| τους θεους ὑπηρετας . } Θεον νομιζε και σεβου , ζητει δε μη : πλειον γαρ οὐδεν ἀλλο του ζητειν | ||
| σε , σοι τε λυπηρον ἐστι τουτο : ἐλευθεριαν δε ζητει του δεσμου και της κακοπαθειας ταυτης ἡς ἐχεις . |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| ἐν τοις μετα ταυτα κινδυνοις ἐπλεονεκτησαν . αἱ μεν γαρ Ἀττικαι τριηρεις ἠσαν ἀσθενεστερας ἐχουσαι τας πρῳρας και μετεωρους : | ||
| ἐγενοντο δ ' ἐπισημοι κυλικες αἱ τε Ἀργειαι και αἱ Ἀττικαι . φοξαι δε το χειλος αἱ Ἀργειαι , ὡς |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| εἰς τον ἑαυτου λογον , ἰδιον εἰδος πιστεων δι ' ἀπατης εὐαγωγου πεπορισμενον ἀσυλλογιστῳ παθει του προς ταυτα πειρωμενου . | ||
| , οἱ παραδοξοι , οἱ ἀπο γνωμης , οἱ ἐξ ἀπατης , οἱ ὁρικοι και ἑτερα λεπτοτερα τουτων μετα την |
| ζηλουμενους και φθονουμενους , ἀνωμαλους δε περι τον βιον και ἀδιαφορους περι τας των γυναικων και ἀνδρων ἐπιμιξιας , εὐπορους | ||
| εἰναι δια το τους κατ ' αὐτην ὁρους ἀδιαστατους και ἀδιαφορους ὑπαρχειν , ὑπομνηστεον ὁτι σχεσις ἑτερον τι διαστηματος ἐστιν |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| ἀφ ' ἑαυτων παρασχειν το μοριον , καθ ' ὁ ἐπιμοριοι αὐτων ἐσονται οἱ συγκρινομενοι , οἱπερ και μοναδι αὐτων | ||
| τεθεντων [ αʹ αʹ αʹ ] και ὁμοιως πλαττομενων οἱ ἐπιμοριοι λογοι και αἱ ἐν τουτοις συστησονται ἀναλογιαι , ἐκ |
| και γαρ γινεται ἐκ του πολλην τροφην λαμβανειν και πολλους κοπους ὑπομενειν . ὁμοιως δε και ἐπι των ψυχικων ἀρετων | ||
| χρῳτο . το δε θερμον λουτρον κρατιστον ἐστι και ἀσφαλεστερον κοπους λυον και πληθωρας διαφορουν και ἐκθερμαινον παρηγορουν τε [ |
| κατα λογον , τῳ ἀνδρι ξυγκοιμασθω , και ἐν τοισι προσθετοισι μενετω , και μεσηγυς ἡμερης πινετω κρηθμου φλοιον , | ||
| στομα συνοιδησωσιν και ἀῤῥοιην παρασχωσι , ῥοον χρη ποιεοντα ἰασθαι προσθετοισι φαρμακοισι , και πυριωντα ὡς γεγραπται , οὑτω ποιευντα |
| , ὁτι το λευκον παντι ζωῳ ὑπαρχει : τινι γαρ ὑπαρχει οἱον τῳ . εἰ δε ληφθειη μερος του ζωου | ||
| το ὁριστον ἀντιστρεφει , οὑτω το ἰδιον μονῳ και παντι ὑπαρχει , οὑ ἐστιν ἰδιον , και ἀντιστρεφουσι προς ἀλληλα |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| οἱ ἱππεις . ὁποτερα μεν οὐν , εἰτε λαθοντες τον Λυσανδρον ἐπεπεσον αὐτῳ εἰτε και αἰσθομενος προσιοντας ὡς κρατησων ὑπεμενεν | ||
| προς ἀλλους μεν των Ἑλληνων , ἀταρ οὐν και προς Λυσανδρον τον Λακεδαιμονιον , ὁτε ἠλθε προς τον Κυρον ὁ |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
| ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| , ὁτι τουτων οὑτως ἐχοντων , ἐαν ἐφ ' ἑκαστης ἐγκλισεως τας προ του μεσημβρινου μονας γωνιας τε και περιφερειας | ||
| θεσιν του ὀνοματος , ἐκ δε της φυσει αὐταις ἐγκειμενης ἐγκλισεως , καθο και αὐτοι οἱ συνδεσμοι ἐκ της ἰδιας |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| Ἀθηναιοις ἐπεμψεν . Ὁτι Ἠλειοι Ξενιαν τον προεστηκοτα της πολεως ὑποπτευσαντες ἀρκαδιζειν βεβαιον ἐλεγχον οὐκ εἰχον . των δε διαπολιτευομενων | ||
| ἀλλων ἀμφισβητουντων ; Οὐδαμως . Οὐκουν ὀρθως ὀλιγον ἐμπροσθεν ἐφοβηθημεν ὑποπτευσαντες μη λεγοντες μεν τι τυγχανοιμεν σχημα βασιλικον , οὐ |
| και πολλους ἀπεκτιννυον ἀνθρωπους : τουτους ἐκελευε συλλαβειν ζωντας και ἀπενεγκειν ἐξω πασῃ μηχανῃ . ἀπορουντι δε τῳ Φυλιῳ προς | ||
| δηλοι . Καταστασις : Λυσιας “ ψηφισασθαι δε τους φυλαρχους ἀπενεγκειν ” τους ἱππευσαντας , ἱνα τας καταστασεις ἀναπραξητε παρ |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| ἐρωτησιν αὐτου παρ ' οὐδεν λογισθηναι , εἰς εἱρκτην αὐτον ἀπαχθηναι κελευει . ἀπαγομενος τοινυν ὁ Αἰσωπος ἐκραξεν : „ | ||
| του παιδος , πενητων ὀντων , μη ἐπι τον ἁρμοστην ἀπαχθηναι της Ἀσιας . ” Ταυτα και τα τοιαυτα ἐασειν |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| . Την δ ' ἐπιστολην ἑλληνιζειν ἐν διφθερᾳ γεγραμμενην , δηλουσαν , ὁτι Πωρος εἰη γραψας : ἑξακοσιων δε ἀρχων | ||
| , οἱον Αἰσχινης κρινομενος ἐπι τῳ προδεδωκεναι Κερσοβλεπτην ἐπεδειξεν ἐπιστολην δηλουσαν ὡς πριν αὐτον ἐπι την πρεσβειαν ἐξελθειν Κερσοβλεπτης ἠν |
| ἐπει οὐδε ἐκεινοι παρα σου οὐδεμιας ἐτυχον , οὑς συ ἀπεκτεινας . και Ἱππιας μεν ὁ Θασιος και Ξενοφων ὁ | ||
| φευγοντος ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὁτι δια τουτο ἀπεκτεινας τον ἀδελφον , γνους ὁτι ἀσθενες τι πεφυκεν ἡ |
| . οἱ δε περι Εὐδοξον και Ἀρχυταν τον λογον των συμφωνιων ἐν ἀριθμοις ᾠοντο εἰναι , ὁμολογουντες και αὐτοι ἐν | ||
| τετραγωνων και των ἀλλων πολυγωνων ἐμφαινομενας ἰδιοτητας και τας των συμφωνιων , την τε δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ , |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| τουτοις μεμνηται : Φαιδων δε . . . φυσκι ' ἐνεικαι χορδας θ ' ὁ ψαλτης : ἐστι γαρ ὀψοφαγος | ||
| τον κομιζοντα τινα ἐξ ἀγορας μισθου . και ἐγκειται το ἐνεικαι . πρωτονεως και ἀρχενεως και ἀλλα πολλα ὁμοιως . |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| πολλα προσεξευρε , προλογους φυσιολογιας ῥητορειας ἀναγνωρισμους , ὡς δη ἀκουστης γενομενος Ἀναξαγορου και Προδικου και Πρωταγορου . δοκει δε | ||
| αἱρεσεως , τας ἀφορμας λαβων παρα Ἡροφιλου , οὑ και ἀκουστης ἐγενετο . θελοντες δε ἀπαρχαϊζειν ἑαυτων την αἱρεσιν , |
| παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
| ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| τα λευκα των ὠων φυρα και ἀναπλαττε καταποτια και χρω ὑποβαλων τῃ γλωττῃ και ποιει διακατεχειν . Ἀνδραχνης σπερματος . | ||
| πλεονεξιων ἀναγκαζῃ μετανιστασθαι κατα πλανον ἀνηνυτον ὡδε κἀκεισε φορουμενον , ὑποβαλων ἀτελεις ἐλπιδας μειζονων ἀγαθων κτησεως , εἰς ἀφαιρεσιν ὡν |
| , Και ἡ μεν ἐγγραφος ἐστιν ἀπαγωγη της εὐθυδικιας κατα παραγραφην ἀπο ῥητου τινος , περι οὑ ἡ ζητησις , | ||
| , και μεταληψις ἀγραφος : οὐ γαρ ἀπο ῥητου την παραγραφην ποιειται . ἡ μεντοι ἀντιθεσις ἀντεγκληματικη : ἀντεγκαλει γαρ |
| ἐς το λεξαι τι ἠ μη , θαμα ἠρειδε την ἐρωτησιν , ὡσπερ οὐδεμιᾳ προγνωσει ἐς αὐτον κεχρημενος , ἀναθαρσησας | ||
| την ἀνομως γινομενην τιμωρειται ὁ θεος . ἠ κατ ' ἐρωτησιν ἀναγνωστεον ἀντι του : ἀποδεχεται ὁ θεος και τιμᾳ |
| διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
| δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
| πατριδων λεγεται τυγχανειν ἀμφιβολων . ἑπτα πατερων γεννημα και τουτων ἀμφιβολων . συ δε Σμυρναιον γινωσκε τον Ὁμηρον ὑπαρχειν , | ||
| δαπανας οὐχ ἁς ἐκεινος ἀπεφηνε γενεσθαι λεγων και περι των ἀμφιβολων τας πιστεις ἀποδιδους : Ἀξιω τοινυν , ὠ ἀνδρες |
| ἐπαναγκαζων , βιαζομενος ἠ διδασκων . ὁτι ὁ διδασκομενος προσαγεται κατανευσαι τῳ λεγομενῳ , φασι το πειθειν προσβιβαζειν , ὁ | ||
| . οὑτως και ἀχρειος . Β : φημι γαρ οὐν κατανευσαι ὑπερμενεα Κρονιωνα . . . . , : Ἰστεον |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
| γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| Μεμνονος πατρος , κυκλον ἐχουσα ἑκατον και εἰκοσι σταδιων , παραμηκης τῳ σχηματι : ἡ δ ' ἀκροπολις ἐκαλειτο Μεμνονιον | ||
| ἡ κριθη κατα τους ταρσους μαλιστα γινεται φλεγμονη τις οὐσα παραμηκης ἐοικυια κριθῃ κατα το σχημα . Περι μαδαρωσεως και |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
| και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
| ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , τους δε μυκτηρας πλατεις , παχυαυχενας , μελανοφθαλμους , λεπτοχειλους , ὀφρυας μεγαλας | ||
| προς τοις χειλεσιν , εἰς ἁ καθηκουσιν οἱ λεπτοι και πλατεις μυες . Πρωτοι παντων ἀφαιρεθεντος του μυωδους πλατυσματος , |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
| σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| αὐτοις την ὀπισω οὐκετι ἐκπτηναι . και οἱ σαυροι δε ἐπιβουλευουσι ταις μελιτταις και οἱ κροκοδειλοι οἱ χερσαιοι : ὀλεθρος | ||
| : μυθοι μεν λειοι και μειλιχοι , ἐχθρα δε ἐργα ἐπιβουλευουσι και συνοικουσι και περισαινουσι . δεινη δε ἡ παρρησια |
| κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
| ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
| ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
| οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
| , ἡς προτερον τοὐνομα ἀκουσαι χαλεπον ἠν : ὡστε τας ἐμποριας οὐ νησων οὐδε λιμενων οὐδε πορθμων τινων και ἰσθμων | ||
| ἐκεινῳ ἐπικτησιν πλουτου και ἐπαινον παρα πολλων και ὠφελειαν προφασει ἐμποριας και συνεσεως και γνωσεως και παιδευσεως και λογων και |
| δε ἐξ ἑτερου ἀπαρασκευαστος . ὁ μεν γαρ ἀρχιερευς ὁ μονομαχους δουναι θελων ἀπαρασκευος : οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . | ||
| τεχνημα καταδειξαντος . ὁτι δε ἀρχαιον ἠν το περι τους μονομαχους και Ἀριστοφανης εἰρηκεν ἐν Φοινισσαις οὑτως : ἐς Οἰδιπου |
| και ὁ μεν , ὡς προκειται , παραιτειται πινειν μεγαλοις ποτηριοις , ὁ δε τον Σωκρατην παραγει τῳ ψυκτηρι πινοντα | ||
| ὀρνιθος κυμβῃσι ] τρυβλιοις κυμβῃσι ] κυμβοισι γραπτεον , ἠγουν ποτηριοις ῥοφηθεις ] πινομενος ὁσσα τε πετρηεντος : και ὁσα |
| : Ἀδριανος δε ὁ βασιλευς και οὑτως ὡς και ἁρματα ἐναντια ἐλαυνεσθαι κατεστησεν εὐρυχωρη τε και ἐπιτηδειαν εἰναι . λογοι | ||
| και ὁπου το μαλλον και ἡττον , ἐκει και τα ἐναντια , και ὁπου οὐκ ἐστι το ἑτερον , οὐδε |
| ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
| την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| ἀγομαι προς τον λῃσταρχον , ταχυ με των λῃστων τινες γνωρισαντες λυουσι τα δεσμα θαρρειν τε ἐκελευον και συμπονειν αὐτοις | ||
| τοις κομιζουσι τα γραμματα . οἱ δε την Ἑρμειου σφραγιδα γνωρισαντες ἐλαθον αὑτους Μεντορι παραδοντες τας πολεις . Ἀναξαγορας , |
| , εἰ μεν τινας γενναιους τοις φρονημασι και τοις σωμασι καταμαθοι , τουτους ἠ ἀποκτεινατω παραχρημα λαβων ἠ δησας παραδοτω | ||
| δειται χρονων , οὐτε ἡ νυν στασιαζουσα ἀρχη φρονιμωτερον ἀν καταμαθοι τα συμφεροντα της μετ ' αὐτην ἀποδειχθησομε - νης |
| , τους τε Ἀργειους και Ἀχαιους προς Ἀθηναιους ἀν ἀποστηναι νομισαντες : ἐκ παραλληλου . χωρειν : τους Πελοποννησιους . | ||
| τας ἐφεδρους των πυλων ταξεις ἀποστηναι : και οἱ Ξανθιοι νομισαντες ἀφυλαξιαν και ἀμελειαν εἰναι νυκτος ἐξεδραμον μετα λαμπαδων ἐπι |
| ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
| δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ἐφ ' ὁτῳ δικαιως ἀν φρονοιεν , ἐπι τους Τρωικους καταφευγουσι χρονους και φιλοτιμιας ἀμφισβητουσιν , οὐδ ' οὑτω λεγοντες | ||
| , μισοπονηρος , δικαιοκριτης , και πολλοι ἐπ ' αὐτον καταφευγουσι δια το δικαιον αὐτου και εἰκονων και ἀνδριαντων ἀξιωθησεται |
| ἀγνοιᾳ των ὀντων , ἀλλα πλασει των ἀδυνατων τερατειας και τερψεως χαριν . δοκουσι δε κατ ' ἀγνοιαν , ὁτι | ||
| των φιλων εὐπαθειαι τον ἀγαθον πεφυκασιν εὐφραινειν της αὐτου τινος τερψεως . πως γαρ οὐ μακαριστον , ὁτῳ παρεστι πολ |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| μεν οἱ βατραχοι , ἐν Μακεδονιᾳ δε ὑς . και τεττιγων τι γενος , ἀφωνοι και οὑτοι . Γενος φαλαγγιου | ||
| εἱς φθογγος λειπει τῳ παντι της ἁρμονιας συστηματι . και τεττιγων δε ἀκουομεν ἡδεως , ἀλλ ' ὁταν παντες ὁμου |
| , προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
| αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
| τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
| μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| ἀνα λογον δε και τας εἰσφορας εἰσφερουσι και τας ἀλλας λειτουργιας . ἑξ δε τας μεγιστας ἐφη ὁ Ἀρτεμιδωρος , | ||
| φησει δ ' ἀναξιους τινας ἀνθρωπους εὑρομενους ἀτελειαν ἐκδεδυκεναι τας λειτουργιας , και τουτῳ πλειστῳ χρησεται τῳ λογῳ . ” |
| : και μαχομην κατ ' ἐμ ' αὐτον ἐγω : κεινοισι δ ' ἀν οὐ τις των οἱ νυν βροτοι | ||
| ἐπεσποντ ' . αἰψα δ ' ἀπο κˈλισιαν ὠρτο συν κεινοισι : και ῥ ' ἠλθον Πελια μεγαρον : ἐσσυμενοι |
| αὐτος περι τα τοιαυτα τῳ λογῳ ἐνδιατριψαιμι , ἠ τι συνεισενεγκειν ἐθελησαιμι των μεχρις ἀκοης την ἡδονην παρεσχηκοτων λογων . | ||
| ἐπ ' ἀνθρωποις καμνουσι και ταυτα προσεπισκοπειν , οὐκ ὀλιγα συνεισενεγκειν δυναμενα τῃ τεχνῃ : ἐφ ' αἱς γε μην |
| ἐπιφανη και ἐπισημον ἐποιησεν . ἀμφοτερους δε τους ἀγωνας τουτους ἀναπτει τῳ Διι , παροσον και ἡ Ὀλυμπια και ἡ | ||
| φιλοσοφος και θεοφραδμων ἀνηρ οἰδεν , τουτοις δ ' οὐκ ἀναπτει τας των γινομενων αἰτιας . ἐφαντασιωθη γαρ πρεσβυτερον ἀλλο |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| παροδον τῳ κατα πηξιν Κρονῳ ἠτοι συνων ἠ τριγωνιζων ἠ τετραγωνιζων ἠ διαμετρων τοτε χειρω γινεται τα κακα . ὁσα | ||
| ἠ βασιλικαις πραξεσι διαβαλλομενους και κατηγορουμενους . ὁ Ζευς Ἡλιον τετραγωνιζων και τῳ πατρι και τῳ τεχθεντι καλος : προκοπας |
| ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
| τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
| , την κατα του στρατηγησαντος ὑβριν καλως ᾠηθη τῳ Δαρειῳ θεραπευειν το πενθος . ἐγω δε τον Μαραθωνα πηγην ἐχων | ||
| δοξομεν ἠ ἡμας αὐτους γιγνωσκειν , ἠ την πολιν καλως θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| εὑρηϲειϲ ἐναντια . τρεφειν οὐν κατα βραχυ ϲυνεχωϲ . και τουτουϲ δε ἀνιατωϲ ἐχειν νομιϲτεον , ὁταν ἡπαρ αὐτων ἠ | ||
| μερεϲιν του ὀϲχεου τα ϲημεια ταυτα φανειη , δικηλουϲ εἰναι τουτουϲ ἰϲτεον . χειρουργουμεν δε τουτον τον τροπον : ψιλωϲαντεϲ |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
| Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |