| της ἡμερας , ἡς ἀνατολη ἐστι το Θ σημειον , δυσις δε το Μ . Λεγω , ὁτι και νυξ | ||
| την Λ ἀνατολην ἡμερᾳ . ζʹ Ἐαν γενηται τῳ ἡλιῳ δυσις και ἀνατολη κατα διαμετρον , ἡ δι ' ἡμισεως |
| του ἡλιου , σεληνης οὐσης κατα το Χ , ἡ προσνευσις ἐσται κατα το Α ἀνατελλον του ζῳδιακου σημειον . | ||
| μεσημβριας τε και ἐπι τα προς ἀνατολας μερη , ἡ προσνευσις ἐσται κατα το Γ ἀπεχον της ἀνατολικης του ζῳδιακου |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| τ ' ἐν τῃ Ἀσωπιᾳ : οὐδε τοι ἀκρονυχοι ψυχραι δυνουσι Πελειαι . Λαμπροκλης δ ' ὁ διθυραμβοποιος και ῥητως | ||
| ιδῃ Εὐδοξῳ ὑετια . Ἐν δε τῃ ιεῃ Εὐκτημονι Πλειαδες δυνουσι : και ἐπισημαινει : και Ὠριων ἀρχεται δυνειν : |
| ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
| . ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| σεληνιακαις μοιραις παρακειται Ταυρος : ἐν Ταυρῳ ταις του ἡλιακου γνωμονος μοιραις θʹ παρακειται Παρθενος . Παρθενον ἐν Ἰχθυσιν εὑρον | ||
| δια Μασσαλιας : ὁν γαρ λογον εἰρηκε του ἐν Μασσαλιαι γνωμονος προς την σκιαν , τον αὐτον και Ἱππαρχος κατα |
| πλαττομεν . του μεν γαρ λεοντος ὀντος βασιλικου , βασιλικον ἐπινοουμεν το φρονημα : της δε ἀλωπεκος οὐσης κακουργου , | ||
| ἡ ψυχη δοξαζει και μη βαδιζοντος φερε του Σωκρατους ἡμεις ἐπινοουμεν αὐτον βαδιζοντα , ψευδεσθαι ἀναγκη . ὁμοιως δε τουτοις |
| διφαλαγγιαν . Και παραγγελλει : , ! Δεξια και ἀριστερα κλινεσθαι . Και ἐαν θελῃ δεξια , παραγγελλει : ! | ||
| , ἐπει ἀδιαφορως τα ἀπο του ε ἀρχομενα ῥηματα εἰωθε κλινεσθαι και δια της ει διφθογγου κατ ' ἀρχην και |
| το δεξιον ἠ το ἀριστερον , εἰ συμβαιη τουτο , παραλυσις καλειται , του μερους ἐκεινου δηλονοτι καθ ' ὁ | ||
| ἀνοιγνυντων αὐτον ἐν τοις τοιουτοις [ δε ] παθεσι προσερχεται παραλυσις , οὐτε ἰωμενη την ἐκ των παραλυθεντων βλαβην οὐτε |
| ἀνεχεσθαι την σπουδην ὡς ἐπιπονον οὐσαν ἀει παιζει και ἐστιν ἀνεσις ἡ παιδια . εἰδεναι δε δει ὁτι των προς | ||
| ἐπαγεται ἡ ζητησις , ὡσπερ ἐν ὀργανῳ ἡ τασις και ἀνεσις γινεται . Ἡ ἀποφασις τῃ καταφασει ποτε μεν το |
| ἀληθευτικων ἑξεων , ὁτι οὐδεμια ἐκεινων τας ἀρχας ἐχει των ἐπιστημονικων το ἑαυτῃ ὑποκειμενον ἀλλ ' ἠ μονος οὑτος ὁ | ||
| , κἀντευθεν παριστησιν ἡμιν νουν εἰναι , καθ ' ὁν ἐπιστημονικων ἀρχων εἰς γνωσιν ἐρχομεθα και διαφερειν τον νουν των |
| αὐτον ἱκανως Εὐπολις ἐν τοις Κολαξι . Ἀλλως . λεγεται καταψευδεσθαι των ὑπομνηματων , ὁτι οἱ Ἱππονικοι και οἱ Καλλιαι | ||
| ἰσως ἀν ἐν αὐτῳ τουτῳ ἀπετρεπετο μηδεν κατ ' ἐμου καταψευδεσθαι : νυν δε αὑτοι ἠσαν και βασανισται και ἐπιτιμηται |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ὑπαρχειν : “ νεμεσησε δε ποτνια Ἡρη ” φησιν ἡ ποιησις : φθονος δε ἐξωθεν θειου χορου παντος . τα | ||
| τεχνης ἱκανος ποιητης ἐσομενος , ἀτελης αὐτος τε και ἡ ποιησις ὑπο της των μαινομενων ἡ του σωφρονουντος ἠφανισθη . |
| νεαρῳ της ἡλικιας συγγινωσκουσι , τον δε ἐραστην ὑπερ αὐτου κολαζουσιν , ἐπιγνωμονας αὐτους και ἐξεταστας ὡν ἐκεινοι πραττουσι κελευοντες | ||
| ἐν ᾑ οἱ δαιμονες αἰνουντες τον θεον οὐτε ἀδικουσιν οὐτε κολαζουσιν . ὡρα βʹ * ἐν ᾑ ὑμνουσιν οἱ ἰχθυες |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| της κατατασιος ἐπιδεοι τις , οὐκ ἀν δυναιτο κρατεειν ἡ ἐπιδεσις , ὡστε διεσταναι , ἀλλα συνελθοι ἀν προς ἀλληλα | ||
| μοριον . και ποθεν δηλον , ὁτι καλη ἐστιν ἡ ἐπιδεσις ; ἐαν ὁ ἀρρωστος σοι λεγει μαλλον τυχον σημερον |
| παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
| ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
| πρωτην ἐπιχειρησιν καθολικωτεραν οὐσαν των μετ ' αὐτην οἰκειως ἐρουμεν προταττεσθαι και δια τουτο οἰκειαν ἀρχην ὀνομαζεσθαι . καθολικωτερον γαρ | ||
| ἰσχυρον : κατα γαρ τουτο και ἀντιληψις και ὁρος ὀφειλει προταττεσθαι των λοιπων , ἐχει γαρ και ἀντιληψις ἀρνησιν : |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| ἐστιν ἀναπολουμενον προσωπον . ὀρθως οὐν των πρωτοτυπων , δειξιν σημαινουσων , κατα προταξιν ἀμοιρει , καθ ' ὑποταξιν δε | ||
| . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το αὐτο σημαινουσων , ἠ και λογων . λεξεων μεν ὡς εἰ |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
| εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
| μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
| νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
| και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
| συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
| ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| . οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
| , παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
| στεγνωσις ἐστιν , οὐδε πασα ἀραιωσις , ἠ ἐκκρισις , ῥυσις , δηλον , ὁτι αὐτοις μεν τοις συμπτωμασι προσεχοντι | ||
| δια το τους καλαμους αἰρειν . Κοπρος : του κοπου ῥυσις . ἠ ῥευσις . Κομη : δια το κομαν |
| τους ἀναιρουντας παντελως τας ἀρχας τους ἀπειρους τας ἀρχας λεγοντας ἐπισκεψασθαι : εἰ γαρ και αὐτοι διελεγχθειεν , ὡμολογητ ' | ||
| ἐκεινων ὑλη θεωρειται . Δια του εἰπειν δει ἡμας προτερον ἐπισκεψασθαι τι ἐστι φυσις ἐπανατρεχει παλιν ἐπι τα φυσικα και |
| αὑτων σωμασι τας πειρας ποιουμενοι : και οὐτε πληθους των ἀντιτεταγμενων ἐφροντισαν οὐτε της Καλλικρατιδου δοξης , οὐτε νησων ἐχομενων | ||
| μη πολυ λειπεσθαι των καταπελτικων βελων . των δ ' ἀντιτεταγμενων Μα - κεδονων καταπεπληγμενων την ἀνδραγαθιαν του Πωρου ὁ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
| γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| πασα , εἰς ἀπειρον μεν ἰουσα , εἰς ἀπειρον δε δυναμενη : και οὑτως ἐστιν ἐκεινος μεγας , ὡς και | ||
| , ὁτι ἡ ἀντωνυμια δυο ἐναντια σημαινειν ἐν ταὐτῳ μη δυναμενη ἀλλα τριτα ἐποιησε προσωπα , και ὁτε ἀναφοραν δεῃ |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| , πλαγια δε ἡ ΕΔ . Ἐαν αἱ κατα κορυφην ἐπιφανειαι ἐπιπεδῳ τμηθωσι μη δια της κορυφης , ἐσται ἐν | ||
| ἐχων ἐσω κοιλοτητα . . δυο εἰσιν αἱ της ἐπιπεδου ἐπιφανειαι κατ ' ἐναντιοτητα θεωρουμεναι ἀκραν , ἡ τε κοιλη |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| προς Πολυκρατη τινα σοφιστην , ἐξ ἀναγκης ἐλθοντα ἐπι το σοφιστευειν δια πενιαν , Ἀθηναιον μεν τῳ γενει , σοφιστευοντα | ||
| διαλογων δωρα λαβειν . ἐπειτ ' ἀφικομενον Ἀθηναζε μη τολμαν σοφιστευειν , εὐδοκιμουντων τοτε των περι Πλατωνα και Ἀριστιππον . |
| γιγνεται σῳζομενον ἡ μεταβολη , ὡς περι ὁ γιγνεται ἡ προσθεσις , περι ὁ γιγνεται ἡ ἀφαιρεσις , περι ὁ | ||
| οὑτως ἡ διαιρεσις οὐχ ὑπολειψει : οὑτω δε οὐδε ἡ προσθεσις . και το ἀπειρον ἐστι μεν ἐν ἀμφοτεροις δυναμει |
| : ἐκ γαρ οἱ της ὀψιος των μαγων οἱ ὀνειροπολοι ἐσημαινον ὁτι μελλοι ὁ της θυγατρος αὐτου γονος βασιλευσειν ἀντι | ||
| μερει προγνωσεως . Αἱ γε μην την της κεφαλης ὀδυνην ἐσημαινον , κατα βραχυ μεν διαλυομεναι και τας ἀλγηδονας μειουσθαι |
| ; και ταυτα αὐτης , ἡς ἐργον πειθειν , δουσης βιαζεσθαι ; δοκει δε μοι και Πινδαρος , εἰ τι | ||
| ἐσονται χειροδικαι , δια το το δικαιον ἐν ταις χερσι βιαζεσθαι : τους δε χειροδικας ἐκεινους εἰναι , τους το |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| κουρητων στομα φονου πτερον και ζων ὁ φαυλος και θανων κολαζεται . ἁ δει γενεσθαι , ταυτα και γενησεται . | ||
| ὁς την Αἰτναν ἐχεις την παγιδα την ἀνεμοεσσαν , ὁπου κολαζεται ὁ Τυφων ὁ ἑκατον ἐχων κεφαλας . γραφεται και |
| , ἀνηρ δραστηριος ἀρχῃ κοσμηθεις αὐτοκρατορι , ἡν ἐπι το βασιλικωτερον ἐξηγαγεν . ἐλασας δε μεχρι Τυσκλου πολεως , ἡν | ||
| μαντει το βασιλευειν : οὐδεν γαρ ὑγιους γνωμης ἐλευθεριωτερον οὐδε βασιλικωτερον ὑπολαμβανομεν εἰναι . στρατηγειν δε τοις μεν ἠθασιν ἀγαθον |
| ἀρηγει σπογγος καινος ὑγρᾳ πισσῃ δευθεις και καυθεις και ὁμοιως προστεθεις . και φελλος ἀπο των Ἰταλικων κεραμιων καιεται , | ||
| του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ διαλεκτικος μη |
| ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
| λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| ἐπιθυμιας . Ἠρι , ἐπι του ὀρθου . ἀπο του αἰρεσθαι ἡμας ἀπο της κοιτης κατα τουτον τον καιρον . | ||
| δικαια ὑφεξειν . εἰ δ ' ἐκ παντος τροπου πολεμον αἰρεσθαι προς ἡμας διεγνωκας , ἰσθι σοι ταὐτο συμβησομενον , |
| αὐτος δε μερος της δυναμεως μετα στρατηγων ἐξεπεμψεν εἰς την μεσογειον , προσταξας τα συνεχη των ἐθνων χειρουσθαι . Οὑτοι | ||
| οὐσα δισχιλιων μεν σταδιων ἐχει την παραθαλαττιον πλευραν , εἰς μεσογειον δ ' ἀνηκει σχεδον ἐπι σταδιους ἑξακισχιλιους . πολυανθρωπιαι |
| και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
| των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| κλιμακων την ἀνοδον ποιουμενοι . ἀνερριχατο : το προς τοιχους ἀναβαινειν χερσι και ποσιν ἀναρριχασθαι φασιν . γινεται δε ἐκ | ||
| το κεφαλαιον των ἐμων κακων : πρωτον μεν ὑψηλον ὀρος ἀναβαινειν ἐδει , ὀρθην δεινως ὁδον , εἰτα και ἀνυποδητος |
| . υἱῳ προθυμως τἀξιουμενον ποιων κηδεμον ' ἀληθως , οὐκ ἐφεδρον ἑξεις βιου . τους εὐ γεγονοτας και τεθραμμενους καλως | ||
| ἠν ἀρα μη θραυσαντες ἀντυγων χνοας ; νικων δ ' ἐφεδρον παιδ ' ἐχεις τον Πηλεως , ὁς ς ' |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| τας εἰκονας ἐπανιωμεν παλιν , αἱς ἀναγκαιον ἀπεικαζειν ἀει τους βασιλικους ἀρχοντας . Ποιας ; Τον γενναιον κυβερνητην και τον | ||
| αὐτῳ την γυναικα . ” ἐνθα δη παντας ὠμνυ τους βασιλικους θεους ὁ Σελευκος , ἠ μην ἑκων ἀν και |
| Σισυφον εἰσειδον κρατερ ' ἀλγε ' ἐχοντα , λααν βασταζοντα πελωριον ἀμφοτερῃσιν . ἠ τοι ὁ μεν σκηριπτομενος χερσιν τε | ||
| εἰς οὐρεα μακρα Πελασγων ἠλθ ' , ἱνα δη Χειρωνα πελωριον ἀλλα μεν ἱππῳ ἀλλα θεῳ ἀταλαντον ἀμοιβαιῃ τεκεν εὐνῃ |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| τοιουτος ὠν τυραννος οἰκησεις μονος . το δε χρυσιον το λαμπρον , ὁπερ ἐδωκας εἰς ἀποστολην , ἀγει σοι Βακχειος | ||
| δια τι . Φλεβες κροταφων οὐχ ἱδρυμεναι , οὐδε χλωρασμα λαμπρον , ἠν πνευμα ἐγκαταλειπηται , ἠ βηξ ξηρη , |
| οὐ καταπλαγεις ἑκατερᾳ των χειρων τον αὐχενα σφιγξας ἀπεπνιξε τους δρακοντας . διοπερ Ἀργειοι πυθομενοι το γεγονος Ἡρακλεα προσηγορευσαν , | ||
| ἁρμοττον ἀφ ' ἑαυτων τινα κατελθειν . ὁς εὑρων δυο δρακοντας προηνεγκε μελιτουττας , και οὐκ ἠδικηθη : ἐξ οὑ |
| ἠν δε ἀρα μαχης συνθημα τοις κυβερνηταις . οἱ δε ἐπιστρεψαντες ἀντιπρωρους τας ναυς ἐμβαλλουσι ταις Λακωνικαις . αἱ δε | ||
| ἱππεις οἱ των Ἰνδων τοις πεζοις ἰδοντες ξυνεστηκος το ἐργον ἐπιστρεψαντες αὐθις και αὐτοι ἐπηλαυνον τῃ ἱππῳ . ὡς δε |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| , κολοφωνιας , πιτυϊνης , πισσης , ἀσβεστου ἰσα . ἐπαρας τα τηκτα ἐμπασον την ἀσβεστον . ἡ δε χρησις | ||
| φιλον υἱον ἐξ ἐμεθεν γεγαωτα : θεοι δ ' ἐτελειον ἐπαρας Ζευς τε καταχθονιος και ἐπαινη Περσεφονεια . ἐνθ ' |
| , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δειγματα της ἐκεινου γνωμης και κακοδαιμονιας ἐστι τοις εὐ φρονουσιν . ἀλλ ' , οἰμαι | ||
| ἀνιερουται και ἀνατιθεται θεῳ , ὁ δε τα της ἀνθρωπινης κακοδαιμονιας ἐζηλωκως γενεσει τῃ φυγαδι : και γαρ ὁν ἐλαχεν |
| ὁτι ἡ ὑγιεια ἀγαθον δεικτικως , ἐξ ὑποθεσεως δε τουτου δειχθεντος λαμβανεται ἡ ἀρετη ἀγαθον εἰναι . τουτων οὐν δει | ||
| μη ἐστιν ἐπιστημη μια των ἐναντιων , ἀλλ ' ἐκεινου δειχθεντος συγχωρειται τουτο δια την ὁμολογιαν . μη γεγονοτος οὐν |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| , προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
| ; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
| Ἰστρον γινομενον : και γαρ ἐκεισε νηνημιας οὐσης αἰθριοι λυχνοι λαμπειν οὐ δυνανται , της ἀγαν ψυξεως καταπνιγουσης το πυρ | ||
| ἐχειν φως , ἀραιοτερον δε πως . Ἀντιφων ἰδιῳ φεγγει λαμπειν την σεληνην , το δ ' ἀποκρυπτομενον περι αὐτην |
| τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
| μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
| . Δυο δ ' οὐν ὀντα συμπεφυκε , και ἡ συμφυσις προ της διαφυης : καθο μεν δη συμπεφυκεν , | ||
| γε ἐν ἁπασιν , ἐν οἱς ἐστιν ἁφη , και συμφυσις ἠδη γενεσθαι δυναται : και γαρ τον Ἐπειον ἁψασθαι |
| , ὁ δε παριων μεν ὑπο της ὁρμης ἐφερετο δοκων ἐπικεισθαι φυγομαχουσι τοις πολεμιοις , οἱς προσελθων οὐκ ἐγνω , | ||
| ὁτι πασων μεγιστη των ἐνταυθα πολεων και ἐπικαιριωτατη δια το ἐπικεισθαι τοις στενοις και τον ἐχοντα ταυτην ἐχειν τας εἰσβολας |
| ἐπει εἰ τουτο ὑποθωμεθα , πρωτον μεν ὑποστασιν και ὑπαρξιν παρεξομεν τῳ μη ὀντι , ὁπερ οὐχ οἱον τε , | ||
| ἀρχομεν , ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν : τουτο δε ἐστιν ὁμολογουντος την ἐπι τους μηδεν |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| δε δια πολλων μεν ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των | ||
| ὡστε δειπνειν τἀλλοτρια , και τον παιδα δε ἐφη πανυ πιεζεσθαι δια τε το φερειν μηδεν και δια το ἀναριστον |
| μαχην . Ἐπι τουτον τον ὑψηλον παγον το δριμυ και πανουργον ἐκεινο θηριον ἀνελθειν ἀδυνατον : ἱνα δε εἰς ταὐτον | ||
| περδιξ πανουργος . του πατρος νεοττιον : ὁ περδιξ ὀρνεον πανουργον , ὁπερ ἐξαπατᾳ τους θηρευοντας αὐτο . εἰ οὐν |
| , δια την εἰρηνην , των τε ἀλλων κρατουμενων τηι δυναστειαι . οὐ μην τους γε Ἠλειους ἀναγραψαι την θεσιν | ||
| ἀπειρους δ ' εἰναι και κηπειας και ἀλλων γεωργικων . δυναστειαι δ ' εἰσι παρ ' αὐτοις . προς δε |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| δυνατωτερον : αὐτο δε παντων και ἀπεριοριστον και ταχυτατον και δυνατωτατον . και οὑτω νοησον ἀπο σεαυτου , και κελευσον | ||
| , ὑποταξαι τε αὑταις το Ἀτλαντικον ἐθνος , ὁ ἠν δυνατωτατον των της Λιβυης . Ζηνοθεμις δε αὐτας φησιν ᾠκηκεναι |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| οἰκος ἐστι ἀνδρα τον σωφρονα εὐνοιην φαινομενην διωθεεσθαι , ἀλλα στεργειν μαλιστα . Ἐγω δε οὐτε δεκα ἀνδρασι ὑπισχομαι οἱος | ||
| , καταχθηναι δοξαντες ἐπι την ἀρχην ὑπ ' ἐκεινου , στεργειν δε τα παροντα ἠναγκαζοντο και τα δεδομενα δεχεσθαι . |
| συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
| εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |