τουτῳ και τον σχηματισμον ἡμιν του Ἐνγονασι και την θεσιν διασαφειν βουλομενος ὁ Ἀρατος εὐλογως ἀν σημαινοι και ποιος αὐτου | ||
παρανομιαν , ἀλλα τοὐναντιον ἐν ἐπαινωι και κατορθωματι τα πεπραγμενα διασαφειν ἡμιν . οὐ μονον δε περι Μεσσηνιους τουτο πεποιηκοτας |
ἡμερας . ἀνεσεις δε και ἐνδοματα και παρο - ξυσμους ἐπιφερων . ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν | ||
και οὐθεν ἀν χαρισαιτο αὑτῳ προς ἀνδρος ἐχθρου την ψηφον ἐπιφερων : οὑτοι δ ' εἰ γενοιντο της ψηφου κυριοι |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
τῳ βασιλει το πλειστον ὑποταττεσθαι , και τον Μενελαον μη διαφερεσθαι προς τον ἀδελφον παραχρημα της εὐερ - γεσιας : | ||
ἀμαυρουμεναι , ὁ προτρεπει και τοις τἀξιωμα ὑπερογκοις ἐξ ἰσου διαφερεσθαι , ἀλαζονειᾳ παρρησιαν ἀντιταττον . Θεοδωρον λογος ἐχει τον |
καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
εἰς τουτο τολμης Φιλωνα ἀφικεσθαι , ὡστε ἐθελησαι ὡς ὑμας ἐλθειν δοκιμασθησομενον : ἐπειδη δε οὐχ ἑν τι μονον ἀλλα | ||
. νγʹ Εἰεν ὠ φεριστε Βουλεται ἐντευθεν ἐπι τας ἀποδειξεις ἐλθειν των καθ ' αὑτο ὑπαρχοντων τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ , |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
. το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
: τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
πραγματος ἐτυγχανον γινωσκουσα και ποθεν οἱ ἀνθρωποι τον βιον ἑαυτων διαφθειρουσιν , ἐνομιζον τουτο ὁτι οὐκ ἐστιν μοι οὐδεμια προφασις | ||
! ! ! ! ! ! ] | ως και διαφθειρουσιν [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
το δε ἑβδομον ἡ τε νητη των ὑπερβολαιων ἠ ὁ προσλαμβανομενος και ἡ μεση : ὡς ἐχουσι του προχειρου της | ||
Εἰσι δε οἱ μεν ἐν τῳ διατονῳ φθογγοι οἱδε : προσλαμβανομενος ὑπατη ὑπατων παρυπατη ὑπατων λιχανος ὑπατων διατονος ὑπατη μεσων |
, το δε παν ἐμψυχον ἁμα και δαιμονων πληρες : διηκειν δε και δια του στοιχειωδους ὑγρου δυναμιν θειαν κινητικην | ||
σαφες ἐκ του ἀποτεμνειν ἡμας αὐτας δια το ἐπι πλεον διηκειν , οὑ εἰσι συστατικαι : ἰδου γαρ φαμεν το |
ὑπο ΘΕΚ . ὁμοιως δειξομεν ὁτι και πασων των ὁμοιως διαγομενων : ἡ ἀρα ΑΒ μεγιστη ὁραται . Παλιν ἐπει | ||
τε της ΑΒ και ἑκαστης των ἀπο του Β σημειου διαγομενων εὐθειων ἐν τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , ἐτι δε ὁτι |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων ἀντιϲπωνταϲ μορια . ἰαται δε και οἰνοϲ ὑδατι κεκραμενοϲ | ||
πασχοντα μορια και ἐν αὐτοις φλεβες αἱματος φαινονται μεσται και κενουμενων αὐτων εἰς το κατα φυσιν ὁ καμνων ἐπανερχεται . |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
ἁπασαν , ὁση δυνατη . οὑστινας δ ' ἀν τροφεας προτερους ὑμων ἀγοι τις , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δοκων | ||
ἠ ἀντι του ἀφ ' οὑ Καλλιαν : Ἀδειμαντον τους προτερους χιλιους : τους ἐν ταις λʹ ναυσι των Ἀθηναιων |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
ἠ ἐλαττονων , φθειρεσθαι την ἰσχυν : και ἐπι των ποτων και σιτιων ὡσαυτως : πλειονων γαρ προσφερομενων ἠ ἐλαττονων | ||
ὀψων ] ὀψωνιων , γλυκυσματων , διαφορων βρωματων . . ποτων ] συμποσιων . κιχλισμων ] γελωτων ἀκρατων , γελωτων |
μοτον βεβρεγμενον οἰνῳ και ἐλαιῳ , ἐχοντα ἐξ ἀκρου λινον ἀπηρτημενον και ἐξω κεχαλασμενον εἰς ἐπισπασμον εὐχερη , εἰτα ἐπιδησας | ||
ἀκουστικος πορος , ὑφ ' οὑ λοβιον μεν ἐστι το ἀπηρτημενον του ὠτος πιμελωδες . το δε ὑπερκειμενον ἀντιλοβιον . |
τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
ἀνηρ . λογον δε δη τιν ' ἠλθες ἐκ κεινου φερων ; εἰ ζηις , ὁπως τε ζωσα συμφορας ἐχεις | ||
και ἐργοις ἐκβιασθεις εἰς την κοινην ὁμιλιαν , ἐπεδωκεν ἑαυτον φερων τῃ χειρονι των ὁδων , και την μεν Καππαδοκιαν |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
, συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
δε ἁ τιμων διατετελεκας θερος ὁλον και χειμωνα καλων , μεταπεμπομενος , ἐπιστελλων , λεγοντος ἡδομενος , ἀχθομενος σιγωντος . | ||
ἀπανταν ἁμ ' ἡμερᾳ εἰς το Τιμολεοντιον , αὐτος δε μεταπεμπομενος τους περι Πεισαρχον και Διοκλεα , τους δοκουντας προεσταναι |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | ||
ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
τι δει λαμβανειν παρ ' αὐτου , νυν ἠδη πειρασομαι λεγειν . καθαρος ἐστι την ἑρμηνειαν πανυ και της Ἀττικης | ||
. οἱον λεγουσι τι τοιουτον . ἀπολεσας τις ἀνδραποδον ἐδοξε λεγειν αὐτῳ τινα ἐν ἀστρατευτοις ἐστι σου ὁ θεραπων . |
θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | ||
προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
, και τα τοιαυτα . Νομος τον ἀλλοτριῳ ταφῳ χοας ἐπιφεροντα τιμωρεισθαι : ἀποκηρυκτος τελευτησαντος αὐτῳ του πατρος εὑρηται δακρυων | ||
της νεως . ἐπειτα ἀνεμον τηρησαντες ὡς ἐπι το χωμα ἐπιφεροντα ἐξαψαντες τριηρεσι την ναυν κατ ' οὐραν εἱλκον . |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
γαρ δυνατον εὐ και καλως τα καθ ' ἑαυτον τινα διαθειναι , της οἰκιας αὐτῳ ἠ της πολεως οὐ καλως | ||
τινες ἐκ των ἀλλοεθνων ἀνεστησαν , οἱ κακον μεν οὐθεν διαθειναι την πολιν ἠδυνηθησαν , οὐ μικραν δε ὠφελειαν το |
, ὁτε και τα πτερυγια της ῥινος διαστελλονται . και διαστελλεται μεν ἐπι μεγα ὁ θωραξ , οὐ προς ἀναλογιαν | ||
των ἁγιων τροπον καταπετασματος του μεσου , ᾡ τα ὁμογενη διαστελλεται κατα τας ἐν τοις εἰδεσι τομας . ὁ μεν |
πολεμον μετα των Λακεδαιμονιων συμβηναι . ὁρα , πως δαιμονιως καθαπτεται των Ἀθηναιων Ἀριστοφανης , ὡς την ἐχθραν και τον | ||
Λακεδαιμονιων εὐνοιαν , προτερον τελουσα ὑπο την των Ἀθηναιων . καθαπτεται οὐν Περικλεους και Ἀθηναιων ἐνταυθα ὁ Ἀριστοφανης κακως χρησαμενων |
. Οὐκουν και τους αὐτους και ἑτερους ἀλληλων , και ἁπτομενους και χωρις ἑαυτων , και κινουμενους πασας κινησεις και | ||
μερη καθηκοντας και την κατα Μασσαλιαν και Ναρβωνα θαλατταν , ἁπτομενους δε και των Ἀλπεινων ὀρων ἐνιων , Βελγας δ |
γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | ||
προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , |
γλαυκιῳ , μαμηρᾳ και καμφορᾳ . Ξηροφθαλμια ἐστιν , ὁταν καταξηρος ᾐ ὁ ὀφθαλμος και δυσχερως κινηται και κνισμον μικρον | ||
. ἀνοητους ] μωρους . , Ἀθηναιους . αὐχμεις ] καταξηρος εἰ , ξηροτητι κατεχῃ τῃ πενιᾳ , ἐστερημενος ῥερυπωμενος |
. τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
. Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | ||
τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα |
χορων τε πολλων [ - ] [ ] κυκλιαν ἁμιλλαν τευχειν : ἁλιοφεγγεσιν ? [ ] [ ] δ ' | ||
] νοσον : ὁρκια πιστ [ ] [ τε ] τευχειν κελευσε [ ] μειξειε ? ταυρειῳ σ [ ] |
ὁμοιως τοις περι Ἀπολλωνιον και Κομανον και σχεδον ἁπασι συνδεσμον ἐκδεχομενος παλιν λογους τινας προὐφερετο ἐξεταστικους του ἐγκεισθαι τον και | ||
φημι : συ δε ὁμωνυμως το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ||
, ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν |
των στενωπων οἰκουσιν ἐσχατα , τουτους οἱ καθ ' ἑκατερον τοιχον προβεβλημενοι δρυφρακτοι των ὀμβρων ῥυομενοι προς τας στοας ἀβροχως | ||
καθεδρα , ἡ ἐν τῳ πλοιῳ ἀπο του τοιχου ἐπι τοιχον διαβασις : “ θρηνυν ὑφ ' ἑπταποδην , λιπε |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
ἐπιϲημαϲιαϲ τεμνων φλεβα και κενων του αἱματοϲ ἀχρι λειποθυμιαϲ και διαιτων τον καμνοντα ταιϲ εὐχυμοιϲ τροφαιϲ : κεχρηϲθω δε τοιϲ | ||
Φρυξι . Φαινεται δ ' οὐτε του Ἐφορου την ἀποφασιν διαιτων ἱκανως τα τε του ποιητου ταραττων και καταψευδομενος . |
πρεσβυτερων ἐλεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεον την ἀκροπολιν χρησαι περιεσεσθαι : ἡ γαρ ἀκροπολις το παλαι των Ἀθηναιων ῥηχῳ | ||
και νομιζων οἱ το ἀσφαλες ἐκ των της πατριδος φοβων περιεσεσθαι , ἐς πολεμον αὐτους μεγαν ἐμβαλειν ἐπενοει . ὑπολαβων |
. Κενα τῳ ἡνιοχῳ ὁταν μη οἰδεν ἀπο θυρων που ἀπερχεται . Ἑρμηνεια . Μεμψις παντι λαχοντι ἀρχικον θρονον , | ||
χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα και στεναγματα . } Ἰδιας |
αἰγιαλου ἱδρυται . ἀκτιον : τον περι τους πετρωδεις αἰγιαλους διαγοντα . ταν βαιταν : τα ἐκ κωδιων συνερραμμενα περιβολαια | ||
και παρασιτους ἐχοντα και δια τον Λαϊδος ἐρωτα ἐν Κορινθῳ διαγοντα . διασυρεται δε και ὡς συωδης συν τοις ἑταιροις |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
μεν οὐ μετριως ἠγωνιασαν , και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι | ||
, παλιν μετα των Μασσαλιωτων των του Ἡγεστρατου πολιτων μη καταπλειν Ἀθηναζε το πλοιον ἐπραττε , λεγων ὡς αὐτος τε |
ὁποι ποτε ἀνθρωπων κρατειν : θεοις γε μην τοις ἀμεινοσιν ἑπεσθαι , καθαπερ οἰμαι νομευσιν ἀγαθοις , και την κρειττω | ||
μεν οὐ σημαινουσι προτασεις ἁμα δε εἰσιν ἀληθεις δια το ἑπεσθαι ἀλληλαις , ὡσπερ ἡ ἀδυνατον εἰναι ἀνθρωπον πτερωτον και |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
φρουριῳ ἐμεινεν , ἀλλα παρα την ἐπιταγην του ἡγεμονος ἐξηλθεν ἀγωνιουμενος , ὡς λιποτακτην ἀπεκτεινε . και ἀλλοι πολλοι πατερες | ||
ἀδελφος , και φανερως και λαθων οἰχησομαι προς αὐτον , ἀγωνιουμενος αὐθις ὑπερ της πατριδος προς σε , καιπερ ἠδη |
προτροπη δεοντως γεγονεν . Ἐπει τοινυν μαλλον το κοινον και διατεινον ἐπι παντα της σοφιας ἀγαθον διαφαινεται , και ἡ | ||
ἐν τῳ χωριῳ , το μεν πολυ βαρυνον τε και διατεινον αὐτο , το δε δριμυ διαβιβρωσκον τε και δακνον |
διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | ||
. το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
δε λειτουργοι θεου , την οὐρανιον φλογα ἀνακαιειν και ζωπυρειν ἐπειγομενοι : τριβοντες γαρ ἀει τους περι ὁσιοτητος λογους καθαπερ | ||
ὁτε δ ' οὐδε βαδιζειν προσηκε πριν ἐλθειν τον κηρυκα ἐπειγομενοι ; Ὁν τοινυν χρονον ἠμεν ἐκει και καθημεθ ' |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
ἀπιστιας : ἐπει εἰ γ ' ὁμοθυμαδον ἠν μετα παντων ἐπιθεσθαι μονῳ , οὐδ ' ἀδικειν ἡμας ἐκεινον ἀδικημ ' | ||
Ἀπομνημονευμασι . . . πορφυραν τε ἀναλαβειν αὐτον και στροφιον ἐπιθεσθαι χρυσουν , ὡς Φαβωρινος ἐν Ἀπομνημονευμασιν , ἐτι τ |
ἀπο του ἐλασσονος τετραγωνος προς την ὑπεροχην αὐτων λογον ἐχῃ δεδομενον . Ἐπιτεταχθω δη τον μειζονα του ἐλασσονος εἰναι γπλ | ||
εἰδει , λεγει ὁτι δεδοται ἀρα τῳ εἰδει . ἐαν δεδομενον ᾐ τῃ θεσει , λεγει ὁτι δεδοται ἀρα τῃ |
σφων πολεως ἐμπιπραμενης και τινες και ἀπο του παθους αὐτου διαφυγοντες αὐταγγελοι της ἁλωσεως ἐγενοντο , ὡς ταχους ἑκαστοι εἰχον | ||
εἰναι , μεγας ἐκ μικρου αἰρεται και ὡς ἀπηγγελλον οἱ διαφυγοντες των ὀπαδων , ὁπλιτης ἡγειτο του ποταμου μεγας παρακελευομενος |
. ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ||
. Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος |
ἐπῃεσαν ὡπλισμενοι : Σκυθης δε ἀνηρ δεισας αὐτων την ἐξ ἀπονοιας μαχην συνεβουλευσεν ὁπλα μεν και τοξα καταβαλειν , μαστιγας | ||
πολεως , ὡστε θαυμαζειν εἰκοτως ἀν τινα των μεν της ἀπονοιας των δε τοὐναντιον της ἀψυχιας : ἀπονοιας μεν , |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
ἀναπνοην ἑλκομενου διηνεκως ἀερος ; δει τοινυν ἀναγινωσκειν τε πολλακις προφερεσθαι τε , το σωμα παν ἀνιεντας , και κεχυμενης | ||
. . βεβληκ ' Ἀχιλλευς : Ἀρισταρχος φησιν ἀδεσποτως τουτο προφερεσθαι , ὡς Εὐριπιδου πεποιηκοτος κυβευοντας ἐν τῳ Τηλεφῳ , |
κατα αἰτιατικην , ὡς το τυπτον : το γαρ τυπτον τυπτομενον τυπτει . το δε τυπτομενον κοινον ἐστιν εὐθειας και | ||
και ὀρθριον , και προς ἐλευθεριαν τετραμμενον , μαστιγουμενον και τυπτομενον , και ἐν θηραις και ὀρειβασιαις και ἀλλοις παντοδαποις |
μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
θερει τουτῳ ἐγενετο . Του δ ' ἐπιγιγνομενου χειμωνος εὐθυς ἀρχομενου , ὡς τῳ Ἱπποκρατει και Δημοσθενει στρατηγοις οὐσιν Ἀθηναιων | ||
ὡς τ ' ἠ ἀνεμων ἰαχη πελε λαβρον ἀεντων εἰαρος ἀρχομενου , ὁτε δενδρεα μακρα και ὑλη φυλλα φυει , |
θυσιας γαρ ἀπαιτουντας τους θεους κινδυνον μεν ἀλλα και νικην προσημαινειν . παντα μεν τα εἰωθοτα συμβαινειν και ὁσα εἰκος | ||
Εἰ δε τις , ὁτι φασκοντος αὐτου το δαιμονιον ἑαυτῳ προσημαινειν ἁ τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο |
και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
οὐκ ἐπειθε λεγων , ἐπριατο , οὐχ ὡς ἀν τις διακονος ἀξιων τινος εἰναι , ἀλλ ' ἐκεινῳ μαλλον ὡς | ||
μεν † εὐηρις πρεσβυτις ὁσον τε πηχεος μαλιστα , φαμενη διακονος εἰναι Λυσιμαχης , ἐστι δε ἀγαλματα μεγαλα χαλκου διεστωτες |
τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
, ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |