στιβοις . παρεστι δ ' ὠδις και φρενων καταφθορα . εὐχου τα λοιπα , τοις θεοις τελεσφορους εὐχας ἐπαγγελλουσα , | ||
κακιζειν ἐπειγῃ προαιρεσιν , ἡτις μικρας γουν ἀσφαλειας πεφροντικεν . εὐχου τοινυν περι ἡμων : τουτο γαρ κἀμοι ποθεινον και |
ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
ἐπιστημων ἐσχατος των ἀλλων ἐστι δια τοιαυτην αἰτιαν : τα κοινοτερα προτερευουσι των ἰδιως τινι ὑπαρχοντων και αὐτῳ μονῳ τῳ | ||
παντων ἀγαλματων διαφεροντως : οὐ γαρ μηποτε φανῃ καλλιω και κοινοτερα συμπαντων ἀνθρωπων ἀγαλματα , οὐδ ' ἐν διαφερουσιν τοποις |
περιλαβων τοις ὁπλιταις . ἐκδρομους δε : ἠγουν ἐταξε τους νεωτατους ἐκτρεχειν και ἐπιεναι τοις μετα του Ἀρριβαιου , εἰ | ||
ἑκαστου . τῳ δε δημῳ τους δουλους των ἀνῃρημενων τους νεωτατους τε και εὐρωστους , μυριων πλειους , ἐλευθερωσας ἐγκατελεξε |
στρατιωτικον πληθος . στρατεια ἐκτεταμενως το πραγμα , στρατια δε συνεσταλμενως το των στρατιωτων πληθος . ἐναλλασσει δε πολλακις ἐν | ||
δε τους χρονους , εἰ τις τον μεν μη ἐργαζομενον συνεσταλμενως ἀργον λεγοι , την δε πολιν ἐκτεταμενως Ἀργος . |
εὐξηται τι των μη καθαρων κτηνων , ἀγετω προς τον δοκιμωτατον των ἱερεων : ὁ δε τιμασθω μη ὑπερβαλλων την | ||
του οἰνου , και διηθησαντες , εἰ μη μεταβαλοι , δοκιμωτατον κρινουσιν . εἰωθασι δε οἱ οἰνοι τρεπεσθαι ἐν ταις |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
τον Κυαξαρην εἰς την κατεσκευασμενην σκηνην , οἱς μεν ἐτετακτο παρεσκευαζον τα ἐπιτηδεια τῳ Κυαξαρῃ : οἱ δε Μηδοι ὁσον | ||
, ὁπως αὐτοι τε ἀπελαυον ὡν ἐκεκτηντο και τους ἀρχομενους παρεσκευαζον . πρωτον μεν τοινυν , ὁπερ νυν ὑμιν το |
, ὡς αὐ κἀκεινους παραπλησιους ἀλληλοις ὀντας και οὐδενα ὑπερεχοντα ἐπιφανως αὐτων . του δε Μενεσθεως μνησθεις ὁ ποιητης οὐδεμιᾳ | ||
' ἐνιων ἐτυχεν , ἀλλ ' εἰ τι προσηναγκασεν , ἐπιφανως ἐδοξε βιαζεσθαι . και μην εἰ μεν ἐχοντας το |
ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
τοις κερασι τυπτοντα , μαχιμον . λευκιτας δε ὁ λευκος παραγωγως ὡς ἀπο του ὁδος ὁδιτης , κορυπτιλος ὁ κεραστης | ||
μη λεγομενον παν λευκον μελαν ἐνομιζετο . το δε κελαινεφες παραγωγως ἰσον τουτου . κελαρυζει ἰδιωμα ψοφου . κελαδεινη ἐπιθετον |
δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
τας πυλας και περιεσκοπει , ἐρομενου τινος τι περισκοπει , αἰσχυνεσθαι ἐφη , μη ὀφθῃ , ὡσπερ ἐκ πορνειου ἐξιων | ||
τοις νεοις γιγνομενον , ὁ παρακελευονται λεγοντες ὡς δει παντα αἰσχυνεσθαι τον νεον . ὁ δε ἐμφρων νομοθετης τοις πρεσβυτεροις |
ἐμοι , ἀλλα τῃ κυνι . “ Ξανθος εἰπεν ” Αἰσωπον μοι τις καλεσατω . “ ἐλθοντος δε αὐτου λεγει | ||
Λυκουργον δι ' ἐπιστολων . ” ταυτα εἰπων ἐκελευσεν τον Αἰσωπον ἀποβηναι της νηος . και τῃ ἐπαυριον ἐλθων ὁ |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
πτυσματος : ἠν δε μη , ἐρου αὐτον , εἰ γλυκυτερον το σιαλον , και ἠν μεν φῃ , ἰσθι | ||
εἰρηται , το γαλα , μεχρι παχυτερον τε ὁμαλως και γλυκυτερον του ὠμου γενηται . Δει δε και της των |
ἐν τοις αἰσθητοις και ἐν ἐπινοιαις ἀφαιρουσαις των αἰσθητων τας κοινοτητας . ἐπει δε και κινησεως ἐμνημονευσε λεγων , ὁτι | ||
. τον αὐτον δε τουτον λογον ἐστι και ἐπι τας κοινοτητας μεταφερειν . Κεφ . λεʹ . Ἑξης δ ' |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
μυελον ἐλαφου . [ Προς δυσεντερικους . ] Ἐπι δε δυσεντερικοις εἰδεναι ἀναγκαιον ὁτι ἐξαιρετον δυσεντεριας ἐστι φαρμακον , ὀλιγοσιτια | ||
ῥυπαρα εἰη ἑλκωσις ὡς τρυγωδη εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις |
χειρω δε τα πλειονα των ἐλαττονων και τα μειζονα των βραχυτερων και τα ταχεωϲ ἀφανιζομενα των πλειονα χρονον ἐπιμενοντων , | ||
μονων . κατα δη τους λεχθεντας τροπους διχα μυριων ἀλλων βραχυτερων φθειρομενου του πλειστου μερους ἀνθρωπων , ἐπιλειπειν ἐξ ἀναγκης |
διαφθειρωσι τα πραγματα το του Φαεθοντος παθοντες . οὑτω την ἀπαιδιαν την αὑτου της εἰς τας πολεις λυμης κουφοτερον ἐκρινεν | ||
ἀλλ ' ἀτεκνος εἰ ; ὁ Φοιβος οἰδε την ἐμην ἀπαιδιαν . ὠ τλημον , ὡς τἀλλ ' εὐτυχους ' |
πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
ἁτινα κρειττονα ὑπαρχει ἠ κατ ' αἰσθησιν . οὐδεις γαρ θαυμαζεται ἐχων αἰσθησιν : φυσεως γαρ δωρον ἐστι και θεου | ||
γεγονε μεν γαρ ἑτερωθι Πρισκιανος , δι ' ὁ δε θαυμαζεται , τουτο αὐτῳ παρα της ἐμης πολεως , ἡ |
ἀντι του καταλυσαι . τελεσφορος ] ἀρχηγος , διοικητης . εὐπρεπεστερον ] βελτιον ἀνδρα ἐξελθειν . λεσχηισιν ] ἐν ταις | ||
και συνισταμενοι κατα την ἀγοραν ἐσκοπουν , ὁντινα χρη τροπον εὐπρεπεστερον ἀνευ κινδυνου παυσαι τουτων αὐτον των πολιτευματων : κρυφα |
, ἀριστοφανεια και αὐτα καλουμενα : το πεμπτον χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το ἑκτον ἀπο ἰαμβικης βασεως εἰς χοριαμβικην ὑπερκαταληκτον | ||
Το ζʹ προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον . Το ηʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . Το θʹ δακτυλικον πενθημιμερες . Το ιʹ ἰαμβελεγος |
Φρυγιᾳ : ἑτεροι ἐν Λυδιᾳ . Ἀρτεμων δε τις ἱστορικος πιθανωτερον λογοποιει . καθαπαξ γαρ φησι παν ὀρος ἐχον πυρος | ||
δε ἀκινητον εἰναι φασιν . . . . Α . πιθανωτερον δ ' ἐοικασιν οἱ Πυθαγορειοι λεγειν περι αὐτου , |
των ἀρχων ποιοτης , ἀναφαινεται τις αὑτη του παθους ἑτερα κοινοτης , ἡν ἐκεινοι παρηκαν : εἰ δ ' ἡ | ||
ὀντος και εὐμισητου , του ἀνεπαχθως ποιησαι μεθοδοι τρεις : κοινοτης λογου , ἀναγκης προσποιησις , προσωπου ὑπαλλαγη . Τουτων |
ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
. διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
ἐμπτωσεως , και ἀναπληρωσεων και μονων , και παραλλαξεων , ἀκολουθουντων παντων ἀλληλοις , τῳ γαρ μεγιστῳ διαφορῳ των ἀποστηματων | ||
την ἀναφοραν . ἠ οὑτως . αἱρεσις ἐστι συστημα δογματων ἀκολουθουντων ἀλληλοις τε και τοις φαινομενοις ἠ νομιζομενων ἀκολουθειν . |
ὁ θεραπων προς τον Ἀγορακριτον . ἐν ἐκθεσει στιχοι τροχαϊκοι καταληκτικοι εʹ , οὑς οἱ ὑποκριται φασιν . Γ ἀνδρες | ||
και μονομετρα ιεʹ . ἐν ἐκθεσει δε στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι δʹ , ὁμοιοι τοις ἑξης . ταυτα δη λιπους |
την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
ἀδικος οὑτος ” : οὐκ ἀπειλειται δε , ἀλλα μειλικτικως προσαγγελλει . φειδωλος τις ὠν ὁ φευγων του δουναι : | ||
πλανωμενος δε κατα τας νησους του Ἀτλαντος , περιπεσων αὐτῃ προσαγγελλει και ἀγει προς Ποσειδωνα : ὁ δε γημας αὐτην |
: ὁπερ και συνεβη γενεσθαι . ὁ δ ' οὐν Ὀνομαρχος στρατηγος αὐτοκρατωρ ᾑρημενος ἐκ μεν του χαλκου και σιδηρου | ||
Ἐπιλυκου του Ἀμφιπολιτου υἱωι ὀντι καλωι Δαμιππωι * Πλεισθενους ἀναθημα Ὀνομαρχος ἐδωκε . Φαρσαλιαι τηι Θεσσαλιδι ὀρχηστριδι δαφνης στεφανον χρυσουν |
ὁρκους παρα των συμμαχων , λεγει δε Θετταλων : εἰτα προσεταξαν αὐτῳ πεισαι Φιλιππον Ἀμφιπολιν ἀποδουναι τῃ πολει : ἐπειδη | ||
προτεροις ἀγγελοις παθειν δια το σχημα της προξενιας ἀφεισαν , προσεταξαν δ ' ἐκποδων εἰναι παραχρημα και του λοιπου τοιαυτας |
διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
, ὑπερ του μη γνωσιμαχουντων μηδ ' | ἀλλα ἀλλων ἀπαγγελλοντων στασιν ἐν τῳ πληθει γενεσθαι , χαλεπωτεραι δε μετα | ||
της ἐλπιδος , ἀλλα των ἐπι κατασκοπην ἐκπεμφθεντων τοις Ἰνδοις ἀπαγγελλοντων το πληθος των παρα τοις πολεμιοις ἐλεφαντων , ἁπαντες |
, ὡσπερ και Ἀσκληπιαδης ὁ Βιθυνος . δυο γαρ ταυτα προσεγενετο τῳ βουβωνι , ἡ της κατα τας ἀρτηριας τε | ||
ἐχει ἐν ταυτῳ και το λυπηρον , τουτεστιν , ὁμου προσεγενετο μοι και ἡ ἡδονη και ἡ θλιψις δια σε |
το θειον ἀντιλαμβανεσθαι των Ἑλληνων , ἱνα του πληθους των βαρβαρικων νεων ταπεινωθεντος ἀντιπαλος ἡ των Ἑλληνων δυναμις γενηται και | ||
] | πολλας μεν των κινδυνευουσων ? [ ] | βαρβαρικων ? [ ] | νεων διεφθειρεν [ | ] |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
μετα τουτο μελιτουμενον . μνημονευει αὐτων Στησιχορος δια τουτων : χονδρον τε και ἐγκριδας ἀλλα τε πεμματα και μελι χλωρον | ||
ταχεως δε παλιν χρησθαι τοις ἰσχαιμοις φαρμακοις και προσπιεζειν τον χονδρον του μυκτηρος ὑπ ' αὐτο το ὀστουν τοις δυσι |
, ἡς ἐπιμνησθηναι ἐδοξε δια την παρ ' Ἑλληνων τισιν ἀγνωσιαν . αὐτο μεν το ἀγαλμα διοπετες εἰναι λεγουσιν , | ||
, δυσμικτος , μισεταιρος , μισανθρωπος , ἀπανθρωπος . και ἀγνωσιαν , ἀηθειαν , ἐχθραν , ἀλλοτριωσιν , διαφοραν , |
και της ἀκμης συνεργα : οἱον ἐννοιαι μεν και λεξεις τραχειαι γενοιντ ' ἀν και ἀκμαιαι , κωλα δε τραχεα | ||
ζῳον εἰσι και αὑται διαφορον : αἱ μεν γαρ αὐτων τραχειαι πεφυκασιν , αἱ δε λειαι πανυ : και τας |
μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | ||
παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ |
δε βουλει , περιοδος καταληκτικη ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαϊκης καταληκτικης . το βʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και | ||
το αʹ περιοδικον καταληκτικον , ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαικης καταληκτικης : το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το γʹ |
ἠτ ' ἀρα . οὐδ ' οἱ σοφοι γε δαιμονες κεκλημενοι πτηνων ὀνειρων εἰσιν ἀψευδεστεροι . πολυς ταραγμος ἐν τε | ||
οὐδε ταις θλασταις ἐλααις . Ποσοι το πληθος εἰσιν οἱ κεκλημενοι εἰς τους γαμους , βελτιστε , και ποτερ ' |
συμμετριας εἰς μη πλειονων ἐπιθυμειν : τουτο μεγιστον ἀνθρωποις και λυσιτελεστατον : το χρησθαι οὐν τῃ συμμετριᾳ εἰς ὁλον τον | ||
ἀνδρας τοις ὁρκοις , ὁ δε διαβεβαιουμενος ὁτι δει το λυσιτελεστατον ὡσπερ ἐπι των ἀλλων , οὑτω και ἐπι των |
ἑξεις διαθεσεις : ἠ γαρ ψευδη προτασιν ληψομεθα , ἠ ἀσυλλογιστος ὁ λογος ἐσται . εἰ γαρ λαβωμεν μειζονα ὑγιειαν | ||
μερικη γινεται ἡ μειζων προτασις : μερικης δε αὐτης γινομενης ἀσυλλογιστος ἡ συζυγια , ὡστε εἰκοτως συνηγαγε και το παντι |
και ὁλως , ὁπερ ἐφην , μυρια τουτου και ἐν δικανικοις και ἐν συμβουλευτικοις ἐστι παραδειγματα . Ἀλλ ' ἐννοιαι | ||
δε πραγματικα , τα δε μικτα : ταυτα γαρ ἐν δικανικοις τε και συμβουλευτικοις εἰδεσι λογων εὑρισκονται : ἰστεον δε |
ὑπο δορυ πωλουμενους ἐκ των λαφυρων , ἠ του στρατηγου συγχωρησαντος ἁμα ταις ἀλλαις ὠφελειαις και τους δορυαλωτους τοις λαβουσιν | ||
ἁπλοτητος της των βαρβαρων ἐστι σημεια , του τε μη συγχωρησαντος μεν την ἀποβασιν την εἰς την νησον , δωρα |
προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | ||
ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . |
και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | ||
περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
δε μελαθρων ἐντοςὀφθηναι κοραις πικρονφιλημα δουσα δεξιαν τε μοι , μελλουσα δαρον πατρος ἀποικησειν χρονον . ὠ στερνα και παρηιδες | ||
: ἀπο νυμφιδιων : ἀπο των νυμφικων στεγων σχοινιον ἐδησε μελλουσα ἀπαγχεσθαι : ἁψεται ἀμφι βροχον : ἡ ἀμφι προς |
ἐνεχθησεται . τουτ ' ἀπεβαινεν ἐργοις : τῃ μεν γαρ προτεραιᾳ ταυτα θεσπιζει , τινες δε των ἀβεβαιων το ἠθος | ||
τας διαθεσεις του σωματος , εἰτα μεμνησθαι των ἐν τῃ προτεραιᾳ γενομενων ἁπαντων : αἱ μεν γαρ διαθεσεις ἐνδειξονται το |
ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
, οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
φυλακας ἀποδεικνυσθαι των βασιλεων , και γαρ οὑτοι τεταγμενας τινας ἱερουργιας ἐπετελουν . την δε τεταρτην τοις ἐξηγουμενοις τα θεοπεμπτα | ||
συμφορα πραττουσαι , αἱ και τας νυμφας ἐλουον και τας ἱερουργιας ἐν γαμοις ἐποιουν και ποπανα παντοδαπα και ἀρτους ἐπεττον |
μελανων και λευκων συγκειμενος : κυανῳ χρωματι εἰς παραμυθιαν και συμμετριαν ἀγει τον ὀφθαλμον . ὁ δε κερατοειδης ἐγενετο , | ||
και τας της ψυχης ἐνεργειας ὁσα τε ἀλλα τοιαυτα την συμμετριαν δηλονοτι φυλαττειν προσηκεν , μητε μαλακωτεραν την ἑξιν του |
προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
κρεας , κἀν μη κατεσθιωσι και τους δακτυλους , ἐθελω κρεμασθαι δεκακις . . . ἐσκωψε δε αὐτον Κρατινος [ | ||
κρεας , κἀν μη κατεσθιωσι και τους δακτυλους , ἐθελω κρεμασθαι δεκακις . Ἐφη τε καταβας εἰς διαιταν των κατω |
κακως γραφει “ ἡρως ἀπριατης . ” ἀποσκυδμαινε ὀργιζου , χολου . ἀποκηδησαντες ἀπακηδιασαντες . ἀπολιχμησονται ἀπολειξουσιν . ἀποσταδα πορρωθεν | ||
ἀμυμονος , οὐκ ἀρ ' ἐμελλες οὐδε θανων λησεσθαι ἐμοι χολου εἱνεκα τευχεων οὐλομενων ; τα δε πημα θεοι θεσαν |
ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
μικρα και των δενδρων ἐνια σπερματα τυγχανει καθαπερ και της κυπαριττου . ταυτης γαρ οὐχ ὁλος ὁ καρπος ὁ σφαιροειδης | ||
ταις ὀσμαις και τοις χυμοις οἱον ἐλατης , πευκης , κυπαριττου , πιτυος , ἐτι δε των ἡμερων συκης . |
φορτικον της λεξεως και σκολιον και δυσπαρακολουθητον : ὁ δε σπανιος και οὐδ ' ἐκ της ἐπιτυχουσης ἀγωγης γιγνομενος τεχνιτης | ||
τους δια θαλασσης ἐμπορευομενους ἀπο κλυδωνος ῥυεται . Λιθος ὁ σπανιος . Οὑτος και ἀνευ γλυφης φορουμενος μεγαλα ἀποτελει . |
συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
. το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
περι τετρακισχιλιους και ἐννακοσιους , του δ ' ἰσημερινου ὡς τρισμυριους τριακοσιους . , : . . . του γαρ | ||
των μεν ἱππεων διαβιβαζει περαν του ποταμου του Πιναρου ἐς τρισμυριους μαλιστα τον ἀριθμον και μετα τουτων των ψιλων ἐς |
ὁπως μη καταφρονοιντο , τον ἑνα στρατιωτην δυο στιβαδας ποιεισθαι προσεταττε και ταχεως ἐς ἀλλο χωριον μετανιστατο . των δε | ||
της Ἀργειας ὑποπτευσας την Ἡρακλεους αὐξησιν μετεπεμπετο τε αὐτον και προσεταττε τελειν ἀθλους . οὐχ ὑπακουοντος δε του Ἡρακλεους , |
κατα τα χρωματα , ἁτε και των χυμων συμπεφυκοτων και συμπεπλεγμενων . και ταυτα μεν οὑτω . Γινεται δ ' | ||
δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε και παρα Πλατωνος παραδειγματα ἀγωνων πλειονων συμπεπλεγμενων και τροπον τινα παντων των μερων της ῥητορικης συναγομενων |
ὡς Χαραξ . . . . . . : Ταυτην κεκλησθαι φησιν Ἰβηριαν ἐν Ἑλληνικων γʹ : Την δε Ἱσπανιαν | ||
ἐπειτα δε τουτων μη διαμαρτανειν : τῳ γαρ ὀντι τουτους κεκλησθαι εὐπορους . τους δ ' ἀλλους πενητας ἀπεκαλει και |
ἀει θαλλει ἀννησοιο : διπλουν το ν , ἀντι του ἀνησου : οὑτως Ἀττικως . * ἀννησοιο : ἀνηθου βοτανη | ||
μεθ ' ἑνος ἑκαστου και μετα τινων ἠ παντων , ἀνησου τε ἠ μαραθου σπερματος μισγων , τοις μεν οὐν |
γνωσιμαχειν δια της λεξεως , οὐ μην πεπαυται καθαπαξ της φιλονεικιας βουλομενος το ἐξ ὑπονοιας σημειον συστησαι : δηλον δε | ||
ἐᾳ τους ἐχοντας αὐτον σωφρονειν . ἀλλα τας μεν τουτων φιλονεικιας ἐασατε χαιρειν , ἁ δε ψηφισαμενοι τῃ πολει σωτηρια |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
γενεσεως : τον δ ' ἀρτιον πρωτον ἐξ ἀνισων τινες κατασκευαζουσι του μεγαλου και μικρου ἰσασθεντων . ἀναγκη οὐν προτερον | ||
τα μελλοντα προγινωσκουσι και θεῳ ἐκθυσιας ἠ εὐχας ἠ ἀναθηματα κατασκευαζουσι , τινες δε και δια θεου προνοιαν ἀσθενειαν ἠ |
εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
Ἀπουλιαν πραγματα τελεως ἀποβαλωσιν , ἀποικιαν ἐξεπεμψαν εἰς Λουκεριαν πολιν ἐπιφανεστατην των ἐν τοις τοποις . ἐκ ταυτης δε ὁρμωμενοι | ||
ἐχειν δ ' αὐτην και πολεις οὐκ ὀλιγας , ὡν ἐπιφανεστατην ὑπαρχειν την Μεροην . παρηκειν δε της νησου τον |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
λεγομενοι οἱ ὑπο τῳ Εὐρυπυλῳ . περι μεν οὐν των Κιλικων και των ὑπ ' Εὐρυπυλῳ τα ἐνοντα εἰρηται , | ||
Κλαυδιος Πουλχερ : ἐμπεσων γαρ εἰς τα λῃστηρια , των Κιλικων ἀκμαζοντων τοτε , λυτρον αἰτουμενος ἐπεστειλε τῳ βασιλει δεομενος |
και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
μεν εὐθυς και σαφες αἰσχυνεσθαι μοι δοκει δηλουν ὁτι ὑμιν κλητεον ἐστιν αὐτους : προστιθησι δ ' ὡσπερ παραμυθουμενος αἱρεσιν | ||
ἐγκωμιαστεον . ἰστεον δε , ὁτι τα εἰς θεους ὑμνους κλητεον . Και μην και τα φυτα παραπλησιως ἀπο του |
αἰχμαλωτους . Παραλαβων δε ὁ Κοιντιος την πολιν τα μεν ἐπιφανεστατα των λαφυρων εἰς Ῥωμην ἐκελευσε φερειν , τα δ | ||
ἀρχαιον . Ἠλειοις δε ἐν τῳ ὑπαιθρῳ της ἀγορας τα ἐπιφανεστατα ναος ἐστι και ἀγαλμα Ἀπολλωνος Ἀκεσιου : σημαινοι δ |
τοτε ? ? [ δη ] ? κολακευειν ] ? προειλοντο ? και ] Δημοκρατης ? [ αὐτοις ] ? | ||
ἐστιν ὡς οὐτε δικαια οὐτε ἀγαθων ἀνδρων ἠν ἐργα ἁ προειλοντο και οἱς ἐνεχειρησαν , ἠ συγχωρητεον χρηστους εἰναι τους |
ὁ μεν γαρ κοσμος ἐπ ' ἐλαττονα οὐσιαν ἀνεδραμεν , ἀφαιρεθεντος αὐτῳ του σωματοειδους , ἐφθαρη δ ' ἡ ψυχη | ||
. Ἐαν μεγεθος μεγεθους ἰσακις ᾐ πολλαπλασιον , ὁπερ ἀφαιρεθεν ἀφαιρεθεντος , και το λοιπον του λοιπου ἰσακις ἐσται πολλαπλασιον |
την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
βαρυτερον ἡ φωνη χωρῃ , ἐπιτασις δ ' ὁταν ἐκ βαρυτερου μεταβαινῃ προς ὀξυτερον . ἐκ δη τουτων τα γινομενα | ||
Ἀγωγη προσεχης ἀπο των βαρυτερων ὁδος ἠ κινησις φθογγων ἐκ βαρυτερου τοπου ἐπι ὀξυτερον , ἀναλυσις δε τοὐναντιον . τας |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
ἐγινετο . ἐστι δε κυνη Ἀιδος το τελος εἰς ὁ ἀπελθων ὁ τετελευτηκως ἀορατος γινεται . Λεγεται ὁτι Βορεας Ὠρειθυιαν | ||
και παρ ' αὐτων μαθησῃ ποιᾳ ἀν χρησῃ γυναικι , ἀπελθων ἐκεινος και ἀκουσας των παιδων προς ἀλληλους λεγοντων την |
δεδωκε δηλονοτι κυριος του ταξαι και ὁρισαι την ἀντιδοσιν ποιων προηκατο και προδεδωκεν : ᾡ οὐν πιστευσας , ὁτι ἀξιαν | ||
εὐσεβης : μεμυηται γαρ και προς την ἐρωτησιν οὐδενα λογον προηκατο : δει οὐν ποιεισθαι τους λογους ἀφορωντα προς την |
κατα τινα ἀναγκην , ἡν ὁποια ἐστιν οὐ διασαφει . Δημοκριτος Ἡγησιστρατου , οἱ δε Ἀθηνοκριτου , τινες Δαμασιππου Ἀβδηριτης | ||
περιεχον δε πασας τειχους δικην στερεον ὑπαρχειν . Λευκιππος και Δημοκριτος χιτωνα κυκλῳ και ὑμενα περιτεινουσι τῳ κοσμῳ . Ἐπικουρος |
πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
θυειν και συγκαλουντες ἐπι την θυσιαν τους φιλους και τους οἰκειοτατους καταρωνται μεν τοις τεκνοις , λοιδορουνται δε ταις γυναιξι | ||
τον υἱον . Οὐκουν περιφανως ἐπιδεικνυω ὑμιν και αὐτους τους οἰκειοτατους Νεαιρας ταυτησι καταμεμαρτυρηκοτας ὡς ἐστιν ξενη , Στεφανον τε |
Ἐγκατασκευος δε ἐστιν ἡ Κατα Ἀριστοκρατους . φασκων γαρ Χερρονησον κινδυνευειν τῃ πολει τας αἰτιας λεγει , δι ' ἁς | ||
δια βηχος ἀναγεσθαι , ἀδυναμιᾳ νικωμενου του καμνοντος , ὡς κινδυνευειν ἠδη των εἰσπνοων τας ὁδους συγκλειεσθαι ἐντευθεν , και |