τελειους σχηματισμους , πρωτῃ μεν ἑβδομαδι τῃ ἀπο συνοδου τον διχοτομον , δευτερᾳ δε τον πλησιφαη , και ὁταν ἀνακαμπτῃ | ||
τελειους σχηματισμους , πρωτῃ μεν ἑβδομαδι τῃ ἀπο συνοδου τον διχοτομον , δευτερᾳ δε τον πλησιφαη , και ὁταν ἀνακαμπτῃ |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ||
ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
ὑμων οὐδεμιαν αἰτιαν αἰσχραν ἐσχον . οἱ δ ' αὐτων περιγενομενοι και σωθεντες , οὑς οὑτος μεν ἀπεκτεινεν ὁμοιως και | ||
, και σφεων ἐπεσον ὑπερ τεσσερακοντα ἀνδρας : οἱ δε περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε |
. Γραυς βακχευει : ἐπι των παρ ' ὡραν τι διαπραττομενων . Γαστερα μοι προφερεις , καλλιστον ὀνειδος ἁπαντων , | ||
. Τι κοθορνος και ῥοπαλον ξυνηλθετην : ἐπι των ἀλλοκοτα διαπραττομενων . Τις πατερ ' αἰνησει ' , εἰ μη |
αὐτων ἐμβαλων ἠλαυνεν . βοειοις δησας : τοις ἐκ βοειων δερματων λωροις . ἠτοι ἀναγκας ἐντεσιν , ἱν ' ᾐ | ||
. κναφευς μεν ἐπι ἱματιων λεγεται : γναφευς δε ἐπι δερματων . . κναφευει : Δια του κναφου τα ἱματια |
Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
, ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
. το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | ||
ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ||
της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
το γενος τῳ εἰδει ἠ το κοινον ὀνομα ἑνι των δηλουμενων . εἰτε γαρ γενος το ἀγαθον των ἀγαθων , | ||
σχηματα ἐκ των ὠφελουντων και βλαπτοντων μιξις ἐσται και των δηλουμενων ὑπο της καταρχης ἐκ τε ἀγαθου και κακου κατα |
ἐον , ἐτεων ὀκτω ἠ ἐννεα ἡλικιην . Κλεο - μενης δε λεγειν μιν ἐκελευε τα βουλεται μηδε ἐπισχειν του | ||
, της ΕΗ ἀρα ἀκρον και μεσον λογον τεμνο - μενης το μειζον τμημα ἐστιν ἡ ΕΖ . ἐστι δε |
σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
, ἀλλα τοις ὑπακουειν ἑτοιμοτεροις οὐσιν : πεφυκε γαρ το ἀνθρωπειον δια παντος ἀρχειν μεν του εἰκοντος , φυλασσεσθαι δε | ||
κοινον ὀνομα , κοινον γε ὀν , ἀλλ ' ἰσως ἀνθρωπειον , και το γενικον , οἱον ζωϊκον . Ἀλλο |
κακονοια . εἰη μεν οὐν ἀν πολις οὐκ ἀπο τοιουτων διαιτηματων ἡ βελτιστη , ἀλλ ' ἡ δημοκρατια μαλιστ ' | ||
οὑτως περι των κατα μερος τροφων και φαρμακων και λοιπων διαιτηματων καθως ἀν ὁ λογος προϊων διασκευασειε . Των μεν |
προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
, βασιλεια μεγαλη και πολυανθρωπος , οἰκουμενη δ ' ὑπο πλειονων Ἰνδικων ἐθνων , ὡν ἐστι μεγιστον το των Γανδαριδων | ||
διαφεροντων τῳ εἰδει ἐκβαλλει το εἰδος : εἰ γαρ κατα πλειονων κατηγορειται ἐν τῳ τι ἐστιν , ἀλλ ' οὐν |
ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
ὡσπερ τοις συμμαχουσιν Ἀθηναιοις σκοπος το συγκτησασθαι χωραν . ʃ καταλογος των ἐθνων και πολεων των συμμαχησαντων Ἀθηναιοις κατα Συρακουσων | ||
, πολιορκει Βυζαντιον , Ἠλιν εἰλη - φεν , Ὁμηρου καταλογος ἁρπαζομενων γεγονε των Ἑλληνων . και τοσουτων χρηματων και |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
δε ἀνα πασαν ἡμεραν ἐπεφερεν ἠ τυρον ἁπαλον ἠ στεφανον ἀνθηρον ἠ μηλον ὡραιον : ἐκομισε δε ποτε αὐτῃ και | ||
τον μαστον : γραφεται αἰρομενα : βοτανοτροφον : κατα τον ἀνθηρον λειμωνα : συνοικους . ἠ ἐν ἐπαυλει μαχομενους : |
, ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
συνταγματα . ιβʹ . Περι των κατα την κινησιν αὐτων προσταγματων . Της τελειας παρασκευης προς πολεμον διττης οὐσης , | ||
δε μεσον ὁμοιως μεσον τηρησαιμεν , ἐπειτα δια των αὐτων προσταγματων ἑτερους πλασσοιμεν , φυσονται γενικως μεν ἐπιμοριοι ἀπο πολλαπλασιων |
συγκληρωσαι δυο τμηματα , του τε ἐγγυς και του πορρω μετεχοντα ἑκατερον : το προς τῃ πολει μερος τῳ προς | ||
. εἰ δε τις ἠν πρωτον τα σα ψεγων ὡς μετεχοντα θυμου μειζονος ἠ προσηκε , νυν ὑπο του καιρου |
' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
, πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
ἐπι των ἑκατερως βλαπτικων . Κολοφωνια ὑβρις : ἐπι των πλουσιων και ὑβριστων . Τοιουτοι γαρ οἱ Κολοφωνιοι . Κυπριος | ||
και παντα δαπανησουσιν ; ἐαν γαρ αὐτους παρακοψῃ ἀπο των πλουσιων , ἐλπιδα μηδεμιαν ἐχοντες μηδ ' ἀλλως εὐποριαν ἀποστησονται |
, ἐμε και σε προσ - ομιλειν ἀλληλοις τοις λογοις χρωμενους τῃ ψυχῃ προς την ψυχην ; Πανυ μεν οὐν | ||
τοις Θηβαιοις λεγουσα και πολλους αὐτων ἀπωλλυεν ἐναντιως τοις χρησμοις χρωμενους : . της μιαιφονου κρατη : δι ' ὡν |
. και των κραμβων δε τηϲ ῥιζηϲ και των καυλων καυθεντων ἡ τεφρα ϲυν ὀξυγγιᾳ καταπλαττομενη πολλουϲ ὀνινηϲιν , ἀλλ | ||
Λαμπρυντικα δ ' ὀδοντων ἐστιν ὀστρεων και κηρυκων και πορφυρων καυθεντων ἡ τεφρα μη πανυ λειουμενη , κισσηρις , κριβανων |
το καλλος και ἀει παρειναι θελων και της παρουσιας αὐτου γλιχομενος , οὑτω και φιλοι και λεγονται και εἰσιν οὐχ | ||
δι ' αἰσθησεως ἁπτεται του ὑποκειμενου και προς αὐτο χωρει γλιχομενος ἐφικεσθαι και συλλαβειν αὐτο . ” Και ἐπλασεν ὁ |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
ἐν τῳ συμποσιῳ φησιν : ἱνα και την παροιμιαν διαφθειρωμεν μεταβαλοντες , ὡς ἀρα και ἀγαθων ἐπι δαιτας ἰασιν αὐτοματοι | ||
εἰ και συγκεχυκασιν οἱ ποιηται τα ὀνοματα , την χρησιν μεταβαλοντες : Σαπφω μεντοι και τον ἀνδρα αὐτον γαμβρον καλει |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
' αὐτης : ἐχει γαρ ἐν αὑτῃ ἡ γη ἰκμαδα παντοιην , ὡστε τρεφειν τα φυομενα : ἰκμαδος δε πλησθεν | ||
ἐειπον . Και πολυειδεα πινε μετ ' ἀκρητου Βρομιοιο μορφην παντοιην ἐπιειμενον ἐσθλον ἀχατην . Πολλα μεν οὐν ῥεα γ |
ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
συμβαινει δε ταυτα ὡς εἰκος , των ζῳων την τροφην ἐπισπωμενων και δακνοντων το στομα της γαστρος και των ἐντερων | ||
βεβαιουντων και των δωρων προτρεποντων εἰς εὐνοιαν και των ἀτυχηματων ἐπισπωμενων εἰς ἐλεον δει παθειν τι και σπεισασθαι και μη |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
συ τοι νιν οἰσθα διαπερων , συ δ ' οὐδεν ὑστερος μαθων , ἐπει κατηλθες ἐς πολιν , δορος γε | ||
