' ἁς προσεκρουσεν Ἡρωδης Ἀθηναιοις : εἰχον μεν γαρ αἱ διαθηκαι , ὡς εἰπον , ἐγραψε δε αὐτας ξυμβουλιᾳ των | ||
„ . : και αἱδε μεν εἰσιν αἱ φερομεναι αὐτου διαθηκαι , καθα που συνηγαγε και Ἀριστων ὁ Κειος . |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
. των δε ἀριθμων ἀρτιοι μεν εἰσιν οἱ εἰς ἰσα διαιρουμενοι , περισσοι δε οἱ εἰς ἀνισα και μεσον ἐχοντες | ||
ἀπο του Περιπατου , ἐτι δε της Στοας , εἰωθασι διαιρουμενοι λεγειν των ὀντων τα μεν εἰναι ἀγαθα , τα |
αὐτο κατασκευαζειν , ποτε δε οὐ . Εἰ γαρ λαβοιμεν διαβεβλημενον , οὐποτε μεν ὡς ἐπαινουμενον αὐτο λαμβανομεν , ποτε | ||
οὐν , ὠ ἀνδρες , ὑφ ' ὡν εἰπον τυραννιδων διαβεβλημενον το ἀρχειν ξυμβουλους ὑμας ποιουμαι , πως ἀν διαθειμην |
προὐκαλειτο Φορμιων Ἀπολλοδωρον , εἰ μη φησιν ἀντιγραφα εἰναι των διαθηκων των Πασιωνος το γραμματειον ὁ ἐνεβαλετο Φορμιων εἰς τον | ||
πανυ μοι γνωριμος εἰπων σε νοσησαι σφοδρα και μνησθηναι γε διαθηκων , ὡς εἰδεν ἐμαυτου με ἐκπεσοντα και ἀπολωλοτα , |
δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
: οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
, ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
. Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
ἑτεραι δ ' ὑποπερκαζουσιν . ἐνθα δε κοσμηται πρασιαι παρα νειατον ὀρχον παντοιαι πεφυασιν , ἐπηετανον γανοωσαι . ἐν δε | ||
παλιν : ἀμφω δ ' ἰσον ἐχουσιν ἐπ ' Ἀσιδα νειατον ἰχνος . Ἰσως οὐν ἀπονεμει τιμην τῳ Νειλῳ : |
αὐτος ; Παλιν γαρ ἡ ψυχη οὐδεν τι πεισθεισα τοις εἰρημενοις ἀπορος ἐστι . Λεκτεον τοινυν προς ταυτα ὡδε , | ||
ὁτι οὐκ ἐναντιουται ἑαυτῳ , ἀλλα και ἐνταυθα ἀκολουθει τοις εἰρημενοις ἐν τῳ Τιμαιῳ . κατ ' οὐσιαν μεν γαρ |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
. Γραυς βακχευει : ἐπι των παρ ' ὡραν τι διαπραττομενων . Γαστερα μοι προφερεις , καλλιστον ὀνειδος ἁπαντων , | ||
. Τι κοθορνος και ῥοπαλον ξυνηλθετην : ἐπι των ἀλλοκοτα διαπραττομενων . Τις πατερ ' αἰνησει ' , εἰ μη |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ||
ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε |
ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
. και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
. διο και του ζην ὁρον εἰναι την ἀναπνοην . συναγοντος γαρ του περιεχοντος τα σωματα και ἐκθλιβοντος των σχηματων | ||
κινειται : ταυτα δε εἰς ἑν συνελθειν ἀδυνατον χωρις του συναγοντος : δει οὐν τινα εἰναι τουτον και παντως ἑνα |
, ὡς δυο τε το ἑν φαντασθησεται και ὁ ἡλιος τοσουτος ὑποληφθησεται . νυνι δε φαινεται μεν παντως , δοκει | ||
ἐκπληξις , ὁταν κατα νουν λαβω πως ὁ τοιουτος και τοσουτος ὑμνος , ὁ μηπω τινι των ἀλλων προφερομενων θυσιων |
ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
σταυρωματος ἐξεπιπτον . και οἱ μεν ἐν δεξιᾳ ἐσχατοι αὐτων παιομενοι εἰς τα γυμνα ὑπο των Λακεδαιμονιων ἀπεθνῃσκον , οἱ | ||
ἀνευ ὁπλων ἠλθον πιστευσαντες ταις σπονδαις , οὐ νυν ἐκεινοι παιομενοι , κεντουμενοι , ὑβριζομενοι οὐδε ἀποθανειν οἱ τλημονες δυνανται |
ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
κατα τον Ὁμηρον εἰπειν . τοσουτον ἀρα φιλικη χαρις οἰδε μεταθειναι κρισιν βουλησεως . Θειων δε ἀνδρων εἰπερ ἀλλο τι | ||
γε των παρα του δεινος ῥηματων , οἱοι τε ἐγενοντο μεταθειναι περι ὡν ἐδεοντο : οὑτω πανταχου το της ἐξετασεως |
οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
τις γερων ] ὁ ἐστι παντες νεοι . τελευταν ] διαπραττεσθαι . ἐστι τις σωτηρια ] ἐν ἐρωτησει . ζευκτηριαν | ||
γεγενηνται . της ἀπολομενης . ὁ ἐστι παντες νεοι . διαπραττεσθαι . ἐν ἐρωτησει . τον Ἑλλησποντον , ὁς ζευγνυσιν |
οὐ παρων τοιαυτην πραξιν ἠ συμμαχιαν ἡλικην νυν διεξῃεις ὁρων ἀφαιρουμενον της πολεως και ἑξης : κατα δε το τελος | ||
ἀδιαιρετα κεχρημενος λογῳ τοιουτῳ . ὁπερ μητε προστιθεμενον μητε δε ἀφαιρουμενον μειζον ἠ ἐλαττον ποιει , τουτο οὐκ ἐστιν . |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
το γενος τῳ εἰδει ἠ το κοινον ὀνομα ἑνι των δηλουμενων . εἰτε γαρ γενος το ἀγαθον των ἀγαθων , | ||
σχηματα ἐκ των ὠφελουντων και βλαπτοντων μιξις ἐσται και των δηλουμενων ὑπο της καταρχης ἐκ τε ἀγαθου και κακου κατα |
ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
εὐρυνοοιο [ ] διαμπερες ἐμπλεος ἠσθα , ὠ βαθεης σοφιης πολυηρατον εὐχος ἐρωτων , Μουσαων θεραπων και Ἀρεος ἠδε Χαριτων | ||
ἑδραιωμα . Φεγγος : φως . ἐνυαλιων : πολεμικωτατων : πολυηρατον : πολυποθουμενον . Αἰνεαδαων : Φραγγων των του Αἰνειου |
ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
κακονοια . εἰη μεν οὐν ἀν πολις οὐκ ἀπο τοιουτων διαιτηματων ἡ βελτιστη , ἀλλ ' ἡ δημοκρατια μαλιστ ' | ||
οὑτως περι των κατα μερος τροφων και φαρμακων και λοιπων διαιτηματων καθως ἀν ὁ λογος προϊων διασκευασειε . Των μεν |
μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ||
γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των |
θαλασσῃ συμπλεει πονηροις και κακοις ἀνδρασιν , εἰτε ἐν γῃ διαγει μετα πονηρων και ἀσεβων ἀνδρων , φθειρεται και ἀπολλυται | ||
ὁταν ᾐ καιρος , και πολις πασα και ἰδιωτης ἀσφαλεστερον διαγει . ταυτα τοινυν ἡγεισθε , ἀνδρες Ῥοδιοι , πανυ |
Ξ τοὐνομ ' ] ἠγουν το Πολυνεικους . ἐνδατουμενος : διαιρων , μεριζων εἰς δυο το ἑν συνθετον ὀνομα , | ||
ἐστι δηλωτικος : δια τουτο γαρ και ὁρισμος λεγεται ὡς διαιρων και χωριζων το ὁριστον των ἀλλων εἰδων . ὡστε |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
αἱ τους αἰχμαλωτους ἠγον , ἐφορμησαντες αὐταις οὐδ ' ἀνθισταμεναις κατηγον ἐπι την πολιν . Και παραυτικα τα προς την | ||
δε την ναυμαχιην την ὑπερ Μιλητου γενομενην Φοινικες κελευσαντων Περσεων κατηγον ἐς Σαμον Αἰακεα τον Συλοσωντος ὡς πολλου τε ἀξιον |
γηροβοσκους κεκτησθαι ἑαυτοις ἐκ τουτου του ζευγους τοις γουν ἀνθρωποις ποριζεται : ἐπειτα δε και ἡ διαιτα τοις ἀνθρωποις οὐχ | ||
ὁν προαιρειται βιον . Βιος κεκληται δ ' ὁς βιᾳ ποριζεται . Βιου δικαιου γιγνεται τελος καλον . Βουλης γαρ |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
