| , και τῳ ξενιζοντι της λεξεως ἐξεπληξε τους Ἀθηναιους ὀντας εὐφυεις και φιλολογους . πρωτος γαρ ἐχρησατο τοις της λεξεως | ||
| ὑμιν οἱ φυλακες συνοικιζωσιν νυμφας νυμφιοις παρα καιρον , οὐκ εὐφυεις οὐδ ' εὐτυχεις παιδες ἐσονται : ὡν καταστησουσι μεν |
| τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
| το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
| μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ||
| Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και |
| δευτερῳ Μεσσηνιακων γραφων οὑτως : Τοις δ ' εἱλωσι παν ὑβριστικον ἐργον ἐπιταττουσι προς πασαν ἀγον ἀτιμιαν . Κυνην τε | ||
| κατα μεταφοραν εἰρηται ἀπο των μελων : δηλοι δε το ὑβριστικον και ἐξω του καλου και τραχυτερον εἰς ἀκοην και |
| μεμνασθω . ἠγουν : μη , τῳ ὑπερβαλλοντι της εὐδαιμονιας ἐπαρθεις , μεγαλα φρονησῃ και θεον ἑαυτον λογισηται , ἀλλ | ||
| , Πυθιος ὁ Λυδος καταρρωδησας το ἐκ του οὐρανου φασμα ἐπαρθεις τε τοισι δωρημασι ἐλθων παρα Ξερξην ἐλεγε ταδε : |
| τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
| πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| ἀφενος χρηματα μαιομενος , ἀλλα δικαιοσυνης μετεχειν και πλουτον ἀγινειν εὐφορον , εὐκτητον , τιμιον εἰς ἀρετην . των δε | ||
| και θεαις , ἐλθειν αὐτῳ την ἀρχαιαν πενιαν , την εὐφορον ἐκεινην και παμφορον και καρποτροφον , τον δε χρυσον |
| , φησιν οὑτος , ἐν τῃ κατα Χαλκιδα Ἀρεθουσῃ τεθεαμαι κεστρεις χειροηθεις , και ἐγχελεις ἐνωτια ἐχουσας ἀργυρα και χρυσα | ||
| εἰδη . λεγονται γαρ οἱ μεν κεφαλοι , οἱ δε κεστρεις , ἀλλοι χελλωνες , οἱ δε μυξινοι . ἀριστοι |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| , οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
| ' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| . κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
| . και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
| ἀποτελουντες : γινονται δε συνετοι , ἁπλοι , εὐμεταδοτοι , ἡδεις , φιλοσυμβιωτοι , εὐφραντικοι , παιδειας και μουσικης μετοχοι | ||
| παντες ἁπαλοι , οὐ πληξιν , οὐ τονον ἐχοντες , ἡδεις , εὐστομαχοι . ὁ δε Μαμερτινος ἐξω μεν της |
| βουλοιμην ἀν ἐναντια τιθεσθαι . ” Τα ὁπλα “ μοι δοκεις βουληθεις εἰπειν αἰσχυνθεις ἀπολιπειν . Ἐστω νυν ταυτα ταυτῃ | ||
| ] θελεις βλεπειν φως , πατερα δ ' οὐ θελειν δοκεις ; οἰει ὁτι ἐκεινος οὐκ ἐφιλει το ἰδιον παιδιον |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| τα ῥοωδη . ὁταν δε ἐπιπεπλεγμενα ᾐ , προς το κατεπειγον ἱστασθαι . κοινοτητας δε πασας μεν φαινομενας λεγουσιν : | ||
| , ἐξω σμικρα : το μεν ἐκτεινον , το δε κατεπειγον : διπλη εἰσω ἐπανακλησις , οἱον ἐπεισπνεουσι , θερμον |
| κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
| καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| ὀνομαζομαι : και συναψασης της ὑλης την ἀποκηρυξιν , τον χωρισμον , την τελευτην , ὡς πολεμιος ἐγω του παιδος | ||
| μητερα . και παλιν ταυτα λεγει : Ἠελιος δυνων τοκεων χωρισμον ἐτευξεν . Και Μανεθων οὑτως : Ἀρης ἡμερινῃσι μεσουρανεων |
| δ ' ἐκ των Λιβυρνων ἐξελαθεντες ἀπο του Δυρραχιου Κερκυραιους ἐπαγομενοι θαλασσοκρατουντας ἐξεβαλον τους Λιβυρνους : και αὐτοις οἱ Κερκυραιοι | ||
| τε αὐτῳ προσετιθεντο πολλοι και ἀγαθοι δυναμεις ἀξιοχρεους πανοικιᾳ μετανισταμενας ἐπαγομενοι , ὡν ἐφ ' ἑνος ἡγεμονος ἐκ Τυρρηνιας ἐλθοντος |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| δε ἐποπος του ὀρνεου συν τοις δυσιν του ὀρνεου ὀφθαλμοις περιαπτομενη προγινωσκειν ποιει τον φορουντα παντα τα ἐπερχομενα , ἐφ | ||
| οὐκ ἀποῤῥιπτει τον καρπον . Ἡ δε καλουμενη φλωμος βοτανη περιαπτομενη τῃ καρυᾳ οὐ συγχωρησει ταυτην ἀποβαλλειν τον καρπον : |
| κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
| και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
| οὐ γαρ ἀν ἀλλως πεισθειη κατακουσαι της γνωμης , μη διατεθεις ὁτι μεγαλη ἐστιν ἡ ὑποθεσις και σπουδης ἀξια περι | ||
| : ὁ δε φιλοσοφιας ἠρα , και αὐτου Κραντωρ ἐρωτικως διατεθεις ἐπυθετο τα ἐξ Ἀνδρομεδας Εὐριπιδου προενεγκαμενος : ὠ παρθεν |
| Ὀδυσσευς Καλυψοι ξυνων ἐκλαθεσθαι καπνου Ἰθακησιου και οἰκου . „ περιβαλων δ ' αὐτον ὁ Δημητριος και τι και ἐπευφημησας | ||
| πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς ἐκκλησιαν εἰσελθων ἀνδρες , ἐφη , πολιται , |
| . που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
| κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
| γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
| ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
| περδικων ἐν τῃ Ἀναφῃ , ὡς κινδυνευσαι ἀναστατους γενεσθαι τους κατοικουντας . κατ ' ἀρχας δ ' ἡ μεν Ἀστυπαλαια | ||
| τοσουτο γαρ ἱστορουσιν ἐπιπολασαι των εἰρημενων θηριων πληθος ὡστε τους κατοικουντας ἀνθρωπους το μεν πρωτον πανδημει κτεινειν [ παν ] |
| ἐν τῃ προ δυο συλλαβων βαρειαν [ και ] ἀποτελεσαι περισπωμενην ἐπι της προπαραληγουσης . Μελλοντες ἐξηγεισθαι την γραμματικην τεχνην | ||
| ἑπτα εἰναι , την ὀξειαν , την βαρειαν , την περισπωμενην , και τεταρτον δασυν φθογγον και ψιλον πεμπτον και |
| , χυτρας ἰχνος συγχειν ἐν τῃ τεφρᾳ , δᾳδιῳ εἰς θακον μη ὀμοργνυσθαι , προς ἡλιον τετραμμενον . μη ὀμιχειν | ||
| ἀερα φησιν : ἐπ ' ἐκεινον γαρ οἱον καθημεναι ἐπεστηριζοντο θακον ] την ἐν τῳ ἀερι στασιν προλιπους ' ] |
| κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
| , οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
| πραγμασιν ὁστις ἑαυτον κοσμιον παρεχει και σωφρονα και τοις πασιν εὐτακτον , οὐδ ' ἀν εἱς εἰποι δη που τουτον | ||
| παραδεδωκασιν , ἐπαινει δε ὁ συγγραφευς την παραμηκη τετραγωνον ὡς εὐτακτον και ἀναγκαιαν . Και τα πλαγια και ἐφ ' |
| . ὁταν δ ' ἐνδεως ἀθροιζηται το γαλα κατα τους μαστους , διασκεψαι περι του αἱματος : ἠτοι γαρ ἐλαττον | ||
| γεννησειαν , τα θηλεα ἐτρεφον , και τους μεν δεξιους μαστους ἐξεθλιβον , ἱνα μη κωλυωνται ἀκοντιζειν , τους δε |
| πολυ εὐπλοησασα ἐναντιῳ ἀνεμῳ λαμβανομεθα και Τυρος ἡ παγχαλεπος κατεχει σπευδοντας ἡμας : ἐπειγεται δε και βασιλευς , ὡς πυνθανομεθα | ||
| αἰσθησεως οὐκ ἀφιστησι , τους δ ' ἐπι το πυρ σπευδοντας κατεχει περι τον τῃδε τοπον , των δε της |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
| πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
| ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
| και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
| το θεωρητικον : οὐτε γαρ εἰς ὁμοιομερη δυναται εἰναι ἡ διαιρεσις οὐτε εἰς ἀνομοιομερη : και γαρ εἰς ὁμοιομερη μεν | ||
| οὐν προσωπων τα μεν οἱα τε ἐστι : πρωτη τοινυν διαιρεσις , των προσωπων τα μεν ἐξεταζεται , τα δε |
| γλαφυρον και των σχηματων το μειρακιωδες περι τας ἀντιθεσεις και παρισωσεις και παρομοιωσεις κατατριβομενον . και οὐ το γενος μεμφομαι | ||
| προαγεται , ἡ δε οὐν οἰκεια λεξις αὐτου κατα τας παρισωσεις και τας ἀντιστροφας ἐστι : ταυτα γαρ τα δυο |
| τῳ ἀριθμῳ κατ ' εἰδος ὑπο πολλων δε μετεχομενον . Μηδεις δε ὑπονοησατω τον φιλοσοφον τῳ κατα παραλειψιν σχηματι χρησασθαι | ||
| αἱ δε πολεις αἱ δημοκρατουμεναι τοις νομοις τοις κειμενοις . Μηδεις οὐν ὑμων τουτ ' ἀγνοειτω , ἀλλα σαφως ἑκαστος |
| του Διος και τῳ του Ἑρμου . οἱ δε ἐν μεσαις τῳ τε του Κρονου και ἠρεμα τῳ του Ἀρεως | ||
| ἐρχεται , πασης δε πολεως φυγαδευει κακια , κἀν ἐν μεσαις ταις στηλαις τις οἰκῃ . οὐδε Ἐφεσιον εἰναι τινα |
| και νυκτωρ οἱ ἀνθρωποι τυγχανουσιν , και το συμβολον της εὐχαριστιας , ἡ ἱερα φλοξ , ζωπυρεισθω και ἀει ἀσβεστος | ||
| : μεσον μεν το θυμιατηριον , γης και ὑδατος συμβολον εὐχαριστιας , ἡν ἑνεκα των γινομενων ἀφ ' ἑκατερου προσηκε |
| ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
| περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
| διακεχωρισμενως και ἠραιωμενως , ἀποκεχωρισμενως , κεχωρισμενα . Διαθρωσκουσιν : ἐκπιπτουσιν , ἐξερχονται , διεξερχονται , και ἀποθρωσκουσι , διερχονται | ||
| λογος ἐστιν , ἐκπιπτουσιν τελειως , ἐπει ἀλλως γε οὐκ ἐκπιπτουσιν : ὁμοιως [ ] δε και ταυτα ὁτε μεν |
| Ἱσπανιας ἐν φρουριῳ Ἑλει καλουμενῳ , ἑπτακαιδεκα βασιλευσας ἐνιαυτους , τριακοστον δε της ἡλικιας ἐκπληρωσας , στρατιωτης οὐκ ἀγενης , | ||
| και αὐτην ἐκρινησαι την καρδιαν . ἐγω μεν γαρ ἀτιμαζομαι τριακοστον ἐτος ἠδη συνουσα σοι , Παρθενιον δε ἡ ἱππο |
| Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
| ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
| ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
| χρηματων διαφεροντες φανουμεθα , μη θαυμαζειν ὁτι και περι τον πορισμον διεστηκαμεν . ἐμοι μεν τοινυν ἀπαρκει τροφῃ τε χρησθαι | ||
| μαλιστα ] τοις ἐξ ὑδατος ἠ δι ' ὑδατος τον πορισμον ποιουμενοις και τοις μελλουσι πλειν . οἱ δε ἐκ |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
| δυνατου του Φιλιππου , πῃ μεν μεμιγμεναι , πῃ δε κεχωρισμεναι . ἡ πρωτη γουν ἐννοια διπλη και την καθαιρεσιν | ||
| ἰδεαι οὐσιαι των ἐνταυθα ἠσαν , οὐκ ἀν ἠσαν αὐτων κεχωρισμεναι : ὡστε οὐκ εἰσιν αὐτων οὐσιαι . ἀλλα μην |
| , ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
| ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
| μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | ||
| και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| τους ἀνεμους και προς την περιστασιν ὁρωντες : ἐκποιει , χρησαι : οὐκ ἐκποιει , παυσαι . και ὡσπερ ἐπι | ||
| Ἀθηναιοις ἐδοκει . Λεγεται δε Ἀθηναιοις ἐπειδη ἐνοσουν τον Ἀπολλω χρησαι Θησεα τον Αἰγεως ἐπι τας Ἀθηνας μεταβιβαζειν , ἐν |
| παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
| ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
| της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου και | ||
| φθειρειν ἠ προνομευειν . δευτερον δε λογισαμενος εἰς ταγματα ἠ ἐπαρχιας διαδωσεις τα γεωργια : και οἱ στρατιωται παντα τα |
| Πλεον δε αὑτου ὀν οὐ και ἐλαττον ἐσται , και βαρυτερον ὀν κουφοτερον , και πρεσβυτερον ὀν νεωτερον , και | ||
| : τιθημι δε και τον δευτερον γαμον ἐτι μοι τουτων βαρυτερον . ἀλλα μιαν ἀντι παντων αἰτουμαι χαριν παρα σου |
| ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
| γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
| μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
| ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | ||
| . ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| το χειρον . Ἀθηναιος δε ὁ Ναυκρατιτης και Ἀπολλωνιος ὁ ἐπικληθεις Μολων ὡρισαντο οὑτω , σχημα ἐστι μεταβολη εἰς ἡδονην | ||
| [ ] . . , Ἱππων μεν προτερον ὁ ἀθεος ἐπικληθεις . ̈ . , Ἱ . ἐξ ὑδατος την |
| πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την δε ἡσσον , ἐπει πρωτον μεν μαχεσονται ἑαυτοις | ||
| οὐδ ' ἐξ ἑαυτης προδηλος ἐστιν , ὡς παρεστησαμεν , ἀκαταληπτον ἐσται εἰ ἐστιν ἀποδειξις . δια δε τουτο και |
| μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
| , μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| ἀγοντας , Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Θεοκρινου . Ἐν Διομειοις Ἡρακλειον : Ὑπερειδης κατα Κονωνος . της ἐν Διομειοις ἀγομενης | ||
| μειρακιοις λαμπαδα τρεχειν . ἀμελει δε κἀν που κληθῃ εἰς Ἡρακλειον , ῥιψας το ἱματιον τον βουν αἰρεσθαι , ἱνα |
| μειλιον τρυβλιον . το δε θηριον ἐχει το Η και ὑποκοριστικον ἐστιν . ἐτι το βιβλιον και σμιλιον . Τα | ||
| σημασιας ἐπηνεγκαν : το κερδιον εἰ ἠν ἀπο του κερδους ὑποκοριστικον κἀν παροξυνετο ἀπο μακρας ἀρχομενον : ἐστιν δε συγκριτικον |
| τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
| εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
| μεσην παροδον του ἡλιου κατα μιας και της αὐτης εὐθειας συμπιπτουσιν ἀμφο - τεραι , ἐπι δε των ἀλλων πασων | ||
| και ταις ὑστερικως πνιγομεναις παρεπεται , ἐνιοτε και μελαγχολικαις παρανοιαις συμπιπτουσιν αἱ πασχουσαι και μανιαις . Συμβαινει δε το παθος |
| ταυτην τις , ἠ τιτθην καλῃ , περας οὐ ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν | ||
| Μυρτιλην ταυτην τις , ἡν τιτθην καλει , περας ποει λαλιας . το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν |
| εἰ πρωτον πλεων ἀπο του Σικελικου πορθμου την πρωτην ἀναγωγην ἐποιου , χαλεπωτατου γε πορθμου , ὡς Ὁμηρος τε δηλοι | ||
| παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν ὀντων , |
| : δηλουσι δε και ἀνδρες σοφοι παν παθος μικραν ἐπιληψιαν ὀνομασαντες : αἱρει δε και ὁ λογος ἐκ των ὑπερβολων | ||
| διαφεροντας ἀλληλων ὑποθεμενοι , και δια τουτο ἰσως τονους αὐτους ὀνομασαντες , ἀπο τουτων ποιουσι πρωτην μεταβολην συμφωνον ἀπο του |
| κε βλειο πονευμενος „ , ὁπερ ἐν Ἰλιαδι κειται , εὐκτικον ἐστι συγκοπεν ἐκ του βλειοιο , ἐλεγχων κακως νοησαι | ||
| μετοχη ὁ βλεις . . . . βλειμην : βλειο εὐκτικον . . . . βλεμεαινων : γαυριων και ἐπαιρομενος |
| ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
| τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
| ἀνδρες δικασται , εἰ οὑτος χαιρων ἀπαλλαξει ὁ τοιουτον νομον τιθεις , ἑτερον φανηναι ἀλλο τι των της πολεως ἰσχυροτατων | ||
| ἐκεινα πραξει : οἱον το σωφρονειν οὐκ ἐν μετρῳ ἐκεινῳ τιθεις , ἀλλ ' ὁλως κατα το δυνατον χωριζων και |
| . πανυ ἀναγκαιως τα του λογου ἀνεστραφη . ῥηματων γαρ συνταξεις ποιουμεθα προς πτωτικα , τα δε ῥηματα πτωσιν ἐχει | ||
| ὑπολειφθεισι και προσπεσουσιν αὐτωι Περσαις ὁ αὐτος Τραιανος κατα τας συνταξεις ὀνοματι Παρθεμασπατην , υἱον Ὀσδροου , γραψας τηι συγκλητωι |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| ἐπῃεσαν , τους μεν αὐθις εἰς την ἀρχην την Μασσανασσου καθισταμενοι , τους δε προσποιουμενοι τε και τους ἀπειθουντας αὐτων | ||
| βασιλειᾳ ἀν εἰη φροντις , οἱ της ἱερωσυνης ὀντως ἀξιοι καθισταμενοι της των ? ἀλλων ἱερεων δευτερων τε ? και |
| . . : Τεχνικον το μη εὐθυς εἰσαγειν λαλουν το συνεκτικον προσωπον , προς ἐρεθισμον του ἀκροατου . μεγαλοφυως δε | ||
| τον μεν κυκλον κοσμον μηνυοντες , τον δε μεσον ὀφιν συνεκτικον τουτου Ἀγαθον δαιμονα σημαινοντες . και Ζωροαστρης δε ὁ |
| γενηται , κυκλουσθαι τους πολεμιους και διωκειν , ὁσα δυναιντο βλαπτοντας , και το στρατοπεδον αὐτο Καισαρος ἀχαρακωτον ὀν διαρπαζειν | ||
| γλωσσαν ἀνηλωσεν . ὁ μυθος προς τους ἐν φιλονεικιαις ἑαυτους βλαπτοντας . γερων ποτε ξυλα κοψας και ταυτα φερων πολλην |
| ὡν τοις μεν δια την εὐπρεπειαν πολλοι γεγονασιν ἐρασται , ἐνιοις δε των ἐν ἡλικιᾳ ἐτι και νυν εἰσιν , | ||
| παρανυμφος : κυριωτερον δε παρανυμφιος . Και χηρος παρ ' ἐνιοις , ὡσπερ χηρα . Ξενοι λεγονται οἱ ἐξ ἑτερας |
| τελευτης , ὡς φησιν ὁ Ἑρμιππος . Μετα τα Λευκτρικα κατετρεχον την Λακεδαιμονα Θηβαιοι , και πολλακις αὐτην ἐκακωσαν , | ||
| ἀντισχησον τοις βαρβαροις . ἠδη γαρ και την Κωνσταντινου πολιν κατετρεχον , και τειχεσιν ἠνωχλουν περικαθημενοι , πολεμιον τε οὐδεν |
| ἐαν γαρ ἐπι τῳ αὑτου κινδυνῳ τα πολλα τις των ἑκουσιων συμβολαιων προσταττῃ συμβαλλειν , χρηματιζοιντο μεν ἀν ἡττον ἀναιδως | ||
| , ἁ και κυριως ἠν ἀκουσια , ἀλλα και των ἑκουσιων πολλα τε και πολλοι των ἐν τοις παθεσι τουτοις |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| των πολλων φιλοκαλιαν , οἱον την ἐν τοις ἀναγκαιοις και χρησιμοις προς τον βιον γινομενην , λαφυρα που της ἀληθινης | ||
| λιθοις παμμεγεθεσι και τιτανῳ και πασιν ἀλλοις ὠχυρωμενοι προς τουτο χρησιμοις . χαλκου δε και κασσιτερου πολυ τι χρημα και |