| του α ἀγαυρος . και † γαυριαν , το μεγαλως γαυριαν και ἐπαιρεσθαι . οὑτως Μεθοδιος , . , , | ||
| , και ἐν ἐπιτασει του α ἀγαυρος . και † γαυριαν , το μεγαλως γαυριαν και ἐπαιρεσθαι . οὑτως Μεθοδιος |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
| αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| , σωτηρια πατριδος ἠ τιμη γονεων ἠ τεκνων και των οἰκειοτατων σωματων ἀσφαλεια ἠ συνολως ἰδιων τε και κοινων ἐπανορθωσις | ||
| βοας θυει Ποσειδωνι παρα τῃ θαλαττῃ δια των φιλτατων και οἰκειοτατων τεκνων , βασιλευς ὠν και πολλους ἐχων ὑπηκοους . |
| ἡ λεγουσα το ζῳον ἐμψυχον . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις . δειξας ὁτι πας συλλογισμος κατηγορικος ἁπλους ἐκ | ||
| νομον . Οὐκουν ἐναντιον , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τῳ κυριας εἰναι τας δωρειας , ὁσας ὁ δημος ἐδωκε , |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
| ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
| ὁσον δωδεκα σταδιους διεχουσα , τῳ δε προτερῳ τριακοντα ἀλλοις σταδιοις ἀνωτερῳ κατα το προς την Ἰδην μερος . του | ||
| : τουτον οὐν διαβησῃ και ὁσον πεντε ἀπ ' αὐτου σταδιοις ἀφιξῃ και εἰκοσι ἐπι ἐρειπια Καουντος κωμης [ ὁ |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| σεβει αὐτον ὡς διδασκαλον , δηλος ἐστι γραψας ὁλον λογον ἐγκωμιαστικον . Ἐκτιθεται γαρ τον βιον αὐτου και ὑπερεπαινει . | ||
| αὐτης εἰναι συμβουλευτικον , το δε δικανικον , το δε ἐγκωμιαστικον . Εἰναι δ ' αὐτης την διαιρεσιν εἰς τε |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| . Ῥωμυλος μεν οὐν τον χρονον τουτον τυγχανει ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις των κωμητων πεπορευμενος εἰς τι χωριον Καινιναν ὀνομαζομενον , | ||
| αὐτηι Σικελιαι , καθαπερ ἐν ὀξυβαφωι , συγκριτος φανηι τοις ἐπιφανεστατοις των ἡρωων , κἀν αὐτος ὑπερ Ἰταλιας μονον και |
| αὐτης , ἀλλ ' ὀρεκτου τινος , οἱον τιμης ἠ ἀντιλυπησεως ἠ ἡδονης ἠ χρηματων : οὐκ ἀρα κινει ἑαυτην | ||
| θυμος ἐστι ζεσις του περι καρδιαν αἱματος δι ' ὀρεξιν ἀντιλυπησεως . οὑτος ἐκ του συναμφω : ὁν εἰ διαλυσαιμεν |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| . εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
| την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| , εἰ δεοι , πασι μαχουμενον . τουτο ἠν το ποιησαν Λακεδαιμονιων τινας ἐν τοις στενοις ἀντιταξασθαι προς τοσαυτας Περσων | ||
| κεισθαι παρα σφισιν Ἀθηνας το ἐκκομισθεν ἐξ Ἰλιου και ἁλωναι ποιησαν Ἰλιον . το μεν δη Παλλαδιονκαλειται γαρ οὑτωδηλον ἐστιν |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
| του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
