| ἐργα και πραξεις . Ζωη πιθου : ἐπι των μετριως ζωντων : ἀπο Διογενους του φιλοσοφου , ᾡ πιθος ἡδιστη | ||
| κακον , θρηνοι γαρ ἐπι τοις τεθνεωσιν οἱ παρα των ζωντων . Πυριφλεγεθοντα δ ' ἐφεξης ὀνομαζει : μετα γαρ |
| . μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
| , το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
| τῳ ἐντερῳ και ἡ ἑλμινς ἀπο των ἐς την κοιλιην ἐσιοντων , και γινεται ἰση τῳ ἐντερῳ , τοισι μεν | ||
| και τους μεν θεραπευομενους ὁρων , τους δε θεραπευοντας , ἐσιοντων τε και ἐξιοντων κτυπον ” δοκει μοι , „ |
| τοις Τιτασιν ὁρωμενοι . Ὁσοι των θεων ταις τεχναις των ὁρωντων ἁρμοζουσι , τουτους ἀμεινον ἰδειν ἠ τους ἐναντιους : | ||
| τρυγαν δε ἐν τοις καθυγροις Ἀφροδιτης , Ἀρεως και Ἑρμου ὁρωντων . Παρατηρειν δε ἐν ταις κτισεσι κενοδρομουσαν την Σεληνην |
| οἱ μεν πλειστοι φασιν ὑπο τε των ὀρνιθων και των ἀπαντωντων ἀποτρεπεσθαι τε και προτρεπεσθαι : Σωκρατης δ ' ὡσπερ | ||
| των οἰκειων ἀπελθειν , ὑπο παιδαριου καταφρονηθηναι , ὑπο των ἀπαντωντων καταγελασθηναι , ἐν παντι ἡττον ἐχειν , ἐν τιμῃ |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| : ἐπι γαρ μυριων ἀν ταττοιτο των κατα σοφιαν τι δρωντων , ὁπου γε και τεκτονι σοφιαν Ὁμηρος ἐπωνομασεν . | ||
| και φυσει γεγενηται , των δημιουργικων λογων συμπαρομαρτουντων ἀει και δρωντων και παραγοντων ἐν τῃ ὑλῃ τα καταλληλα εἰδη , |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ||
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος |
| οὑτως ἀδυνατον , ὡς αἱ ὁρμαι και πραξεις δεικνυουσι , τρεχοντων γαρ εἰς Μεγαρα τουτων , εἰ της Μεγαρεων δεονται | ||
| και οἱ ὑψηλοι λεγομενοι μυες ἐνεργουσιν , ὡσπερ ἐπι των τρεχοντων και ἐντεταμενως γυμναζομενων . Δευτερον δε ἐστιν εἰπειν , |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| καυμασι καταχωννυσθωσαν , ἀπεχεσθωσαν δε παντων των την μελαιναν χολην γεννωντων , μαλιστα κρεων βοειων και οἰνου μελανος , κραμβης | ||
| συνδετικην των δημιουργουντων προς τα δη - μιουργουμενα και των γεννωντων προς τα ἀπογεννωμενα . Ὁταν οὐν ταυτης προηγουμενης της |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| πεποιηκαμεν , ἀκολουθα μεντοι ὡς εἰρηται . ὁταν δε ἀλλων πραξαντων ἀντικρυς εἰς ἡμας ἀναφερηται , πλειω τα χρωματα ἐμπιπτει | ||
| ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο το κεφαλαιον , την γνωμην των πραξαντων ἐξεταζετε : τι βουλομενοι τοδε τι ἐπραξαν : οἱον |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
| του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
| καταπολεμουντες μεν τους ἀτιμαζοντας , ἐπιρρωννυντες δε τους αἰδουμενους . συνιοντων τοινυν ἐτι των στρατοπεδων ἀφανη παρ ' ἐκεινων ἐπι | ||
| χυτρα , ζει φιλια : ἐπι των δια του δειπνου συνιοντων εἰς φιλιαν . Ζητων γαρ ὀψον θοἰματιον ἀπωλεσα : |
| εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
| δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
| Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
| ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |
| των ἀλλων ζῳδιων ὁ Ἀρατος τας ἀρχας ἐπι της ἀνατολης ὑποτιθεμενος και οὑτως τας των ἀλλων ἀστρων ἀνατολας και δυσεις | ||
| των εἰδων ἠ οὐδεν ἠ ἐλαχιστον , ἁ δε αὐτος ὑποτιθεμενος ἠλεγξε , λιαν κενως και διαλεκτικως . Ἀλλ ' |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| το ζην ἀφελειται πολλων , δια το κυριον εἰναι . Παντων δ ' ὑπηκοων ὀντων και μηδενος ἐναντιουμενου , τινος | ||
| τετυπται : ἐδει μεν τρεπομενου του μαι και ἑξης . Παντων [ των ] λεγοντων ἀντιστοιχειν τα δασεα τοις ψιλοις |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
| ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
| ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
| προς δε Πτολεμαιον ἀπεστειλαν εἰς Αἰγυπτον τους δηλωσοντας περι των ἐλαττωματων και ἀξιωσοντας βοηθειν , ὡς κινδυνευοντων αὐτῳ των ἐν | ||
| μαχας ἀγωνισαμενος κατα την Ἰβηριαν και δια παντος ἐκ των ἐλαττωματων ἀναλαμβανων τας δυναμεις πολλους και παντοιους ὑπεμεινε κινδυνους . |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
| ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
| οὑτος ὁ ἀνηρ πολλους συνδιενεγκας Ῥωμυλῳ πολεμους και μεγαλα ἐργα ἀποδειξαμενος ἐν ταις προς Σαβινους μαχαις , ἀποθνησκει καταλιπων παιδιον | ||
| ὡς εἰς μαχην . Ἐνθα δη πρωτον πολλην ἀνδρειαν Κυρος ἀποδειξαμενος συν τρισι Περσαις κτεινει περι ςʹ και νʹ ἱππεις |
| σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
| , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
| των σοι παραπλησιων ἑνεκα , των ἀπο παντος του βελτιστου κρινοντων τα πραγματα και μηδεν ἡγουμενων χρημα τιμιωτερον της ἀληθειας | ||
| εἰς την ἀρχην , ἀλλα των δυσμενεστατων γενων τα αὐτα κρινοντων και τα αὐτα γινωσκοντων , Οἱ μεν ἐμαρνασθην ἐριδος |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| στρατηγικῃ συνεσει πολυ διηνεγκε παντων . τοιγαρουν ἡ πατρις αὐτου ζωντος μεν ἐκτησατο την ἡγεμονιαν της Ἑλλαδος , τελευτησαντος δε | ||
| δε γε νομος ἀκοην των τετελευτηκοτων κελευει διαμαρτυρειν , οὐ ζωντος του πατρος τα ὑπ ' ἐκεινου πραχθεντα . ἐπει |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| καινοτομιαν . , . . ) Ὁτι οἱ πλειστοι των ἁλοντων βαρβαρων κατα τας ὁδοιποριας ἀγομενοι οἱ μεν ἑαυτους οἱ | ||
| νικαν [ τινας ] , εἰθ ' ὑπ ' ἐκεινων ἁλοντων . Αἰαντειος γελως : ἐπι των παραφρονως γελωντων . |
| ἁπαν ἑαυτου ποιειται το ἐργον ὁ κρινομενος , τῳ συμφεροντι φιλοτιμουμενος : και γαρ ἐν τῃ εὐεργεσιᾳ θαῤῥων και σεμνυνομενος | ||
| , ὁ παιδευσεως Ἑλληνικης μετασχων , ὁ διδασκαλον τον Σταγειριτην φιλοτιμουμενος . και ὁσα ἐγκωμαστικα ἀπο της Ἀλεξανδρου ποιοτητος : |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| δια τους ὀρχεις . το δε σερφον ἐνορχιν , ὡς κριον ἐνορχιν . δηλον δε ἐντευθεν ὁτι οὐχ , ὡς | ||
| μιαν των θυγατερων Χαλκιοπην διδωσιν . ὁ δε τον χρυσομαλλον κριον Διι θυει φυξιῳ , το δε τουτου δερας Αἰητῃ |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
| φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
| ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
| ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| μηδε ἰατρευεσθαι , φοβουμενος ὡσπερανει παις το καεσθαι και το τεμνεσθαι , ὁτι ἀλγεινον . ἠ οὐ δοκει και σοι | ||
| το ἐπι της γναθου λαμβανειν ἁπτομενον και του κροταφου . τεμνεσθαι . ἀντι του ζημιουσθαι . ἐμε . τον ἐκ |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | ||
| , λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , |
| ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
| ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
| ἐγγυς ἀν εἰη του μεσημβρινου του δια της Ὑρκανιας θαλαττης γραφομενου και της Περσικης , εἰπερ ἐστι το μηκος της | ||
| ἐπι του δι ' αὐτης και των πολων του ὁριζοντος γραφομενου μεγιστου κυκλου , ἀπεχουσα ἀκριβως του κατα κορυφην σημειου |
| πυκνα . ἀλλ ' ὁτε δη Τρωεσσιν ἐν ἀγρομενοισιν ἐμιχθεν σταντων μεν Μενελαος ὑπειρεχεν εὐρεας ὠμους , ἀμφω δ ' | ||
| ὀνοματα „ δια τας μετοχας : δοντες δοντων , σταντες σταντων . σεσημειωται ταυτα μη περισπασθεντα : Τρωες Τρωων , |
| ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ||
| ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , |
| Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
| , ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| κατα κεφαλην παυουσαι , αἱ δε δια κυστεως ἠ ἑδρας ἐμπυηματων τε ῥυομεναι και πονων κεχρονισμενων . ὁσα δ ' | ||
| ταυτας τας τρεις αἰτιας οὐκ ἀνα - γεται ἐπι των ἐμπυηματων τι ἀξιολογον : ὀλιγιστον δε πανυ ἀναπτυουσι , μηδεν |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| ἐπι τα στεγη καταφυγοντας ἀσφαλως διασωθηναι . ὁμως δε τηλικουτων ἀτυχηματων γενομενων σωματα μεν διεφθαρη πλειω των πεντακοσιων , οἰκιαι | ||
| . πολυ γαρ μαλλον ἡρμοττεν τα δοθεντ ' ἐωντας των ἀτυχηματων ἀφαιρειν ἠ τουτων μενοντων τας δωρειας ἀφαιρεισθαι . φερε |
| οὑτοι δε παραδοξως ἐπιφανεντες διεσπαρμενοις ἀτακτως κατα την χωραν , τοσουτους ἀνηγον αἰχμαλωτους ὁσους ἑκαστος ἀγειν ἠδυνατο . εἰσαχθεντων δε | ||
| των δυο ἀριθμων λεγε ὁτι μετα τοσαυτας ἡμερας ἠ μετα τοσουτους μηνας ἠ μετα τοσαυτα ἐτη εὑρεθησεται το ἀπολωλοςκαι τοτε |
| ἐκ του θεου γενεσεως το μεγεθος των ἐν ταις πραξεσι κατορθωματων : και γαρ προτερον ἀηττητον αὐτον γεγονεναι και μετα | ||
| χρωμενος διεσωσε το στρατοπεδον . αἰει δε μαλλον δια των κατορθωματων αὐξων την ἰδιαν εὐδοξιαν μεγαλης ἀποδοχης ἐτυγχανε παρα τε |
| ἐκαθημην ψαυων της ἀγορας , και ἐδρασε τι το χωριον προστεθεντων οἱς ἐφην ἀρτι πλειονων ἠ δις τοσουτων νεων , | ||
| πεμπτον ἐτος ἡ Τανακυλλις , ὁτε βασιλευς Ταρκυνιος ἐτελευτα : προστεθεντων δη τοις ἑβδομηκοντα και πεντε ἐτεσιν ἑτερων τετταρακοντα ἐτων |
| δεκα σταδιους ἐστρατοπεδευεν , λαβων ἐν μεσῳ ποταμον Ὀφιλον . ληγοντων δ ' αὐτῳ των ἑξ μηνων , ἐφ ' | ||
| τεθησεται : και οὑτος ὁμοιως τοις ἀπο των εἰς ω ληγοντων ἀπο του παθητικου ἀοριστου γινεται προσθεσει της σομαι κατα |
| ἁλες τα μαλιστα λυσιτελειν πεφυκασιν , ὁτι μεν ἐν αὐτοις περιττωματικον ἐκδαπανωντες , πεψιν δε τινα ἐντιθεντες και κατεργασιαν καλλιω | ||
| τροφης εὐπεπτον ἐστω και τροφιμον , ἡκιστα δε γλισχρον και περιττωματικον . Πομα δε οἰνος ὁ λευκος τῃ χροιᾳ και |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| ἀγαθη τυχη , μετα τουτους το δυνον , εἰτα το ὑπογειον , ἐπι πασι δε ὁ ἐννατος τοπος ὁ καλουμενος | ||
| ἐξετεθη το κλαπεν , και ἐαν μεν ἀρσενικον ᾐ το ὑπογειον ζῳδιον εἰς ἀρσενικον προσωπον κειται , ἐαν δε θηλυκον |
| γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε , ὁτι του γλυκεος γευεσθαι δει | ||
| του λογου κελευοντος συνεξορμωντα τον θυμον . οὐ γαρ ὁμοιως πραττομεν ἀθυμοι ὀντες και διεγειροντος ἡμας του θυμου : τα |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| βουλομενος ποιῃ και ὑφ ' ἑαυτου κινουμενος και οὐχ ἑτερου βιαζομενου . τοτε γαρ ἐσται δικαιος , πρωτον μεν ἐαν | ||
| χελιδονος θηλυκου ὀντος , ἐκεινου δε ἀρρενικον αὐτο τῳ ἀρθρῳ βιαζομενου γενεσθαι , ἠ ὡς της κοινης συνηθειας θηλυκον αὐτο |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| εἰς τας φλεβας ἀναδοθηναι : και εἰπερ φθασειεν ἀνευ της τοιαυτης μεταβολης ἀναδοθηναι , παντως ἐν γε ταις φλεψι μεταβαλλεται | ||
| : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει δε και αὐτα , ὁταν παρῃ : |
| αὐτο καλων . και ὁ μεν Ἡγησανδρος ταυτα λεγει . εἰδομεν δ ' αὐτο και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Δελφοις ὡς | ||
| ἠλθομεν ὡς ἐκελευες ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εἰδομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . τα γαρ ἀλληλων |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| ' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
| διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
| Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
| παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
| χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
| ' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
| σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
| δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| του δευτερου γεννωμενος ἐσται μεγας , πλουσιος , ἀρχοντικος , πεπαιδευμενος , γλυκυς τῳ λογῳ , σωφρων , πολλα δι | ||
| , ϘϚʹ . ὁ δε τον γʹ ἐσται πλουσιος και πεπαιδευμενος , σωφρων , δικαιος , ἰδιοπραγμων , εὐσεβης , |
| το ἠθος . οὐτε γαρ εὐ πασχουσιν ὑπο πολλων οἱ τυχοντες οὐτε θελουσιν οὐτε ἰσως δυνανται πολλους τιμαν . ἐτι | ||
| πασων : ἀπο των προσωπων , οἱον ὁτι οὐχ οἱ τυχοντες ἐθεντο τουτον , ἀλλ ' οἱ μεγιστοι των ἀνθρωπων |
| πολ - λον πνευμα ἐσιεναι : μετα παντων γαρ των ἐσθιομενων και πινομενων ἀπερχεται πνευμα ἐς το σωμα , ἠ | ||
| ἐφαγε κατορυξει και αὐτος δι ' οὐδεν μεγα † των ἐσθιομενων παραμενει † : εἰκος γε ὑπο πολλης ἀποριας , |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
| οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
| καρτα φρενηρης τις ὠν , ἀλλ ' ἐν κολακειᾳ δεσποτικῃ τεθραμμενος , οὑτως ἐξεκαυθη και συνεταραχθη προς της παραδοξου ταυτης | ||
| καθαπερ Ὀδυσσευς τε και Δημοκριτος , και ἐν πολιτειᾳ φαυλῃ τεθραμμενος οὐ διεστραφη , ἀλλα των καθ ' αὑτον ἀριστος |
| τουτων τινας των εὑρημενων την ἀτελειαν , οὑς νυν οὑτοι μεμφομενοι παντας ἀφαιρεισθαι κελευουσιν ὁμοιως , οὐκ ἀν ἐδωκατε ταυτην | ||
| ἡμας ὁ Λευκων ἐρωτᾳ , τι ἐχοντες ἐγκαλεσαι και τι μεμφομενοι την ἀτελειαν αὐτον ἀφῃρησθε , τι προς θεων ἐρουμεν |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |