ποιει ἑως ἀν ὑγιασθῃ . Ὁ Διδυμος φησιν ἐν τοις γεωργικοις αὐτου , την καμηλον διψης ἀνεχεσθαι μεχρι τριων ἡμερων | ||
ἡς γινεται ἐρυθρα μηλα . ὁ δε Διδυμος ἐν τοις γεωργικοις αὐτου φησιν , ὁτι καλως ἐγκεντριζεται τα μηλα εἰς |
ἐστι μαλλον κωμῳδιας ἐχομενα . πολλα δε τοιαυτα παρα τοις τραγικοις : ἐξιων ἐκ του οἰκου του Ἀδμητου προλογιζει ὁ | ||
ἡ διασκευη : οὐκουν ἀκολουθως εἰρηται και κωμικοις ἁρμοζον και τραγικοις . βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
. τι οὐν ; ταχα ἐρει τις , τουτο μονον ἁμαρτανομεν , το φαυλως θεωρειν ; και περι τουτου μονου | ||
ἡκει κρινας , το κοινως φοβερον ἁπαντας εὐ θεσθαι , ἁμαρτανομεν . ταχιστα δ ' ἀν ἀπαλλαγη αὐτου γενοιτο , |
ᾐσθομεθα ἁμα ὀντων ἐπι του μελιτος ἀμφοτεραις περι αὐτο ταις αἰσθησεσιν ἐνεργησαντες τῃ ὀψει και τῃ γευσει , και ἐτελευτησαν | ||
λεγουσιν ὡς εἰσι πως πλειους αἱ ἀντιθεσεις κἀν ταις ἀλλαις αἰσθησεσιν . οὐ γαρ μονον ὀξυτης και βαρυτης ἐν ἀκοῃ |
πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
ζημιωδως δυσφθεγκτον , εἰσενεγκειν ζημιαν , ἀποδουναι , διαλυσαι , ἀποτισαι ἐκτισαι , καταθεσθαι καταθειναι . και τα πραγματα εἰσφορα | ||
ἀν ἡ του τιμηματος ἐξουσια περι του τι χρη παθειν ἀποτισαι τοις δικαζουσι καταλιπηται : πολλακις δε το παθητικον παρησομεν |
μαθηματικα , τα δε φρονιμα . και μαθηματικα λεγει τα αἰσθανομενα των ψοφων και γινωσκοντα ποιαι μεν φωναι ἀπειλητικαι ὑπαρχουσι | ||
ἀσθματος περιχανων ἐμπιμπλᾳ , τα δε ἀλλα ζῳα ἡκοντα και αἰσθανομενα οὐ τολμᾳ προσαψασθαι . διο εἰ μη εὐθηρια γενοιτο |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ||
πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην |
γενικας : εἰς τα πολλα γαρ ἡ κοινη διαλεκτος τοις Ἀττικοις ἑπεται . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Ἰστεον δε | ||
δε ταυτα οὐχι ἀττικως ἀλλα κοινως κατα παθος συνεμπεσοντα τοις Ἀττικοις . Των δε ὑπερ μιαν συλλαβην ἀγαν σαφεις οἱ |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
νικη μεν ἐγενετο οὐδετερων σαφης , Ἀριστομενην δε ἐργα φασιν ἀποδειξασθαι πλεον τι ἠ ἀνδρα ἑνα εἰκος ἠν , ὡστε | ||
δε τἀλλα οὐδεν ἀνεπιεικες ἐργον ἀποδειξαμενῳ ἠ οὐδε ἐγγενομενον αὐτῳ ἀποδειξασθαι , ὁτι ὁμου μεν ἐς την βασιλειαν παρελθειν , |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
' ἀποφυγοντι , ἀλλ ' ἐξειναι σοι λεγειν ὁτι κακουργος ἀπεφυγον , ἀλλ ' οὐ του φονου την δικην : | ||
. Θεοι μακαρες , ἱληκοιτε και εὐμενεις εἰητε . οἱον ἀπεφυγον κινδυνον , των τρισκαταρατων ἐρανιστων λεβητα μοι ζεοντος ὑδατος |
. . . και της μουσουργου ἐκεινης , βουλεται νυν ἀποδειξαι ὁτι αὐξεται . και ποθεν δηλον ὁτι τρεφεται ; | ||
ἡς μη ἐστιν ἀλλη προτερα και ἡν οὐχ οἱον τε ἀποδειξαι . τοιαυται δε εἰσι μεν και ἐκ των καθολου |
κατεπειγεις και κακοδοξιᾳ περιβαλειν θελεις . ἐασον ὑπο των ὁμοτεχνων φθονεισθαι . ἐαν δε με ἀποκηρυξῃς παλιν , ἐγω μεν | ||
οὐν αὐτον των μεν ἐπαινεισθαι , δια δε ταυτα μη φθονεισθαι . παντως και παρ ' ὑμιν οἱ πρεσβυτεροι τας |
σαργοι ἀχνυμενοι μαλα παντες ἀολλεες ἐγγυς ἑπονται , κυματος ἀκροτατοιο γελως ὁθι χερσον ἀμειβει . ὡς δ ' ὁτε τηλυγετον | ||
ὁ σημαινει τον ἀνδρα , και τα ὁμοια . Ὁ γελως ἐστι μεν και οὑτος των εἰς ως μεγα ληγοντων |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
ἀγωνα και την εὐθυδικιαν : διο και ταυτῃ διαφερει της παραγραφης ἡ μεταληψις : ἡ μεν γαρ ἐστιν ἀπο του | ||
ἀποδειξεις της εὐθυδικιας , ὀλιγα χρη εἰποντας ἡμας περι της παραγραφης εὐθυς χωρειν ἐπι τον λογον της εὐθυδικιας : ὁπερ |
πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
. των οὐν φρονουντων τινες διεκωλυον , φρονημα ἐτι κεκτημενοι Λακωνικον και Λυκουργου και του Πυθιου ἀξιον : οἱ δε | ||
μονοστροφου στροφης τα κωλα ξεʹ , το δε μετρον ἀναπαιστικον Λακωνικον καλουμενον δια το τον Λακωνα Ἀλκμανα πολλακις τουτῳ χρησασθαι |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
, ἐκπαθης ὑπο ἡδονης γινομενη , και τας παρουσας οὐκ ἐλανθανον . ἠν δε ἡ τε μητηρ μου και ἡ | ||
ἐτηρουν ἀνεμῳ καταφερεσθαι : ῥᾳον γαρ την φυλακην των τριηρων ἐλανθανον , ὁποτε πνευμα ἐκ ποντου εἰη : ἀπορον γαρ |
ὑπο την ἀχθεισαν και ἀπολαμβανουσαν το τμημα το δεχομενον την δεδομενην γωνιαν . Δια τα αὐτα δη . , ] | ||
ΑΒΓ τριγωνον τῳ εἰδει . Ἐαν τριγωνον μιαν ἐχῃ γωνιαν δεδομενην , περι δε ἀλλην γωνιαν αἱ πλευραι προς ἀλληλας |
. 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν . αἰδεισθαι πολιοκροταφους , εἰκειν δε γερουσιν ἑδρης και γεραων παντων | ||
' αἰθουσαι τε και ἑρκεα και δομοι ἀνδρων . ” αἰδεισθαι ἐντρεπεσθαι , και ἰδιως ἐπι του προσδεχεσθαι τον ἱκετην |
δ ' ὠ Περση : συ δε ὠ Περση των γεωργικων ἐργων ἀει των καιρων μνειαν ποιου , ποτε ἐστι | ||
δ ' ἀν οὑτος ἠ των ἱππικων τις ἠ των γεωργικων : νυν δ ' ἐπειδη ἀνθρωπω ἐστον , τινα |
μογις μετα τα μυστηρια δεκα ναυς ἀπεστειλατ ' ἐχοντα κενας Χαριδημον και πεντε ταλαντ ' ἀργυριου . ὡς γαρ ἠγγελθη | ||
: ἑν μεν γαρ το ἀντιπιπτον το δοκειν εὐεργετην εἰναι Χαριδημον : ἐθηκεν δε αὐτο και ἐν τε προοιμιοις και |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
. δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
ὑφιστασαν : οὑτω δε και τα αὐτα περι της ζωτικης ὑποτιθεμενοι την ἀναλογιαν ἐν δικῃ ἰδια σωσομεθα . Και μην | ||
τον βασιλεα των παντων . Δοκουσι λεγειν τελικον αἰτιον οἱ ὑποτιθεμενοι εἰναι ἐρωτα : τοιουτον γαρ το ὀρεκτον . λεγομεν |
ἐμοιγε και ὑμιν ἀναγκαιον ἐστιν φαναι τους ὑπο των ἡμετερων ἡλικιωτων κριθεντας ὀρθως ἀν νικαν . το γαρ ἐθος ἡμιν | ||
το πολυ μετα του ἀδελφου κατακειμενος ἠ μετα τινος των ἡλικιωτων . ἐπι τε τῳ τριποδι ψυκτηρ χαλκους ἐπεκειτο και |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
φανησοιντο . ὁ ταυτα οὐν νουθετων ἐν τῳ φανερῳ ποτερα εὐμενης ἀν δικαιως ἠ προδοτης νομιζοιτο ; οὐχ οἱ ἐχθρους | ||
ὁ μεγας ἀνακαθηραμενος και φραξαμενος τα προς ἑω ἡκε τε εὐμενης παρ ' αὐτῃ και χειρα ὠρεξε κραδαινομενῃ και προὐτρεψατο |
κακιαις συμπεφυρμενους . βιαιοι γαρ οἱ τοιουτοι μετα ἀναγκης γινομενοι ἀνοσιοις και ἀθεμιστοις πραγμασιν περιτρεπονται : ἀδικουσιν δε ἠ λεηλατουσιν | ||
: ματην οὐν περι θεους ὁ πολυς ἐστι πονος τοις ἀνοσιοις , τοισιν δε ὁσιοις ἐγκαιροτατος ἁπασιν . σκοπος μεν |
γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
σκεπτεον : νυν δε ὡς λεγοιτο ἀν κατα την εἰκονα ἐξεταστεον . Εἰ γαρ ἡ του παντος παρεχει αὑτην πασι | ||
γαρ παντως το ἐργον ἀπαιτητεον , ἀλλα την γνωμην μονον ἐξεταστεον , και εἰ τοσαυτα ἐκτισουσιν ὁσα δυνανται : δυνανται |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
ἐναντια ἀναγκαζομενος αὑτῳ λεγειν . Ἀληθεστατα . Δια ταυτα μεντοι τολμητεον ἐπιτιθεσθαι τῳ πατρικῳ λογῳ νυν , ἠ το παραπαν | ||
ὁτι οὐδεις ἀξιως τον ὑπερουρανιον τοπον ὑμνησει νυν φησι : τολμητεον γαρ οὐν το γε ἀληθες εἰπειν ; Ἠ το |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των ἀρχαιων , ἐποικοι δε ἀποσταλεντες ὑπο Ῥωμαιων . αἰτιον δε το συνεδριον το Ἀχαιων | ||
οὑτω ἐπρηξε . Οἱ δ ' αὐτων ἐπ ' Ἀμμωνιους ἀποσταλεντες στρατευεσθαι , ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες |
φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . του δε Πειρου ποταμου περι τους ὀγδοηκοντα ἀφεστηκε | ||
, ὁν ἐς Καλαυρειαν Ἀθηναιοι την προ Τροιζηνος νησον ἠναγκασαν ἀποχωρησαι , δεξαμενοι δε ὑστερον διωκουσιν αὐθις μετα την ἐν |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
ἐπειτα ἐντυχωμεν τῳ αὐτῳ παλιν αἰσθητῳ , την προϋποκειμενην μνημην συντιθεμεν τῃ ἐκ δευτερου γενομενῃ αἰσθησει και ἐν ἑαυτοις λεγομεν | ||
' ὁν το βαδιζειν ἀπο του καθημενου μεν διαιρουμεν , συντιθεμεν δε τῳ δυνασθαι , παραδειγμα τεθεικε το ὡς δυνατον |
των ἀδυνατων ἐπιθυμησαντα και εἰς το των θεων ἀθροισμα παραγενεσθαι βουληθεντα . το δε παρ δικαν γλυκυ : το δε | ||
νομος , οὐ τον δρασαντα μονον , ἀλλα και τον βουληθεντα : και τοιχωρυχον τον ἐπιχειρη - σαντα , κἀν |
ἐστι το ἑν τοιουτον οἱον ἀλλου παθοντος αὐτο μηδεν παθον ἀπολωλεκεναι την αὐτου φυσιν , ἀλλα δει , εἰ μελλοι | ||
: και πυρ ὁρων ἀπο της πολεως ἀναπτομενον σκηπτον ἐφην ἀπολωλεκεναι τους Θηβαιους , και πυρ ἐξ οὐρανου κατα της |
σοι δοκῃ καλλιον εἰναι , και ἀντιστροφον αὐτῃ την διαλεκτικην ὀνομαζεις , και ἀμφοτεραν σεαυτῃ προσηκειν και ὀργανα εἰναι , | ||
το ἐν τῳ εἰρηνην ἀγειν , τουτο το βελτιον τι ὀνομαζεις ; ὡσπερ ἐκει ἐφ ' ἑκαστῳ ἐλεγες το ἀμεινον |
Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ||
κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
' ἐτιτρωσκοντο ἀφυλακτως . ἐπει δε και τας ἐξοδους της διακεκαυμενης ἑτεροι κατειχον πολεμιοι , ἀμελησαντες των ἀσθενεστερων τε και | ||
οὐχ ὁριστεον τα ἀμεταπτωτα . οὐδε τοις τροπικοις δε της διακεκαυμενης ὁροις χρηστεον : και [ γαρ ] τουτ ' |
ἑκατερα ἠ δια τριψεων . κακοχυμιαϲ δε μονηϲ ἐνοχλουϲηϲ , καθαρτεον . ϲυνελθοντων δε ἀμφοιν , ἀμφοτεραιϲ χρηϲτεον ταιϲ κενωϲεϲι | ||
τε ἠ ὀλιγοϲιτιαϲ φυλαττειν , μετα δε την ἑβδομην ἡμεραν καθαρτεον τῃ δια κολοκυνθιδοϲ ἱερᾳ : μετα δε τριτην ἡμεραν |
Ὁ στοχασμος τοινυν διαιρειται ὁτε και προσωπα ἐχει και πραγματα κρινομενα . Συριανου και Σωπατρου . Ὁτι μεν ὁ στοχασμος | ||
: εἰτα των χρονων ] ταυτα αὐτα καθ ' αὑτα κρινομενα ἐγκληματ ' ἀν εἰη : νυν δε προς ἀποδειξιν |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
ἐν ὀνομασι και ἀντωνυμιαις και ῥημασιν και ἐν ἐπιῤῥημασι και συνδεσμοις εὑρισκεται ἐγκλινομενα . και ἐν ὀνομασι μεν το τις | ||
το πνευμα και συντιθεται μαλιστα και εὐτονον γινεται τοις συνεχεσι συνδεσμοις τοις συμπλεκτικοις , και πασχει δε γε κοσμουμενον ἀπ |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
περι ψυχην ἀσχολουμενος , και ἑαυτον γινωσκων και ταὐτον ἐχων γινωσκον και γνωστον : ὁ δε ἰατρος ἀλλο ἐχει το | ||
θεωρια , ᾑ μαλλον εἰς ἑν ἀγει , και το γινωσκον ὁσῳ γινωσκειἠδη γαρ σπουδαστεονεἰς ἑν τῳ γνωσθεντι ἐρχεται . |
φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
, κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
την Ὀργαδα την ἱεραν : ὁρισται δ ' ἐγενοντο , συγχωρησαντων Μεγαρεων , Λακρατειδης ὁ ἱεροφαντης και ὁ δαιδουχος Ἱεροκλειδης | ||
, ὁπως ἐπιτρεψωσιν αὐτῳ Αἰσωπειον μυθον εἰπειν . των δε συγχωρησαντων αὐτῳ ἀρξαμενος ἐλεγε : ” Δημητρα και χελιδων και |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
, και των μελων ἑκαστον λιπαραις ταις χερσιν ἀπευθυνειν μετα συμμετρου συντονιας μαλασσοντας τα τε ὀμματα αὐτων ἡσυχη και καταψυχοντας | ||
: ἡ ΔΜ ἀρα της ΜΗ μειζον δυναται τῳ ἀπο συμμετρου ἑαυτῃ . και εἰσι ῥηται αἱ ΔΜ , ΜΗ |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
παρουσης ὑποθεσεως οὐκ ἰδιον . ἁ δ ' ἐν ἱστοριᾳ διαμαρτανουσι , τα τοιαυτα ἀν εὑροις ἐπιτηρων , οἱα κἀμοι | ||
, λαμπρα δε και ἐμπνους , ὡσπερ ἐκ τριποδος . διαμαρτανουσι μεντοι του ἀνδρος φασκοντες αὐτον τας μεν ἐπιφορας ἀριστα |
ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
ἐγγονοις τοις ἑαυτων καταλειποντας . Τοιαυτα λεγοντος αὐτου συνεχωρησαν οἱ πατρικιοι το ἐθος εἰς την πολιν παρελθειν , και μεχρι | ||
ἐκρατουν των πατρικιων , ἐν δε ταις λοχιτισιν ἐκκλησιαις οἱ πατρικιοι παρα πολυ των ἀλλων ἐλαττους ὀντες περιησαν των δημοτικων |
δε προϊουσης εἰς την του ἐπιλησθεντος ἀναληψιν δια της κατα αἰσθησιν γνωσεως , Ἀριστοτελης δε ἐκ του δυναμει εἰς το | ||
φρονησιν ἀπορησειεν , εἰ γαρ των αὐτων ποιει και την αἰσθησιν . και γαρ ἁπαντα μεθεξει του φρονειν . και |
παλιν των εἰς θι ληγοντων προστακτικων ὁμοτονουντων τοις εἰς μι ὁριστικοις , ζευγνυμι ζευγνυθι , εἰμι ἰθι . . Ἑξης | ||
και τριτης συζυγιας των περισπωμενων : ἐκειναι γαρ ὁμοιως τοις ὁριστικοις και τα ὑποτακτικα κλινουσιν , ἐαν βοω βοᾳς βοᾳ |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
. Και ἐν μεν τῃ ἀρχῃ της εἰσβολης του παροξισμου κατεπειγει μαλλον ἡ συστολη του σφυγμου μετα τινος ἀνωμαλιας και | ||
ζεσει μεγαλοι τε εἰσιν οἱ σφυγμοι και ταχεις , και κατεπειγει μαλλον ἡ διαστολη εἰς το εἰσαγαγειν την καρδιαν καθαρον |
ἀπο του Γ ἐπι την διχοτομιαν ἐγγιστα της ΑΘ κυκλον γραψομεν ὡς τον δια των ΛΜΝΞ τεταρτημοριων , ὡν το | ||
σφαιρας και κυλινδρου τοσαυτ ' ἐστιν , ἑξης δε τουτοις γραψομεν , ὡς ὑπεσχομεθα , τας συγκρισεις των ἰσην ἐπιφανειαν |
προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
τοις Ἰνδοις , οὐτε γαρ φρονησις το μη ἀνοητως τι ἐνθυμεισθαι , οὐτε ἀνδρεια το μη λειπειν την ταξιν , | ||
βουληθεις εἰπειν Λυκαβητον οὐκ ἀνεμιμνῃσκομην , ἐξ οὑ εἰθισα ἐμαυτον ἐνθυμεισθαι λυκον : ἀφ ' οὑ δη λυκου ὁρμωμενος ἀνεμιμνῃσκομην |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
γαρ των κακων ἠ αἰσχρων , ἐπειδη στερησει μαλλον και ἀποστασει των εἰδων ταυτα παρυφισταται τῃ φυσει , διο και | ||
ἐν αὐτῳ τον ἀγωνα ποιουμενη , το δε ἑτερον ἐν ἀποστασει δι ' ὑποστολης ἐχουσα . Παρεμβολη δε ἐστιν , |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
οὐδεν γαρ ἀλλο ἠ ὡσπερ ἀναμιμνησκομενοι περι ὡν δοκουμεν μη μεμαθηκεναι μηδε ἐγνωκεναι καταλαμβανομεν το ζητουμενον : πως δ ' | ||
το ἡγεισθαι σε πολλων μεν ἐμπειρον γεγονεναι , πολλα δε μεμαθηκεναι , τα δε αὐτον ἐξηυρηκεναι . εἰ οὐν ἐχεις |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
τυραννοκτονου . τοπος δε εἰρηται , ὁτι ἀπ ' αὐτου ὁρμωμενοι οἱον ἐκ τοπου ῥᾳδιως ἐπιχειρουμεν κατα των ὁμολογουμενων ἀδικειν | ||
θαλατταν , ὁ προσηγορευον Ἀρκαδιαν . ἐκ τουτου δ ' ὁρμωμενοι , και βοηθον ἐχοντες τον Τιμοθεον , ἐκακοποιουν τους |
τινι ἑτερῳ τοιουτῳ ἐπιχειρηματι : ἐπειδη , φασιν , αἱ ἀπροσδιοριστοι προτασεις ὑλῃ ἀναλογουσιν αἱ δε προσδιωρισμεναι εἰδει , διοτι | ||
τῳ ζωῳ : τινι γαρ ζωῳ ὑπαρχει : αἱ γαρ ἀπροσδιοριστοι ἰσοδυναμουσι ταις μερικαις . οὐκετι δε ἀληθες εἰπειν , |
ὀμνυτω κατ ' ἐξωλειας ἑαυτου , μητε τι μερος της παρακαταθηκης νοσφισασθαι μητε ἑτερῳ κοινοπραγησαι μητε ὁλως συνεπιψευσασθαι κλοπην οὐ | ||
και το ὡς ἀρα τετελευτηκως εἰην και το οὐσης ἐμοι παρακαταθηκης οὐκ ἀν φαιην ἐγωγε ἀφελως εἰρησθαι . ἐκεινως γαρ |
εἰ και την Ἀποδειξιν παραλαβοις . Ἑπεσθε παντες , ἐπειπερ ἀναγκαιοι δοκειτε προς την δικην . Ὁρᾳς ; προσεταιριζεται καθ | ||
ἀφωρισμενον και ἐνεργειᾳ . οἱ μεν γαρ αὐτων εἰσιν οὐκ ἀναγκαιοι , οἱ δε ἐχουσιν ἀληθεις ἀπαντησεις . ὁ μεν |
θελουσα γαμηθηναι δια το περιμενειν τον Ὀδυσσεα . παντες οὐν φραξαμενοι συγγεγονασιν αὐτῃ , και ἐγκυμονησασα , ἐτεκε τον Πανα | ||
, ταμιας τε του ἱρου και πενητας ἀνθρωπους , οἱ φραξαμενοι την ἀκροπολιν θυρῃσι τε και ξυλοισι ἠμυνοντο τους ἐπιοντας |
της συναγχης παθος , εἰπερ τι και ἀλλο , των ὀξυτατων ἐστι παθων : δικην γαρ ἀγχονης και βροχου ἀποπνιγειν | ||
και γαρ ἐς πλεον του μηκους ἐλαυνουσι και ταχυτεροι των ὀξυτατων ποταμων φερονται και διαφευγει αὐτους οὐδεν : τουτοις και |