μεν ὀρθως οὐκ εἰδοτες δε οὐτε τημ Μοιραν ὁ τι εστιν οὐτε ? το ἐπικλωσαι . Ὀρφευς γαρ τημ φρονησιμ | ||
# . % % ϹΥ [ το ] πραγμα [ εστιν ] . [ ακα ] # . [ Ιεις |
Του πλησιον παροντος ἡνικ ' ὠλλυτο . Και που ' στιν οὑτος ; θαυμα τοι μ ' ὑπερχεται . Κατ | ||
εἰ μη τετραμετρον ἐστιν ἡμιεκτεον ” . αἰ μη ' στιν οὑτος χοιρος : τουτο φησιν ἐπει και το γυναικειον |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
αἰσχιον και ἀπορωτερον : ὁ γαρ ἐν πολεμῳ ἡττωμενος ἀναγκαζεται ἀπορειν και εἰς αἰσχυνην καθιστασθαι , ἠ δουλευων ἠ ἐπι | ||
τηι δε ἐχομενηι το αὐτο ὑδωρ τωι αὐτωι τροπωι ἁπαν ἀπορειν , των ἀστρων ἀνατεταλκοτων . ἁμα τωι ὑδατι [ |
ς ' ἀρεσκει το παρον , το δ ' ἀπον φιλτερον ἡγηι . κρεισσον δε νοσειν ἠ θεραπευειν : το | ||
ἐπι φρενας ἠλθεν ἐκεινων . οὑτως οὐδεν ἀρ ' ἠν φιλτερον ἀλλο πατρης . Μηποτε μοι μελεδημα νεωτερον ἀλλο φανειη |
πεμματα και τα ἰτρια καλουμενα και παν ἀζυμον ἐκ πυρων ϲκευαζομενον πεμμα και οἱ δι ' αὐτων ϲκευαζομενοι πλακουντεϲ . | ||
και το δια των ϲαρκων αὐτων και το δια κιτριου ϲκευαζομενον , μαλαγματα δε το τε Μαρκιατον και το δι |
δε δικαιωντες ? : ἀδικα γαρ δικαιοι προς οὐδενα γιγνεσθαι ἀξιωσουσιν , εἰ δε και ἐπιχειροιεν , προς μεν βραχυ | ||
και μειονος ἀξιοι : ἠν δε τι γενηται ἀγαθον , ἀξιωσουσιν οὑτοι παντες ἰσομοιρειν . καιτοι ἐγωγε οὐδεν ἀνισωτερον νομιζω |
οἱ δε ἀνδρειοι ἐντιμοι , οἱους και Ὁμηρος ἐν τοις ποιημασιν ᾀδει : οἱον τον Διομηδη και τον Ἑκτορα : | ||
προσφορος : μεγας . διαφερων . προσφορος : εὐεπιφορος ἐν ποιημασιν . ἐπιτηδειος . ἱκανος . ταυτα δε φησιν ἐπειδη |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
της φρονησεως ἐνεργημασιν ἐπιφερεται , ἀλλ ' ὁταν ἀμφιβολια τις προσεστιν , εἰ τελειον ἐχει το εὐ ἠ οὐ , | ||
τελειον ἐχουσης κατα το ἀποφαινεσθαι , ὁ τῃ εὐβουλιᾳ οὐ προσεστιν , ὡς πολλακις εἰρηται . Ἀπο της εὐβουλιας εἰς |
, ἐργ ' ἀνδρων τε θεων τε , τα τε κλειουσιν ἀοιδοι . το δε ἐθος τουτο και παρα τοις | ||
: ἡ κιθαρα . εὐφημει : ἡσυχαζει , γαληνιᾳ . κλειουσιν : ὑμνουσιν . Λυκωρεος : του Ἀπολλωνος . κινυρεται |
κελευσω σε ἱνα γραφῃς τας ἁμαρτιας ψυχης ἐξιλεουμενης , και εἰσελευσεται εἰς την ζωην : και ἡ ψυχη ἐαν μη | ||
βασιλειαν μεν ὀψεται του θεου , εἰς αὐτην δε οὐκ εἰσελευσεται . Οἱ λιθοι δε , φημι , κυριε , |
προς αἰπος βαδιζῃ , πνευστιᾳ σφοδρα , και αἱ ὠλεναι δοκεουσιν ἀποκρεμασθαι , και την κεφαλην ἀλγεει , και αἱ | ||
ἁπτεται εὑδοντος . ἀνθρωπους μενει ἀποθανοντας ἁσσα οὐκ ἐλπονται οὐδε δοκεουσιν . δοκεοντα γαρ ὁ δοκιμωτατος γινωσκει , φυλασσει : |
ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
: οὐ γαρ ἁπλως ποσον ἐποιει την ψυχην ὁ Δημοκριτος διωρισμενον , ὡσπερ Ξενοκρατης : ὑπετιθετο γουν μην ἐκ των | ||
; ἠ οὐκ ἐχει οὑτως : οὐδε γαρ ἑν ἐκεινο διωρισμενον ὡς ἑν , οἱον την ὑλην εἰναι φαμεν , |
των Καυνιων ἐκεινων των κακοβιων ἑνος , ἐν ἀσκιωι φαυλωι διεφθαρμενον ὑδωρ και πονηρον ἐχοντος , ὁσον ὀκτω κοτυλας : | ||
τε νοσουν ἐξελει της πολεως μερος , και το μηπω διεφθαρμενον οὐκ ἐασει κακωθηναι , ἐθη τε και νομιμα και |
σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
: οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
' ὑπο της βουλης και του δημου και του δικαστηριου καθιστησιν , ἀδειαν δε τα κοινα διαρπαζειν τῳ βουλομενῳ πεποιηκεν | ||
και ἐπιστημης ἀποδεικτικης , ὁτι παραδιδους τας ἀποδεικτικας μεθοδους δηλον καθιστησιν οἱαν δει ἑξιν ἐχειν τον ἐπιστημονα της ἀποδεικτικης . |
παρουσιᾳ τινων , και ἀπελθοντων ἐστι τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ | ||
περι τε ἐνδοσεως ἑαυτων τε και του ἀστεος τα πιστα λαβουσιν . ὡς δ ' οὐκ ἐπειθε , πρωτα μεν |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
ποιουν σωμα ἐστι : ποιει δε ἡ φωνη προσιουσα τοις ἀκουουσιν ἀπο των φωνουντων . λεξις δε ἐστιν κατα τους | ||
τα κοινα ἐλεγχει την φαυλην διαθεσιν , ἐπιθυμιαν ἐγκατασπειρων τοις ἀκουουσιν ἀπαλλαγηναι της ἐνεστωσης μοχθηρας πολιτειας . ὑποτιθεται γαρ περι |
ὁ τοιουτος στοχασμος , ὁτι ἐκει μεν ἐφ ' ὁ μεθιστησιν ὡμολογηται , οἱον ἐλεος ἠ βασανοι και τα τοιαυτα | ||
ἡ πιμελη συντακῃ , ἐς ἐλαιωδη μεν χροιαν τα οὐρα μεθιστησιν : ἀκμαζων δ ' ὡδε πη το παθος ὑποσημαινει |
μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
εἰς Ὀλυμπιαν ὁδον , Τι , ἐφη , φοβῃ την πορειαν ; οὐ και οἰκοι σχεδον ὁλην την ἡμεραν περιπατεις | ||
ὡν ἐπῃνουν . οὐτε γαρ ὁδον ἐμαυτῳ συνῃδειν μακραν οὐτε πορειαν συντονον οὐτε ὑπαιθρον διαιταν οὐτε θυραυλιαν οὐτε σκληρον τι |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
γαρ ἐλευθεριας δεδοικε στερησιν , ὁ δε παρα των πολεμιων ἁλους οὐδεν οἰεται καινοτερον πασχειν , μαλλον δε πρᾳοτεραν την | ||
ταυτην ὑφηκεν ἀδελφῳ του τυραννου μειρακιῳ Λαανδρῳ . ὁ δε ἁλους ἐρωτι παρακαλει τον ἀδελφον γημαι την κορην . ἐγημε |
ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
ἀμπεχων δερος σπειραις ἐσωιζε πολυπλοκοις ἀυπνος ὠν , κτεινας ' ἀνεσχον σοι φαος σωτηριον . αὐτη δε πατερα και δομους | ||
ἐπειτα το σημειον τε του πυρος , ὡς εἰρητο , ἀνεσχον , και δια των κατα την ἀγοραν πυλων τους |
ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
. το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
δειλης ὀψιας ταλαιπωρουντες πολλα μερη του τειχους ἐξελιπον . τουτο καταμαθων ὁ Μαρκιος τοις μεν ἀλλοις στρατιωταις παρηγγειλε κλιμακας προσφερειν | ||
ποιουμενον μηδενι ποιησαι καταφανες το φερομενον , των φυλακων τις καταμαθων , συλλαμβανει δη , και το κρυπτον ὁ τι |
σκαφη ἠ ξυλινον ἀγγος ἀπεριεργον . κεκλυσμενον : περικεχυμενον , κεχρισμενον . κεκλυσμενον : κεχρισμενον , ἠγουν ὑπερχειλες ὀν μελιτος | ||
ἀπεριεργον . κεκλυσμενον : περικεχυμενον , κεχρισμενον . κεκλυσμενον : κεχρισμενον , ἠγουν ὑπερχειλες ὀν μελιτος . ἀμφωες : το |
ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
. Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
εἰσιεναι , ἐφη , ἐκελευεν , εἰ μελλεις συν αὐτῳ ἐκπλειν . ὁ μεν δη Ξενοφων ἀσπασαμενος τους στρατιωτας εἰσω | ||
τῳ Λαμπτρει , ἀνθρωπος δε τις σωφρων . οὑτος ἐπειδη ἐκπλειν ἐμελλεν εἰς την Λιβυην , διαλογισαμενος προς τον πατερα |
τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
, ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
και το ὑπαρχον ἀποφαινεσθαι ὡς μη ὑπαρχον . διδαξας περι καταφασεως και ἀποφασεως και μελλων περι ἀντιφασεως διαλεγεσθαι προλαμβανει τινα | ||
δε συνταττουσων αὐτο τῳ κατηγορουμενῳ ἡ μεν ἐπι της καθολου καταφασεως τουτο ποιουσα τῃ καθολου ἀποφασει την αὐτην ἐχει δυναμιν |
δειλοτατα , και τους ἀνθρωπους και τους κυνας και τους ἀετους φοβειται , και ζῃ βιον ἀθλιον . οὐκ οἰσθα | ||
αὐτους ἀπαντησαι , ὁθεν ὀμφαλος ἐκληθη . ἀνακεισθαι τε χρυσους ἀετους φασι των μυθευομενων ἀετων ὑπομνηματα : ἰω Ζευ : |
και εὐποριαν ἁμα και εὐπραξιαν τοις ἐρρωμενοις σημαινον και τοις νοσουσιν ὑγειαν : ἐρρωμενων γαρ το λουεσθαι μη προς ἀναγκην | ||
κατεασσομενον πονηρον ἀν εἰη και ὀλεθριον , μαλιστα δε τοις νοσουσιν . ἀει δε τας προ της ἑκτης ὡρας ἀριθμειν |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
. δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
τῳ σωματι Γ κνηστιαν αὐτο ποιουμεν . Γ κνισμον αὐτῳ ἐμποιουσιν . μεταφορικως το τραχυ και δηκτικον , ἡν και | ||
ὁτι ταις συνεγνωσμεναις μονασιν αἱ ἀριθμητικαι ἀρχαι το διαφορον οὐκ ἐμποιουσιν , ἐπει μηδ ' ὁλως εἰσι διαφοροι , και |
μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
των νεων ἐκπεσοντες ἐς τα ὀρη συνεφευγον και πυρα πολλα ἐκαιον συμβολα τοις ἐτι οὐσιν ἐν τῃ θαλασσῃ και διενυκτερευον | ||
Διοδωρος , ὁτι προ του ἀναφυεσθαι ταυτας τον τοπον σιδηρωι ἐκαιον , ὁπως μη ἀναφυοιτο . . . . Ἀγαμμεια |
δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
προσγενομενων πολλων των ἐκ της πολεως και της χωρας ἠναγκασθησαν καταλιποντες τους αἰχμαλωτους καταφυγειν ἐπι τας ναυς . ὁ δ | ||
δ ' ἐπι τουτῳ και θορυβου γενομενου την ἐκκλησιαν τινες καταλιποντες ἐζητουν Ἀσρουβαν περιιοντες . ὁ δ ' ἐφθασε μεν |
, ἐστρατευσαμεν δε ἐπ ' αὐτον ὡς δουλον ἀντι βασιλεως ποιησοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναιμεθα , τι ἀν οἰομεθα παθειν | ||
ὁτι γε ὁρισμος ταυτα , οὐ δεικνυουσιν , ὁπερ ὡς ποιησοντες ἠλθον ἐπι το διαιρειν . και γαρ πασα ἡ |
ἀλληλοις ἐν κυκλῳ , κοινωνιας δ ' εὑρον ἀρχην . καταβαντες δε ἐκ των ὀρων ἀλλοι κατ ' ἀλλα μερη | ||
ἐς μακραν των αἰχμαλωτων οἱ συγγενεις ἀπο Λυδιας και Φρυγιας καταβαντες μεγαλα λυτρα ὑπερ των οἰκειων κατεβαλον . τοτε ἡ |
το φανερον ἡμισφαιριον , ὁ ἡλιος μειζονα τινα της ΖΕΚ διελευσεται . Διαπορευεσθω την ΖΕΛ : ὁταν ἀρα δυνῃ το | ||
και της ΗΞ ἀνατολῃ ὁ ἡλιος ἐλασσονα της ΞΗ περιφερειαν διελευσεται . διεληλυθετω την ΗΟ : του Ξ ἀρα ὀντος |
, ἀλλα ἐασαντα ἐξελιχθηναι τους ἑλιγμους τους πρωτους , οὑτω μεθειναι την κυνα , εἰ μη διαφθειραι θελει την θεαν | ||
των Πυθαγορειων σχημα , οὐ γαρ ὡς κακιων γε αὐτο μεθειναι φησιν , οὐδε μεταγνους , τεχνην δε ἐπαινεσας , |
ἐν χρειᾳ μου γεγονως της συμμαχιας . οὐδεν ἀρα σοι κεχαρισμενον ὀκνει διαπραξασθαι , κἀν ἐπιορκησαι δεησῃ . ὀμνυς μεν | ||
πολιν , ἀνδρα παρ ' ὁντιναουν των ἀριστοκρατικων τῳ δημῳ κεχαρισμενον . Ὁς ἀναστας πρωτον ὑπεμιμνησκε την βουλην των ἰδιων |
εἰς πολλα . και γαρ προς στερεωμετριαν και την των ἐπιπεδων συμβαλλεται θεωριαν , λυεται δε πολλα δι ' αὐτου | ||
ὑλη , δευτερα δε ἡ των γραμμων τε και των ἐπιπεδων και στερεων σχηματων . και των ἀλλων δε ὡσαυτως |
οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | ||
γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως |
: ἀλλα τῃ ἀγαθοτητι μονῃ κολληθητε , ὁτι ὁ Θεος ἀναπαυεται εἰς αὐτην , και οἱ ἀνθρωποι ποθουσιν αὐτην : | ||
, την δε νυκτα ταδε αὐτῳ χραται : ἐν τῃ ἀναπαυεται κοιτῃ , περι ταυτην ἱστησι το ἀμφιβληστρον και ἐπειτα |
δυσοιζω ] δυσχεραινω . θαμνον ] ἠτοι την ἐν θαμνοις καλιαν . γυνη ] ἡ Κλυταιμνηστρα . ἀνηρ ] ὁ | ||
εἰς ἐργασιαν τουτοις τας οἰκιας εἰργαζοντο , ὡς και νυν καλιαν την ἐκ φυλλων φασιν , ἠ ἀπο ὀροφων ἠ |
Ὁ περι θεων λογος πανυ ἀναγκαιοτατος εἰναι δοκει τοις δογματικως φιλοσοφουσιν . ἐντευθεν την φιλοσοφιαν φασιν ἐπιτηδευσιν εἰναι σοφιας , | ||
ὑπ ' αὐτων συμβαινῃ : και ὁπερ αἱ παρα τοις φιλοσοφουσιν καθ ' Ἑλληνας των ἀποδειξεων ἀρχαι , αἱ προτασεις |
δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | ||
τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος |
τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | ||
και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην |
. το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
, τουτεστιν ἀπογονε του Αἰολου ; ἀγε δεχου τοδε το φιλτρον το των ἱππων , ἠγουν το φαρμακον το πραϋντικον | ||
, μαλλον δε εἰ φοβος μεν ἐπειχε τους βαρβαρους , φιλτρον δε τους ὑπηκοους , πως οὐκ ἀξιον ἑκατερον θαυμασαι |
, και ταυτης μερος τι εἰς τας μηνιγγας ἀναθυμιασθαι . ἐνισταμενον δε περι ταυτας , ἀπεργαζεται τας ἐκνοιας : ὀχλουνται | ||
σπληνα και ὀρθοπνοιαν ἀνιγρην , και φθισιν ἰωμαι , σπασμον ἐνισταμενον , και σφαλερην πλευριτιν : ἀποπτυων δε τις αἱμα |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
ἀλλως ἐπτοητο περι τα παιδικα . Ῥηγινων δειλοτερος : τους δειλους Ῥηγινους ἐλεγον . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος υἱος εἰς | ||
τας ἀκανθωδεις και τραχειας ῥαβδους λεγουσιν . Ῥηγινους : τους δειλους . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος του μιμογραφου υἱος ἐκωμῳδει |
Ἁρπαλου λαβειν , λημμα ἐστιν : οὐ γαρ δει την καταγνωσιν ταυτην λογιζεσθαι : ὡς μη κατεγνωσμενου γαρ Δημοσθενους , | ||
ἀρρωστιᾳ του στρατευειν . αἰσθομενοι δε αὐτους οἱ Ἀθηναιοι δια καταγνωσιν ἀσθενειας σφων παρασκευαζομενους , δηλωσαι βουλομενοι ὁτι οὐκ ὀρθως |
κακα , τον δ ' αὐ θανοντα και πονων πεπαυμενον χαιροντας εὐφημουντας ἐκπεμπειν δομων . εἰ μεν γαρ οἰκει νερτερας | ||
ἐπι χρηματων ἀποβολῃ ἠ φιλου λυπουμενους ἠ ἐπι τῃ κτησει χαιροντας οὐτε σωφρονας οὐτε ἀκολαστους λεγομεν . φαινεται οὐν περι |
. ἀλλα μην ὑπερ ὡν γε τοις εὑρημενοις τας τιμας καταλειπειν φησει , οἱ μεν ἁπλα πανυ και δικαι ' | ||
ἀπεργαζεται . παισιν δε αἰδω χρη πολλην , οὐ χρυσον καταλειπειν . οἰομεθα δε ἐπιπληττοντες τοις νεοις ἀναισχυντουσιν τουτο καταλειψειν |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
. παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
ἐν οὐρανῳ θηλυ , καθυγρον , παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , | ||
ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , κυμινον , ὀροβοι , πολυγονον . ὑγρον δε μισγεται προς ἑκαστην ἀει δυναμιν προσφορον |
ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον γραψοντα ] σοφισματι κεχρηται | ||
τοις φιλοις δουναι μοι των πεποιημενων . Εἰπον αὐτῳ και κατηγορειν και παρασκευαζειν ἀλλους : εἰ δ ' ἐγω αὐτον |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
. το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
ταχυ πραυνει . ἐϲχαραϲ δε ταϲ ἀπο ἀνθρακων ταχυ ἀφιϲτηϲι καταπλαϲϲομενον μετα μελιτοϲ ἠ ϲταφιδων . Πιϲϲα . Ἡ μεν | ||
ϲκιρρωδων ὀγκων δυναμεωϲ , ποιει δε και προϲ τα νομωδη καταπλαϲϲομενον . Γαροϲ θερμαινει και ξηραινει δυνατωϲ : δι ' |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
' ἑκαστῳ των λεγομενων αὐτο μονον ἀλλα και ῥησεις μακρας συνειροντες και ῥαψῳδουντες και εὐχομενοι μεν τῃ φωνῃ πολλακις , | ||
και διεξηλθε μεχρι της τελευτης , ὡσπερ οἱ τους στεφανους συνειροντες . οἱ μεν οὐν ἀλλοι τῃ μετουσιᾳ της μαχης |
μακρον μεν [ τον ] χρονον τον καυϲον νοϲεουϲι , ἀποπαυεται δε τα κινδυνωδεα , αἱ ὀδυναι και ξυνταϲιεϲ των | ||
ἐπειτα βιαζεται οὐδ ' ἀνορουει ἀχνυμενος , πειρῃ δε μαθων ἀποπαυεται ὁρμης . ὡς δ ' ὁτε τις νουσῳ πολυκηδεϊ |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
Βοιωτικῃ μεταθεσει του η εἰς την ει διφθογγον εἰμι , ἡμαρτημενον ὀν τῳ τονῳ , καθα ἑτερωθι λεγει αὐτος : | ||
. το μεντοι ἐν τῳ περι ψυχης ἐπιστασιν ἐχει ὡς ἡμαρτημενον . φησι δε τουτῳ : „ και γαρ οὐτε |