ξυν τοισδ ' ἀυπνος οἰδα τλας πορπαμασιν . ἀλλ ' ὑστερος μεν ἠλθον , ἐν καιρωι δ ' ὁμως : |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
: ὁποταν δε φοβηθῃ , οὐ συμφερεται τῳ ἀρμενῳ , βαρυνομενος δε καθελκεται , κατασυρεται , κατασπαται , κατερχεται , | ||
τοις του ἀδελφου παισιν . Οὑτος ἐτι ζων και γηρᾳ βαρυνομενος Τιμοθεῳ τῳ πρεσβυτερῳ των παιδων του ἀδελφου ἐγχειριζει την |
προεστησαντο ἡγεμονα εἰναι και Σολωνα ἐξ Ἀθηνων ἐπηγαγοντο συμβουλευειν : χρωμενοις δε σφισιν ὑπερ νικης ἀνειπεν ἡ Πυθια : οὐ | ||
περιου - σιᾳ και αὐτῃ τῃ του πολεμου ἀφορμῃ νομιμωτερον χρωμενοις το τελος ἀλλοκοτον ἀπηντησεν . ὡστε και ἡνικα ἀν |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
: οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
, ὀφιν ζωγραφουσιν , ἐπειδη ὁ ὀφις οὐδενι ἑτερῳ των μελων ἰσχυει , εἰ μη τῳ στοματι μονον . Ἀνδρειον | ||
θρηνων ἐξαρχους τους ἀοιδους ποιων , ὡς τῃ λειοτητι των μελων την τραχυτητα της ψυχης καταστελλοντας . Οὐκ ἀδηλον δε |
πλην διαβολης . και τουτ ' εἰπαντα ποιησαι τον ἀνθρωπον ἐπιστησαι την διανοιαν και μη προπετως εἰς τον φιλον , | ||
συνειθισμενοις , ἐνιοις δε και ἀπρακτοι εἰσιν . Ἀξιον δε ἐπιστησαι πραγμα ὁ Ἀριστοτελης , ἐν τοις φυσικοις προβλημασιν , |
ἀπο του πεντε ἐν τῳ πολλαπλασιασμῳ και εἰς αὐτον ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε εἰκοσιπεντε : ἰδου και ἐν | ||
του πεντε ἐν τῳ πολυπλασιασμῳ και εἰς το αὐτο ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε , εἰκοσι πεντε ἰδου και |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | ||
γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
ἐλεγετο . Ἀγρου πυγη : ἡ παροιμια ἐπι των λιπαρως προσκειμενων : μεταφορικως ἀπο των ὀρνεων . Μαλακωτατα γαρ τα | ||
ΓΘ κἀπαναστρεφου ] ὡς πεφευγοτος τουτο λεγει . ὡς ὁμου προσκειμενων : το ὁμου λεγουσιν Ἀττικοι ἀντι του ἐγγυς , |
οἱ παιδες μικροις ποτηριοις περιεσοβουν . ἐπινομεν οὐν εὐμαρως ὡσπερ ἀντιδοτον ἐκ της προτερας ἀκρατοποσιας λαμβανοντες . ἐν τουτῳ δε | ||
. αʹ και μη παραλιμπανετω ἀχρι μηνων ἑξ πινων την ἀντιδοτον . εἰ δε τις γενοιτο του λαβειν ὑπερθεσις , |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
δε Σεληνῃ δεξιτερην ἱστηται ἐπι πλευρην τετραγωνος ἀντολιην ἀπεχων τηλου Ὑπεριονος αἰγλης , δη τοτ ' ἀπ ' ὠδινων και | ||
ἐξελαουσι βροτους Φαινων Πυροεις τε , ὁς μεν προσθεν ἰων Ὑπεριονος , ὁς δε τ ' ὀπισθεν . ταυτα δε |
ἡλικιαν μεταβολαις , οὐκ ἐμφαινομενων ἐναργως τοις πρωτοις των ὑστερον ἐπιγινομενων . ἠ τις ἀν ἐπιστευσεν μη τῃ πειρᾳ δεδιδαγμενος | ||
, ἀναγκη ἐκπυηθηναι . Τοισι μαινομενοισι , κιρσων ἠ αἱμοῤῥοϊδων ἐπιγινομενων , μανιης λυσις . Ὁκοσα ῥηγματα ἐκ του νωτου |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
* δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
οἱ τε ἀδελφοι αὐτου και οἱ γνωστοι . εἰ δε κεκακωμενος ἐστιν ἐν τοις τοιουτοις τοποις κατα τους δυο καιρους | ||