| περιπορευομενος ὠχυρου και σιτον παρεκομιζεν : ἐπιμελεστατα δε τας ἐν Λεοντινοις ἀκροπολεις ἐτειχισε και τον ἐκ των πεδιων σιτον εἰς | ||
| μεταβολην ἐλεησαντες ἀθωον ἀφηκαν . Διονυσιος οὐκ ἐς μακραν ἐν Λεοντινοις περιστησας αὐτοις την ἑαυτου δυναμιν ἁπαντας κατηκοντισεν . Διονυσιος |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| δια μελιτος ἠ της Σεραπιωνος μηλινης ἠ της Μνασεου , μαλακτικον μεντοι . Κηρου οὐγγιας ιστ , ἁλος κοινου , | ||
| ἐϲτι δε και λεπτομερεϲ την οὐϲιαν , και δια ταυτα μαλακτικον τε ἐϲτι μετριωϲ και διαφορητικον ὡϲαυτωϲ και δηλονοτι ϲυμπεπτικον |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| αὐτων κελευει ἡμας ὁ θειος λογος , ὁπως ἠρεμον και ἡσυχιον βιον διαγωμεν . και διδασκει ἀποδιδοναι πασιν τα παντα | ||
| ἐναντιον ἀνακτας : βασιλεις εὐθρονοις : ἐντιμοις πιτνει : νικαται ἡσυχιον : ἠρεμον , καλον θεορτῳ : θεϊκῳ χρησθεν : |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| σατραπειαν διεξαγειν , μερισας ἁπασας οὐσας πλειους των κδ . ἀπελθοντες δε οὑτως εἰς τας ὁρισθεισας ἑκαστωι σατραπειας ἠρξαντο ὑπερβαθμιον | ||
| ἀδεως τον λοιπον βιον οἰκησομεν . Ἐδοξε ταυτα , και ἀπελθοντες ἐπι ναυν παρεσκευαζομεθα . αἰτια δε του πολεμου ἐμελλεν |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| βιου σου νομον ποιει . αἰτου παρα θεου ἁ μη λαβοις ἀν παρα ἀνθρωπου . ὡν ἡγεμονες οἱ πονοι , | ||
| γαρ ἐσθ ' ὁπου ἐσθλον τι δρασας μαρτυρ ' ἀν λαβοις πατραν . το πανσοφον δ ' εὑρημα , τοξηρη |
| , ἀφες , και μη βοα , μηδε λοιδορου τοις φιλτατοις , μηδε ἐνοχλει την Λημνιων γην . Ὠ θανατε | ||
| ἡττον τιμιοις και φιλουμενοις μαλλον ἀποδωσομεν ἠ τοις τιμιωτατοις και φιλτατοις , οἱον τῳ πατρι παντα πειστεον , ὁ τι |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| ἐπιγνωσιν , ἡ τε ταραχη καθ ' ὁλην οὐσα την στρατοπεδειαν εὐλογως πολυν ἐποιει φονον : ἐκτεινον γαρ ἀλληλους , | ||
| , τοπους δε ὀχυρους καταλαβεσθαι και χαρακι και ταφρῳ την στρατοπεδειαν ἀσφαλισαμενους ὑπομενειν των πολεμιων την ἐφοδον . οὑτοι μεν |
| ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
| ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| ἐπαναγκαζων , βιαζομενος ἠ διδασκων . ὁτι ὁ διδασκομενος προσαγεται κατανευσαι τῳ λεγομενῳ , φασι το πειθειν προσβιβαζειν , ὁ | ||
| . οὑτως και ἀχρειος . Β : φημι γαρ οὐν κατανευσαι ὑπερμενεα Κρονιωνα . . . . , : Ἰστεον |
| δωμα : ἐγω δε ὁ γερων ἐπι την ἀδελφην την γραιαν ἠλθον : λουσῃ προθηται τ ' οὐκετ ' ὀντα | ||
| ἀντιληψεσθ ' ; ἠ μεθησετ ' , ὠ κακαι , γραιαν πεσουσαν ; αἰρετ ' εἰς ὀρθον δεμας . ἐατε |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| , τουτο δεχομενος , ἑτερον ἀναβαλλομενος , ἐν πληθει πρεσβειων ἀναλισκων αὐτοις την τροφην . ὡς δε σιτου τε και | ||
| τα πολλα ὠν ἀσωτος , μαλα πενης : ὁ δε ἀναλισκων τε εἰς τα καλα και κτωμενος ἐκ των δικαιων |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| ἁπασης αὐτης ἐξελασαι τους Φοινικας και διορισαι τῳ πελαγει την ἐπαρχιαν . εὐθυς ὁ βασιλευς πλησιον των τειχων καταστρατοπεδευσας , | ||
| τον Καππαδοκων βασιλεα , ὁν και της ἀρχης ἐκβαλων , ἐπαρχιαν τε ἐποιησε το ἐθνος , και την μεγιστην πολιν |
| γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
| δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| ἐγγυς μανιας ἡκειν , εἰ δε ἐν χαροποις εἰη , δειλιαν : παν γαρ χρημα οὑτοι φοβουνται και πτωσσουσι και | ||
| νουν : ἐντευθεν γαρ κατοψεσθε ἀνθρωπου φθονον ὑπερβαλλοντα και δεινην δειλιαν ἁμα και κακοηθειαν , και τοιαυτας ἐπιβουλας κατ ' |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| ἀφυλακτον γιγνομενων ἀνθρωπινῃ φυσει , των δε παρα την ἡμετεραν ἀμελειαν και ἀνεπιστατον της διαφορας , βουληθεντες κωλυσαι την βλαπτουσαν | ||
| των ἐν ταις στηλαις γεγραμμενων δια την ἀμαθιαν τε και ἀμελειαν των ἐπιγιγνομενων : εἰναι δε και ταυτα ἐν τοις |
| διδασκαλοις δυνασθαι τι ποιειν κατα νουν . ἐμοι μεν οὐν ἐπιταττει Κλεοβουλος ὁ παιδευτης ἁ παρα σοι δυναμαι , ἐγω | ||
| ἐπι τα λοιπα βουλομαι στελλεσθαι προς την κρισιν ἡν Φιληβος ἐπιταττει . Καλως εἰπες , ὠ Σωκρατες : ἀλλ ' |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| διαφοραν διδασκει δια τουτων του καθ ' ἑαυτον φρονιμου προς οἰκονομικον και πολιτικον . και φησιν , ὁτι ἑκαστῳ μεν | ||
| ὁ ἐλευθεροι . και ἐστιν ἐν τουτοις προς ἀλληλους το οἰκονομικον δικαιον , ἀλλο και αὐτο ὀν του πολιτικου : |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| και των ἱππεων τινες συμφρονησαντες ἐπι την σκηνην του Περδικκου κατηντησαν και προσπεσοντες ἀθροοι κατεσφαξαν τον Περδικκαν . τῃ δ | ||
| και συνεπιμεριζοντος και των λοιπων , ἀλλα σκοπειν και που κατηντησαν οἱ κατα πηξιν κληροιἀρα εἰς ἀγαθοποιους ἠ κακοποιουςκαι κατα |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ἱππικης και ἀλκης της ἐν πολεμῳ και δικαιοσυνης της ἐν συμβολαιοις , εἰκος και ταυτα παντα δια φιλονικιαν ἐντονως ἀσκεισθαι | ||
| , και ὁπως ἐπικρατησῃ ἐπικαλεισθαι ἀπο Ἡφαιστιωνος , και τοις συμβολαιοις καθ ' ὁσα οἱ ἐμποροι ἀλληλοις ξυμβαλλουσιν ἐγγραφεσθαι το |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| και οὑτως μεν το ὑπερυθρον γινεται , και οὑτως σημαινει ἀπεψιαν : δια τουτο δειται χρονου προς πεψιν . Το | ||
| φυϲιν ἐϲτι διαχωρημα : ἡ γαρ τουτου κατα τι ἐκτροπη ἀπεψιαν ἐνδεικνυται . ἀριϲτον μεν οὐν ἐϲτι διαχωρημα το μαλθακον |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ὡς ἀν ἠδη της ἡλικιας το μεν σφοδροτερον της ὁρμης ἐπεχουσης , τας δε των ἡδονων ὀρεξεις χαλιναγωγουσης . και | ||
| Μωυσης ἁ προὐδιδαχθη τερατα , νομισας τους θεασομενους ἐκ της ἐπεχουσης ἀπιστιας εἰς πιστιν των λεγομενων μεταβαλειν . ἡ δε |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| και βαθυρριζον και πολυκαλαμον : ὁ δε καρπος κουφοτατος και προσφιλης πασι τοις ζωοις . των δε ἀλλων ὁ βρομος | ||
| ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις προσφιλης πιστευηται . το δε ἀγαν προς το σαινων συναπτε |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| ὡραν . παντως γαρ πασα γενεσις εἰς δυο μοιρας τας γνωμονας ἐχει : ἐαν γαρ κατα την ὑποδεδειγμενην μοι τροπην | ||
| πρωτον ὁ ἡλιος κατα κορυφην ἡμιν γινεται και ποιει τους γνωμονας ἀσκιους κατα μεσημβριαν : ἀναγκη δε κατα κορυφην ἡμιν |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| το δογμα του εὐαγγελιου , οὑτως ποιησατε . Πας δε ἀποστολος ἐρχομενος προς ὑμας δεχθητω ὡς κυριος : οὐ μενει | ||
| πολιων κελευσας ἑκαστους καταστησαι , δευτερα αὐτος ἐς Λακεδαιμονα τριηρεϊ ἀποστολος ἐγινετο : ἐδεε γαρ δη συμμαχιης τινος οἱ μεγαλης |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| καλουμεν ὀφθαλμον , ἐπ ' ὀφθαλμου παραλαμβανομεν , ἠτοι προπεσειν κινδυνευοντος , ἠ κρατηματος ἑνεκα των ἐπικειμενων αὐτῳ : τον | ||
| , μαχῃ τε νικωσι τους ἐπιχωριους και ἐπολιορκουν προσκαθεζομενοι : κινδυνευοντος δε ἁλωναι του τειχους ἐκδιδρασκουσιν οἱ Φιγαλεις , ἠ |
| μοι και την ἐν τοις μυριοις ἐν Ἀρκαδιᾳ δημηγοριαν και πρεσβειαν , και μεταβεβλησθαι με φῃς , αὐτος ὠν ἀνδραποδωδης | ||
| πεμποντες , πρεσβευουσι δε οἱ χειροτονουμενοι και πεμπομενοι ἐπι την πρεσβειαν . πρεσβεις οἱ πρεσβευται . πρεσβις δε οὐδεποτε λεγεται |
| ' ἀν ἁπαξ σκυτοτραγειν μαθων : ὁτι το ἐθος σχεδον ἀμεταβλητον . Οὐδεν φρονει δικαιον ἀστυκος ἀνηρ : ἐπι των | ||
| ἀμετανοητως , ὡν οὐτε ἡ προαιρεσις οὐτε το βεβαιον και ἀμεταβλητον προς τας τεχνας συντελει οὐδε δια τουτων προς την |
| μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου ποιησαμενου . κατα τον | ||
| τους καλλιστους των θεων Ἀπολλωνα τε και Διονυσον ἐν πιναξιν ἐπιμελεστατα διαμορφωσαντες , και εἰς το ἀκριβες ἐκτυπωσαμενοι ταις ἑαυτων |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
| Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| , οὐ ναυτης οὐδ ' ἐργατης , ἀλλα πολλην τινα ἀσθενειαν του σωματος ἀσθενειν ἐοικας ἀπο της ἰσχνοτητος . ἐγω | ||
| , και Ἱππωναξ μνημονευει . ἐστι δε και την μεν ἀσθενειαν ἀφρῳ παραπλησιος , μελας δε την ἐπιφανειαν , θανασιμος |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |