δεοντων ἐβουλεσθε πραττειν ; Ἀνδρες δικασται , βουλομαι παραγεγραμμενος μη εἰσαγωγιμον εἰναι την δικην , περι των νομων πρωτον εἰπειν | ||
την δικην ἐλαχον : ἐπειδη δε μοι αὐτην ἀντεγραψατο μη εἰσαγωγιμον εἰναι , περι πολλου ποιουμενος μηδενι δοξαι ὑβριζειν βουλεσθαι |
βοηθησαντι , οὐκ ἐψηφισαντο , αὐτον ἀν τις ἀποκτεινῃ , ἀγωγιμον εἰναι , ἀλλα πολιτειαν ἐδοσαν και ταυτην ἱκανην ὑπελαμβανον | ||
πατρος τελευτην ἁμα λεγοντ ' εἰς Καριαν . ὀντ ' ἀγωγιμον σε τουτωι πυθομενη των τους νομους εἰδοτων την τ |
ἀληθει θεωριᾳ συμφωνοτερον . ταυτα προοιμιασαμενος ἐκθεσιν πρωτον ποιειται των ἀποριων , εἰθ ' ὑστερον ἐφ ' ἑκαστης ἑκατερῳ των | ||
και ἠδη ἀπηντησεν ἱκανως , ἑτερους δε διαταραχθεντας ἐκ τινων ἀποριων και ὡσπερ παρενεχθεντας τῃ ταραχῃ της διανοιας , οὑς |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
, και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
ἀποτροφης και των συνηθειων αὐτων , ὡν ἐκτος κρατειν καταστασεως στρατου οὐκ ἐστιν . Ἐν δε ταις δικαιαις ἐπεξελευσεσι κατα | ||
μερη , και τα δωδεκατα πλαγιοφυλακες . Ἐγγιζοντος οὐν του στρατου ἐν τῳ ἐπιτηδειῳ τοπῳ , κατα τον προλεχθεντα τροπον |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
, προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
αὑτων σωμασι τας πειρας ποιουμενοι : και οὐτε πληθους των ἀντιτεταγμενων ἐφροντισαν οὐτε της Καλλικρατιδου δοξης , οὐτε νησων ἐχομενων | ||
μη πολυ λειπεσθαι των καταπελτικων βελων . των δ ' ἀντιτεταγμενων Μα - κεδονων καταπεπληγμενων την ἀνδραγαθιαν του Πωρου ὁ |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
, την δε τεταρτην του δεξιου λαιαν . οὑτω γαρ διατεταγμενων ἰσον εἰναι συμβησεται κατα δυναμιν το δεξιον κερας τῳ | ||
και ἐποχησεων , ἐν λογῳ δε τινι προς ἀλληλα μουσικωτατῳ διατεταγμενων , κινησιν και περιπολησιν εὐμελεστατην ἁμα και ποικιλως περικαλλεστατην |
: τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
δε θερινου ἐλαττον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα ἀνατελλοντων ἀστερων προτεροι δυνουσιν οἱ προς νοτον . Των δε | ||
αὐτοματων ἀγαθων φοραν ἐσεσθαι φησιν , οὐκ ἐξ ὁλης τεχνης ἀνατελλοντων , ἀλλ ' αὐτογενει και αὐτοτελει φυσει βλαστανοντων και |
προϲφυομενοι αὐτῳ , καθ ' ἁ μερη κἀκεινοϲ ὀπιϲθεν των διδυμων προϲφυεται . τουτο δε αὐτο το ἐξωθεν ῥυϲον δερμα | ||
ψυγηναι το καταπλαϲμα . ποτε δε και ἐπι των φλεγμαινοντων διδυμων ὠφελιμωτατον τουτο το καταπλαϲμα : χωριϲ ὀξουϲ δε ϲκευαζεϲθω |
