσθα τε και εἰδως εὐ ποιησεις , ὁ τι ἀν ἐχῃς . Και ὡς ἀνδρα |
Κασσιε Μαξιμε , τον ἐπιβαλλοντα λογον ἀποχρωντως και ὡς μητε ἐνδειν τι των ἀναγκαιων μητε ὑπερβαλλειν τι των δεοντων ἀπειληφεν | ||
, και τελει περιλαβειν την πραγματειαν , ᾡ δοξει μηδεν ἐνδειν : ὡν οὐδετερου προνοιαν αὐτον πεποιησθαι την προσηκουσαν . |
ἀλκῃ και ῥωμῃ διενεγκειν : συστησαμενην δε γυναικων στρατοπε - δον γυμνασαι τε τουτο και τινας των ὁμορων καταπολεμησαι . | ||
ἐστι του ζῳδιακου κυκλου , ἡ δε ἡμερα τξεον και δον μερος ὡς ἐγγιστα του ἐνιαυσιαιου χρονου . Και παντα |
και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
οὑτως ἀδυνατον , ὡς αἱ ὁρμαι και πραξεις δεικνυουσι , τρεχοντων γαρ εἰς Μεγαρα τουτων , εἰ της Μεγαρεων δεονται | ||
και οἱ ὑψηλοι λεγομενοι μυες ἐνεργουσιν , ὡσπερ ἐπι των τρεχοντων και ἐντεταμενως γυμναζομενων . Δευτερον δε ἐστιν εἰπειν , |
πεμπτον δικτατωρ και την στρατηγιαν ἀναλαβων προς μεν τας των Κελτων μαχαιρας , αἱς καταφεροντες τας κεφαλας διεκοπτον , ἐκελευσεν | ||
ἀπ ' ἀλληλων , ῥει δ ' ὁ μεν δια Κελτων των ὑπερ Ἀλπεις εἰς την Τυρρηνικην θαλασσαν , ὁ |
, μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
, ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
ἐχρησαμην τουτοις συνεργοις , ἀλλα τοις ἐλαττον ὑποπτευθησομενοις , οἱον οἰκεταις ἠ ξενικῃ δυναμει : ἠ τοπον ἀντι τοπου , | ||
περι ὡν ἐβουλετο , και τα γραμματα φερειν ἐδωκε τοις οἰκεταις : του δε πιστο - τατου της δεξιας λαβομενος |
κακον πραξαι τι και μη : και δει μεγαλης φρονησεως ἀντιθειναι ποια ἀντι ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ | ||
, ἁ τ ' ἐν ταὐτῳ γενομενων ὁμου παντες ἐλαττους ἀντιθειναι . και μην ἐν γε τοις δυσκολοις κρειττων γεγονε |
γνωναι , την διπλην γωνιαν των Ϙ τουτεστιν τας ρπ εἰσοισομεν εἰς τας ἐν κυκλῳ εὐθειας , αὐτας τε και | ||
, το ∠ ʹ λαβοντες , τουτεστιν τον ξ , εἰσοισομεν εἰς το αὐτο αʹ σελιδιον : και τα παρακειμενα |
ἐχει , ὡστε ταυτα μεν οὐκ ἀν εἰεν κεφαλαια , προτασεις δε γινονται της διανοιας του νομοθετου : ἀκολουθος οὐν | ||
εἰεν των ἀναγκαιων εἰλημμεναι . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις λαμβανομενων των συλλογισμων : κυριας δε λεγω προτασεις τας |
τους παραληγοντας τρισυλλαβους ποδας , οὐτε δακτυλον οὐτε τριβραχυν οὐτε ἀναπαιστον , ἀλλα μαλιστα μεν ἰαμβον , ὁτε και εὐπρεπες | ||
, κατα δε τας ἀρτιους τουτους τε και σπονδειον και ἀναπαιστον . Καταληκτικον δε ὁτε ἐστι , τον παραληγοντα μαλιστα |
Παλιν ὑπευθυνον οὐκ ἐᾳ την οὐσιαν καθιερουν , οὐδε ἀναθημα ἀναθειναι , οὐδ ' ἐκποιητον γενεσθαι , οὐδε διαθεσθαι τα | ||
πολεμικων θεων ἱερα , ὡν ἀν τις βουληται , γραψαντα ἀναθειναι μαρτυριον εἰς την των ἀριστειων κρισιν παντος του βιου |
οἱ θηβαιοι προμητορα : την οὑτως μακαριαν οὐκ ἀπεικος τον ἐπελθοντα πολεμον ἀπωσασθαι : ἀλλως : ἠδη τοσαυτα πλεονεκτηματα εὐτυχησασα | ||
οὐδε την ὀργην και τον θυμον του Διος τῃ γῃ ἐπελθοντα φησιν ἐκποδων σχεθειν και κρατησειν , ἠτοι ποιησειν αὐτον |
οὐδεν ἐδεδωκει στερηθεισα του ἀνωθεν ὑδατος , ὁ δε ἠξιου γεμειν τε ὠνιων την ἀγοραν και μενειν ἐντος ὁρων οὑς | ||
ἀλογον ἐκφοιταν , ἀλλα και τον νουν ἐνεργον εἰναι και γεμειν νου το δραστηριον . Πιστουται δε και τουτο ὁ |
αἰτων , και γαρ πρωτος λεγει , και φευγοντος ὁ ἀντιλεγων : οἱον : νομος τον πρωτον διαῤῥηξαντα την φαλαγγα | ||
δια τουτο ὁ ἀδικος λογος . . . ἐκληθη ὡς ἀντιλεγων κρειττονι . λογος ] ὑπαρχων . τουτ ' ] |
των [ λογων του ] ἁγιου , και μη δοτε ἐπαινον ταις [ εἰκοσιν ὑμων ] : οὐ γαρ εἰς | ||
ἠ τον Γλαυκον ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων |
ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |