δια λογων βοηθειν ἑαυτοις : τεταρτον το πασαν ἐν λογοις εὐροιαν , ἡτις προς ἁπασαν ἐπιστημην χρησιμος , ἐκ ταυτης | ||
παιδων οἰκιαν μικραν και φαυλην οἰκησασιν , εἰτα δια τυχης εὐροιαν μεγαλων και λαμπρων ἐπιλαβομενοις οἰκοδομηματων , ὁμως [ δε |
ἀκηκοεναι . ἐτι διαφερει τα ἰδια αἰσθητα των τε κατα συμβεβηκος και των καθ ' αὑτο κοινων δε πρωτον μεν | ||
ἐστιν ἀπο του καθ ' αὑτο και ἀπο του κατα συμβεβηκος . φησι τοινυν ὁτι τουτο ἰσμεν , ὡς το |
ἐπι τρυτανης το ἑτερον βαρυνοντες μερος προϊζειν ἐποιουν , ὡστε πληρουσθαι τα ἐλλυχνια . εἰτα το ἑτερον παλιν βαρυνοντες μερος | ||
και ὠμα κενωθεν το σωμα : τῳ γαρ κενῳ ἑτοιμοτατον πληρουσθαι . δια ταυτα ἐπι ταις κενωσεσι μετριαζειν συμφερει , |
: κινει , συστρεφει , περιστρεφει . δολον : εἰς πανουργιαν , κατασκευαζων . βαιοτεροισιν : μικροτεροις , μικροις . | ||
Μιλησιος ἐν τοις περι Ποταμων φησι , τον Ἰναχον δια πανουργιαν ὑπο του Διος κεραυνωθεντα , ξηρον γενεσθαι . Παρακεινται |
πλαγιων εἰς τα πλαγια : εἰς ταυτα δε τα τρηματα περονη ἐγκειται συνοχης χαριν της σπαθης προς την ῥιζαν . | ||
, , . το κατα τον σμικρον δακτυλον Ἐνθα ἡ περονη κειται . , , . = , , . |
το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
των ἀκρων συντιθεμενον κατα πολλαπλασιασμον ἰσον εἰναι τῳ ἀπο του μεσου τετραγωνῳ . οἱον οἱ ἀκροι ἐπ ' ἀλληλους πολλαπλασιαζομενοι | ||
κατω ἠ εἰς τα πλαγια φερεσθαι προσηκει το ἐπι του μεσου ἱδρυμενον και ὁμοιως προς τα ἐσχατα ἐχον : ἁμα |
' οἱς ἐτολμησε πρωτον ἐπιστροφης μη τυχων προς ὁλην ἀπερυθριᾳ πονηριαν : ὁ δε χρηστος οὑτοσι της πολεως κηδεμων και | ||
την του ἡττηθεντος ἐπιεικειαν , ἀλλα δι ' ὑπερβαλλουσαν ἑαυτου πονηριαν την νικην ἀποφερεσθαι δοκῃ . ὁσον δε την νικην |
ἀποκρινομενος παρα βασιλει Μαρδονιος , εὐπορησουσι μεν ὡς ἐπι των συνεστηκοτων ἀκριβως και ἐνθυμηματων και παραδειγματων : μονος δε αὐτοις | ||
ἑκαστον ἀσυστατων πως συνισταναι δυναται . Και ἀλλως ἡ των συνεστηκοτων ζητησις πολυειδης τις ἐστι και διαφορος , ἡ δε |
: ὁκοσων μεν αἱ κοιλιαι σκληραι εἰσι , και ξυγκαιειν ἀγαθαι , τουτεοισι μεν τα γλυκυτατα ξυμφερει και κουφοτατα και | ||
. ἡ δε σωφρο - συνη και ὑγιεια , ἐπει ἀγαθαι εἰσι , λοιπον και κατα φυσιν εἰσιν . παν |
πεδιου , ἠλθον δε θοης παρα νηος ἐϊσης Τηλεμαχου ἑταροι μεγαλητορος , ἠλθε δε χαλκευς ὁπλ ' ἐν χερσιν ἐχων | ||
του ἀνδρος λαβουσα . . . . Ἀνδρομαχη , θυγατηρ μεγαλητορος Ἠετιωνος , Ἠετιων , ὁς ἐναιεν ἡ διπλη προς |
εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι ἀλλ ' ἐν πυκνι , τριτον τον ὑπευθυνον μη | ||
οὑτος εὐημερησε ἐν τῳ ἀγωνι ἐπιφανως παλαισας , μελλων δε στεφανουσθαι ἐκωλυθη προς του ἀλειπτου † ἐπιπροσθεμενου † την ἐργασιαν |
ἀλλ ' ὁ μεν ἐντελεστερος περι τουτων λογος ἀφεισθω τοις σπουδαιοτερον ἑκαστον σκοπειν βουλομενοις ἠ φιλοτιμοτερον διαγωνιζεσθαι προς τους διαφερομενους | ||
σπουδαιου ὀντος και αὐτου και δικαιου , το ἐπιεικες δικαιον σπουδαιοτερον ἐστι . ταυτην δε την ἀποριαν εἰσηγαγεν , ὁτι |
και τα προτερα μεμοχθηκεναι : οὐδε γαρ εἰκος τοτε ἡμας πεπλασθαι την προς σε φιλιαν , ἡν φοβος μεν και | ||
ἐτυμον ἀπο του ταις ναυσι προσπλεισθαι . ἀπο τουτου δε πεπλασθαι φασι τον Ναυπλιον και τους παιδας αὐτου παρα τοις |
κατα μεν την εἰρηνην ὀρχησιν τινα κουφην και περιεχουσαν πολλην εὐτονιαν σκελων , ἐν δε τοις πολεμοις , προς ῥυθμον | ||
, εὐ ἐνοησεν ἐμπειρος ὠν των μηχανικων , διοτι μεγαλην εὐτονιαν και ὀξυτατην φοραν ἡ κινησις αὑτη δυναται τοις ἀγκωσι |
τοι ἐωσι : ἀπειπε μεν σφι πεμψας ὁπλα ἀρηια μη ἐκτησθαι , κελευε δε σφεας κιθωνας τε ὑποδυνειν τοισι εἱμασι | ||
ἡμερα ἀρετην τε ἀκρη , βασιλεϊ τε μουνῳ θνητων ἀξιη ἐκτησθαι . Ταυτα [ δε ] ἐλεγε οἱα νεωτερων ἐργων |
ἡμεραν ἐνεστιν , ἱερον ποιειται τα βασιλεια και τον κηπον καθαρωτερον των παρ ' ἐνιοις ἀδυτων , και γιγνονται τοις | ||
αὐτης ὠνομασμενους σεμιδαλιτας σεμιδαλις , ὡσπερ πιτυριας τους ἀφῃρημενους το καθαρωτερον , συγκομιστους δε τους μονον το πιτυρωδες ἀφῃρημενους . |
δοξαζεσθαι και το εἰναι ἀνθρωπος , εἰ γε ἐν τῳ δοξαζεσθαι και το εἰναι ἐχει , το δοξαζον οὐκ ἐστιν | ||
παντα τα τῳ ὀντι καλα και νομιμα και ἐπιτηδευματα και δοξαζεσθαι καλα εἰναι και φαινεσθαι ἀει πασιν , ἠ παν |
: ἀπ ' αὐτων τουτων ἀν τις λαβοι και ὁτι τιμιωτερον ἐστι το διανοεισθαι του αἰσθανεσθαι , τουτ ' ἐστιν | ||
και ἀμιγης , τῃ οὐσιᾳ ὠν ἐνεργεια : ἀει γαρ τιμιωτερον το ποιουν του πασχοντος και ἡ ἀρχη της ὑλης |
φαινεται τοις παρα φυσιν ἡμερουμενοις : εἰς τε γαρ ἀερα μαλακωτερον μετατεθεντα και τροφην ἀλλοιοτεραν λαμβανοντα ἐξ ἀμφοτερων τουτων ἡ | ||
κορυφην πλατυνομενα . Διαφερει δε το στεατωμα χοιραδος , το μαλακωτερον ὑποπιπτειν τῃ ἀφῃ : ἀθερωματος δε και μελικηριδος διαφερει |
, παρακρουστικως , φενακιστικως , ταπεινως , ὑποπεπτωκοτως . Ποιητης ποιητικος , ᾠδος ᾠδικος , μετρων συνθετης , εἰς μετρα | ||
εἰδη των συλ - λογισμων , ἀποδεικτικος διαλεκτικος ῥητορικος σοφιστικος ποιητικος . και εἰκοτως , ἐπειδη και αἱ προτασεις ὁθεν |
. Ἡ δε διαιτα τοιαυτη ἐστω : μετα τους ὑπνους ἀποθεμενοι την ἐκ του κοιμασθαι νωχελειαν ἀποδιδοντες τα κατα κοιλιαν | ||
ἀριθμος των δικαστων κατα λογον του ἐγκληματος . ὁποσοι δε ἀποθεμενοι γραφην πριν εἰσελθειν ἀπεθανον , και τουτους ὁ Αἰακος |
μετα του ρ το κτημα των λῃστων εἰκος : το ἐοικος το ὀφειλομενον του τας προσοδους μαλλον ἰεναι αὐτῳ : | ||
μεν οὐν ἐν μερους εἰδει πεφυκοτων μηδενι καταξιωσωμεν ἀτελει γαρ ἐοικος οὐδεν ποτ ' ἀν γενοιτο καλονοὑ δ ' ἐστιν |
μετα του και την οὐσιαν αὐτου χονδρον οὐσαν ἠχειον ὀργανου μουσικου μεμιμησθαι . δηλοι δε μαλιστα και αὐτοις τοις παθεσιν | ||
, μη ἀσυμφωνα λεγε : Ἐμηρεπης εἰπε τουτο Φρυνιδος του μουσικου σκεπαρνῳ τας δυο των ἐννεα γε ἐκτεμων . Μηχανικωτερος |
ἐστιν ἀοριστου αʹ παθητικου , γινεται δε ἀπο του ὁριστικου παθητικου ἀοριστου αʹ , του ἐτυφθην , ἀποβολῃ του ε | ||
ὡς ἐν ἀνθρωποις , και δαιμοσιν ἀρετης διαφοραι και του παθητικου και ἀλογου τοις μεν ἀσθενες και ἀμαυρον ἐτι λειψανον |
κατεστησαν : ἠτοι γαρ ἀνεληφθησαν εἰς τους αὐτους του κοσμου σπερματικους λογους ἠ διεσκεδασθησαν ὁμοιως εἰς τας ἀτομους . Ἐνθυμηθητι | ||
τῃ δυναμει μειζων ἐστιν : ἐχει γαρ τους φυσικους και σπερματικους λογους ἀσωματους ὀντας ἐν ἑαυτῳ , καθ ' οὑς |
οὐν οὐ τῳ ὑποκειμενῳ τῳ ἐν τῃ καταφασει συνταχθεν το ἀρνητικον μοριον ἐξεργαζεται την ἀποφασιν , φανερον , εἰπερ μηδε | ||
διαφερει ἐκεινων των ἐχοντων τους προσδιορισμους , ὡστε οὐδε το ἀρνητικον μοριον ἀδιαφορως τιθεμενον ταὐτο ποιησει . Τα οὐν ἀλλα |
ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ||
τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και |
ἀφανεστερα , οἰκεια γουν και γνησια : καθαπερ τε κριτης ἀδεκαστος των γεννησαντων και των εἰσποιησαμενων τους μεν εὐνοιᾳ και | ||
ὠνουμενος παρα δικαστου . Δεκαζεται ὁ κρισιν πιπρασκων . ἐνθεν ἀδεκαστος ὁ μη πιπρασκων καλειται . Δεξαμενη φασι Πλατωνα ἐπι |
ἐθνων και των Κελτικων , των μεν ἐν τοις ὀρεσιν οἰκουντων των δ ' ἐν τοις πεδιοις , το δ | ||
ὡς βελτιους γεγονασιν ; εἰεν . ἀλλα των μεν Σικελιαν οἰκουντων οὐδενι , των δ ' ἐν Ἰταλιᾳ βαρβαρων ἠ |
τους τε των φυσικων λογων ἐξῃρημενους . αὐτος δε ὡς κατασκευαστικον του παρα τοις ἀλλοις μοναδικους εἰναι τους ἀριθμους το | ||
ὑπομιμνησκων ἀπο τινων τοιουτων : το σπερμα εἰναι θερμον , κατασκευαστικον δε τουτο του ζωιου : και ὁ τοπος δε |
θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
τοις δε ἰατροις ἀγαθον . ὁ τοινυν θανατος τοις μεν ἀποθανουσι κακον , τοις δ ' ἐνταφιοπωλαις και τυμβοποιοις ἀγαθον | ||
ἐστι δηλονοτι και τοις φθιμενοισι κατεχειν . φθιμενοισι ] τοις ἀποθανουσι . . μεγαλων πεδιων ] της Βοιωτιας . . |
. ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | ||
γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν |
ἐντελειᾳ αὐτων ἰσοσυλλαβουσιν . Ἰστεον δε ὁτι οὐ παντα τα περισπωμενα ποιουσιν εἰς μι , ἀλλ ' ὁτι παντα τα | ||
ὡς διαλλαξαντα κατα την ποσοτητα των συλλαβων προς τα ἀλλα περισπωμενα διηλλαξαν και κατα την κλισιν : και ὁτι το |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
Μακεδονας καμνοντας τῃ μαχῃ προσεταξε τους ἐπι της ἐφεδριας τεταγμενους διαδεξασθαι τον ἀγωνα . οἱ μεν οὐν Μακεδονες ἀφνω προσπεσοντες | ||
