θην μιν μαλα ἐλπετο θυμος ἑκαστου χερσιν ὑπ ' Αἰαντος θανεειν Τελαμωνιαδαο . ἀλλα τις αὐτε θεων ἐρρυσατο και ἐσαωσεν | ||
και ἐρεικομενος πασῃσι βολῃσιν : οὐδ ' ὁ γε πριν θανεειν ἀναδυεται , ἀλλ ' ἐπι παισιν ἡμιθανης προβεβηκε , |
ἀλλ ' ἐν κακοισι δυναμιν οὐ μικραν φερει γεννητορων ἑκατι κατθανειν καλον λυπη γαρ ὀργη τ ' εἰς ἑνα ψυχης | ||
κορος ἀλλ ' ἡνικ ' ἀν μεν ᾐ προσω το κατθανειν , Ἁιδης ποθειται τοις δεδυστυχηκοσιν : ὁταν δ ' |
ὡρισμενης . δυοιν τοινυν ἀναγκαιον θατερον , ἠ την ἐκκρισιν ἐπιλειπειν και μηκετι το λοιπον ὑδωρ σαρκα ἐχειν ἐν τῳ | ||
: ἐπειτα οὐκ ἀν οὑτω ἀφθονα συναγαγοι , ὡστε μη ἐπιλειπειν διδοντα και δωρουμενον : εἰτα αὑτη αὐθις δευτερα κακια |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
Κλεαρχος ὁ ἐκ του περιπατου μονους Πελοποννησιων Ἀργειους ὀφιν μη ἀποκτεινειν : ἐν δε ταις ἡμεραις , ἁς καλουσιν ἀρνηιδας | ||
δραν εὐ , κακως δ ' οὐ , μηδ ' ἀποκτεινειν βιαι . ὡς τηνδ ' ἀπαξεις οὐποτ ' ἐξ |
οὐδε τον ἰατρον γυμναστην τε και ἰατρον , ἀλλ ' ἐπιστατειν μεν ἀναγκη και ἐπιταττειν τον μεν τοις ἐρεταις , | ||
. βουταν δε αὐτον καλει δια το αὐτης της Ἰους ἐπιστατειν μεταμειφθεισης εἰς βουν . . : τον . . |
Λακεδαιμονιοι τετραωτον ἱδρυσαν . Ἀκινητα κινεις : ὁτι οὐ δει κινειν , οὐ βωμους , οὐ ταφους . Ἀκεσαιου και | ||
ϲπερμα των θερμαινοντων εἰϲ τοϲουτον ἐϲτιν , ὡϲ ἐμμηνα τε κινειν και οὐρα προτρεπειν : ἐϲτι δε και ἀφυϲα . |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
, ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
και εἰς τἀλλα παντα προβληματα μετα πολλης ῥᾳστωνης και ἀληθειας ἀναστρεφονται . ἀλλα μην και το μεσον παρ ' αὐτῳ | ||
μεν ἐν στρατιαις διαπρεπουσιν , οἱ δε ἐν βασιλικαις αὐλαις ἀναστρεφονται ἠ ἐν δημοσιαις πραξεσι , πλην τα μητρικα ἠ |
' Ἑλλησιν ὡστε και ἐκ χειρων αὐτων λαβειν τροφας και δυνειν εἰς τους κολπους . ἠ οὑτως : ὁτι Διομηδης | ||
ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον καταδυνειν , και μη ἁμα ἀνατειλαντα ὑστερον δυνειν . Ἑξης δε ἀγνοουσι παντες περι του Κηφεως , |
δε κιχλαι ἀναβραστοι ἠρτυμεναι περι το στομ ' ἐπετοντο ἀντιβολουσαι καταπιειν , ὑπο μυρριναισι κἀνεμωναις κεχυμεναι . τα δε μηλ | ||
ἐστι δακτυλων τοιουτοσι ἠ πνιγμος , ἀν μη ταχυ δυνηται καταπιειν ; ἀλλ ' οὐ μονη γαρ τας συνουσιας ποιει |
τῃ θυειᾳ * φυρσαμενος : μιξας , ἐνωσας κυκησας * πιεειν : πιε πιειν * οἰνης : ἀμπελου * ἀρκιος | ||
; Σον δε πλειον δεπας αἰει ἑστηχ ' ὡσπερ ἐμοι πιεειν ὁτε θυμος ἀνωγοι . ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον |
δεδωκε Δαρειος ὁ νεωτερος Δημοσθενει ὑπερ του πεισαι Θηβαιους , ἀνελοντας την φρουραν , ἡν κατελειψε κατ ' αὐτων ὁ | ||