τας φερομενας δοξας περι αὐτων τοις πολλοις , δει τους ἐντελεστερον πραγματευομενους μετα το διαρθρωσαι τας πεπλανημενας ὑποληψεις και ἀοριστους | ||
ἁζομαι σε , οὐ μην την δευτεραν : ἐδειχθη γαρ ἐντελεστερον ὡς ἀδυνατον ἐστιν τας ἀντωνυμιας ἐγκλιθηναι συνερχομενας τοις ῥημασιν |
ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
τωνδε και βαδιζε δευρ ' ἁμα . Κηφισοδωρον φασιν ἐπικαλουμενον πλανον τιν ' ἐν Ἀθηναις γενεσθαι , την σχολην εἰς | ||
και τιτθαι και παιδαγωγοι και μυριοι ἀλλοι των συνηθων ἐνεχαραξαν πλανον ἀνηνυτον περι της του ἀριστου γνωσεως ἀπεργασαμενοι . τι |
και λεγει πρωτον περι των ἐριστικων , εἰτα περι των πολιτικων : τεμνει δε τουτο εἰς δυο , εἰς τε | ||
κοιμασθαι , μεχριπερ ἀν ἐθελωσι , και βιον ἐξω των πολιτικων ἀσχολιων ᾑρηνται , τουτοις ἐγχωρει και τα παχυχυμα και |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
τον ἱερον καλουμενον πουλυπουν οὐτε τον κωπηλατην [ πουλυπουν ] νομιμον ἠν θηρευειν , ἀλλ ' ἀπειπον τουτων τε και | ||
μεν οὐν ὠ ἀνδρες , εἰ και περι οὐδενος ἀλλου νομιμον ἐστι παιδας και γυναικας παρακαθισαμενους ἑαυτοις τους δικαστας δικαζειν |
πυθομενοι δε την διανοιαν αὐτου της ἐξοδου Οὐαλεριος τε και Ὁρατιος , οὑς ἐφην ἡγεμονικωτατους εἰναι των ἀντιποιουμενων της ἐλευθεριας | ||
Τυρρηνιας ἐπαγομενον σφισι και τον ἐτι προς Οὐολουσκους συνεστωτα . Ὁρατιος μεν οὐν ἀγων δυο ταγματα και ἀπο των ἀλλων |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
προς ἁλας ὠνημενος . Ἁλων μεδιμνον ἀποφαγων : ἐπι των ἀχαριστων . Ἀλλοι καμον , ἀλλοι δ ' ὠναντο : | ||
και ὠρθωσαν . και τελος φυγων και συλληφθεις την των ἀχαριστων ὑπεσχε δικην . και ὁ μεν ἑαυτον μανικωτατον και |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
ἐξουσιαν αὐξανουσα . και μεντοι οὐδε ἐκεινο ἀγνοω , ὁτι ἐνδοξοτερον εἰναι και περιβλεπεσθαι μαλλον εἰκος ἰδιωτου βασιλεα ὀντα . | ||
. ἀκουσομαι σου , γυναι : ταχα και πιστευσω . ἐνδοξοτερον με ποιησεις τοις κατω δαιμοσιν . εἰ δε θανοντων |
καθ ' αὑτον μερους πολυ προεπλευσε των ἀλλων , βουλομενος προκαλεσασθαι τους Λακεδαιμονιους εἰς ναυμαχιαν : Θηραμενης δε και Θρασυβουλος | ||
Ἰσαιος που λεγει κηρυκευσατω . προκηρυξαι δ ' ἐστι το προκαλεσασθαι ὑπο κηρυκος , και ὑποκηρυξασθαι το προειπειν ἡσυχιαν ἠ |
ἀλλοις συμμαχοις οἰκισαι την Μεσσηνην , πολλα μεν ἐτη γεγενημενην ἀναστατον ὑπο Λακεδαιμονιων , τοπον δ ' εὐθετον ἐχουσαν κατα | ||
' , ἐν οἰκῳ διαπεπυκτευκας τῳ δουλαριῳ , την οἰκιαν ἀναστατον πεποιηκας , τους γειτονας συντεταραχας : και ἐρχῃ μοι |
τε ξεινοις θεμις ἐστιν . αὐταρ ἐπει ταρπημεν ἐδητυος ἠδε ποτητος , ἠρχον ἐγω μυθοιο κελευων ὐμμ ' ἁμ ' | ||
Πηνελοπεια κειτ ' ἀρ ' ἀσιτος , ἀπαστος ἐδητυος ἠδε ποτητος , ὁρμαινους ' , ἠ οἱ θανατον φυγοι υἱος |
. και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
μεν οὐν προβολης τινος ἀφ ' ἡμων γινομενης ἐπιβαλλομεν τοις ὁρωμενοις δηλοι και το των ὀφθαλμων σχημα οὐ κοιλον οὐδε | ||
ἐν ὁμοιῳ διεμενεν : ἐφ ' οἱς ἀγγελλομενοις ἁμα και ὁρωμενοις καταπλαγεις Μωυσης οὐκ ἐστοχασατο μαλλον ἠ θεοφορηθεις ἐθεσπισε την |
το νοσημα παν . ἐδοκει χρηναι οὑτω ποιειν . και λαλουντων ἡμων και βουλευομενων ἐπεισερχεται Βιβλος ἐκ τριτων , θεραπευτης | ||
: Ἐστι δε και Δωδωναιον χαλκειον παροιμια ἐπι των πολλα λαλουντων . . . . Προσθετεον οὐν τῳ περιηγητῃ Πολεμωνι |
το ἀναιρουν μηδε στοιχειον ἠ περας ἠ των ὁλως ἑαυτα ἐπιδιδοντων εἰς την ἐκεινου συστασιν . τα μεν οὐν ἀληθη | ||
: ταχυ γαρ παραχρημα ἐπιδιδοασιν . και τουτων αὐ των ἐπιδιδοντων οἱ μεν και βεβαιον ἐχουσι και παραμονιμον την ὠφελιαν |
παιδος . τουτου χαριν αἰδεσθητε , μαθηται μεν ὑμεις των γυναιων εὑρισκομενοι , τας δε συν ἡμιν πολιτευομενας συν τῃ | ||
: πολλοι δ ' ἀμφ ' αὐτον ἑταιροι Κητειοι κτεινοντο γυναιων εἱνεκα δωρων . κεινον δη καλλιστον ἰδον μετα Μεμνονα |
το Ε παλιν του δια μεσων των ζῳδιων κεντρον ὁμαλως ἀποτελουμενων ἐπι της ἡμερησιας ὡσαυτως φημι παροδου την μεν δια | ||
κατα την γενομενην ὑπ ' αὐτου διορθωσιν , μηνων μεν ἀποτελουμενων ͵δσξζ ἀνωμαλιας δε κυκλων συναγομενων ͵δφοβ και μοιρων τνθ |
ἀν ἐγω ἐπιβιω : αἱς δ ' ἀν μη , χαιροντων . και ὡν ἀν γενωνται οἱ πατερες αὐτων ἐμου | ||
και καταλυκουργιζοντες της σης ἀνθρωποπαθειας . ἀλλ ' οὑτοι μεν χαιροντων , δεσποτα , συ δε μοι μεμνησο φυλαξαι την |
ἀρχη του λειποντος ἐστι : και τῳ πραχθεντι το λειπον συνελθον ἑν τελειον πραγμα ποιει : οἱον το ἐπανατεινασθαι τας | ||
φιλιαν τε ἐσχεν ἐκ τουτων , ὡστε εἰς ταὐτον αὑτῳ συνελθον ἀλυτον ὑπο του ἀλλου πλην ὑπο του συνδησαντος γενεσθαι |
και τἀλλα ἀγαθα παντα τωι βασιλει διατηρουντι τα προς τους ὑποτεταγμενους δικαια . ἀνθομολογεισθαι δ ' ἠν ἀναγκαιον και τας | ||
ἀγνοημασι . τοιαυτηι δε χρωμενων των βασιλεων δικαιοσυνηι προς τους ὑποτεταγμενους , τα πληθη ταις εἰς τους ἡγουμενους εὐνοιαις πασαν |
τις μονον ἐσχεν ἐγκαλεσαι αὐτῳ , ὁτι δη ὑπο περιττης πραοτητος και αἰδους πλειονος ἠ ἐχρην τῃ μητρι , ἐν | ||
τε και θεων προνοιᾳ σωζομενοι . Φαιστυλος δε της ἀλογου πραοτητος ὑποψιᾳ κινηθεις μη φρονειν αὐτον ὁμοια τοις λογοις ἀποκρινεται |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
: συ γαρ αὐτων γνησιωτατη μητηρ . ἰθι δη γυναιξιν συνηγορος ἡ θηλεια , χαρισαι δε και τοις ἀνδρασι μενειν | ||
του γενειου τας πολιας . ἐστι τις πονηρος ἡμιν τοξοτης συνηγορος ὡσπερ Εὐαθλος . . . . παρ ' ὑμιν |
τι και συ γραψαιο ἀν ; εἰ γαρ οὑτω γενοιο γενναιος . και ἐχοις δ ' ἀν εἰπειν τα συνηθη | ||
κἀν σφοδρα ἐπειγηται , κατεχοντες διηγουμεθα ὁτι Δομνινος ἐκεινος ὁ γενναιος Βαττου τουδε τον οἰκον τον μικρον πολεμουμενον διεσωσε και |
κολοκυνθιδα : χρεια γαρ ἐστι τῳ σπλαγχνῳ ῥᾳδιως σκιρρουμενῳ των ῥυπτοντων . ὁταν δ ' ὀδυνη χωρις πυρετου συμπεσῃ , | ||
ἐν ὀξει διεις ἐπιχριε . Τα δε πυρικαυστα των μετριως ῥυπτοντων δειται φαρμακων χωρις του θερμαινειν ἠ ψυχειν ἐπιφανως . |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
και ἐν παντι ζωῳ ἑκαστῳ γονης ἐνειναι και ἀσθενεστερον και ἰσχυροτερον : και οὐκ ἐς ἁπαξ χωρεει ἡ γονη , | ||
ἀρσενα : παρα μεν γαρ τοισιν ἐθηλυτοκεον , ἐκρατεετο το ἰσχυροτερον , πλεονος γενομενου του ἀσθενεος , και ἐγενετο θηλεα |
, ὡς ἐπι λευκου και μελανος : εἰ γαρ το λευκον χρωμα διακριτικον ὀψεως , ἐσται το μελαν χρωμα συγκριτικον | ||
ὀψει και ὀϲφρηϲει : και γαρ γευομενοιϲ ἡδυ και θεωμενοιϲ λευκον τε και ὁμαλον και μεϲωϲ ἐχον ὑγροτητοϲ τε και |
φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
ἐν Πρωμονῃ συμμαχον , ὑπαντησας ἐδιωκεν ἐς τα ὀρη και ἐφορωντος ἐτι του Τεστιμου την Πρωμοναν εἱλεν , οὐπω της | ||
ὡς οὐ προσηκον ἡμερας πινειν , του κυριου και βασιλεως ἐφορωντος : οἱ δ ' ἀλλοι χρωνται μεν , ὀλιγῳ |
. ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
πολλα τικτεσθαι περιττωματα . δια τουτο τον οἰνον ἐπι τουτων ἀδεεστερον διδωσιν , ὡς ἀν δυναμενον και το ἐξηρασμενον ὑγραναι | ||
και ἀπαγαγων το ὀργιζομενον της γνωμης προς το ἠπιωτερον και ἀδεεστερον καταστησαι : παρελθων δε ἐλεξε τοιαδε . Και προσδεχομενῳ |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
, ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
οἰχοντο ἀποδραντες ἐς ἀλλην χωρην , χρονου δε προϊοντος ὀπισω κατελθοντες ἠν ἁλισκωνται ἐσελθοντες ἐς το πρυτανηιον , . . | ||
ἀποδοχης τυγχανοντες , ὑστερον δεηθεντος του Διονυσιου διηλλαγησαν , και κατελθοντες εἰς τας Συρακουσας εἰς την προϋπαρξασαν εὐνοιαν ἀποκατεσταθησαν : |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
θανατον δηλονοτι . των ὀφθαλμων : ἀπο κοινου το στερισκομενοι ἀνασταντας : ὑγιαναντας . ἐν τῳδε : τῳ ῥηθησομενῳ . | ||
θεατας ἁπαντας εἰδον ἐπ ' ἀκρων ποδων ὑπ ' ἐκπληξεως ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της |
τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
, τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
ὡν γαρ το πνευμα ἐστιν ἐν τῳ βαθει παχυ και ἀπεπτον , εἰ μεν ὀλιγον εἰη , συγχωρει μεν την | ||
καυλους : τον γαρ πρωτον ὀπωδη και πικρον εἰναι ὡς ἀπεπτον : οἱ δε το ἐναντιον ὀπωδεστερους τουτους ἀλλ ' |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
της ψυχης ὀντως και παντως ἀτιμια . ψυχης γαρ σωμα ἐντιμοτερον οὑτος ὁ λογος φησιν εἰναι , ψευδομενος : οὐδεν | ||
χαιρων τῃ τοιαυτῃ διατριβῃ , και ὁ Δεινιας οὐδεν αὐτον ἐντιμοτερον εἰχεν των κολακων . τελευταιον δε και προσεκρουε τα |
; οὑτοι μεν γαρ ἀποσφαττομενοι και ἐκτραγῳδουμενοι και πονηρα δειπνα δειπνουντες ἑκαστοτε ἐκκαλυπτονται : οὐδεις δε οὑτως ἐγενετο τολμηρος οὐδε | ||
βαλειν . ὁτι μεχρι των Μακεδονικων χρονων κεραμεοις σκευεσιν οἱ δειπνουντες διηκονουντο , φησιν Ἰοβας , μεταβαλοντων δ ' ἐπι |
. γλωσσα δ ' οὐκ ἐξω φρενων : τουτεστιν οὐδεν ἀκαιρον φλυαρει , ἀλλ ' ὁ σκεπτεται . παρα γαρ | ||
διαλεγομαι , και οἱ ΦΑΣΙΑΝΙΚΟΙ παραπεπλευκασιν ὑπεριδοντες ἡμας δια την ἀκαιρον σου γλωσσαλγιαν . ἀλλ ' ἠν ἐμοι εἰπῃς , |
πειραθησεσθε . ΓΓ τας λιμω ] Δωριεις θηλυκως λεγουσι τον λιμον . τα ῥυγχια : “ τα ῥυγχια ” κυριως | ||
συμβαιη , ἡμερας οὐσης , την φυγην Ἀραβοις ἐπινευει , λιμον δε Περσαις ἀπειλει : ἐν δε νυκτι , Ἀσιαν |
' ἀμφοτερα , μαθοντες ὁτι οὐ τοις πραγμασιν οἱ καιροι δουλευουσιν , ἀλλα τοις καιροις τα πραγματα . Ταυτην ἀποδειξαμενου | ||
: ὁτι οἱ διπροσωποι οὐ Θεῳ ἀλλα ταις ἐπιθυμιαις αὐτων δουλευουσιν , ἱνα τῳ Βελιαρ ἀρεσωσι και τοις ὁμοιοις αὐτων |
ἐξ ὀμματων σου δακρυων και καρδιας ἀλγους πονου τε τον στεναγμον προσφερων φλογας γεεννης και λογιζου την κρισιν . οὑτως | ||
καταπληκτικος ὁ μανικος ἐκ των μυκτηρων ποιον ἠχον ἀπετελουν ποιον στεναγμον οὑτως παροξυνει Ἡρωδιανος ἐν τῃ Καθολου [ Ι . |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
σκοπου . ὑπο ἱππεων πολλων : των Σικελων δηλονοτι . εἰργεσθαι της γης : της Σικελικης . ξυστωσιν αἱ πολεις | ||
. ἐτι δε παρελθων τον νομον ὁν ὑμεις ἐθεσθε , εἰργεσθαι των ἱερων αὐτον ὡς ἀλιτηριον ὀντα , ταυτα παντα |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ἀπογειου του ἐπικυκλου διαμετρος προσνευει προς το σημειον το ἰσην ἀπεχον διαστασιν τῃ μεταξυ των κεντρων και ἐπι τα ἐναντια | ||
αὐλητων και τυμπανιστων ἐς το ἀλσος της Μητρος των θεων ἀπεχον της πολεως ἑπτα σταδια παρηλθεν ὀργιαζουσα . των δε |
τουτο και προς μεγεθος ἡ γαια της Σεληνης ἐκπιπτει και μικροτερον ἐχει το μηκος ἁπαν . και γαρ ἐκ του | ||
πατρος : εἰχον γαρ οὑτοι πατερα κεκτημενον τον ἑνα ὀφθαλμον μικροτερον . ἠ ὁτι περι Σκυθας ἀριμασπος λεγεται ὁ μονοφθαλμος |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
, το μαλλον και ἡττον ἐπιδεχεται , οὑτως και το διακριτικον και το συγκριτικον ὡς μεν ἰδιαιτατα και εἰδοποιοι διαφοραι | ||
των ὁρισμων των συμβεβηκοτων οὐσιωδεις εἰσι : λευκον ἐστι χρωμα διακριτικον ὀψεως . τριτον φησιν ὁτι διαφερει ἡ ἰδιαιτατα της |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
ἐφ ' ὡν ἀπο κεφαλης και των ταυτης μερων χαριν προσαγομεν , ἐλαττονα δ ' ἐφ ' ὡν ἐκ προχειρου | ||
και εἰσιοντων , μεγαλην τιμην και ἑαυτοις και τῃ τεχνῃ προσαγομεν , ὁτι προευτρεπιζεται δεοντως ὁ νοσων και ἐκδεχεται μετα |
την ἀδελφην αὐτου : ῥᾳδιως γαρ ἀν εὑρεθειη και ὀκτω ταλαντων ὁ τουτων οἰκος : ἀλλ ' ἐκεινα ἀφῃρηται χωρις | ||
ἐπι δε ταυτης ἐπεκειντο δυο καρχησια , σταθμον ἐχοντα τριακοντα ταλαντων . ἠσαν δε και θυμιατηρια τον μεν ἀριθμον ἰσα |
ἐδηλου : προ γαρ του δεοντος αὐτους κατελθειν . ὁθεν ἀπολιποντες Πελοποννησον ἀνεχωρησαν εἰς Μαραθωνα κἀκει κατῳκουν . Τληπολεμος οὐν | ||
μαλα ἐπιμελως , ᾠχοντο αὐον αὐτον και τας ῥιζας ὑποτετμημενον ἀπολιποντες , οὐδε γνωριζοντες ἐτι ἠ προσβλεποντεςποθεν γαρ ; ἠ |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
τι ἐν τῃ ἀπαντικρυ ἠπειρῳ , Θασιων ἐμποριον , και ἐκβαντες ἠριστοποιουμεθα , προσερχεται μοι των ναυτων Καλλικλης Ἐπιτρεφους Θριασιος | ||
ἡσσημενους σφων προς την πολιν ἀνακρουσασθαι , καθ ' ἡσυχιαν ἐκβαντες τα τε ἀλλα διεπρασσοντο και τα ἀμφι το ἀριστον |
ἐν μεθοριῳ πως τους πολλους περι τας ἡδονας των τε ἀκρατων και των ἐγκρατων εἰναι , των μεν ἐγκρατων ἡττωμενους | ||
ἐχει ἡ των πολλων ἑξις προς την των ἐγκρατων και ἀκρατων . περι γαρ τας δι ' ἁφης και γευσεως |