ἐτη βιωσαντα δυο προς τοις ἑβδομηκοντα . την τε σχολην διαδεξασθαι Ἑρμαρχον Ἀγεμορτου Μυτιληναιον . τελευτησαι δ ' αὐτον λιθῳ |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
και δειπνου λεγεσθαι κατα χειρος , το δε μετα ταυτα ἀπονιψασθαι : ἐοικε δ ' ὁ γραμματικος τουτο πεφυλακεναι παρα | ||
ἠ ἐριφοισιν : ἀρνειοι δε οἱ προηκοντες τῃ ἡλικιᾳ . ἀπονιψασθαι μεν λεγουσι το μετα το φαγειν : κατα χειρος |
ἑσταναι , κατακεισθαι , ἐκ του ἐργου , ἐκ του ἀφεισθαι . Ὁτι χρησις κρατυνει , ἀργιη δε τηκει . | ||
ἠτοι γαρ εὐ μαλα κοπτεται ὡς μηδ ' ὁτιουν ἀργον ἀφεισθαι μερος , μητε οὐν αὐτου του συκου μητε , |
μεν πεντε δραχμας , ᾡ δε μναν , ᾡ δε ἡμιταλαντον : εἰ δε τις φιλοσοφος εἰη , διμοιριαν ἠ | ||
νυν κειται ἐν τῳ Κορινθιων θησαυρῳ , ἑλκων σταθμον ἑβδομον ἡμιταλαντον : ἀπετακη γαρ αὐτου τεταρτον ἡμιταλαντον . Ἐπιτελεσας δε |
ἀλλοτριον σπουδαιου το μεθυειν , τριτος δ ' ἐστιν ἀπο διαφερουσης της προς την ἐτυμολογιαν πιθανοτητος ἠρτημενος : την γαρ | ||
Ἑλληνας σοφους ἀστροθεαμονας ὀφειλει σκοπειν τῃ κ Ἰουλιου μηνος , διαφερουσης ἡμερας , ἐν ποιῳ ζῳδιῳ εὑρεθη ἡ Σεληνη ] |
ἀγαθων ἀντεκτινουσιν αἱ χωραι κοινωνιας ἱμερῳ , τα μεν ἐνδεοντα λαμβανουσαι , ὡν δ ' ἀγουσι περιουσιαν | ἀντιπεμπουσαι . | ||
και παραμυθουμεναις τας συμφορας ἡμων και συναλγουσαις . τουτων δη λαμβανουσαι μνημην ἐγω τε και ἡ ση γυνη [ ἡ |
τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ||
και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων |
ἐπιμεριζοντα κακοποιον , τον δε κοινωνουντα αὐτῳ σωματικως ἠ ἀκτινοβολικως ἀγαθοποιον . και εἰ γε τοιουτον ἐστι το σχημα , | ||
ἡξει θανατου . Τεταρτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμεριζοντα ἀγαθοποιον , τον δε συνεπιμεριζοντα αὐτῳ κακοποιον . και εἰ |
συγχριε . Νιτρον μετα ἐλαιου λειωσας ἀνατριβε τα ἀκρα του νοσουντος και ἐν λουτρῳ και ἐκτος λουτρου . και την | ||
ὁ θανατος . Ἀλλ ' ἡ μητηρ μου την κεφαλην νοσουντος οὐ κρατησει . Ἀπιθι τοινυν προς την μητερα : |
γαρ χαιρον και λυπειται , οὐδε ὀργιζεταιπαθος γαρ και το ὀργιζεσθαι , οὐδε δωροις θεραπευεταιἡδονῃ γαρ ἀν ἡττηθειη , οὐδε | ||
οὑτος δε ἐργῳ περι τα ἐν τῃ αὑτου πολει . ὀργιζεσθαι οὐν χρη , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τοις ἀστοις |
θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
, οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
, μονῃ τῃ των κωλων ἁρμονιᾳ χρωμενοι διαφερουσῃἀλλα γαρ ἐστι κατασκευαζοντων κωλα και ἀλλα διασκευαζοντων , προσετι δε και τας | ||
δε ἡ κατα Περικλεα . φασι γαρ ὁτι των Ἀθηναιων κατασκευαζοντων την ἐλεφαντινην Ἀθηναν και ἀποδειξαντων ἐργεπιστατην τον Περικλεα , |
οὐδ ' ἐννοουμεν , ὁτι ψυχην ἰσχυραν και παντῃ μεγαλην ἀσθενεστερον και ἐλαττον εἰδος ὁταν ὀχῃ , και ὁταν αὐ | ||
εἰ μη ψυχρα ληφθειη . θριδακινη ὑγραινει , ἰντυβοι ταυτης ἀσθενεστερον , ἀνδραχνη : μαλαχη δε και βλιτα και ἀνδραφαξυς |
, ἰχωρωδεες , αἱμοῤῥαγεουσι λαβρως , και κοιλιη καταῤῥηγνυται : τουτοισι γνωμαι ταραχωδεες ὡς ἐπιτοπουλυ . Οἱσιν ἐφ ' αἱμοῤῥαγιῃ | ||
, συντομωτερον . Ὁσα δε των ἀλγηματων ἐν τοισι τοποισι τουτοισι μη παυσηται μητε προς τας ἀναπτυσιας , μητε προς |
φιλαπεχθημοσυνην κωμῳδουντες ἀλλα την ἀληθειαν ἐξεταζοντες . τοσουτοις δη και τηλικουτοις ἀνδρασι παραδειγμασι χρωμενος και παρα παντας τῳ μεγιστῳ Πλατωνι | ||
την εὐδαιμονιαν τοις ἀνθρωποις ἡ τυχη περιεθηκεν , ἀλλα τοις τηλικουτοις δωρημασι παρεζευξε το βλαπτον και νουθετησον τους δια την |
διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | ||
συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος |
ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |
τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
αὐτα φυσικα , δηλοι και Εὐδημος ἐν τῳ πρωτῳ των φυσικων ταδε γραφων : ἐπει δε λεγομεν πολλα φυσει εἰναι | ||
το ἰσχυροτερον εἰναι πασων των ἀτεχνων πιστεων τον νομον , φυσικων φημι και τεχνικων . Σωπατρου . Ἡ προβολη γινεται |
τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
δηλοι εἰσιν ἐπι χαριτι μεν συμβουλευοντες , το δε ἀξιωμα καθαιρουντες της πολεως , δια τουτο φοβουμενος ταυτην την παρ | ||
εὐγενειαν , ἡ δι ' εὐσεβειας και ὁσιοτητος ηὐξηθη , καθαιρουντες . ἐφ ' οἱς Μωυσης περιπαθησας , εἰ πρωτον |
του παρα την διαιρεσιν , ἀλλ ' ἐνταυθα τον αὐτον παραλογισμον ὀνομαζει . το γαρ αὐτο διαιρουμενον ἀπο τουδε συντιθεται | ||
ὑπαρχουσιν αἱ ἀρχαι ἠ ἐνεργειᾳ ; και βουλομενος κρυψαι τον παραλογισμον ἐσιωπησε το ἐνεργειᾳ , και ἐντευθεν ἐλεγχει ὁ και |
και εἰρηνης και προς τινας και ἀπο τινων ἐχθραν και φιλιαν προσδεξεται και ὁσα τοιαυθ ' ἑτερα τοις πολιτευομενοις συμβουλας | ||
ἐν τῳ κατ ' Αἰσχινου : ἡ κυλιξ ἡν κατα φιλιαν τοις φιλοις προὐπινον φιλοτησια ἐκαλειτο , ὡς Ὑπερειδης φησι |
προφανη διωρθουτο ἁμαρτιαν , και την ἀντιληψιν μετα των λοιπων ἀντιθετικων περιελαμβανεν . Μαρκελλινου . Θαυμασιως προσεθηκε το ὡς : | ||
ἀδικημα και το εὐεργετημα , κοινον γαρ και τουτο των ἀντιθετικων , διαφερει δε των μεν ἀντιθετικων τῳ ἐπι τι |
ὁ δε Φιλοξενος εἰς τα Συγκριτικα λεγει , ὁτι το βελτερος και φερτερος οὐκ εἰσιν συγκριτικα , θεματα δε εἰσιν | ||
〚 της δε θεοπνευστου σοφιης λογος ἐστιν ἀριστος . 〛 βελτερος ἀλκηεντος ἐφυ σεσοφισμενος ἀνηρ : ἀγρους και πολιας σοφιη |
μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
ἐχει , διο οὐδ ' ἐπιτριτου δεκτικος , και ὁ τεταρτος τεσσαρων ἡγεμων ἐστι λογων και ὁ πεμπτος δηλονοτι πεντε | ||
, ὁ δευτερος δυο , ὁ τριτος τρεις , ὁ τεταρτος τεσσαρας , ὁ πεμπτος πεντε , ὁ ἑκτος ἑξ |
δε τηι ὀγδοηι και εἰκοστηι ὁ αὐτος Φυλαρχος Ἀντιγονου του κληθεντος Ἐπιτροπου τους Λακεδαιμονιους ἑλοντος κολακα γενεσθαι Ἀπολλοφανη τον εἰποντα | ||
γενηται , τον φοβον δε ἐμηνυσα σοι και παραχρημα ἐλελυτο κληθεντος ἐπ ' ἀρχην του το της βουλης προσδοκωντος δικτυον |
ὑπαρχειν , οὐτε το νοητον δια την ἀδηλοτητα και την ἀνεπικριτον μεχρι του νυν περι αὐτου διαφωνιαν , των μεν | ||
. εἰ δε ἀδηλον , ἐπει τα ἀδηλα δια την ἀνεπικριτον περι αὐτων διαφωνιαν ἀκαταληπτα ἐστιν , ὡς πολλακις ὑπεμνησαμεν |
. : ὁν ἐπι χερνιβας μολων Καδμος ὀλεσε μαρμαρωι κρατα φονιον ὀλεσιθηρος ὠλενας δικων βολαις ] ὁ μεν οὐν Ἑλλανικος | ||
, καλλιστα δ ' ἐν πενιαι . το δε λυγρον φονιον τε γηρας μισω : κατα κυματων δ ' ἐρροι |
και μαλλον ὡστε εὐπορωτερον γιγνεσθαι . . . : ὡστε εὐπορωτερον ἀν εἰη σιτου και χρηματων και ὁσοι ὑπολοιποι στρατηγοι | ||
μη ἐν τῳ ποιουντι εἰναι . οὐδεν οὐν ὁ λογος εὐπορωτερον ἀπαλλαττει μιαν ὑποθεμενος εἰναι την ἀμφοτερων ἐνεργειαν , ὡστε |
των δυναμεων , ἀλλ ' ἐπι το διαφορητικον τε και τμητικον ἀποκλινασης , ὁπερ ἐπι των χρονιζοντων σχεδον ἁπαντων ἰσμεν | ||
, ὡς δεχηται τον ἀερα . ἐπει δ ' οὐτε τμητικον ἐχει τι το ὑδωρ οὐτε θερμον , βραδυπορον εἰκοτως |
ἀνοικειοις γε , ἀλλα παλιν τινα φυσικην εὐταξιαν και συγγενειαν διπλασιου λογου προς ἡμιολιον και ἡμιολιου προς ἐπιτριτον και ἐπιτριτου | ||
και ἐπιτριτου και πας ἡμιολιος και ἐπιτριτος συντεθεντες ἀποδοτικοι ἑνος διπλασιου παντως ἐσονται : οἱον ἐπει ὁ γ ἡμιολιος του |
πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
ἐν ταις Ἐφημερισιν αὐτου , ἁς ἀνεγραψαν Εὐμενης τε ὁ Καρδιανος και Διοδοτος ὁ Ἐρυθραιος . Μενανδρος δε ἐν Κολακι | ||
Φιλωτας δε Κιλικιας και Πιθων Μηδιας : Εὐμενης δε ὁ Καρδιανος Καππαδοκιας και Παφλαγονιας και ὁσα του ποντου του Εὐξεινου |
του θεου . οὐδε ταυτα ἀκουειν μαλλον ἠ λεγειν ἐχομεν πεπειραμενοι . ὁσα δ ' αὐτων οἱον τε ἀπομνημονευσαι ἐν | ||
ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ οὐν οἱ ἀνθρωποι πεπειραμενοι , τας μεν ἠδη πρεσβυτερας μεθιασι , σπουδαζουσι δε |
ἁ οὐ δει . . : περι δε της σωματικης ὀνομαζομενης ἐπιθυμιας τοιαυτα λεγειν ἐφασαν τους ἀνδρας ἐκεινους . αὐτην | ||
. παρεστι μεν ἁ μελιτεια : μελιτεια εἰδος βοτανης οὑτως ὀνομαζομενης : ἐστι δε γλυκωδης . ἁ μελιτεια : ἠγουν |
: κακον γαρ τουτο πελει : δει γαρ και τουτο σκεπτεσθαι , ποταπον ἑξει τελος των πραττομενων ἑκαστος ἐν καταρχῃ | ||
κατασχεσις λογου , σιγη δε στεξις λογου . σκηπτεσθαι και σκεπτεσθαι διαφερει . σκηπτεσθαι μεν γαρ ἐστι το προφασιζεσθαι , |
δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
εἰς ψυχροτητα : ἐπει και οἱ τα σπουδαια γελοια ταυτι συντιθεντες του γελοιου γ ' ἑνεκα οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
εὐθεια δια τουτου του θεωρηματος . φανερον δε , ὁτι συντιθεντες ἀει μετα των προεκτεθειμενων πασων την ὑπο την α |
, ὡν ἀναγκαιον ἑνα τῃ συμφορᾳ περιπεσειν . Ἀξιον δε μεμψασθαι τον θεντα τον νομον , ὁς ἐναντια τῳ ὁρκῳ | ||
δε ἡ ἀπο του καλου προς το χειρον ἀλλοιωσις . μεμψασθαι , ἐγκαλειν και ψεγειν διαφερει . μεμψις μεν ἐστιν |
] ? και ὀργιζομενοι [ κατ ] ' ἐμου και βουλομενοι [ ] ? δια του προσοντος [ αὐτοις ] | ||
ἑστιων ἐκαλεσε των φιλων οἱ μαλιστ ' αὐτον αὐξειν τε βουλομενοι φανεροι ἠσαν και τιμωντες εὐνοϊκωτατα . συνεκαλεσε δε αὐτοις |
τουτου , ἀλλα το της κατανοησεως ἐν ὑπογραφῃ ποιεισθαι και παραδειγμασιν , εἰκοτως ἐδεησε της των ὑπαρχοντων κατανοησεως , των | ||
οἱας δε συ λεγεις , πολλακις . τοις μεν οὐν παραδειγμασιν οὑτω χρηστεον . ὁταν γε μην τα παρα λογον |
ἐπαρκειν , ἀλλα μαλλον τας καταβεβαιωσεις ἀπαγορευειν και το κατατεταμενως ἐγγυασθαι τε και διοριζεσθαι των ἀνθρωπινων , ὡς ποιησαι τους | ||
οὑτως ἐπεμεληθητε ὡστ ' ἐασαι ὡς ἐξ ἑταιρας οὐσαν αὐτην ἐγγυασθαι , ἀλλως τε και ἐχουσαν τοὐνομα της ὑμετερας αὐτων |
τους Μεσσηνιους ἐν ὁπλοις , τους τε οὐκ εἰδοτας ἐπαναγκαζων διδασκεσθαι τα πολεμικα και τοις ἐπισταμενοις ἐπιμελεστεραν ἠ προτερον την | ||
ταχυς πενης γενῃ . Μεγ ' ἐστι κερδος , ἠν διδασκεσθαι μαθῃς . Μισω πενητα πλουσιῳ δωρουμενον . Μηδεν ποτε |
, οἱ δε τοις ἐτι μαχομενοις κατα νωτου ἐπηγον . τρεψαμενοι δε κἀκεινους εἰς φυγην ἐπιπονον τε και βραδειαν την | ||
ναυς : τους δ ' ἐπι τουτου του μερους ὑπολελειμμενους τρεψαμενοι παρεισεπεσον εἰς την στρατοπεδειαν . οὑ γενηθεντος οἱ Καρχηδονιοι |
ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το κιβδηλον , οὐδεν ἀν | ||
των ἀληθων τα ψευδη ὑπαρχειν σοι και κατα τους ἀργυρογνωμονας διαγιγνωσκειν ἁ τε δοκιμα και ἀκιβδηλα και ἁ παρακεκομμενα , |
Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | ||
χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε |
Και ἀλλο δε ὁμοιως οἱον ἐλλαμπον δυναμιν παρ ' αὐτου ἀπροαιρετον διδοναι . Και παντας δη ἑν τι οὑτως ἐσχηματισμενον | ||
δεινα ἀποκληρονομον ἀπελειπεν [ ] . τι σοι δοκει ; ἀπροαιρετον , οὐ κακον . Καισαρ αὐτον κατεκρινεν . ἀπροαιρετον |
ὀν και οὐχ ὡς τοδε τι ὀν κυριως ταυτην την κλησιν ἐσχηκε , των δε δεκα ἑκαστον οὐχ ὡς ἁπλως | ||
ἡσυχαζοντα και ἐλευθερον ὀντως περιπεποιημενων . μετετιθει δε και την κλησιν ἀποδημιαν προσαγορευων : „ ἀποδημια γαρ τις ἐστιν „ |
δε των ἀλλων ἡμιν συγγνωμη δικαιως ἀν εἰη , τους λογιους θεους εἰ Πλατωνος του καλου περι πλειονος ποιουμεθα . | ||
πολλοι γαρ οἱ διαβαλλοντες το μαθημα : και παραλογιζονται τους λογιους , και προσαγουσιν ἐναλλαγην χρονων [ προς ] βασιλεως |
, αἱ δε λοιπαι τας ἀρνησεις ἐχουσαι τους ἑπομενους αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν | ||
πας προσδιορισμον διαφερουσας δε κατα τους συντεταγμενους τῳ ὑποκειμενῳ καταφατικους προσδιορισμους , την τε πας ἀνθρωπος παν ζῳον και την |
γην ἐργαζεσθαι και ζευγη βοων δυο : και τῳ μεν ἀροτριαν , τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε | ||
και την ξηραν και την ὑγραν τῳ καιρῳ του ἀροτριασμου ἀροτριαν λεγει : αὐην δε την χερσευουσαν λεγει και διερην |
μερος το βουλευον μεν και συνεδρευον τοις ὑπερ των κοινων βουλευομενοις , πληθει μεν ἐλαχιστον , εὐγενειᾳ δε και φρονησει | ||
Ἀττηλαν , ἐδοκει τῳ βασιλει Θεοδοσιῳ και τῳ μαγιστρῳ Μαρτιαλιῳ βουλευομενοις των προκειμενων περι μη μονον Βιγιλαν ἀλλα και Μαξιμινον |
γαρ ἐπικρατησει ἡ δυναμις των αὐτων , τοτε μαλλον γινεται σφοδρος και το ἀναπαλιν . τεταρτον γενος σφυγμων το παρα | ||
[ , ] και ὁλως ἐστι μεγας τῳ λογῳ και σφοδρος και διῃρημενος μεγας μεν ὡς μεγεθους και ἀξιωματος μετεχωνὑπερ |
τον ὀροβον τῳ περιπλεκεσθαι και καταλαμβανειν και το λειμοδωρον το βου - κερας εὐθυς τῃ ῥιζῃ παραφυομενον και ἀλλα δ | ||
του βου του σημαινοντος το μεγα , ὡς ἐν τῳ βου - γαϊος βουλιμος , γινεται βουβων , ὁ μεγαλως |
ὑπεκριθησαν και ἐδιδαξεν ἑκαστος κατα τας ἐπιθυμιας των ἀνθρωπων των ἁμαρτανοντων . ἀλλα τισουσι δικην τινα : κειται δε αὐτοις | ||
τουτων δε φησι των παρονομαζομενων τουτοις περι ἁ ἀμετρως σπουδαζουσιν ἁμαρτανοντων ἠ τῳ χαιρειν οἱς μη δει . οἱ γαρ |
εἰς ψυχην λογικην ἐλλαμπονται και ταυτης εἰσιν οἰκειον εἰδος και τελειοτης και εὐζωϊα , εἰς δε την ἀλογιαν και το | ||
, σῳζει δε ἑκαστον ἡ τελειοτης ἑκαστου , ἀνθρωπου δε τελειοτης οὐδεν ἑτερον ἠ λογος , παντων ἀρα κρειττον ἀνθρωποις |
, εἰ μαλιστα και την Σεληνην ὁρωσιν . ὁ Ζευς μεσουρανων ἐμφανειας και δοξης αἰτιος και εὐτεκνιας , και μαλιστα | ||
του ὡροσκοπου τυχῃ ὡροσκοπων , πρωτοτοκους λεγε τους γεννηθεντας , μεσουρανων δε τεταρτον ἠ πρωτον , ἐπι δε ἐπικυησει τυγχανει |
οὑτως εἱμαρτο πραξαι , τι χρην προσδοκαν εἰ μηδε τουτους ἐσχομεν συμμαχους ἀλλα Φιλιππῳ προσεθεντο , ὑπερ οὑ τοτ ' | ||
μερισαντες παρα τα # λα ἐγγιστα του ὡριαιου δρομου σεληνης ἐσχομεν ὡραν α : ἡν και προσθεντες ταις της ἀκριβους |
πολεων ἀνδραποδισμους και μεταβολας οἰκητορων και οἱον ἁπαντα τα ἀνθρωπεια κεκινησθαι : ἐπειδη οὐν ταυτα και τα τοιαδε ξυνεβη , | ||
καλλιστα ἐχειν , αὐτον τε σε ματην κατ ' αὐτου κεκινησθαι : ὁς γε και ἱνα μη του μεν Κτησιππου |
ὁθεν ἀρχεται , τας δε ψυχας των ἀνθρωπων θελγων και διεγειρων αἰτιος δοξης και πραξεως και πασης προκοπης τυγχανει , | ||
σε ποιων κατα τους οἰκους : θοαζων : ἐπιδιωκων ταχυνων διεγειρων ἐκμαινων . κητος θοαζον Ἀνδρομεδᾳ [ . ] : |