ζην αὐτου ἐλαττωσαντας το εὐ ζην ζητειν εἰ παρεστι μηδε ἀνελοντας τον ἀνθρωπον περι εὐδαιμονιας ἀνθρωπου ζητειν μηδε τον σπουδαιον |
ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
Ἰνδικον . Διονυσιος περιηγησει ” των δε προς ἀντολιην Γεδρωσων ἑλκεται αἰα ” , οὐκ οἰδ ' ὁθεν κλινας . | ||
ὁ δε περιεχων ἡμαϲ ἀηρ ἐξωθεν τε περικεχυται παϲι και ἑλκεται δια τηϲ εἰϲπνοηϲ : ἀναγκαιον οὐν ϲυνδιατιθεϲθαι ταιϲ κατα |
εἰναι παντας τους σπουδαιους τῳ μητ ' αὐτους προς ἡδονην ὁμιλειν μητε παρ ' ἀλλων τα προς ἡδονην προσδεχεσθαι . | ||
ὑπολαβοντ ' εἰπειν , “ και συ εἰπερ ἀνθρωποις ᾐδεις ὁμιλειν , οὐκ ἀν τουτοις τοις λαχανοις ἐχρω . ” |
εἰς τουτο τολμης Φιλωνα ἀφικεσθαι , ὡστε ἐθελησαι ὡς ὑμας ἐλθειν δοκιμασθησομενον : ἐπειδη δε οὐχ ἑν τι μονον ἀλλα | ||
. νγʹ Εἰεν ὠ φεριστε Βουλεται ἐντευθεν ἐπι τας ἀποδειξεις ἐλθειν των καθ ' αὑτο ὑπαρχοντων τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ , |
περι αὐτην εἱστηκεσαν , ἁπαλαι δε ἠσαν αὑται και ἀνθηραι προσιδειν και ἀφροδισιον ἱμερον ἐξ ὀμματων σταζουσαι , ὑπερ δε | ||
ἐθου λωβαν , οἱαν : ἡν μη ποτ ' ἐγω προσιδειν ὁ ταλας ὠφελον ὀσσοις , τοδ ' ἀκηλητον μανιας |
διδου ἑν ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινειν διδου δε καταρροφειν και ἀποβρεγμα μηλων κυδωνιων ἠ ἀπιων | ||
κυαθοι τεσσαρες . Ποιει και προς πεψιν προ τροφης διδομενον καταπινειν , μετα του και την κοιλιαν εὐλυτον ποιειν . |
ὑμεις τε , παιδες , τῳδε : και καταινεσον μηποτε προδωσειν τασδ ' ἑκων , τελειν δ ' ὁς ' | ||
ὁτι ῥιψασπις ὁ Κλεωνυμος Γ , εἰρηται . Γ οὐχι προδωσειν κτλ . ] ὁπερ ἐστι κολακος ῥημα . Γ |
ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
οἱ δε συμπαροντες ἠ μαρτυρουντες ἡττονες εἰς το εὐεργετειν ἠ κακοποιειν , ἀλλ ' ὁμως σθενουσι , και μαλισθ ' | ||
θερμαινειν ἀλλα του ἐναντιου : οὑτως οὐν οὐδε ἀγαθοποιου το κακοποιειν , ἀλλα τοὐναντιου . και μην ἀγαθος ὁ θεος |
δε λιθοις ἐβαλλον ἀνωθεν , ἀλλοι κοπισι τας χειρας των ἐπιβαινειν πειρωμενων ἀπεκοπτον , ἑτεροι κορυναις τε και ῥοπαλοις ἀνωθεν | ||
παρερχεσθαι , προδιδασκων τα συγγενικα δικαια μη λυειν μηδ ' ἐπιβαινειν πταισμασι της οὑτως ἡνωμενης κατα γενος μηδ ' ἐναβρυνεσθαι |
προς την κλιμακα . Ὁταν δε ταυτα κατασκευασῃς οὑτως , ἀνελκειν την κλιμακα ἠ προς τυρσιν τινα ὑψηλην , ἠ | ||
θεριστης τους σπογγους ἀποτεμων , αὐτικα ἐπειγεται τοις ἑταιροις ὡς ἀνελκειν δεοι δια της σχοινου σημηνας . Οἱ δε ἀμελλητι |
ὑδαρες ὁκοσον ἐθελει : κἀν πικρον το στομα γιγνηται , ἐμεειν ξυμφερει , και την κοιλιην ὑποκλυσαι : ἠν δε | ||
μαλθαξαι την κοιλιην : ἠν δε και εὐημετος ἐῃ , ἐμεειν ἀπο συρμαϊσμου . Ἠν δε ἐς ἐμπυησιν ἐλθῃ , |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
λεπτον και ὠχρον οὐρον ἀπεπτον μεν ἐϲτι τῃ ϲυϲταϲει , πεπεμμενον δε μετριωϲ τῃ χροᾳ . ἀϲθενειαν δε και τουτο | ||
οὐρων , ὁλου του ϲωματοϲ το κακον . εἰ δε πεπεμμενον μεν εἰη το οὐρον , ὀροβοειδειϲ δε εἰεν αἱ |
; μη και οἱ ὁρισμοι ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορουνται ἀκολουθουντες οὐ τῳ γενει τῳ ἑνι ἀλλα ταις διαφοραις | ||
αὑτους λεγομενων ἀλλα των ὡσπερ εἰδοποιηθεντων ὑπ ' αὐτων , κατηγορουνται δε οὐδαμως , εἰ γε ὑποκειμενον μεν ἐστι περι |
συνεπινευειν και συμπειθειν ταὐτα τα ἑτερα οἰεσθαι οὐ μονον το ἀδυνατειν διαιρειν ἀπ ' ἀλληλων τα ἐνεργουντα ἠ πασχοντα , | ||
το δημοσιον ἀποφηναντων , ἀναγραψαντες τε και ὀμοσαντες ἠ μην ἀδυνατειν τον και τον βελτιω ποιειν . ὁ δε ἀναγραφεις |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
ἰδιον . και παλιν ἐπει τα πολλα των δεκα γενικωτατων γενων συμβεβηκοτα εἰσιν οἱον το ποιον και το ποσον , | ||
δ ' εἰς ταὐτα ἰῃ και των ἀλλων τι συνιον γενων μαχηται , λυομενα οὐ παυεται , πριν ἠ πανταπασιν |
τις εἰναι δοκουσα και ἑστηκυια ἐπι λιθου τινος στρογγυλου ; Καλειται μεν , ἐφη , Τυχη : ἐστι δε οὐ | ||
δε αὐτοπροσωπα ὡς ὁσα γεγραφεν ὡς ἀφ ' ἑαυτου . Καλειται δε τα μεν διαλογικα και ἐξωτερικα , τα δε |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
ὑπο Πλατωνος εἰρημενα , κἀνταυθα συμφωνα αὐτῳ διεπραξατο μη βουλομενος ὑπεριδειν την ἀληθειαν . ἀμελει γαρ ὁτι πολλην εὐνοιαν ἐσχε | ||
προς Λουκουλλον ἐπεπομφει κρυφα και πιστιν λαβων μετεπειθε τον Μιθριδατην ὑπεριδειν Ῥωμαιων παροδευοντων τε και στρατοπεδευοντων , ὁπῃ θελησειαν . |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
ΖΛ και ἐτι ἡ ΖΚ . ἐπει οὐν δια τας ἐφαπτομενας ἐστιν ὡς ἡ ΒΚ προς ΚΔ , ἡ ΒΘ | ||
παραβολῃ αἱ καταγομεναι ἐφ ' ἑκαστην των διαμετρων παρα τας ἐφαπτομενας τα παρα την αὐτην παρακειμενα ὀρθογωνια δυνησονται , ἐν |
τευ ἐπιϲχεϲιοϲ ὑγρων ἡ νουϲοϲ ἀποβῃ , την ξυνηθεα ἐκκριϲιν κινεειν : ὑγιεινον γαρ τηϲ φυϲιοϲ ἡ παλινδρομιη . ἠν | ||
Ἱπποκρατης , ἐν ἀρχῃ των νουσων , ἠν τι δοκεῃ κινεειν , κινει , ἀκμαζουσων δ ' , ἡσυχιην ἀγειν |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
. Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ||
τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος |
οὐχ ὁσιον ὀν ἐσθιειν οὐδε τους των θεων βωμους αἱματι μιαινειν , ἀλλα Ὀρφικοι τινες λεγομενοι βιοι ἐγιγνοντο ἡμων τοις | ||
ἐσθιειν ἀλλων τε ἀνθρωπων και ἑαυτου ; το τε ἀνθρωπειῳ μιαινειν αἱματι βωμον θεου παρ ' ἡμιν μεν τοις πολλοις |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
ἀρτυεις . „ Ἀττικη γυνη ἰδουσα γραμμα ἐπι θυρων μελλοντος γαμειν : ” Ἡρακλης ἐνθαδε κατοικει : μηδεν εἰσιτω κακον | ||
Κρητικων τα κυριωτατα των καθ ' ἑκαστα τοιαυτα εἰρηκε . γαμειν μεν ἁμα παντες ἀναγκαζονται παρ ' αὐτοις οἱ κατα |
. το δε κριτικη ἀκονη , ἐαν δια του ι γραφηται , ἡ διακρινουσα και φανερουσα σημαινει . Ναπαται , | ||
Κορωνιδι . βαματι δ ' ἐν πρωτῳ : ἐαν μεν γραφηται ἐν πρωτῳ , ὡς νυν γεγραπται , ἐσται ἑνι |
ἀν οἰκειως ἑκαστος ἐχων τυγχανῃ , τας ἀλλας ὑπερ ταυτης κακιζειν καθ ' ὁσον δυναται βουλεται . ἐγω δε τουτο | ||
, τι την φυσιν αἰτιωμεθα , δεον την των ἐπιθεμενων κακιζειν ὠμοτητα ; και γαρ εἰ ἐν ἀερι γεγενηντο λοιμικῳ |
τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ||
ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
σεσημειωται και μακραν ἐχον την παραληγουσαν και δια του η κλινομενον . Ἡ δε αἰτια ἐστιν αὑτη : ἐπει ἀπο | ||
τινες λεγοντες , διατι το Ὀροντης Ὀροντου δια του ντ κλινομενον οὐκ ἐκφερεται δια του ος κατα την γενικην και |
λεγουσιν , ὁτι ἠδη των Θηβαιων κατεγνωτε και οὐ δει παριδειν οὑς τοτ ' ἐποιησασθε συμμαχους ; εἰ τοινυν οὐκ | ||
' ἀγανακτειν και βαρεως φερειν , ὑμιν δε τοις ἀλλοις παριδειν , πολλου γε και δει , ἀλλα πασιν ὁμοιως |
ἐντος , ἡι και νομιζουσιν ἀνεμωι και δροσωι τρεφεσθαι το ζωιον : ὀνομαζεται δε ῥυντακης . τουτο φησιν ὁ Κτησιας | ||
ὠια , μορφουμενων δε τουτων και διαχαρασσομενων ὑστερον ἐκδημιουργεισθαι το ζωιον . χαλεπωτατον αὐτων το ἐργον οἱς ἀν ἐν ὀνυχι |
ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
ἐλεγετο . Ἀγρου πυγη : ἡ παροιμια ἐπι των λιπαρως προσκειμενων : μεταφορικως ἀπο των ὀρνεων . Μαλακωτατα γαρ τα | ||
ΓΘ κἀπαναστρεφου ] ὡς πεφευγοτος τουτο λεγει . ὡς ὁμου προσκειμενων : το ὁμου λεγουσιν Ἀττικοι ἀντι του ἐγγυς , |
. ἐστι δε ὁτε και το ἐν τῃ λυπῃ συστελλεσθαι σημαινειν την λεξιν . . . , : κακκαβη : | ||
περι των νεωστι γενομενων ἀρχαιως εἰπειν . ἐνιοι μεν φασι σημαινειν ἀρχαιοτροπως , τουτεστιν ἀρχαιοτεροις ὀνομασι χρησθαι . Ἐφορος δ |
διδοναι , τας ὑποθεσεις ἐστι των ἀνδρων σπουδαζοντος εἰς ἀποριαν καταβαλειν ἐκ παντος . εἰσιν οὐν αἱ μεν πολλαι στιγμαι | ||
τον Εὐφρατην μεγαν γενομενον κατακλυσαι μερος της πολεως , και καταβαλειν το τειχος ἐπι σταδιους εἰκοσιν . ἐνταυθα ὁ βασιλευς |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
ἀνελαμβανεν , και δη και τον ἐμε παρεμυθειτο τε και θαρρειν διεκελευετο και ἐδειτο παντως μενειν : ἐγιγνετο γαρ οἱ | ||
Κυρον γελασαι τε ἐκ των ἐμπροσθεν δακρυων και εἰπειν αὐτῳ θαρρειν ἀπιοντι , ὁτι παρεσται αὐτοις ὀλιγου χρονου , ὡστε |
δημου , οἱον Εὐβοεις ἐλευθερωθεντες ἐστεφανωσαν τον δημον , παλιν Κονων ἀπο της ναυμαχιας της προς Λακεδαιμονιους : τοιαυτα γαρ | ||
. Κονων δε του παντος ἐργου την νικην ἀπηνεγκατο . Κονων Φαρναβαζῳ συμμαχων Ἀγησιλαου την Ἀσιαν πορθουντος ἐπεισε τον Περσην |
ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ||
πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και |
ἐκφαινουσιν . „ Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις δια τι Θηβαιοι πολλα ἐσθιουσιν εἰπεν : ” ὁτι ἐξ ὀδοντων γεγενηνται . ” | ||
την ἀκτινα βαλλων . ταυτην οὐν την βοτανην το κωνειον ἐσθιουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
και τις βουλεται ἐξ ἀγαθων βησεσθαι : γημαι δε κακην κακου οὐ μελεδαινει ἐσθλος ἀνηρ , ἠν οἱ χρηματα πολλα | ||
ἐσμεν , και οὐ προσηκει ἀνδρι θεοσεβει ἀποδουναι κακον ἀντι κακου τῳ πλησιον αὐτου . Και εἰπε Λευις προς τον |
' ἐστι ταυτα ἁπερ οἱ προσενεγκαμενοι ἀν ἐπιπιωσι δηλητηριον οὐκ ἀδικουνται . ἰσχαδες δυο μετα καρυων βασιλικων β και πηγανου | ||
δε [ τουτῳ ] οἱ μεν ὠφελουμενοι [ ] οὐκ ἀδικουνται ? [ - ] [ , οἱ ] δε |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
δωρεαν ὑπο - σχομενος , ἀν ἀπελθω τουτο λαβων , λυσειν τα δυσχερη , ἀρα ἀν , εἰ σμικραν οὑτω | ||
τυχη δεσποτην ἀνεδειξεν ὡς πονηρος οἰκετης λαθριδιως ἐπιτιθεμενος , οὐ λυσειν οὐν την αἰτιαν ἐφη των ἐς αὐτον ἡμαρτημενων , |
το ἐγγραφεσθαι : το μεν γαρ λεγεται ἐπι των μη ἐφαπτομενων ἀλληλων ὡς ἐπι τουδε # : το δε ὁταν | ||
. ρληʹ Τουτων δη των λογων ὠ Σωκρατες Των ἀληθειας ἐφαπτομενων και οὐχ ἁπλως δοξῃ και τριβῃ και ἐμπειριᾳ . |
τον τυφλον , ὡστε εἰ μελλει φανηναι ἐλεγχος , δει προσλαβειν την ἀντιφασιν , οὑτως : ἐστιν ἀρα τυφλον ὁραν | ||
ἐπιοντων γενησεσθε , ἀλλα και ἀπο της ὑμετερας ἀρχης δυναμιν προσλαβειν περιοψεσθε : ἡν οὐ δικαιον , ἀλλ ' ἠ |
ἐκρατησαν , ὡστε , εἰ χρη τι και παιξαι , δευτερον ἑαλω το Ἰλιον παλιν ἱππῳ καταστρατηγουμενον . Δημητριος Φαληρευς | ||
, κἀν δοκωσι προς το βραχυ και παρον ἐπιτυγχανειν : δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε |
συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | ||
; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και |
γεωργικον κισσυβιον οὐχ ἱκανον ἠν , ἀλλα ἀλλων ἐπιφανων τεχνας ἀναζητειν ἐδει ; τι δε ἀργυρων και χρυσων κυλικων ἀφθονον | ||
τον παρεστωτα „ ἐγγυς „ εἰπεν ” ἐστιν ὁν παραινεις ἀναζητειν , οὐ μακραν ἀφεστηκεν ὁ φρονιμος και συνετος , |
ᾠδαις και ἐν λογοις οἰκτρα ἀττα λογοποιουντες εἰς δακρυα πειρωνται ἀγειν , ὁποτε γε νυν και αὐτος εἰδως ὁτι εὐφραινειν | ||
ἱνα το ἐλευθεριον ἐνδεικνυοιτο , ἠ παντων εὐ ἐχοντων ἡσυχιαν ἀγειν , ἑλοιτο ἀν την ἡσυχιαν των πραξεων οὐδενος θεραπειας |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
: ἐπει τοι φιλοσοφια φησιν , ὁτι οὐδε τον δακτυλον ἐκτεινειν εἰκῃ προσηκει . Ἐκ των Ἐπικτητου ἀπομνημονευματων . Εἰδεναι | ||
την κρισιν : συ δε κρινομενος την ἐξουσιαν βοᾳς ; ἐκτεινειν δε το κεφαλαιον ἐχεις ἐκ των ἐγκωμιαστικων τοπων : |
ἐπει δε των προσοδων το πλειον μερος ἀνηλωσεν τα μεν πολιτευομενος , τα δε διανοσφιζομενος τελος Σωσιστρατον , ἐπιφανεστατον των | ||
συμμαχιας χαριν . ὁτι ὁ Παμφιλος οὑτος δημαγωγος ἠν οἱονει πολιτευομενος : ἐκλεπτε δε τα του δημου , ὡς ὁ |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | ||
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους |
Ῥωμαιων στρατηγους αὐθις ἐλθων ἐλεγεν ὡδε : ” ἁ μεν ἠδικημενος προς ὑμων , ὠ Ῥωμαιοι , βασιλευς Μιθριδατης ἐφερε | ||
χρησθαι αὐτοις . , . . Ἐγραψαμην ταυτην την γραφην ἠδικημενος ὑπο τουτου νη Δια πολλα , ἐτι δε και |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
το λουτρον χρηστεον εὐδιοικητῳ και συμμετρῳ , προσλαμβανοντας ἐχινων θαλασσιων προσφατων ἠ καρκινου ποταμιου μαλιστα . Εἰτα ἐπιλαβειν μα - | ||
, τραγακανθης ⋖ δ : διαλυε την τραγακανθαν ὠων ὠμων προσφατων τῳ λευκῳ , και ὁταν διαλυθῃ , ἐπιβαλλε τριψας |
το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
το δε ἑβδομον ἡ τε νητη των ὑπερβολαιων ἠ ὁ προσλαμβανομενος και ἡ μεση : ὡς ἐχουσι του προχειρου της | ||
Εἰσι δε οἱ μεν ἐν τῳ διατονῳ φθογγοι οἱδε : προσλαμβανομενος ὑπατη ὑπατων παρυπατη ὑπατων λιχανος ὑπατων διατονος ὑπατη μεσων |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
ὁρμωμενον διαβεβηκεναι μεν Πηλουσιον , ἠδη δε Συριαν και Φοινικην κατατρεχειν , ὡς μηκετι τας πολεις ἀντεχειν , ὡσπερ χειμαρρου | ||
κατα της γυναικος , πη δε ὑπερ του μοιχου : κατατρεχειν μεν και της γυναικος εὐλογον ὡς ἀνελουσης παρα τον |
, και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ||
αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ |
ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
μη ἀθροον κενουν δια το ἐκ τηϲ τυχουϲηϲ προφαϲεωϲ αὐτουϲ καταπιπτειν , ὁθεν πλειοϲιν ἀφαιρεϲεϲι χρωμενοι ἐκ διαϲτηματων τινων ἀναπληρωϲομεν | ||
δε κατα του νωτου φερομενον , ἀναγκασει κατακλινεσθαι τε και καταπιπτειν αὐτην . ἡ φυσις δ ' ἐποιησατο την τοιαυτην |
νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει ] ἠτοι πασαν την νεοτητα ἀνακαλειται ὁ θυμος . . νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει | ||
ποτου , ἐγγυτατα μεν τεινει μανιας : ἠδη δε που ἀνακαλειται αὑτην , και οὐτε ἀκριβως σφαλλεται , οὐτε σαφως |