εἰ δ ' ἐστιν ἐν τοις δυσι τοποις τοις εἰρημενοις κεκακωμενος , λυπηθησεται προφασει τεκνων και τινων ἐχοντων ἐξουσιαν : |
: οὐδε ὑπαιδουμενη το ὑπο τοις βλεφαροις φοινικουν ἐρυθημα της παρθενιας : φερομαι βακχα νεκυων : παροσον αἱ βακχαι ἀπογυμνουμεναι | ||
ἐτιμηθη ναοις και τεμενεσιν , και γυναικι μιᾳ συζευχθεις ἀπο παρθενιας ἐγενετο ἀτεκνος , και ἀδελφην μιαν ἐσχεν , ἐν |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
' αὐτους συνεταττεν . της δε οὐραγιας ἐγγυς γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν | ||
, ἐφ ' ὁν ηὐδοκησα . και τοτε ὁ Ἰωαννης προσπεσων αὐτῳ ἐλεγε : Δεομαι σου , κυριε , συ |
ὡρων ιε ∠ ʹ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἑσπεριος ἀνατελλει . θʹ . ὡρων ιε ∠ ʹ : | ||
ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος ὁμαδῳ φλεγεν : ποντου τε γεφυρ ' ἀκαμαντος ἐν |
γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
Περι δε της των ἀδελφων τελευτης Εὐμηλου τε και Σατυρου παραδεδονται χρησμοι , μικρον μεν ἠλιθιωτεροι , πιστευομενοι δε παρα | ||
Λυσανδρου και Σωκρατους και Διογενους : και οὑτοι γαρ μεγαλοψυχοι παραδεδονται , ἀλλ ' οὐχι κατα το αὐτο ὁτι μη |
. κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
της ἐκ πολλων χρονων παρατετηρημενης θεραπειας και συντεταγμενης ὑπο των ἀριστων τεχνιτων ὀλιγους ἀν γενεσθαι συνετωτερους . Περι δε των | ||
και τουτο καιτοι τοτε ἐν τῃ κρατιστῃ πολει ὑπο των ἀριστων κριθεντα του καλλιστου γερως ἀξιωθηναι ποιων ἐτι τεκμηριων προσδειται |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | ||
ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
περι την ὀρθην , ὁ δε ͵βφκ ἐκ του στερεου περιεχομενου ἐκ της μειζονος των ὀρθων , και της ὑπεροχης | ||
, ΒΓ περιεχομενον ὀρθογωνιον μετα του ὑπο ΒΑ , ΑΓ περιεχομενου ὀρθογωνιου ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της ΑΒ τετραγωνῳ . |
τουτων ὀντος του ἀφετου ἀναλογως τῃ προς τα β τα περιεχοντα αὐτον κεντρα θεσει . ὡς μεν συντομως εἰπειν τουτο | ||
μεταβασει : διατμιζομενου γαρ και πνευματουμενου του ὑγρου ῥηγνυται τα περιεχοντα τους ὀγκους ἀγγεια δια την στενοχωριαν . ὡστ ' |
ἰχνων ὀντα των κατα ἀλλας και ἀπ ' ἀλλων προοδους ἐπιγιγνομενων ἠ ἡνωται προς ἀλληλα παντελως , ὡς μη ἀποτμηγεσθαι | ||
. την γαρ χωραν οἱ αὐτοι αἰει οἰκουντες διαδοχῃ των ἐπιγιγνομενων μεχρι τουδε ἐλευθεραν δι ' ἀρετην παρεδοσαν . και |
και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
. διο και του ζην ὁρον εἰναι την ἀναπνοην . συναγοντος γαρ του περιεχοντος τα σωματα και ἐκθλιβοντος των σχηματων | ||
κινειται : ταυτα δε εἰς ἑν συνελθειν ἀδυνατον χωρις του συναγοντος : δει οὐν τινα εἰναι τουτον και παντως ἑνα |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
τυχων μετα ἀξυνεσιας και ἀδικος . ἡ τε πολις οὐκ ὠφελειται ἐν τῳ τοιῳδε : φοβῳ γαρ ἀποστερειται των ξυμβουλων | ||
θαρρῃ ἀνθρωπος , βλαπτεται , ὁταν δε συν νῳ , ὠφελειται ; Ναι . Οὐκουν και σωφροσυνη ὡσαυτως και εὐμαθια |