προεστησαντο ἡγεμονα εἰναι και Σολωνα ἐξ Ἀθηνων ἐπηγαγοντο συμβουλευειν : χρωμενοις δε σφισιν ὑπερ νικης ἀνειπεν ἡ Πυθια : οὐ | ||
περιου - σιᾳ και αὐτῃ τῃ του πολεμου ἀφορμῃ νομιμωτερον χρωμενοις το τελος ἀλλοκοτον ἀπηντησεν . ὡστε και ἡνικα ἀν |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
των πρεσβυτερων συμβουλευοντων ἐκδουναι συστραφεντες οἱ νεωτεροι προς τους γονεις διασταντες ἐψηφισαντο παν ὑπομενειν δεινον ἑνεκα της τουτου σωτηριας . | ||
ἀλληλους ἠ εἰς χωριον εἰσελθοντες ὑδατι περιγεγραμμενον , εἰς φαλαγγα διασταντες , τα πολεμιων ἀλληλους ἐργαζωνται γυμνοι και αὐτοι , |
Μολοσσων , πιστοτατον ἐκεινωι . οὑτος ποτε την δεσποιναν , συζυγον Νικομηδους , μητερα του Προυσιου δε , Ζιηλου και | ||
του κυκλου πιπτειν ἐκτος και μη εἰναι τῳ Ε σημειον συζυγον ὡς τῳ Ξ το Ο ἠ τῳ Ζ το |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
τουτεστι της προειρημενης Ἰνους , παντα μαλλον ἠ το δεον ἐπιστησαντες . τι γαρ το ἐμποδων την ᾡ ἀντωνυμιαν κτητικην | ||
ξυνεξορμησαι Ἀλεξανδρῳ δυνατοι ἐγενοντο ἐς την διωξιν , ἀλλ ' ἐπιστησαντες την φαλαγγα αὐτου ἠγωνιζοντο , ὁτι το εὐωνυμον των |
Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | ||
ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
, ἱνα μη περιφρονουντες και ἀπορουντες παιδων ἐν καιρῳ πολεμου ἀναγκαζωνται ἐξ αὐτων των στρατιωτων ἀφοριζεσθαι εἰς το τουλδον και | ||
βουβωνα : πονεουσι δε , και ἠν κατα την ἰγνυην ἀναγκαζωνται ξυγκαμπτειν . Μηκος δε του σκελεος παραπλησιον φαινεται , |
, βασιλεια μεγαλη και πολυανθρωπος , οἰκουμενη δ ' ὑπο πλειονων Ἰνδικων ἐθνων , ὡν ἐστι μεγιστον το των Γανδαριδων | ||
διαφεροντων τῳ εἰδει ἐκβαλλει το εἰδος : εἰ γαρ κατα πλειονων κατηγορειται ἐν τῳ τι ἐστιν , ἀλλ ' οὐν |
προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
τα τειχη . Ἀμιλκας δ ' ὁ στρατηγος ἀναλαβων τους διασωθεντας ἐκ του χειμωνος μισθοφορους συνηγε και των κατα Σικελιαν | ||
ταυτην την αἰτιαν , ἡν και Θεοπομπος ἐκτιθεται γραφων οὑτως διασωθεντας οὐν τους ἀνθρωπους , ᾑπερ ἐθαρρησαν ἡμερᾳ , τῳ |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
αὑτη ὑπο καυματος . Ἀλλα ταδε μεν ἠκουσα ἀνδρων Κυρηναιων φαμενων ἐλθειν τε ἐπι το Ἀμμωνος χρηστηριον και ἀπικεσθαι ἐς | ||
το εἰ ἐστι κριτηριον ἐζητηται , των μεν μηδεν εἰναι φαμενων , των δε εἰναι , των δε ἐν ἐποχῃ |
γενους και της δυναμεως κοινωνουσι , των δε χρηματων οὐκ ἀντιποιουνται . περι μεν δη τεκνοποιιας οὑτω τἀναντια γνους τοις | ||
κεν ἀλλο παρα σπονδῃσιν ἀειδειν | Ἐνταυθα Ἀρκαδες και Κρητες ἀντιποιουνται | της Διος γενεσεως ἑκατεροι λεγοντες | παρ ' |
πατερα μου και ἐξαπατησασα ὁρκῳ , ὁς μεγιστος δοκει και δεινοτατος παρα πασιν ἀνθρωποις εἰναι , ὡμολογησεν τριακοντα μνας λαβουσα | ||
οἱ πολλοι πιστευουσα τῃ δοξῃ προσποιῃ θαυμαζειν : ὁ δε δεινοτατος ἐστιν , ᾐσθησαι του ποιητου , την περι τα |
δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
το πραγμα ἐφαινετο : οὐ γαρ εἰναι ῥᾳδιον ἐδοκει τοις ἁπτομενοις αὐτου πρωτον εὐθυς ἀθροα τα ἐν αὐτῳ παντα καθοραν | ||
φυει θαττον αὐξηθησεται τε ὁμοιως . φανειται δε δηπου και ἁπτομενοις θερμοτερα και πιμελης ἡττον ἐχοντα , τῃ χροᾳ δ |
: οὑτω μεν ἡ προβολη ἐπι ἀντιστασεως : ἐπι δε ἀντεγκληματος θεντες το παραδειγμα λεξομεν : ἐστω τοινυν τουτο : | ||
ἐμπιπτει : τεσσαρων δε οὐσων των ἀντιθετικων , ἀντιστασεως , ἀντεγκληματος , μεταστασεως , συγγνωμης , ὁποτερα τουτων ἐμπεσοι μετα |
ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ||
πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
, ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | ||
διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις |
πολλους ἀπο - βαλοντες στρατιωτας , ἐμενον καρτερως ἐν τοις δεινοις . θαυμασαι δ ' ἀν τις της τυχης το | ||
ἀρ ' ἀνθρωπων ῥᾳθυμοτατοι ἐσεσθε , και ἡκιστα ἐπι τοις δεινοις ὀργιζομενοι . Και ταυτα δ ' ὠ ἀνδρες ἐμου |
ὁτι , ὁσα μεν ἐστι συντελικα της τροπης , εὐθυς ἀποδοθησεται , ὁσα δε γελοιοτερα , δια πολλου , τῳ | ||
μη ἐπιπολαζειν ἐστι , και φησι το γαρ Α οὑτως ἀποδοθησεται . ἐρωτησαντος γαρ τινος ὁτι το δε Β , |
τε και ἡ στρατια πασα και λαμπαδα ἐπιτελεσας και ἀγωνα διαθεις γυμνικον και μουσικον Σολευσι μεν δημοκρατεισθαι ἐδωκεν : αὐτος | ||
καλως ἐχον ὁρω , μη με τις μεμψηται , εἰ διαθεις Ἀθηναιοις ἰσοπολιτειαν , και παρον τυραννειν αὐτος οὐκ ἀξιωσας |
ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ||
ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
τα τοιαυτα εἰπε των προς τι , εἰ και ἑπταχως διαιρουμεν ἐν Κατηγοριαις , ἐπειδη κυριως ταυτα ὑπαρχουσιν . ἡ | ||
. Οὐ γαρ οὐν . ἀλλα τινι δη τω δυο διαιρουμεν ; Ὡιπερ και δικαιον γε Θεαιτητον τε και σε |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
ὡσπερ τοις συμμαχουσιν Ἀθηναιοις σκοπος το συγκτησασθαι χωραν . ʃ καταλογος των ἐθνων και πολεων των συμμαχησαντων Ἀθηναιοις κατα Συρακουσων | ||
, πολιορκει Βυζαντιον , Ἠλιν εἰλη - φεν , Ὁμηρου καταλογος ἁρπαζομενων γεγονε των Ἑλληνων . και τοσουτων χρηματων και |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
τῳ συνθετῳ , μη λυθῃ , και λυπαι και ἀλγηδονες λυομενου : ἐπιθυμιαι δε ἐνοχλουντος τινος τῃ συστασει ἠ , | ||
γʹ ποδος ἀναπαιστου . Το ιαʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον , λυομενου του αʹ ποδος , του δε δʹ ἰαμβου : |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
τις εἰναι δοκουσα και ἑστηκυια ἐπι λιθου τινος στρογγυλου ; Καλειται μεν , ἐφη , Τυχη : ἐστι δε οὐ | ||
δε αὐτοπροσωπα ὡς ὁσα γεγραφεν ὡς ἀφ ' ἑαυτου . Καλειται δε τα μεν διαλογικα και ἐξωτερικα , τα δε |
καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
, τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ | ||
γνωστον ἐξεφηνεν , οὐ μην διωρισμενον : οὐδε γαρ το διακεκριμενον ἐν διορισμῳ : οὐδε γαρ αὐτο ὀν ὡς τι |
. ἐν μερει , σημαινει . . Ι . ἐκ παρεπομενου ἐκ του παρακολουθουντος . . . πυρης ἐπεβησε ἀνειλεν | ||
λοιπαι : ἱνα οὐν μη τουτο γενηται , ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : |