πολλην και ἀμετρον ἐπομβριαν τοτε δε δι ' αὐχμον και ζαλην , αἱ κατα Συριαν πολεις συνεχει λιμῳ πιεσθεισαι κεναι | ||
και εἰς δακρυα ἐμβαλλομαι διηγουμενη την ἐκ θεων ἐπελθουσαν μοι ζαλην και τον κλυδωνα των συμφορων και την ἀλλοιωσιν της |
, τιμᾳ μειζονως . οὐκ ἀρα ὁ την αἰγα την οὐρανιαν ἐπιτελλουσαν παρατηρων παντος ἀν τυχοι , ὁπου γε ἐμοι | ||
τῳ ὑψει . Κιων δ ' οὐρανια ] * Κιονα οὐρανιαν την Αἰτνην καλει δια το μεχρις οὐρανου τῳ ὑψει |
, παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
, ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
αὐτην και δειξαι ἡλικον ἀγαθον ἐστιν : ἐν δε ταις χρειαις προδοντες τους λογους δραπετευετε οὐκ οἰδ ' ὁπως ἐκ | ||
ἑτερας σταγονας οἰνου και μελιτος ἐτι δ ' ἐλαιου ταις χρειαις ἀνευρισκοντες ἀπηρχοντο και τουτων τοις αἰτιοις θεοις . οἱς |
χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
, κἀν ἀλλοτριοι και ἐθνικοι τυχωσιν . Ἐστι δε την χροιαν ἐντεφρος , ἁρμοζει δε και προς ὀφθαλμων ἑλκη και | ||
. ὀλεθρον : την φθοραν , τον θανατον : γραφεται χροιαν ἠλλαξαντο . Ἐπιστειχειν : πορευεσθαι . Ζαμενεις : σφοδρας |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
γραφει : ἐαν γαρ εἰπωμεν μετα του και συνδεσμου , δηλουμεν ὁτι και ἀλλο τι ποιει . οὑτως οὐν εἰπων | ||
μην ἐνοχοι ὠμεν τοις ῥᾳδιως πλανωσιν ἑαυτων τας ψυχας . δηλουμεν δε ὑμιν ὁτι τῃ αὐτῃ ἡμερᾳ και ἐν Ἀλεξανδρειᾳ |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
Ταυρου συνεχη , τουτοις δ ' ἑξης τα ἐκτος . διαιρουμενης γαρ αὐτης ὑπο ὀρους του Ταυρου διχα διατεινοντος ἀπο | ||
τας πλημμυριδας και περι τας ἀμπωτεις ἐοικεν . Τριχη τοινυν διαιρουμενης της ἐντελους φιλοσοφιας , εἰς τε τον ἠθικον καλουμενον |
λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
ἡνιοχησεως ἐκεινης και ἀρχης και ὁμονοιας της τε των τριων φυσεων και ἡλιου και σεληνης και των ἀλλων ἀστρων , | ||
διαφοραν των ἐν τοις γινωσκου - σιν ἑξεων ἠ και φυσεων . το δ ' εἰναι την των κυκλοφορικων σωματων |
το θυσιαστηριον και ἐνεφυσουν αὐτα , και ἡ ἀτμις του θυμιαματος ἐκαλυψεν τα στερεωματα . και προσεπεσαν οἱ ἀγγελοι και | ||
ἀμυλου , τραγακανθης ἀνα γοδ . γης ἀστερος , ἀμμωνιακου θυμιαματος , ἀνα γογ . μαστιχης , μυελου ἐλαφειου προσφατου |
ὡς των μεν καθολικων χρονοκρατορων κυριωτερων ὀντων προς την του ἀποτελεσματος τελειωσιν , των δε ἐπι μερους συνεργουντων ἠ ἀποσυνεργουντων | ||
ᾡ ἀναλογει ἡ φυσις της ἡλικιας . Δει προ του ἀποτελεσματος της των χρονων ἐναλλαγης γινωσκειν ταυτα τα δ . |
θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
: Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
δαιμονος τινος ἐπηρειαν διαφυγειν , πολυ δε χαλεπωτερον ἀπολογιαν εὑρειν παραλογου και δαιμονιου πταισματος , ἁπερ ἀμφοτερα νυν ἐμοι συμβεβηκεν | ||
φανηναι των στρατηγων και την ἀποριαν ἐκφυγειν , ὑπεραυξηθεισαν ἐκ παραλογου δια τα ἐν τῳ Ἰονιῳ γενομενα . ᾑρουντο τε |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
στρατηγικῃ συνεσει πολυ διηνεγκε παντων . τοιγαρουν ἡ πατρις αὐτου ζωντος μεν ἐκτησατο την ἡγεμονιαν της Ἑλλαδος , τελευτησαντος δε | ||
δε γε νομος ἀκοην των τετελευτηκοτων κελευει διαμαρτυρειν , οὐ ζωντος του πατρος τα ὑπ ' ἐκεινου πραχθεντα . ἐπει |
και τους θεους αὐτους κατεγνωκεναι | , τοιαυτα περι αὐτων ἐνθυμουμενους οἱα περι | των ἀχαριστων οἱ δανεισται , ὡς | ||
συμφεροντων βουλευματων γενεσθαι και προτερους ἐκεινων ἐπι τας διαλλαγας χωρειν ἐνθυμουμενους , ὁτι το μεν ἀρχειν και ἐπιτροπευειν τοις πατρικιοις |
ὑπο των τροπικων κυκλων . ὑπο 〚 δε 〛 του ἀντιπιπτοντος τῃ θερμοτητι ψυχρου σβεννυσθαι . * 〚 περι δε | ||
και ὑπο των τροπικων κυκλων εἰργομενον . Διογενης ὑπο του ἀντιπιπτοντος τῃ θερμοτητι ψυχους σβεν - νυσθαι . Οἱ Στωικοι |
. Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
. αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
ἐριζεμεναι βασιλευσι . διο και κατειχεν αὐτον ὁ τῳ Περικλει προσομοιος ῥητωρ και οὐκ εἰα λαλειν . συ δε ποιεις | ||
θαυμα κατεστην . οὐ γαρ ἀν , εἰ μη σοι προσομοιος ἠν , οὑτως εἰχε . πραττε οὐν ἡμιν δι |
πολει . πορθειν ] ἀφανιζειν . ἐπακτον ] ἀλλοτριον . ἐπακτον ] ξενον , ἀλλοτριον . Ξ ἐπακτον ] ἐπεισακτον | ||
, ἀλλ ' ὁθ ' ἁγνος ἠν , στρατον λαβων ἐπακτον ἐρχεται πολιν την Εὐρυτειαν : τονδε γαρ μεταιτιον μονον |
οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
του ζῳδιου ὁπου οἱ χρονοι εἰσιν ὁ κυριος ἐκκεντρος ἠ ἐναντιος αὐτου ᾐ , ἠ κινησεις ἠ ἀποδημιας ποιει , | ||
ἀερος , και των τεσσαρων σωματων , και συμβαινει ὁ ἐναντιος λογος ἐκφαινεσθαι , ὁτι ἁ συ φῃς μεστα , |
ἱερειον , δικας εἰσπραττομενος περι Φρυξου . εἰσαγεται ὁ Ἀθαμας ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἱερειον σφαγιασθησομενος δια Φριξον , και ῥυεται αὐτον | ||
περι τραχειαις ταις πετραις : συ δε προ πολλου ἀνω ἐστεφανωμενος εὐδαιμονεστατος ἐσῃ , ἁπαντα ἐν βραχει ὁσα ἐστιν ἀγαθα |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
τε των ἐχθρων ἐπι πλειστον ἐξερχονται και νικωμενοι ἐπ ' ἐλαχιστον ἀναπιπτουσιν . ἐτι δε τοις μεν σωμασιν ἀλλοτριωτατοις ὑπερ | ||
: ἑως ὡδε το προοιμιον τονδε : τον πολεμον ἀν ἐλαχιστον γενομενον : ἠγουν δι ' ἐλαχιστου καιρου και ἐργου |
και ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰτε λογῳ κρισεως γινεται εἰτε λογῳ συμπτωματος ; εἰ μεν λογῳ κρισεως γινεται , μετα το | ||
αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον |
: της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
ἐλασσων ἐστιν : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἀπο μεσου ῥητου ἀφαιρουμενου ἀλλαι δυο ἀλογοι γινονται ἠτοι μεσης ἀποτομη πρωτη ἠ | ||
μετα δε ταυτα ἀει μαλλον του χρονου την φυσικην εὐπρεπειαν ἀφαιρουμενου , λεγεται τον Ἰασονα Γλαυκης ἐρασθεντα της Κρεοντος θυγατρος |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
μεν οὐν νεωτερον Βοηθον ἐνθαδε οἰκουντα ὁ τι ἐχομεν εὐ ποιουμεν , τον δε πρεσβυτερον παρ ' ὑμιν τε ὀντα | ||
προτασεων θεωριαν . Τινα δε τροπον ἐκ των προκειμενων καταφασεων ποιουμεν τας ἀποφασεις , ἐπι πλεον μεν παρεπομενοι τοις ὑπο |
παιδειας ἐρως . Καλον φερουσι καρπον οἱ σεμνοι τροποι . Καλλιστον ἐν κηποισι φυεται ῥοδον . Κατηγορειν οὐκ ἐστι και | ||
ἐν τῃ θυειᾳ και μαλασσε ἰσχυρως και ἀνελομενος χρω . Καλλιστον δε ἐπ ' αὐτων ἐστι και το δια της |
ψηφους , οὐκετι ἀνασχετον ἡγησαμενοι το πραγμα οἱ νεωτατοι των πατρικιων διιστασθαι τε βουλομενοις κατα φυλας τοις δημοταις ἐμποδων ἐγινοντο | ||
Ταυτα και πολλα τουτοις ὁμοια εἰπων παρεστησατο τους πρεσβυτατους των πατρικιων κλαιοντας , οὑς ἰδοντες πολλοι των δημοτικων οὐδ ' |
ἐπι της κεφαλης του Δρακοντος . δηλον οὐν ὁτι ἐκεινην ἀριστεραν λεγει . συμφωνων δε τουτοις και ἐπι της ἀνατολης | ||
ἡ δεξια πτερυξ ἐστι του Ὀρνιθος , παρα δε την ἀριστεραν πτερυγα οἱ ποδες του Ἱππου . . . Τον |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
, ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
πλην του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . | ||
το ι . Τα εἰς ων καθαρα βαρυτονα διχρονῳ συνεσταλμενῳ παραληγοντα δια του ω κλινεται , Ἀμφιτρυων Ἀμφιτρυωνος , Ἠετιων |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
ἀνδρα δειλον ; Πως γαρ οὐ ; Τι οὐν ; ἀπιοντων των πολεμιων ποτεροι σοι ἐδοκουν μαλλον χαιρειν , οἱ | ||
, τα δε ἀριστερα χασκων , ὑγροτης , δια των ἀπιοντων , διαιτης ξηροτης . Ὁτι θασσον κινηθεν , διακριθεν |
οὐ φακην : οἰναριον εἰς λαγυνον , ἀλλ ' οὐ καραβον . εἰς την θεοις ἐχθραν δε ταυτην εἰσφορει πανθ | ||
ἀλλα πως χρησται ποιειν ; οὐ κρανιον λαβρακος , οὐχι καραβον πριασθαι , οὐκ ἐγχελυν Βοιωτιαν , οὐ γλαυκον , |
νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των τα ἀντρα σφων αὐτων | ||
, και ἀλλας μετ ' αὐτου μοναδας . . Κοινου προστεθεντος του τεταρτου , και ἐαν τοις ἀνισοις προστεθῃ τα |
εἰ γε του μεν ἀτιμου Σαννιωνος χοροδιδασκαλου παρα τον νομον κατασταντος οὐδε των ἐχθρων οὐδε εἱς ἡψατο , Μειδιας δε | ||
” ἐπι τουτοις μεν δη ἐγελασαν οἱ σοφοι παντες , κατασταντος δε του γελωτος ἐπανηγεν ὁ Ἰαρχας ἐς τον περι |
μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
: τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
λεγουσι . Καρυων δε σταδια πεντε ἀφεστηκεν ἡ τε Ὀρυξις καλουμενη και ἑτερον ὀρος Σκιαθις : ὑφ ' ἑκατερῳ δε | ||
τε της Ἀτθιδος . * * τριτην ἐχει χωραν ἡ καλουμενη συντομια : ἐν ταυτῃ δοκει προεχειν Ἡροδοτου Θουκυδιδης . |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
δε των ἐλαιοδοχων το ἐλλιπες ἐλαιον , ἀμπελων δε βοτρυς ἁπαλοις ποσι θλιβομενος σκιρταν παρασκευαζει τα ἐπιληνια , και σιμβλα | ||
: το τε μαλιστα ἀνακτησομενον αὐτον , φιλημα ἐφιλησε μελιτωδες ἁπαλοις τοις χειλεσι . Τοτε μεν δη παρα τοσουτον Δαφνις |
χαρις και ἐν οἱς σπουδαζεις ἐστι σοι και ἐν οἱς παιζεις . και γαρ εὐηθης ἀναμαρτητως και δεινος οὐ κακοηθως | ||
δρομου . Νυν δε λειμωνας τε βοσκεαι κουφα τε σκιρτωσα παιζεις : δεξιον γαρ ἱπποσειρην οὐχ ἑζεις ἐπεμβατην . Καθολου |
παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
καθ ' ἡμας , * οὐ μην δε κατα τον Ἐρασιστρατον [ ] . * * ἀπο τουτων δη των | ||
δυναμεων . [ και ταυτα μεν λεγουσι ] προς τον Ἐρασιστρατον , [ ἁ ὑστερον ἐν οἰκειωι ] τοπωι προς |
ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
, ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
. εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
Λιβυστινον , οὑ και ἀνωτερω μνημην ἐποιησαμην , ἐπιφοιτησαντων αὐτοις λεοντων , εἰτα αὐτους ἀναστηναι της πατρῳας γης ἐξενικησαν . | ||
ὁτι μαλιστα το πυρ φοβουμενος φευγει . ἐστι δε των λεοντων γενη δυο , ὡν ὁ μεν στρογγυλωτερος και οὐλοτριχωτερος |
της του Ὠκεανου θυγατρος . γεννηθεισαι δε οὑτως ἀπο του Ἀτλαντος και της Πλειονης , ἐδιωκοντο πεντε ὁλους ἐνιαυτους κατα | ||
ὀμφαλον : ἐπ ' Ἠλεκτραις πυλαις : ἀπο Ἠλεκτρας της Ἀτλαντος και Ἡσιονης . ἱστορειται δε ἡ Ἠλεκτρα τρεις παιδας |
φημι δη ἐπι την καθ ' ἑκαστα , ἐπι την ἀπροσδιοριστον , ἐπι την μερικην προσδιωρισμενην , ἐπι την καθολου | ||
βαλλων . Ὁ μεν οὐν λογος ἡμιν ἐπιτρεπει παραλαμβανειν την ἀπροσδιοριστον ἀποφασιν ἀνθ ' ἑκατερας των διωρισμενων : οὐ μεντοι |
το ἐνθεμα οὑτως ἀποξυειν ὡστε μη γυμνουν την μητραν : ῥαγεντος γαρ ἠ γυμνωθεισης ἀναξηραινεται και διαφθειρεται . δια τουτο | ||
. . . . . . . και του ἐπιπλου ῥαγεντος μονον τον . . . . . . . |
' εὐ οἰσθα νοον και θυμον ἑκαστου : σον δε κρατος παντων ἐσθ ' ὑπατον , βασιλευ . πως δη | ||
καλουμενῃ Ἀμφιτριτῃ . Ἐξερεω : λεξω , εἰπω . ὑπατον κρατος : περιφρασις . ὑπατον : ἐξοχον : ἀπο του |
ἀλλ ' ἠ ἐασαντες τον ἐν Πελοποννησῳ πολεμον διαβαντες παντες πολεμησομεν Ἀκαρνασι τε και τοις συμμαχοις αὐτων , ἠ εἰρηνην | ||
κατα ἀντερωτησιν , ὡς ὁ Δημαδης , ἐρωτηθεις πως οὐν πολεμησομεν ; ἀπεκρινατο πως οὐν την εἰρηνην ἀξομεν ; . |
εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης κυριευετωσαν οἱ | ||
συμμαχιαν ἐποιησατο . καταλελοιπως δε της ἐφ ' Ἑλλησποντῳ σατραπειας ἐπιστατην Φοινικα , ἑνα των πιστοτατων φιλων , ἀπεστειλεν αὐτῳ |
οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
. τις δε χρεια στρατιας ; αὐτοι καταρξομεν | των θυματων οἱ καλοι ἱερεις , παραστησομενοι τῳ ἱερῳ γυναικας οἱ | ||
θυειν ὑμιν ἡ πολις . φιλοθυτων ] των προσφιλως μετα θυματων ὑμιν γινομενων μυστηριων . θ φιλοθυτων ] ἐν οἱς |
, και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
, ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
τουτῳ διατελουντα ἐνεστι τῳ βιῳ . τινος γαρ τις αὐτον ἀφαιρησεται τον παλαι των ἀφαιρεθηναι οἱων τε ἑαυτον ἀλλοτριωσαντα , | ||
ἀγνοειθ ' ὁτι ὁ αὐτος νομος οὑτος ἐκεινον τ ' ἀφαιρησεται την ἀτελειαν , κυριος ἀν γενηται , και ὑμων |
κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
ἀγρους αὐτου : ἡ μεν δυναμις ἰσχυρα ἐστιν δια το στρατηγειν , δια το τιμασθαι , δια το προτεταχθαι της | ||
λυσιτελῃ τρεφειν συνεχως ἐν τοποις νοσεροις στρατοπεδον . λειπεται δε στρατηγειν τεχνας τινας : και δη τηρησαντες ἐθος τι των |
το ἀνομογενες του ἀνομογενους : οὐτε δε το ὁμογενες του ὁμογενους οὐτε το ἀνομογενες του ἀνομογενους : οὐκ ἀρα ἐνδεικτικον | ||
: εἰ δε μη , το ἐλλειπον ἀπο τε του ὁμογενους και ἐμφερους κατα παντα λαμβανεσθω ἑνεκα του μη γενεσθαι |
Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
δυο δε στοματα ἐστιν , ἑν καθ ' ἑκατερον των εἰσαγοντων ἀγγειων τας ὑλας , ἐν μεν τοις δεξιοις μερεσι | ||
ἑαυτῳ ποιηται , τους αἰτιους οἱ στρατηγοι ταυτης της πραξεως εἰσαγοντων εἰς δικαστηριον , ὀφλοντι δε θανατος ἐστω δικη . |
εἰς τα ὀμματα καταρρυσιν , ἐπει και το προσωπον ἀναγκη καταχριειν , πλειον ὑπο του παθους ἠπερ τα λοιπα μερη | ||
ψυχειν ψυχρην τε φυϲει και λεπτην ἐουϲαν την κυϲτιν . καταχριειν δε γλευκινῳ ἠ ἀκακιῃ ἠ ὑποκυϲτιδι ξυν οἰνῳ . |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
μεν του σωματος προς τῳ αἰσθητῳ γινομενη ἰλιγγιᾳ τε και ταραττεται και οἱον μεθυει , προς δε τῳ νοητῳ αὐτη | ||
οὐσης εὐδινοτατη ἐστιν : ὁταν δε οἱ ἀνεμοι πνεωσι , ταραττεται : οὑτως και των ἀνθρωπων ὁ βιος εὐσταθους μεν |
ἀποφυσει του βραχιονος , ὁ δη και ἀρτηριωδες ἐστι , διακρινουμεν ποιον αὐτων ἐπι τινων διαιρετεον . ἐπι μεν των | ||
κατα του αὐτου στιχου παρακειμενην ἡλιακην παραλλαξιν ἀπο της λοιπης διακρινουμεν , ὡς ὑποδεδεικται , δια της εὑρισκομενης περι την |
και ὀλιγοχρονια , τοισι δε παραμενειν ἐς το γηρας τα νουσηματα και συναποθνησκειν , τους δε ἀπολλυσθαι δι ' ὀλιγου | ||
ἠ πανυ πρωϊ , ἠ ὀλιγῳ ὑστερον : ἑτερα δε νουσηματα ἐστιν , οἱσι καιρος θεραπευθηναι ἁπαξ της ἡμερης , |