| ῥινον ? ? ? ? [ Ἀθηνηˈ ] ἑσσασθαι : εἰτεν : ἐγδειρεν [ δ ' ἀρˈ ' ] ἁπαν | ||
| Πρωτους δε παρα τον Ἰστρον εἰναι Καρπιδας εἰρηκεν Ἐφορος : εἰτεν Ἀροτηρας προσω , Νευρους τε μεχρι γης παλιν ἐρημου |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| ἐπι των προειρημενων και λιβανον ἠ ἀκακιαν και ὑποκυστιδα ἠ βαλαυστιον ἠ σιδιον ἠ ῥοος χυλον ἠ ἐριου οἰσυπηρου σποδον | ||
| . Καταπλασμα . Κυτινους ὀξυμελιτι προσλαβων , ἠ κηκιδα ἠ βαλαυστιον ἠ πρινου βαλανους ἠ βατου ἀκρεμονας ἠ σχινου φυλλα |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| των ψαλιων και των ἱππων , ἠτοι τετρωρῳ ἱππῳ : μεταπλασμος : ἀπο του μονονυχον μωνυχα : Ἰσμηνου τ ' | ||
| το τειχος . τινες δε φασι μεταπλασμον αὐτον εἰναι . μεταπλασμος το ” κρινεσι “ : κρινοις γαρ ἐδει . |
| παντως εἰς τι προσωπον ἀναφερεται , ἡ δε χρεια την ἀναφοραν παντως εἰς προσωπον ἐχει : προς τουτοις , ὁτι | ||
| γαρ καιρων και τροπων ἐξετασις ἐπι το δυνατον ἐχει την ἀναφοραν : ἐν τουτῳ γαρ δεικνυται πως ἐνεστι κρατησαι των |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
| , οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| πυθομενοι τοις Παρθενιαις σημειον συγκειμενον , ὁταν μελλωσιν ἀρχεσθαι της ἐπαναστασεως , ἐκ μεσης της ἀγορας πιλον ἀνασχειν , προσεταξαν | ||
| λογαδων . Προ δε της κατα την Σικελιαν των δουλων ἐπαναστασεως ἐγενοντο κατα την Ἰταλιαν πλειους ἀποστασεις ὀλιγοχρονιοι και μικραι |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
| , ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
| και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ξενοις τοποις πολλους προεξενησε τῳ στρατῳ πονους . και δη δραμοντες ἱπποται , πεζοδρομοι κρημνους ἐκεινους και φαραγγωδεις τοπους παντας | ||
| σκληροτητος και ἀντιτυπιας , ὡστε δοκειν λιθον αὐτοις ἐκκρεμασθαι : δραμοντες δ ' ἠ κοπιασαντες ἀλλως πως ὀδυνωνται ἑλκη τε |
| : πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
| νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| ποιησει λογων ἀριστος πανηγυρικων γινεται δια τε των προειρημενων περι πανηγυρικου λογου παντων τε και ὡσαυτως και ἐτι δια των | ||
| τουτῳ πλεοναζων τῳ εἰδει παρα τα ἀλλα εἰδη παντα του πανηγυρικου , ταις μεν ἀπο της ἀφελειας αὐτης ἡδοναις πολλαις |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| παρορμαν προς ἀποστασιν . ἐφη γαρ τον Τιμολεοντα παραφρονουντα προς ὁμολογουμενην ἀπωλειαν ἀγειν τους στρατιωτας : ἑξαπλασιους γαρ ὀντας τους | ||
| ἐτ ' αὐτον ἐσται βαδιζειν ὁποι βουλεται : και εἰληφεν ὁμολογουμενην προτασιν , ὁτι καταστραφεντων Ὀλυνθιων οὐδεις κωλυσει τον Φιλιππον |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ὀμβριον . ἡ χρησις μετα γαλακτος ἐστιν . Των ἀποκρουστικων κολλουριων και μονοημερων καλουμενων διττη τις ἐστιν ἡ διαφορα . | ||
| δε ϲυν ῥευματι το ἑλκοϲ εἰη , των προϲ ἐκεινο κολλουριων τι μιξομεν , ὁποιον ἐϲτι το τε δι ' |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
| τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
| ἀν ] αὐτους ἑπεσθαι , ὡστε δια την του ἱππου κακουργιαν ἀχρηστος και ὁ ἱππευς καθισταται . Ὡς δ ' | ||
| ἐπιχειρηματα , δει σε προαγορευειν και λεγειν ὡς οὐ δια κακουργιαν τουτο ποιω , ἀλλ ' ἱνα μη μακρηγορωμεν και |
| ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
| και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| και ἀπο ῥινων και των ὑπο την γλωτταν φλεβων αἱμα κενουν . χρω δε και ταιϲ προϲ φλεγμοναϲ κατα τηϲ | ||
| και κινδυνωδες ἀπεργασασθαι . συμφερει δε ποτε και του αἱματος κενουν ἐφ ' ὡν πληθυνει κατα την του ἠρος ὡραν |
| δοκει τοπον ἀλλ ' ἑνι μεγεθει ὡρισθαι , ἠ παντελως ἀκαριαιον τινα , τα δε των διαφωνων πολλῳ ἡττον τουτο | ||
| εἰς μανιαν πεσων : ὀλιγον δε το μεταξυ ἐστι και ἀκαριαιον του παντα με κατασχεθηναι τῳ παθει της μανιας . |
| ἀλληλους ἐτι και νυν παραμενον ὁρωμεν πολλοις : και τοὐναντιον ἀκουομεν ἐν ἀλλοις , ὁτε οὐδε βοος ἐτολμων μεν γευεσθαι | ||
| ὡς . το δ ' ἑξης : μογις δε διαφυγειν ἀκουομεν τας χειρας Ἰαονων τον ἀνακτα . ὁ ἡμεις λεγομεν |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
| την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| μελλον οὐδε λεγεσθαι ἐπ ' αὐτων , ὡς ἐν Τιμαιῳ παρειληφαμεν , το ἠν ἠ το ἐσται μεταβολης τινος ὀντα | ||
| , και περι μεν της πρωτης των ὁλων γενεσεως τοιαυτα παρειληφαμεν , τους δε ἐξ ἀρχης γεννηθεντας των ἀνθρωπων φασιν |
| και εἰς πυρ ἐμβαλων ὡδηγησα τους ἀνθρωπους εἰς τεχνην δυσκολως νοουμενην , ἠτοι την θυτικην μαντειαν : εὐκινητος γαρ οὐσα | ||
| γης προς το ἡλιακον ὑψος και την ἀπ ' αὐτου νοουμενην σφαιραν . Και το κατα ἀληθειαν ἀρα μεγεθος του |
| και ἐμφοβους : ἐπαγει γαρ πολεμιων ἐφοδους πολλων και ὀχλων ἐπαναστασεις , λοιμον και λιμον ἐπι πολεων και ἐπιφορας ἐμπρησμους | ||
| ἁπαντων ἀφειλετο την ἐλευθεριαν . σκηψαμενος γαρ ὑποπτευειν ταραχας και ἐπαναστασεις ἐκ των πλουσιων εἰς τους δημοτικους δια τον ἀναδασμον |
| σατραπειαν διεξαγειν , μερισας ἁπασας οὐσας πλειους των κδ . ἀπελθοντες δε οὑτως εἰς τας ὁρισθεισας ἑκαστωι σατραπειας ἠρξαντο ὑπερβαθμιον | ||
| ἀδεως τον λοιπον βιον οἰκησομεν . Ἐδοξε ταυτα , και ἀπελθοντες ἐπι ναυν παρεσκευαζομεθα . αἰτια δε του πολεμου ἐμελλεν |
| ἐν πεζῳ λογῳ χρησις ἐπων γινεται ; κατα δυο , κολλησιν και παρῳδιαν . και κολλησις μεν ἐστιν , ὁταν | ||
| ὡν τραυματος ὀντος τα παρακειμενα ἀφεστηκεν εἰς την ἐκεινων μεν κολλησιν , των δε ὑγρων δια το ἐστεγνωσθαι το ἑλκος |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| καταστηναι την πολιν μαλλον , ἠ [ ἐπι τιμωριαν των παρεληλυθοτων τραπομενοι ] την μεν πολιν στασιασαι , τους δε | ||
| το ἡττον ἀμφοτερα ἐπιδεχεται : ἐκει μεν γαρ ἐπι των παρεληλυθοτων το πορρωτερον του νυν μαλλον παρεληλυθε , και ἐπι |
| , οὐ ναυτης οὐδ ' ἐργατης , ἀλλα πολλην τινα ἀσθενειαν του σωματος ἀσθενειν ἐοικας ἀπο της ἰσχνοτητος . ἐγω | ||
| , και Ἱππωναξ μνημονευει . ἐστι δε και την μεν ἀσθενειαν ἀφρῳ παραπλησιος , μελας δε την ἐπιφανειαν , θανασιμος |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| φαιδρυνειν οἰμαι τα δρωμενα . ὁ τε χειμεριος ἀχλυς ἐκποδων εὐπροσωπος τε θαλλουσα δενδροις ἡ γη , θαλασσα δε παρεχει | ||
| προς ταυτα , ἁ θελγει αὐτον . Ὁθεν και το εὐπροσωπος γαρ ὁ του μεγαλητορος Ἐρεχθεως δημος . Τι γαρ |
| . ἑλκος , ὠτειλη , τραυμα , πληγη διαφερει . ἑλκος μεν γαρ το χρονιον παθος μονον ἐκ σιδηρου γενομενον | ||
| τινος δε σταθμης περισσης ἑλκομενοι ἐνεπηξαν τῃ ἑαυτων καρδιᾳ προσθεν ἑλκος ὀδυνηρον πριν ὁσα ἐν φροντιδι μητιονται τυχειν . . |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| : λιμενες δε και ἀναπαυσεις μυριαι . φαιης ἀν αὐτον ἐοικεναι ταις πολυκρουνοις φιαλαις , οὑτως ἀει δι ' ὀλιγης | ||
| του ἐοικεναι μυιας κεφαλῃ . ἐπαυξηθεισα δε πλεον , ὡς ἐοικεναι ῥαγι σταφυλης , σταφυλωμα λεγεται : ὡσπερ εἰ ἐπι |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| , ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
| ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
| βραχιονος ἐμβαλλοντα ὠθεειν , το δε ἐς το του πηχεος ὀστεον το παρα το ἀρθρον ἐμβαλλοντα ἀντωθεειν , τον αὐτον | ||
| τρημα , ἡς το μεν ὀλιγον μερος ἐστω προς ὑγιες ὀστεον τεταγμενον , το δ ' ὠνυχωμενον προς το παρα |
| γαρ αὐτους ἀδυνατα παρ ' ἡμων ἐπιζητειν : ἁ γαρ ἐμελλομεν αὐτους δραν εἰς ἀντιφασιν περιισταντες , ταυτα προλαμβανοντες αὐτοι | ||
| δεξασθαι ἀλλο μετρον το του θ , ὁτε τον θ ἐμελλομεν ποιειν : ἐννακις γαρ τρεις κζ . και ὁ |
| στροφη ἠ ᾠδη : το πεμπτον ἐπιρρημα : το ἑκτον ἀντιστροφος ἠ ἀντῳδη : το ἑβδομον ἀντεπιρρημα . σκολια λεγεται | ||
| λεπτομερως . ἀντιστροφον αὐτου . περι μουσικης , ἡ ἐστιν ἀντιστροφος ἀστρονομιας : ἡ μεν γαρ ὀψει , ἡ δε |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| και νεφος αὐτοις ἐπετρεχε βαθυ , οὐ τι δι ' ἀσαφειαν των λεγομενων , ἀλλα διδασκαλον εἰχε των Ἀλυπιου λογον | ||
| μελαγκουρον ” , κατα δε Τζετζην κουτουλαν και κερκεσυραν περιεπεστατην ἀσαφειαν , και μαλλον εἰ σφοις λογοις αὐτη ἑαυτῃ ἀντιβαινουσα |
| . Ὁτι ὑποστασιν καλουσιν το ἐμφασιν ἐχον και παθους τινος ἐνδεικτικον , καθαπερ το Δημοσθενικον : „ οὑτως ὠργισθη και | ||
| οὐ προς παν σημειον ἀντιλεγομεν , ἀλλα προς μονον το ἐνδεικτικον ὡς ὑπο των δογματικων πεπλασθαι δοκουν . το γαρ |
| μεν ἀρρην χαιτας , ἡ δε θηλεια ψιλη ἐστι . βαλλει δε και των ὀδοντων τους κυνοδοντας λεγομενους , δυο | ||
| και φθονῳ εἰχετο του Λευκιππου συνοντος και ἐπι νουν αὐτῃ βαλλει συν ταις λοιπαις παρθενοις ἐπι κρηνην ἐλθουσαις λουεσθαι . |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
| ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
| οἰκον του πανενδοξου μαρτυρος Δημητριου , ὁσοι τε την πολιν οἰκουμεν και ὁσοι ἐξ ἀλλοδαπης ἠσαν ἐπηλυδες , ἀξια πασα | ||
| χρηματα : και τουτον τον νομον , ἐξ οὑ τηνδε οἰκουμεν την πολιν , οὐχ ὁπως κατελυσε τις , ἀλλ |
| και ἀπο του Ρ ἐπι μεν τας ΘΟ , ΚΠ καθετοι ἠχθωσαν αἱ ΡΝ , ΡΞ , ἐπι μεν την | ||
| , και ἀπο αὐτων ἐπι τας ΑΚ ΒΓ ΔΛ ΕΖ καθετοι αἱ ΜΞ ΜΟ ΝΠ ΝΡ . ἐστιν δη κατα |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| , ἐνεμεινε πυρρωνειως τῃ παντων ἀναιρεσει . Μνασεας γουν και Φιλομηλος και Τιμων οἱ σκεπτικοι σκεπτικον αὐτον προσονομαζουσιν , ὡσπερ | ||
| . . . . . . . . . ε Φιλομηλος . . . . . . . . α |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| διδασκαλοις δυνασθαι τι ποιειν κατα νουν . ἐμοι μεν οὐν ἐπιταττει Κλεοβουλος ὁ παιδευτης ἁ παρα σοι δυναμαι , ἐγω | ||
| ἐπι τα λοιπα βουλομαι στελλεσθαι προς την κρισιν ἡν Φιληβος ἐπιταττει . Καλως εἰπες , ὠ Σωκρατες : ἀλλ ' |
| , ἀφειναι τα ἀπροαιρετα και ἐκστηναι αὐτων και ὁμολογησαι αὐτα ἀλλοτρια ; το οὐν ἀλλον τι ὑπολαβειν περι σου ποιου | ||
| τετταρας κεφαλας ἐχων . τα πατρῳα μεν ποιει καιρος ποτε ἀλλοτρια , σῳζει δ ' αὐτα που τα σωματα : |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| το Ἰωνων προδοντων : μετα δε Ἰωνας κεχειρωμενους ἠνδραποδισαντο και Ἐρετριαν Μηδοι , προδοται δε ἐγενοντο οἱ εὐδοκιμουντες μαλιστα ἐν | ||
| ταχει βουλομενοι βοηθησαι , πεμπουσι Θυμοχαρη στρατηγον και ναυς ἐς Ἐρετριαν , ὡν ἀφικομενων ξυν ταις προτερον ἐν Εὐβοιᾳ οὐσαις |
| ἀχροα , και μη κατα τα αὐτα αἰει γινομενα , καθαρσιος δεισθαι σημαινει . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ , ἠν | ||
| ἰατρομαντις δ ' ἐστι και τερασκοπος και τοισιν ἀλλοις δωματων καθαρσιος . ἀναξ Ἀπολλον , οἰσθα μεν το μη ἀδικειν |
| συντεταγμενους ἀπηλθον . ἐκ δε τουτου παν ὁμου ἐγενετο το Ἑλληνικον , και ἐσκηνησαν αὐτου ἐν πολλαις και καλαις οἰκιαις | ||
| της μεν ἀλλης ἀρχειν ἀξιοι ἐσμεν Ἰταλιας , ὁτι ἐθνος Ἑλληνικον και με - γιστον των κατοικουντων τηνδε την γην |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| τεθναναι ἐλεχθη , νεος δε και σφοδρος ὁ ὑος αὐτου παρειληφεναι την ἀρχην και οὐδαμως ἀφιστασθαι της ὁρμης . οἱ | ||
| ' Ἡρακλεους οἰκειοτητα προς το ἐθνος , ἡν μυθικως ἑαυτους παρειληφεναι παρα των προγονων ἱστορουσιν . ἡ δ ' ἑξης |
| μη στερησις ἀκριβως . ποια δε στασις ποιᾳ κινησει , διοριστεον : οὐ γαρ ἡ τυχουσα γε τῃ τυχουσῃ . | ||
| ὁρισμος . προς δε το ὑποκειμενον πως ; τουτο γαρ διοριστεον . εἰ μεν δη τι της φυσεως της ὑποκειμενης |
| , εἰ τουτο ἀμεινον , μη και βασκαινειν ἐν ταις κοιναις εὐτυχιαις δοκω . Τις γουν πρωτος ἀρξεται ; Συ | ||
| αἱ δε οὐ : και πολιτικαι μεν αἱ ὑποπεπτωκυιαι ταις κοιναις ἐννοιαις , οἱον εἰ ῥητορευτεον και ὁσα τοιαυτα : |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |